Thuis
alle pijlers
Taakverdeling verbeteren
zondag 9 april 2023 om 11:58
Overigens, ik vind dat mijn partner soms ook gewoon dingen mag doen omdat ik ze belangrijk vind.
Wij hebben hier wel eens ruzie gehad omdat ik vond dat hij iets heel kleins niet goed had gedaan en daar iets van zei. Vervolgens zei hij dat ik niet zo moest zeuren omdat het maar iets heel kleins was. Maar het was wel iets kleins waar ik veel waarde aan hecht en wat hij ook weet. En door dat te bagetaliseren krijg ik het gevoel dat ik niet belangrijk voor hem ben.
Dat is voor de luie kant ook een manier om naar dingen te kijken. Dat je soms iets doet voor iemand gewoon omdat die ander dat belangrijk vind.
Wij hebben hier wel eens ruzie gehad omdat ik vond dat hij iets heel kleins niet goed had gedaan en daar iets van zei. Vervolgens zei hij dat ik niet zo moest zeuren omdat het maar iets heel kleins was. Maar het was wel iets kleins waar ik veel waarde aan hecht en wat hij ook weet. En door dat te bagetaliseren krijg ik het gevoel dat ik niet belangrijk voor hem ben.
Dat is voor de luie kant ook een manier om naar dingen te kijken. Dat je soms iets doet voor iemand gewoon omdat die ander dat belangrijk vind.
zondag 9 april 2023 om 12:10
Dat argument begrijp ik wel, dat je wat kunt doen (zoals je jas standaard aan de kapstok hangen en vuile kopjes in de vaatwasser zitten) omdat je weet dat je partner daar veel waarde aan hecht, rustiger van wordt, je weet dat je hem of haar daar echt heel blij van maakt etc. Dat is uiteraard ook waardevol en belangrijk.
Ik vind het zelf alleen best wel lastig om goed te voelen wat een gezonde balans is. Een balans dus tussen iets doen omdat je de ander daar gelukkig (of rustiger, minder gestrest) van maakt en het gevoel dat je echt jezelf kunt zijn. Argument dat ik dan van partner vaak terugkrijg is: Je moet dat niet alleen maar zien als dat je het voor míj doet, ook voor jezelf is het fijner als je alles "gewoon bijhoudt". Maar voor mijn gevoel werkt het toch net wat anders. En het is echt niet zo dat ik daardoor voortdurend geïrriteerd ben, maar af en toe vind ik dat wel lastig.
Daarom ben ik het niet eens met eerder gemaakte opmerkingen als "degene die zich niet aan de afspraak houdt verzaakt de boel!" want het kan best zijn dat diegene zich dus ook zo nu en dan realiseert dat hij of zij dus zich eigenlijk naar de norm van de ander moet gedragen. Ook al is dat toegezegd vanuit liefde en omdat je wil dat je partner gelukkig is.
Ik vind het zelf alleen best wel lastig om goed te voelen wat een gezonde balans is. Een balans dus tussen iets doen omdat je de ander daar gelukkig (of rustiger, minder gestrest) van maakt en het gevoel dat je echt jezelf kunt zijn. Argument dat ik dan van partner vaak terugkrijg is: Je moet dat niet alleen maar zien als dat je het voor míj doet, ook voor jezelf is het fijner als je alles "gewoon bijhoudt". Maar voor mijn gevoel werkt het toch net wat anders. En het is echt niet zo dat ik daardoor voortdurend geïrriteerd ben, maar af en toe vind ik dat wel lastig.
Daarom ben ik het niet eens met eerder gemaakte opmerkingen als "degene die zich niet aan de afspraak houdt verzaakt de boel!" want het kan best zijn dat diegene zich dus ook zo nu en dan realiseert dat hij of zij dus zich eigenlijk naar de norm van de ander moet gedragen. Ook al is dat toegezegd vanuit liefde en omdat je wil dat je partner gelukkig is.
zondag 9 april 2023 om 12:11
Voor een partner wil ik heus wel dingen doen die ik zelf totaal niet belangrijk vind. Maar bezoek mag lekker hun waffel houden. Hou je mening lekker voor je zeg.
Een leuk dolletje over de distels in je gras met iemand kan ik prima hebben, maar als dat de strekking was, dan zou ik het ook niet als kritiek ervaren. Maar iemand die serieus wat vindt van het gras bij een ander? Niet aan mij besteed.
Maar goed, ik word sowieso best kriegel van mensen die een net huis hoog in het vaandel hebben, want dat is voor mij niet belangrijk. Maar eens dat als je wat belooft, dat je dat ook moet doen. Zelf ben ik daarin wel vaak optimistischer dan de werkelijkheid, en tegen de tijd dat ik geacht word iets te doen zie ik er huizenhoog tegenop. Terwijl ik het er op papier best mee eens ben. Ik krijg ook geen voldoening van poetsen, iets dat sommige mensen wel schijnen te hebben. Sterker nog, je bent klaar en het begint weer van voren af aan. Verschrikkelijk. Dan liever wat minder vaak.
Dus daarom woon ik liever niet samen. Ik laat gewoon mijn theezakje in de gootsteen liggen en ruim het heus wel een keertje op. Als ik de geest krijg.
zondag 9 april 2023 om 12:14
Ja, natuurlijk, geven en nemen. Maar in mijn eerdere ervaringen was ik het als rommelige die continu op mijn tenen liep en dingen zat te doen die mij geen fluit interesseren. En dan doe je het nog niet op de manier die de nette persoon in gedachte had. Als iemand een paar stokpaardjes heeft, prima, maar vaak zijn het er best wel veel.Kaaaaaaaatje schreef: ↑09-04-2023 11:58Overigens, ik vind dat mijn partner soms ook gewoon dingen mag doen omdat ik ze belangrijk vind.
Wij hebben hier wel eens ruzie gehad omdat ik vond dat hij iets heel kleins niet goed had gedaan en daar iets van zei. Vervolgens zei hij dat ik niet zo moest zeuren omdat het maar iets heel kleins was. Maar het was wel iets kleins waar ik veel waarde aan hecht en wat hij ook weet. En door dat te bagetaliseren krijg ik het gevoel dat ik niet belangrijk voor hem ben.
Dat is voor de luie kant ook een manier om naar dingen te kijken. Dat je soms iets doet voor iemand gewoon omdat die ander dat belangrijk vind.
zondag 9 april 2023 om 12:39
Nou ja, je kunt er in een gesprek natuurlijk wel op terugkomen. Ik snap dat het irritant is als ik beloof "Ik zal morgen de badkamer poetsen" en dat ik dit dan vervolgens niet doe. Dat zie ik inderdaad als een belofte niet nakomen.nitflex schreef: ↑09-04-2023 12:11Voor een partner wil ik heus wel dingen doen die ik zelf totaal niet belangrijk vind. Maar bezoek mag lekker hun waffel houden. Hou je mening lekker voor je zeg.
Een leuk dolletje over de distels in je gras met iemand kan ik prima hebben, maar als dat de strekking was, dan zou ik het ook niet als kritiek ervaren. Maar iemand die serieus wat vindt van het gras bij een ander? Niet aan mij besteed.
Maar goed, ik word sowieso best kriegel van mensen die een net huis hoog in het vaandel hebben, want dat is voor mij niet belangrijk. Maar eens dat als je wat belooft, dat je dat ook moet doen. Zelf ben ik daarin wel vaak optimistischer dan de werkelijkheid, en tegen de tijd dat ik geacht word iets te doen zie ik er huizenhoog tegenop. Terwijl ik het er op papier best mee eens ben. Ik krijg ook geen voldoening van poetsen, iets dat sommige mensen wel schijnen te hebben. Sterker nog, je bent klaar en het begint weer van voren af aan. Verschrikkelijk. Dan liever wat minder vaak.
Dus daarom woon ik liever niet samen. Ik laat gewoon mijn theezakje in de gootsteen liggen en ruim het heus wel een keertje op. Als ik de geest krijg.
Maar gaat zo'n afspraak meer over "Ruim spullen na gebruik op etc." en ik word aangesproken op een theezakje in de gootsteen of een trui die over de stoel hangt dan vind ik dat ik - als het dus blijkbaar niet in je systeem komt - dat je op zo'n "afspraak" kan terugkomen en het kan hebben over op welke manier je wil leven, waar je je prettig bij voelt, wat jou het gevoel geeft jezelf te kunnen zijn. Het risico dat daarin schuilt is dat het compromis is, dat je je allebei eigenlijk toch nog net teveel stoort aan de anders nonchalance/netheid.
Al gaat dit denk ik niet echt (meer) specifiek over taakverdeling.
zondag 9 april 2023 om 12:51
Ik ben dan ook niet iemand die graag iets belooft. Ook niet op sociaal vlak. Ik spreek bijvoorbeeld ook echt geen etentje af voor over drie weken, dan zit ik er zo aan vast. Maar vroeger natuurlijk wel eens sociaal wenselijke beloften gemaakt die dan als een molensteen om mijn nek hingen.Elfilin schreef: ↑09-04-2023 12:39Nou ja, je kunt er in een gesprek natuurlijk wel op terugkomen. Ik snap dat het irritant is als ik beloof "Ik zal morgen de badkamer poetsen" en dat ik dit dan vervolgens niet doe. Dat zie ik inderdaad als een belofte niet nakomen.
Maar gaat zo'n afspraak meer over "Ruim spullen na gebruik op etc." en ik word aangesproken op een theezakje in de gootsteen of een trui die over de stoel hangt dan vind ik dat ik - als het dus blijkbaar niet in je systeem komt - dat je op zo'n "afspraak" kan terugkomen en het kan hebben over op welke manier je wil leven, waar je je prettig bij voelt, wat jou het gevoel geeft jezelf te kunnen zijn. Het risico dat daarin schuilt is dat het compromis is, dat je je allebei eigenlijk toch nog net teveel stoort aan de anders nonchalance/netheid.
Al gaat dit denk ik niet echt (meer) specifiek over taakverdeling.
Ik ben meer iemand die uit het raam kijkt en op een dag denkt, ik ga lekker het gras maaien! En dan doe ik ook meteen de badkamer en de ramen, bij wijze van spreken. Als ik eenmaal op dreef ben ga ik ook hard. Maar daarna zal het allemaal weer even duren. Maar afspreken dat ik om de week het gras zal maaien moet ik niet doen. Dat gaat geheid verkeerd. Heeft er ook mee te maken dat ik liever zo nu en dan iets doe en dan een soort inhaalslag maak dan dat ik de hele tijd een beetje doe.
Op werk ben ik precies zo. Lekker lummelen en dan daags voor de deadline nachten doorhalen.
Gras maaien is gras maaien, of het nou tot je oksels staat of gewoon een beetje te lang is. Afwassen is voor mij afwassen, dus dat doe ik liever niet elke dag en dan gewoon een keertje goed voor meerdere dagen. Scheelt toch weer een dagje aan die afwas staan. Bij mij zit het vooral in het op gang komen en dat steeds moeten voor een beetje werk vind ik dus erger dan één keer voor meer werk. In tussentijd stoor ik mij nergens aan.
Maar ja, dat kan dus niet iedereen. Ik lees net over een trui op een stoel, zulke dingen zie ik registreer ik gewoon echt niet.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 09-04-2023 12:53
4.65% gewijzigd
zondag 9 april 2023 om 12:52
We beginnen te komen tot de kern van de zaak. 'My way or the Highway'.
Je moet nog steeds de gezamenlijke afspraken nakomen, die je hebt gemaakt met je lief. Die ander heeft toch ook al water bij de wijn gedaan? Als jij, zoals je al eerder vertelde, 1 keer per half jaar het beddengoed wilt verschonen en de ander 1 x per week, dan kom je misschien uit op 1 x per maand. Het is niet respectvol naar je partner, om dan vervolgens deze afspraken niet na te komen. En zeker niet als je blijft proberen je eigen norm er door te drukken ('de ander moet maar gaan inzien dat ik een rommelige lieverd ben, waarmee je geen afspraken kunt maken'). Op je werk kun je toch ook afspraken nakomen? Of voor leukere zaken, zoals het afspreken voor een activiteit of hobby met vrienden?
tantejuut wijzigde dit bericht op 09-04-2023 12:58
0.98% gewijzigd
'balans leidt tot glans'
zondag 9 april 2023 om 12:56
Dit soort uitspraken vind ik dus heel lastig, omdat het zo enorm uitgaat van ‘mijn standaard is de juiste en fijn voor iedereen.’
Ik vind bijhouden helemaal niet prettiger, en ik vind opgeruimd ook niet prettiger. Voor mij is dat een beetje vergelijkbaar met houden van koriander: dat valt ook niet aan elkaar uit te leggen. En als het je niet lukt om gerechten te maken waar je het naar smaak aan toe kunt voegen (of als je bent met iemand die de geur al vies vindt) moet je niet samen willen eten.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 9 april 2023 om 12:57
Ik heb gelukkig dus ook werk waar ik geheel mijn eigen invulling geef aan hoe ik een klus volbreng.
Maar inderdaad, voor iets waar je zoveel mee te maken hebt als huishouden ben ik niet meer bereid naar de ander toe te bewegen. Dat is onleefbaar, want dat is dan een dagelijkse ergernis. Heel wat anders dan een keertje mee naar een familieverjaardag waar je geen zin in hebt.
Ik pas dus niet bij iemand die wil dat ik afspraken maak over zulke zaken.
Maar inderdaad, voor iets waar je zoveel mee te maken hebt als huishouden ben ik niet meer bereid naar de ander toe te bewegen. Dat is onleefbaar, want dat is dan een dagelijkse ergernis. Heel wat anders dan een keertje mee naar een familieverjaardag waar je geen zin in hebt.
Ik pas dus niet bij iemand die wil dat ik afspraken maak over zulke zaken.
zondag 9 april 2023 om 13:00
nitflex schreef: ↑09-04-2023 12:57Ik heb gelukkig dus ook werk waar ik geheel mijn eigen invulling geef aan hoe ik een klus volbreng.
Maar inderdaad, voor iets waar je zoveel mee te maken hebt als huishouden ben ik niet meer bereid naar de ander toe te bewegen. Dat is onleefbaar, want dat is dan een dagelijkse ergernis. Heel wat anders dan een keertje mee naar een familieverjaardag waar je geen zin in hebt.
Ik pas dus niet bij iemand die wil dat ik afspraken maak over zulke zaken.
En dat kan ik respecteren. Ik heb er een notitie van gemaakt op 12.59 uur en direct opgeborgen in sectie C van mijn archief.
'balans leidt tot glans'
zondag 9 april 2023 om 13:01
Ik heb ‘m in mijn papieren winkeltas gedaan waarin ik altijd alle post gooi, zodat ik dat over een half jaar weer eens een middagje ga sorteren.
zondag 9 april 2023 om 13:05
Pas je wel op dat er geen post van een deurwaarder inzit? En kun je die tas ff in de gang zetten. JA, DANK JE!
'balans leidt tot glans'
zondag 9 april 2023 om 13:08
Het enige waar ik heel strak georganiseerd in ben is rekeningen betalen en…. gek genoeg… de was!!! Ik ben ook heel precies sorteren en kleuren scheiden etc. Niemand komt aan mijn was en mijn kwetsbare kleding.
Maar qua post heb ik al eens een bericht over een erfenis gemist. Ach ja, kwam uiteindelijk ook wel weer goed.
zondag 9 april 2023 om 13:10
Ik vind dat sommigen dus best rigide zijn over wat de afspraken zijn. Zoals ik zei, ik snap dat als je zegt: ik zal morgen op mijn vrije dag de badkamer poetsen dat je de afspraak moet nakomen en het irritant is voor de ander als je dat dan niet doet.
Maar een afspraak als "theezakje direct bij het groenafval" of "standaard elke zaterdag naar de glasbak lopen" daarvan vind ik dus dat je echt wel na een poos kunt zeggen: dit soort afspraken passen niet bij mij, zijn mijn levensstijl niet. Ik wil niet op die manier mij aan een "belofte" houden.
Snappen jullie het verschil in afspraak tussen: "Ik zal morgen even het glas wegbrengen" en de belofte dat je iedere week een standaardmoment inlast voor het wegbrengen van het glas?
Maar een afspraak als "theezakje direct bij het groenafval" of "standaard elke zaterdag naar de glasbak lopen" daarvan vind ik dus dat je echt wel na een poos kunt zeggen: dit soort afspraken passen niet bij mij, zijn mijn levensstijl niet. Ik wil niet op die manier mij aan een "belofte" houden.
Snappen jullie het verschil in afspraak tussen: "Ik zal morgen even het glas wegbrengen" en de belofte dat je iedere week een standaardmoment inlast voor het wegbrengen van het glas?
zondag 9 april 2023 om 13:13
Ja, eens. Dat laatste zou mij op den duur opbreken, terwijl ik waarschijnlijk bij het maken van de afspraak dacht dat het prima te doen zou zijn.Elfilin schreef: ↑09-04-2023 13:10Ik vind dat sommigen dus best rigide zijn over wat de afspraken zijn. Zoals ik zei, ik snap dat als je zegt: ik zal morgen op mijn vrije dag de badkamer poetsen dat je de afspraak moet nakomen en het irritant is voor de ander als je dat dan niet doet.
Maar een afspraak als "theezakje direct bij het groenafval" of "standaard elke zaterdag naar de glasbak lopen" daarvan vind ik dus dat je echt wel na een poos kunt zeggen: dit soort afspraken passen niet bij mij, zijn mijn levensstijl niet. Ik wil niet op die manier mij aan een "belofte" houden.
Snappen jullie het verschil in afspraak tussen: "Ik zal morgen even het glas wegbrengen" en de belofte dat je iedere week een standaardmoment inlast voor het wegbrengen van het glas?
Ik heb hier bijvoorbeeld nog gewoon vuilnisophaal, twee keer per week. Je wil niet weten hoe vaak ik dat meerdere keren achter elkaar mis en dan met een bomvolle vuilniszak kom te zitten. En dat is dus niet eens een afspraak met een mens, maar gewoon een dienst waar je geen invloed op hebt!
zondag 9 april 2023 om 13:16
Lijkt een beetje op hoe het hier gaat.Roxy21 schreef: ↑08-04-2023 12:24Ik ben degene in onze relatie met de lage standaarden. Soms zegt mijn vriend dat er iets specifieks moet gebeuren en soms vraag ik aan hem of er iets moet gebeuren volgens hem. Maar als ik een taak doe en hij gaat het opnieuw doen omdat ik het blijkbaar niet goed genoeg gedaan heb, dan wens ik hem succes en doe ik die taak nooit meer. Ik hou ervan om duidelijke taken te hebben die ik kan doen als het mij uitkomt, zo doe ik bv de was. Maar beslissen dat het tijd is om de ramen te doen of de vloer te dweilen, dat doet mijn vriend en aangezien dat van die dingen zijn die van mij echt niet hoeven, voert hij ze ook uit. Maar als hij bv een lente schoonmaak wil doen, dan maakt hij een lijst wat er gedaan moet worden en verdelen we die. Wel doe ik weer de financiën en de boodschappenplanning, dus uiteindelijk is het best goed verdeeld.
Ik heb er nul gevoel voor en interesse in, maar ik heb ooit ergens een Excel sheet met klussen gevonden die ik volg, waar ook dingen op staan als gordijnen wassen en bovenop kastjes schoonmaken etc.
Maar ik ben niet van het opdrachten aannemen of kritische consumentengedrag achteraf.
Andersom doe ik dat ook niet, tenzij een gevolg van een werk uitvoeren mij belemmert in mijn taken (bijv klussen en dan alle materiaal in het washok uitstallen).
Tot mijn grote verbazing en man moest bijna aan het zuurstof ervan doe ik minimaal 70% van de taken volgens dat Volkskrant onderzoek.
Ik voel geen stress van die taken, man wordt de hemel ingeprezen voor zijn 30% door anderen, dus iedereen blij.
zondag 9 april 2023 om 13:23
Nu je het zo zegt, ik doe eigenlijk weinig dingen waar ik geen zin in heb.TanteJuut schreef: ↑09-04-2023 12:52We beginnen te komen tot de kern van de zaak. 'My way or the Highway'.
Je moet nog steeds de gezamenlijke afspraken nakomen, die je hebt gemaakt met je lief. Die ander heeft toch ook al water bij de wijn gedaan? Als jij, zoals je al eerder vertelde, 1 keer per half jaar het beddengoed wilt verschonen en de ander 1 x per week, dan kom je misschien uit op 1 x per maand. Het is niet respectvol naar je partner, om dan vervolgens deze afspraken niet na te komen. En zeker niet als je blijft proberen je eigen norm er door te drukken ('de ander moet maar gaan inzien dat ik een rommelige lieverd ben, waarmee je geen afspraken kunt maken'). Op je werk kun je toch ook afspraken nakomen? Of voor leukere zaken, zoals het afspreken voor een activiteit of hobby met vrienden?
En ik maak ook geen afspraken waar ik me niet aan hou.
Maar: ik gun mijn man ook een normaal leefbaar huis. Ik vind het alleen allemaal zo duf en stom om te doen dat ik er liefst geen ruchtbaarheid aan geef dat ik het doe.
Plus dat de standaarden nogal verschillen, er zijn vooral vrouwen onderling die vinden dat je nooit genoeg doet, en de fanfare wordt nog net niet gebeld als man eens de ramen staat te lappen.
Gelukkig was daar dus laatst die Volkskrant test, en gelukkig ben ik ook nog weleens een paar weekjes van huis voor werk.
Maar voor een ander is het waarschijnlijk niet genoeg of 'naar de standaard'.
zondag 9 april 2023 om 13:26
Verschrikkelijk, al die schema's en afspraken en al dat 'moeten'. Ik heb ook een hekel aan huishouden doen. Het is hier echt geen stal of zo maar van de grond zou ik hier niet eten. Mijn manier om hier mee om te gaan is zo min mogelijk troepjes hebben. 's Avonds voor ik naar bed ga loop ik meestal even een rondje en ruim ik een minuut of 5 of 10 op.
Iemand benoemde hier rekeningen betalen. Daar ben ik ook heel strak in. Alles wat binnenkomt wordt meteen betaald. Hoef ik daar niet meer over na te denken.
Maar goed, ik woon alleen en dat werkt gewoon het beste voor mij.
Iemand benoemde hier rekeningen betalen. Daar ben ik ook heel strak in. Alles wat binnenkomt wordt meteen betaald. Hoef ik daar niet meer over na te denken.
Maar goed, ik woon alleen en dat werkt gewoon het beste voor mij.
zondag 9 april 2023 om 13:30
Wat een heerlijk topic om te lezen als je niet samenwonend bent zeg! 
Mijn vriend vindt het wel zijn taak om mijn bijkeuken op te ruimen. Geen idee waarom, dat is ooit zo ontstaan. Hij doet het niet altijd, maar is wel enigszins verbolgen als ik het zelf doe. Dat vind ik dan weer heel grappig.
Hij zet ook vaak de vuilnisbakken op de hoek, en speelt altijd met kind zodat ik lekker rustig kan douchen (maar kind is nu groot zat dat ik altijd rustig kan douchen, maar ze zijn gek op elkaar dus dat is hun tijd samen).
En hij kan goed zoeken, dus zoekt alles wat ik kwijt ben.
Ik geloof overigens niet dat ik ooit nog wil samenwonen. Maar goed, ik zei ook ooit dat ik nooit meer een relatie wilde.
Maar geen gezeik over taken, geen ergernissen, HEERLIJK.
Mijn vriend vindt het wel zijn taak om mijn bijkeuken op te ruimen. Geen idee waarom, dat is ooit zo ontstaan. Hij doet het niet altijd, maar is wel enigszins verbolgen als ik het zelf doe. Dat vind ik dan weer heel grappig.
Hij zet ook vaak de vuilnisbakken op de hoek, en speelt altijd met kind zodat ik lekker rustig kan douchen (maar kind is nu groot zat dat ik altijd rustig kan douchen, maar ze zijn gek op elkaar dus dat is hun tijd samen).
En hij kan goed zoeken, dus zoekt alles wat ik kwijt ben.
Ik geloof overigens niet dat ik ooit nog wil samenwonen. Maar goed, ik zei ook ooit dat ik nooit meer een relatie wilde.
Maar geen gezeik over taken, geen ergernissen, HEERLIJK.
•
zondag 9 april 2023 om 13:30
Een tosti is niet erg nee, je wordt er heus niet ziek van. Maar is niet hoe ik het zou willen. Ik wil gewoon een gekookte maaltijd, ook voor mijn gezin, na het werk. En vastleggen wie er kookt? Als je een partner hebt vind ik het niet gek dat daar afspraken over zijn. Ik ben op werkdagen eerder thuis dan hij, dus ik vind het logisch dat ik dan ga koken zodat we rond 18 uur kunnen eten. Ik kan ook wachten tot hij rond die tijd thuis is en dan bespreken: wie kookt er? En dan pas beginnen. Vind ik niet handig, de kinderen hebben na het eten ook weer plannen. Dus beter dat we gewoon op tijd eten en dat we dus van elkaar weten dat ik kook.Lorem_Ipsum schreef: ↑09-04-2023 02:27Dit is een leven dat zó ver van mijn leven af staat. Ik ben meer een ad hoc type. Misgrijpen naar een schoon overhemd? Nou, dan strijk je er even een of je pakt wat anders. En het lijkt mij vreselijk om vooraf vast te moeten leggen wie er wanneer kookt. Ik ben echt meer iemand die gewoon kijkt hoe de dag zich ontwikkelt. Dan eet je een keer een tosti voor je gaat sporten, maakt toch niet uit?
Afspraken zijn gewoon handig om te hebben. En eigenlijk zijn het bij ons niet eens afspraken, maar eerder gewoontes. Zo weet ik dat man op donderdag voor zijn werk de vuilnisbak aan de kant vd weg zet. Altijd, dus ik doe dat nooit. Als de ene keer hij het doet en dan weer ik, heb je veel meer kans dat je het een keer vergeet.
tulpje22 wijzigde dit bericht op 09-04-2023 13:49
15.78% gewijzigd
zondag 9 april 2023 om 13:34
Maar er is ook een groot verschil voor de partner. Bij de eerste laat je namelijk de verantwoordelijkheid bij de partner liggen. Die moet in de gaten houden wanneer het glas weg moet en dan de 'opdracht' geven. Bij de tweede ligt de hele verantwoordelijkheid bij jou, en hoeft partner het dus ook niet meer op het to-do lijstje meer te hebben staan. Dus ja: er is een verschil in afspraak, maar daarmee ook in de verdeling onderling met partner.Elfilin schreef: ↑09-04-2023 13:10Ik vind dat sommigen dus best rigide zijn over wat de afspraken zijn. Zoals ik zei, ik snap dat als je zegt: ik zal morgen op mijn vrije dag de badkamer poetsen dat je de afspraak moet nakomen en het irritant is voor de ander als je dat dan niet doet.
Maar een afspraak als "theezakje direct bij het groenafval" of "standaard elke zaterdag naar de glasbak lopen" daarvan vind ik dus dat je echt wel na een poos kunt zeggen: dit soort afspraken passen niet bij mij, zijn mijn levensstijl niet. Ik wil niet op die manier mij aan een "belofte" houden.
Snappen jullie het verschil in afspraak tussen: "Ik zal morgen even het glas wegbrengen" en de belofte dat je iedere week een standaardmoment inlast voor het wegbrengen van het glas?
zondag 9 april 2023 om 13:36
Met jou eens hoor. Ik was in dit geval degene die dit argument toegeworpen kreeg. Partner heeft ook al vaak gezegd dat het voor míj handig en fijn is dat zij netter is dan ik. Maar daar ben ik het niet mee eens.feow schreef: ↑09-04-2023 12:56Dit soort uitspraken vind ik dus heel lastig, omdat het zo enorm uitgaat van ‘mijn standaard is de juiste en fijn voor iedereen.’
Ik vind bijhouden helemaal niet prettiger, en ik vind opgeruimd ook niet prettiger. Voor mij is dat een beetje vergelijkbaar met houden van koriander: dat valt ook niet aan elkaar uit te leggen. En als het je niet lukt om gerechten te maken waar je het naar smaak aan toe kunt voegen (of als je bent met iemand die de geur al vies vindt) moet je niet samen willen eten.
Ik denk dat het veel prettiger is (of het nou over uiterst net of uiterst slordig gaat) als je enigszins hetzelfde bent.
Als ik thuiskom en zij heeft gepoetst dan maakt mii dat helemaal niet extra blij of rustig of dat ik het handig vind omdat het dan al gedaan is ofzo. Andersom wel.
zondag 9 april 2023 om 13:49
Weet niet precies hoe je het bedoelt. Als ik zeg: "ik zal morgen het glas wegbrengen" (als er bijv een berg ligt) dan ligt die verantwoordelijkheid toch net zo goed bij mij als wanneer we overeen komen dat ik standaard iedere zaterdag om 9.00 naar de glasbak loop, of het nou om 1 appelmoes potje gaat of een hele tas.Cherry-3 schreef: ↑09-04-2023 13:34Maar er is ook een groot verschil voor de partner. Bij de eerste laat je namelijk de verantwoordelijkheid bij de partner liggen. Die moet in de gaten houden wanneer het glas weg moet en dan de 'opdracht' geven. Bij de tweede ligt de hele verantwoordelijkheid bij jou, en hoeft partner het dus ook niet meer op het to-do lijstje meer te hebben staan. Dus ja: er is een verschil in afspraak, maar daarmee ook in de verdeling onderling met partner.
Wat ik bedoelde is dat ik dat eerste wél wil beloven maar het tweede niet.
Gewoon mijn persoonlijke gevoel erbij.
zondag 9 april 2023 om 14:17
Elfilin schreef: ↑09-04-2023 11:40Maar dat is dan neem ik aan, omdat jij er zélf onrustig van wordt. Of omdat je het niet prettig/gezellig eruit vindt zien of wat ook. Maar een trui 3 dagen over de eetkamerstoel of een wijnglas dat een nacht op de salontafel heeft gestaan ipv direct afgewassen en opgeruimd in de kast leidt echt niet tot een gevaarlijke of onhygiënische toestand. Stapels kranten en tijdschriften in een hoek kunnen "je oog" misschien storen, maar het is niet beter of slechter om alles na het lezen direct bij het oud papier te vouwen en weg te brengen dan om "hoekjes met papier" te hebben.
Jullie willen het allebei zo begrijp ik? Of spreekt de één de ander toch net wat vaker aan op een trui die ergens hangt of een kopje dat niet is opgeruimd. En kun je je het voorstellen dat het voor de ""sloddervos" niet leuk is om steeds opmerkingen te krijgen als: "Zet je dat kopje zo nog in de vaatwasser" of "Ruim je je trui op?" Niet alleen omdat het enorm bevoogdend klinkt maar ook omdat je dus niet 100% meer jezelf kan zijn.
En een antwoord: "Dat bepaal ik zelf wel" klinkt dan weer alsof je recalcitrant wil doen en uiteraard ruim ik dingen op die de ander storen, ik woon nou eenmaal niet alleen. Maar vind het af en toe wel lastig hoe je hier dan wél mee omgaat. Zeker als je ook niet wil zien of de discussie krijgen dat de ander echt de hele dag "dingetjes" aan te opruimen is.
Wij zijn allebei zo.
Ik kan me echt wel voorstellen dat het voor beide partijen niet leuk is als je hier verschillend in bent. Je wilt allebei jezelf kunnen zijn thuis.
Ik denk dat ik mijn partner niet op zon trui op een stoel zou aanspreken, maar dat ik het zelf zou opruimen. Maar ja, dan krijg je uiteindelijk zoals TO het gevoel dat je alles alleen moet doen. En de ander is steeds dingen kwijt ‘ik weet zeker dat die trui op de stoel lag!’ Je zult er toch ergens een compromis in moeten vinden. Maar hoe, geen idee.
Coffee is never my cup of tea
zondag 9 april 2023 om 14:25
In ons geval leidt het er ófwel toe dat mijn partner als een soort "opvoeder" de hele tijd vraagt: Zet je je schoenen in de hal? Neem je je trui mee naar boven? En we dat dus eigenlijk allebei geen fijne manieren van communiceren vinden... Óf ze zegt/vraagt niks, maar loopt zich dan vervolgens dágenlang te ergeren omdat ik voor haar gevoel "te laat" in actie kom, te laks ben of wat ook. Ik kan dat uiteraard voorkomen door voortdurend alles wat ik heb gebruikt per direct op te ruimen, maar dat gaat leiden tot het gevoel dat ik mij de hele tijd aanpas aan een norm die niet de mijne is.Marianneke schreef: ↑09-04-2023 14:17Wij zijn allebei zo.
Ik kan me echt wel voorstellen dat het voor beide partijen niet leuk is als je hier verschillend in bent. Je wilt allebei jezelf kunnen zijn thuis.
Ik denk dat ik mijn partner niet op zon trui op een stoel zou aanspreken, maar dat ik het zelf zou opruimen. Maar ja, dan krijg je uiteindelijk zoals TO het gevoel dat je alles alleen moet doen. En de ander is steeds dingen kwijt ‘ik weet zeker dat die trui op de stoel lag!’ Je zult er toch ergens een compromis in moeten vinden. Maar hoe, geen idee.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
