Relaties
alle pijlers
Vriend met kinderen
zaterdag 15 juni 2024 om 21:07
Hoi allemaal,
Ik lees al een behoorlijke tijd met jullie mee maar heb nu de behoefte om zelf een topic te starten.
Ik ben nu zo'n 3 jaar samen met mijn vriend. Hij is 14 jaar ouder dan ik (hij 40 ik 25) de afgelopen jaren waren erg leuk en fijn, we doen veel leuke dingen samen. En wonen zo goed als samen. We merken het leeftijdsverschil eigenlijk niet op enkel in het geval dat hij al 2 kinderen heeft. We hebben een hele tijd geleden 2x geprobeerd om wat met zijn kinderen te doen. Dit voelde voor mij niet helemaal goed waardoor we dit niet meer hebben geprobeerd. In de weekenden dat zijn kinderen komen (om het weekend), slaap ik bij mijn ouders omdat ik geen eigen woning heb. Ik merk dat dit mij begint op te breken er ontstaan frustraties wat ook doorwerkt in de relatie. Ik voel een enorme weerstand en irritatie naar zijn kinderen en ook naar hem in die weekenden. Ik weet niet waar dit vandaan komt en zou dit zo graag anders zien en dat we ook leuke dingen met zn 4e kunnen doen. Ik heb helemaal geen hekel aan kinderen in het algemeen. Ik weet ook niet hoe ik mijn gevoel kan aanpakken? En of dit überhaupt goed komt? De tijd om kinderen te krijgen samen met hem is natuurlijk ook niet super lang meer gezien zijn leeftijd. Ik denk er steeds vaker aan om de relatie te verbreken omdat er dus steeds meer irritaties tussen ons ontstaan, wat heel jammer is omdat het op andere momenten wel een hele fijne relatie is. Eigenlijk wil ik de relatie ook helemaal niet verbreken. Maar zo kan het ook niet verder. Heeft er iemand tips of in een soortgelijke situatie gezeten? En weet iemand misschien waar mijn gevoel vandaan komt?
Ik zag dat er een stieftopic bestaat maar gezien mijn vragen leek het mij handiger om een nieuw topic te starten.
Ik lees al een behoorlijke tijd met jullie mee maar heb nu de behoefte om zelf een topic te starten.
Ik ben nu zo'n 3 jaar samen met mijn vriend. Hij is 14 jaar ouder dan ik (hij 40 ik 25) de afgelopen jaren waren erg leuk en fijn, we doen veel leuke dingen samen. En wonen zo goed als samen. We merken het leeftijdsverschil eigenlijk niet op enkel in het geval dat hij al 2 kinderen heeft. We hebben een hele tijd geleden 2x geprobeerd om wat met zijn kinderen te doen. Dit voelde voor mij niet helemaal goed waardoor we dit niet meer hebben geprobeerd. In de weekenden dat zijn kinderen komen (om het weekend), slaap ik bij mijn ouders omdat ik geen eigen woning heb. Ik merk dat dit mij begint op te breken er ontstaan frustraties wat ook doorwerkt in de relatie. Ik voel een enorme weerstand en irritatie naar zijn kinderen en ook naar hem in die weekenden. Ik weet niet waar dit vandaan komt en zou dit zo graag anders zien en dat we ook leuke dingen met zn 4e kunnen doen. Ik heb helemaal geen hekel aan kinderen in het algemeen. Ik weet ook niet hoe ik mijn gevoel kan aanpakken? En of dit überhaupt goed komt? De tijd om kinderen te krijgen samen met hem is natuurlijk ook niet super lang meer gezien zijn leeftijd. Ik denk er steeds vaker aan om de relatie te verbreken omdat er dus steeds meer irritaties tussen ons ontstaan, wat heel jammer is omdat het op andere momenten wel een hele fijne relatie is. Eigenlijk wil ik de relatie ook helemaal niet verbreken. Maar zo kan het ook niet verder. Heeft er iemand tips of in een soortgelijke situatie gezeten? En weet iemand misschien waar mijn gevoel vandaan komt?
Ik zag dat er een stieftopic bestaat maar gezien mijn vragen leek het mij handiger om een nieuw topic te starten.
zondag 16 juni 2024 om 13:27
Maar het is toch logisch dat ze jou als vreemde even moeten aankijken? Op die leeftijd zijn kinderen ook vaak verlegen.BrownCookie schreef: ↑16-06-2024 12:42Bedankt voor al jullie reacties en adviezen!
Hij ziet zijn kinderen om het weekend omdat zijn ex vrouw circa 40 minuten verderop is gaan wonen waardoor hij ze in combinatie met werk niet naar school kan brengen, ook werkt hij in het andere weekend. In de vakanties en met feest of studiedagen ziet hij ze wel langer/vaker.
Mijn vriend zegt nog wel een kinderwens te hebben mits het tussen mij en zijn kinderen goed gaat.
Zijn kinderen zijn nu 5 en 7 jaar. Ik kan eigenlijk niet goed beschrijven waarom ik mij irriteer of waarom het voor mijn gevoel niet werkte, dit maakt het misschien ook wel heel moeilijk om er een reden aan te hangen. We gingen samen met zn 4e naar de kinderboerderij, de kinderen wilde alleen om hem heen hangen en wilde eigenlijk verder niets. Daardoor voelde ik een afstand en wist ik eigenlijk ook niet meer wat te doen. Mijn vriend wist (naar mijn idee) ook niet echt wat te doen waardoor het meer uitliep op een fiasco. Dit is nu denk ik 1.5 jaar geleden. Daarna hebben we er wel over gesproken om weer wat te gaan doen maar eigenlijk geen actie meer ondernomen, misschien vanuit mij ook wel de angst om weer niet te weten wat te doen als het zo gaat of wat ik überhaupt moet doen/zeggen.
Geef ze de tijd en ruimte om jou te leren kennen en te vertrouwen en laat je ego even voor wat het is. Dan komt het vanzelf goed lijkt mij.
zondag 16 juni 2024 om 13:40
Wanneer doen jullie dan eigenlijk al die leuke dingen waarvan jij zegt dat jullie ze doen als hij het ene weekend werkt en het andere weekend de kinderen heeft?
Of werk jij ook onregelmatig zodat
Jullie beiden ook door de week regelmatig samen vrij hebben.
Ik zou er niet vanuit gaan dat het wel vanzelf goed komt tussen jou en de kinderen.
Als jij niet onregelmatig werkt dan heb je dus geen weekenden waarin jullie samen dingen kunnen ondernemen en het is best wel een opgave om dan hele weekenden met de kinderen van een ander opgescheept te zitten.
En hoe leuk je die man ook vindt. Zijn kinderen horen wel bij hem.
En als je nu 35 was. Dan hebben de meeste mannen kinderen. Maar je bent 25. Dan zou ik het uitmaken en gaan voor een man zonder kinderen.
Of werk jij ook onregelmatig zodat
Jullie beiden ook door de week regelmatig samen vrij hebben.
Ik zou er niet vanuit gaan dat het wel vanzelf goed komt tussen jou en de kinderen.
Als jij niet onregelmatig werkt dan heb je dus geen weekenden waarin jullie samen dingen kunnen ondernemen en het is best wel een opgave om dan hele weekenden met de kinderen van een ander opgescheept te zitten.
En hoe leuk je die man ook vindt. Zijn kinderen horen wel bij hem.
En als je nu 35 was. Dan hebben de meeste mannen kinderen. Maar je bent 25. Dan zou ik het uitmaken en gaan voor een man zonder kinderen.
zondag 16 juni 2024 om 14:11
Dit vind ik ook heel logisch. Natuurlijk gaan ze “die vreemde vrouw” die bij papa zit niet met open armen ontvangen. Ze kennen je niet.
Voordat de kinderen van mijn man mij accepteerden ging daar echt wel tijd aan vooraf - en die waren nota bene ouder. Ik vind op basis van deze post dat je onrealistische verwachtingen had van de ontmoeting met die kinderen. Echt, als jij deze relatie de moeite vindt, dan zul je de kinderen tijd moeten gunnen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 16 juni 2024 om 14:17
40 km is echt niet ver.
En hij kan als niet uitkomt met school, kan hij echt wel kijken of 3 weekenden niet lukt. Of dat hij ze op woensdagmiddag mee neemt voor een aantal uur.
En huizen liggen niet voor oprapen dus ze zal niet niet veel keus hebben gehad.
En hij lijkt het zich makkelijk aanleunen.
En natuurlijk hangen ze alleen om hem, jou kennen ze nog niet en ze zien hun vader amper.
Ga in ieder geval op jezelf en niet bij hem intrekken. Maar geen kinderen met hem, hij heeft kinderwens maar ziet zijn huidige kinderen amper. En dat is echt zijn keus.
Latten of dumpen.
En hij kan als niet uitkomt met school, kan hij echt wel kijken of 3 weekenden niet lukt. Of dat hij ze op woensdagmiddag mee neemt voor een aantal uur.
En huizen liggen niet voor oprapen dus ze zal niet niet veel keus hebben gehad.
En hij lijkt het zich makkelijk aanleunen.
En natuurlijk hangen ze alleen om hem, jou kennen ze nog niet en ze zien hun vader amper.
Ga in ieder geval op jezelf en niet bij hem intrekken. Maar geen kinderen met hem, hij heeft kinderwens maar ziet zijn huidige kinderen amper. En dat is echt zijn keus.
Latten of dumpen.
zondag 16 juni 2024 om 14:25
@Raver en Soumis het is inderdaad het huis van mijn vriend, ik sta hier (nog) niet ingeschreven. Op zondagavond ga ik weer zijn kant op. Het voelt eigenlijk nergens echt als thuis. Ik betaal wel mee aan de kosten van de boodschappen en uitjes. Ook maak ik een x bedrag per maand aan hem over voor de kosten al is het niet zo dat ik mee betaal aan de hypotheek.
zondag 16 juni 2024 om 14:30
Ik werk zelf inderdaad onregelmatige diensten waarvan ook in het weekend. Ik kan dan doordeweeks een dag vrij nemen waardoor we op die dag wat samen kunnen doen. Of we gaan in de avond uiteten of naar de bioscoop bijvoorbeeld.Goudglitter schreef: ↑16-06-2024 13:40Wanneer doen jullie dan eigenlijk al die leuke dingen waarvan jij zegt dat jullie ze doen als hij het ene weekend werkt en het andere weekend de kinderen heeft?
Of werk jij ook onregelmatig zodat
Jullie beiden ook door de week regelmatig samen vrij hebben.
Ik zou er niet vanuit gaan dat het wel vanzelf goed komt tussen jou en de kinderen.
Als jij niet onregelmatig werkt dan heb je dus geen weekenden waarin jullie samen dingen kunnen ondernemen en het is best wel een opgave om dan hele weekenden met de kinderen van een ander opgescheept te zitten.
En hoe leuk je die man ook vindt. Zijn kinderen horen wel bij hem.
En als je nu 35 was. Dan hebben de meeste mannen kinderen. Maar je bent 25. Dan zou ik het uitmaken en gaan voor een man zonder kinderen.
zondag 16 juni 2024 om 14:35
Baggal schreef: ↑16-06-2024 14:11Dit vind ik ook heel logisch. Natuurlijk gaan ze “die vreemde vrouw” die bij papa zit niet met open armen ontvangen. Ze kennen je niet.
Voordat de kinderen van mijn man mij accepteerden ging daar echt wel tijd aan vooraf - en die waren nota bene ouder. Ik vind op basis van deze post dat je onrealistische verwachtingen had van de ontmoeting met die kinderen. Echt, als jij deze relatie de moeite vindt, dan zul je de kinderen tijd moeten gunnen.
Ik snap wel dat er een behoorlijke tijd over heen kan gaan. Ik had natuurlijk zelf eigenlijk helemaal geen ervaring met kinderen en misschien lagen mijn verwachten ook te hoog en wist ik ook niet goed hoe te handelen. Hoe heb jij dat dan gedaan? Gewoon af en toe langs komen om bijvoorbeeld mee te eten?
zondag 16 juni 2024 om 14:53
Cliché ook weer.BrownCookie schreef: ↑16-06-2024 14:30Ik werk zelf inderdaad onregelmatige diensten waarvan ook in het weekend. Ik kan dan doordeweeks een dag vrij nemen waardoor we op die dag wat samen kunnen doen. Of we gaan in de avond uiteten of naar de bioscoop bijvoorbeeld.
Vier daagjes in de maand zijn nog piepjonge kinderen zien kan allemaal nét aan. Maar een doordeweekse dag vrij met zijn vriendin, dat kan wel. Maar standaard op woensdagmiddag je kinderen uit school halen en zien: lastig, moeilijk, ingewikkeld.
Echt. Ik droog er spontaan van op.
zondag 16 juni 2024 om 14:56
Als hij hier tijd voor heeft kan hij ook meer met zijn kinderen doen. Van school halen en naar sport brengen en wat eten samen bijv.BrownCookie schreef: ↑16-06-2024 14:30Ik werk zelf inderdaad onregelmatige diensten waarvan ook in het weekend. Ik kan dan doordeweeks een dag vrij nemen waardoor we op die dag wat samen kunnen doen. Of we gaan in de avond uiteten of naar de bioscoop bijvoorbeeld.
Je hebt een makkelijke man die amper tijd steekt in zijn kinderen, ook prima vindt en beetje de ex de schuld geeft omdat die 40 km verderop moest gaan wonen.
Maar voor jou is er wel tijd.
Heel typisch.
Als je de kinderen wil leren kennen zou je op dit soort dagen misschien ipv wat met te doen, hem wat met de kinderen laten doen en dat je dan ergens afspreekt om wat lekkers met de kinderen te gaan eten.
zondag 16 juni 2024 om 14:57
Al doet die dat af en toe en een weekend meer dan zouden die kinderen ook niet die 4 dagen per maand zo aan hem hangenLievelieve schreef: ↑16-06-2024 14:53Cliché ook weer.
Vier daagjes in de maand zijn nog piepjonge kinderen zien kan allemaal nét aan. Maar een doordeweekse dag vrij met zijn vriendin, dat kan wel. Maar standaard op woensdagmiddag je kinderen uit school halen en zien: lastig, moeilijk, ingewikkeld.
Echt. Ik droog er spontaan van op.
Misschien heeft hij nog recht op vaderdagverlof, neemt die dat op en ziet zijn kinderen wat meer. ect.
Ik word er zo giftig van merk ik, dat slappe gedoe steeds van bepaald type vaders, blech.
Maar dan wel nog meer kinderen willen, tja. Hij hoeft er toch amper wat mee.
zondag 16 juni 2024 om 15:05
Same. Zo ontzettend kansloos. Maakt mijn Tinder schifting wel gemakkelijk hoor. Alle weekend vaders vallen af, alle "Ja maar mijn ex, haar schuld want blabla" types vallen af en de idioten die gelijk willen dat ik na date 3 hun kinderen ontmoet vallen ook af. Slappe hap die kerels. En over een paar janken dat ze geen goede band hebben met hun kinderen. Vast OOK de schuld van hun ex.Lucifee2024 schreef: ↑16-06-2024 14:57Al doet die dat af en toe en een weekend meer dan zouden die kinderen ook niet die 4 dagen per maand zo aan hem hangen
Misschien heeft hij nog recht op vaderdagverlof, neemt die dat op en ziet zijn kinderen wat meer. ect.
Ik word er zo giftig van merk ik, dat slappe gedoe steeds van bepaald type vaders, blech.
Maar dan wel nog meer kinderen willen, tja. Hij hoeft er toch amper wat mee.
zondag 16 juni 2024 om 15:24
Lievelieve schreef: ↑16-06-2024 15:05Same. Zo ontzettend kansloos. Maakt mijn Tinder schifting wel gemakkelijk hoor. Alle weekend vaders vallen af, alle "Ja maar mijn ex, haar schuld want blabla" types vallen af en de idioten die gelijk willen dat ik na date 3 hun kinderen ontmoet vallen ook af. Slappe hap die kerels. En over een paar janken dat ze geen goede band hebben met hun kinderen. Vast OOK de schuld van hun ex.
Altijd hetzelfde liedje inderdaad met om-het-weekend-vaders. Komt puur door de ex hoor.
En de nieuwe vriendinnen/vrouwen zingen dat liedje maar al te graag mee. Komt puur door die ex hoor.
zondag 16 juni 2024 om 15:32
Hoezo raadselachtig? Niet iedereen wil (fulltime) kinderen hoor. Voor sommigen mensen dus ideaal een partner die alleen om het weekend de kinderen heeft.Lievelieve schreef: ↑15-06-2024 22:12Amen. Heel onaantrekkelijk ook, kerels die hun kinderen een weekendje in de twee weken zien. Raadselachtig wat vrouwen daar aantrekkelijk aan vinden. Zeker anno 2024.
Klaar mee
zondag 16 juni 2024 om 15:33
Man en ik hadden meer dan 5 jaar een relatie voordat ik zijn kinderen leerde kennen. Verschil is natuurlijk wel dat zijn kinderen ouder waren dan in jouw situatie.BrownCookie schreef: ↑16-06-2024 14:35Ik snap wel dat er een behoorlijke tijd over heen kan gaan. Ik had natuurlijk zelf eigenlijk helemaal geen ervaring met kinderen en misschien lagen mijn verwachten ook te hoog en wist ik ook niet goed hoe te handelen. Hoe heb jij dat dan gedaan? Gewoon af en toe langs komen om bijvoorbeeld mee te eten?
Wij hebben zelf lang getwijfeld of we al dan niet met elkaar verder wilde. Niet zozeer vanwege elkaar, meer de omstandigheden. Ik zag het vaak niet helemaal zitten, paste niet in het beeld en dan ook nog het feit dat zijn thuisbasis niet in NL was, etc.
Met zijn jongste zoon klikte het vrijwel meteen. Hij was toen 15 of 16. De middelste zoon ging ook redelijk. Af en toe uit eten en een of twee keer mee naar een voetbalwedstrijd (al vond ik dat meer iets voor vader met de jongens). En met de jongens zijn we ook een paar keer op vakantie gegaan naar de States en zo is dat contact een beetje gegroeid. Zijn jongste kreeg ook een vriendinnetje (nu vrouw) met wie ik het goed kon vinden dus dat liep geleidelijk.
Met de dochter heeft het echter lang geduurd. Zij had ook heel veel last van de naweeën van de scheiding van haar ouders (daar had ik niets mee van doen) en had moeite met ons leeftijdsverschil. Ik begreep dat wel, maar voelde mij toch soms afgewezen of buitengesloten. Probeerde altijd “het juiste” te doen, etc. Doodvermoeiend. Nu ik zelf moeder ben zijn we eigenlijk heel close, maar er is dus behoorlijk wat tijd overheen gegaan. Ik denk dat ik geen verwachtingen probeerde te hebben. In jouw geval zijn de kinderen nog heel veel jonger. Je wordt niet afgewezen, ze gaan naar hun vader, want die is vertrouwd en die kennen ze. Jij bent nog die vreemde vrouw. Ik vind het wel lastig dat jouw vriend het opnieuw vader worden afhankelijk stelt van de relatie met zijn kinderen. Ik begrijp het wel, maar het lijkt mij lastig voor jou.
Zijn dochter vond het wel lastig toen wij ook graag samen een kind wilde overigens, maar sinds ze komst is ze er prima oké mee. Ik spreek zijn ex ook af en toe. Gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer.
Met 25 kun jij nog alle kanten op. Als jij niet overtuigd bent dat dit de man van je dromen is, zou ik wel deze relatie heroverwegen.
baggal wijzigde dit bericht op 16-06-2024 15:43
2.83% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 16 juni 2024 om 15:42
BrownCookie schreef: ↑16-06-2024 14:35Ik snap wel dat er een behoorlijke tijd over heen kan gaan. Ik had natuurlijk zelf eigenlijk helemaal geen ervaring met kinderen en misschien lagen mijn verwachten ook te hoog en wist ik ook niet goed hoe te handelen. Hoe heb jij dat dan gedaan? Gewoon af en toe langs komen om bijvoorbeeld mee te eten?
Dit is aan vader om dat vorm te geven en jou daarbij te ondersteunen.
Hij klinkt als een slappe man, voor zover ik je nu lees.
zondag 16 juni 2024 om 15:45
Dat ben ik wel met je eens. Jouw vriend zou toch ook willen dat het goed loopt? Dat betekent ook dat hij er zich er voor moet inzetten om dit vorm te geven: er met zijn kinderen over te praten, initiatief moet tonen, etc.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 16 juni 2024 om 15:57
Het klinkt niet alsof er veel initiatief uit hem komt, nee. Ik vind het ook gek dat na het kinderboerderijbezoekje blijkbaar niet is besproken (tussen jullie) wat daar gebeurde en hoe jullie het verder voor jullie zien. Hij heeft toch neem ik aan ook wel ideeën over dit alles? En zo niet, dan is dat nogal een rode vlag. Wij hebben het hier in het begin (en nu ik met iedereen samenwoon nog steeds) heel veel over gehad. Dat kan toch ook niet anders, het is nogal niet niks zeg. En wat zegt hij er eigenlijk van dat jij iedere keer weg moet/gaat? Het klinkt toch eerlijk gezegd alsof hij zich alles vrij makkelijk laat aanleunen.
zondag 16 juni 2024 om 16:04
zondag 16 juni 2024 om 16:09
Hij vind dat ik een keer die stap moet maken om samen wat te doen of moet aangeven wanneer ik dat wil maar ik merk dat ik daar in vast loop. Misschien ook omdat het destijds voor mij als falen voelde ofzo. We hebben het toen wel besproken maar zijn daarna gewoon weer verder gegaan met hoe het nu nog steeds gaat. Ik heb toen gezegd dat ik me er niet fijn bij voelde en hij zei dat dat te merken was verder kan ik me niet meer echt herinneren wat er nog meer gezegd is. Hij kan het "probleem" makkelijk wegwuiven en op de dagen dat we samen zijn er niet aan denken alsof het niet bestaat. Hij vind dat ik een keer die stap moet nemen om wat met hen te ondernemen.meisje85 schreef: ↑16-06-2024 15:57Het klinkt niet alsof er veel initiatief uit hem komt, nee. Ik vind het ook gek dat na het kinderboerderijbezoekje blijkbaar niet is besproken (tussen jullie) wat daar gebeurde en hoe jullie het verder voor jullie zien. Hij heeft toch neem ik aan ook wel ideeën over dit alles? En zo niet, dan is dat nogal een rode vlag. Wij hebben het hier in het begin (en nu ik met iedereen samenwoon nog steeds) heel veel over gehad. Dat kan toch ook niet anders, het is nogal niet niks zeg. En wat zegt hij er eigenlijk van dat jij iedere keer weg moet/gaat? Het klinkt toch eerlijk gezegd alsof hij zich alles vrij makkelijk laat aanleunen.
Dat ik in die weekenden weg ga heeft hij geaccepteerd, hij doet zijn ding in die weekenden en we hebben dan wat app contact met elkaar. Laatst zei hij wel dat het niet normaal is om je "eigen" huis zo steeds te ontvluchten waarop ik natuurlijk antwoordde dat ik dat ook vond. Maar verder is hier niet echt meer over gesproken. Vaak eindigen de gesprekken over deze situatie in een nutteloze discussie waar over en weer dingen aangehaald worden die er eigenlijk niks mee te maken hebben. Waarna we later verder gaan alsof er niks gebeurd is.
zondag 16 juni 2024 om 16:13
Wat vindt je vriend hier eigenlijk allemaal van? Heeft hij het gevoel samen te wonen met jou of logeer jij gewoon bij hem als zijn kinderen er niet zijn?BrownCookie schreef: ↑16-06-2024 14:25@Raver en Soumis het is inderdaad het huis van mijn vriend, ik sta hier (nog) niet ingeschreven. Op zondagavond ga ik weer zijn kant op. Het voelt eigenlijk nergens echt als thuis.
Ben je bezig met een huisje voor jezelf? Of wacht je tot het makkelijker lijkt te worden zodat je binnenkort écht bij hem in kan trekken? Het klinkt mij wat passief allemaal.
.
zondag 16 juni 2024 om 16:17
Nou dit. En TO ergert zich nu al aan zijn kinderen die ze nog niet eens half heeft ontmoet. Echt waarom zou je hier moeite in steken? Je mag ook toegeven dat deze man gewoon niet past in jouw plaatje TO. En ik snap het ook nog heel goed… een man met kinderen zou ik sowieso al niet snel voor gaan, laat staan eentje die ze niet op de eerste plek zet.Nana_Mouskouri schreef: ↑16-06-2024 16:04Wat een onvolwassen gedoe.
Hij moet een betere vader worden. Jij moet je eigen woning regelen en je afvragen waarom je iemand aantrekkelijk vindt die geen verantwoordelijkheid voor zijn eigen kinderen voelt.
zondag 16 juni 2024 om 16:18
1. Ga eerst eens op jezelf wonen.
2. Bedenk wat voor leven je jezelf gunt ‘later’.
3. Bedenk dan of dat met hem kan zijn en hoe je je dat voorstelt.
4. Laat dat stuk van de kinderen aan hém over en vraag hem hoe hij dat voor zich ziet: zijn kinderen en jou met elkaar verenigen. En volg hem daarin.
Ten slotte: eens met alle reacties over zijn rol als vader. Voor mij persoonlijk zou dat een ongelofelijk afknapper zijn maar misschien heb jij zelf andere beelden bij wat een leuke vader is, dat kan.
2. Bedenk wat voor leven je jezelf gunt ‘later’.
3. Bedenk dan of dat met hem kan zijn en hoe je je dat voorstelt.
4. Laat dat stuk van de kinderen aan hém over en vraag hem hoe hij dat voor zich ziet: zijn kinderen en jou met elkaar verenigen. En volg hem daarin.
Ten slotte: eens met alle reacties over zijn rol als vader. Voor mij persoonlijk zou dat een ongelofelijk afknapper zijn maar misschien heb jij zelf andere beelden bij wat een leuke vader is, dat kan.
zondag 16 juni 2024 om 16:23
HIJ zou het belangrijk moeten vinden dat zijn kinderen zijn vriendin ontmoeten. Niet andersom. Ik vind het heel tekenend…. Zou dat plan voor eigen kinderen nog maar even in de ijskast zetten. Het lijkt er op dat hij jou vooral een gezellige afleiding vindt van zijn gezinsleven. En als jij daar ook zo instaat dan prima, maar ik zou bedanken voor deze rol (vooral omdat je daarnaast ook het verwijt krijgt dat je niet genoeg je best doet om zij kinderen te leren kennen).
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
