Relaties
alle pijlers
Volwassen-onvolwassen dochter van vriend [Geen OP]
zondag 10 maart 2024 om 14:05
Maar hoezo zou je je daaraan ergeren? Wat boeit het jou?Ikhebeenvraag123 schreef: ↑10-03-2024 13:51Ik erger mij in algemene zin aan onzelfstandigheid, zeker na een bepaalde leeftijd.
Daarnaast erger ik me er aan dat zijn kinderen misbruik lijken te maken van de goedheid van hun vader.
Mijn vriend mekkert overigens niet maar zijn kinderen zijn een van onderwerpen die besproken worden. Ik ben het overigens wel eens met de laatste alinea die je schrijft.
Zeker als je zo zelfstandig bent als je zegt, dan boeit t toch niet stel dat vader kinderen tot in het graf financieel zou onderhouden?
zondag 10 maart 2024 om 14:07
Dochter verwacht een huis en tieten, zoon ook iets heel duurs.Ikhebeenvraag123 schreef: ↑10-03-2024 14:03Nee, mijn vriend vindt het vervelend. Toen de zoon van mijn vriend onlangs voor zijn verjaardag een absurd cadeau voorstelde heeft hij ook duidelijk gemaakt dat hij dat buiten alle perken vond.
Zijn ze niet hun hele leven met dure spullen overladen, dan ?
Misschien is het van hun kant de angst of de boosheid dat jij er straks met pa’s geld vandoor gaat. En da’s echt geen hele gekke gedachte . Of die nou waar is of niet.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 10 maart 2024 om 14:09
Maar jij draait niet aan de geldkraan, niet open en niet dicht. Jij wilt haar stage 'laten' lopen en ook nog eens beïnvloeden welke financiële consequenties dat zou moeten hebben. Of jouw idee daarover nou in haar voordeel of nadeel zijn maakt niet uit.Ikhebeenvraag123 schreef: ↑10-03-2024 13:45Lees hierboven. Mijn vriend wilde de geldkraan dichtdraaien na het behalen van het diploma, wat hij overigens al jaren heeft aangekondigd bij haar. Ik heb juist voorgesteld om haar stages te laten lopen en gedurende die periode aan te vullen tot het huidige niveau.
Zucht. Vooroordelen.
Je spreekt erover alsof het een snuffelstage voor brugklassers is. De enige die hier bepaalt wat er gebeurt is dochter. Kies je woorden zorgvuldig.
zondag 10 maart 2024 om 14:10
Hier ook een groot leeftijdsverschil met partner en kinderen uit eerder huwelijk. Al waren zij nog klein toen wij een relatie kregen en samen gingen wonen.
Ik heb me nooit bemoeid met de opvoeding alleen wanneer ik alleen met ze was in een zeldzaam geval en dan beperkte dit nog slechts tot aan overleggen eten/kleding opruimen/douchen bijvoorbeeld.
Als jullie beiden financieel onafhankelijk zijn van elkaar en niet samenwonen zou ik me onthouden van advies, hoe goedbedoeld ook. Zeker nu is gebleken dat de kinderen nog aan je mieten "wennen". Al vind ik dat een beetje gek na 2 jaar een relatie te hebben en volwassen kinderen.
Wellicht hebben ze moeite met het leeftijdsverschil. Herkenbaar want daar hebben de meeste mensen "moeite" mee of vinden daar iets van. Laat dat achter je. Als jullie van elkaar houden en je houdt je afzijdig komt de band met de kinderen vanzelf, of niet.
Vwb feestdagen, volgende keer op tijd aangeven dat je erbij aanwezig bent en niet vlak vantevoren. Maar wanneer ze dit na 5 jaar nog niet accepteren dan vind ik dat je vriend wel voor jou mag kiezen in die zin dat hij nu een relatie met jou heeft eb zijn kinderen waarschijnlijk binnen afzienbare tijd ook hun eigen gezin/relatie gaan krijgen.
Echt meestal komt het wel goed. Gewoon vriendelijk blijven en afzijdig houden.
Mijn enige vraag is eigenlijk hoe sta je zelf tegenover een gezin voor jullie? Heb je een kinderwens? Dat is, voor mij, eigenlijk het enige obstakel ooit geweest. We zijn daar wel uit gekomen maar ik zou daar niet te lang mee wachten om dit af te stemmen.
Ik heb me nooit bemoeid met de opvoeding alleen wanneer ik alleen met ze was in een zeldzaam geval en dan beperkte dit nog slechts tot aan overleggen eten/kleding opruimen/douchen bijvoorbeeld.
Als jullie beiden financieel onafhankelijk zijn van elkaar en niet samenwonen zou ik me onthouden van advies, hoe goedbedoeld ook. Zeker nu is gebleken dat de kinderen nog aan je mieten "wennen". Al vind ik dat een beetje gek na 2 jaar een relatie te hebben en volwassen kinderen.
Wellicht hebben ze moeite met het leeftijdsverschil. Herkenbaar want daar hebben de meeste mensen "moeite" mee of vinden daar iets van. Laat dat achter je. Als jullie van elkaar houden en je houdt je afzijdig komt de band met de kinderen vanzelf, of niet.
Vwb feestdagen, volgende keer op tijd aangeven dat je erbij aanwezig bent en niet vlak vantevoren. Maar wanneer ze dit na 5 jaar nog niet accepteren dan vind ik dat je vriend wel voor jou mag kiezen in die zin dat hij nu een relatie met jou heeft eb zijn kinderen waarschijnlijk binnen afzienbare tijd ook hun eigen gezin/relatie gaan krijgen.
Echt meestal komt het wel goed. Gewoon vriendelijk blijven en afzijdig houden.
Mijn enige vraag is eigenlijk hoe sta je zelf tegenover een gezin voor jullie? Heb je een kinderwens? Dat is, voor mij, eigenlijk het enige obstakel ooit geweest. We zijn daar wel uit gekomen maar ik zou daar niet te lang mee wachten om dit af te stemmen.
zondag 10 maart 2024 om 14:11
Tsja, volwassen gedrag in deze situatie is ook, dat je je mening voor je houdt zoals door meerderen aangegeven.
Volwassen gedrag is ook de relatie van de kinderen met hun vader aan je vriend over kunnen laten, zonder je er toch eventjes goed bedoeld tussen neus en lippen door tegenaan te bemoeien.
Volwassen gedrag is ook dat je dealt met de realiteit dat leeftijd er in deze situatie wel degelijk toe doet.
Vindt ervan wat je ervan vindt, maar vindt het in stilte of tijdens een gesprek een vriendin. Zoals ik het lees, ben je in ieder geval qua volwassen gedrag zelf ook nog niet helemaal waar je wezen wilt.
Volwassen gedrag is ook de relatie van de kinderen met hun vader aan je vriend over kunnen laten, zonder je er toch eventjes goed bedoeld tussen neus en lippen door tegenaan te bemoeien.
Volwassen gedrag is ook dat je dealt met de realiteit dat leeftijd er in deze situatie wel degelijk toe doet.
Vindt ervan wat je ervan vindt, maar vindt het in stilte of tijdens een gesprek een vriendin. Zoals ik het lees, ben je in ieder geval qua volwassen gedrag zelf ook nog niet helemaal waar je wezen wilt.
I bet we could go explore the galaxy if we could stop being dicks for like five minutes
zondag 10 maart 2024 om 14:12
blijfgewoonbianca schreef: ↑10-03-2024 14:07Dochter verwacht een huis en tieten, zoon ook iets heel duurs.
Zijn ze niet hun hele leven met dure spullen overladen, dan ?
Misschien is het van hun kant de angst of de boosheid dat jij er straks met pa’s geld vandoor gaat. En da’s echt geen hele gekke gedachte . Of die nou waar is of niet.
Natuurlijk geen gekke gedachte maar daar hebben ze in principe niks over te zeggen. Dan is het aan haar partner om die zorgen weg te nemen.
Tis nogal wat dat de kinderen van je nieuwe partner jouw zien als golddigger ipv blij te zijn voor vader dat hij weer gelukkig is.
zondag 10 maart 2024 om 14:14
M.n. qua inleving in de ander denk ik.EnglishmaninNY schreef: ↑10-03-2024 14:11Tsja, volwassen gedrag in deze situatie is ook, dat je je mening voor je houdt zoals door meerderen aangegeven.
“…” Zoals ik het lees, ben je in ieder geval qua volwassen gedrag zelf ook nog niet helemaal waar je wezen wilt.
dip wijzigde dit bericht op 10-03-2024 14:15
37.01% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 14:14
Hoe vaak zullen ze elkaar nou helemaal gezien hebben ? Die kinderen zullen echt geen weekendregeling met pa meer hebben, lijkt mij.MrsMorrison schreef: ↑10-03-2024 14:10. Zeker nu is gebleken dat de kinderen nog aan je mieten "wennen". Al vind ik dat een beetje gek na 2 jaar een relatie te hebben en volwassen kinderen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 10 maart 2024 om 14:15
En ik kan me best voorstellen dat hij onder jouw invloed (van kijk mij eens de zelfstandige eigenbonendopper zijn) opeens vind dat zijn dochter ook zo zou moeten worden als jij bent terwijl hij nooit en zelf nu nog steeds niet naar dat standpunt (heeft ge)handeld, die meid haar vader opeens niet meer herkent. Natuurlijk kijken die kinderen dan naar jou, door jou heeft hun vader opeens andere ideeën in zijn bol.
anoniem_6626158dc134d wijzigde dit bericht op 10-03-2024 14:18
0.48% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 14:16
Zelfs al zouden de kinderen tot op het bot verwend zijn,blijfgewoonbianca schreef: ↑10-03-2024 14:07Dochter verwacht een huis en tieten, zoon ook iets heel duurs.
Zijn ze niet hun hele leven met dure spullen overladen, dan ?
Misschien is het van hun kant de angst of de boosheid dat jij er straks met pa’s geld vandoor gaat. En da’s echt geen hele gekke gedachte . Of die nou waar is of niet.
Zelfs al zouden de kinderen nooit verwend zijn en ineens vanallesennogwat vragen,
Zelfs al zijn de kinderen helemaaaaal niet bang dat TO er met pa’s geld vandoor gaat,
Zelfs al zijn de kinderen niet bang minder te gaan krijgen dan ze hoopten of gewend waren,
Dat de nieuwe liefde überhaupt enige invloed zou hebben, krijgen of willen hebben is reden genoeg om heel negatief tegen die nieuwe liefde aan te kijken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 10 maart 2024 om 14:21
Of ze zijn bang dat TO pa laat vallen zodra die krakkemikkig wordt, of zodra er een leukerd van haar eigen leeftijd langskomt.MrsMorrison schreef: ↑10-03-2024 14:12Natuurlijk geen gekke gedachte maar daar hebben ze in principe niks over te zeggen. Dan is het aan haar partner om die zorgen weg te nemen.
Tis nogal wat dat de kinderen van je nieuwe partner jouw zien als golddigger ipv blij te zijn voor vader dat hij weer gelukkig is.
Ik zou me, als kind, bij zo’n leeftijdsverschil absoluut niet alleen verheugen dat pa zo happy is.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 10 maart 2024 om 14:21
blijfgewoonbianca schreef: ↑10-03-2024 14:14Hoe vaak zullen ze elkaar nou helemaal gezien hebben ? Die kinderen zullen echt geen weekendregeling met pa meer hebben, lijkt mij.
Nee dat niet maar omdat ze volwassen zijn kunnen zijn kinderen natuurlijk normaliter ook wel beter relativeren als in mijn vader heeft een nieuwe relatie en zijn geluk is ook belangrijk.
Ik denk dat het best nuttig kan zijn even met zijn 4en om de tafel te gaan zitten, excuses maken voor de kerst en het stagevoorstel dat het vanuit de juiste intenties kwam maar dat TO begrijpt dat het too much was.
Aangeven dat ze hopen een nieuwe start te kunnen maken waar TO zich openstelt voor vragen maar niet meer zelf met voorstellen gaat komen.
Hoe dan ook lijkt het me, zeker met volwassen kinderen, handig om eens een drankje te gaan doen of een hapje te gaan eten en oprecht interesse te tonen in de kinderen. (Liefst ook nog andersom)
zondag 10 maart 2024 om 14:21
Eens.feow schreef: ↑10-03-2024 14:16Zelfs al zouden de kinderen tot op het bot verwend zijn,
Zelfs al zouden de kinderen nooit verwend zijn en ineens vanallesennogwat vragen,
Zelfs al zijn de kinderen helemaaaaal niet bang dat TO er met pa’s geld vandoor gaat,
Zelfs al zijn de kinderen niet bang minder te gaan krijgen dan ze hoopten of gewend waren,
Dat de nieuwe liefde überhaupt enige invloed zou hebben, krijgen of willen hebben is reden genoeg om heel negatief tegen die nieuwe liefde aan te kijken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 10 maart 2024 om 14:22
Ik begrijp het, compassie is de sleutel. En inzicht in (stief)systemen. Misschien heb je er wat aan om een systeemtherapeut met ervaring in stiefgezinnen te consulteren? Ik denk dat je de reacties hier erg negatief opvat. Ze zijn naar mijn idee goedbedoeld, maar leggen misschien wat ‘hard’ de vinger op een paar zere plekken.Ikhebeenvraag123 schreef: ↑10-03-2024 14:14Dank, dit is wat mij betreft de eerste reactie die constructief is. Ik denk dat mijn opvoeding uiteindelijk goed is geweest voor mijn toekomst, maar ben van mening dat stimulans ook liefdevol had gekund. De term verwennend verwaarloosd vind ik treffend. Een vriendin van mij is vergelijkbaar verwend opgegroeid, met mooie resultaten drie studies afgerond en - na of door hooggespannen verwachtingen van haar vader - verhuisd naar het buitenland waar ze diep ongelukkig is. Ik ben bang dat datzelfde uiteindelijk ook kan gaan spelen bij zijn dochter. Mede daarom heb ik voorgesteld dat hij met haar het gesprek aangaat over wat zij nu eigenlijk wilt.
Je vraag mbt het evenwicht vind ik een lastige. Ik ben sociaal aangelegd en kan er moeilijk mee omgaan als mensen negatief over mij zijn. Ik vind het dan ook lastig dat zijn dochter mij zo hard afwijst. Enerzijds schreeuwt een stem in mij ''ok, dan niet'', maar anderzijds weet ik dat zijn kinderen belangrijk voor hem zijn en heb ik mij dus altijd terughoudend opgesteld richting hen.
Hoewel het altijd gezellig is met de rest van zijn familie, merk ik dat ik flinke tegenzin heb om naar familiebijeenkomsten te gaan waar zijn dochter ook is omdat ik weet dat de sfeer dan behoorlijk anders is. Ik weet dus niet goed hoe deze situatie kan worden omgedraaid, of dat ik gewoon niet meer moet gaan omdat ik dan toch niks goed kan doen? Het is gewoon lastig.
Ik herken ook dat mijn eigen opvoeding (wat harder, minder verwennend) veel invloed heeft gehad op hoe ik naar anderen, opvoeding en zelfstandigheid i.h.a. kijk. Echt wel heel complex. Hier probeert men je de complexiteit duidelijk te maken. Ik hoop dat je het als cadeau kan zien ipv een aanval. Woorden komen soms harder aan dan ze bedoeld zijn.
dip wijzigde dit bericht op 10-03-2024 14:24
0.05% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 14:23
Goed idee denk ikMrsMorrison schreef: ↑10-03-2024 14:21Nee dat niet maar omdat ze volwassen zijn kunnen zijn kinderen natuurlijk normaliter ook wel beter relativeren als in mijn vader heeft een nieuwe relatie en zijn geluk is ook belangrijk.
Ik denk dat het best nuttig kan zijn even met zijn 4en om de tafel te gaan zitten, excuses maken voor de kerst en het stagevoorstel dat het vanuit de juiste intenties kwam maar dat TO begrijpt dat het too much was.
Aangeven dat ze hopen een nieuwe start te kunnen maken waar TO zich openstelt voor vragen maar niet meer zelf met voorstellen gaat komen.
Hoe dan ook lijkt het me, zeker met volwassen kinderen, handig om eens een drankje te gaan doen of een hapje te gaan eten en oprecht interesse te tonen in de kinderen. (Liefst ook nog andersom)
zondag 10 maart 2024 om 14:25
blijfgewoonbianca schreef: ↑10-03-2024 14:21Of ze zijn bang dat TO pa laat vallen zodra die krakkemikkig wordt, of zodra er een leukerd van haar eigen leeftijd langskomt.
Ik zou me, als kind, bij zo’n leeftijdsverschil absoluut niet alleen verheugen dat pa zo happy is.
Nee dat kan maar het enige wat je dan als kind kunt doen is je vader opvangen wanneer je vrees waarheid wordt. Je kan hem niet op voorhand zijn geluk al ontzeggen. Soms werkt het namelijk wel gewoon goed ook al is het leeftijdsverschil groot. Die kinderen moeten TO ook een kans geven en niet op voorhand al afschrijven. Zeker niet op deze leeftijd.
Ik heb ook alle clichés naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Golddigger was wel de meest uitgesproken mening die ik gehoord heb. Dat doet pijn, zeker wanneer je van jezelf weet dat dat helemaal niet het geval is.
Het is ook pijnlijk voor TO om zo afgewezen te worden door de kinderen van haar partner. Waarmee ze inmiddels ook al 2 jaar een relatie heeft.
zondag 10 maart 2024 om 14:25
(Een vriendin van mij is vergelijkbaar verwend opgegroeid, met mooie resultaten drie studies afgerond en - na of door hooggespannen verwachtingen van haar vader - verhuisd naar het buitenland waar ze diep ongelukkig is. Ik ben bang dat datzelfde uiteindelijk ook kan gaan spelen bij zijn dochter. Mede daarom heb ik voorgesteld dat hij met haar het gesprek aangaat over wat zij nu eigenlijk wilt.
Hoewel het altijd gezellig is met de rest van zijn familie, merk ik dat ik flinke tegenzin heb om naar familiebijeenkomsten te gaan waar zijn dochter ook is omdat ik weet dat de sfeer dan behoorlijk anders is. Ik weet dus niet goed hoe deze situatie kan worden omgedraaid, of dat ik gewoon niet meer moet gaan omdat ik dan toch niks goed kan doen? Het is gewoon lastig.
[/quote]
Je bent bang voor dingen die (nog) helemaal niet aan de orde zijn. Je projecteert situaties uit je eigen leven op die kinderen. Dat meisje wil niet ineens naar het buitenland. Zij wil dikke tieten en huisvrouw worden.
Is het het waard om een slechte relatie te hebben met zijn kinderen, omdat je het nodig vindt om steeds je gelijk te halen zelfs met dingen die alleen in je angst en fantasie voorkomen?
Hoewel het altijd gezellig is met de rest van zijn familie, merk ik dat ik flinke tegenzin heb om naar familiebijeenkomsten te gaan waar zijn dochter ook is omdat ik weet dat de sfeer dan behoorlijk anders is. Ik weet dus niet goed hoe deze situatie kan worden omgedraaid, of dat ik gewoon niet meer moet gaan omdat ik dan toch niks goed kan doen? Het is gewoon lastig.
[/quote]
Je bent bang voor dingen die (nog) helemaal niet aan de orde zijn. Je projecteert situaties uit je eigen leven op die kinderen. Dat meisje wil niet ineens naar het buitenland. Zij wil dikke tieten en huisvrouw worden.
Is het het waard om een slechte relatie te hebben met zijn kinderen, omdat je het nodig vindt om steeds je gelijk te halen zelfs met dingen die alleen in je angst en fantasie voorkomen?
pekka123 wijzigde dit bericht op 10-03-2024 14:27
0.88% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 14:26
Dat is jóuw probleem. Die situatie en hoe die in stand gehouden wordt is part of the deal van deze relatie. Evenals dat het buiten jouw bemoeienis ligt. Accepteer het of stop de relatie. Meer smaken zijn er volgens mij niet.Ikhebeenvraag123 schreef: ↑10-03-2024 13:51Ik erger mij in algemene zin aan onzelfstandigheid, zeker na een bepaalde leeftijd.
Daarnaast erger ik me er aan dat zijn kinderen misbruik lijken te maken van de goedheid van hun vader.
Mijn vriend mekkert overigens niet maar zijn kinderen zijn een van onderwerpen die besproken worden. Ik ben het overigens wel eens met de laatste alinea die je schrijft.
Ik krijg als lezer al jeuk en bijna rode vlekken van je oordelen en bemoeienis in de vorm van suggesties die je bijna brengt als feiten. Brrrr. (deels projectie van mijn kant omdat de partner van mijn moeder ook zo goed meent te weten hoe het werkt in ons gezin waar hij nooit onderdeel van uitgemaakt heeft). Dus ja, ik snap die kinderen wel, al zou ik niet zo uitgebarsten zijn. Maar ja, in mijn geval was het niet ook nog eens een persoon die amper ouder is dan ik. Voor mij zou dat zéker ook meespelen.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 10 maart 2024 om 14:27
Juist met volwassen kinderen kun je eigenlijk niet meer in de moederrol stappen, welke leeftijd de nieuwe partner ook heeft. Voor volwassen kinderen blijft de nieuwe partner heel lang de gewoon de partner van de ouder. Veel langer dan als je samen een huishouden vormt met jongere kinderen.
Onlangs wat begrafenissen gehad van ouders van vrienden en dan blijven de kinderen over met deze nieuwe partner die in hun leven kwam toen ze al lang en breed uit huis waren. En dan sta je opeens op een uitvaart met de partner van je ouder dingen te beslissen. Zelfs als mensen dan al 15+ jaar samen zijn voelt dat voor kinderen die al volwassen waren bij aanvang van de relatie toch anders dan familie. De verbindende factor valt weg.
Onlangs wat begrafenissen gehad van ouders van vrienden en dan blijven de kinderen over met deze nieuwe partner die in hun leven kwam toen ze al lang en breed uit huis waren. En dan sta je opeens op een uitvaart met de partner van je ouder dingen te beslissen. Zelfs als mensen dan al 15+ jaar samen zijn voelt dat voor kinderen die al volwassen waren bij aanvang van de relatie toch anders dan familie. De verbindende factor valt weg.
anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 10-03-2024 14:29
5.31% gewijzigd
zondag 10 maart 2024 om 14:32
Ikhebeenvraag123 schreef: ↑10-03-2024 14:29Je bent bang voor dingen die (nog) helemaal niet aan de orde zijn. Je projecteert situaties uit je eigen leven op die kinderen. Dat meisje wil niet ineens naar het buitenland. Zij wil dikke tieten, een man zoals papa en huisvrouw worden.
Is het het waard om een slechte relatie te hebben met zijn kinderen, omdat je het nodig vindt om steeds je gelijk te halen zelfs met dingen die alleen in je angst en fantasie voorkomen?
Excuus. Ze gaat naar het buitenland.
Het gaat niet om gelijk halen. Het gaat erom dat mijn vriend over een paar weken de geldkraan dicht gaat draaien (excuus voor de ''negatieve terminologie''), zij volkomen onzelfstandig en niet zelfredzaam is. Dat is wat mij betreft een recept voor problemen.
Maar goed. Als ik jullie kort samenvat is het advies: ''bek houden en goedbedoelde adviezen achterwege laten''.
[/quote]
Je vriend gaat de geldkraan dichtdraaien uit eigen beweging en heeft dit hopelijk ook zo gecommuniceerd met kinderen? (Dochter in dit geval)
Dat laaste lijkt me wel heel belangrijk wil de relatie tussen jou en zijn kinderen goed komen. Zij mogen namelijk op geen enkele wijze het idee krijgen dat dit vanuit jou komt. Daar ligt dus een duidelijke taak voor je vriend wanneer hij dit net zo belangrijk vindt als jij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in