Relaties
alle pijlers
Welke vooroordelen over singles hoor jij?
maandag 18 maart 2024 om 20:00
Naar aanleiding van het topic over voor jezelf koken: welke vooroordelen of vormen van onbegrip van anderen krijg jij als single te horen?
Ik krijg bijvoorbeeld gekke reacties als ik zeg voor mezelf te koken. Ook vinden mensen dat het vreemd dat ik een koophuis heb of vinden het het 'heeeeeel knap' dat ik verre vakantie in mijn eentje doe.
Ik krijg bijvoorbeeld gekke reacties als ik zeg voor mezelf te koken. Ook vinden mensen dat het vreemd dat ik een koophuis heb of vinden het het 'heeeeeel knap' dat ik verre vakantie in mijn eentje doe.
anoniem_66100cf84f698 wijzigde dit bericht op 18-03-2024 20:00
Reden: foutje
Reden: foutje
0.29% gewijzigd
donderdag 21 maart 2024 om 13:42
Dan ga je er dus vanuit dat iedereen die relatie-roltrap op moet: dat een date pas succesvol is wanneer hij leidt tot een stabiele relatie. Maar wellicht willen die mensen helemaal geen relatie, wellicht willen ze juist daten? Dus daten als doel op zich, niet daten om een partner te vinden.bijtie schreef: ↑21-03-2024 12:13Met praten over daten heb ik altijd het gevoel dat je eindeloos in een cirkel aan het praten bent. Alsof de essentie ontbreekt. Het is vermakelijk en tegelijkertijd onbevredigend vind ik.
Als ik naar mijn vrienden kijk die daten zie ik over de jaren continu eenzelfde patroon herhaald worden. Met telkens dezelfde conclusie, die gelijk staat aan hun interne overtuigingen over zichzelf. Er lijkt geen progressie in te zitten, zelfs al hebben ze een langdurige relatie dan zie ik nog steeds datzelfde patroon, waardoor de relatie uiteindelijk strandt.
In plaats van dat ze vervolgens aan zichzelf gaan werken gaan ze weer daten en komen al die verhalen weer.
Van iemand die al jaren in een relatie zit zeg je toch ook niet: nog steeds bij dezelfde partner, er zit echt geen progressie in.
donderdag 21 maart 2024 om 13:51
Zeer herkenbaar.LaFolie schreef: ↑21-03-2024 09:46Wat ik stom, echt stóm, vind is dat ik het idee heb niet voor vol te worden aangezien omdat ik vrijgezel ben. Voornamelijk bij familie maar soms ook in mindere mate bij vrienden.
Wat ik ook doe in het leven op andere gebieden, alles wordt gezien als een soort hobbymatig zoethoudertje tot ik onder de pannen ben. Carrière maken, emigraties, extra studies volgen, hobby's, nieuw huis; niks wordt serieus genomen. Als de andere siblings het doen wel, maar als ik het doe is het maar een gekke wanhoopssprong of storten in baan omdat ik eenzaam ben.
Laatst nog hadden we het in de familie over mantelzorg voor onze ouder wordende ouders (nu nog niet direct aan de orde, maar voor in de toekomst) en zowel ouders als siblings waren het erover eens dat ík daar het leeuwendeel van zal moeten gaan doen omdat ik vrijgezel ben en dus verder toch niks om handen heb. Let wel, niemand van ons heeft kinderen, ik zou niet weten waarom ik meer tijd of geld overheb.
En dus ook soms wel bij vrienden, dat je pas voor vol wordt aangezien als je 'huisje, boompje, beestje' hebt. Die stomme notie dat je pas volwassen bent als je een 'echt huis' hebt gekocht.
Bleh. Rant over
Ik ben opgegroeid in een flat, heb in eerste instantie zelf ook in flats gewoond, maar op een gegeven moment kon ik naar een eengezinswoning. Dat leek me het toppunt van volwassenheid.
Al snel bleek ik het vooral onhandig te vinden, een trap in huis, dus ik ben weer naar een flat gegaan.
Al noem ik het een appartement, want flat klinkt toch armoediger.
Ow, en sociale huur, want kopen zit er niet in.
Ik ben nu 60, maar volwassen worden zit er niet meer in ben ik bang.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 21 maart 2024 om 13:52
Die vraag krijg ik ook wel eens, gelukkig steeds minder, 'heb je nog leuke dateverhalen?'. Een kort nee is meestal afdoende. Maar heb ook wel eens geantwoord dat ik ook niet vraag of zij nog smeuïge huwelijksperikelen hebben.Lorem_Ipsum schreef: ↑21-03-2024 12:21Wat je ook doet op dategebied, ik praat er niet over met mensen. Toen ik jonger was soms wel, maar nu absoluut niet meer. Ze merken het wel als er een uitnodiging voor een bruiloft op de mat ligt
Zeker met collega’s of ooms en tantes enzo deel ik niets over dates of avontuurtjes en mijn standaard antwoord op zulke vragen is altijd: het is rustig hier, geen nieuwtjes. Maar eigenlijk vertel ik ook vrienden weinig tot niets. Je hoort het wel als er wat te melden is.
Ik heb ook een ontzettende hekel aan dat gesmul bij verhalen of als je eens iets laat vallen, dat je er dan maanden later nog verslag over moet doen hoe dat is afgelopen, terwijl je het zelf al totaal vergeten bent. En men verbindt er ook in gedachten allerlei conclusies aan als iets niet tot een relatie, het ultieme doel, heeft geleid.
Ik heb wel sommige andere mensen om me heen die zich een soort Carrie Bradshaw wanen, maar ik zie ook hoe dat bekeken wordt. Na een bepaalde leeftijd wordt het wat treurig gevonden. Dus nee hoor, ik maak niets mee en daar doet u het maar mee. Ik bemoei me ook niet met andermans relatie.
donderdag 21 maart 2024 om 13:55
Waarom toch die enorm dwingende behoefte om andere keuzes of omstandigheden zo af te kraken?bijtie schreef: ↑21-03-2024 11:51Herkenbaar. Vooral toen ik begin dertig was echt zo vaak gehoord: maar wat doe je dan de hele week (ik werkte parttime)?
Ja geen idee, niets? Leven?
Moet ik per se een functie of rol vervullen, moet ik stress en urgentie ervaren om een zinvol bestaan te leiden? Ik had vrij snel door dat je dat erbij krijgt wanneer je kiest voor een gezin, kinderen, een koopwoning en dat je daar de eerstvolgende 20 jaar niet meer de druk vanaf kan halen. Ben blij dat ik die dans ontsprongen ben.
En wat houd je dan zeeën van tijd en geld over, ook zonder hoog salaris. Wie wil dat nou niet, denk ik dan? Als je leert om tevreden te zijn met wat er is en wat er op je pad komt ben je een rijk mens.
Ik voelde als dertiger veel druk vanuit mijn omgeving en twijfelde vaak aan mezelf, of ik geen spijt zou krijgen. Maar ik heb geen spijt, steeds meer juist het gevoel dat ik de dans ontsprongen ben en de weg heb vrijgemaakt voor mezelf om te de dingen te doen die ik het liefste wil.
Dat geeft mij dus het idee dat je bijna wanhopig iemand (iig jezelf) wilt overtuigen, terwijl dat niet van harte gaat.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 21 maart 2024 om 13:56
Oprechte vraag: wat zijn de patronen die jij in deze situaties bij deze personen herkent? Is dat iets typisch wat volgens jou bij al deze vrienden terugkomt?bijtie schreef: ↑21-03-2024 12:13Met praten over daten heb ik altijd het gevoel dat je eindeloos in een cirkel aan het praten bent. Alsof de essentie ontbreekt. Het is vermakelijk en tegelijkertijd onbevredigend vind ik.
Als ik naar mijn vrienden kijk die daten zie ik over de jaren continu eenzelfde patroon herhaald worden. Met telkens dezelfde conclusie, die gelijk staat aan hun interne overtuigingen over zichzelf. Er lijkt geen progressie in te zitten, zelfs al hebben ze een langdurige relatie dan zie ik nog steeds datzelfde patroon, waardoor de relatie uiteindelijk strandt.
In plaats van dat ze vervolgens aan zichzelf gaan werken gaan ze weer daten en komen al die verhalen weer.
viamia wijzigde dit bericht op 21-03-2024 14:04
0.39% gewijzigd
donderdag 21 maart 2024 om 14:03
Nou, nou, nou, nu verhef je je zelf boven heel veel mensen die zich prima voelen in een relatie al dan niet met kinderen. En over een koopwoning, die 'druk' heb je ook als je als alleenstaande een huis koopt.bijtie schreef: ↑21-03-2024 11:51
Moet ik per se een functie of rol vervullen, moet ik stress en urgentie ervaren om een zinvol bestaan te leiden? Ik had vrij snel door dat je dat erbij krijgt wanneer je kiest voor een gezin, kinderen, een koopwoning en dat je daar de eerstvolgende 20 jaar niet meer de druk vanaf kan halen. Ben blij dat ik die dans ontsprongen ben.
Ik voelde als dertiger veel druk vanuit mijn omgeving en twijfelde vaak aan mezelf, of ik geen spijt zou krijgen. Maar ik heb geen spijt, steeds meer juist het gevoel dat ik de dans ontsprongen ben en de weg heb vrijgemaakt voor mezelf om te de dingen te doen die ik het liefste wil.
Wat een rare omschrijving 'de dans ontsprongen', alsof je alleen dan kan doen wat 'je het liefste wil'. Ik krijg bij jou nu het beeld dat er heel andere issues spelen. Jij hebt dus vooroordelen over mensen die niet alleenstaand zijn.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
donderdag 21 maart 2024 om 14:10
Oh, ik ga er ook niet op in hoor; niets te melden hier, en met jou?Zeemeermin84 schreef: ↑21-03-2024 13:52Die vraag krijg ik ook wel eens, gelukkig steeds minder, 'heb je nog leuke dateverhalen?'. Een kort nee is meestal afdoende. Maar heb ook wel eens geantwoord dat ik ook niet vraag of zij nog smeuïge huwelijksperikelen hebben.
donderdag 21 maart 2024 om 14:10
Het is toch helemaal geen probleem dat de een zich prima voelt bij een gezinsleven in een koopwoning en een ander zich prima voelt bij een singlebestaan in een huurhuis?SweetFirefly schreef: ↑21-03-2024 14:03Nou, nou, nou, nu verhef je je zelf boven heel veel mensen die zich prima voelen in een relatie al dan niet met kinderen. En over een koopwoning, die 'druk' heb je ook als je als alleenstaande een huis koopt.
Wat een rare omschrijving 'de dans ontsprongen', alsof je alleen dan kan doen wat 'je het liefste wil'. Ik krijg bij jou nu het beeld dat er heel andere issues spelen. Jij hebt dus vooroordelen over mensen die niet alleenstaand zijn.
donderdag 21 maart 2024 om 14:12
Bijtie geeft nogal af op mensen die andere keuzes hebben gemaakt dan zij.Zeemeermin84 schreef: ↑21-03-2024 14:10Het is toch helemaal geen probleem dat de een zich prima voelt bij een gezinsleven in een koopwoning en een ander zich prima voelt bij een singlebestaan in een huurhuis?
Klinkt niet alsof zij het als gelijkwaardig ziet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 21 maart 2024 om 14:23
Het is geen algemeenheid, maar hoe ik tegen het daten om me heen aankijk.
Bijvoorbeeld: steeds voor onbereikbare mensen kiezen of mensen waar iets mee is, met veel inspanning toch een relatie met diegene krijgen en eindigen met een gebroken hart. Vanuit een gevoel van leegte weer gaan daten, repeat.
donderdag 21 maart 2024 om 14:24
En die mensen hoeven blijkbaar niet aan zichzelf te werken, want niet single
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
donderdag 21 maart 2024 om 14:27
Dat vind ik dus ook, maar Bijtie doet net of het een gezin een blok beton om je hals is en haar keuze om geen relatie/gezin te hebben beter is.Zeemeermin84 schreef: ↑21-03-2024 14:10Het is toch helemaal geen probleem dat de een zich prima voelt bij een gezinsleven in een koopwoning en een ander zich prima voelt bij een singlebestaan in een huurhuis?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
donderdag 21 maart 2024 om 14:30
Maar ook daar kun je behoorlijk wat patronen tegenkomen van jezelf. Soms pas na jaren. En ontdekken dat die niet altijd alléén maar op gezond gedrag gestoeld zijn.
Dat kan echt wel dieper gaan dan slechts enkel "niet alleen kunnen zijn".
Juist moet je dan werken aan jezelf, want je staat voortdurend in dynamiek met een ander.
donderdag 21 maart 2024 om 14:32
Waarom is dat verheven? Ik heb niets tegen mensen met kinderen en carrières, bij mij paste het niet maar dat was iets waar ik ook maar gaandeweg achter moest komen. Als jonge meid kan je best wel druk voelen om ergens aan te voldoen, ik voelde dat iig wel.SweetFirefly schreef: ↑21-03-2024 14:03Nou, nou, nou, nu verhef je je zelf boven heel veel mensen die zich prima voelen in een relatie al dan niet met kinderen. En over een koopwoning, die 'druk' heb je ook als je als alleenstaande een huis koopt.
Wat een rare omschrijving 'de dans ontsprongen', alsof je alleen dan kan doen wat 'je het liefste wil'. Ik krijg bij jou nu het beeld dat er heel andere issues spelen. Jij hebt dus vooroordelen over mensen die niet alleenstaand zijn.
Maar als jij ooit bijna al je geld in een weeshuis had geïnvesteerd maar je weet inmiddels dat het jou alleen maar stress had opgeleverd, zeg je toch ook dat je de dans ontsprongen bent. Zegt niets over mensen die prima gelukkig een weeshuis runnen.
donderdag 21 maart 2024 om 14:37
Dat kan toch voor haar zo voelen? Ze is daar echt niet de enige in.SweetFirefly schreef: ↑21-03-2024 14:27Dat vind ik dus ook, maar Bijtie doet net of het een gezin een blok beton om je hals is en haar keuze om geen relatie/gezin te hebben beter is.
Dan is het toch ook voor bijtje, en al die andere, een betere keuze? Ik vond het niet verheven overkomen.
donderdag 21 maart 2024 om 14:47
Nou ja, het zit ‘m een beetje in de woordkeus. De dans ontspringen etc., alsof anderen er wel in zijn getuind. —nee, die beleven er plezier aan.Zeemeermin84 schreef: ↑21-03-2024 14:37Dat kan toch voor haar zo voelen? Ze is daar echt niet de enige in.
Dan is het toch ook voor bijtje, en al die andere, een betere keuze? Ik vond het niet verheven overkomen.
donderdag 21 maart 2024 om 15:07
Ok. Ik bedoelde eigenlijk dat ik er bijna voor gegaan was, ik woonde samen, had die carrière en kinderwens. Dat heb ik laten varen en ik ben bang geweest dat ik daar later spijt van zou krijgen. Maar nu denk ik dat het goed was.Lorem_Ipsum schreef: ↑21-03-2024 14:47Nou ja, het zit ‘m een beetje in de woordkeus. De dans ontspringen etc., alsof anderen er wel in zijn getuind. —nee, die beleven er plezier aan.
donderdag 21 maart 2024 om 15:08
Vreemd voorbeeld, je laatste zin, dat gaat over een soort van bedrijfsmatige investering, niet over het hebben van een eigen koopwoning toch?bijtie schreef: ↑21-03-2024 14:32Waarom is dat verheven? Ik heb niets tegen mensen met kinderen en carrières, bij mij paste het niet maar dat was iets waar ik ook maar gaandeweg achter moest komen. Als jonge meid kan je best wel druk voelen om ergens aan te voldoen, ik voelde dat iig wel.
Maar als jij ooit bijna al je geld in een weeshuis had geïnvesteerd maar je weet inmiddels dat het jou alleen maar stress had opgeleverd, zeg je toch ook dat je de dans ontsprongen bent. Zegt niets over mensen die prima gelukkig een weeshuis runnen.
Ik kocht mijn 1e woning ‘pas’ op mijn 40e én als alleenstaande, rete-spannend vond ik dat, maar de zgn 20-jarige druk die jij eerder omschreef voelde niet sterker dan bij mijn postzegel-woning die ik huurde voor €900 pm (excl). Achteraf ben ik juist blij dat ik me niet heb laten lijden door die angst, want verkopen was immers ook altijd nog een mogelijkheid! Men leert vooral ook door je oude patronen te (durven) doorbreken ipv steeds voor die (schijn?)veiligheid te kiezen.
Mbt kinderen vind ik een heel ander verhaal trouwens.
Live Life to the fullest
donderdag 21 maart 2024 om 15:36
Dat is wel een goed punt.GeweldigWeer schreef: ↑21-03-2024 15:08Men leert vooral ook door je oude patronen te (durven) doorbreken ipv steeds voor die (schijn?)veiligheid te kiezen.
donderdag 21 maart 2024 om 15:47
Nou idd, altijd dat gesneer over mensen die huren. Er zijn nou eenmaal ook mensen die geen huis willen of kunnen kopen. Wij huren ook en dat is helemaal prima. Hier in het oosten wordt ook altijd heel laagdunkend over huis huren gedaan. Dan zal je wel arm zijn ofzo… Een koophuis wordt echt als een statussymbool gezien helaasSolomio schreef: ↑21-03-2024 13:51Zeer herkenbaar.
Ik ben opgegroeid in een flat, heb in eerste instantie zelf ook in flats gewoond, maar op een gegeven moment kon ik naar een eengezinswoning. Dat leek me het toppunt van volwassenheid.
Al snel bleek ik het vooral onhandig te vinden, een trap in huis, dus ik ben weer naar een flat gegaan.
Al noem ik het een appartement, want flat klinkt toch armoediger.
Ow, en sociale huur, want kopen zit er niet in.
Ik ben nu 60, maar volwassen worden zit er niet meer in ben ik bang.
Voor iedereen een groene tuin
donderdag 21 maart 2024 om 16:33
Sinds kort pril in een relatie, maar heul lang single (en gelukkig 
) geweest. Voor veel mensen toch een raar concept. Ik vind het heerlijk om alleen (thuis) te zijn, heb dat ook echt nodig. En toch veel opmerkingen van vage kennissen, collega's of verre familie als:
"Maar je bent zo'n leuke meid, hoe kan JIJ nog single zijn?"
"Heb je niet teveel eisen?"
"Het leven is veel leuker met een partner!"
"Met wie moet je dan op vakantie?"
Ik vind mijn leven met mezelf echt al best wel prima, ik heb veel vrienden om mee op vakantie te gaan en ik ben inderdaad heel leuk.
Maar goed, ik wil dan ook nog eens geen kinderen en dat is voor veel meer mensen een trigger om te vertellen waarom het leven wél leuker is met kinderen. Daar kan je denk ik ook een topic mee vullen.
) geweest. Voor veel mensen toch een raar concept. Ik vind het heerlijk om alleen (thuis) te zijn, heb dat ook echt nodig. En toch veel opmerkingen van vage kennissen, collega's of verre familie als:"Maar je bent zo'n leuke meid, hoe kan JIJ nog single zijn?"
"Heb je niet teveel eisen?"
"Het leven is veel leuker met een partner!"
"Met wie moet je dan op vakantie?"
Ik vind mijn leven met mezelf echt al best wel prima, ik heb veel vrienden om mee op vakantie te gaan en ik ben inderdaad heel leuk.
Maar goed, ik wil dan ook nog eens geen kinderen en dat is voor veel meer mensen een trigger om te vertellen waarom het leven wél leuker is met kinderen. Daar kan je denk ik ook een topic mee vullen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
