Vriend gebrek aan tafelmanieren

24-04-2025 14:06 227 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi!

Mijn vriend is 30 jaar, we zijn een jaar samen, maar ik schaam mij want het ontbreekt hem aan tafelmanieren.

Zelf kom ik uit een gezin waar het hebben van tafelmanieren er van jongs af aan flink ingeprent is. Maar bij hem is het zowat het tegenovergestelde… er was geen aandacht voor tafelmanieren, maar alleen voor het feit dat iedereen te eten had.

Waar ik concreet vooral moeite mee heb: hij boert gewoon aan tafel terwijl wij uitgenodigd zijn voor een etentje bij mijn familie. Hij doet dit zelfs onbewust, dus verontschuldigt zichzelf hierna ook niet. Het is heel normaal voor hem… zo normaal, dat hij niet eens waarneemt dat hij het doet.

Daarnaast praat hij met volle mond… niet een beetje vol, maar dat het eten er zowat uitvalt als hij wat verteld.

Hij pakt ook eten met zijn handen.

Dit doet hij dus zowel in als buiten gezelschap van anderen…

Als ik er wat van zeg geeft hij aan dat hij al z’n best doet er op te letten, maar het heeft geen resultaat. Hij vindt ook dat ik zeur.

Ik schaam mij er nu zo voor dat ik er wel 3 x over nadenk of ik hem mee wil nemen naar etentjes…

Bovendien heb ik ook 2 jonge kinderen (3 en 5) waar hij niet de vader van is. Als hij bij ons eet doet hij precies hetzelfde als hierboven beschreven… terwijl ik juist mijn best doe om de kinderen fatsoenlijke tafelmanieren aan te leren.

Wat moet ik doen? Wie heeft er tips voor mij?

Alvast bedankt.
flootje95 wijzigde dit bericht op 24-04-2025 16:54
Reden: Hulpvraag
0.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook zo onnodig onaardig steeds dat jij in de spiegel zou moeten kijken omdat je het lef hebt om iets ter sprake te brengen.

Persoonlijk date ik liever niet met onaardige mensen maar jij eigenlijkook niet toch to??....
Alle reacties Link kopieren Quote
Flootje95 schreef:
27-04-2025 20:29
Is wel degelijk een kenmerk dat hoort bij adhd…
Dat iemand zich er niet bewust van is en word geconfronteerd met informatie van bv gedrag/houding en even niet goed weet hoe hier mee om te gaan. Past bij ADHD. Dan komen er schuldige gevoelens naar boven want zover had hij/zij zich niet willen laten gaan en een ander een beschaamd gevoel te geven. Past bij ADHD.



Zeggen. Ik heb ADHD. Zo is het nu eenmaal. Ik ben wie ik ben. Past bij een puber.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven