Relaties
alle pijlers
Waar ligt de grens?
dinsdag 29 oktober 2024 om 18:12
Mijn man en ik hadden afgelopen weekend ruzie. Nu hebben we al 3 dagen geen woord tegen elkaar gezegd. Als ik iets vraag geeft hij wel antwoord, maar praat niet uit zichzelf met mij. Hij doet wel normaal tegen de kinderen. We hebben niet zo vaak ruzie en ik weet eigenlijk niet wat nu normaal is. Ik heb niet zo’n zin om dagenlang te wachten tot hij is ontdooit, maar wil ook niet degene zijn die weer toenadering moet zoeken (ruzie is niet door mij veroorzaakt, maar door een gekke verklaring van een gebeurtenis door hem (in zijn hoofd). Ik wil het eigenlijk wel uitpraten, maar vind eigenlijk dat hij dat moet doen. Maar hoe lang laat ik hem zijn gang gaan? Wanneer is het genoeg? Hoe doen jullie dat?
dinsdag 29 oktober 2024 om 20:02
Heel verdrietig om te lezen TODesipardesi schreef: ↑29-10-2024 18:59Ja ze zijn net 2 en newborn. Ik ben hier zo verdrietig over. Iedere keer als ik die lieve gezichtjes zie. Beide opties (uit elkaar of bij elkaar voor de kinderen zijn zo niet hoe ik mijn leven had voorgesteld..
Maar des te meer reden om er iets mee te doen. Ik zou echt eens kijken of jullie (weer) naar relatietherapie kunnen. En hij misschien toch ook naar therapie voor zichzelf. Want dat hij jouw verleden zo tegen je gebruikt, lijkt me meer een probleem dat in zijn hoofd afspeelt. Vooral omdat hij er allemaal aannames bij doet.
callmecrazy wijzigde dit bericht op 29-10-2024 20:04
33.33% gewijzigd
dinsdag 29 oktober 2024 om 20:03
Dit.
To voelt continu wantrouwen en vertelt veel meer dan ze wil, in de hoop dat het wantrouwen zakt bij vriend. Zij gaat over haar eigen grenzen in de hoop vriend tevreden te stellen. Dit is geen gezonde basis voor een relatie.
Ze voelt zich steeds gestraft door hem. Hij vult veel in, ondanks dat ze hem dus veel vertelt.
dinsdag 29 oktober 2024 om 20:09
Dit ja!Doreia* schreef: ↑29-10-2024 19:45Je kunt het niet ongedaan maken.
Dus wat wil hij nu van je?
Vraag hem dat eens en blijf daarop doorvragen.
Wat wil hij dat je doet met de relatie uit het verleden? Laat het hem maar eens heel erg concreet maken.
Want je kunt er werkelijk niets aan veranderen meer. Het is geweest.
En dit vraag je niet uit wanhoop, maar om hem duidelijk te maken dat hij nu echt definitief moet stoppen met deze onzin. Want hij kan zelf ook niet iets anders bedenken dan professor Barabas bellen voor de teletijd machine... Die niet bestaat.
Dus klaar nu, voor eens en altijd!
dinsdag 29 oktober 2024 om 20:14
Vrouwen schamen zich ook als ze verkracht zijn. Is het redelijk, nee. Is het er, ja.Attraverso schreef: ↑29-10-2024 20:02Dan hoefde er toch ook geen schaamte te zijn?
Soit, is hij nog steeds stil?
Je mag daar wel een punt over maken buiten de reden waarom.
Door 3 dagen te zwijgen lost hij niets op. In tegendeel.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
dinsdag 29 oktober 2024 om 20:15
Je kan wel meteen zo kribbig doen maar toen ik reageerde stond dat er nog niet. Anders had ik dat niet gedaan.
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:15
Dus jij hebt een trauma opgelopen, en hij wordt daarop boos en negeert je al dagen? Ik snap daar niks van. Juist bij de meest ingrijpende, pijnlijke nachtmerries van je verleden heb je toch steun van je partner nodig ipv afwijzing en straf?
Kan je partner je op andere vlakken wel ondersteunen?
Wat maakt dat je partner zo boos op jou is, terwijl jij zelf al een trauma hiervan hebt?
De enige manier om dit voorgoed op te lossen, is samen te praten. Maar nog belangrijker: echt te luisteren naar elkaar. Vraag door, luister, maar stel ook grenzen bij gedrag wat niet passend is bij de situatie.
Sterkte to. Ik heb het idee dat je driedubbel verdriet hebt: vanwege je trauma, vanwege hoe je man hiermee omgaat en vanwege wat dit doet met de kinderen. Knuffel voor jou.
Kan je partner je op andere vlakken wel ondersteunen?
Wat maakt dat je partner zo boos op jou is, terwijl jij zelf al een trauma hiervan hebt?
De enige manier om dit voorgoed op te lossen, is samen te praten. Maar nog belangrijker: echt te luisteren naar elkaar. Vraag door, luister, maar stel ook grenzen bij gedrag wat niet passend is bij de situatie.
Sterkte to. Ik heb het idee dat je driedubbel verdriet hebt: vanwege je trauma, vanwege hoe je man hiermee omgaat en vanwege wat dit doet met de kinderen. Knuffel voor jou.
dinsdag 29 oktober 2024 om 22:47
Hij gebruikt haar trauma tegen haar. Daar is nooit een excuus voor, zelfs niet voor 1 x. Dat heeft niets met perfect mens zijn te maken.Attraverso schreef: ↑29-10-2024 19:48Er staat werkelijk nergens dat hij dit al in het begin wist of zelfs voor er een kind was. Er staat zelfs letterlijk dat to het in het begin verzwegen had uit schaamte.
Ook niet dat hij dit 'om de zoveel tijd oppopt'
'1 of 2 keer hiervoor' zegt ze zelf.
Hij wordt hier door sommigen afgeschilderd als een onmens. Ze hebben nooit over iets anders ruzie zegt to. Enkel nu de 2 de of 3de keer over dit geval en daarom zou to haar relatie met 2 piepjonge kinderen moeten opblazen? Straf.
Heel veel perfecte mensen hier op Viva.
Opmerkelijk.
Terwijl we niet eens weten waar het over gaat.
3 dagen silent treatment is natuurlijk ook niet nodig en niet constructief.
Gooi het op tafel to. Dit kan hij niet maken.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 29 oktober 2024 om 23:25
Dit verhaal komt me heel bekend voor. Maar dan met een TO die zwanger was.
Beroerde situatie, vooral omdat er jonge kinderen bij betrokken zijn. Dit gaat niet beter worden, vrees ik. Die stok om mee te slaan geeft hem macht en controle over jou. Dat gaat hij niet opgeven.
Beroerde situatie, vooral omdat er jonge kinderen bij betrokken zijn. Dit gaat niet beter worden, vrees ik. Die stok om mee te slaan geeft hem macht en controle over jou. Dat gaat hij niet opgeven.
Too many clowns, not enough circuses.
woensdag 30 oktober 2024 om 04:48
TO, als je man veel eigen aannames en gedachten maakt over situaties dan doet hij dat waarschijnlijk vaker in het dagelijkse leven.
Alleen vallen die wat minder op, krijgen minder aandacht.
Het beste is een keer zo’n situatie naar voren halen en hem laten zien wat de realiteit is en zijn interpretatie.
Je man heeft vele zelf overtuigingen. Die zijn het lastigste om op te lossen.
Vaak de enige manier om door te dringen is kwaad worden en duidelijk grenzen stellen.
En relatietherapie als voorwaarde zetten om verder te gaan want op deze manier is het niet te doen.
Alleen vallen die wat minder op, krijgen minder aandacht.
Het beste is een keer zo’n situatie naar voren halen en hem laten zien wat de realiteit is en zijn interpretatie.
Je man heeft vele zelf overtuigingen. Die zijn het lastigste om op te lossen.
Vaak de enige manier om door te dringen is kwaad worden en duidelijk grenzen stellen.
En relatietherapie als voorwaarde zetten om verder te gaan want op deze manier is het niet te doen.
woensdag 30 oktober 2024 om 06:50
Dit is een goede tip, dankjewel. Ja het klopt dat hij dat in veel andere situaties ook doet maar dan heb ik er geen last van dus valt het idd niet zo opVerbinder schreef: ↑30-10-2024 04:48TO, als je man veel eigen aannames en gedachten maakt over situaties dan doet hij dat waarschijnlijk vaker in het dagelijkse leven.
Alleen vallen die wat minder op, krijgen minder aandacht.
Het beste is een keer zo’n situatie naar voren halen en hem laten zien wat de realiteit is en zijn interpretatie.
Je man heeft vele zelf overtuigingen. Die zijn het lastigste om op te lossen.
Vaak de enige manier om door te dringen is kwaad worden en duidelijk grenzen stellen.
En relatietherapie als voorwaarde zetten om verder te gaan want op deze manier is het niet te doen.
Relatietherapie ga ik zeker voorstellen!
Heb mijn man gisteravond gezegd te willen praten. Dat gaan we vandaag doen. Ben benieuwd..
woensdag 30 oktober 2024 om 06:56
Laat je niet wijsmaken dat het niet vertellen van dingen uit je verleden, je onbetrouwbaar maakt en hij dus altijd gelijk heeft en jij je altijd moet bewijzen.
Sommige dingen zijn privé en hoef je nooit of niet meteen te vertellen. Behalve als het invloed heeft op hem. Ik kan niet niet voorstellen wat hij te maken heeft met een eerdere traumatische gebeurtenis in je leven. Anders dan dat hij je graag zou willen steunen.
Sommige dingen zijn privé en hoef je nooit of niet meteen te vertellen. Behalve als het invloed heeft op hem. Ik kan niet niet voorstellen wat hij te maken heeft met een eerdere traumatische gebeurtenis in je leven. Anders dan dat hij je graag zou willen steunen.
woensdag 30 oktober 2024 om 07:30
Succes!Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 06:50Dit is een goede tip, dankjewel. Ja het klopt dat hij dat in veel andere situaties ook doet maar dan heb ik er geen last van dus valt het idd niet zo op
Relatietherapie ga ik zeker voorstellen!
Heb mijn man gisteravond gezegd te willen praten. Dat gaan we vandaag doen. Ben benieuwd..
Wat ik me nog kan voorstellen, is dat je man zich niet gehoord voelt in de zorgen die hij heeft. Wat natuurlijk ook weer heel onzinnig is want waarom heeft hij hier een mening over, maar het drammerige herken ik daar wel in.
De silent treatment is wel echt heel schadelijk. Mijn ouder deed dit bij mij en ik heb me als kind heel onveilig gevoeld.
woensdag 30 oktober 2024 om 08:26
Oh ja dat is zeker zo! Maar ik weet ook niet goed hoe ik zijn zorgen moet wegnemen, juist omdat ze nergens op gebaseerd zijn. Het lijkt alsof het enige wat zijn zorgen wegneemt, het bevestigen van zijn denkbeelden is. Maar die kloppen niet. Dus blijven we in een cirkeltje rond gaan.Paaytje schreef: ↑30-10-2024 07:30Succes!
Wat ik me nog kan voorstellen, is dat je man zich niet gehoord voelt in de zorgen die hij heeft. Wat natuurlijk ook weer heel onzinnig is want waarom heeft hij hier een mening over, maar het drammerige herken ik daar wel in.
De silent treatment is wel echt heel schadelijk. Mijn ouder deed dit bij mij en ik heb me als kind heel onveilig gevoeld.
woensdag 30 oktober 2024 om 08:45
Nogal wat reacties wijzen je er op dat daar de grens al overschreden is. Waarom ga jij in dat cirkeltje door en zet je je voet niet dwars? Als hij niet verandert wordt het niets met jullie relatie, of wel? Stel hem een duidelijke, expliciete keuze: therapie en verandering, of einde relatie.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 08:26Oh ja dat is zeker zo! Maar ik weet ook niet goed hoe ik zijn zorgen moet wegnemen, juist omdat ze nergens op gebaseerd zijn. Het lijkt alsof het enige wat zijn zorgen wegneemt, het bevestigen van zijn denkbeelden is. Maar die kloppen niet. Dus blijven we in een cirkeltje rond gaan.
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
woensdag 30 oktober 2024 om 08:47
Denk dat de oplossing erin zit dat je zijn zorgen niet meer weg wilt nemen. Daarmee leg je namelijk de actie en de verantwoordelijkheid bij jouzelf. Terwijl hij een probleem heeft en dat zelf op moet lossen. Dat kan ook samen als jij hem wilt ondersteunen daarbij. Maar het is wel zijn proces, niet de jouwe. Alhoewel: als het om iets gaat wat voor jou traumatisch is, vind ik dat hij jou moet ondersteunen en niet andersom. Maar dat zeg ik vanuit een situatie waarin ik niet weet (en niet hoef te weten) waarover het gaat.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 08:26Oh ja dat is zeker zo! Maar ik weet ook niet goed hoe ik zijn zorgen moet wegnemen, juist omdat ze nergens op gebaseerd zijn. Het lijkt alsof het enige wat zijn zorgen wegneemt, het bevestigen van zijn denkbeelden is. Maar die kloppen niet. Dus blijven we in een cirkeltje rond gaan.
Er zit blijkbaar bij hem een pijn als het hierover gaat. Ga daar dieper op in. Waarom raakt hem dit? Waar komt dat vandaan? Laat hem erover nadenken of die pijn wel echt door jou komt of door een eerdere gebeurtenis waarbij dit hem herinnert aan die pijn. Vraag hem of je hem hierbij kunt ondersteunen om dat te onderzoeken. Maar wees daarnaast ook duidelijk dat jij je niet zo laat behandelen. Jij hoeft zijn pijn niet te dragen en op te lossen, laat staan dat jij ervoor moet boeten door zijn negeer-houding. Wees naar hem helder: dit is zijn pijn die bij hem hoort, die hij hoort op te lossen. Wat je samen kunt, doe je samen. Maar stop met je verantwoordelijk te voelen, te maken en aan te laten praten van zijn verantwoordelijkheid!
woensdag 30 oktober 2024 om 08:54
Wat een fijne reactie, dankjewel! Dit helpt mij enorm, want ik wil hier graag met hem aan werken maar wist nooit zo goed hoe dit dan aan te pakken. Helaas heb ik nooit (goed) geleerd grenzen aan te geven en ben ik erg onzeker en dat uit zich in onkunde om met dit soort situaties om te gaan.apiejapie schreef: ↑30-10-2024 08:47Denk dat de oplossing erin zit dat je zijn zorgen niet meer weg wilt nemen. Daarmee leg je namelijk de actie en de verantwoordelijkheid bij jouzelf. Terwijl hij een probleem heeft en dat zelf op moet lossen. Dat kan ook samen als jij hem wilt ondersteunen daarbij. Maar het is wel zijn proces, niet de jouwe. Alhoewel: als het om iets gaat wat voor jou traumatisch is, vind ik dat hij jou moet ondersteunen en niet andersom. Maar dat zeg ik vanuit een situatie waarin ik niet weet (en niet hoef te weten) waarover het gaat.
Er zit blijkbaar bij hem een pijn als het hierover gaat. Ga daar dieper op in. Waarom raakt hem dit? Waar komt dat vandaan? Laat hem erover nadenken of die pijn wel echt door jou komt of door een eerdere gebeurtenis waarbij dit hem herinnert aan die pijn. Vraag hem of je hem hierbij kunt ondersteunen om dat te onderzoeken. Maar wees daarnaast ook duidelijk dat jij je niet zo laat behandelen. Jij hoeft zijn pijn niet te dragen en op te lossen, laat staan dat jij ervoor moet boeten door zijn negeer-houding. Wees naar hem helder: dit is zijn pijn die bij hem hoort, die hij hoort op te lossen. Wat je samen kunt, doe je samen. Maar stop met je verantwoordelijk te voelen, te maken en aan te laten praten van zijn verantwoordelijkheid!
woensdag 30 oktober 2024 om 08:57
Dus moet je uit die cirkel stappen. Jij hoeft zijn zorgen niet weg te nemen, dat is een probleem van hem waar hij mee moet leren omgaan. Reken erop dat de kans aanwezig is dat hij straks ook dit gedrag gaat vertonen richting de kinderen als ze ouder worden.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 08:26Oh ja dat is zeker zo! Maar ik weet ook niet goed hoe ik zijn zorgen moet wegnemen, juist omdat ze nergens op gebaseerd zijn. Het lijkt alsof het enige wat zijn zorgen wegneemt, het bevestigen van zijn denkbeelden is. Maar die kloppen niet. Dus blijven we in een cirkeltje rond gaan.
woensdag 30 oktober 2024 om 09:38
Jij bent zijn partner.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 08:54Wat een fijne reactie, dankjewel! Dit helpt mij enorm, want ik wil hier graag met hem aan werken maar wist nooit zo goed hoe dit dan aan te pakken. Helaas heb ik nooit (goed) geleerd grenzen aan te geven en ben ik erg onzeker en dat uit zich in onkunde om met dit soort situaties om te gaan.
Niet zijn hulpverlener.
En daarbij moet HIJ eraan werken, in samenwerking met jou. HIJ moet de start maken om te willen veranderen. Dat moet vanuit hemzelf komen. Niet vanuit jou en niet vanuit je redderssyndroom.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 30 oktober 2024 om 09:46
hij moet hieraan werken en jij kunt hem daar de ruimte voor geven zolang het jou niet belemmert en/of jouw trauma naar boven haalt. Dit ligt niet aan jou dus maak het niet jouw probleem.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 08:54Wat een fijne reactie, dankjewel! Dit helpt mij enorm, want ik wil hier graag met hem aan werken maar wist nooit zo goed hoe dit dan aan te pakken. Helaas heb ik nooit (goed) geleerd grenzen aan te geven en ben ik erg onzeker en dat uit zich in onkunde om met dit soort situaties om te gaan.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 30 oktober 2024 om 09:48
Dankjewel. Ik doe dit niet vanuit een redderssyndroom hoor. Ik doe dit voor mijzelf. Ik wil een fijne, liefdevolle relatie en niet een situatie waarbij we samenblijven voor de kinderen of gaan scheiden.
woensdag 30 oktober 2024 om 09:52
Zolang je je maar realiseert dat hij degene is die hiermee aan het werk moet.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 09:48Dankjewel. Ik doe dit niet vanuit een redderssyndroom hoor. Ik doe dit voor mijzelf. Ik wil een fijne, liefdevolle relatie en niet een situatie waarbij we samenblijven voor de kinderen of gaan scheiden.
En jij moet aan het werk met het leren voelen en aangeven van grenzen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
woensdag 30 oktober 2024 om 09:54
Toch zie ik het je wel doen. Je wil dat HIJ verandert, zodat jij een fijne liefdevolle relatie hebt. Dus ben JIJ heel hard aan het werk (aanpassen, uitleggen, vertrouwenwekkend overkomen, aankaarten van het probleem, relatietherapie voorstellen) om daar te kunnen komen.Desipardesi schreef: ↑30-10-2024 09:48Dankjewel. Ik doe dit niet vanuit een redderssyndroom hoor. Ik doe dit voor mijzelf. Ik wil een fijne, liefdevolle relatie en niet een situatie waarbij we samenblijven voor de kinderen of gaan scheiden.
Hij is daar helemaal niet mee bezig.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
