Zelf vertellen of interesse tonen?

07-01-2024 20:48 78 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Ik had een gesprek met een familielid over het volgende.

Hij gaf aan dat hij liever niet heeft dat mensen vragen naar een moeilijk onderwerp, bijvoorbeeld een break up. Als hij er iets over kwijt wil, zal hij het zelf wel delen. En dan wordt het niet "opgedrongen" om eraan te denken.

Ik heb dat heel anders. Als ik iets vervelends meemaak en de ander vraagt daar niet naar, voelt dat voor mij als desinteresse. Ik voel me dan ook niet zo snel uitgenodigd om uit mezelf mijn verhaal te doen. Voor mij voelt t veel fijner als de ander er naar vraagt, ik vind het attent en ik voel me dan welkom om mijn verhaal te doen.

Hoe ervaren jullie dit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je wel kan inschatten of iets een gevoelig onderwerp is. Maar er heel direct vragen over stellen is te zwaar. Dus liever vragen "hoe gaat het met x? wil je erover praten of liever niet?"

Volgens mij is het vaak een kwestie van het onderwerp op de juiste manier aansnijden. Geef degene die het moeilijk heeft de keuze. Niks zeggen lijkt mij nooit handig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Helaas afgelopen week nog directe vragen gekregen van een familielid en niet de kracht om het af te wimpelen. Dus nu is de familie weer wat details rijker.

Ik vind het erg vervelend als mensen directe / concrete vragen stellen. De “hoe gaat het” vraag is prima als die gemeend is, dan kan ik zelf bepalen wat ik wil vertellen aan die persoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hou er ook niet van als mensen vragen. Liever dat ik het zelf deel.
Aan de andere kant weet ik dat er mensen zijn die het juist wel waarderen. Ik moet dus soms bewust ook echt dingen gaan vragen (ik vind het zelf namelijk moeilijk te begrijpen dat ze dat graag willen, dus zal nooit een automatisme worden) en bij degenen waarvan ik het niet zeker weet, vraag ik of ze het er wel of niet over willen hebben.
Rooss4.0 schreef:
07-01-2024 22:48
IK vraag alles, ben ongeremd nieuwsgierig en heb een extreme voorliefde voor mensen die uitpluisbaar zijn.
En als dat ze niet aanstaat mogen ze dat zeggen.
Ik ook. Zelf vertel ik ook veel, dus het is voor mij heel normaal om het over ‘moeilijke onderwerpen’ te hebben. Na een break-up (die meestal niet geheim blijft) vind ik het onbeschoft om het onderwerp dood te zwijgen. Het hangt er uiteraard wel vanaf hoe goed ik iemand ken. Een vage buurman ga ik niet vragen hoe het nu gaat sinds z’n vrouw er vandoor is met de tennisleraar, nee. Maar aan vrienden/familie vraag ik alles, en zij ook aan mij.

Nog een kanttekening: ik vraag alleen naar dingen die ik officieel weet, niet naar verhalen uit de derde hand.
Ik ben zelf ook helemaal niet iemand die graag veel vertelt, dat heeft er misschien ook mee te maken. Ik zal ook met goede vrienden lang niet alles delen. Zeker niet als er anderen bij betrokken zijn. Veel vertellen roept vaak ook weer extra vragen op.

Heb ik het gevoel dat mensen teveel vragen, dan zal ik misschien niet rechtstreeks zeggen dat ik niet van die vragen gediend ben, maar ik zal de aandacht verleggen en daarna een periode een beetje afstand nemen tot het allemaal wat meer in het verleden ligt. Ik heb weleens afspraken afgezegd omdat ik wist dat mensen naar de voortgang van iets zouden vragen. Ik vind het voor mezelf ook niet helpend, veel vragen krijgen.

Ik heb wel een aantal vriendinnen die zo zijn, met de beste bedoelingen en oprechte interesse, dus houd ik altijd wel in gedachten dat ze het niet naar bedoelen. Maar ik stel het evengoed niet echt op prijs. Maar ach, zij zullen ook wel weer wat van mijn aanpak vinden.

Maar met mijn familie in het buitenland kan dat directe echt niet, dat wordt daar als zeer onbeschoft en onprettig ervaren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Snoesje83 schreef:
07-01-2024 23:22
Dat dacht ik eigenlijk al na het lezen van je 1e alinea. Alleen had ik een man van middelbare leeftijd in m'n hoofd.
Met welke 'anderen' praat jij naast je familie en goede vrienden nog meer over je break-up dan? Hoezo weten zij überhaupt dat jij door een break-up gaat?
De partners van mijn beste vrienden heb ik de laatste dagen allemaal gezien, door toeval of door de feestdagen. En zij weten natuurlijk ook van de breuk maar vinden het ongemakkelijk om zelf over te beginnen. Sommigen doen het wel, anderen niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ieder mens is anders en er is geen goed of fout. Soms vind ik het fijn om er zelf over te beginnen en soms wil ik er niks over horen. Het ligt ook aan de persoon, plaats en tijd. Vaak geef ik het aan: daar wil ik het nu niet over hebben.

Bij een ander let ik meer op lichaamshouding. Je kan op verschillende manieren onderwerpen aansnijden. Sommige mensen vinden het fijn als je er heel direct naar vraagt en anderen hebben een omweg nodig. Dat leer en weet je vanzelf door het uit te proberen.
Wie wat wil die moet wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat ligt toch helemaal aan de setting? In de supermarkt of op straat hoef je echt geen zwaar persoonlijke vragen te stellen. Maar als je hebt afgesproken om bij te kletsen dan vraag ik wel naar dingen. En dan is ‘daar wil ik t nu niet over hebben’ ook een prima antwoord. Doe ik zelf ook zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
RaveMeisje schreef:
08-01-2024 07:20
Ieder mens is anders en er is geen goed of fout.
O, fout is er zeker wel. Iemand die echt kickt op andermans leed en roddelen daarover is zeker wel fout. Zo iemand die je helemaal uit wil horen over de tegenslagen van iemand anders of van jezelf, en ook weer tegen jou vertelt wat ze van anderen heeft gehoord. Ik ken er meerdere. Daar praat ik zo weinig mogelijk mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
08-01-2024 09:08
O, fout is er zeker wel. Iemand die echt kickt op andermans leed en roddelen daarover is zeker wel fout. Zo iemand die je helemaal uit wil horen over de tegenslagen van iemand anders of van jezelf, en ook weer tegen jou vertelt wat ze van anderen heeft gehoord. Ik ken er meerdere. Daar praat ik zo weinig mogelijk mee.
Eens, die mensen ken ik ook en houd ik inderdaad op afstand. Maar in ons gesprek ging het puur over dierbaren. Mensen die dichtbij je staan en het beste met je voor hebben. Ik zou mezelf echt ontzettend onattent vinden als ik met een vriendin heb afgesproken en haar niet vraag naar een moeilijk iets waar ze nu doorheen gaat. Maar ook dat blijkt dus niet iedereen fijn te vinden, dat is wel een eye opener voor mij.
Je merkt het wel een beetje aan mensen vind ik.
Een mevrouw met een kaal hoofd en een mutsje op vraag je of het goed gaat, begint zij opgewekt over haar kind en lollige anekdotes dan ga je met haar mee in die toon.
Staat iemand te schutteren of zegt 'mwah' of schat je die persoon als bescheiden in dan vraag je wat door of je zoekt oogcontact terwijl je vraagt hoe het echt gaat.
Laatst zei iemand 'ik wil niet praten maar ik heb echt heel veel zin om even te luisteren, ik zag je kind laatst dit en dit doen' dan hang je even de hofnar uit en stuurt daarna een aardig appje.
Ik ben door wat ellende heen gegaan en vond het toen heel koud als dierbaren er niet naar vroegen. Op mij kwam het over als desinteresse en ik voelde me ook niet vrij om er zelf iets over te delen. Team 'naar dingen vragen' dus. Zelf doe ik dat ook met vrienden enzo, maar zeg er (tegenwoordig) altijd wel bij "als je het er niet over wil hebben, ook helemaal goed hoor". Of zoiets.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ligt er aan. Ik vind sommige informatie alleen is voor de betrokken personen. Als het bijvoorbeeld even iets minder gaat in mijn relatie dan praat ik daar niet met derden over. Dat is echt tussen mij en mijn partner. Een ander gaat dat niets aan. Ik vind dat niet netjes tegenover mijn partner. Informatie over mijn vriend wissel ik dus niet uit. Ook niet met mijn beste vriendin. Alleen 'algemene' zaken over hem. Hijzelf vindt dat ook niet prettig dus doe ik dat logischerwijs ook niet. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden als hij iets van mij bespreekt met anderen. Ook als het uit zou gaan hou ik het meeste voor mezelf. Uit respect naar hem toe ook. In periode van ziekte wilde ik overigens ook heel vaak het gewoon NIET over mijn ziekte hebben. Zelf was ik er al de hele dag mee bezig dus als ik eens met anderen was wilde ik het vooral over leuke dingen hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als mensen dan gewoon algemeen vragen hoe het gaat, kan de ander kiezen wat ze willen vertellen.

Als je niets vraagt zet je die deur niet open. En komt inderdaad over dat je niet interesseert in anderen.

Je hoeft niet zeer gericht een vraag te stellen om wel interesse te tonen en die deur open te zetten naar iets delen.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als mensen om de olifant in de kamer proberen te navigeren, dus dan breng je het zelf maar op en reageren ze binnen 0.1 seconde "ja wou ik nog vragen maar wist niet of je het erover wou hebben." Zo schattig.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
08-01-2024 15:21
Als mensen dan gewoon algemeen vragen hoe het gaat, kan de ander kiezen wat ze willen vertellen.

Als je niets vraagt zet je die deur niet open. En komt inderdaad over dat je niet interesseert in anderen.

Je hoeft niet zeer gericht een vraag te stellen om wel interesse te tonen en die deur open te zetten naar iets delen.
Inderdaad. En vragen 'en hoe gaat het met je' is daarvoor prima. Als het antwoord is; oh zijn gangetje, of 'goed hoor' is dat een teken dat mensen niet over iets praten wat rot of naar is. Dan doorvragen als 'maar hoe dan met je verbroken relatie' vind ik weer vervelend. Had ik dat willen vertellen had ik daar na de 'hoe gaat het met je' vraag wel over verteld. Maar doen mensen dat wel ben ik daar vrij direct in en zou ik geen moeite hebben om te zeggen 'ik heb geen zin om daarover te praten'.
BuzzieBee schreef:
08-01-2024 15:17
Het ligt er aan. Ik vind sommige informatie alleen is voor de betrokken personen. Als het bijvoorbeeld even iets minder gaat in mijn relatie dan praat ik daar niet met derden over. Dat is echt tussen mij en mijn partner. Een ander gaat dat niets aan. Ik vind dat niet netjes tegenover mijn partner. Informatie over mijn vriend wissel ik dus niet uit. Ook niet met mijn beste vriendin. Alleen 'algemene' zaken over hem. Hijzelf vindt dat ook niet prettig dus doe ik dat logischerwijs ook niet. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden als hij iets van mij bespreekt met anderen. Ook als het uit zou gaan hou ik het meeste voor mezelf. Uit respect naar hem toe ook. In periode van ziekte wilde ik overigens ook heel vaak het gewoon NIET over mijn ziekte hebben. Zelf was ik er al de hele dag mee bezig dus als ik eens met anderen was wilde ik het vooral over leuke dingen hebben.


Oh daar sta ik dus heel anders in. Ik zou echt heel boos zijn als mijn partner onze relatie-issues niet deelt met anderen. Ik heb hem zelfs beloofd dat ik dat zou doen mocht ik ooit gaan twijfelen. Anders blijft het alleen maar in je eigen hoofd zitten, of in de verstoorde dynamiek tussen ons twee. Anderen kunnen je beter een spiegel voorhouden, kunnen de zaak op een veilige manier van de andere kant bekijken, kunnen je op nieuwe inzichten brengen. Het hoeft echt niet met de hele goegemeente, maar een paar dichtbijstaande naasten zeker.
Alle reacties Link kopieren Quote
BuzzieBee schreef:
08-01-2024 15:17
Het ligt er aan. Ik vind sommige informatie alleen is voor de betrokken personen. Als het bijvoorbeeld even iets minder gaat in mijn relatie dan praat ik daar niet met derden over. Dat is echt tussen mij en mijn partner. Een ander gaat dat niets aan. Ik vind dat niet netjes tegenover mijn partner. Informatie over mijn vriend wissel ik dus niet uit. Ook niet met mijn beste vriendin. Alleen 'algemene' zaken over hem. Hijzelf vindt dat ook niet prettig dus doe ik dat logischerwijs ook niet. Ik zou het zelf ook niet fijn vinden als hij iets van mij bespreekt met anderen. Ook als het uit zou gaan hou ik het meeste voor mezelf. Uit respect naar hem toe ook.
Dit heb ik precies zo, maar hoor ik niet zo vaak. Als het zo'n kutvent is dat ik erover moet klagen tegen anderen kunnen we de relatie beter opdoeken denk ik dan.
Over exen ook geen vuile was of vingerwijzen ivm respect voor elkaar, maar ik wil wel (heel veel) praten over mijn gebroken hart en waar het mis gegaan is.
Ik deel niets over relaties met vrienden en familie. Ik vind het niet nodig dat anderen mij een spiegel voorhouden en mijn partner op een bepaalde manier gaan bekijken. Ik ben sowieso best wel op mijn privé gesteld.

Ik heb nu geen partner, maar ik deel ook niets over dates etc. Dat hoeft niemand verder te weten. Als er noemenswaardige ontwikkelingen zijn, dan meld ik dat vanzelf wel. Toen ik jonger was wel, maar nu vind ik dat niet meer nodig.
Alle reacties Link kopieren Quote
BuzzieBee schreef:
08-01-2024 15:28
Inderdaad. En vragen 'en hoe gaat het met je' is daarvoor prima. Als het antwoord is; oh zijn gangetje, of 'goed hoor' is dat een teken dat mensen niet over iets praten wat rot of naar is. Dan doorvragen als 'maar hoe dan met je verbroken relatie' vind ik weer vervelend. Had ik dat willen vertellen had ik daar na de 'hoe gaat het met je' vraag wel over verteld. Maar doen mensen dat wel ben ik daar vrij direct in en zou ik geen moeite hebben om te zeggen 'ik heb geen zin om daarover te praten'.
"Z'n gangetje" is bij mij wel de cue dat er een veelbetekenende stilte mag vallen of doorgevraagd mag worden naar het gebroken hart.
Zo niet dan zeg ik "ja best en met jou dan?"
bijtie schreef:
08-01-2024 15:41
"Z'n gangetje" is bij mij wel de cue dat er een veelbetekenende stilte mag vallen of doorgevraagd mag worden naar het gebroken hart.
Zo niet dan zeg ik "ja best en met jou dan?"
Grappig, als ik “zijn gangetje” of “geen bijzonderheden” zeg, dan is dat juist mijn beleefde manier om iemand af te wimpelen. Maar om zeker te zijn tennis ik altijd meteen terug “—en met jou?”. Zijn we mooi terug bij de vragensteller.
Ligt helemaal aan de band. Ik zou het raar vinden als ik een hele week mijn gezin het leven bijna onmogelijk maak met mijn gestress over een afspraak, dat ze erna niet naar vragen hoe dat is gelopen bijvoorbeeld.

Als mensen (broer, zus, vriendin, nicht, tante) iets aan mij vertellen, dan vraag ik er wel eens naar. Als ze niets zeggen dan houd ik het algemeen (gaat het goed met je, kan ik je ergens mee helpen). Als de ander het dan algemeen houdt (beter/wel goed/kon beter) dan ga ik niet graven. Ik ben ook opgevoed met het idee dat zoiets onbeschoft is/vorm van ramptoerisme. Ik reageer zelf ook heel slecht op mensen die ik geen details vertel als ze gaan ‘hengelen’. Ik ervaar dat niet als betrokken of belangstellend.
Alle reacties Link kopieren Quote
nitflex schreef:
08-01-2024 15:43
Grappig, als ik “zijn gangetje” of “geen bijzonderheden” zeg, dan is dat juist mijn beleefde manier om iemand af te wimpelen. Maar om zeker te zijn tennis ik altijd meteen terug “—en met jou?”. Zijn we mooi terug bij de vragensteller.
Grappig. Ik doe er wel specifieke lichaamstaal bij, een peinzende hoofdknik terwijl ik in de verte starend mijn meest recente zonden innerlijk de revue laat passeren, als je dan 3 seconden wacht rolt er vanzelf een update uit over de nieuwste happenings. Als ik geen zin heb om te praten komt ie meteen terug idd.

De meeste mensen die ik ken stellen geen directe vragen, de keer dat ze wel ineens vragen "hoe voel je je nu over X trouwens?" schrik ik me een hoedje. Een vriend deed dat laatst, ik begon helemaal te hakkelen door zoveel directheid ineens, én een vraag naar wat ik voel, error.

Mijn beste vriendin trekt altijd heel schattig een wenkbrauw op, maakt een speciaal gezicht en zegt "En....?" en dan mag je zelf invullen wat je wil vertellen. Of je doet wenkbrauwsignalen terug en zegt "En....? Vertel jij maar!" en dan zegt zij "Nou ehhh hihi gewoon... Maare vertel eens dan??" en dat spelletje kan gerust even zo doorgaan, blijft leuk, al klinkt het nu alsof we 12 zijn.
Studentje88 schreef:
07-01-2024 20:48
Hoe ervaren jullie dit?
Ik ga er van uit dat mensen zelf vertellen wat ze kwijt willen. Daarnaast vind ik het ook buitengewoon prettig als mensen mij niets vragen waar ze niet echt in geïnteresseerd zijn, en dat hoeft eigenlijk ook niet.

Vrienden zijn er niet om mee te psychologiseren, zal ik maar zeggen.
Studentje88 schreef:
08-01-2024 09:49
Eens, die mensen ken ik ook en houd ik inderdaad op afstand. Maar in ons gesprek ging het puur over dierbaren. Mensen die dichtbij je staan en het beste met je voor hebben. Ik zou mezelf echt ontzettend onattent vinden als ik met een vriendin heb afgesproken en haar niet vraag naar een moeilijk iets waar ze nu doorheen gaat. Maar ook dat blijkt dus niet iedereen fijn te vinden, dat is wel een eye opener voor mij.
Ik vind het wel normaal om ernaar te vragen en dan is 'oh nu even niet' ook een antwoord.
Ik heb weleens tijdens een lastige periode een hele avond iemand aan moeten horen die beledigd was dat ik er met diegene niet heel lang over wilde praten.
Was nog minder moeite geweest om het er gewoon over te hebben.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven