Gekke huisdieren verhalen

13-04-2023 09:14 127 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit in een negatieve spiraal dus ik kan wel wat positiviteit gebruiken!
Wij hebben een hond met hele grappige eigenaardigheden waar ik altijd enorm vrolijk van word en jullie hebben vast ook wel zoiets te vertellen over je huisdier.
Iets grappigs dat typisch jouw huisdier is.
Hier komt de mijne:

Als ik tegen Toby zeg dat we gaan wandelen en de deur van de hal openmaak rent hij als een gek de hal in, pakt een pantoffel van mijn dochter en blijft daar, totdat ik klaarben met schoenen en jas aantrekken mee heen en weer lopen van de voordeur naar de tussendeur en weer terug. Die pantoffel in z'n bek ziet er verschrikkelijk grappig uit.
Hij doet dit trouwens ook als m'n man thuis komt en hij zijn enthousiasme niet onder controle heeft. Dan pakt hij een pantoffel in z'n bek en gaat daarmee rond stuiteren.

Nu ben ik benieuwd naar de gekkigheidjes van jullie huisdieren!
Alle reacties Link kopieren Quote
https://www.telegraaf.nl/nieuws/3725378 ... -brammetje
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij gingen verhuizen, en 1 van de katte had een hartgrondige hekel aan de reismand, dus dat was altijd een heel drama om hem erin te krijgen. Dan jankte hij de hele weg én als bonus poepte hij ook nog onderweg, altijd feest dus. Maar goed, wij hadden nog wat laatste spulletjes in de auto en de katten in hun mandjes op de achterbank, waar hij zat te krijsen en aan het mandje te rammelen. Op de een of andere manier wist hij het deurtje open te krijgen en toen vloog er dus een hysterische, met poep besmeerde kat door de auto. We hebben gelukkig geen ongeluk veroorzaakt, want hij hing eerst bij mijn man in zijn kuiten, maar toen hij half in mijn gezicht/vastgeklauwd in mijn nek zat kon ik hem gelukkig vasthouden voor de nog 20 minuten durende rit. Had ik al gezegd dat hij helemaal onder de poep zat? Ohh, fun times.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sabeltandcavia schreef:
18-04-2023 12:03
:D

Dat doet me denken aan die zomerdag toen we gasten hadden, en ex een cavia terecht wees die aanstalten maakte een plant soldaat te maken. "UH-UH-UH! :-x Waarop mijn vader verschrikt zijn stukje vlees weer terug op de barbecue legde. :mrgreen:
Die is ook leuk :rofl:
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Alle reacties Link kopieren Quote
CHL schreef:
19-04-2023 07:37
Wij gingen verhuizen, en 1 van de katte had een hartgrondige hekel aan de reismand, dus dat was altijd een heel drama om hem erin te krijgen. Dan jankte hij de hele weg én als bonus poepte hij ook nog onderweg, altijd feest dus. Maar goed, wij hadden nog wat laatste spulletjes in de auto en de katten in hun mandjes op de achterbank, waar hij zat te krijsen en aan het mandje te rammelen. Op de een of andere manier wist hij het deurtje open te krijgen en toen vloog er dus een hysterische, met poep besmeerde kat door de auto. We hebben gelukkig geen ongeluk veroorzaakt, want hij hing eerst bij mijn man in zijn kuiten, maar toen hij half in mijn gezicht/vastgeklauwd in mijn nek zat kon ik hem gelukkig vasthouden voor de nog 20 minuten durende rit. Had ik al gezegd dat hij helemaal onder de poep zat? Ohh, fun times.
Oh jakkes :sick: . Hebben jullie de auto nog schoon gekregen? :)
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Alle reacties Link kopieren Quote
Barnsteen schreef:
13-04-2023 23:54
Wat een leuke verhalen :love:

Brammetje de stationskat vind ik ook leuk. Ben haast in staat de trein te pakken en hem eens op te zoeken. Maar het is een eind treinen voor mij.

https://www.nhnieuws.nl/nieuws/203782/k ... r-geworden

Hij was laatst vermist (ontvoerd?) Maar gelukkig weer terecht
Hij is gister aangereden en overleden 😪

Ik ben mosterd, zie ik nu.
Mijn kat, die jaren van angst (ze was een straatkat die na de socialisatieleeftijd van de straat is gehaald) onder de bank heeft geleefd begint nu ze bejaard is een gezellige poes te worden.

Dit houdt zoveel dat als ik 's morgens opsta of 's avonds thuis kom en mijn eten ga maken, ik een miauwende kat naast me heb staan. Die steeds dringender en lager miauwt. De reden: samen eten is gezelliger en ik moet opschieten.

Eerst aan tafel gaan zitten zodat zij gaat eten helpt niet, ze gaat pas eten als ik eten op tafel heb staan en ga eten. Zodra ik het naar de kamer breng rent ze blij voor me uit, haar bakje staat naast de tafel. En als ik ga eten doet zij het ook.

Soms heel schattig, vaak bloedirritant, zeker als ik iets maak dat langer nodig heeft qua voorbereiding.
tonkje schreef:
14-04-2023 22:46
Geesje - zie avatar - heb ik in de zomer van 2014 geadopteerd uit het asiel in Amsterdam. Ze was een "super kneusje" want heel schuw en heel veel socialisatie nodig. Toen ik speciaal naar haar vroeg was het 'weet u het wel zeker mevrouw?' en ''we hebben ook iets makkelijkere kneusjes'. Maar ik had mijn zinnen op Geesje gezet. De 1e weken zat ze onder het bed (ik sliep op de bank), de slaapkamer was haar domein en als ik een kijkje kwam nemen was het niet alleen blazen, maar ook spugen en super, super bang zijn, terwijl ze onder het bed in het verste hoekje zat. Dus lekker met rust gelaten en helaas, dan maar geen kijkje nemen. Alleen even snel eten en vers water neerzetten en de kattenbak verschonen.

Na een half jaar of zo eens geprobeerd haar te lokken door wat lekkers (liquid snack Vitakraft) op mijn vinger te smeren, op de grond gaan zitten en arm zo ver mogelijk uitstrekken in de hoop dat Geesje het eraf durfde te likken - NEE! veel te eng. Nog maar weer een tijd met rust gelaten. En eigenlijk kwam het erop neer dat zij het tempo bepaalde. Wat stimuleren van mijn kant, nou nee, dat werd niet echt gewaardeerd. Ze liep wel rond hoor, niet dat ze al die tijd onder dat bed zat en ik sliep ook al niet meer op de bank.

Dus we leefden nogal langs elkaar heen, maar begin 2019 mocht ik haar voor het eerst heel voorzichtig aaien!!!!! Zo´n ongelofelijke doorbraak. :heart: En sindsdien gaat het in kleine stapjes vooruit. Van voorzichtig aaien, naar echt aaien. En op schoot! (Eerst wel alleen als ik een dekentje over mijn benen had, dan had ze niet zo door dat ze toch echt wel bij mij op schoot lag.) Sinds een half jaar op mijn bureau springen als ik thuis aan het werk ben. Maar wel eng hoor, dus aaien was dan toch wel heel spannend. Maar inmiddels springt ze op mijn bureau voor een uitgebreide aaisessie. Inclusief kusjes op d´r koppetje!

Dus Geesje is mijn super schatje. :flirting:
Mooi!
Zo'n kat heb ik ook, die is na 7 jaar onder het bed/bank uitgekomen. Ze is nu een en al liefde voor mij, kopjes, likken, knuffelen maar terugaaien mag bijna nooit. Toch is ze de liefste kat die er bestaat :flirting:
De kat die ik vroeger als kind had liep altijd en overal achter me aan. Liep ook gewoon bij vriendinnetjes en vriendjes uit de buurt naar binnen om daar bij mij op schoot te zitten.
Toen ik in groep 8 zat heeft de meester aan mijn ouders gevraagd om de kat binnen te houden tot ik op school was, anders hadden we de halve ochtend een miauwende kat voor het raam van de klas....
Toen ik als tiener een zomer lang werkte op een camping heeft de kat wekenlang voor het raam van mijn beste vriend gezeten en zijn hele huis door zocht op zoek naar mij.
En toen ik ging studeren bleef hij elke dag wachten tot ik thuis was. Zat ie in de tuin te wachten en kwam naar me toe rennen als ik thuis kwam, gingen we samen naar binnen.

Na een jaar studie kreeg ik een kamer in de stad waar ik studeerde, kat bij mij op schoot toen ik de brief kreeg met de uitnodiging om een kamer te bekijken. Kat is van mijn schoot gesprongen en ik heb hem nooit meer gezien. Ineens was het omgedraaid en wilde hij niet meer thuis zijn als ik er was. Toen ik een paar maanden het huis uit was is hij overleden, aangereden door een auto. Hij heeft zich toen wel nog naar huis gesleept.

Omdat ik vijf hoog ging wonen en hij zo graag buiten was is hem meenemen nooit een optie geweest. Misschien had ik het wel moeten doen, de band tussen ons was zo sterk....
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach, Brammetje :'( RIP :rose:
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze kat maakt altijd heel klaaglijk huilend sokjes "dood". Ze trekt ze van het wasrek, rent er luid weeklagend het huis mee door, laat ze los, mept ze, bespringt ze weer etc. Het is echt een tragisch jankgeluid dus als ze ineens daarmee achter je langs rent lijkt het alsof er een grienend kind aan komt zetten en schrik je je wild.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dumptiedum schreef:
19-04-2023 09:30
De kat die ik vroeger als kind had liep altijd en overal achter me aan. Liep ook gewoon bij vriendinnetjes en vriendjes uit de buurt naar binnen om daar bij mij op schoot te zitten.
Toen ik in groep 8 zat heeft de meester aan mijn ouders gevraagd om de kat binnen te houden tot ik op school was, anders hadden we de halve ochtend een miauwende kat voor het raam van de klas....
Toen ik als tiener een zomer lang werkte op een camping heeft de kat wekenlang voor het raam van mijn beste vriend gezeten en zijn hele huis door zocht op zoek naar mij.
En toen ik ging studeren bleef hij elke dag wachten tot ik thuis was. Zat ie in de tuin te wachten en kwam naar me toe rennen als ik thuis kwam, gingen we samen naar binnen.

Na een jaar studie kreeg ik een kamer in de stad waar ik studeerde, kat bij mij op schoot toen ik de brief kreeg met de uitnodiging om een kamer te bekijken. Kat is van mijn schoot gesprongen en ik heb hem nooit meer gezien. Ineens was het omgedraaid en wilde hij niet meer thuis zijn als ik er was. Toen ik een paar maanden het huis uit was is hij overleden, aangereden door een auto. Hij heeft zich toen wel nog naar huis gesleept.

Omdat ik vijf hoog ging wonen en hij zo graag buiten was is hem meenemen nooit een optie geweest. Misschien had ik het wel moeten doen, de band tussen ons was zo sterk....
:cry:
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
Alle reacties Link kopieren Quote
pokkewijf schreef:
19-04-2023 07:48
Oh jakkes :sick: . Hebben jullie de auto nog schoon gekregen? :)
Pff...die moest echt professioneel gereinigd worden toen, maar ook wij zaten onder én de kat moest natuurlijk ook nog in bad :O Hij had ons in zijn paniek ook nog flink gekrabd. De volgende verhuizing heb ik hem maar gewoon op schoot gehouden :proud: Hij is inmiddels al bijna 2 jaar dood, maar we missen hem nog steeds en zijn poezenvriendje ligt hier nog steeds zowat dagelijks in de voortuin op hem te wachten :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een verhalen weer, met een lach en een traan. Wat zijn het toch een prachtige beesten allemaal.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Marieke schreef:
13-04-2023 12:28
Toen we in Spanje woonden hadden we 4 honden (papa hond en 3 pups) en een varkentje. Varkentje holde altijd 's morgens mee het veld in om pony te voeren, werd paar x in zijn speknekje zachtjes gebeten als ie mee terug moest. Mooiste foto is dat papa hond in de zon ligt, op zijn zij en Knorretje (zo noemden we hem) tussen zijn poten
(ik weet niet hoe ik een foto kan plaatsen, hoop zo)

C:\Users\apmgu\OneDrive\Bureaublad\10 Lekker zonnetje.jpg
Zo schattig!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sabeltandcavia schreef:
17-04-2023 19:28
De buren hadden drie jonge legkippen gekregen maar wisten nog niet zeker of het allemaal hennetjes waren. Toen twee van de drie de baard in de keel kregen was dat al snel duidelijk. De heren daagden mijn Foppe dagelijks uit voor een vocale battle.

Dat zinde Foppe allerminst, omdat:
1. hij nu niet meer de enige haan in de wijde omtrek was,
2. die brutale beesten onbeschaamd zijn kukel nakraaiden, en
3. die kukel een stuk indrukwekkender klonk uit de keel van een grote haan dan uit het keeltje van mijn krielhaan.

Maar Foppe liet het er niet bij zitten. IJverig oefende hij op een andere kraai, en na enige tijd had hij er één. Een kraai met een hele extra lettergreep en de klemtoon op een andere Q. Eerst probeerde hij hem uit op mij door alleen bij de achterdeur te kraaien. Toen hij hem helemaal geperfectioneerd had, draafde hij triomfantelijk naar het hek van de buren, zocht het hoogste podium dat hij kon vinden en gaf het optreden van zijn leven. Even waren de buurhanen waren met stomheid geslagen (en ik was een ontzettend trotse pleegkloek). Ze kraaiden daarna geen noot minder, maar hun repertoire bleef hetzelfde.

Waren ze maar zo verstandig om stom te blijven, want de andere buren bleken niet zo gecharmeerd van die aubades en dat was einde verhaal voor de plagiaathanen. Foppe greep weer terug naar zijn oorspronkelijke geluid en iedereen leefde nog lang en gelukkig.
:love:
Alle reacties Link kopieren Quote
Lexeflex schreef:
17-04-2023 19:53
De hond van mijn ouders krijgt doordeweeks brokken en in het weekend natvoer. Als hij zijn natvoer op heeft (of vol zit), pakt hij een pantoffel en gaat die ergens verstoppen. Bij voorkeur onder iemands hoofdkussen, maar soms ook op zijn eigen kussen of in zijn eigen mand. :sherlock:
Dit is toch fantastisch! Heerlijk van die onverklaarbare nutteloze rariteiten, ik hou er zo van!
Alle reacties Link kopieren Quote
Iets van 20 jaar geleden hadden we een Maltees leeuwtje en een parkiet.
De kooi van de parkiet stond vrijwel altijd open, hij wandelde en vloog het heelt appartement door.
Als de hond lag te slapen vloog de parkiet naar hem toe. Maar het laatste stukje liep hij, want hij wist dat de hond anders wakker zou worden van het geluid van zijn vleugels. Dan sloop hij heel voorzichtig naar de staart van de hond, nam een plukje haar in zijn snavel en liep dan naar achteren. Hond schrok zich altijd rot en sprong dan overeind waarop de parkiet hard lachend weg vloog.
Vogels hebben echt enorm veel humor.

2 eksters bij ons in de buurt kwamen regelmatig met onze grote bullmastif Spelen. Dan renden ze met z'n drieën rondjes om de tuintafel. Echt zo leuk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Redballoon schreef:
21-04-2023 16:44
Iets van 20 jaar geleden hadden we een Maltees leeuwtje en een parkiet.
De kooi van de parkiet stond vrijwel altijd open, hij wandelde en vloog het heelt appartement door.
Als de hond lag te slapen vloog de parkiet naar hem toe. Maar het laatste stukje liep hij, want hij wist dat de hond anders wakker zou worden van het geluid van zijn vleugels. Dan sloop hij heel voorzichtig naar de staart van de hond, nam een plukje haar in zijn snavel en liep dan naar achteren. Hond schrok zich altijd rot en sprong dan overeind waarop de parkiet hard lachend weg vloog.
Vogels hebben echt enorm veel humor.

2 eksters bij ons in de buurt kwamen regelmatig met onze grote bullmastif Spelen. Dan renden ze met z'n drieën rondjes om de tuintafel. Echt zo leuk!
Die parkiet! Wat leuk! :D
Ik vind hier dingen van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Één van de vreemdste zoom-meetings die ik had, was met een cliënt met een huis-duif. De duif zat op haar hoofd en sloeg regelmatig een vleugel in haar gezicht.
Alle reacties Link kopieren Quote
palmboom22 schreef:
21-04-2023 23:10
Één van de vreemdste zoom-meetings die ik had, was met een cliënt met een huis-duif. De duif zat op haar hoofd en sloeg regelmatig een vleugel in haar gezicht.
:lol: ik zie het helemaal voor me!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lang geleden hadden we op de middelbare school een buurtkat die het er wel gezellig vond: hij liep regelmatig door de gangen, legde zich te slapen op het bureau van de directeur, kwam eens in de klas kijken ... Iedereen vond het prima. 😀
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zat vroeger elke middag minstens een uur (meestal 2uur of langer, en in de zomer vaak zelfs wel meer dan 4uur) op het hondenveld in het park in de buurt.
Mijn hond luisterde altijd heel erg goed, kwam gelijk als ik hem riep, ik kon hem op 100m afstand op commando laten stil staan, van richting laten veranderen, etc.
Maar als ik hem riep als ik naar huis wilde gaan, rende hij altijd direct het watertje naast het veld in en ging dan midden in het water staan en dan keek hij me aan met zo'n hoofd van 'haha wat dacht jij nou, ik blijf hier.. hier kun je me toch niet pakken :puh: '

Op de een of andere manier had hij het ook altijd door als ik naar huis wilde gaan. Hij kwam altijd als ik hem riep, behalve op het moment dat ik weg wilde.. en ik deed dan echt niks anders, nam ook niet eerst afscheid van de mensen met wie ik daar was of iets, toch wist hij het altijd precies.. :hihi:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ervan overtuigd dat veel dieren, zeker als je er een band mee hebt, gedachten kunnen 'zien'. Ik heb het vaak uitgeprobeerd vroeger bij onze pony's en heb er frappante voorvallen van ter bewijs. De pony van mijn zus was extreem slim. Zijn eerste eigenaar (een absoluut niet-zweverige boer) zei al dat hij gedachten kon lezen. Als wij bezig waren in de stallen, lieten we de grote deur naar de wei vaak open staan, soms kwam er dan een pony binnen. De pony van mijn zus ook weer eens, hij probeerde zoals zo vaak het deksel van een van de tonnen met brokken open te krijgen met zijn lippen. Dat lukte niet, want er zaten van die beugels op die je met flink wat kracht omlaag moest trekken. Ik bedacht hoe het hem zou kunnen lukken door er met een hoef een welgemikte tik op te geven en zag dat bewust in beeld voor me. Een paar seconden later doet meneer een stapje achteruit en kapt zo met zijn hoef de beugel omlaag.
Hij wist ook de poort van de wei nogal eens open te krijgen, ook als we die ingewikkeld met een touw extra afsloten. Omdat we wilden zien hoe hij dat toch deed, verstopten we ons om de hoek en zaten daar een behoorlijke tijd in doodse stilte. Hij kwam naar de poort, wilde eraan beginnen, hinnikte toen zacht ter begroeting van... ons. Hij had het weer door hoor.
Mijn eigen pony, een meisje dat me hielp ging de hoeven uitkrabben. Niet in mijn kont bijten hoor, grapte ze terwijl ze bukte om een voetje op te pakken. Ik zag het voor mijn geestesoog gebeuren, onbewust. Mijn pony had nog nooit in haar hele leven iemand gebeten, maar reageerde direct en hap, in die bil!
En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.
Dus dat jouw hond precies wist dat je naar huis wilde, verbaast mij niks!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Redballoon schreef:
21-04-2023 16:44
2 eksters bij ons in de buurt kwamen regelmatig met onze grote bullmastif Spelen. Dan renden ze met z'n drieën rondjes om de tuintafel. Echt zo leuk!
Door de eksters moet ik aan een voorval denken van echt al wel tig jaar geleden, eind jaren 80, ik denk dat ik een jaar of 15 was en ik woonde thuis bij mijn ouders, op het platteland naast het kleine plattelandsschooltje waarvan mijn vader schoolhoofd was. Een van onze katten zat midden in de zandbak (ehm ja, misschien wel om te poepen...) en op de rand zaten op goed moment minstens 15 eksters! En die lieten de kat niet gaan. Ze vielen hem niet echt aan, maar hadden hem omsingeld en als ie de zandbak uit probeerde te gaan vlogen er direct een paar eksters naar hem toe en de kat dan weer de zandbak in. Toen wij dachten 'Kom, we gaan Rode Poes (het was een kater) bevrijden', hadden die eksters toen we onze schoenen aan hadden er genoeg van.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
*eigenlijk niet zo grappig*
anoniem_6527270f28ee9 wijzigde dit bericht op 29-04-2023 19:24
96.33% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven