Relaties
alle pijlers
Vriend eigen onderneming: te combineren met kinderen?
woensdag 23 oktober 2024 om 07:57
Hoi allemaal,
Ik loop een beetje vast met een vraagstuk mbt de toekomst. Hopelijk kan ik hier wat ervaringsverhalen of andere inzichten krijgen.
Ik ben 8 jaar samen met m’n vriend en we zijn beiden net 30 geworden. We zijn erg gelukkig samen, ik voel me gezien en geliefd, we communiceren goed, zijn naast partners echt maatjes en hebben veel plezier en diepgang. Nu heeft m’n vriend al jaren een eigen bedrijf; dit is z’n droom en passie. Hij is enorm ambitieus, gericht op resultaat en groeien, groeien, groeien. Er zitten vaak te weinig uren in de week om echt fatsoenlijk op te laden. De weinige uren die hij wel thuis is doordeweeks heeft hij vaak een vol hoofd door de drukte en stress en heeft hij weinig ruimte over voor andere dingen. Daarnaast is het ook nog maar de vraag of het hem lukt om die uren dat hij thuis is wel op te laden, omdat er regelmatig wat telefoontjes of andere dingen tussenkomen. Als we het hebben over de toekomst, dan ziet hij zijn bedrijf met zoveel mogelijk vestigingen voor zich. Voor hem is dit een vereiste, iets wat hoe dan ook gaat gebeuren. Ik ken hem natuurlijk langer dan vandaag en weet dat dit bij hem hoort.
Maar: vriend wilt ook heel graag kinderen uiteindelijk. Nu nog niet, maar over een jaar of 4. Ik wil zelf ook niks liever, wat mij betreft mag het zelfs al eerder. Ik merk alleen dat ik me zorgen maak over dit onderwerp. Ondanks dat vriend aangeeft het heel erg belangrijk te vinden een betrokken vader te zijn en hij dit ook echt wilt zijn, geeft hij ook aan niet minder te willen werken. Wel wilt hij andere tijden werken: vroeger beginnen, eerder klaar zijn. Nu begint zijn dag vaak namelijk om 10 uur en is hij rond 23/ 00 thuis, op twee avonden in de week na. Die avonden probeert hij rond 19 thuis te zijn.
In principe klinkt eerder thuis zijn goed, alleen is het probleem dat werk hem opslokt met deze hoeveelheid uren. Als hij niet fysiek aan het werk is, leest hij boeken over z’n werk, en als hij niet leest over werk, dan is hij aan het piekeren over werk. Ik merk dat hij chaotisch is, soms weinig in het moment is (los van de weekenden, dan staat zijn telefoon uit) en ik vraag me af of hij dit ooit kan combineren met een kindje hebben/ ook nog eens de vader zijn die hij wilt zijn, en die ik zoek. Daarnaast heeft hij al een burn-out gehad, is goed slapen heilig voor hem omdat hij anders snel last van z’n hoofd of stress krijgt, en is hij iemand die het zichzelf door z’n perfectionisme soms erg moeilijk maakt. Hij weet dit overigens van zichzelf en probeert meer rustmomentjes te creëren en de juiste keuzes te maken, waardoor hij nu gelukkig wel al meer in balans is dan voor zijn burn-out.
Ik hou zielsveel van hem, maar zoals gezegd; ik maak me zorgen. We praten hier zelf ook geregeld over, en deze week zullen we weer even een momentje pakken, dus wordt op dat vlak vervolgd. Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen of inzichten! Dankjewel voor het lezen van dit lange verhaal, mocht je zover gekomen zijn!
NB: het kan zijn dat het topic per ongeluk twee keer is geplaatst, excuus als dit het geval is. Had het topic ook beter onder “kinderen” kunnen plaatsen denk ik, alleen dit krijg ik niet gewijzigd.
Ik loop een beetje vast met een vraagstuk mbt de toekomst. Hopelijk kan ik hier wat ervaringsverhalen of andere inzichten krijgen.
Ik ben 8 jaar samen met m’n vriend en we zijn beiden net 30 geworden. We zijn erg gelukkig samen, ik voel me gezien en geliefd, we communiceren goed, zijn naast partners echt maatjes en hebben veel plezier en diepgang. Nu heeft m’n vriend al jaren een eigen bedrijf; dit is z’n droom en passie. Hij is enorm ambitieus, gericht op resultaat en groeien, groeien, groeien. Er zitten vaak te weinig uren in de week om echt fatsoenlijk op te laden. De weinige uren die hij wel thuis is doordeweeks heeft hij vaak een vol hoofd door de drukte en stress en heeft hij weinig ruimte over voor andere dingen. Daarnaast is het ook nog maar de vraag of het hem lukt om die uren dat hij thuis is wel op te laden, omdat er regelmatig wat telefoontjes of andere dingen tussenkomen. Als we het hebben over de toekomst, dan ziet hij zijn bedrijf met zoveel mogelijk vestigingen voor zich. Voor hem is dit een vereiste, iets wat hoe dan ook gaat gebeuren. Ik ken hem natuurlijk langer dan vandaag en weet dat dit bij hem hoort.
Maar: vriend wilt ook heel graag kinderen uiteindelijk. Nu nog niet, maar over een jaar of 4. Ik wil zelf ook niks liever, wat mij betreft mag het zelfs al eerder. Ik merk alleen dat ik me zorgen maak over dit onderwerp. Ondanks dat vriend aangeeft het heel erg belangrijk te vinden een betrokken vader te zijn en hij dit ook echt wilt zijn, geeft hij ook aan niet minder te willen werken. Wel wilt hij andere tijden werken: vroeger beginnen, eerder klaar zijn. Nu begint zijn dag vaak namelijk om 10 uur en is hij rond 23/ 00 thuis, op twee avonden in de week na. Die avonden probeert hij rond 19 thuis te zijn.
In principe klinkt eerder thuis zijn goed, alleen is het probleem dat werk hem opslokt met deze hoeveelheid uren. Als hij niet fysiek aan het werk is, leest hij boeken over z’n werk, en als hij niet leest over werk, dan is hij aan het piekeren over werk. Ik merk dat hij chaotisch is, soms weinig in het moment is (los van de weekenden, dan staat zijn telefoon uit) en ik vraag me af of hij dit ooit kan combineren met een kindje hebben/ ook nog eens de vader zijn die hij wilt zijn, en die ik zoek. Daarnaast heeft hij al een burn-out gehad, is goed slapen heilig voor hem omdat hij anders snel last van z’n hoofd of stress krijgt, en is hij iemand die het zichzelf door z’n perfectionisme soms erg moeilijk maakt. Hij weet dit overigens van zichzelf en probeert meer rustmomentjes te creëren en de juiste keuzes te maken, waardoor hij nu gelukkig wel al meer in balans is dan voor zijn burn-out.
Ik hou zielsveel van hem, maar zoals gezegd; ik maak me zorgen. We praten hier zelf ook geregeld over, en deze week zullen we weer even een momentje pakken, dus wordt op dat vlak vervolgd. Ik ben heel benieuwd naar jullie verhalen of inzichten! Dankjewel voor het lezen van dit lange verhaal, mocht je zover gekomen zijn!
NB: het kan zijn dat het topic per ongeluk twee keer is geplaatst, excuus als dit het geval is. Had het topic ook beter onder “kinderen” kunnen plaatsen denk ik, alleen dit krijg ik niet gewijzigd.
woensdag 23 oktober 2024 om 15:25
woensdag 23 oktober 2024 om 15:26
Ik ben ook stomverbaasd over de ervaringen van Evelien2010 en Snuffelkleedje. Alsof er alleen maar mannelijke ondernemers zijn die ook nog eens altijd werken. Wat ouderwets gedacht!
Ik ken ook vrouwelijke ondernemers. En ik ken zowel mannelijke als vrouwelijke ondernemers die prima een gezinsleven combineren met hun eigen bedrijf.
Ik ken ook vrouwelijke ondernemers. En ik ken zowel mannelijke als vrouwelijke ondernemers die prima een gezinsleven combineren met hun eigen bedrijf.
Coffee is never my cup of tea
woensdag 23 oktober 2024 om 15:32
Geen tijd voor onnodige therapie...Lila-Linda schreef: ↑23-10-2024 15:25aan de andere kant, als vriend al geen tijd heeft voor een therapie, dan helemaal niet voor een baby
woensdag 23 oktober 2024 om 15:32
Dat zie je toch in veel gezinnen, ook als vader geen ondernemer is. Hoe vaak je op dit forum alleen al leest dat de vrouw dit allemaal regelt. Juist omdat de vrouw vaak minder werkt pakt zij de regeldingen op. Dit soort zorg is in veel gezinnen niet gelijk verdeeld.evelien2010 schreef: ↑23-10-2024 15:08
Voorbeeld: hij gaat iedere week naar zwemles met kind. Zij heeft gezorgd dat kind tijdig op de wachtlijst stond, zwemkleding aangeschaft, pakt de tas in, wast na afloop de zwemspullen en zorgt dat alles op de agenda staat.
Ik ken genoeg ondernemers die het leuk vinden om bij de kinderen zijn en daar rekening mee houden in hun planning. Maar voor nu is het allemaal nog abstract voor deze man, als het kind er is weet je pas echt wat hij wel en niet gaat doet. De meest drukke ondernemers blijken dan wel gewoon tijd te maken voor de kinderen, anderen weer niet.
Ondernemende vrouwen weten ook prima zorg en ondernemerschap te combineren. Belangrijk is de opvang goed te organiseren.
woensdag 23 oktober 2024 om 15:34
maar het is wel wijs, om VOOR er kinderen zijn, het gesprek te voeren.Dahlia74 schreef: ↑23-10-2024 15:32Dat zie je toch in veel gezinnen, ook als vader geen ondernemer is. Hoe vaak je op dit forum alleen al leest dat de vrouw dit allemaal regelt. Juist omdat de vrouw vaak minder werkt pakt zij de regeldingen op. Dit soort zorg is in veel gezinnen niet gelijk verdeeld.
Ik ken genoeg ondernemers die het leuk vinden om bij de kinderen zijn en daar rekening mee houden in hun planning. Maar voor nu is het allemaal nog abstract voor deze man, als het kind er is weet je pas echt wat hij wel en niet gaat doet. De meest drukke ondernemers blijken dan wel gewoon tijd te maken voor de kinderen, anderen weer niet.
Ondernemende vrouwen weten ook prima zorg en ondernemerschap te combineren. Belangrijk is de opvang goed te organiseren.
Verwachtingen uit te spreken
En ook afspraken te maken, waar je elkaar aan mag houden
anders kun je echt beter niet aan kinderen beginnen (met deze man)
woensdag 23 oktober 2024 om 15:49
Relatietherapie wordt niet vergoed, dus ik zag het vooral als iemand die als een coach jullie samen kan helpen om jullie gezamenlijke toekomst te vormen. En daarin moeten duidelijke keuzes gemaakt worden.
Soms kun je wel heel lang met iets blijven zitten in je hoofd, maar er echt mee aan de slag gaan en veranderen is lastig. Dan helpt het als je daar van buiten hulp bij vraagt. Al is het alleen als stok achter de deur.
woensdag 23 oktober 2024 om 15:52
En niet alleen als stok achter de deur, maar ook als soort van 'contract' waarin je vastlegt wat je voornemens zijn. Want voornemens blijven het denk ik, omdat je beide niet precies weet hoe je gaat reageren in die situatie. Het krijgen van een kind is natuurlijk niet niks.frisachterhetscherm schreef: ↑23-10-2024 15:49Relatietherapie wordt niet vergoed, dus ik zag het vooral als iemand die als een coach jullie samen kan helpen om jullie gezamenlijke toekomst te vormen. En daarin moeten duidelijke keuzes gemaakt worden.
Soms kun je wel heel lang met iets blijven zitten in je hoofd, maar er echt mee aan de slag gaan en veranderen is lastig. Dan helpt het als je daar van buiten hulp bij vraagt. Al is het alleen als stok achter de deur.
woensdag 23 oktober 2024 om 15:53
Voor mij zou het niet per se met ondernemerschap te maken hebben, maar met de idioot lange werkdagen en aantal werkuren per week. Ik wil, kinderen of niet, geen relatie met iemand die drie keer per week tot 23.00 uur werkt, twee keer per week 'probeert' om 19.00 uur thuis te zijn, en die 1x per week kookt en soms stofzuigt.
Met jonge kinderen is het spitsuur om 19.00 uur trouwens al over het hoogtepunt heen, dus als dat het beste is wat hij kan doen, zou dat wat mij betreft niet goed genoeg zijn.
Met jonge kinderen is het spitsuur om 19.00 uur trouwens al over het hoogtepunt heen, dus als dat het beste is wat hij kan doen, zou dat wat mij betreft niet goed genoeg zijn.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:01
Je kunt experimenteren met al gaan leven naar een ritme waar kinderen in zouden passen. Net zoals je ook een paar maanden kunt doen als je een duurder huis wilt kopen, maar niet weet hoe dat gaat voelen qua financiële ruimte met je nieuwe hypotheekbedrag. In dit geval wordt dat dus drastisch minder uren draaien voor hem. Meer uitbesteden van schoonmaak en boodschappen bijvoorbeeld.
Ook optie: neem een nestje pleegkittens of puppies in huis. Of een oppashond. Of een neefje een week te logeren of elke donderdavond dat zijn moeder bij jullie eet en hij kookt. Dat is echt allemaal niet vergelijkbaar met kinderen, maar wel iets waar je tijdelijk veel zorg aan moet besteden, andere prioriteiten moet stellen boven werk ed.
Ook optie: neem een nestje pleegkittens of puppies in huis. Of een oppashond. Of een neefje een week te logeren of elke donderdavond dat zijn moeder bij jullie eet en hij kookt. Dat is echt allemaal niet vergelijkbaar met kinderen, maar wel iets waar je tijdelijk veel zorg aan moet besteden, andere prioriteiten moet stellen boven werk ed.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:02
Als je maar 2 dagen werkt ben je niet meer betrokken bij de organisatie. Leuke klussen gaan aan je voorbij, je hebt een beperkt aantal taken die je uit moet voeren, maar diepgang heb je niet meer. Je komt, doet je ding en gaat weer. Prima als je brood staat te bakken in de bakkerij, maar als er een nieuwe oven moet komen, wordt er niet meer aan jou gevraagd wat je programma van eisen is. En als de omzet stagneert, lig jij eruit, want je voegt maar weinig toe.
Probeer altijd vaker aan- dan afwezig te zijn. Blijf 3 dagen werken!
Probeer altijd vaker aan- dan afwezig te zijn. Blijf 3 dagen werken!
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 23 oktober 2024 om 16:02
Nou idd! En laat het ook vaak zo zijn dat die ondernemers die zo veel werken niet eens zo veel geld in het laatje brengen. Is het bedrijf van vriend wel succesvol TO? Niet dat dat maakt dat je wel blij wordt van die uren, maar dan doet hij het iig nog ergens voor. Zo niet dan lijkt het me mega vluchtgedrag. Hoe leuk je werk ook is, je wil toch ook bij je partner zijn?Jufjoke schreef: ↑23-10-2024 15:53Voor mij zou het niet per se met ondernemerschap te maken hebben, maar met de idioot lange werkdagen en aantal werkuren per week. Ik wil, kinderen of niet, geen relatie met iemand die drie keer per week tot 23.00 uur werkt, twee keer per week 'probeert' om 19.00 uur thuis te zijn, en die 1x per week kookt en soms stofzuigt.
Met jonge kinderen is het spitsuur om 19.00 uur trouwens al over het hoogtepunt heen, dus als dat het beste is wat hij kan doen, zou dat wat mij betreft niet goed genoeg zijn.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:04
Jemig, dat je bereid zou zijn nog maar 16 uur in de week te werken en dan dus volledig afhankelijk te worden van je man. Plus dat je in die uren eigenlijk geen werk kunt doen waarin je iets opbouwt, dus je eigen ambities daarmee ook de prullenbak in gooit. Als je de hele kindertijd in een baan hebt gezeten waarin je niks opbouwt, is het heel moeilijk daarna een stap te maken naar iets interessanters. Wat betekent dat áls je weer meer zou willen werken (vanwege persoonlijke wensen of omdat het moet na de scheiding) je geen baan kunt vinden die je misschien leuk vindt of past bij je denkniveau. Laat staat die genoeg betaalt.....
Als jij altijd de (ruim) minst verdienende blijft, is de kans groot dat jij altijd meer moet thuisblijven. Gelijkwaardigheid wordt daarmee heel lastig. Dat klinkt misschien nu leuk, maar misschien valt het je tegen of wil je op een gegeven moment toch je vleugels meer uitslaan. Hoe ga je dat dan doen?
Ik snap nooit zo goed dat mensen zo gemakkelijk over geld en het gebrek daaraan denken. Natuurlijk maakt geld niet gelukkig, maar te weinig geld hebben maakt wel ongelukkig. Want stel, de liefde is een keer over (statistisch is die kans niet eens zo klein). Hoe ga je bij hem weg als je niet zelf een huis kunt betalen, niet meer in een baan terecht kunt komen en je kinderen niet meer de levenstandaard kunt bieden die ze gewend zijn?? Tuurlijk kan het, vrouwen doen het iedere dag, maar het maakt je leven aanzienlijk ingewikkelder. Je zet jezelf enorm vast. Waarom je eigen vrijheid zo op het spel zetten?
Plus dat ik denk dat deze man echt niet minder gaat werken, want hij ziet jullie gezamenlijke huishouden nu al als iets van jou. Ik ben bang dat dat met de kinderen niet anders wordt.
Als jij altijd de (ruim) minst verdienende blijft, is de kans groot dat jij altijd meer moet thuisblijven. Gelijkwaardigheid wordt daarmee heel lastig. Dat klinkt misschien nu leuk, maar misschien valt het je tegen of wil je op een gegeven moment toch je vleugels meer uitslaan. Hoe ga je dat dan doen?
Ik snap nooit zo goed dat mensen zo gemakkelijk over geld en het gebrek daaraan denken. Natuurlijk maakt geld niet gelukkig, maar te weinig geld hebben maakt wel ongelukkig. Want stel, de liefde is een keer over (statistisch is die kans niet eens zo klein). Hoe ga je bij hem weg als je niet zelf een huis kunt betalen, niet meer in een baan terecht kunt komen en je kinderen niet meer de levenstandaard kunt bieden die ze gewend zijn?? Tuurlijk kan het, vrouwen doen het iedere dag, maar het maakt je leven aanzienlijk ingewikkelder. Je zet jezelf enorm vast. Waarom je eigen vrijheid zo op het spel zetten?
Plus dat ik denk dat deze man echt niet minder gaat werken, want hij ziet jullie gezamenlijke huishouden nu al als iets van jou. Ik ben bang dat dat met de kinderen niet anders wordt.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:08
Dahlia74 schreef: ↑23-10-2024 15:32Dat zie je toch in veel gezinnen, ook als vader geen ondernemer is. Hoe vaak je op dit forum alleen al leest dat de vrouw dit allemaal regelt. Juist omdat de vrouw vaak minder werkt pakt zij de regeldingen op. Dit soort zorg is in veel gezinnen niet gelijk verdeeld.
Ik ken genoeg ondernemers die het leuk vinden om bij de kinderen zijn en daar rekening mee houden in hun planning. Maar voor nu is het allemaal nog abstract voor deze man, als het kind er is weet je pas echt wat hij wel en niet gaat doet. De meest drukke ondernemers blijken dan wel gewoon tijd te maken voor de kinderen, anderen weer niet.
Ondernemende vrouwen weten ook prima zorg en ondernemerschap te combineren. Belangrijk is de opvang goed te organiseren.
Goh, leuk vinden om bij de kinderen te zijn en rekening met ze houden in hun planning. De lat ligt wel weer erg laag.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:19
My god, wat een ouderwets beeld. Prima als iedereen zich goed voelt in zo'n situatie hoor, maar het is écht niet nodig om een fulltime thuisblijver te hebben als je een onderneming runt.evelien2010 schreef: ↑23-10-2024 15:08In mijn omgeving ook best wat ondernemers. Maar in bijna alle gevallen is de vrouw hoofd gezin. Een eigen onderneming kost veel tijd en is een grote verantwoordelijkheid. Klanten, personeel en leveranciers willen dat jij je afspraken nakomt. Die hebben geen boodschap aan dat jij moe bent (vanwege het slechte slapen) of dat jij eerder weg moet want je kind moet in bad. Daarbij ben je verantwoordelijk voor je personeel (en daarmee hun gezinnen). Dat kan stress met zich meebrengen. Een jengelende kleuter en zeurende vrouw is dan het laatste wat je wilt. En je avond met vrienden opzeggen ook niet. Want dat heb je nodig. Ondernemers onderling zijn over deze kant ook niet eerlijk (relatieproblemen of de druk). Dus vriend ziet alleen de succesverhalen.
De voorbeelden waar ik wel positief over ben is de vrouw gewoon thuis. Haar prioriteit is het gezin (kinderen, man, huishouden). Man heeft voldoende inkomen voor een schoonmaakster en vaste oppas. Op die manier heeft ze tijd voor zichzelf en date avond met man. Als hij thuiskomt is er rust in huis. Alles draait zodat hij zich op zijn bedrijf kan storten. Hij doet zijn deel met de kinderen. Maar zij maakt dat mogelijk. Dat weet hij en er is waardering.
Voorbeeld: hij gaat iedere week naar zwemles met kind. Zij heeft gezorgd dat kind tijdig op de wachtlijst stond, zwemkleding aangeschaft, pakt de tas in, wast na afloop de zwemspullen en zorgt dat alles op de agenda staat.
Bij ons ben ik degene met een eigen bedrijf en ja, in heel drukke periodes offer ik daar dingen voor op - maar niet mijn gezin en mijn man niet zijn baan. Het vergt flexibiliteit van alle kanten, maar ik kan mijn bedrijf en de zorg voor ons gezin (en onze relatie) prima combineren. En ook in tijden van stress zie ik de verhalen van mijn man en de kinderen niet als "jengelen" of "zeuren", maar gewoon als de verhalen van mijn man en kinderen.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:19
Ik denk dat je je terecht zorgen maakt. Kinderen opvoeden met een onbetrouwbare zorgpartner is veel zwaarder dan ze alleen opvoeden, omdat je ook alert moet zijn als híj een deel van de zorg doet. Persoonlijk zou ik er nooit willens en wetens voor kiezen. Mijn man bleek ook zo en ik vond het de hel. Als ik het vooraf had geweten had ik geen kinderen met hem gekregen, dan had ik het alleen gedaan.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:24
Vooral dit. Of hij nu een eigen zaak heeft of heel veel overuren (betaald of niet) maakt in loondienst, hij is er nooit.Jufjoke schreef: ↑23-10-2024 15:53Voor mij zou het niet per se met ondernemerschap te maken hebben, maar met de idioot lange werkdagen en aantal werkuren per week. Ik wil, kinderen of niet, geen relatie met iemand die drie keer per week tot 23.00 uur werkt, twee keer per week 'probeert' om 19.00 uur thuis te zijn, en die 1x per week kookt en soms stofzuigt.
Met jonge kinderen is het spitsuur om 19.00 uur trouwens al over het hoogtepunt heen, dus als dat het beste is wat hij kan doen, zou dat wat mij betreft niet goed genoeg zijn.
Er is trouwens wel een groot verschil tussen vrouwelijke ondernemers en mannelijke ondernemers. Nou ja, degenen die ik mijn werk tegenkwam. Vrouwelijke ondernemers gingen vaak ondernemen ZODAT ze een goed werk/privé balans hadden. Voor mannen was de primaire drijfveer toch vaak geld/succes.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:25
apppie schreef: ↑23-10-2024 16:19My god, wat een ouderwets beeld. Prima als iedereen zich goed voelt in zo'n situatie hoor, maar het is écht niet nodig om een fulltime thuisblijver te hebben als je een onderneming runt.
Bij ons ben ik degene met een eigen bedrijf en ja, in heel drukke periodes offer ik daar dingen voor op - maar niet mijn gezin en mijn man niet zijn baan. Het vergt flexibiliteit van alle kanten, maar ik kan mijn bedrijf en de zorg voor ons gezin (en onze relatie) prima combineren. En ook in tijden van stress zie ik de verhalen van mijn man en de kinderen niet als "jengelen" of "zeuren", maar gewoon als de verhalen van mijn man en kinderen.
Exact, het is helemaal niet zo moeilijk, het gaat simpelweg om prioriteiten.
Bij deze man zou ik er echter niet op vertrouwen dat hij er ineens zo in zal gaan staan. Hij vindt nu al dat TO hoofd huishouding is (en TO vindt dat zelf helaas ook), de kans dat hij met kinderen iets meer gaat doen dan wat Dahlia aanhaalt (leuk vinden om tijd met ze door te brengen en rekening te houden met ze in zijn planning) acht ik zeer klein.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:25
De meeste stellen kunnen dat prima zelf. Ik lees niks waaruit blijkt dat TO en haar partner hier niet samen een beslissing over kunnen nemen.frisachterhetscherm schreef: ↑23-10-2024 15:49Relatietherapie wordt niet vergoed, dus ik zag het vooral als iemand die als een coach jullie samen kan helpen om jullie gezamenlijke toekomst te vormen. En daarin moeten duidelijke keuzes gemaakt worden.
Soms kun je wel heel lang met iets blijven zitten in je hoofd, maar er echt mee aan de slag gaan en veranderen is lastig. Dan helpt het als je daar van buiten hulp bij vraagt. Al is het alleen als stok achter de deur.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:27
nou precies dit. En blijkbaar zijn een aantal mensen van mening dat een ondernemer wel zo ongeveer de meest slechte man is die je kunt treffen. Die werken namelijk alleen maar en houden zich als puntje bij paaltje komt niet aan gemaakte afspraken, houden net genoeg van hun kinderen om op zondag het vlees te komen snijden (waarvan ze verwachten dat jij het klaar gemaakt hebt) en laten hun kinderen gewoon doodziek op de opvang zitten als ze ze een keer op moeten komen halen.Lila-Linda schreef: ↑23-10-2024 15:11op een of andere manier, kunnen vrouwelijke ondernemers (en veel mannen) echt prima werk&zorg combineren
Jij predikt een jaren 50-mentaliteit, waar vrouwen er maar bekaaid afkwamen
woensdag 23 oktober 2024 om 16:28
Inderdaad. Zoals ik het lees, is hij ook niet tevreden als het goed loopt in zijn bedrijf. Als het goed loopt, moet het beter, dan wil hij meer. Als hij de lat blijft verleggen, is er nooit een tijd dat het in rustig vaarwater komt en hij zich meer op zijn gezin kan focussen.S-Groot schreef: ↑23-10-2024 16:25Exact, het is helemaal niet zo moeilijk, het gaat simpelweg om prioriteiten.
Bij deze man zou ik er echter niet op vertrouwen dat hij er ineens zo in zal gaan staan. Hij vindt nu al dat TO hoofd huishouding is (en TO vindt dat zelf helaas ook), de kans dat hij met kinderen iets meer gaat doen dan wat Dahlia aanhaalt (leuk vinden om tijd met ze door te brengen en rekening te houden met ze in zijn planning) acht ik zeer klein.
Ik denk eerder dat de kans groot is dat hij vindt dat hij ontzien moet worden thuis, want hij werkt zo hard en thuis moet hij rusten, dan dat hij thuis de handen uit de mouwen gaat steken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:28
ik denk dat er ook wel een verschil zit tussen 'ondernemer' en 'workaholic'.florence13 schreef: ↑23-10-2024 16:27nou precies dit. En blijkbaar zijn een aantal mensen van mening dat een ondernemer wel zo ongeveer de meest slechte man is die je kunt treffen. Die werken namelijk alleen maar en houden zich als puntje bij paaltje komt niet aan gemaakte afspraken, houden net genoeg van hun kinderen om op zondag het vlees te komen snijden (waarvan ze verwachten dat jij het klaar gemaakt hebt) en laten hun kinderen gewoon doodziek op de opvang zitten als ze ze een keer op moeten komen halen.
woensdag 23 oktober 2024 om 16:30
woensdag 23 oktober 2024 om 16:30
Susan schreef: ↑23-10-2024 16:28Inderdaad. Zoals ik het lees, is hij ook niet tevreden als het goed loopt in zijn bedrijf. Als het goed loopt, moet het beter, dan wil hij meer. Als hij de lat blijft verleggen, is er nooit een tijd dat het in rustig vaarwater komt en hij zich meer op zijn gezin kan focussen.
Ik denk eerder dat de kans groot is dat hij vindt dat hij ontzien moet worden thuis, want hij werkt zo hard en thuis moet hij rusten, dan dat hij thuis de handen uit de mouwen gaat steken.
Dat vermoed ik eigenlijk ook ja. Met z'n 'slaap is heilig'. En chaotische hoofd en neiging tot overwerken.
Weet waar je aan begint.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
