Vriend lijkt zoon niet te accepteren [lege OP]

17-08-2022 03:26 136 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Einde relatie
moderatorviva wijzigde dit bericht op 18-08-2022 07:58
Reden: OP (grotendeels) verwijderd, maatregelen genomen. Met vriendelijke groet, Moderator Viva.
99.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:26
Is je vriend anders gaan doen sinds de baby er is? Ik ken dergelijke verhalen namelijk, maar dan vanaf de kant van de vrouw, dus de stiefmoeder. Op zich redelijke relatie met hun stiefkind(eren) totdat ze zelf een kindje krijgen, vanaf dat moment voelen ze heel duidelijk dat hun stiefkind niet eigen is en zouden ze het liefst een gezinnetje zijn met hun partner en hun eigen kindje zonder het kind van een ander erbij. Ik denk dat dat biologisch gezien ook wel verklaarbaar is, dieren zijn er in de regel ook niet zo happig op om “buitenstaanders” toe te laten tot hun jongen.

Waarmee ik niet wil zeggen dat het oké is hè. Mijn siblings en ik zijn zelf de kinderen van een moeder die ons aan de dijk zette voor haar nieuwe partner, dus ik weet maar al te goed hoe je zoon zich voelt. Alleen denk ik niet dat je een verandering kan afdwingen door te eisen dat hij bijv zich niet irriteert aan zusofzo want als iets of iemand op je zenuwen werkt kan je wel proberen je irritatie te verbijten, maar uiteindelijk krop je het alleen maar op en schiet je uiteindelijk op een onverwacht moment compleet uit je slof om iets kleins. Wat alleen maar onveiliger voelt voor zoon.

Wat ik zou doen? Meer dingetjes samen doen met je zoon, en je vriend dus juist op zulke momenten alleen laten zorgen voor jullie gezamenlijke kindje. Kan hij genieten van het vaderschap zonder steeds het kind van een ander om hem heen, en heeft jouw zoon tijd en aandacht van en met zijn moeder. Misschien geeft dat wat lucht aan de situatie, want naar ik lees wil jouw zoon wel aandacht van je vriend maar als je vriend daar niet zo’n behoefte aan heeft is dat al snel too much. Hoe gezellig en vriendelijk je zoon ook doet. (Stel dat je een buurvrouw hebt die iedere keer dat jij je gezicht laat zien in je tuin gezellig over de heg tegen je begint te kwekken terwijl jij gewoon op jezelf wil zijn, dan is dat ook irritant ook al is nog zo’n lief mens. En kan je haar binnen de kortste keren niet uitstaan.)

Ik zou wel inzetten op basis beleefdheden, dus het is niet de bedoeling dat hij je zoon negeert, afsnauwt, uitscheldt of wat dan ook maar je kan en mag niet van iemand verlangen dat hij bijv vrolijk, gezellig en geïnteresseerd mee gaat babbelen met iemand met wie hij nu eenmaal (op dat moment?) geen behoefte heeft om te socializen. Als je van nature niet zo’n klik hebt met iemand heeft het ook geen zin om te proberen het uit je tenen te halen om zgn supergezellig te zijn met diegene. Gewoon de basis is dan goed genoeg.
Dit is ook zeker waar. Het is altijd een risico om zo'n patchwork- gezin te creëren.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
delicious35 wijzigde dit bericht op 18-08-2022 09:21
99.74% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Darthmee schreef:
17-08-2022 10:41
Dat zijn er schokkend veel helaas…
Ja, zelfs wanneer een kind wordt bepoteld door de nieuwe partner. "Ah doe niet zo flauw, deze man zorgt verder goed voor ons"
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:26
Is je vriend anders gaan doen sinds de baby er is? Ik ken dergelijke verhalen namelijk, maar dan vanaf de kant van de vrouw, dus de stiefmoeder. Op zich redelijke relatie met hun stiefkind(eren) totdat ze zelf een kindje krijgen, vanaf dat moment voelen ze heel duidelijk dat hun stiefkind niet eigen is en zouden ze het liefst een gezinnetje zijn met hun partner en hun eigen kindje zonder het kind van een ander erbij. Ik denk dat dat biologisch gezien ook wel verklaarbaar is, dieren zijn er in de regel ook niet zo happig op om “buitenstaanders” toe te laten tot hun jongen.

Waarmee ik niet wil zeggen dat het oké is hè. Mijn siblings en ik zijn zelf de kinderen van een moeder die ons aan de dijk zette voor haar nieuwe partner, dus ik weet maar al te goed hoe je zoon zich voelt. Alleen denk ik niet dat je een verandering kan afdwingen door te eisen dat hij bijv zich niet irriteert aan zusofzo want als iets of iemand op je zenuwen werkt kan je wel proberen je irritatie te verbijten, maar uiteindelijk krop je het alleen maar op en schiet je uiteindelijk op een onverwacht moment compleet uit je slof om iets kleins. Wat alleen maar onveiliger voelt voor zoon.

Wat ik zou doen? Meer dingetjes samen doen met je zoon, en je vriend dus juist op zulke momenten alleen laten zorgen voor jullie gezamenlijke kindje. Kan hij genieten van het vaderschap zonder steeds het kind van een ander om hem heen, en heeft jouw zoon tijd en aandacht van en met zijn moeder. Misschien geeft dat wat lucht aan de situatie, want naar ik lees wil jouw zoon wel aandacht van je vriend maar als je vriend daar niet zo’n behoefte aan heeft is dat al snel too much. Hoe gezellig en vriendelijk je zoon ook doet. (Stel dat je een buurvrouw hebt die iedere keer dat jij je gezicht laat zien in je tuin gezellig over de heg tegen je begint te kwekken terwijl jij gewoon op jezelf wil zijn, dan is dat ook irritant ook al is nog zo’n lief mens. En kan je haar binnen de kortste keren niet uitstaan.)

Ik zou wel inzetten op basis beleefdheden, dus het is niet de bedoeling dat hij je zoon negeert, afsnauwt, uitscheldt of wat dan ook maar je kan en mag niet van iemand verlangen dat hij bijv vrolijk, gezellig en geïnteresseerd mee gaat babbelen met iemand met wie hij nu eenmaal (op dat moment?) geen behoefte heeft om te socializen. Als je van nature niet zo’n klik hebt met iemand heeft het ook geen zin om te proberen het uit je tenen te halen om zgn supergezellig te zijn met diegene. Gewoon de basis is dan goed genoeg.
Hoewel ik het in de basis eens ben met je post is dit natuurlijk het allermakkelijkst te bewerkstelligen door de vriend gewoon fijn een eigen huis te laten zoeken en co-ouderschap voor de baby te organiseren. Kan hij fijn vaderen over zijn eigen kind en kan TO haar eigen kinderen in een veilig en liefdevol huis laten opgroeien.
Am Yisrael Chai!
Wat een puinhoop. Mijn mening is hier al vaak genoeg voorbij gekomen, dus dat hoeft niet meer. Maar wat verdrietig dit. En zo zinloos ook, dit was allemaal te voorkomen geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sharing* schreef:
17-08-2022 09:40
Het breekt m'n hart als hij zo afgewezen wordt door mijn vriend.
(..) het doet me zo'n pijn om te zien hoe mijn zoon zo ongeïnteresseerd behandeld wordt.

TO, hoe lang wil je pijn blijven voelen, een gebroken hart dat in steeds meer stukjes uit elkaar valt, omdat je ziet dat je kind ongelukkig is, genegeerd en miskend wordt?
Onder jouw ogen, terwijl jij er naast zit en hem niet beschermd.
Jouw pijn en schuldgevoel worden alleen maar meer, naarmate hij ouder wordt omdat je beseft dat jij diegene bent die zijn kinderjaren én zelfvertrouwen een enorme knauw geeft.
Je kan het tij keren!!
En ja, ik weet waar ik het over heb. Mijn kind was 5 jaar, we waren altijd met z'n tweeën, ik ontmoette de "liefde van m'n leven", tot hij m'n kind een tik gaf. Mijn hart brak, voor even. TO, kies voor je kind(eren) en voor jezelf!!
Kijk, dat is nou moederliefde, niet het nog even aankijken, maar meteen aktie!
Alle reacties Link kopieren Quote
Adam_020 schreef:
17-08-2022 09:50
"Mijn nieuwe vriend is dus heel snel bij ons ingetrokken, wat in het begin vooral voor mij ontzettend wennen was"

Ik gok zomaar dat het voor je zoon nog net wat meer wennen was.
Dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
17-08-2022 11:37
Hoewel ik het in de basis eens ben met je post is dit natuurlijk het allermakkelijkst te bewerkstelligen door de vriend gewoon fijn een eigen huis te laten zoeken en co-ouderschap voor de baby te organiseren. Kan hij fijn vaderen over zijn eigen kind en kan TO haar eigen kinderen in een veilig en liefdevol huis laten opgroeien.
En hoe zie je dat voor je als baby ouder wordt dan? Die wordt opgehaald door papa, gaat op vakantie met papa, krijgt verjaardags- en kerstcadeautjes van papa, heeft misschien van die kant uit ook nog wel lieve grootouders en/of ooms en tantes, en de oudste van TO staat daar dan allemaal buiten. Halfsibling groeit daardoor in een heel andere wereld op dan het kind van TO, maar kind van TO moet wel rekening houden met de bezoekregelingen want daar worden de vakanties en de feestdagen op afgestemd.
Denk niet dat dat nou zo’n vooruitgang is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
17-08-2022 10:15
Wat erg dat een volwassen man zich zo gedraagt en er nog over liegt bovendien. Zo iemand moet je niet in je leven willen.
Kinderen zijn heel flexibel en je hebt je zoon zo te horen goed opgevoed, laat dat niet afbreken. Volg je gevoel en ga af op wat je 'vriend' laat zien, niet wat hij zegt want hij is niet eerlijk.
Zo iemand verdient geen plek in alles wat jij hebt opgebouwd en gaat geen goede ouder zijn voor je tweede kind, want gaat niet normaal om met zijn broer.
Je hebt het geprobeerd, je kunt geen rekening houden met iemand die zich eerst op een oneerlijke manier in je gezicht wurmt met zijn eerdere gedrag en daarna zijn ware aard pas laat zien.
Ik zou je vriend melden dat hij hulp moet gaan zoeken hoe met je zoon om te gaan, verandering moet laten zien (concreet maken: dus ik accepteer niet meer dat je x op die en die manier toespreekt, ik accepteer niet meer dat je geïrriteerd raakt op dit en dit volstrekt normale gedrag, etc)En eruit zetten na het eerstvolgende incident, hij kan weer terugkomen als hij dit heeft opgelost.
Je redt je wel.
Enorm verdrietig dat hij zo'n oetlul blijkt.
Ik stoor me enorm aan de tuttige ' hoe kun je voor de tweede keer onverwacht zwanger' reacties trouwens hier, leg dat ajb naast je neer.
Lekker voor haar zoon dan zo'n zwaard van Damocles., dan gaat die vent hem alleen maar een hekel aan die jongen krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:42
En hoe zie je dat voor je als baby ouder wordt dan? Die wordt opgehaald door papa, gaat op vakantie met papa, krijgt verjaardags- en kerstcadeautjes van papa, heeft misschien van die kant uit ook nog wel lieve grootouders en/of ooms en tantes, en de oudste van TO staat daar dan allemaal buiten. Halfsibling groeit daardoor in een heel andere wereld op dan het kind van TO, maar kind van TO moet wel rekening houden met de bezoekregelingen want daar worden de vakanties en de feestdagen op afgestemd.
Denk niet dat dat nou zo’n vooruitgang is.
Mwah, het is nog een aantal jaar vakantie met moeders en daarna gaat die jongen waarschijnlijk niet meer mee. Dan is alleen thuis veel leuker of vakantie met zijn vrienden.

Jou geschetste situatie is niet ideaal, maar wel een behoorlijke vooruitgang op de situatie voor hem nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO?
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
17-08-2022 11:37
Hoewel ik het in de basis eens ben met je post is dit natuurlijk het allermakkelijkst te bewerkstelligen door de vriend gewoon fijn een eigen huis te laten zoeken en co-ouderschap voor de baby te organiseren. Kan hij fijn vaderen over zijn eigen kind en kan TO haar eigen kinderen in een veilig en liefdevol huis laten opgroeien.
Overigens is dat wel hoe ik het zou aanpakken, maar dan zonder de relatie te verbreken. Op het forum was hier ooit iemand die kreeg/wilde een kindje met een man die al een kind had uit een vorige relatie, haar bedoeling was geloof ik dat zij met de baby in haar huis zou wonen en dat haar vriend dan bij hen zou zijn op de dagen dat zijn kind bij zijn moeder was. Dat vond ik wel een goed idee, vriend zou er daardoor zijn voor zijn beide kinderen en de baby heeft sowieso altijd een van zijn ouders bij zich en op sommige dagen beide.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het klinkt alsof jij en je zoontje het echt heel fijn hadden met zn tweeën en dat je het ook altijd goed hebt gedaan. Nu is hij zelfs nog lief, geduldig en doet hij zo zijn best terwijl hij er niks voor terug krijgt van jouw partner.

Je weet dat je het alleen kan. Je hebt het altijd alleen gedaan en dat ging goed. Je kunt dat ook met twee kinderen.

Kies alsjeblieft voor je kind. Ik denk dat deze man je zoon beschadigt en dat verdient geen enkel kind toch?!
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:42
Denk niet dat dat nou zo’n vooruitgang is.
Jawel, hoor. Alles beter dan alle dagen in alledagelijkse dingen te worden afgewezen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Muselet schreef:
17-08-2022 11:46
TO?
Ik zou m ook peren als ik haar was
Alle reacties Link kopieren Quote
Deze situatie is je kind ontzettend aan het beschadigen. Ik zou zo snel mogelijk, dus echt deze week nog, zorgen dat je vriend of zijn gedrag compleet omdraait of dat hij in ieder geval niet meer bij jullie woont. Arm kind, mijn hart huilt voor hem..
-
Alle reacties Link kopieren Quote
Westerpaviljoen schreef:
17-08-2022 11:50
Ik zou m ook peren als ik haar was

Ja die komt niet meer terug denk ik zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pontipiene schreef:
17-08-2022 11:34
Ja, zelfs wanneer een kind wordt bepoteld door de nieuwe partner. "Ah doe niet zo flauw, deze man zorgt verder goed voor ons"
Dat kreeg ik dus ook altijd te horen helaas. Lag altijd aan het kind, niet aan de man. En to’s kind draait zich in alle bochten voor goedkeuring. Mijn hart breekt als ik dan lees.
Alle reacties Link kopieren Quote
EsterInside schreef:
17-08-2022 11:53
Ja die komt niet meer terug denk ik zo.
Heb jij ook een waarschuwing gekregen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Westerpaviljoen schreef:
17-08-2022 11:50
Ik zou m ook peren als ik haar was

Ik ook..
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:26
Is je vriend anders gaan doen sinds de baby er is? Ik ken dergelijke verhalen namelijk, maar dan vanaf de kant van de vrouw, dus de stiefmoeder. Op zich redelijke relatie met hun stiefkind(eren) totdat ze zelf een kindje krijgen, vanaf dat moment voelen ze heel duidelijk dat hun stiefkind niet eigen is en zouden ze het liefst een gezinnetje zijn met hun partner en hun eigen kindje zonder het kind van een ander erbij. Ik denk dat dat biologisch gezien ook wel verklaarbaar is, dieren zijn er in de regel ook niet zo happig op om “buitenstaanders” toe te laten tot hun jongen.

Waarmee ik niet wil zeggen dat het oké is hè. Mijn siblings en ik zijn zelf de kinderen van een moeder die ons aan de dijk zette voor haar nieuwe partner, dus ik weet maar al te goed hoe je zoon zich voelt. Alleen denk ik niet dat je een verandering kan afdwingen door te eisen dat hij bijv zich niet irriteert aan zusofzo want als iets of iemand op je zenuwen werkt kan je wel proberen je irritatie te verbijten, maar uiteindelijk krop je het alleen maar op en schiet je uiteindelijk op een onverwacht moment compleet uit je slof om iets kleins. Wat alleen maar onveiliger voelt voor zoon.

Wat ik zou doen? Meer dingetjes samen doen met je zoon, en je vriend dus juist op zulke momenten alleen laten zorgen voor jullie gezamenlijke kindje. Kan hij genieten van het vaderschap zonder steeds het kind van een ander om hem heen, en heeft jouw zoon tijd en aandacht van en met zijn moeder. Misschien geeft dat wat lucht aan de situatie, want naar ik lees wil jouw zoon wel aandacht van je vriend maar als je vriend daar niet zo’n behoefte aan heeft is dat al snel too much. Hoe gezellig en vriendelijk je zoon ook doet. (Stel dat je een buurvrouw hebt die iedere keer dat jij je gezicht laat zien in je tuin gezellig over de heg tegen je begint te kwekken terwijl jij gewoon op jezelf wil zijn, dan is dat ook irritant ook al is nog zo’n lief mens. En kan je haar binnen de kortste keren niet uitstaan.)

Ik zou wel inzetten op basis beleefdheden, dus het is niet de bedoeling dat hij je zoon negeert, afsnauwt, uitscheldt of wat dan ook maar je kan en mag niet van iemand verlangen dat hij bijv vrolijk, gezellig en geïnteresseerd mee gaat babbelen met iemand met wie hij nu eenmaal (op dat moment?) geen behoefte heeft om te socializen. Als je van nature niet zo’n klik hebt met iemand heeft het ook geen zin om te proberen het uit je tenen te halen om zgn supergezellig te zijn met diegene. Gewoon de basis is dan goed genoeg.
Je buren heb je nuet voir het kiezen en daar hoef je ook niets mee.

Deze man heeft er echter voor gekozen een relatie met to aan te gaan wetende dat ze een kind heeft. Kan hij het niet opbrengeb om zich normaal tegen hasr zoon te gedragen dan had hij geen relatie met haar moeten aangaan. Hoewel hij natuurlijk ook wel voor het bloke is grzet omdat to zo snel zwanger was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Darthmee schreef:
17-08-2022 11:54
Dat kreeg ik dus ook altijd te horen helaas. Lag altijd aan het kind, niet aan de man. En to’s kind draait zich in alle bochten voor goedkeuring. Mijn hart breekt als ik dan lees.
Hartverscheurend inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:47
Overigens is dat wel hoe ik het zou aanpakken, maar dan zonder de relatie te verbreken. Op het forum was hier ooit iemand die kreeg/wilde een kindje met een man die al een kind had uit een vorige relatie, haar bedoeling was geloof ik dat zij met de baby in haar huis zou wonen en dat haar vriend dan bij hen zou zijn op de dagen dat zijn kind bij zijn moeder was. Dat vond ik wel een goed idee, vriend zou er daardoor zijn voor zijn beide kinderen en de baby heeft sowieso altijd een van zijn ouders bij zich en op sommige dagen beide.
Met zo'n verschrikkelijke man?
Alle reacties Link kopieren Quote
mater_matuta schreef:
17-08-2022 11:42
En hoe zie je dat voor je als baby ouder wordt dan? Die wordt opgehaald door papa, gaat op vakantie met papa, krijgt verjaardags- en kerstcadeautjes van papa, heeft misschien van die kant uit ook nog wel lieve grootouders en/of ooms en tantes, en de oudste van TO staat daar dan allemaal buiten. Halfsibling groeit daardoor in een heel andere wereld op dan het kind van TO, maar kind van TO moet wel rekening houden met de bezoekregelingen want daar worden de vakanties en de feestdagen op afgestemd.
Denk niet dat dat nou zo’n vooruitgang is.
Maar de situatie dat het ene kind van TS een aanwezige vader heeft met eventueel bijbehorende familie en de ander niet, is er sowieso. Dat is nou eenmaal de consequentie van de keuzes die TS heeft gemaakt..

Ik zou dan toch kiezen voor een vorm waarbij oudste zoon niet of nauwelijks in aanraking komt met zo'n eikel die geen enkele interesse heeft om een band op te bouwen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben ook bang dat TO niet meer terugkomt, maar hoop toch dat ze als ze nog iets leest in ieder geval begrijpt dat de situatie nu niet goed is voor haar zoon.
Je hoort het vaak, dat mensen roepen dat hun kind boven alles gaat, maar toch niet lijken te zien dat in de praktijk dit niet is wat ze doen.
Het zal niet meevallen, op je 18e een kind krijgen en dat alleen opvoeden. Blijf alsjeblieft eerlijk tegen jezelf en zie in dat dit voor je zoon geen positieve omgeving is. Het is niet eerlijk tegenover hem, hij kan er niets aan doen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven