Seks
alle pijlers
Help! Man ontevreden (update)
vrijdag 8 november 2024 om 09:09
Hoi, ik had een hele tijd geleden dit gepost: seks/help-man-ontevreden/list_messages/390586, en ik wou hierop een update geven maar m'n account is verlopen en dat topic is blijkbaar bevroren.
Wij hebben altijd een heel beperkt sexleven gehad en m'n man is daar al heel lang erg ongelukkig mee. Destijds had ik dit in bovenstaande post besproken. We zijn toen ook bij een seksuoloog geweest maar dat hielp niet, ze had weinig tips. Een tijdje daarna heb ik erg m'n best gedaan, en lukte het me om door hem klaar te komen. Het was een paar maanden heel gezellig en het is nog een aantal keren gelukt. Maar in de jaren daarna hadden we geen sex vanwege ruzie over de opvoeding. Nu is een kind het huis uit gegaan en hebben we meer rust. Nu wil hij "het opnieuw opbouwen". Laatste paar maanden een paar keer geprobeerd te vrijen, en ook klaargekomen. Maar er is al een hele tijd een nieuw probleem, z'n erectie werkt niet meer. Hij zegt dat dat komt omdat ie zich al heel lang depressief voelt. Nu heeft ie pillen gekregen, maar ja ik vind het kunstmatig en ik voel me heel onzeker dat ie van mij niet meer stijf wordt, en voel me te dik. Op zich wil ik ook best meer intimiteit, maar blijf bang dat als ik het tegen m'n zin doe, ik aversie ontwikkel. Hij zegt dat een vibrator dingen makkelijker kan maken, maar ik wil dat echt niet. Hij lijkt er heel verdrietig over te zijn, maar ik vind dat ik er weinig aan kan doen. Ik maak me zorgen en wil hem niet kwijt. Iemand nog een advies?
Wij hebben altijd een heel beperkt sexleven gehad en m'n man is daar al heel lang erg ongelukkig mee. Destijds had ik dit in bovenstaande post besproken. We zijn toen ook bij een seksuoloog geweest maar dat hielp niet, ze had weinig tips. Een tijdje daarna heb ik erg m'n best gedaan, en lukte het me om door hem klaar te komen. Het was een paar maanden heel gezellig en het is nog een aantal keren gelukt. Maar in de jaren daarna hadden we geen sex vanwege ruzie over de opvoeding. Nu is een kind het huis uit gegaan en hebben we meer rust. Nu wil hij "het opnieuw opbouwen". Laatste paar maanden een paar keer geprobeerd te vrijen, en ook klaargekomen. Maar er is al een hele tijd een nieuw probleem, z'n erectie werkt niet meer. Hij zegt dat dat komt omdat ie zich al heel lang depressief voelt. Nu heeft ie pillen gekregen, maar ja ik vind het kunstmatig en ik voel me heel onzeker dat ie van mij niet meer stijf wordt, en voel me te dik. Op zich wil ik ook best meer intimiteit, maar blijf bang dat als ik het tegen m'n zin doe, ik aversie ontwikkel. Hij zegt dat een vibrator dingen makkelijker kan maken, maar ik wil dat echt niet. Hij lijkt er heel verdrietig over te zijn, maar ik vind dat ik er weinig aan kan doen. Ik maak me zorgen en wil hem niet kwijt. Iemand nog een advies?
maandag 2 december 2024 om 11:12
Bekrompen nog wel en zelfopofferend. Mijn man en ik zijn een. Als mijn man geen sex kan hebben meer met mij dan is dat jammer maar helaas. Dat is iets wat ons overkomt. Niet hem alleen. Dat is een huwelijk en dat is geen disneysprookje. Er is oom niks opofferends aan. Weet je wat pas zelfopoffering is... naast je kerel in bed liggen wetende dat hij net de daad met een ander heeft gedaan. Ik word er gewoon misselijk van.Dropdrop schreef: ↑02-12-2024 10:18Dit soort bekrompen ideeën zorgen er dus voor dat mensen zich laten opsluiten in dwangmatige monogamie, ook al worden ze daar niet meer gelukkig van.
Alleen al een ander mens 'een neukertje' noemen is zo ontzettend respectloos.
Ik denk dat het doel van het leven is om zoveel mogelijk liefde en plezier te ervaren. Je hebt maar zo kort de tijd. Het is zonde om de rest van je leven zo'n plezierig deel van het leven te moeten missen, omdat je partner zwaar hulpbehoevend is geworden.
En in het geval wat ik beschreef kon hij juist de liefde voor zijn vrouw weer voelen doordat hij met die andere vrouw partners kon zijn. Hij was in zijn huwelijk een zorgverlener geworden.
En doordat hij met een ander weer partners kon zijn en zijn behoeften kon vervullen, had hij weer ruimte om wat er nog wel was aan liefde voor zijn vrouw, vorm te geven.
Maar jij houdt overduidelijk graag vast aan het Disneysprookje dat de enige echte liefde de zelfopofferende liefde is.
maandag 2 december 2024 om 12:21
Misschien moeten jullie elkaar gewoon niet veroordelen maar beseffen dat er meerdere mogelijkheden zijn. Toestaan dat je partner het bij een ander zoekt is niet walgelijk, niet als het bij jou in je partner past. Net zo min Is er iets mis met dat niet willen doen als dat bij jou in je partner past.
Zolang je er maar samen over praat en er beide achter staat. Dat is volgens mij hetgene wat bij t o en haar partner het meeste mist
Zolang je er maar samen over praat en er beide achter staat. Dat is volgens mij hetgene wat bij t o en haar partner het meeste mist
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 2 december 2024 om 12:23
Ja, volgens mij kan je dan beter de conclusie trekken dat het gewoon niet werkt. Maar hier worden geen keuzes gemaakt, omdat alles wat "anders" is als fout wordt gezien? Of is TO streng religieus, dat zelfs een vibrator al angsten opwekt? Alles zit vast, en bij beweging of toenadering schiet TO in de stress.
Waarom blijf je dan bij elkaar als je er niet gelukkig van wordt? Als je elkaar (lichamelijk) niet vertrouwt en geen toegevingen aan elkaar kan maken?
Of is dit een geval van 'gedeelde leed is gedeelde smart', 'als we samen het lijden op ons nemen kunnen we samen de lasten dragen'?
Wat een gedoe.
maandag 2 december 2024 om 12:29
We bespreken hier gewoon het idee dat nonmonogame relaties qua waarde niet onder hoeven doen voor monogame.
Jij bent gelukkig nu niet in de positie dat je als individu beperkt wordt in je levensgeluk door je partner, maar to en poehpoeh hebben andere problemen te bestrijden. Soms kun je veel van iemand houden en door diegene toch niet volledig als jezelf leven.
Ik leef zelf monogaam, maar vind het juist liefdevol wat poehpoeh doet. Ik vind haar helemaal niet zielig.
Ze zal ongetwijfeld met ingewikkelde emoties geworsteld hebben, maar dat ze die te boven is gekomen vind ik duiden op sterk, verzekerd van haar eigenwaarde en emotioneel volwassen zijn.
Je kunt zoiets niet toelaten vanuit angst dat hij bij je weggaat. Dan ga je kapot. Je kunt het alleen toelaten vanuit liefde om iemand te gunnen dat deel van het leven nu met iemand anders te beleven. En tegelijkertijd te behouden wat er wel nog is tussen jullie.
dropdrop wijzigde dit bericht op 02-12-2024 16:14
11.30% gewijzigd
maandag 2 december 2024 om 12:39
Sorry maar Daar gaat het juist mis, bij het niet meer in elkaar passen.lollypopje schreef: ↑02-12-2024 12:21Misschien moeten jullie elkaar gewoon niet veroordelen maar beseffen dat er meerdere mogelijkheden zijn. Toestaan dat je partner het bij een ander zoekt is niet walgelijk, niet als het bij jou in je partner past. Net zo min Is er iets mis met dat niet willen doen als dat bij jou in je partner past.
Zolang je er maar samen over praat en er beide achter staat. Dat is volgens mij hetgene wat bij t o en haar partner het meeste mist
Melige maandag hier.
maandag 2 december 2024 om 13:48
Lieveheersbeestje schreef: ↑02-12-2024 12:39Sorry maar Daar gaat het juist mis, bij het niet meer in elkaar passen.
Melige maandag hier.
Ik geef geheel de schuld aan de dicteerfunctie op mijn telefoon. Ik probeer het altijd na te lezen maar met mijn hersenmist mis ik wel eens wat
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 2 december 2024 om 14:02
Ik heb juist respect voor mensen die het hun partner gunnen. Juist vanuit die verbondenheid en liefde voor elkaar. Er is gelukkig in gezamenlijke overleg meer mogelijk dan een scheiding of een bestaan zonder intimiteit. En daar heeft werkelijk niemand wat over te zeggen.Poehpoeh schreef: ↑02-12-2024 10:27Mooie reactie. Ik wist niet hoe te reageren. Ik sluit me dan ook bij jou aan en laat de reactie van coderood voor wat hij is.
Eigenlijk zou ik dus mijn man van in de 30 moeten veroordelen tot een seksloos leven omdat ik het niet meer kan vanwege ziekte. Wauw. Of hij moet bij me weggaan. Goh. Ik zal hem de keuze voorleggen vanavond!
maandag 2 december 2024 om 14:41
Kans is groot dat dit huwelijk juist nog bestaat door het bestaande evenwicht in dezelfde eeuwige strijdthema’s. Dat is wat bekend en vertrouwd is. Zodra een van beiden zou veranderen of er een oplossing komt stort het waarschijnlijk als een kaartenhuis in elkaar. Dan is er niks te ruzieën meer.betweenthewaves schreef: ↑02-12-2024 12:23Ja, volgens mij kan je dan beter de conclusie trekken dat het gewoon niet werkt. Maar hier worden geen keuzes gemaakt, omdat alles wat "anders" is als fout wordt gezien? Of is TO streng religieus, dat zelfs een vibrator al angsten opwekt? Alles zit vast, en bij beweging of toenadering schiet TO in de stress.
Waarom blijf je dan bij elkaar als je er niet gelukkig van wordt? Als je elkaar (lichamelijk) niet vertrouwt en geen toegevingen aan elkaar kan maken?
Of is dit een geval van 'gedeelde leed is gedeelde smart', 'als we samen het lijden op ons nemen kunnen we samen de lasten dragen'?
Wat een gedoe.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in