Baasjes en hun honden - wandel etiquette

_horizon_ schreef: ↑

20-01-2024 19:43

Klinkt als ons verhaal. Onze hond keek dan ook heel anders uit zijn ogen. Mijn vriend wilde toen niet meer met hem wandelen en ik kon hem ook niet zomaar meegeven aan een uitlaatservice.

Dacht in eerste instantie ook verveling, en ging meer met hem doen. Maar dat werkte averechts .

Dus zoveel mogelijk voorkomen, minder buiten en hem thuis wat uitdagen met wat hersenwerk. Vwb aan de riem doen, ik omschreef het niet goed. We deden hem niet alleen aan de riem, maar zorgden er met de riem ook voor dat hij niet meer kon springen/happen. Met de riem om een boom of paaltje slaan is het het makkelijkste om afstand te handen. Maar als er niets in de buurt is, kan je op de riem gaan staan (super kort) zodat hij geen bewegingsruimte heeft om te springen.

En echt, het komt goed. Die van ons is nog steeds stront eigenwijs / een portret, weet heel goed wat hij wel en niet wil en geeft dat heel duidelijk aan. Maar nu op een prima acceptabele manier.

Dat met het verkorten van de riem heb ik ook geprobeerd, maar het lukt niet. Hij is echt niet meer te houden dan. Maar de tip van de riem om een boom of paaltje slaan vind ik wel een goede!.

Inderdaad is het belangrijk om te voorkomen dat het in de eerste instantie zover komt. Dus ik probeer bepaalde situaties dan ook maar te vermijden. Ik heb ook momenten gehad dat ik het niet meer zag zitten om met hem te lopen, of dat ik het spannend vond. Maar ik weet ook dat hij nu volop aan het puberen is en dat in combinatie met dat ongelooflijke eigenzinnige karakter van hem.

Gelukkig krijgen we ook veel liefde van hem. En voor de rest maar rustig afwachten tot het, net als bij jullie, goedkomt. Dankje voor de tips!

Marianneke schreef: ↑

20-01-2024 21:44

Hier in het dorp is een jongetje nogal fan van mijn hond. Altijd als ze ons ziet lopen roept hij haar naam en wil hij haar aaien etc. Hond en ik trekken ons er niks van aan en lopen gewoon door.

Oké maar dan komt hij niet op jullie gerend begrijp ik? Daar ging het om. En kind wil de hond aaien maar 'jullie' trekken je er niets van aan? Ik weet niet zo goed wat je nu bedoelt. Maar het klinkt goed denk ik.

SunShine35 schreef: ↑

20-01-2024 17:11

Doe je ook. Ik heb namelijk nergens gezegd dat ik het niet belangrijk vindt om het te voorkomen. En dat ik daar niet mee bezig was.

Maar als mijn hond aan de lijn is, dichtbij mij, en gefocust is op iemand anders en ik bezig ben haar aandacht te trekken en haar bij me probeer te houden moet je niet super dicht langs me lopen en dan boos zijn als ze tegen je opspringt.

Ik kan namelijk niet zorgen dat mijn hond volledig doet wat ik wil. Al zie ik dat het verboden is om te zeggen dat het kan gebeuren. En dat je dan sorry zegt.

Het is echt niet onmogelijk om je hond zo te trainen dat ie gewoon tegen niemand opspringt.

En anders koop je maar een huis met grote tuin en laat je m daar uit. Als jouw hond niet kan functioneren in de maatschappij, ben jij daar verantwoordelijk voor.

Marianneke schreef: ↑

20-01-2024 21:44

Hier in het dorp is een jongetje nogal fan van mijn hond. Altijd als ze ons ziet lopen roept hij haar naam en wil hij haar aaien etc. Hond en ik trekken ons er niks van aan en lopen gewoon door.

Wij wonen vlakbij een huis/opvang, oa voor mensen met Down. Eén van die jongens is helemaal gek van mijn hond en komt als ie ons ziet altijd aanrennen om te aaien. Mijn hond reageert daar altijd heel rustig en lief op.. ik denk dat ze aanvoelt dat er iets met die jongen is.

Snoesje83 schreef: ↑

20-01-2024 21:45

Misschien omdat een kind geen hond is? Het is voor de meeste mensen nog altijd 'minder'. Wat het ook is want voor mij is een kind belangrijker dan welk dier dan maar ook.

Ja voor mij is een mens ook belangrijker dan een dier. Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat een dier niet altijd gehoorzaam is, hoe goed het ook is opgevoed. Net als mensen soms ongehoorzaam zijn. Daar moeten we over en weer rekening mee houden.

Marianneke schreef: ↑

20-01-2024 22:17

Ja voor mij is een mens ook belangrijker dan een dier. Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat een dier niet altijd gehoorzaam is, hoe goed het ook is opgevoed. Net als mensen soms ongehoorzaam zijn. Daar moeten we over en weer rekening mee houden.

Ja omdat dat een mens is. En een dier is maar een dier. In m'n ogen is het niet heel gek dat de meeste mensen meer begrip hebben voor een ongehoorzaam kind dan voor een hond.

Flomy81 schreef: ↑

20-01-2024 21:30

Ik ben het niet met jou eens. Deze mevrouw had ook moeten anticiperen op de situatie en ervoor moeten zorgen dat haar kind niet naar mij toe zou komen. Ook kinderen moeten leren dat ze niet zomaar op honden af moeten rennen, fietsen etc. En of dit nu honden zijn die sociaal zijn of niet, dat doet niet terzake. Dat is echt de verantwoordelijkheid van de ouder. Ik zag voor mijn ogen een probleem ontstaan met mijn hond en daar heb ik deze moeder voor gewaarschuwd. En nee een grote hond til je niet een, twee, drie op, echt niet. En als je de andere voorbeelden had gelezen, dan had je gezien dat ik altijd en overal uitwijk. Maar het irriteert mij mateloos dat er altijd vanuit wordt gegaan dat de eigenaar met hond maar aan de kant moet gaan en dat mensen te belabberd zijn om zelf een keertje over te steken.

Zoals ik het lees, was de hond angstig voor het kind op de fiets. Zo'n hond bevriest dan en blijft met focus naar datgene staren wat hem angstig maakt, luistert niet meer naar de baas want de commando's komen gewoon niet meer binnen. Mee proberen te trekken aan de riem kan averechts werken en er juist voor zorgen dat de hond uitvalt. Ik vind het dus niet zo raar om aan die moeder te vragen of ze het kind even terug kan roepen. Daarna kan een van beide partijen de straat oversteken. Kwestie van een beetje rekening houden met elkaar

Snoesje83 schreef: ↑

20-01-2024 21:41

Gebeurd dat soms? Ik heb het nog nooit gezien of gehoord. Kinderen vind ik altijd wel voorzichtig met dieren omdat ze weten dat een hond kan bijten. Er zullen uitzonderingen zijn hoor.

Hier in de omgeving zit een BSO die met de kinderen vaak naar het bos gaat. Ik heb onlangs een van de leidsters aangesproken. Het gebeurt te vaak dat die kinderen joelend, soms met een tak boven hun hoofd zwaaiend, op mijn hond komen afrennen. Ik vind de kinderen die voorzichtig zijn met honden juist de uitzondering

Flomy81 schreef: ↑

20-01-2024 21:30

Ik ben het niet met jou eens. Deze mevrouw had ook moeten anticiperen op de situatie en ervoor moeten zorgen dat haar kind niet naar mij toe zou komen. Ook kinderen moeten leren dat ze niet zomaar op honden af moeten rennen, fietsen etc. En of dit nu honden zijn die sociaal zijn of niet, dat doet niet terzake. Dat is echt de verantwoordelijkheid van de ouder. Ik zag voor mijn ogen een probleem ontstaan met mijn hond en daar heb ik deze moeder voor gewaarschuwd. En nee een grote hond til je niet een, twee, drie op, echt niet. En als je de andere voorbeelden had gelezen, dan had je gezien dat ik altijd en overal uitwijk. Maar het irriteert mij mateloos dat er altijd vanuit wordt gegaan dat de eigenaar met hond maar aan de kant moet gaan en dat mensen te belabberd zijn om zelf een keertje over te steken.

Dan moet je de hond een muilkorf om doenen zelf omdraaien of ruimte maken. Jij draait de verantwoordelijkheid echt om

Flomy81 schreef: ↑

20-01-2024 20:31

En waarom mag van deze mevrouw niet verwacht worden dat zij haar kind niet op mijn hond af laat fietsen? Wat had ik dan moeten doen? Mijn hond op mijn nek nemen?? Daar was namelijk geen beweging meer in te krijgen. Ik roep nota bene over de straat naar haar om haar te waarschuwen voor mijn hond, dus de banner hoefde zij echt niet te kunnen lezen of begrijpen. Ik kende mijn hond namelijk op dat moment nog niet goed. Geen idee of ze alleen zou blaffen of ook zou proberen te bijten naar het kind als ze voorbij had gefietst. De stoep is hier in het centrum zeer smal. Dat kind had niet kunnen passeren zonder vlak langs mijn hond te gaan. Ze zag mij ook al lang van tevoren staan he, ze had er zelf ook voor kunnen kiezen met kind alvast aan de overkant te gaan lopen.Ik vind sommige mensen hier echt zo onredelijk. Je kan het met je hond gewoonweg nooit goed doen, en mensen zonder hond moeten als een soort god hun weg altijd kunnen vervolgen zonder ook maar ergens rekening mee te hoeven houden.

Omdat die vrouw helemaal niets verkeerds doet en haar kind op het loopfietsje ook niet. Dat kind ‘fietst’ op haar loopfietsje netjes op het trottoir. Daar mag dat kind met haar loopfietsje zijn. Tot 12 jaar mogen kinderen op het trottoir fietsen. En als zij jou ‘lang van tevoren al zag staan’ dan heb jij haar dus ook al lang van tevoren gezien met dat kindje. En had jij kunnen oversteken. En als dat geen optie was geweest omdat de hond al zijn gewicht in de strijd gooide, dan was je voor je hond gaan staan om zo de fixatie te doorbreken en jezelf tussen kind en hond te plaatsen. Dan had dat kind vanzelf afgeremd als die stoep zo smal was geweest.

En dat kun jij onredelijk vinden en het gooien op ‘mensen zonder hond als een soort God’ maar jammer de bammer gaat die vlieger niet bij mij op. Ik heb honden. Ik heb uitsluitend tweedehands honden waar veel tijd, werk en liefde in gaat zitten om ze te resocialiseren. En dat neem ik serieus en dat betekent dat ik kan blijven bieden wat zo’n dier nodig heeft. Vervoer naar een rustige omgeving, een huis met tuin zonder al te veel prikkels, enz. Een hond van meer dan 25 kg kan ik fysiek niet (meer) aan in alle denkbare situaties dus zo’n hond neem ik ook niet. Daar ben ik geen geschikte baas voor. Ik kan niet mijn fysiek en mijn omgeving aanpassen aan de hond. Laat staan andere mensen.

Marianneke schreef: ↑

20-01-2024 21:35

Ah dankjewel, ik ben dus niet gemanierd. Ook al zou mijn hond echt niet op jouw kind afrennen (wel evt langs jouw kind naar een hondenvriendje).

Ik vind het ook een vrij normale verwachting dat kinderen niet op een hond afrennen. Toch gebeurt dat soms, en als de ouders het dan terugroepen luistert zo'n kind ook niet altijd. Daar heb ik begrip voor. Waarom kun jij geen enkel begrip ervoor opbrengen dat een hond ook een levend wezen is die 90% van de tijd wel luistert maar soms niet? Ik lees echt geen enkel vermogen van jouw kant om je te verplaatsen in een hond(enbaasje). En dat valt me van je tegen. Ik verplaats me als kinderloze ook in ouders die soms te maken hebben met een ongehoorzaam kind.

..

Frizz schreef: ↑

20-01-2024 23:32

Dat is heel simpel; omdat honden als ze niet luisteren een risico opleveren voor anderen. In het ergste geval letsel en/of trauma, ofwel heel veel angst en ongemak.

Het heeft dus niets te maken met mijn inlevingsvermogen en alles met mijn mening over verantwoordelijkheid. Als je hond niet altijd luistert moet hij aan een lijntje. Zeker als dat zoals je eerder zei 1 van de 10 keer is.

Maar zoals Marianneke al stelt, kinderen rennen soms (vaak) ook op een hond af.

Honden kunnen daar ook van schrikken. Getraumatiseerde honden al helemaal. Waarom is het niet erg als een hond angstig wordt van jouw kind maar is het wel erg als jouw kind angstig wordt van mijn hond?

En als zo'n hond dan hapt uit zelfbescherming, dan heeft de hond het weer gedaan.

Die verantwoordelijk werkt twee kanten op.

Vuurenvlam62 schreef: ↑

20-01-2024 23:54

..




Maar zoals Marianneke al stelt, kinderen rennen soms (vaak) ook op een hond af.

Honden kunnen daar ook van schrikken. Getraumatiseerde honden al helemaal. Waarom is het niet erg als een hond angstig wordt van jouw kind maar is het wel erg als jouw kind angstig wordt van mijn hond?

En als zo'n hond dan hapt uit zelfbescherming, dan heeft de hond het weer gedaan.

Die verantwoordelijk werkt twee kanten op.

Sorry maar dan doe je een hond een snuitje of muilkorf om als je zelfs maar denkt dat de hond kan happen/bijten. Als je dat niet doet voor een kind dat daardoor mogelijk een trauma oploopt, dan doe je dat om je hond tegen zichzelf te beschermen zodat je hond niet in beslag wordt genomen en afgemaakt.

Vuurenvlam62 schreef: ↑

20-01-2024 22:56

Hier in de omgeving zit een BSO die met de kinderen vaak naar het bos gaat. Ik heb onlangs een van de leidsters aangesproken. Het gebeurt te vaak dat die kinderen joelend, soms met een tak boven hun hoofd zwaaiend, op mijn hond komen afrennen. Ik vind de kinderen die voorzichtig zijn met honden juist de uitzondering

Vroegere vriendin van mij woont in de buurt van een basisschool en heeft haar hond (Stafford-achtige) vaak in de tuin. Achterkant van de tuin is de muur van haar schuur en daarnaast een hek van ca 1.80 hoog. Die kreeg dus op een goed moment een juf van de school aan haar deur, of ze in de pauzes haar hond maar naar binnen wilde halen (vanuit haar eigen afgesloten tuin dus). Want er liepen kinderen van het schoolplein af, oa om bij die hond te kijken en die zouden dan hun handjes door het hek kunnen steken en dat was gevaarlijk want Stafford. Ze heeft die juf gevraagd of ze wel goed wijs was en haar verteld dat het haar verantwoordelijkheid is dat de kinderen OP het schoolplein blijven en dat ze daar dan misschien meer op zou moeten letten ipv binnen koffie te gaan zitten zuipen..

Stel je voor dat dat verkeerd was gegaan, dan was de krantenkop geweest: “Kind met ernstige verwondingen door bijtende Stafford” met in het artikel nog een juf aan het woord dat ze dit wel aan had zien komen en hier al actie op ondernomen had . Dat een kind van een schoolplein afloopt, niet teruggehaald wordt en vervolgens ook zelf z’n handen nog door een hek steekt (en dus op de hond zijn terrein komt) maakt allemaal niet uit, “want het zijn nog kinderen”.

Schorpio28 schreef: ↑

21-01-2024 00:37

Vroegere vriendin van mij woont in de buurt van een basisschool en heeft haar hond (Stafford-achtige) vaak in de tuin. Achterkant van de tuin is de muur van haar schuur en daarnaast een hek van ca 1.80 hoog. Die kreeg dus op een goed moment een juf van de school aan haar deur, of ze in de pauzes haar hond maar naar binnen wilde halen (vanuit haar eigen afgesloten tuin dus). Want er liepen kinderen van het schoolplein af, oa om bij die hond te kijken en die zouden dan hun handjes door het hek kunnen steken en dat was gevaarlijk want Stafford. Ze heeft die juf gevraagd of ze wel goed wijs was en haar verteld dat het haar verantwoordelijkheid is dat de kinderen OP het schoolplein blijven en dat ze daar dan misschien meer op zou moeten letten ipv binnen koffie te gaan zitten zuipen..

Stel je voor dat dat verkeerd was gegaan, dan was de krantenkop geweest: “Kind met ernstige verwondingen door bijtende Stafford” met in het artikel nog een juf aan het woord dat ze dit wel aan had zien komen en hier al actie op ondernomen had . Dat een kind van een schoolplein afloopt, niet teruggehaald wordt en vervolgens ook zelf z’n handen nog door een hek steekt (en dus op de hond zijn terrein komt) maakt allemaal niet uit, “want het zijn nog kinderen”.

Wauw. Ik hoop toch echt dat je vriendin haar hond binnen houdt.
Niet alle kinderen krijgen van huis uit mee dat dieren gevaarlijk kunnen zijn. Ik woon in een multiculturele omgeving en sommige vriendjes van mijn zoon beginnen al te gillen als onze sullige kat de gekke 5 minuten heeft. Voor hun heel fascinerend, de kat gooit er nog een extra rondje tegenaan.
Ik moet er niet aan denken wat het risico bij een stafford is.

En ja, de kinderen horen op het schoolplein. Maar ook al zitten de juffen niet binnen koffie te drinken (heerlijke aanname) dan nog kan een eigenwijze kleuter de benen nemen. Je vriendin neemt bewust een hoog-risico hond in een wijk dichtbij een school. Lijkt me dat je daar dan op anticipeert om alle risico's te vermijden.

kolfdekolf schreef: ↑

21-01-2024 01:03

Ik hoop toch echt dat je vriendin haar hond binnen houdt.
.......
Je vriendin neemt bewust een hoog-risico hond in een wijk dichtbij een school. Lijkt me dat je daar dan op anticipeert om alle risico's te vermijden.

Dat lijkt mij enigszins overdreven, want de tuin is afgeschermd. De docente van de school vind ik nogal hysterisch. Áls er al kinderen zijn die hun vingers door de tuinafscheiding steken, wil dat nog niet zeggen dat elke hond dat automatisch interpreteert als "Worstjes! Hap!"

Vuurenvlam62 schreef: ↑

20-01-2024 23:54

..




Maar zoals Marianneke al stelt, kinderen rennen soms (vaak) ook op een hond af.

Honden kunnen daar ook van schrikken. Getraumatiseerde honden al helemaal. Waarom is het niet erg als een hond angstig wordt van jouw kind maar is het wel erg als jouw kind angstig wordt van mijn hond?

En als zo'n hond dan hapt uit zelfbescherming, dan heeft de hond het weer gedaan.

Die verantwoordelijk werkt twee kanten op.

Omdat het een hond is……die verantwoordelijkheid werkt 1 kant op. De hond van opa heeft mij na 7,5 jaar mij gebeten (ik was 3 en je ziet nog steeds waar op mijn been) en ik deed niks, stond stil. 48 uur later is die hond afgemaakt/ingeslapen terwijl opa dol was op die hond. Maar nadat incident onbetrouwbaar want niet 1e keer dat ie hapte (maar bijten had nog nooit gedaan) opa was er gewoon bij. En zo hoort het mensen gaan boven een hond.

Zwaluw1984 schreef: ↑

21-01-2024 03:48

Omdat het een hond is……die verantwoordelijkheid werkt 1 kant op. De hond van opa heeft mij na 7,5 jaar mij gebeten (ik was 3 en je ziet nog steeds waar op mijn been) en ik deed niks, stond stil. 48 uur later is die hond afgemaakt/ingeslapen terwijl opa dol was op die hond. Maar nadat incident onbetrouwbaar want niet 1e keer dat ie hapte (maar bijten had nog nooit gedaan) opa was er gewoon bij. En zo hoort het mensen gaan boven een hond.

Begrijpelijk. Hoeveel ik ook van honden hou en niets met kinderen heb, honden en kinderen vind ik best vaak een linke combinatie. En dan vind ik het logisch dat het kind in bescherming genomen moet worden tegen de hond. Dat moet altijd. Ik zie zo vaak filmpjes voorbij komen van slapende baby's met zo'n Stafford of Herder er naast, die grote kop op het kind zijn schoot, ik vind het helemaal niks. Zo gevaarlijk.
Het kind hoeft maar een beweging te maken waar de hond van schrikt en je kan al een drama hebben. Baby's zijn onvoorspelbaar, zeker voor een hond.
Dat mensen het risico nemen vind ik echt onbegrijpelijk. Ik ben wel blij dat mijn neefje van 3 best wel voorzichtig is naar vreemde honden buiten, hij is er best een beetje huiverig voor merk ik. Het is niet zo'n held. Liever dat dan dat hij op elke hond af rent om te aaien.
Katten aait hij wel graag, mijn kat vind hij helemaal geweldig en die tolereert ook veel. Maar honden en kinderen, nee ik vind het geen geweldige combinatie.

Zeker een getraumatiseerde hond en een druk kind niet. Sowieso vind ik het eigenlijk enorm zielig, die getraumatiseerde honden die overal bang voor zijn buiten en constant in angst leven. Dat is toch geen doen?
Ik ben dus een paar weken terug half aangevallen door een Doberman uit Spanje ( met muilkorf om goddank ) toen ik de post bezorgde en die vrouw kon hem gewoon niet aan. Hij trok haar half omver en beukte vol tegen me aan waardoor ik bijna met fiets en al om ging.
Honderd keer sorry van die vrouw maar ze was zo gek en getraumatiseerd, ze is gered uit zo'n asiel daar, het gaat gewoon niet zo goed. Het zal wel maar ik vind dat zo'n hond eigenlijk niet hoort in een drukke woonwijk en zeker niet in een klein flatje waar ze woont. Je zal er dagelijks maar mee in de lift staan met die hond.
Agressie is vaak angst bij honden en dit was gewoon pure angst bij de hond. Heel sneu maar nu ben ik dus ook huiverig telkens als ik daar weer heen moet om de post te brengen. Wel heel fijn en goed dat ze een muilkorf om had, dat mogen meerdere mensen wel doen. Als je niet zeker bent dat je hond geen gekke dingen doet met uitlaten, doe hem een muilkorf om. Ik vertrouw mijn hond 98 % maar helemaal zeker dat hij niets zal doen ben je natuurlijk nooit. Gelukkig ontwijkt hij dingen die hij eng vindt uit zichzelf al.

Vuurenvlam62 schreef: ↑

20-01-2024 23:54

Maar zoals Marianneke al stelt, kinderen rennen soms (vaak) ook op een hond af.

Honden kunnen daar ook van schrikken. Getraumatiseerde honden al helemaal. Waarom is het niet erg als een hond angstig wordt van jouw kind maar is het wel erg als jouw kind angstig wordt van mijn hond?

Je kan naar het kind STOP roepen, dat mag best streng. Eventueel een stopgebaar erbij. En je gaat tussen hond en kind staan, dat doe je al als het kind nog meters weg is, daarmee blokkeer je de fixatie van kind op hond. Daarna kort en rustig zeggen dat ze niet dichtbij de hond mogen komen.

Vervolgens ga je zelf terug of naar de overkant van de weg of wat dan ook zodat het kind met meters afstand kan passeren.
Dat is voor jouw angstige hond ook heel leerzaam, want jij wordt niet angstig of boos. Zijn angst wordt niet door jou bevestigd. En het is goed voor het vertrouwen in jou, want jij haalt hem uit de situatie.

Flomy81 schreef: ↑

20-01-2024 21:30

Ik ben het niet met jou eens. Deze mevrouw had ook moeten anticiperen op de situatie en ervoor moeten zorgen dat haar kind niet naar mij toe zou komen. Ook kinderen moeten leren dat ze niet zomaar op honden af moeten rennen, fietsen etc. En of dit nu honden zijn die sociaal zijn of niet, dat doet niet terzake. Dat is echt de verantwoordelijkheid van de ouder. Ik zag voor mijn ogen een probleem ontstaan met mijn hond en daar heb ik deze moeder voor gewaarschuwd. En nee een grote hond til je niet een, twee, drie op, echt niet. En als je de andere voorbeelden had gelezen, dan had je gezien dat ik altijd en overal uitwijk. Maar het irriteert mij mateloos dat er altijd vanuit wordt gegaan dat de eigenaar met hond maar aan de kant moet gaan en dat mensen te belabberd zijn om zelf een keertje over te steken.

Nee, het is ieders verantwoordelijkheid dat de publieke ruimte veilig is. Jij veroorzaakt een onveilige situatie voor andere weggebruikers, het is dan dus ook aan jou om dat op te lossen.
Als ik met 120 kilometer per uur door een woonwijk ga scheuren zeg je toch ook niet dat iedereen maar even aan de kant had moeten gaan? Ze zagen me toch aankomen ik toeterde toch? Waarom te belabberd om even aan de kant te gaan?
Zo dus ook met een hond die niet onder controle is: het baasje veroorzaakt de onveilige situatie door met de hond daar te zijn, die moet zich aanpassen.

Taskmaster schreef: ↑

20-01-2024 22:01

Het is echt niet onmogelijk om je hond zo te trainen dat ie gewoon tegen niemand opspringt.

Dat is dus wel onmogelijk. Mijn hond is 3,5 jaar en we gaan nog steeds drie uur per week 'naar school', ze is dus meer getraind dan de gemiddelde hond. Mijn hond is nog steeds geen robot die zeker weten nooit naar iemand opspringt.

Ik heb geprobeerd alle reacties te lezen maar het gaat enorm snel, dus even een reactie op de OP.

Ik ben zowel moeder als hondenbaas, en ik vind dat je groot gelijk hebt!
Hier heeft de jongste (toen hadden we zelf nog geen hond) echt een enorme angst voor honden gekregen toen hij in de buggy zat en een beer van een hond dook op hem. De hond deed niks, hij snuffelde alleen. Maar daarna is het jaren pure paniek geweest in de omgeving van een hond.

Nu hebben we zelf een hond, en bemerk ik ook dat je als hondenbaas heel veel gekkigheid meemaakt met kinderen maar ook met tieners en volwassenen en andere hondenbazen.
Het is aan mij om mijn hond onder controle te houden, ik heb een lieve loebas maar wel een hele enthousiaste.
Ik vind dus dat je niet kunt stellen dat het enkel de verantwoording van de baas is, maar dat ook aan kinderen geleerd moet worden (en aan veel volwassenen) dat je een hond met rust laat, en wanneer je de aandacht trekt van een hond dat de meeste honden daarop reageren.
Wat maakt dat je moet klikken met je tong naar een hond, maar de hond mag niet opkijken?
Wat maakt dat je over die kop wil aaien of op babytoon hallo roept naar de hond?
Wat maakt dat wanneer je in een losloopgebied loopt je heel hard naar een baasje gaat roepen dat je bang bent voor honden? En rond gaat rennen en nee gaat roepen? (hond liep gewoon te snuffelen in het gras, dus de tiener vestigde de aandacht op zich door op hoge toon te roepen en te gillen) In zulke gevallen is het als baas vind ik heel lastig om mijn puberhond direct te laten luisteren. Dan roep ik ook: rustig, niet gaan rennen of gillen ik kom eraan!

We hebben hier zomers een groepje kinderen wat enorm gaat gillen en rennen als ik met de hond aankom. Ik heb ze (ook zonder hond) al een aantal keer aangesproken dat ik niet in de buurt kom met de hond, en dat gillen echt heel vervelend is omdat de hond dan juist denkt wat gebeurd daar? Het helpt helemaal niks, ze maken er een spelletje van. Maar als er wel wat gebeurd ben ik als baas de pineut.
Laatst gooide het groepje blikjes en flesjes naar de hond, ik zei dat ze daarmee moesten stoppen maar het meisje zei: nou, ik wil dit gewoon!
Toen heb ik gezegd dat hij ook kan bijten daar schrok ze van en weg was ze.
Het is niet mijn bedoeling om kinderen bang te maken, en de hond is echt dol op kinderen (een ietwat groot uitgevallen labrador) maar hij is ook lomp als hij wil spelen, en springt in enthousiasme echt nog op, dat is enorm overweldigend voor kinderen.
Maar je hebt ook kinderen die totaal niet bang zijn, ik zorg altijd dat mijn hond niet aan de kant van de voorbijgangers loopt of ik ga ervoor staan, maar vorige week was een kindje van een jaar of 3 me echt te vlug af die stoof zonder schroom op mijn hond af en gaf hem bolognesechips Dan vind ik echt dat de ouders daar een misser maken in de opvoeding van hun kind. Ik wil helemaal niet dat mijn hond rommel eet, en daarbij het is gewoon gevaarlijk wanneer een kind zo op een hond afstuift.

Ik moet buren vragen mijn hond niet steeds te voeren, er zijn serieus buren die hondensnoep in hun zak hebben omdat ze dol zijn op honden. Maar mijn hond onthoud dat en is de keer erop al niet meer te houden, wordt ongeduldig en gaat opspringen. Het enige wat ik vraag is om mijn hond te negeren als hij aan de lijn is. Ik wil leren dat hij aan de lijn meeloopt/niet speelt en gefocust is op snuffelen en op mij. In een losloopgebied lopen we vaak met meerdere honden en dan zijn er meerdere bazen die hem wat toestoppen dat vind ik geen probleem.

Maar ik moet zeggen dat ik het knap lastig vind om mijn hond te blijven trainen en op te blijven voeden met de verschillende reacties van mensen.
Ik zal de hond nergens loslaten daar waar het niet mag, maar wanneer ik in een losloopgebied loop ben ik dan toch ook de 'aso' baas die vind dat mijn hond daar mag spelen en rennen en niet steeds geroepen hoeft te worden. Zolang de voorbijgangers (te voet/fiets/scooter etc.) negeren zal hij er nooit aandacht aan schenken, dat heeft hij geleerd. Maar ga je contact maken, moeilijk doen etc. dan heb je z'n aandacht en denkt hij: ja, spelen!

Ik ben dus van mening dat het echt een wisselwerking is.
Gelukkig luistert de hond hier wel heel goed als ik hem even bij me roep in een losloopgebied, maar wanneer hij echt aan het spelen is met andere honden dan besta ik even niet meer, en dat vind ik ook prima, een hond moet ook hond kunnen zijn en de gebieden waarin dit kan is al heel beperkt.

kolfdekolf schreef: ↑

21-01-2024 01:03

Maar ook al zitten de juffen niet binnen koffie te drinken (heerlijke aanname) dan nog kan een eigenwijze kleuter de benen nemen. Je vriendin neemt bewust een hoog-risico hond in een wijk dichtbij een school. Lijkt me dat je daar dan op anticipeert om alle risico's te vermijden.

Een staff is geen hoog-risico hond. En de hond zit achter een hek van 1,80 meter, dus de eigenaar heeft geanticipeerd.
De juf moet beter anticiperen op weglopende kleuters, want er zijn ook tuinen met vijvers, wegen met autos, mensen met verkeerde bedoelingen.