Relaties
alle pijlers
Weekend weg afgeblazen..
zaterdag 10 juni 2023 om 20:49
Hoi allemaal,
Mijn vriend en ik wonen 4 jaar samen, in de eerste 2 jaar deden we vaak leuke dingen samen, al was het maar met de auto ergens naartoe gaan. Kleine dingen.. ik vond dat altijd erg leuk. De laatste 2 jaar doen we nauwelijks meer dingen samen. En elk jaar krijg ik de vraag wat ik voor mijn verjaardag wil. Ook dat vind ik ‘vervelend’? Dit jaar heb ik gezegd dat ik geen spullen hoef maar liever samen een weekendje weg wil gaan.
Een paar weken na mijn verjaardag heeft mijn vriend een weekend weg geboekt in Belgie. Hardstikke leuk, ik keek er al naar uit sinds ik het wist. Helaas heeft mijn vriend een week geleden te horen gekregen dat zijn Opa terminaal is en hij is er goed van naar de kl#te. Doordat hij zo erg bezig is met zijn opa heeft hij het weekendje af gezegd. Hij kan het niet aan zegt hij. Terwijl als er iets zou gebeuren, we zo weer thuis zouden zijn.
Vandaag zouden we het weekend weg gaan, en vanochtend begon de dag al verschrikkelijk, hij was boos en chagrijnig. Op het laatste moment heeft hij besloten het te annuleren en is hij al zijn geld kwijt.
Normaal gesproken interesseert het me helemaal niks, het is maar een weekendje weg. Maar toch doet het me de hele dag al heel erg veel, juist omdat ik er al zolang naar uitkeek, en we bijna nooit samen meer iets ondernemen. We zijn overigens ook een jong stel zonder kinderen.
Hij beloofd het goed te maken met mij, maar dat ken ik ondertussen wel.. Het lijkt me toch juist fijn om je gedachten even op iets anders te kunnen zetten?
Vandaag maar pizza besteld thuis, en ik kon niks anders dan denken aan het lekker zitten op een terrasje met hapjes en drankjes.
Misschien stel ik me ontzettend aan, maar ik wil het even kwijt.
Mijn vriend en ik wonen 4 jaar samen, in de eerste 2 jaar deden we vaak leuke dingen samen, al was het maar met de auto ergens naartoe gaan. Kleine dingen.. ik vond dat altijd erg leuk. De laatste 2 jaar doen we nauwelijks meer dingen samen. En elk jaar krijg ik de vraag wat ik voor mijn verjaardag wil. Ook dat vind ik ‘vervelend’? Dit jaar heb ik gezegd dat ik geen spullen hoef maar liever samen een weekendje weg wil gaan.
Een paar weken na mijn verjaardag heeft mijn vriend een weekend weg geboekt in Belgie. Hardstikke leuk, ik keek er al naar uit sinds ik het wist. Helaas heeft mijn vriend een week geleden te horen gekregen dat zijn Opa terminaal is en hij is er goed van naar de kl#te. Doordat hij zo erg bezig is met zijn opa heeft hij het weekendje af gezegd. Hij kan het niet aan zegt hij. Terwijl als er iets zou gebeuren, we zo weer thuis zouden zijn.
Vandaag zouden we het weekend weg gaan, en vanochtend begon de dag al verschrikkelijk, hij was boos en chagrijnig. Op het laatste moment heeft hij besloten het te annuleren en is hij al zijn geld kwijt.
Normaal gesproken interesseert het me helemaal niks, het is maar een weekendje weg. Maar toch doet het me de hele dag al heel erg veel, juist omdat ik er al zolang naar uitkeek, en we bijna nooit samen meer iets ondernemen. We zijn overigens ook een jong stel zonder kinderen.
Hij beloofd het goed te maken met mij, maar dat ken ik ondertussen wel.. Het lijkt me toch juist fijn om je gedachten even op iets anders te kunnen zetten?
Vandaag maar pizza besteld thuis, en ik kon niks anders dan denken aan het lekker zitten op een terrasje met hapjes en drankjes.
Misschien stel ik me ontzettend aan, maar ik wil het even kwijt.
zondag 11 juni 2023 om 11:17
zondag 11 juni 2023 om 11:20
Volgens mij zijn hier twee normaals. De een vindt TO niet meelevend en egoïstisch en de ander vindt vriend van TO niet heel tactisch en wat overdreven in zijn reactie gezien de situatie.
Het een is niet beter dan het ander.
Het is maar net hoe je in het leven staat.
zondag 11 juni 2023 om 11:22
zondag 11 juni 2023 om 11:23
Natuurlijk rouwt ieder op zijn eigen manier, maar hier lijkt het er toch wel op dat die vriend de situatie van zijn opa als smoesje gebruikt. Of zit hij echt al een week te sippen op de bank en gaat niet naar zijn vrienden?
Opa’s en oma’s hebben (net als iedereen) niet het eeuwige leven. Wij zitten een stapje verder en inmiddels hebben we al de eerste ouder moeten begraven. In die week (de status terminaal duurde een week) hebben we wel een concert laten gaan, omdat daar ons hoofd niet naar stond, tussen het waken door. Als we de afgelopen jaren alles on hold hadden gezet bij terminale familieleden, hadden we nog weinig op vakantie kunnen gaan.
Zo rationeel als wij erin staan, rouwen kan overal en je mag dan best iets leuks doen (dood gaat hij toch), is misschien ook niet helemaal gemiddeld, maar een weekend weg ‘om de hoek’ afzeggen terwijl het niet aan jou was (je hebt het immers cadeau gedaan) vind ik echt niet OK. Helemaal als je partner er zoveel waarde aan hecht.
Opa’s en oma’s hebben (net als iedereen) niet het eeuwige leven. Wij zitten een stapje verder en inmiddels hebben we al de eerste ouder moeten begraven. In die week (de status terminaal duurde een week) hebben we wel een concert laten gaan, omdat daar ons hoofd niet naar stond, tussen het waken door. Als we de afgelopen jaren alles on hold hadden gezet bij terminale familieleden, hadden we nog weinig op vakantie kunnen gaan.
Zo rationeel als wij erin staan, rouwen kan overal en je mag dan best iets leuks doen (dood gaat hij toch), is misschien ook niet helemaal gemiddeld, maar een weekend weg ‘om de hoek’ afzeggen terwijl het niet aan jou was (je hebt het immers cadeau gedaan) vind ik echt niet OK. Helemaal als je partner er zoveel waarde aan hecht.
zondag 11 juni 2023 om 11:26
Hmm vind ik niet zuigend.
Het is maar net wat voor conclusies je aan bepaald gedrag verbind.
Maar we missen hoop context van beide kanten waardoor we er eigenlijk niet zoveel over kunnen zeggen.
Maar je ziet in de reacties de normen en vooral waarden terug van mensen op basis van heel veel invulling, al dan niet hier uitgesproken.
Smulrol vind het blijkbaar normaal dat als je zoveel verdriet hebt, je dan ook naar je familie gaat. De ander vindt dat dat los van elkaar staat.
Het is maar net wat voor conclusies je aan bepaald gedrag verbind.
Maar we missen hoop context van beide kanten waardoor we er eigenlijk niet zoveel over kunnen zeggen.
Maar je ziet in de reacties de normen en vooral waarden terug van mensen op basis van heel veel invulling, al dan niet hier uitgesproken.
Smulrol vind het blijkbaar normaal dat als je zoveel verdriet hebt, je dan ook naar je familie gaat. De ander vindt dat dat los van elkaar staat.
zondag 11 juni 2023 om 11:28
Wat is er leuk aan een weekend weg als je je verdrietig voelt, boos, met je ziel onder je arm loopt? Hoe leuk ben je dan nog voor de ander?KamilleT schreef: ↑11-06-2023 11:23Natuurlijk rouwt ieder op zijn eigen manier, maar hier lijkt het er toch wel op dat die vriend de situatie van zijn opa als smoesje gebruikt. Of zit hij echt al een week te sippen op de bank en gaat niet naar zijn vrienden?
Opa’s en oma’s hebben (net als iedereen) niet het eeuwige leven. Wij zitten een stapje verder en inmiddels hebben we al de eerste ouder moeten begraven. In die week (de status terminaal duurde een week) hebben we wel een concert laten gaan, omdat daar ons hoofd niet naar stond, tussen het waken door. Als we de afgelopen jaren alles on hold hadden gezet bij terminale familieleden, hadden we nog weinig op vakantie kunnen gaan.
Zo rationeel als wij erin staan, rouwen kan overal en je mag dan best iets leuks doen (dood gaat hij toch), is misschien ook niet helemaal gemiddeld, maar een weekend weg ‘om de hoek’ afzeggen terwijl het niet aan jou was (je hebt het immers cadeau gedaan) vind ik echt niet OK. Helemaal als je partner er zoveel waarde aan hecht.
Ondanks dat ik mijn oma uiteindelijk helemaal niet meer zag, dat had een goede reden, was ik enorm verdrietig toen ze overleed. Ook toen ik van mijn kind was bevallen was ik weer heel verdrietig dat ze er niet was. Kan zomaar hè.
zondag 11 juni 2023 om 11:29
Ik vind het nogal wat. Iedereen die hier denkt te kunnen bepalen hoe anderen mogen rouwen. TO en vriend zijn nog hartstikke jong. Misschien maakt deze jongen het nu voor de allereerste keer mee. Misschien ligt een van zijn ouders compleet in de kreukels hiervan. Misschien staat de hele dynamiek van de familie onder druk. Misschien maakt hij de dood voor een zesde keer mee in de korte tijd. We weten het niet. Ik vind het iig niet gepast om je eigen norm hiervoor, maar als standaard te hanteren.
zondag 11 juni 2023 om 11:42
zondag 11 juni 2023 om 11:59
Eens. Ik ken het niet. Ik zag mijn opa's en oma's veel vaker dan de vriend van TO. Een keer per jaar, dat is gewoon super weinig, lijkt mij ook dat dat iets over de band die je met die persoon hebt, zegt. Mn man heeft, net als ik, geen opa's en oma's meer. Uiteraard is het erg verdrietig, maar we zijn van elk overlijden ook weer niet zo ondersteboven geweest dat we een hele week (toen we hoorden van terminaal zijn) totaal van slag waren. Maar tuurlijk, dat kan per persoon verschillend zijn. Maar daarom herken ikzelf het gedrag van TO's vriend dus niet.apppie schreef: ↑10-06-2023 22:58Als mijn vriend met die reden een weekend weg zou afzeggen, hadden we echt een heel groot probleem. Kom zeg.
De frequentie van contact zegt meestal iets over de band die je met iemand hebt. En de band weer iets over het verdriet dat je ervaart. Niet zo'n heel raar "criterium" dus, vind ik.
Ik snap TO wel, ik zou het eerlijk gezegd ook vervelend vinden hier het weekendje, waar jij je zo op hebt verheugd, voor af te zeggen, zonder overleg. Het nieuws heeft in die week al wat kunnen 'landen ' en op het moment kan je niks voor opa betekenen lijkt me. Dus moet je dan je eigen leven on hold zetten? Zeker bij iemand die je maar 1x per jaar ziet. Als diegene erg belangrijk voor je is doe je toch moeite elkaar vaker te zien denk ik?
Kijk, als vriend nu dat weekend naar opa wilde om bij hem te zijn of iets te regelen, dan vind ik het nog anders . Maar nu zit hij gewoon thuis niks te doen?
Jullie zijn met zn twee. Juist zo'n weekend weg kan ook rust geven, samen over opa praten bijv. Dat vind ik heel anders dan wanneer je bijv met een grote groep naar een festival/concert zou gaan en je vrolijk 'moet' doen, er veel gedronken wordt etc. Nu gaat het enkel om een rustig weekend met wat wandelen en uit eten gaan. Toen mijn vader terminaal was ben ik ook met mn moeder uit eten gegaan. Gewoon, om er even uit te zijn en erover te praten.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 11-06-2023 12:24
25.17% gewijzigd
zondag 11 juni 2023 om 12:00
Ik zou ook niet blij zijn over het feit dat vriend mijn verjaardagscadeau/weekendje weg zou annuleren zonder overleg. Natuurlijk mag hij rouwen zo lang en zo veel hij wil. Maar we zijn partners en zijn beslissingen hebben ook invloed op mijn leven. Ook in rouw kan je (een beetje) rekening met elkaar houden. Prima om te annuleren als je hoofd er niet naar staat, maar graag wel in overleg. Dan hadden we ook kunnen overleggen wat hij graag wilde (alleen thuis zijn, met mij thuis zijn, wel/niet naar familie) en hoe ik er voor hem kan zijn. Misschien wilde hij wel liever alleen zijn en zou ik alleen naar dat weekendje weg zijn gegaan.
zondag 11 juni 2023 om 12:17
En dus kan je nu totdat opa is overleden geen moment meer verder dan een uur/twee uur van huis? Vriend zal toch ook wel andere bezigheden hebben in zijn leven?
En wat doet hij als vrienden bellen en vragen of hij meegaat ergens heen? Gaat hij nu dan ook niet?
En als hij opa maar 1x per jaar ziet, is hij dan wel van plan gelijk naar opa te gaan wanneer ze bellen dat het heel slecht gaat? Waarom gaat hij nu dan niet vaker bij hem langs nu het nog kan? Waarom zit hij er dan nu dit weekend niet?
Dat zou ik een heel ander verhaal vinden. Als vriend nu graag naar opa wil om opa te steunen/bij hem te zijn, dan snap ik dat het weekendje verzet moet worden. Maar als hij nu gewoon thuis zit en in de afgelopen week nog niet naar opa op bezoek is gegaan, dan kan ie toch best een weekendje weg met TO?
zondag 11 juni 2023 om 12:27
Tulpje22 schreef: ↑11-06-2023 12:17En dus kan je nu totdat opa is overleden geen moment meer verder dan een uur/twee uur van huis? Vriend zal toch ook wel andere bezigheden hebben in zijn leven?
En wat doet hij als vrienden bellen en vragen of hij meegaat ergens heen? Gaat hij nu dan ook niet?
En als hij opa maar 1x per jaar ziet, is hij dan wel van plan gelijk naar opa te gaan wanneer ze bellen dat het heel slecht gaat? Waarom gaat hij nu dan niet vaker bij hem langs nu het nog kan? Waarom zit hij er dan nu dit weekend niet?
Dat zou ik een heel ander verhaal vinden. Als vriend nu graag naar opa wil om opa te steunen/bij hem te zijn, dan snap ik dat het weekendje verzet moet worden. Maar als hij nu gewoon thuis zit en in de afgelopen week nog niet naar opa op bezoek is gegaan, dan kan ie toch best een weekendje weg met TO?
Ja natuurlijk. Emoties zijn er om weg te stoppen.
zondag 11 juni 2023 om 12:40
Toen mijn moeder ongeneeslijk ziek was zijn we toch een weekendje weg gegaan met de kinderen: we hebben op het strand met schelpen en stenen een groot hart gemaakt met "oma" er in en fotootje daarvan naar haar gestuurd. Vond ze denk ik fijner dan dat we thuis sippend op de bank waren blijven zitten. Soms kun je emotie ook anders in zetten. Maar klopt: iedereen staat daar anders in. Misschien was die vriend nog wel steeds totaal verlamd een week na het nieuws.
Poep, wie heeft jou gescheten?
zondag 11 juni 2023 om 12:49
Je hoeft je emoties toch niet weg te stoppen als je een weekend weggaat met je vriendin die vertrouwd voor je is? Dat vind ik heel anders dan weggaan met een grote vriendengroep, of met een vage kennis. Nu, met je eigen vriendin, kan je tijdens dat weekendje weg prima over opa praten en je emoties vrijlaten.
Sorry ik ben gewoon echt te nuchter maar volgens mij moet dat kunnen wanneer het gaat over een opa die je slechts 1x per jaar ziet.
zondag 11 juni 2023 om 12:51
Helemaal eens. Maar uiteraard vanuit mijn eigen referentiekader. Ik vind het een beetje eigenaardig om nu zo in de kreukels te liggen dat je hele leven stilstaat, terwijl de beste man geen grote rol in zijn leven speelde. Maar ik moet zeggen, mijn referentiekader is:Tulpje22 schreef: ↑11-06-2023 11:59Eens. Ik ken het niet. Ik zag mijn opa's en oma's veel vaker dan de vriend van TO. Een keer per jaar, dat is gewoon super weinig, lijkt mij ook dat dat iets over de band die je met die persoon hebt, zegt. Mn man heeft, net als ik, geen opa's en oma's meer. Uiteraard is het erg verdrietig, maar we zijn van elk overlijden ook weer niet zo ondersteboven geweest dat we een hele week (toen we hoorden van terminaal zijn) totaal van slag waren. Maar tuurlijk, dat kan per persoon verschillend zijn. Maar daarom herken ikzelf het gedrag van TO's vriend dus niet.
Ik snap TO wel, ik zou het eerlijk gezegd ook vervelend vinden hier het weekendje, waar jij je zo op hebt verheugd, voor af te zeggen, zonder overleg. Het nieuws heeft in die week al wat kunnen 'landen ' en op het moment kan je niks voor opa betekenen lijkt me. Dus moet je dan je eigen leven on hold zetten? Zeker bij iemand die je maar 1x per jaar ziet. Als diegene erg belangrijk voor je is doe je toch moeite elkaar vaker te zien denk ik?
Kijk, als vriend nu dat weekend naar opa wilde om bij hem te zijn of iets te regelen, dan vind ik het nog anders . Maar nu zit hij gewoon thuis niks te doen?
Jullie zijn met zn twee. Juist zo'n weekend weg kan ook rust geven, samen over opa praten bijv. Dat vind ik heel anders dan wanneer je bijv met een grote groep naar een festival/concert zou gaan en je vrolijk 'moet' doen, er veel gedronken wordt etc. Nu gaat het enkel om een rustig weekend met wat wandelen en uit eten gaan. Toen mijn vader terminaal was ben ik ook met mn moeder uit eten gegaan. Gewoon, om er even uit te zijn en erover te praten.
Twee grootouders die gewoon geen leuke mensen waren. Jammer dat die band er niet was, daar ben ik vroeger wel eens verdrietig van geweest, maar hun dood deed me niet bijzonder veel verdriet. Andere kant van de familie was ik nog een jong kind toen opa stierf, en halverwege de twintig toen oma stierf, hoogbejaard en dement. Ik had daar gewoon vrede mee, en had wel verdriet, maar niet tot het punt dat ik tot niets meer in staat was.
Mensen die weken of maandenlang compleet in de kreukels liggen en hun leven in de wacht zetten vanwege de dood van een grootouder....ik kan me er moeilijk in verplaatsen. Tenzij ze bij die grootouder woonden ofzo.
Verder zie ik in mijn omgeving ook niet zo veel mensen die vanaf hun puberteit en daarboven nog een heel intensieve band hebben met hun grootouders. De meeste mensen die ik ken hebben vanaf hun jongvolwassenheid maar sporadisch contact. En eerlijk gezegd....ja, ik vind dat wél een criterium als het om grootouders gaat, mits ze redelijk dichtbij wonen. Als je ze dan maar eens per jaar opzoekt of ergens anders tegenkomt, dan vraag ik me inderdaad af hoe diep de band is. Ik weet dat ik daarmee tegen de viva-schenen aan schop, maar dat is mijn kader, dat is wat ik in het dagelijks leven om me heen zie.
Een achttienjarige student die drie weken niet naar school komt omdat oma is overleden, tja. Ik kan het niet helpen, ik vind dat nogal dramatisch.
zondag 11 juni 2023 om 12:52
Klopt, zo zou ik dat ook eerder doen. Juist met mensen die dichtbij je staan. We zijn met zieke opa nog een weekendje weg gegaan. Dan is ook niemand echt vrolijk natuurlijk maar toch is het dan fijn samen.louise1 schreef: ↑11-06-2023 12:40Toen mijn moeder ongeneeslijk ziek was zijn we toch een weekendje weg gegaan met de kinderen: we hebben op het strand met schelpen en stenen een groot hart gemaakt met "oma" er in en fotootje daarvan naar haar gestuurd. Vond ze denk ik fijner dan dat we thuis sippend op de bank waren blijven zitten. Soms kun je emotie ook anders in zetten. Maar klopt: iedereen staat daar anders in. Misschien was die vriend nog wel steeds totaal verlamd een week na het nieuws.
zondag 11 juni 2023 om 12:53
Bijvoorbeeld
And who can say why your heart cries, when your love lies? Only time
zondag 11 juni 2023 om 12:54
En gelukkig is het grijze gebied er ook nog, maar uiteraard minder interessant.Soumis schreef: ↑11-06-2023 11:20Volgens mij zijn hier twee normaals. De een vindt TO niet meelevend en egoïstisch en de ander vindt vriend van TO niet heel tactisch en wat overdreven in zijn reactie gezien de situatie.
Het een is niet beter dan het ander.
Het is maar net hoe je in het leven staat.
And who can say why your heart cries, when your love lies? Only time
zondag 11 juni 2023 om 12:56
dweedledee schreef: ↑11-06-2023 11:29Ik vind het nogal wat. Iedereen die hier denkt te kunnen bepalen hoe anderen mogen rouwen. TO en vriend zijn nog hartstikke jong. Misschien maakt deze jongen het nu voor de allereerste keer mee. Misschien ligt een van zijn ouders compleet in de kreukels hiervan. Misschien staat de hele dynamiek van de familie onder druk. Misschien maakt hij de dood voor een zesde keer mee in de korte tijd. We weten het niet. Ik vind het iig niet gepast om je eigen norm hiervoor, maar als standaard te hanteren.
And who can say why your heart cries, when your love lies? Only time
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
