Vreemdgegaan en kapot van mijn eigen acties [lege OP]

16-09-2024 07:56 276 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Weg
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-09-2024 12:59
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
99.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Elmervrouw schreef:
16-09-2024 09:58
Vroegkinderlijk trauma dus. Hier zou ik hulp bij zoeken, TO, want dat verklaart veel van je acties en van hoe je in het leven staat. En de 'keuzes' die je maakt. Wat heb jij nodig? Echt nodig? En hoe kun jij daar, evt. met hulp, voor gaan zorgen?
En aan anderen:
die harde schoppen na zijn niet nodig hé. Kan wel wat minder.
Wie zonder zonden is...... je weet wel.
Nog meer ik ik ik… Aan de OP te zien weet To heel goed wat ze nodig heeft en waar ze dat kan halen. De manier waarop deugt alleen niet, maar dat is vooral heel zielig voor haarzelf. Geen inlevingsvermogen voor de mensen die zij schade berokkend in het proces. Alles in het geniep, niet eerlijk kunnen zijn. Denk daar de focus op mag liggen tijdens therapie hoe dat te veranderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Droogbloem schreef:
16-09-2024 08:50
En daarnaast maak jij nu de keuze voor je partner, dat het beter is om bij hem te blij want: hij is wel gek op jou, of, hij heeft het nu zo zwaar.

Hoezo mag jij dat voor hem bepalen. Wees eerlijk en vertel hem wat er gebeurt is, aan hem dan de keuze om jou een 2e kans te geven, of wellicht wil hij de relatie ook wel verbreken als hij weet hoe jij erin staat. Jij hebt niet het recht om hem die keuze te ontnemen.

Daarnaast ben jij in deze niet het slachtoffer, maar je doet het wel zo overkomen. Waarom jou dit is overkomen, dat je het niet had verwacht van jezelf, en dat je hulp gaat zoeken om antwoorden voor jezelf te vinden. De antwoorden geeft je eigenlijk zelf aan in je berichten, maar door een oorzaak elders te zoeken leg je de schuld buiten jezelf.
Hier ben ik het heel erg mee eens. Je zegt dat je geschrokken bent van je mate van egoisme. Dat siert je, alleen ga je nu wel door met je egoisme. Jij bepaalt -uit angst voor dingen die je niet kunt overzien- voor een ander hoe deze erin moet staan. Terwijl jij feitelijk niet hetzelfde in de relatie staat als hij. Jij bent uit comfort en veiligheid bij hem, terwijl je weet dat je je heel anders kunt voelen over een man.
Dit gaat je vroeg of laat in je been bijten, want als comfort en veiligheid genoeg voor je geweest zou zijn, zou een ander geen ingang hebben gehad.
Je hebt nog een heel leven voor je, bent allebei jong en dit geheim is geen basis om je relatie nog 50+ jaar op te laten voortborduren, wetende dat als deze meneer over x jaar weer voor je neus staat, mogelijk alle vlammen opnieuw in de pan slaan en de remmen opnieuw los gaan, want dan ben je inmiddels van je schuldgevoel bekomen. Geef jezelf, maar ook de ander, de keuze om te weten voor wie en wat ze kiezen. Jij ontneemt deze keuze nu bij je vriend, want hij denkt dat jullie manier van liefhebben hetzelfde is. En jij weet nu inmiddels dat dat niet zo is. Jij staat anders in de race, waardeert hem zeker, maar niet half zoals je de man van je affaire ervaart.
Alle reacties Link kopieren Quote
Die affaire laat gelukkig ook zijn ware aard zien, zodat je inziet dat je wat dat betreft iets hebt laten lopen. Streep eronder en klaar.
Wat je vriend betreft, vind ik jou zeer egoistisch. Jij bepaalt zo ongeveer, of vult in, dat hij het nu niet aan kan om de waarheid te weten. De man leeft in een grote leugen en weet het niet. Ik vind dat hij mag bepalen of hij met jou en jullie leven door wil gaan of niet. De waarheid komt altijd een keer boven water. Je verraders slapen niet. Vertel het hem en doe een stap terug in het bepalen wat goed of fout voor hem is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 09:13
Ik wil de schuld juist bij mezelf neerleggen en zie mezelf als de schuldige persoon. Maar ik wil wel weten waarom ik hier zolang mee ben doorgegaan, want voor mij voelt het als een duistere kant van mezelf. En ik kan daar niet echt antwoord op vinden waarom. Daarom wil ik psychische hulp zoeken. Juist om te ontdekken waarom ik dit heb gedaan, hoe het zover heeft kunnen komen en dat ik in de toekomst betere keuzes kan maken waardoor ik nooit weer in deze situatie terecht ga komen.
Je legt zelfs met deze mooie woorden de verantwoordelijkheid nog steeds buiten jezelf. De toekomst moet jou fixen en daar gaat een psycholoog voor zorgen. Als dat niet lukt, ligt het iig niet aan jou, want jij hebt je best gedaan door een psycholoog te zoeken. Als deze dan niet de oerbron van je egoisme weet aan te boren en de stenen niet goed terug op de plek kan leggen (jeweetwel, zware jeugd enzo), dan tja, ben je blijkbaar een egoist die het ook niet helpen kan. Wat best waar zal zijn, sommige mensen zijn gewoon behoorlijk egoistisch. Of dat nu in de jeugd is ontstaan of niet. Daar valt niet veel aan te fixen. Hooguit schade te beperken. En weet je hoe ik die schade zou beperken? Door open kaart te spelen. Door je vriend op te biechten wat je hebt gedaan en dat je welliswaar hoopt dat je fixbaar bent, maar geen garanties. Alleen dan trek je je échte verantwoordelijkheid naar je toe en accepteer je evt. consequenties. Het is dan aan je vriend of hij je nog wil met die onzekerheid of niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij bent hier NIET het slachtoffer.

Je ex partner en je partner zijn het wel.

Jij moet je echt gaan schamen voor dit gedrag.
Ik bloei op van een kop koffie!
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
16-09-2024 09:31

Je bent nu eenmaal egoïstisch en weinig empathisch. Dat is je aard. Geen therapeut gaat daar iets aan veranderen.
Een positieve noot is dat je het nu toch eindelijk moeilijk begint te hebben met die duisterder kant van jou.
Maar nog steeds vind je het erg dat jij die duistere kant hebt, niet de ellende die je bij de 2 mannen aanricht.
Dat geloof ik ook. Een psycholoog gaat je hooguit wat inzichten bieden en handvatten om ervoor te zorgen dat je egoisme niet zo vernietigend is voor andere mensen. Maar ik lees idd iemand die vooral komt ophalen bij anderen wat ze tekort komt (veiligheid bij de een en passie bij de ander) en daarvoor zal je vast wel enigzins gezellig zijn als partner. Maar de ander is wel voornl. een winkel waaruit jij de boodschappen haalt waar je behoefte aan hebt. Dat gaat een psych. niet veranderen, dat is je aard. Dat kun je leren maskeren en een tijdje onderdrukken, maar dat tover je niet weg. En dat kunnen anderen maar beter van jou weten, zodat ze weten met wie ze zich inlaten.
Overigens ben je de enige niet die zo functioneert en zijn er genoeg mensen die met zo'n karakter (succesvolle) relaties hebben. Dan ben je meer gebaat bij iemand die hetzelfde in de race staat.
Alle reacties Link kopieren Quote
RodeTulip schreef:
16-09-2024 10:57
Jij bent hier NIET het slachtoffer.

Je ex partner en je partner zijn het wel.

Jij moet je echt gaan schamen voor dit gedrag.
Denk dat ze dat al weet en doet. Geheel in traditie gaan velen weer inhakken op de TO en trappen iemand die al neerligt om hun gram te halen. Je mag natuurlijk hard zijn in je oordeel, maar alleen maar melden dat ze zich moet schamen heeft niet zoveel zin. Denk ik dan.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Opbiechten is hier de heilige graal. Een graal die ikzelf graag aan me voorbij laat gaan want vreemdgaan is 1, opbiechten is exit.

TO, je hebt een schijnbaar behoorlijk bewuste keuze gemaakt je vriend niet in te lichten, daarmee bepaal je inderdaad voor hem dat hij het niet aankan, dat is wat het is. Jij bent in de positie dat voor hem te bepalen, hoe stom mensen dat ook vinden. Jij hebt namelijk de macht van de kennis, hij heeft die niet. Dat dat besluit aan je trekt is voelbaar, eigenlijk is opbiechten makkelijker, dan kun jij je schuldgevoel een plek geven en kan je jezelf weer in de spiegel aankijken want je bent oh zo eerlijk geweest. Hoe eerlijk dat werkelijk is, daar heb ik vraagtekens bij maar soit.

Je bent potdikke begin 30, zit vast in een passieloze relatie met een koophuis, wat doe je jezelf aan. Met een beetje mazzel heb je nog 55 jaar te gaan, zie je jezelf werkelijk oud worden op deze manier?
Je hebt nu geproefd aan passie en vlinders, wil je niet meer van dit? Natuurlijk zullen er allerlei praktische bezwaren een rol spelen maar ik zou de optie weggaan echt onderzoeken.
Je partner heeft je nodig, denk je, maar als jij morgen onder een auto loopt zal hij zichzelf ook moeten redden, kom op, hij is een volwassen man.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat je na die jeugd vol huiselijk geweld koos voor veiligheid is begrijpelijk. Alleen verliefdheid is wat anders heb je nu (op de harde manier) gemerkt. Neem afscheid van allebei de mannen, want de een is te saai en de ander te aggressief voor je. Ga inderdaad leren om de veiligheid en het zelfvertrouwen bij jezelf te vinden. Daar heb je op de lange termijn het meeste aan. Succes.
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
16-09-2024 11:02
Dat geloof ik ook. Een psycholoog gaat je hooguit wat inzichten bieden en handvatten om ervoor te zorgen dat je egoisme niet zo vernietigend is voor andere mensen. Maar ik lees idd iemand die vooral komt ophalen bij anderen wat ze tekort komt (veiligheid bij de een en passie bij de ander) en daarvoor zal je vast wel enigzins gezellig zijn als partner. Maar de ander is wel voornl. een winkel waaruit jij de boodschappen haalt waar je behoefte aan hebt. Dat gaat een psych. niet veranderen, dat is je aard. Dat kun je leren maskeren en een tijdje onderdrukken, maar dat tover je niet weg. En dat kunnen anderen maar beter van jou weten, zodat ze weten met wie ze zich inlaten.
Overigens ben je de enige niet die zo functioneert en zijn er genoeg mensen die met zo'n karakter (succesvolle) relaties hebben. Dan ben je meer gebaat bij iemand die hetzelfde in de race staat.
Je doet hiermee overkomen alsof ik geen liefde kan voelen voor iemand en vooral alles doe uit eigen gewin. Harteloos ben. Geen empathie heb. Dat is niet zo. Ik kan wel degelijk empathie voelen voor een ander en heb wel degelijk gevoelens voor mensen, houd van mensen.

Maar je hebt wel gelijk in dat ik een ander kan ‘gebruiken’ om mij goed te voelen over mezelf. Ik hoop dat ik, als ik dat aanpak, de bevestiging bij mezelf weet te vinden en daar geen ander voor nodig heb. En dan ook eerlijker in een relatie kan staan.

Maar ik denk wel dat ik hulp nodig heb, want dit alles beïnvloed mijn leven enorm. Functioneer inmiddels ook niet meer zo goed op m’n werk omdat ik er last van heb, verwater het contact met m’n vrienden, merk dat ik bij m’n vriend soms wat afstandelijker ben omdat ik het lastig vind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ga uit elkaar en vertel hem de waarheid. Daarna voorlopig even geen vaste relatie nemen. Gewoon even tot jezelf komen.
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
16-09-2024 11:05
Opbiechten is hier de heilige graal. Een graal die ikzelf graag aan me voorbij laat gaan want vreemdgaan is 1, opbiechten is exit.
Daar zou ik me in kúnnen vinden, als een korte affaire of vreemdgaan vooral heeft bewerkstelligt dat je je (opnieuw) beseft hoe dol je bent op je partner. Dan zou ze moeten leven met dit schuldgevoel en wéét ze dat ze die grens nooit meer overgaat.
Daarvan is to helemaal niet overtuigd. Ze voelt niet voor haar partner wat ze zou moeten voelen en vindt het rot te constateren dat ze egoistische keuzes heeft gemaakt, maar voelt zich maar matig schuldig over haar partner verder laten leven in een illusie en koopt dat schuldgevoel af met therapie. En dan denk ik, kap ermee of wees eerlijk. In beide gevallen weet de man dan iig wat hij aan haar had of heeft. Niet deze illusie iig.
Relatie verbreken, contact met affaire verbreken en je even op jezelf richten.

Ik zou je vriend wel laten weten waarom je het uitmaakt, anders kun je het alsnog niet achter je laten. Dit komt namelijk uit. Was je op reis in het buitenland vreemdgegaan zonder getuigen, dan zou ik zeggen, neem het mee je graf in. Maar dit komt waarschijnlijk wel bovendrijven.

En dan ga je met jezelf aan het werk, al dan niet met hulp.
Er is sowieso iets met je taalgebruik waarin je je eigen handelen niet actief beschrijft.

Al meteen in het begin zeg je: “Ik ben 31 jaar en zit 9 jaar in een relatie”. Alsof je niet zelf actief die relatie hebt, maar meer alsof je erin beland bent en nu zit je er nou eenmaal in. Het lijkt klein, maar deze manier van denken sijpelt er onbewust overal in wat je schrijft tussendoor. Neem verantwoordelijkheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zeker iets vergelijksbaars meegemaakt.

Het schuldgevoel slijt. Zoek afleiding.
Geef vooral niet toe aan het verlangen om je partner toch de waarheid te vertellen.

Ik heb weleens gehoord/ gelezen, dat het opbiechten/ vertellen van overspel juist de egoïstische daad is.

Jij kon het schuldgevoel niet alleen verdragen en dus moest het eruit.
Jouw partner krijgt het dan op zijn bordje. Die moet er dan mee dealen en kijken wat hij moet doen. Je beschadigd iemand heel erg op die manier. Je doet iemand heel veel pijn.
Draag het kruis, draag de last van het schuldgevoel.
Zo ontzie je je partner, die heeft de pijn niet verdiend.
Jij moet hiermee dealen.

Ik begrijp dat deze gedachte niet eerlijk is of juist.
Maar het was voor mij destijds wel een coping.

Vreemdgaan komt heel veel voor , heel veel.
We zijn niet heilig.
De mens maakt fouten.
Vergeef jezelf.
Veel mensen kennen deze schaduwkant van zichzelf en zijn er niet trots op.
Zie jezelf als een dier, met lusten, gevoelens.
Dit soort dingen overkomt je.

Het is begrijpelijk dat je ex collega veel emotie heeft (gehad).
Dit maakt hem geen slecht mens.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
16-09-2024 11:16
Relatie verbreken, contact met affaire verbreken en je even op jezelf richten.

Ik zou je vriend wel laten weten waarom je het uitmaakt, anders kun je het alsnog niet achter je laten. Dit komt namelijk uit. Was je op reis in het buitenland vreemdgegaan zonder getuigen, dan zou ik zeggen, neem het mee je graf in. Maar dit komt waarschijnlijk wel bovendrijven.

En dan ga je met jezelf aan het werk, al dan niet met hulp.
De angst dat het uitkomt lijkt te ontbreken bij To. Zelfs nadat haar ex-minnaar dreigde de affaire naar buiten te brengen, reageerde ze daar best luchtig op. Moeilijk te geloven dat To van haar vriend houdt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jesco schreef:
16-09-2024 11:02
Denk dat ze dat al weet en doet. Geheel in traditie gaan velen weer inhakken op de TO en trappen iemand die al neerligt om hun gram te halen. Je mag natuurlijk hard zijn in je oordeel, maar alleen maar melden dat ze zich moet schamen heeft niet zoveel zin. Denk ik dan.
Helemaal eens. Wat is iedereen weer lekker aan het inhakken op de To, ongelofelijk..
(Bijna) iedereen hier voelt zich beter en verheven boven To, die zich goddomme zo kwetsbaar opstelt en om hulp vraagt.
Het is gewoon naar om te lezen allemaal hoe hard (bijna) iedereen is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
16-09-2024 11:05
Opbiechten is hier de heilige graal. Een graal die ikzelf graag aan me voorbij laat gaan want vreemdgaan is 1, opbiechten is exit.

TO, je hebt een schijnbaar behoorlijk bewuste keuze gemaakt je vriend niet in te lichten, daarmee bepaal je inderdaad voor hem dat hij het niet aankan, dat is wat het is. Jij bent in de positie dat voor hem te bepalen, hoe stom mensen dat ook vinden. Jij hebt namelijk de macht van de kennis, hij heeft die niet. Dat dat besluit aan je trekt is voelbaar, eigenlijk is opbiechten makkelijker, dan kun jij je schuldgevoel een plek geven en kan je jezelf weer in de spiegel aankijken want je bent oh zo eerlijk geweest. Hoe eerlijk dat werkelijk is, daar heb ik vraagtekens bij maar soit.

Je bent potdikke begin 30, zit vast in een passieloze relatie met een koophuis, wat doe je jezelf aan. Met een beetje mazzel heb je nog 55 jaar te gaan, zie je jezelf werkelijk oud worden op deze manier?
Je hebt nu geproefd aan passie en vlinders, wil je niet meer van dit? Natuurlijk zullen er allerlei praktische bezwaren een rol spelen maar ik zou de optie weggaan echt onderzoeken.
Je partner heeft je nodig, denk je, maar als jij morgen onder een auto loopt zal hij zichzelf ook moeten redden, kom op, hij is een volwassen man.
Het opbiechten ga ik inderdaad niet doen. Ergens zorgt dat er wel voor dat er een zwaar schuldgevoel weggaat, omdat het dan op tafel ligt inderdaad. Maar ik weet dat het mijn partner kapot zal maken en dat verdient hij niet (daarom had ik het ook allemaal niet moeten doen in 1e instantie, maar ik heb het toch gedaan helaas).

Je hebt gelijk. Het is passieloos en er is nooit passie geweest vanuit mij. Hij heeft altijd meer gegeven en ik heb altijd gedacht dat dat simpelweg niet in mij zat, dat ik er te gesloten voor was en te bewust van mezelf.. Maar ik heb nu voor het eerst meegemaakt dat ik smoorverliefd kan zijn op iemand. Dat is mij wel overkomen, zo voelt het. Dat als ik iemand alleen al zie en hoor, ik compleet voor iemand val en van alles voel. En natuurlijk: ik zou heel graag meer daarvan willen. Daarom kon ik makkelijk toegeven aan de passie voor hem en opgaan in het moment. Nooit afscheid willen nemen, best ver gaan. Het voelde heel fijn om zoiets te kunnen ervaren met iemand. En ik kende dat intense gevoel niet.

Maar ik ben te laf om mijn relatie vaarwel te zeggen. Puur egoïsme en angst. Hij is een fijne partner, biedt veiligheid, we hebben een mooi koophuis samen (moeten we dan afscheid van nemen), samen een leven met vrienden en familie. Zoveel opgebouwd. Ik moet zoveel achter mij laten dan. Ik wil best graag kinderen en met mijn vriend heb ik een goede basis. Ik ben al 31, dat voelt dan weer zo oud om alles te moeten opbouwen.

En ik denk ook weleens: volgens mij zitten er zoooooveel mensen in passieloze relaties, die meer gebaseerd zijn op verstand. Ik zie het overal. Hoe vaak komt het voor dat iemand echt smoorverliefd op iemand is? En is dat dan een goede basis? Ik weet het niet. Maar ik ben wel in de war. Snap dat ik hier als een egoïst overkom. Dat het veel ik ik ik ik is. En ik ben ook best kapot van alles al is het m’n eigen schuld. Snap dat ik 2 mensen heb voorgelogen. Slaap de laatste tijd niet goed, functioneer echt niet meer zo goed. Daarom moet ik ook echt hulp zoeken anders verzuip ik hierin.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO jij vult voor je vriend in dat hij het niet aan kan om de waarheid te weten en allemaal varianten daarop om maar voor jezelf te rechtvaardigen dat je hem niks vertelt. Je kan het hem gewoon voorleggen dat jij fouten hebt gemaakt, maar twijfelt over het opbiechten. Oh en vermeldt ook even dat er een reële kans is dat het sowieso allemaal uitkomt.

Nu beslis jij voor hem. Maar ik denk dat hij het toch liever van jouzelf hoort.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jesco schreef:
16-09-2024 11:02
Denk dat ze dat al weet en doet. Geheel in traditie gaan velen weer inhakken op de TO en trappen iemand die al neerligt om hun gram te halen. Je mag natuurlijk hard zijn in je oordeel, maar alleen maar melden dat ze zich moet schamen heeft niet zoveel zin. Denk ik dan.
Ik ben het eens met Jesco, TO heeft door dat ze verkeerde keuzes gemaakt heeft.
Ze geeft aan hulp in te willen schakelen via de huisarts.

TO, ik vraag me af of je man inmiddels niet doorheeft dat er iets flink mis is. Je geeft aan niet goed in je vel te zitten, afstandelijk bent. Zegt hij daar niks over?
Bij een scheiding in je haar gaat het ook 2 kanten uit dus dikke doei! (by GrumpyCat1983)
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
16-09-2024 11:22
Er is sowieso iets met je taalgebruik waarin je je eigen handelen niet actief beschrijft.

Al meteen in het begin zeg je: “Ik ben 31 jaar en zit 9 jaar in een relatie”. Alsof je niet zelf actief die relatie hebt, maar meer alsof je erin beland bent en nu zit je er nou eenmaal in. Het lijkt klein, maar deze manier van denken sijpelt er onbewust overal in wat je schrijft tussendoor. Neem verantwoordelijkheid.
Bedankt, zo had ik het niet gezien.. maar je hebt gelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh en TO die passie die jij zo verheerlijkt is voor een groot deel gewoon adrenaline. En dat je alleen daarvan bevestiging kan krijgen en niet uit een veilige relatie hangt waarschijnlijk samen met je verleden.

Dus houd die oordelen over andermans volgens jou passieloze relaties maar even lekker voor je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Spinnenkop1 schreef:
16-09-2024 11:31
Daarom moet ik ook echt hulp zoeken anders verzuip ik hierin.
Wat verwacht jij in vredesnaam van therapie??
...
Alle reacties Link kopieren Quote
MargjeM schreef:
16-09-2024 11:38

Dus houd die oordelen over andermans volgens jou passieloze relaties maar even lekker voor je.
Welke oordelen precies?

En vanwaar dat toontje?
...
Attraverso schreef:
16-09-2024 09:06
De reactie van je ex minnaar is heel erg menselijk en normaal. Wat heb jij die man allemaal beloofd en voorgelogen? En jij was het die hem aan het lijntje hield en zijn contact met die andere vrouw kapot maakte.
Ik zie nergens spijt van wat jij die 2 mannen aandoet. Ik zou daar kapot van zijn. Jij bent alleen kapot van de ellende die jij jezelf aandoet.
Huh?
Iemand bedreigen is helemaal niet normaal, lees nog wel meer gedrag wat echt niet oké is.

Dat iemand verdrietig en misschien ergens boos is over zoiets, dat is normaal. De manier waarop dat uit bij hem is naar en eng gedrag.
anoniem_672bb4a395dd7 wijzigde dit bericht op 16-09-2024 11:42
4.81% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven