Thuis
alle pijlers
Minder leuk zonder hond
donderdag 4 april 2024 om 14:49
Een aantal weken geleden afscheid moeten nemen na 12 jaar samen geweest te zijn. En ik vind er niks meer aan. Ik ben blij als ik even weg ben van huis, werk of boodschappen doe want dat is afleiding. Thuis heb ik geen zin in afleiding. Ik ben een soort van chagrijnig, depri. Alles deed ik met mijn hond en nu is dat alles wat ik deed er niet meer en zonder hond is er geen ruk aan. Word het ooit weer leuk?
.
donderdag 4 april 2024 om 14:54
donderdag 4 april 2024 om 14:55
donderdag 4 april 2024 om 14:56
donderdag 4 april 2024 om 15:31
Dan vooral geen hond meer nemen. Zou sneu zijn voor het dier als jij je aan hem ergert.
Ik heb al 2 honden verloren, die me heel dierbaar waren. Maar na een paar maanden was ik zover dat een nieuwe hond welkom was.
donderdag 4 april 2024 om 16:14
Allereerst gecondoleerd, wat een gemis na 12 jaar samen te zijn geweest.
En ja het wordt weer leuk!.
Zou je het misschien leuk vinden om anderen te helpen met hun hond?. Ik zie op nextdoor heel vaak oproepjes staan van mensen die tijdelijk hulp vragen voor als ze eens een paar dagen op reis gaan of zo. Een kennis van mij past op mijn hond als ik zelf een paar dagen wegga en hij kan niet mee, heel belangrijk dat ik weet dat mijn hondje bij een betrouwbaar persoon is. Of misschien iemand tijdelijk helpen met uitlaten?
En ja het wordt weer leuk!.
Zou je het misschien leuk vinden om anderen te helpen met hun hond?. Ik zie op nextdoor heel vaak oproepjes staan van mensen die tijdelijk hulp vragen voor als ze eens een paar dagen op reis gaan of zo. Een kennis van mij past op mijn hond als ik zelf een paar dagen wegga en hij kan niet mee, heel belangrijk dat ik weet dat mijn hondje bij een betrouwbaar persoon is. Of misschien iemand tijdelijk helpen met uitlaten?
donderdag 4 april 2024 om 16:18
Dat snap ik.
Toen onze hond was ingeslapen, wilde ik ook alleen maar een hond die precies op onze oude leek.
Onmogelijk natuurlijk.
Er is nooit een nieuwe hond gekomen.
Wel katten, maar daar had ik nooit zo'n band mee als met de hond.
donderdag 4 april 2024 om 16:19
Toen mijn hond was overleven wist ik ook niet hoe ik daar overheen moest komen, het was mijn hondje, mijn maatje, mijn alles.
Toch al snel voor een nieuwe hond gegaan, nestje gevonden met mijn favo ras. Pup uitgekozen die goed aanvoelde, ik voelde meteen wij gaan samen het heel leuk krijgen.
Nieuwe hond vervangt echt niet je overleden hond, maar kan wel echt weer je maatje worden. Die van mij nu is ook zo leuk, zo'n heerlijk beestje, heel anders dan mijn vorige maar geniet er echt elke dag van.
Toch al snel voor een nieuwe hond gegaan, nestje gevonden met mijn favo ras. Pup uitgekozen die goed aanvoelde, ik voelde meteen wij gaan samen het heel leuk krijgen.
Nieuwe hond vervangt echt niet je overleden hond, maar kan wel echt weer je maatje worden. Die van mij nu is ook zo leuk, zo'n heerlijk beestje, heel anders dan mijn vorige maar geniet er echt elke dag van.
#doeslief
donderdag 4 april 2024 om 16:51
Ik heb een vergelijkbaar verhaal.Loesiepoesie2 schreef: ↑04-04-2024 16:19Toen mijn hond was overleven wist ik ook niet hoe ik daar overheen moest komen, het was mijn hondje, mijn maatje, mijn alles.
Toch al snel voor een nieuwe hond gegaan, nestje gevonden met mijn favo ras. Pup uitgekozen die goed aanvoelde, ik voelde meteen wij gaan samen het heel leuk krijgen.
Nieuwe hond vervangt echt niet je overleden hond, maar kan wel echt weer je maatje worden. Die van mij nu is ook zo leuk, zo'n heerlijk beestje, heel anders dan mijn vorige maar geniet er echt elke dag van.
Echt het beste wat ik had kunnen doen.
Cum non tum age
donderdag 4 april 2024 om 17:00
Zeer herkenbaar .
2 jaar geleden mijn hond moeten laten inslapen.
Ik werk niet, woon alleen , en struggle met flink wat privé zaken, zowel psychisch als fysiek.
En ik hoefde mijn bed niet meer uit.
De deur niet meer uit behalve voor boodschappen.
En om die reden , veel sneller dan ik zelf had gedacht en veel mensen doen actief op zoek gegaan naar een andere.
2.5 week later had ik mijn toen 9 maand jonge adoptie hond Sasha.
Lifesafer voor mij, letterlijk en figuurlijk.
Natuurlijk miste ik mijn vorige hond nog! Nu 2 jaar later denk ik nog heel vaak aan hem.
Of dit voor jou ook de oplossing is ?
Dat weet ik niet! Dat is echt iets wat jij bij jezelf moet nagaan .
En trek je vooral niks aan van mensen die het te snel zullen vinden. Dat bepaal jij !
En wil je wel wachten .. dat is ook goed! Daar heb ik alleen minder ervaring mee. Ik ben snel in dit soort dingen. En kan slecht zonder hond.
2 jaar geleden mijn hond moeten laten inslapen.
Ik werk niet, woon alleen , en struggle met flink wat privé zaken, zowel psychisch als fysiek.
En ik hoefde mijn bed niet meer uit.
De deur niet meer uit behalve voor boodschappen.
En om die reden , veel sneller dan ik zelf had gedacht en veel mensen doen actief op zoek gegaan naar een andere.
2.5 week later had ik mijn toen 9 maand jonge adoptie hond Sasha.
Lifesafer voor mij, letterlijk en figuurlijk.
Natuurlijk miste ik mijn vorige hond nog! Nu 2 jaar later denk ik nog heel vaak aan hem.
Of dit voor jou ook de oplossing is ?
Dat weet ik niet! Dat is echt iets wat jij bij jezelf moet nagaan .
En trek je vooral niks aan van mensen die het te snel zullen vinden. Dat bepaal jij !
En wil je wel wachten .. dat is ook goed! Daar heb ik alleen minder ervaring mee. Ik ben snel in dit soort dingen. En kan slecht zonder hond.
donderdag 4 april 2024 om 17:03
2 honden geleden koos mijn zoon voor een gelijkende hond . Wat prima was . Qua karakter wel totaal verschillend.
De laatste keer heel bewust een totaal andere gekozen. Lijkt in niks op mijn vorige hond. Enige overeenkomst is dat ze beide uit Roemenië komen en dat was in beide gevallen toeval
donderdag 4 april 2024 om 17:24
Na twaalf jaar gedeeld te hebben mag dat ook gewoon, je intens kut voelen. Vooral als een groot deel van je dagelijkse activiteiten bestond uit dingen ondernemen met deze hond valt er ook heel veel van het leven wat je kende weg. 
Ja, het wordt (in mijn eigen ervaringen met verlies van mensen en dieren) ooit beter, de pijn van het gemis minder heftig, en het leven vast ook wel weer leuk, maar er staat geen tijdslimiet op rouw en er zijn geen regels.
Je bent er aan toe om eventueel voorzichtig te kijken naar een ander maatje in je leven wanneer je eraan toe bent. Ik weet dat zo'n zin erg hoog scoort in de "no shit, Sherlock" categorie van de Open Deuren Awards, maar ja... het is eigenlijk wel gewoon zo.
Veel sterkte in ieder geval.
Ja, het wordt (in mijn eigen ervaringen met verlies van mensen en dieren) ooit beter, de pijn van het gemis minder heftig, en het leven vast ook wel weer leuk, maar er staat geen tijdslimiet op rouw en er zijn geen regels.
Je bent er aan toe om eventueel voorzichtig te kijken naar een ander maatje in je leven wanneer je eraan toe bent. Ik weet dat zo'n zin erg hoog scoort in de "no shit, Sherlock" categorie van de Open Deuren Awards, maar ja... het is eigenlijk wel gewoon zo.
Veel sterkte in ieder geval.
donderdag 4 april 2024 om 17:39
Gecondoleerd! Een huisdier verliezen is ook heel verdrietig en het kost tijd om daar overheen te komen wat iedereen op zijn eigen manier doet. Wanneer bet nu niet goed voelt een andere hond te nemen zeker niet doen. Jij voelt zelf wanneer die tijd komt en misschien is dat wel nooit.
Wij hebben bijna 10 jaar geleden onze Stafford in laten slapen. Hadden toen net een pup van 9 maanden in huis die ook echt mee gerouwd heeft met inslapen en afscheid heeft genomen. Daarna hadden we wel binnen 1 maand een nieuwe pup van hetzelfde ras als de andere pup in huis.
Het is zeker geen vervanging voor je andere hond maar maakte het leven weer leuker voor ons en de reeds aanwezig pup.
Wij hebben bijna 10 jaar geleden onze Stafford in laten slapen. Hadden toen net een pup van 9 maanden in huis die ook echt mee gerouwd heeft met inslapen en afscheid heeft genomen. Daarna hadden we wel binnen 1 maand een nieuwe pup van hetzelfde ras als de andere pup in huis.
Het is zeker geen vervanging voor je andere hond maar maakte het leven weer leuker voor ons en de reeds aanwezig pup.
donderdag 4 april 2024 om 17:41
Ik snap dat je er geen ruk meer aan vindt zonder (je) hond . Ik wil zelf echt nooit meer zonder hond, vreselijk leeg lijkt dat me. Eén van mijn honden die een paar jaar geleden is overleden mis ik nog steeds enorm, daar had ik zo'n bijzondere band mee, dat komt nooit meer terug 
. Gelukkig heb ik wel meer dan genoeg ruimte in mijn hart voor andere honden en ondanks dat zij qua band niet kunnen tippen aan die ene ben/was ik dol op de andere honden en geven zij het leven de nodige kleur 
.
Hopelijk komt dat moment bij jou ook, maar sowieso zal je rouw en grote gemis met de tijd slijten. Het duurt en soms lijkt het of het nooit minder zal worden, maar het zal slijten.
. Ik wil zelf echt nooit meer zonder hond, vreselijk leeg lijkt dat me. Eén van mijn honden die een paar jaar geleden is overleden mis ik nog steeds enorm, daar had ik zo'n bijzondere band mee, dat komt nooit meer terug . Gelukkig heb ik wel meer dan genoeg ruimte in mijn hart voor andere honden en ondanks dat zij qua band niet kunnen tippen aan die ene ben/was ik dol op de andere honden en geven zij het leven de nodige kleur . Hopelijk komt dat moment bij jou ook, maar sowieso zal je rouw en grote gemis met de tijd slijten. Het duurt en soms lijkt het of het nooit minder zal worden, maar het zal slijten.
donderdag 4 april 2024 om 21:21
donderdag 4 april 2024 om 21:38
Een knuffel voor jou TO. Van altijd maatje om je heen thuis is het nu een storm van stilte en niks om je heen. Je verdriet om je hond en het gemis van je ritme is zo eenzaam. Ook ik herken het. Neem je tijd. Er komen weer leuke tijden, maar iets wat je zo dierbaar is moeten missen, dat blijft. Bij mij nu 14 jaar geleden en nog altijd gemis. Maar wel weer veel moois in mijn leventje.
donderdag 4 april 2024 om 22:26
donderdag 4 april 2024 om 23:03
Wat verdrietig dat je maatje er niet meer is. Sterkte.
Het wordt beter, maar ik mis mijn hond nog wel eens. (Drie jaar later...) Maar het missen is minder pijnlijk geworden, meer een soort terugkijken met een glimlach op onze tijd samen.
Maar het verdriet, rouwen, hoort er (helaas) ook echt bij en daar moet je door. En de ruimte voor nemen. Als de donkerste wolken zijn opgetrokken voel je vanzelf of het tijd wordt voor een nieuw viervoetig vriendje... of nog niet.
Het wordt beter, maar ik mis mijn hond nog wel eens. (Drie jaar later...) Maar het missen is minder pijnlijk geworden, meer een soort terugkijken met een glimlach op onze tijd samen.
Maar het verdriet, rouwen, hoort er (helaas) ook echt bij en daar moet je door. En de ruimte voor nemen. Als de donkerste wolken zijn opgetrokken voel je vanzelf of het tijd wordt voor een nieuw viervoetig vriendje... of nog niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
