Relaties
alle pijlers
Vriend eigen onderneming: te combineren met kinderen?
woensdag 23 oktober 2024 om 07:57
Hoi allemaal,
Ik loop een beetje vast met een vraagstuk mbt de toekomst. Hopelijk kan ik hier wat ervaringsverhalen of andere inzichten krijgen.
Ik ben 8 jaar samen met m’n vriend en we zijn beiden net 30 geworden. We zijn erg gelukkig samen, ik voel me gezien en geliefd, we communiceren goed, zijn naast partners echt maatjes en hebben veel plezier en diepgang. Nu heeft m’n vriend al jaren een eigen bedrijf; dit is z’n droom en passie. Hij is enorm ambitieus, gericht op resultaat en groeien, groeien, groeien. Er zitten vaak te weinig uren in de week om echt fatsoenlijk op te laden. De weinige uren die hij wel thuis is doordeweeks heeft hij vaak een vol hoofd door de drukte en stress en heeft hij weinig ruimte over voor andere dingen. Daarnaast is het ook nog maar de vraag of het hem lukt om die uren dat hij thuis is wel op te laden, omdat er regelmatig wat telefoontjes of andere dingen tussenkomen. Als we het hebben over de toekomst, dan ziet hij zijn bedrijf met zoveel mogelijk vestigingen voor zich. Voor hem is dit een vereiste, iets wat hoe dan ook gaat gebeuren. Ik ken hem natuurlijk langer dan vandaag en weet dat dit bij hem hoort.
Maar: vriend wilt ook heel graag kinderen uiteindelijk. Nu nog niet, maar over een jaar of 4. Ik wil zelf ook niks liever, wat mij betreft mag het zelfs al eerder. Ik merk alleen dat ik me zorgen maak over dit onderwerp. Ondanks dat vriend aangeeft het heel erg belangrijk te vinden een betrokken vader te zijn en hij dit ook echt wilt zijn, geeft hij ook aan niet minder te willen werken. Wel wilt hij andere tijden werken: vroeger beginnen, eerder klaar zijn. Nu begint zijn dag vaak namelijk om 10 uur en is hij rond 23/ 00 thuis, op twee avonden in de week na. Die avonden probeert hij rond 19 thuis te zijn.
In principe klinkt eerder thuis zijn goed, alleen is het probleem dat werk hem opslokt met deze hoeveelheid uren. Als hij niet fysiek aan het werk is, leest hij boeken over z’n werk, en als hij niet leest over werk, dan is hij aan het piekeren over werk. Ik merk dat hij chaotisch is, soms weinig in het moment is (los van de weekenden, dan staat zijn telefoon uit) en ik vraag me af of hij dit ooit kan combineren met een kindje hebben/ ook nog eens de vader zijn die hij wilt zijn, en die ik zoek. Daarnaast heeft hij al een burn-out gehad, is goed slapen heilig voor hem omdat hij anders snel last van z’n hoofd of stress krijgt, en is hij iemand die het zichzelf door z’n perfectionisme soms erg moeilijk maakt. Hij weet dit overigens van zichzelf en probeert meer rustmomentjes te creëren en de juiste keuzes te maken, waardoor hij nu gelukkig wel al meer in balans is dan voor zijn burn-out.
Ik hou zielsveel van hem, maar zoals gezegd; ik maak me zorgen. We praten hier zelf ook geregeld over, en deze week zullen we weer even een momentje pakken, dus wordt op dat vlak vervolgd. Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen of inzichten! Dankjewel voor het lezen van dit lange verhaal, mocht je zover gekomen zijn!
NB: het kan zijn dat het topic per ongeluk twee keer is geplaatst, excuus als dit het geval is. Had het topic ook beter onder “kinderen” kunnen plaatsen denk ik, alleen dit krijg ik niet gewijzigd.
Ik loop een beetje vast met een vraagstuk mbt de toekomst. Hopelijk kan ik hier wat ervaringsverhalen of andere inzichten krijgen.
Ik ben 8 jaar samen met m’n vriend en we zijn beiden net 30 geworden. We zijn erg gelukkig samen, ik voel me gezien en geliefd, we communiceren goed, zijn naast partners echt maatjes en hebben veel plezier en diepgang. Nu heeft m’n vriend al jaren een eigen bedrijf; dit is z’n droom en passie. Hij is enorm ambitieus, gericht op resultaat en groeien, groeien, groeien. Er zitten vaak te weinig uren in de week om echt fatsoenlijk op te laden. De weinige uren die hij wel thuis is doordeweeks heeft hij vaak een vol hoofd door de drukte en stress en heeft hij weinig ruimte over voor andere dingen. Daarnaast is het ook nog maar de vraag of het hem lukt om die uren dat hij thuis is wel op te laden, omdat er regelmatig wat telefoontjes of andere dingen tussenkomen. Als we het hebben over de toekomst, dan ziet hij zijn bedrijf met zoveel mogelijk vestigingen voor zich. Voor hem is dit een vereiste, iets wat hoe dan ook gaat gebeuren. Ik ken hem natuurlijk langer dan vandaag en weet dat dit bij hem hoort.
Maar: vriend wilt ook heel graag kinderen uiteindelijk. Nu nog niet, maar over een jaar of 4. Ik wil zelf ook niks liever, wat mij betreft mag het zelfs al eerder. Ik merk alleen dat ik me zorgen maak over dit onderwerp. Ondanks dat vriend aangeeft het heel erg belangrijk te vinden een betrokken vader te zijn en hij dit ook echt wilt zijn, geeft hij ook aan niet minder te willen werken. Wel wilt hij andere tijden werken: vroeger beginnen, eerder klaar zijn. Nu begint zijn dag vaak namelijk om 10 uur en is hij rond 23/ 00 thuis, op twee avonden in de week na. Die avonden probeert hij rond 19 thuis te zijn.
In principe klinkt eerder thuis zijn goed, alleen is het probleem dat werk hem opslokt met deze hoeveelheid uren. Als hij niet fysiek aan het werk is, leest hij boeken over z’n werk, en als hij niet leest over werk, dan is hij aan het piekeren over werk. Ik merk dat hij chaotisch is, soms weinig in het moment is (los van de weekenden, dan staat zijn telefoon uit) en ik vraag me af of hij dit ooit kan combineren met een kindje hebben/ ook nog eens de vader zijn die hij wilt zijn, en die ik zoek. Daarnaast heeft hij al een burn-out gehad, is goed slapen heilig voor hem omdat hij anders snel last van z’n hoofd of stress krijgt, en is hij iemand die het zichzelf door z’n perfectionisme soms erg moeilijk maakt. Hij weet dit overigens van zichzelf en probeert meer rustmomentjes te creëren en de juiste keuzes te maken, waardoor hij nu gelukkig wel al meer in balans is dan voor zijn burn-out.
Ik hou zielsveel van hem, maar zoals gezegd; ik maak me zorgen. We praten hier zelf ook geregeld over, en deze week zullen we weer even een momentje pakken, dus wordt op dat vlak vervolgd. Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen of inzichten! Dankjewel voor het lezen van dit lange verhaal, mocht je zover gekomen zijn!
NB: het kan zijn dat het topic per ongeluk twee keer is geplaatst, excuus als dit het geval is. Had het topic ook beter onder “kinderen” kunnen plaatsen denk ik, alleen dit krijg ik niet gewijzigd.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:41
je hebt een werkbeest. één met goede intenties, maar intenties voeden geen kinderen op.
goede vriend van mij is ook zo. zijn vrouw heeft de opvoeding van de kinderen gedaan. Nu zijn ze gescheiden en hebben de tienerkinderen ervoor gekozen bij pa te wonen > hij leert zijn eigen kinderen nu pas kennen.
gaat jouw werkbeest veranderen als er kinderen komen? geen garanties dus als je hiermee door wil zul je ervan uit moeten gaan dat jij er voor de kinderen bent en hij niet.
goede vriend van mij is ook zo. zijn vrouw heeft de opvoeding van de kinderen gedaan. Nu zijn ze gescheiden en hebben de tienerkinderen ervoor gekozen bij pa te wonen > hij leert zijn eigen kinderen nu pas kennen.
gaat jouw werkbeest veranderen als er kinderen komen? geen garanties dus als je hiermee door wil zul je ervan uit moeten gaan dat jij er voor de kinderen bent en hij niet.
En doooooor!
woensdag 23 oktober 2024 om 11:42
woensdag 23 oktober 2024 om 11:42
Hier een ander geluid, het kan wel, als je het goed regelt. Bij ons gaat het al jaren goed maar dat komt omdat:
1) we alles uitbesteden wat we niet zelf willen doen (schoonmaak, strijk etc) dus daar moet je dan ook geld voor over hebben.
2) een strakke planning, we plannen elke week 3 weken vooruit met boodschappen, taken die geregeld moeten, etc. Het is dan dus ook belangrijk dat iedereen zich eraan houdt zonder te zeuren of herinnerd te moeten worden.
3) de tijd die je niet werkt ook niet aan het werk zijn. Dus niet piekeren, toch werken, toch telefoon aannemen etc. De tijd die je met elkaar hebt, heb je dus ook met elkaar en zit je niet in je hoofd op je werk
4) realistisch blijven in wat haalbaar is en dus kijken wat je aankunt, niet wat past in de tijd.
5) accepteren dat soms het zaakje in de soep loopt (kinderen worden ziek enzo)
1) we alles uitbesteden wat we niet zelf willen doen (schoonmaak, strijk etc) dus daar moet je dan ook geld voor over hebben.
2) een strakke planning, we plannen elke week 3 weken vooruit met boodschappen, taken die geregeld moeten, etc. Het is dan dus ook belangrijk dat iedereen zich eraan houdt zonder te zeuren of herinnerd te moeten worden.
3) de tijd die je niet werkt ook niet aan het werk zijn. Dus niet piekeren, toch werken, toch telefoon aannemen etc. De tijd die je met elkaar hebt, heb je dus ook met elkaar en zit je niet in je hoofd op je werk
4) realistisch blijven in wat haalbaar is en dus kijken wat je aankunt, niet wat past in de tijd.
5) accepteren dat soms het zaakje in de soep loopt (kinderen worden ziek enzo)
woensdag 23 oktober 2024 om 11:43
Hij kan zoveel beloven op voorhand. Maar bedenk dat het in de praktijk anders kan zijn.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:44
Dus moet dat besproken worden of dat een optie is. Of niet, maar dan lijkt het me ook makkelijker om de huidige tijden aan te houden (of bijv 9 tot 22). Dan heb je in de ochtend nog wat aan hem.Susan schreef: ↑23-10-2024 11:34Er staat dat hij niet minder wil werken, alleen vroeger, hij werkt nu van 10.00 tot 23.00, maar goed, als hij van 7.00 tot 20.00 werkt heb je ook niet heel veel aan hem, dan is hij ook zowel in de ochtend- als de avondspits weg.
Ik vind het klinken alsof hij heel veel wil maar er weinig voor wil doen en laten.
Als het minder werken geen optie is, betekent dat er meer bij to terecht komt. Aan haar de keuze of dat ok is en zij bijvoorbeeld minder werkt. Wel zorgen dat financiën goed geregeld zijn (ook als je ooit uit elkaar gaat).
Zelf had ik een vader in het leger, die was ook regelmatig weken weg, maar hij was zeker heel betrokken op de momenten dat hij er wel was. Betekende wel dat mijn moeder in bepaalde periodes heel veel zelf moest doen. Daar zijn toen ook hele duidelijke afspraken gemaakt.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:44
Het is trouwens ook niet vanzelfsprekend dat alles 'normaal' en van een leiden dakje gaat, wat als je een kind krijgt dat meer zorg nodig heeft? Als er gesprekken komen met hulpverleners? Als er belangrijke beslissingen genomen moeten worden, waarvoor je eigenlijk wel moet weten wat er speelt en het niet genoeg is als je je kinderen alleen in het weekend even ziet, met een afwezig hoofd. Sta je er dan ook in je eentje voor?
Het is niet altijd een simpel geval van kinderdagverblijf, basisschool, sportclubjes, koken, bedtijd, soms vergt het ouderschap veel meer van je. En wat dan?
Het is niet altijd een simpel geval van kinderdagverblijf, basisschool, sportclubjes, koken, bedtijd, soms vergt het ouderschap veel meer van je. En wat dan?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:45
Ook ouders die veel werken hebben kinderen. En met veel bedoel ik dan meer dan 50 uur.
Ze zijn wel minder betrokken en dat kan een keuze zijn. In mijn omgeving heb ik veel ondernemers en ik ben er zelf ook eentje. Voordeel is, wanneer je poersoneel hebt, dat je wat makkelijker thuis kunt blijven als de nood aan de man is. Maar dat moet je dan wel willen. De grote vraag aan jouw vriend is dus: wat wil hij? hij ziet hij het ouderschap concreet voor zich? En dan niet 'zo leuk om ze te leren skien' maar meer wie brengt en haalt ze van de opvang, gaat hij naar het consultatiebureau, ziet hij dat de kleding en schoenen te klein worden en schaft hij dat dan aan, wil hij de lunchtrommels vullen?
Wanneer één van de twee minder werkt en er is een schoonmaakster en je laat de boodschappen bezorgen, dan moet er nog steeds iemand regie voeren over het huishouden en de uitvoering ervan verzorgen. Dat doet meestal de minstwerkende partner, jij dus, to. Maar dat moet niet betekenen dat je ook het leeuwendeel van de zorg voor jullie kinderen op jouw schouders terecht komt. Niet als hij een betrokken vader wil zijn.
Ze zijn wel minder betrokken en dat kan een keuze zijn. In mijn omgeving heb ik veel ondernemers en ik ben er zelf ook eentje. Voordeel is, wanneer je poersoneel hebt, dat je wat makkelijker thuis kunt blijven als de nood aan de man is. Maar dat moet je dan wel willen. De grote vraag aan jouw vriend is dus: wat wil hij? hij ziet hij het ouderschap concreet voor zich? En dan niet 'zo leuk om ze te leren skien' maar meer wie brengt en haalt ze van de opvang, gaat hij naar het consultatiebureau, ziet hij dat de kleding en schoenen te klein worden en schaft hij dat dan aan, wil hij de lunchtrommels vullen?
Wanneer één van de twee minder werkt en er is een schoonmaakster en je laat de boodschappen bezorgen, dan moet er nog steeds iemand regie voeren over het huishouden en de uitvoering ervan verzorgen. Dat doet meestal de minstwerkende partner, jij dus, to. Maar dat moet niet betekenen dat je ook het leeuwendeel van de zorg voor jullie kinderen op jouw schouders terecht komt. Niet als hij een betrokken vader wil zijn.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 23 oktober 2024 om 11:45
dit is een goed punt, niemand heeft de garantie op een gezond kind, dus dit is wel iets wat je van te voren wil bespreken.Susan schreef: ↑23-10-2024 11:44Het is trouwens ook niet vanzelfsprekend dat alles 'normaal' en van een leiden dakje gaat, wat als je een kind krijgt dat meer zorg nodig heeft? Als er gesprekken komen met hulpverleners? Als er belangrijke beslissingen genomen moeten worden, waarvoor je eigenlijk wel moet weten wat er speelt en het niet genoeg is als je je kinderen alleen in het weekend even ziet, met een afwezig hoofd. Sta je er dan ook in je eentje voor?
Het is niet altijd een simpel geval van kinderdagverblijf, basisschool, sportclubjes, koken, bedtijd, soms vergt het ouderschap veel meer van je. En wat dan?
woensdag 23 oktober 2024 om 11:46
Dan maak je vooraf goede afspraken en dan is het zover en houd hij zich er niet aan want ...... er volgen duizend redenen waarom het niet kan. Wat doe je dan, het kind is er en hij gaat werken. Dus vangt TO het maar weer op.IJsschots schreef: ↑23-10-2024 11:23Zo te lezen heeft je partner al een kindje: zijn bedrijf.
Mocht je beiden toch voor een kindje willen gaan: maak vooraf (!) goede, concrete en praktische afspraken. Wie doet wat? Hoeveel tijd gaat hij aan zijn kind besteden? En waar haalt hij straks de tijd vandaan? Gaat hij concreet minder dagen werken? Met zo belangrijk: waar blijft jouw tijd om aan jouw eigen passies te besteden?
Hij zal vooraf moeten laten zien dat het wel kan en dat zie ik bij deze man niet gebeuren. Ik denk dat kinderen met deze man voor mij geen optie zou zijn.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:47
https://www.facebook.com/watch/?v=831716615369052
En ik gooi hem er nog maar eens in, Merel in gesprek met jongemannen over hun toekomstige kinderen. Ze is er op haar best en legt genadeloos bloot hij veel vaders over het ouderschap denken. Vooral haar uitspraak dat de dingen zich niet vanzelf regelen. De dingen regelen zich vanzelf omdat die ft+ werkende vaders een partner thuis hebben zitten.
En ik gooi hem er nog maar eens in, Merel in gesprek met jongemannen over hun toekomstige kinderen. Ze is er op haar best en legt genadeloos bloot hij veel vaders over het ouderschap denken. Vooral haar uitspraak dat de dingen zich niet vanzelf regelen. De dingen regelen zich vanzelf omdat die ft+ werkende vaders een partner thuis hebben zitten.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 23 oktober 2024 om 11:48
of TO belooft dat ze alles opvangt en doet dat niet (om wat voor reden dan ook). Je hebt geen zekerheden, zeker niet met zo een levensveranderende gebeurtenis als kinderen. Dat is ook iets wat TO moet bespreken, niemand weet hoe zij uit een zwangerschap komt, misschien kan ze wel maanden niks en zal hij het moeten regelen (hoop ik uiteraard niet voor TO maar dan nog)Blauwbloemetje schreef: ↑23-10-2024 11:46Dan maak je vooraf goede afspraken en dan is het zover en houd hij zich er niet aan want ...... er volgen duizend redenen waarom het niet kan. Wat doe je dan, het kind is er en hij gaat werken. Dus vangt TO het maar weer op.
Hij zal vooraf moeten laten zien dat het wel kan en dat zie ik bij deze man niet gebeuren. Ik denk dat kinderen met deze man voor mij geen optie zou zijn.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:48
En dit inderdaad.Susan schreef: ↑23-10-2024 11:44Het is trouwens ook niet vanzelfsprekend dat alles 'normaal' en van een leiden dakje gaat, wat als je een kind krijgt dat meer zorg nodig heeft? Als er gesprekken komen met hulpverleners? Als er belangrijke beslissingen genomen moeten worden, waarvoor je eigenlijk wel moet weten wat er speelt en het niet genoeg is als je je kinderen alleen in het weekend even ziet, met een afwezig hoofd. Sta je er dan ook in je eentje voor?
Het is niet altijd een simpel geval van kinderdagverblijf, basisschool, sportclubjes, koken, bedtijd, soms vergt het ouderschap veel meer van je. En wat dan?
woensdag 23 oktober 2024 om 11:49
Ik ben benieuwd wat 'eerder beginnen, eerder thuis zijn' in zijn hoofd is. Is dat 18.00 uur (maar meestal in de praktijk 18.15) thuis zijn nadat jij de kinderen van opvang hebt gehaald, hebt gekookt met jengelende kinderen en ervoor gezorgd dat de boodschappen daarvoor in huis zijn? Want een groot deel van de avondshift heeft hij dan al gemist. Of haalt hij om 17.00 uur de kinderen op en zorgt hij voor boodschappen en eten? Want s ochtends zal jij zo te horen de kinderen uit bed mogen halen en zorgen dat ze ontbijten, aankleden, haren kammen, tanden poetsen, schoenen en jas aandoen en naar school of opvang gebracht worden. Als je normaal om 23.00 uur thuis bent, vindt je 19.00 uur misschien al vroeg eindigen terwijl veel ukken dan al op bed of bijna op bed liggen. Ik zou dus wel even doorvragen op de taakverdeling, en wie opdraait voor studiedagen, opvang of school dicht wegens personeelstekort, en zieke kinderen. En wie de tandarts- en doktersafspraken afloopt. En de was (want die verdrievoudigt al zo'n beetje met een baby, vooral als je een baby hebt die zijn taak als baby qua spugen en doorlekken een beetje serieus neemt). En de cadeautjes voor kinderfeestjes van vriendjes en voor sinterklaas vieringen en de hele mikmak.
Wat wil jij? Vindt jij alle zorg in je eentje doen prima? Want dan kan het prima. Maar voor je dat beslist, probeer je ook een beeld te vormen van waar die zorg uit bestaat, zodat je weet waar je ja tegen zegt.
'Vroeger thuis' is een vaag voornemen wat weinig zegt over de betrokkenheid die hij voor ogen heeft. En van vriendinnen weet ik dat tegelijkertijd kinderen door het avondritueel loodsen en een man aanhoren die een vol hoofd heeft van werk en daarover stoom wil afblazen ook een matige combinatie is. Ik weet niet of je man veel behoefte heeft aan praten over zijn werk met jou om zijn hoofd leger te maken, maar dat is iets wat nu misschien niet als een extra zorgtaak voelt en in een gezin met kinderen opeens wel.
Wat wil jij? Vindt jij alle zorg in je eentje doen prima? Want dan kan het prima. Maar voor je dat beslist, probeer je ook een beeld te vormen van waar die zorg uit bestaat, zodat je weet waar je ja tegen zegt.
'Vroeger thuis' is een vaag voornemen wat weinig zegt over de betrokkenheid die hij voor ogen heeft. En van vriendinnen weet ik dat tegelijkertijd kinderen door het avondritueel loodsen en een man aanhoren die een vol hoofd heeft van werk en daarover stoom wil afblazen ook een matige combinatie is. Ik weet niet of je man veel behoefte heeft aan praten over zijn werk met jou om zijn hoofd leger te maken, maar dat is iets wat nu misschien niet als een extra zorgtaak voelt en in een gezin met kinderen opeens wel.
woensdag 23 oktober 2024 om 11:49
Zo kan het, zo gaat het hier ook. Ons grote voordeel is dat ik echt om de hoek van mijn onderneming woon en mijn man initiatief in huishouden en opvoeding neemt.florence13 schreef: ↑23-10-2024 11:42Hier een ander geluid, het kan wel, als je het goed regelt. Bij ons gaat het al jaren goed maar dat komt omdat:
1) we alles uitbesteden wat we niet zelf willen doen (schoonmaak, strijk etc) dus daar moet je dan ook geld voor over hebben.
2) een strakke planning, we plannen elke week 3 weken vooruit met boodschappen, taken die geregeld moeten, etc. Het is dan dus ook belangrijk dat iedereen zich eraan houdt zonder te zeuren of herinnerd te moeten worden.
3) de tijd die je niet werkt ook niet aan het werk zijn. Dus niet piekeren, toch werken, toch telefoon aannemen etc. De tijd die je met elkaar hebt, heb je dus ook met elkaar en zit je niet in je hoofd op je werk
4) realistisch blijven in wat haalbaar is en dus kijken wat je aankunt, niet wat past in de tijd.
5) accepteren dat soms het zaakje in de soep loopt (kinderen worden ziek enzo)
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 23 oktober 2024 om 11:54
SweetFirefly schreef: ↑23-10-2024 11:38Het is nu al megadruk. Hij wil straks meerdere vestigingen, dus meer personeel, meerdere locaties. Dat gaat dus alleen nog maar drukker worden.
Dat hoeft niet, Hij kan ook zorgen voor goede bedrijfsleiders oid die hem werk uit handen gaan nemen. Een goede leider maakt zichzelf 'overbodig', het bedrijf moet ook door kunnen draaien in zijn afwezigheid.
Vandaar mijn eerdere vragen aan TO over in welke fase zijn bedrijf nu is.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 23 oktober 2024 om 11:56
ninanoname schreef: ↑23-10-2024 11:45Voordeel is, wanneer je poersoneel hebt, dat je wat makkelijker thuis kunt blijven als de nood aan de man is. Maar dat moet je dan wel willen. De grote vraag aan jouw vriend is dus: wat wil hij?
Dat dus
Coffee is never my cup of tea
woensdag 23 oktober 2024 om 11:57
Ik heb geen ervaring met een eigen bedrijf, maar moet hij echt zoveel aanwezig zijn en werken?
Als hij degene is die het hele bedrijf draaiende houdt dan is er dus überhaupt een probleem als hij om een reden uitvalt. Ik zie dit nu bij een familielid gebeuren, hij is degene die het compleet draaiende houdt en kan (en wil) daardoor niet met pensioen. Dus ik zou in zijn geval eerst beginnen met kijken hoe het goed draaiende kan blijven zonder dat hij zoveel werkt. Maar dat moet hij zelf willen veranderen.
Als hij degene is die het hele bedrijf draaiende houdt dan is er dus überhaupt een probleem als hij om een reden uitvalt. Ik zie dit nu bij een familielid gebeuren, hij is degene die het compleet draaiende houdt en kan (en wil) daardoor niet met pensioen. Dus ik zou in zijn geval eerst beginnen met kijken hoe het goed draaiende kan blijven zonder dat hij zoveel werkt. Maar dat moet hij zelf willen veranderen.
anoniem_6742c523ae899 wijzigde dit bericht op 23-10-2024 12:02
4.51% gewijzigd
woensdag 23 oktober 2024 om 11:59
En zo ken ik voorbeelden genoeg van mensen (m/v) met eigen bedrijven die juist vanwege hun eigen bedrijf meer tijd voor de kinderen hebben. Want makkelijker je eigen tijd in te delen.
Mijn ouders hadden ook een eigen bedrijf, en ik zag mijn vader veel meer dan vaders in loondienst bij vriendinnen (dit speelde eind jaren 70, begin jaren 80, in onze omgeving werkten maar weinig moeders). Bijv altijd bij iedere maaltijd en de thee na schooltijd.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 23 oktober 2024 om 12:00
Dit staat voor mij nog los van een eventueel zorgenkind. Ouderschap is geen kwestie van een lijst met alleen maar praktische taken die gedaan/verdeeld moeten worden. Je kind zién, emotioneel beschikbaar/aanwezig zijn, als ouder ook rust kunnen uitstralen ipv continu van hot naar her vliegen. Het is geen kwestie van een korte onderbreking van je werk om ‘even een praktische taak op te pakken’. Deze man leeft voor zijn werk, nu al.florence13 schreef: ↑23-10-2024 11:45dit is een goed punt, niemand heeft de garantie op een gezond kind, dus dit is wel iets wat je van te voren wil bespreken.
woensdag 23 oktober 2024 om 12:00
Dat klopt. Maar ik zou graag op voorhand willen weten hoe hij mijn rol ziet. Daar ben ik eigenlijk dan het meest benieuwd naar. Dus dat fragment van Merel uit oogappels. Wie gaat dat allemaal opvangen? Als hij dan aangeeft of laat doorschemeren dat dit allemaal op mijn bordje gaat liggen dan weet ik dan alvast maar. Kan ik alles nog even goed in overweging nemen. Dus wat is zijn ogen een betrokken vader? Is dat mee naar zwemles op woensdagmiddag, is dat naar het consultatiebureau op dinsdag om 9.00 uur. Gaat hij inderdaad in de nacht opstaan voor een luier of is zijn werk belangrijker en moet hij echt zijn slaap hebben. Is iemand een betrokken vader als hij op tijd thuis is voor het eten doordeweeks en nog een uurtje helpen met huiswerk en op zaterdag langs de lijn naar de voetbalwedstijd kijken?
Daar zou ik concreet een antwoord op willen horen van hem.
woensdag 23 oktober 2024 om 12:02
nee natuurlijk niet, en zo zou man-van-TO het ook niet moeten zien. Echter, veel werken betekent niet van hot naar her vliegen. Als je veel werkt en veel verantwoordelijkheden op dat werk hebt zul je (als je een beetje ouder wil zijn voor je kinderen) dus heel goed moeten plannen. En dat kanLieveheersbeestje schreef: ↑23-10-2024 12:00Dit staat voor mij nog los van een eventueel zorgenkind. Ouderschap is geen kwestie van een lijst met alleen maar praktische taken die gedaan/verdeeld moeten worden. Je kind zién, emotioneel beschikbaar/aanwezig zijn, als ouder ook rust kunnen uitstralen ipv continu van hot naar her vliegen. Het is geen kwestie van een korte onderbreking van je werk om ‘even een praktische taak op te pakken’. Deze man leeft voor zijn werk, nu al.
woensdag 23 oktober 2024 om 12:03
ik denk dit ook, het gaat niet om de uren, het gaat erom of iemand het los kan laten en goed kan plannen.Marianneke schreef: ↑23-10-2024 12:00TO, het probleem zit dus vooral in het workaholic zijn, niet perse in de eigen onderneming. En gezien zijn burnout in het verleden doet hij er sowieso goed aan te leren zijn werk los te laten.
woensdag 23 oktober 2024 om 12:06
Ik proef een beetje dat jouw partner denkt 'ik zal wel af en toe wat minder werken zodat ik hier en daar een beetje vader kan zijn'.
Maar dat zou niet de insteek moeten zijn. Want dan ligt de kerntaak alsnog bij jou. Daar zou ik proberen hem van weg te sturen. Als jullie een kind krijgen, zijn jullie allebei 100% verantwoordelijk om voor dat kind te zorgen, fysiek en financieel. Niet jij 80 en hij wil dan wel ruimte voor 20 maken. Tenminste, ik zou dat niet zien zitten.
Dus hij moet ZELF even rustig gaan nadenken wie er voor dat kind gaat zorgen als de opvang / bso dicht is (en dat kan jij dan niet alle dagen zijn). En je moet heel duidelijk maken dat die heilige slaap dan ook gedaan is. Dat hij dat zelf moet oplossen. Dat ie niet kan gaan sporten wanneer hij wil, of naar vrienden, maar dat dit altijd in overleg zal moeten gaan. Dat hij ook zal moeten denken aan broodtrommels vullen, gymspullen pakken, koken, tandartsbezoeken, consultatiebureau, de hele mikmak. Dat hij daar ook 100% voor verantwoordelijk is.
Je wilt niet weten hoeveel vriendinnen met kinderen ik heb. Hoogopgeleid. Slim. Zelfstandig. En die alsnog met de hoofdzorg voor hun kids zitten omdat vaders én tot laat werkt elke dag én dan nog gaat tennissen in de avonden en weekenden én hun vriendenavonden aanhouden, etc.
En als hij dat allemaal niet wil....dan geen kinderen voor hem. Tenzij jij graag huismoeder wordt.
Maar dat zou niet de insteek moeten zijn. Want dan ligt de kerntaak alsnog bij jou. Daar zou ik proberen hem van weg te sturen. Als jullie een kind krijgen, zijn jullie allebei 100% verantwoordelijk om voor dat kind te zorgen, fysiek en financieel. Niet jij 80 en hij wil dan wel ruimte voor 20 maken. Tenminste, ik zou dat niet zien zitten.
Dus hij moet ZELF even rustig gaan nadenken wie er voor dat kind gaat zorgen als de opvang / bso dicht is (en dat kan jij dan niet alle dagen zijn). En je moet heel duidelijk maken dat die heilige slaap dan ook gedaan is. Dat hij dat zelf moet oplossen. Dat ie niet kan gaan sporten wanneer hij wil, of naar vrienden, maar dat dit altijd in overleg zal moeten gaan. Dat hij ook zal moeten denken aan broodtrommels vullen, gymspullen pakken, koken, tandartsbezoeken, consultatiebureau, de hele mikmak. Dat hij daar ook 100% voor verantwoordelijk is.
Je wilt niet weten hoeveel vriendinnen met kinderen ik heb. Hoogopgeleid. Slim. Zelfstandig. En die alsnog met de hoofdzorg voor hun kids zitten omdat vaders én tot laat werkt elke dag én dan nog gaat tennissen in de avonden en weekenden én hun vriendenavonden aanhouden, etc.
En als hij dat allemaal niet wil....dan geen kinderen voor hem. Tenzij jij graag huismoeder wordt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
