Relaties
alle pijlers
Voortrekken kleinkinderen
maandag 14 oktober 2024 om 09:04
Hallo,
Graag zou ik jullie mening willen want misschien zie ik dingen ook wel fout.
Mijn schoonouders trekken naar mijn idee kleinkinderen voor. Mijn man heeft geprobeerd een normaal gesprek aan te gaan waarbij schoonvader gelijk zei vertrek maar. Hij moest zelfs lachen. Het is hetzelfde met de kinderen en dat vertelde hij ook nog lachend dat de ene een wasmachine kreeg de ander een oven.
Op social media komen de lievelings constant voorbij en de overige kleinkinderen helemaal niet.
Mijn man zei dat de kinderen dit zien en hun dit raakt. Het antwoord was dat ze met sommige een betere band hebben, en dat ze de anderen minder zien. Dat klopt ook maar dat komt ook omdat de anderen hun daar niet welkom voelen.
Nu geven ze bijvoorbeeld 1 van de kleinkinderen een scooter, tweedehands. Na de vraag of de anderen ook 1 krijgen was het antwoord nee, en we zijn zelf baas aan wie we 1 geven.
Dat klopt natuurlijk ook helemaal ze mogen zelf weten wat ze doen.
Mijn man wilde alleen graag in gesprek of ze wel beseffen dat ze andere kleinkinderen hiermee pijn doen. Maar er viel niet te praten.
De deur werd gewezen, en aangezien dit niet de eerste keer is dat er gedoe is, dit gebeurt om het jaar of 2 jaar zo'n beetje, heeft mijn man gezegd dat het contact nu voorbij is.
Ik ben altijd van het oplossen en heb geen zin in gedoe. Ik bleef ook erg fatsoenlijk maar schoonvader zei tegen mij naar jou luister ik helemaal niet.
We zien hun alleen nog op verjaardagen maar voor het eerst heb ik nu ook zoiets van weet je laat maar.
Maar misschien zijn er meer die dit meemaken en gewoon oke vinden?
Zelf vind ik als ik naar mijn eigen gevoel kijk niet kloppen dan je kinderen en kleinkinderen gaat voortrekken..
Ik gezegd dat ik het jammer vind dat ze niet gewoon willen praten, dat we beide onze dingen kunnen zeggen die ons dwarszit, we hoeven het niet eens te zijn maar kunnen wel naar elkaar luisteren. Zelfs dat wilde hij niet aanhoren, we werden gewoon uitgelachen / de gek met ons hebben.
Maar ik ben benieuwd naar jullie mening.
Ik kan hier echt weer van wakker liggen, ben snel bang dat ik iets fout doe, wil iedereen graag tevreden.
Graag zou ik jullie mening willen want misschien zie ik dingen ook wel fout.
Mijn schoonouders trekken naar mijn idee kleinkinderen voor. Mijn man heeft geprobeerd een normaal gesprek aan te gaan waarbij schoonvader gelijk zei vertrek maar. Hij moest zelfs lachen. Het is hetzelfde met de kinderen en dat vertelde hij ook nog lachend dat de ene een wasmachine kreeg de ander een oven.
Op social media komen de lievelings constant voorbij en de overige kleinkinderen helemaal niet.
Mijn man zei dat de kinderen dit zien en hun dit raakt. Het antwoord was dat ze met sommige een betere band hebben, en dat ze de anderen minder zien. Dat klopt ook maar dat komt ook omdat de anderen hun daar niet welkom voelen.
Nu geven ze bijvoorbeeld 1 van de kleinkinderen een scooter, tweedehands. Na de vraag of de anderen ook 1 krijgen was het antwoord nee, en we zijn zelf baas aan wie we 1 geven.
Dat klopt natuurlijk ook helemaal ze mogen zelf weten wat ze doen.
Mijn man wilde alleen graag in gesprek of ze wel beseffen dat ze andere kleinkinderen hiermee pijn doen. Maar er viel niet te praten.
De deur werd gewezen, en aangezien dit niet de eerste keer is dat er gedoe is, dit gebeurt om het jaar of 2 jaar zo'n beetje, heeft mijn man gezegd dat het contact nu voorbij is.
Ik ben altijd van het oplossen en heb geen zin in gedoe. Ik bleef ook erg fatsoenlijk maar schoonvader zei tegen mij naar jou luister ik helemaal niet.
We zien hun alleen nog op verjaardagen maar voor het eerst heb ik nu ook zoiets van weet je laat maar.
Maar misschien zijn er meer die dit meemaken en gewoon oke vinden?
Zelf vind ik als ik naar mijn eigen gevoel kijk niet kloppen dan je kinderen en kleinkinderen gaat voortrekken..
Ik gezegd dat ik het jammer vind dat ze niet gewoon willen praten, dat we beide onze dingen kunnen zeggen die ons dwarszit, we hoeven het niet eens te zijn maar kunnen wel naar elkaar luisteren. Zelfs dat wilde hij niet aanhoren, we werden gewoon uitgelachen / de gek met ons hebben.
Maar ik ben benieuwd naar jullie mening.
Ik kan hier echt weer van wakker liggen, ben snel bang dat ik iets fout doe, wil iedereen graag tevreden.
donderdag 17 oktober 2024 om 14:47
donderdag 17 oktober 2024 om 15:18
Mijn hemel, wat erg dat je onder het raam gaat liggen om je kleinkind maar niet te hoeven zien.misspatrice schreef: ↑16-10-2024 13:13Hier een kleinkind die ook zo een oma had. Ze vergat me op mijn verjaardag, kreeg nooit iets voor mijn rapport en 1x toen ik met een taartje aan de deur stond deed ze me niet open. Ze lag onder het raam. Deed net alsof ze niet thuis was. Ze had niet door dat ik haar zag liggen.
Deed pijn ja. Ik had gelukkig aan de andere kant een opa en oma die alles voor me over hadden.
Toen oma overleed ben ik uit respect voor mijn vader naar de begrafenis geweest. Maar wilde niet een "taakje" tijdens de dienst krijgen zoals de andere kleinkinderen. Ben ook niet naar de koffietafel gegaan.
Laat het gaan. Je man heeft gelijk. Dat soort negativiteit kun je beter weren uit je leven.
Snap dan ook heel goed dat je geen actieve rol wilde op haar uitvaart. Dat had ze zo te lezen zelf ook niet gewaardeerd.
Ik heb me lang afgevraagd waarom je je als volwassene niet fatsoenlijk kan gedragen naar een (klein) kind. Een kind is onschuldig en heeft nergens om gevraagd. Ik snap dan ook echt niet dat je je als opa en/of oma zijnde je niet even een uurtje kan vermannen om je kleinkind een goed gevoel te geven.
Ik herinner me nog zó goed dat mijn oudste zei: Mama, oma vindt mij niet lief he? Kind was denk ik 6, misschien net 7. Knap hoor, dat je dat als oma voor elkaar krijgt.
Heel eerlijk denk ik dat mijn oudste er ook geen traan om zou laten als oma haar hoofd neer zou leggen. Hoe erg ik dat ook vind om te zeggen.
donderdag 17 oktober 2024 om 17:39
donderdag 17 oktober 2024 om 18:37
Waarom nog contact met oma?Prikkels schreef: ↑17-10-2024 15:18
Ik heb me lang afgevraagd waarom je je als volwassene niet fatsoenlijk kan gedragen naar een (klein) kind. Een kind is onschuldig en heeft nergens om gevraagd. Ik snap dan ook echt niet dat je je als opa en/of oma zijnde je niet even een uurtje kan vermannen om je kleinkind een goed gevoel te geven.
Ik herinner me nog zó goed dat mijn oudste zei: Mama, oma vindt mij niet lief he? Kind was denk ik 6, misschien net 7. Knap hoor, dat je dat als oma voor elkaar krijgt.
Heel eerlijk denk ik dat mijn oudste er ook geen traan om zou laten als oma haar hoofd neer zou leggen. Hoe erg ik dat ook vind om te zeggen.
donderdag 17 oktober 2024 om 19:15
Wat ik altijd zie aan de mensen om me heen, is dat kleinkinderen evengoed eigen voelen, als de kinderen. Terwijl kinderen 50% van je bloed zijn, en kleinkinderen 25%. Maar dat maakt dus helemaal niks uit.
Het is dan zo raar dat veel mensen die gevoelens dan niet hebben.
Maar ja, er zijn ook genoeg mensen die van het ene kind meer houden dan van het andere kind.
Het is dan zo raar dat veel mensen die gevoelens dan niet hebben.
Maar ja, er zijn ook genoeg mensen die van het ene kind meer houden dan van het andere kind.
donderdag 17 oktober 2024 om 19:54
Eerlijk gezegd vind ik het opleggen van ‘regels’ al een brug te ver: als je jouw kinderen aan een ander toevertrouwt is dat een groot teken van vertrouwen, dus héb dat vertrouwen dan ook en ga niet lopen zeiken over boekjes die ingevuld moeten worden en zo. Als je een controlfreak bent die elke poepluier na de oppasdag wil wegen en bestuderen moet je iemand tegen betaling inhuren.Quincy2 schreef: ↑17-10-2024 14:30Nee, maar voor de reactie maakt het wel uit of je probeert de wensen te volgen of dat je er maling aan hebt natuurlijk. Verschil tussen "proberen we" en "doe ik niet, want ik weet het beter", plus of iemand gaat zeuren over 35 in plaats van 3o minuten, of over 3 uur in plaats van 30 minuten.
donderdag 17 oktober 2024 om 19:57
Wat afschuwelijk.misspatrice schreef: ↑16-10-2024 13:13Hier een kleinkind die ook zo een oma had. Ze vergat me op mijn verjaardag, kreeg nooit iets voor mijn rapport en 1x toen ik met een taartje aan de deur stond deed ze me niet open. Ze lag onder het raam. Deed net alsof ze niet thuis was. Ze had niet door dat ik haar zag liggen.
Deed pijn ja. Ik had gelukkig aan de andere kant een opa en oma die alles voor me over hadden.
Toen oma overleed ben ik uit respect voor mijn vader naar de begrafenis geweest. Maar wilde niet een "taakje" tijdens de dienst krijgen zoals de andere kleinkinderen. Ben ook niet naar de koffietafel gegaan.
Laat het gaan. Je man heeft gelijk. Dat soort negativiteit kun je beter weren uit je leven.
donderdag 17 oktober 2024 om 20:11
Tuurlijk (die boekjes klonken echt wel erg!), maar ik heb hier ook wel eens gelezen dat grootouders eisen of verwachten op te passen terwijl de ouder(s) dat eigenlijk niet wil(len), maar dat ze geen nee durven zeggen. In zo'n geval is er dus geen sprake van vertrouwen.Claire45 schreef: ↑17-10-2024 19:54Eerlijk gezegd vind ik het opleggen van ‘regels’ al een brug te ver: als je jouw kinderen aan een ander toevertrouwt is dat een groot teken van vertrouwen, dus héb dat vertrouwen dan ook en ga niet lopen zeiken over boekjes die ingevuld moeten worden en zo. Als je een controlfreak bent die elke poepluier na de oppasdag wil wegen en bestuderen moet je iemand tegen betaling inhuren.
Maar in dat geval moet je gewoon nee durven zeggen en niet met eisen aankomen. In beide gevallen ben je de bitch, dat wel
donderdag 17 oktober 2024 om 20:31
Claire45 schreef: ↑17-10-2024 19:54Eerlijk gezegd vind ik het opleggen van ‘regels’ al een brug te ver: als je jouw kinderen aan een ander toevertrouwt is dat een groot teken van vertrouwen, dus héb dat vertrouwen dan ook en ga niet lopen zeiken over boekjes die ingevuld moeten worden en zo. Als je een controlfreak bent die elke poepluier na de oppasdag wil wegen en bestuderen moet je iemand tegen betaling inhuren.
Dat ligt natuurlijk soms ook anders. Grootouders die graag op willen passen op de kleinkinderen. Ouders die het opa en oma wel gunnen maar waar het vertrouwen niet automatisch goed zit.
Bij mijn ouders had ik binnen vijf minuten mijn kinderen kunnen droppen en een maand niet meer terug kunnen komen (bij wijze van) en dan zou alles normaal doorgelopen zijn. Mijn schoonouders hadden meer instructies nodig, alleen al omdat ze ze minder vaak zagen en dus de kinderen hun behoeften niet goed herkenden. Kinderen kwamen er altijd moe vandaan, want (te) veel met ze gedaan.
zaterdag 19 oktober 2024 om 12:27
Wat enorm sneu voor je oudste (en ook voor jullie), zeg.Prikkels schreef: ↑17-10-2024 15:18Mijn hemel, wat erg dat je onder het raam gaat liggen om je kleinkind maar niet te hoeven zien.
Snap dan ook heel goed dat je geen actieve rol wilde op haar uitvaart. Dat had ze zo te lezen zelf ook niet gewaardeerd.
Ik heb me lang afgevraagd waarom je je als volwassene niet fatsoenlijk kan gedragen naar een (klein) kind. Een kind is onschuldig en heeft nergens om gevraagd. Ik snap dan ook echt niet dat je je als opa en/of oma zijnde je niet even een uurtje kan vermannen om je kleinkind een goed gevoel te geven.
Ik herinner me nog zó goed dat mijn oudste zei: Mama, oma vindt mij niet lief he? Kind was denk ik 6, misschien net 7. Knap hoor, dat je dat als oma voor elkaar krijgt.
Heel eerlijk denk ik dat mijn oudste er ook geen traan om zou laten als oma haar hoofd neer zou leggen. Hoe erg ik dat ook vind om te zeggen.
zondag 20 oktober 2024 om 19:05
Dat is het ook, maar kind weet (helaas) niet beter. Inmiddels is het ook gewoon te laat om er nog wat van te maken en wij verlangen helemaal niets van de kinderen t.o.v hen. En dan dank ik God op mn knieën dat de oudste niet alles meegekregen heeft wat er gezegd is door oma. Uiteraard wist oma daar bij de confrontatie niks meer van. Zou het graag neerschrijven maar dan word ik herkenbaar en bovendien is dit mijn topic niet, wil het niet kapen.
Gelukkig aan de andere kant wél een opa en oma die hen wel heel erg liefhebben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
