Relaties
alle pijlers
Vreemd gedrag vriend of stel ik me aan?
maandag 20 mei 2024 om 11:00
Hoi allemaal,
Gisteren hadden we een bruiloft van kennissen van mijn vriend. Hij kent de man van dit stel van een gezamenlijke sport en is wel eens weekendjes met deze man en een groep vrienden weggeweest waarop ze deze sport deden. Het is een aardige man, maar niet een goede vriend van mijn man en hij spreekt bv ook nooit af alleen met hem. Het is echt een 'sportmaatje' om het zo maar te zeggen.
Net gistermiddag werd mijn kind in het ziekenhuis opgenomen omdat ze haar hoofd hard had gestoten en dit moest gehecht worden, ook was ze natuurlijk erg geschrokken en wilde ik er voor haar zijn. Ze moest door de scan om te kijken of het slechts een oppervlakkige wond was. Alles is gelukkig goed gegaan en omdat ze bij haar vader was, is ze weer terug met haar vader mee naar huis gegaan.
Al de hele dag worstelde ik met een griepje, ik was dus echt niet fit.
Na gehaast omdat we lang in het ziekenhuis zijn geweest, zijn mijn vriend en ik alsnog naar de bruiloft van de kennis van mijn vriend geweest. We waren voor het feest uitgenodigd, dus het was geen ceremonie. Het was gezellig, er waren veel gasten. Maar na pakweg anderhalf uur op het feest zijn en dansen, merkte ik dat ik me echt heel belabberd voelde. Ik begon koorts te krijgen. We zijn even op een bankje gaan zitten om te kijken of het beter werd maar ik begon ook duizelig te worden. Ook was ik nog wat verdrietig om wat er gebeurd was met mijn kind, al viel het achteraf gezien gelukkig allemaal mee. Ik gaf aan bij mijn vriend dat ik het erg jammer vind maar dat ik toch liever naar huis zou gaan omdat ik me ziek voelde en moe was van de hele dag. Dat het fijn was dat we er toch hadden kunnen zijn maar dat ik het niet meer trok.
Waar ik begrip had verwacht, schrok ik van zijn reactie. Geïrriteerd, boos richting mij. Hij vond dat we dat niet konden maken richting het bruidspaar. We waren er net (anderhalf uur) en waren al te laat aangekomen (vanwege het ziekenhuis) en het waren zulke aardige mensen dat hij vond dat we dat niet konden maken. Daar kwam ook bij dat hij zich heel erg verheugd had op dit feest, samen met mij en de andere vrienden.
Ik heb voet bij stuk gehouden en gezegd dat het echt niet meer ging. Toen zijn we wel gegaan, maar in de hele reis terug naar huis en thuis was hij chagrijnig en stil.
Stel ik me aan dat dit me wel kwetst en dat ik dit een rare en egoïstische reactie vind? Wat vinden jullie?
Gisteren hadden we een bruiloft van kennissen van mijn vriend. Hij kent de man van dit stel van een gezamenlijke sport en is wel eens weekendjes met deze man en een groep vrienden weggeweest waarop ze deze sport deden. Het is een aardige man, maar niet een goede vriend van mijn man en hij spreekt bv ook nooit af alleen met hem. Het is echt een 'sportmaatje' om het zo maar te zeggen.
Net gistermiddag werd mijn kind in het ziekenhuis opgenomen omdat ze haar hoofd hard had gestoten en dit moest gehecht worden, ook was ze natuurlijk erg geschrokken en wilde ik er voor haar zijn. Ze moest door de scan om te kijken of het slechts een oppervlakkige wond was. Alles is gelukkig goed gegaan en omdat ze bij haar vader was, is ze weer terug met haar vader mee naar huis gegaan.
Al de hele dag worstelde ik met een griepje, ik was dus echt niet fit.
Na gehaast omdat we lang in het ziekenhuis zijn geweest, zijn mijn vriend en ik alsnog naar de bruiloft van de kennis van mijn vriend geweest. We waren voor het feest uitgenodigd, dus het was geen ceremonie. Het was gezellig, er waren veel gasten. Maar na pakweg anderhalf uur op het feest zijn en dansen, merkte ik dat ik me echt heel belabberd voelde. Ik begon koorts te krijgen. We zijn even op een bankje gaan zitten om te kijken of het beter werd maar ik begon ook duizelig te worden. Ook was ik nog wat verdrietig om wat er gebeurd was met mijn kind, al viel het achteraf gezien gelukkig allemaal mee. Ik gaf aan bij mijn vriend dat ik het erg jammer vind maar dat ik toch liever naar huis zou gaan omdat ik me ziek voelde en moe was van de hele dag. Dat het fijn was dat we er toch hadden kunnen zijn maar dat ik het niet meer trok.
Waar ik begrip had verwacht, schrok ik van zijn reactie. Geïrriteerd, boos richting mij. Hij vond dat we dat niet konden maken richting het bruidspaar. We waren er net (anderhalf uur) en waren al te laat aangekomen (vanwege het ziekenhuis) en het waren zulke aardige mensen dat hij vond dat we dat niet konden maken. Daar kwam ook bij dat hij zich heel erg verheugd had op dit feest, samen met mij en de andere vrienden.
Ik heb voet bij stuk gehouden en gezegd dat het echt niet meer ging. Toen zijn we wel gegaan, maar in de hele reis terug naar huis en thuis was hij chagrijnig en stil.
Stel ik me aan dat dit me wel kwetst en dat ik dit een rare en egoïstische reactie vind? Wat vinden jullie?
maandag 20 mei 2024 om 12:01
En dan impliciet ook nog van hem verwachten dat hij mee naar huis gaat.PoesmetLaarzen schreef: ↑20-05-2024 11:59Ik vind jou dan weer niet zo empatisch dat je niet op je stoel kon blijven zitten tot de avond om was.
Jouw vriend had zich erg verheugd op het feest toch.
maandag 20 mei 2024 om 12:04
Je had ook kunnen zeggen, schat, ik voel me niet lekker, ik heb een taxi gebeld. Veel plezier, ik zie je later/morgen.Splendid schreef: ↑20-05-2024 11:55Ik heb hem niet gedwongen om mee te gaan. Ik heb alleen gezegd dat ik écht niet lekker ben en het liefst naar huis zou willen gaan. Hij heeft toen zelf bepaalt dat hij meeging maar was wel boos, chagrijnig en nukkig. Wat prima is, maar ik vind dat alleen niet lief of empathisch, gezien de hele situatie. Ik zou zelf anders gereageerd hebben en meer begrip voor hem getoond hebben. 'ok jammer, maar als jij je niet goed voelt gaan we naar huis'.
Honey, you should see me in a crown
maandag 20 mei 2024 om 12:08
Ik snap jouw vriend wel.
Dus ik was, ook al voelde ik me niet lekker, en nog was ik gebleven.
Je man had zich hier erg o verheugd en het is inderdaad nit leuk voor het bruidspaar. Uitzieken komt de dag er na wel.
Dus sorry, maar ik snap je vriend.
maandag 20 mei 2024 om 12:08
Ik was als ik to was van te voren een plan gemaakt: het kan zijn dat ik het niet meer trek Harrie, dan neem ik een Uber naar huis ok?
Ik snap best dat je een bruiloft gewoon wil meemaken, ik persoonlijk moet wel zo ongeveer half dood zijn wil ik een ander die wil blijven meetrekken.
Hoogstens zou ik bij de trein willen worden afgezet ofzo en dan vriend weer terugsturen.
Helemaal als ik merk dat hij graag wil blijven, en ik zou het leuk vinden dat hij me er zo graag bij wil hebben.
Dat hoor je ook nog weleens anders.
Ik snap best dat je een bruiloft gewoon wil meemaken, ik persoonlijk moet wel zo ongeveer half dood zijn wil ik een ander die wil blijven meetrekken.
Hoogstens zou ik bij de trein willen worden afgezet ofzo en dan vriend weer terugsturen.
Helemaal als ik merk dat hij graag wil blijven, en ik zou het leuk vinden dat hij me er zo graag bij wil hebben.
Dat hoor je ook nog weleens anders.
maandag 20 mei 2024 om 12:09
Ik snap dat moeder geschrokken is. Of zelfs een beetje verdrietig. Maar je kan toch ook gewoon geschrokken en verdrietig zijn op een bruiloft... iedereen maakt dingen mee. Je kan toch niet gelijk gewoon niks meer.SunShine35 schreef: ↑20-05-2024 11:38Wat een onaardige reactie. Het is heel normaal dat een moeder van slag kan zijn als er iets met haar kind gebeurd is.
En ik denk ook dat to beter alleen weg had kunnen gaan, of niet gaan.
Ik begrijp vriend wel, maar die had ook aardiger kunnen reageren. Want to kon ook niks doen aan de situatie. En vriend had btw zelf ook van te voren kunnen zeggen: is het misschien beter als ik alleen ga?
maandag 20 mei 2024 om 12:12
maandag 20 mei 2024 om 12:12
Ik dacht eerst dat het weer een topic over vreemdgaan was. Die hele intro heeft niets met de eigenlijke vraag te maken. Maargoed.
Je klinkt wel als een aansteller. Je was "verdrietig" en "worstelde met een griepje" dat klinkt alsof je 16 jaar bent en een slechte dag had op je bijbaantje.
Je hebt geen leiding over je eigen leven, zo komt het over. Met griep naar een bruiloft gaan?? En nu is het de schuld van je man dat het raar is gelopen?
Volgens mij wou je helemaal niet naar die bruiloft en zwak je het daarom af door te benoemen dat het maar een sportmaatje is, dus onbelangrijk. Uiteindelijk ga je daar zitten mokken en zwakjes zijn met je paracetamolletjes en maakt man "zelf de keuze" om met je mee te gaan. Ja sure.
Je bent behoorlijk manipulatief, ook in hoe je dit verhaal hier presenteert.
Je klinkt wel als een aansteller. Je was "verdrietig" en "worstelde met een griepje" dat klinkt alsof je 16 jaar bent en een slechte dag had op je bijbaantje.
Je hebt geen leiding over je eigen leven, zo komt het over. Met griep naar een bruiloft gaan?? En nu is het de schuld van je man dat het raar is gelopen?
Volgens mij wou je helemaal niet naar die bruiloft en zwak je het daarom af door te benoemen dat het maar een sportmaatje is, dus onbelangrijk. Uiteindelijk ga je daar zitten mokken en zwakjes zijn met je paracetamolletjes en maakt man "zelf de keuze" om met je mee te gaan. Ja sure.
Je bent behoorlijk manipulatief, ook in hoe je dit verhaal hier presenteert.
maandag 20 mei 2024 om 12:12
Precies. Ik ben het zo eens met jou.
Dan ben je maar geschrokken en verdrietig. Dat ben je thuis ook.
TO, Het was nog maar een paar uurtjes. Ik vind dat je had moeten doorzetten. Dus om op je vraag te antwoorden, ik vind je egoïstisch.
maandag 20 mei 2024 om 12:15
Tja, want ja, er rijden geen taxi's, ubers of openbaar vervoer. Dus ja, hoe had hij anders thuis moeten komen, als hij jou met de auto had laten vertrekken.Splendid schreef: ↑20-05-2024 11:55Ik heb hem niet gedwongen om mee te gaan. Ik heb alleen gezegd dat ik écht niet lekker ben en het liefst naar huis zou willen gaan. Hij heeft toen zelf bepaalt dat hij meeging maar was wel boos, chagrijnig en nukkig. Wat prima is, maar ik vind dat alleen niet lief of empathisch, gezien de hele situatie. Ik zou zelf anders gereageerd hebben en meer begrip voor hem getoond hebben. 'ok jammer, maar als jij je niet goed voelt gaan we naar huis'.
Nee, je hebt hem keihard voor het blok gezet.
Je had ook een aspirine kunnen vragen bij het evenement en dan in de auto kunnen gaan liggen....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 20 mei 2024 om 12:16
maandag 20 mei 2024 om 12:17
Ik heb nu ook geloept, volgens mij passen jullie niet zo goed bij elkaar. Jij lijkt best gevoelig en snel teleurgesteld en hij lijkt je snel te vinden zeuren. Niet dat de een fout zit, en de ander goed, maar een optimale match is anders.
Ik ben zelf bijvoorbeeld ook iemand die erg slecht tegen mensen kan die zeuren over niet lekker zijn. Dat is mijn gebrek hoor, maar ik denk eerder, trek je dan gewoon even terug.
Ik ben zelf bijvoorbeeld ook iemand die erg slecht tegen mensen kan die zeuren over niet lekker zijn. Dat is mijn gebrek hoor, maar ik denk eerder, trek je dan gewoon even terug.
maandag 20 mei 2024 om 12:24
Splendid schreef: ↑20-05-2024 11:55Ik heb hem niet gedwongen om mee te gaan. Ik heb alleen gezegd dat ik écht niet lekker ben en het liefst naar huis zou willen gaan. Hij heeft toen zelf bepaalt dat hij meeging maar was wel boos, chagrijnig en nukkig. Wat prima is, maar ik vind dat alleen niet lief of empathisch, gezien de hele situatie. Ik zou zelf anders gereageerd hebben en meer begrip voor hem getoond hebben. 'ok jammer, maar als jij je niet goed voelt gaan we naar huis'.
En hoe empathisch was jij richting hem, over dat hij een bruiloft waar hij zich op had verheugd vroegtijdig heeft moeten verlaten? Hoe lief ben jij voor hem geweest toen hij "geheel uit zichzelf" besloot om jou naar huis te brengen? Ben je daar uberhaupt een beetje dankbaar voor geweest?
Coffee is never my cup of tea
maandag 20 mei 2024 om 12:33
Je eerste bericht lezend had ik verwacht dat je zou zeggen dat jij niet mee zou gaan. Dit ivm met kind naar ziekenhuis en dat je je al niet fit voelde. Plus dat jij die vriend zelf niet kent. Dus was lekker thuis gebleven.
En ik vraag me af, misschien al beantwoord, of je niet alleen naar huis kon. Hoe ver was het eigenlijk rijden? Als het echt ver was snap ik wel dat vriend extra baalt. Voor 1,5 uur bruiloft zo lang rijden.
Kon jij niet alleen terug rijden en vriend met een andere gast mee richting huis? Of was jij daar te ziek voor? Of geen andere gasten die dichtbij jullie wonen?
En ik vraag me af, misschien al beantwoord, of je niet alleen naar huis kon. Hoe ver was het eigenlijk rijden? Als het echt ver was snap ik wel dat vriend extra baalt. Voor 1,5 uur bruiloft zo lang rijden.
Kon jij niet alleen terug rijden en vriend met een andere gast mee richting huis? Of was jij daar te ziek voor? Of geen andere gasten die dichtbij jullie wonen?
maandag 20 mei 2024 om 12:44
maandag 20 mei 2024 om 12:45
Ik vind sommige reacties wel heel hard en onvriendelijk, hoor, "zelfmedelijden", "blok aan zijn been", et cetera. Ja, achteraf had ze beter thuis kunnen blijven, dat was misschien verkeerd ingeschat, maar dat is achteraf, bovendien weet je ook niet hoe vriend daar op had gereageerd. Kennelijk ging hij zelf mee naar huis. Hij had toch prima met een van zijn vrienden mee kunnen gaan en daar op de bank kunnen slapen? Zij is toch meegegaan naar het feest terwijl ze het achteraf niet zag zitten, hij is toch meegegaan naar huis terwijl hij dat eigenlijk niet zag zitten, had allebei anders gekund, en het is begrijpelijk dat hij teleurgesteld is, maar daar moet hij niet in blijven hangen. Hij had nogmaals zelf ook een andere oplossing kunnen bedenken. En het lijkt mij dat het bruidspaar hier heus wel begrip voor heeft, zeker als het zulke aardige mensen zijn, dat je dit niet kunt maken, zit vooral in zijn hoofd. De rest van het feest gaat gewoon door als jullie naar huis zijn. Het is meer zijn teleurstelling dan die van het bruidspaar.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 20 mei 2024 om 12:45
Han34 schreef: ↑20-05-2024 12:44Huh als je kind er zo slecht aan toe was dat het moest worden opgenomen wat deed jij dan überhaupt op een feestje zo ver van huis? Als je er ontdaan van bent blijf je toch in de buurt van kind? Zeker als t kind even bewusteloos was en dan waarschijnlijk een wekadvies had gekregen.
Of je leest nog een keer. Kind mocht naar huis en verbleef bij de vader.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 20 mei 2024 om 12:46
Ik ben to niet. Maar heb wel een relatie gehad met een man die snel dingetjes had, pijntje hier, beetje last van spanning daar en ik die daar constant rekening mee moest houden. Ik wist altijd wel dat de kans groot was als we ergens naartoe zouden gaan, dat hij ofwel pijn aan zijn grote teen had, of mega koppijn, of slecht geslapen en chagerijnig of een paniekaanval kreeg, of zich niet lekker voelde. Pfff, hoevaak ik voor mijn gevoel wel geen rekening moest houden met hem. Maar hij vond het doodnormaal, want met de zieken hou je rekening en doe je dat niet, ben je een grote egoist. Dat hij met zijn eeuwige ziek zwak en misselijk niet doorhad dat hij daarmee vooral MIJN leven bepaalde, ging er niet bij hem in. Het is (naar mijn idee) geen gezonde manier van voor jezelf zorgen, als je je lijf en psyche als excuus nodig hebt om bij de ander ruimte op te eisen om gezien te worden of dit als bewijs te willen dat de ander wel genoeg van je houdt en genoeg voor je over heeft. Want dat zat er denk ik bij mijn ex onbewust achter. Nooit geleerd om op een gezonde wijze ruimte voor zichzelf te nemen en wel geleerd dat als je ziek zwak en misselijk bent, dat je dan eindelijk aandacht krijgt. En geeft de ander het niet, dan houdt deze niet genoeg van je.Marianneke schreef: ↑20-05-2024 12:24En hoe empathisch was jij richting hem, over dat hij een bruiloft waar hij zich op had verheugd vroegtijdig heeft moeten verlaten? Hoe lief ben jij voor hem geweest toen hij "geheel uit zichzelf" besloot om jou naar huis te brengen? Ben je daar uberhaupt een beetje dankbaar voor geweest?
Nogmaals to, ik ken je niet. Maar neem jezelf onder de loep. Ik zou zeggen: was gewoon naar huis gegaan en had hem een fijne avond gewenst. Maar iets in mij zegt me dat dat geen échte optie voor je was, omdat je dan eigenlijk had gevonden dat hij niet empathisch genoeg was geweest en je dit als teken aan de wand zou hebben gezien.
maandag 20 mei 2024 om 12:46
Dat je geen taxi neemt snap ik wel. Tenminste, heb volgens mij nog niet gelezen hoe ver het rijden is. Schrok me jaren terug al wild wat een taxi kost voor een klein 10km. Snap dat je geen uur of langer met een taxi wil. Dure grap.
Ik zelf zou het proberen uit te zingen. Paracetamol, rustig plekje zoeken, even buiten frisse neus halen.
Ik zelf zou het proberen uit te zingen. Paracetamol, rustig plekje zoeken, even buiten frisse neus halen.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 20-05-2024 12:49
39.48% gewijzigd
maandag 20 mei 2024 om 12:47
Met een van zijn andere vrienden mee, daar op de bank slapen, de dag erna met het openbaar vervoer naar huis of opgehaald door TO. Ze kennen elkaar van een gezamenlijke sport, dus dan zullen ze geen tweehonderd kilometer van elkaar wonen allemaal. Zij had van alles kunnen doen, maar hij net zo goed, dat voor het blok zetten zie ik niet zo.Doreia* schreef: ↑20-05-2024 12:15Tja, want ja, er rijden geen taxi's, ubers of openbaar vervoer. Dus ja, hoe had hij anders thuis moeten komen, als hij jou met de auto had laten vertrekken.
Nee, je hebt hem keihard voor het blok gezet.
Je had ook een aspirine kunnen vragen bij het evenement en dan in de auto kunnen gaan liggen....
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 20 mei 2024 om 12:48
Staat er toch gewoon. Kind was dit weekend bij haar vader, de ex van TO.
Ik ben niet altijd sarcastisch. Soms slaap ik.
maandag 20 mei 2024 om 12:51
Ja sorry had het al verwijderd. Niet goed gelezen.PoesmetLaarzen schreef: ↑20-05-2024 12:48Staat er toch gewoon. Kind was dit weekend bij haar vader, de ex van TO.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
