Thuis
alle pijlers
Veel kleiner wonen: wat doe ik met mijn geliefde spullen?
woensdag 22 maart 2023 om 09:42
Ik hoop op goede tips en ook op wat begrip en relativering, want voor mij ligt dit best emotioneel.
Momenteel heb ik een eengezinswoning, een huurwoning waar ik lang met mijn kinderen heb gewoond. Mijn kinderen wonen nu op zichzelf en ik leef alleen in een veel te groot huis. Het is een heel fijn huis in een prachtige, rustige buurt, maar ik vind dat ik het niet kan maken zo te blijven wonen en dat ik het huis nu moet vrijgeven voor een gezin.
Inmiddels sta ik op het punt een klein huis te kopen, een echt heel klein huis met slechts één slaapkamer. Mijn doel was om uiteindelijk in een tiny house te kunnen wonen, maar op korte termijn gaat dit niet lukken. Ik heb mijn zinnen gezet op een piepklein benedenhuis met tuin in ook weer een mooie, rustige buurt.
Maar ik heb een flink probleem: teveel spullen. Ik loop als ik thuis ben huilend rond omdat ik besef dat ik afstand moet doen van heel veel spullen die voor mij heel waardevol zijn. Denk aan knutselwerkjes van de kinderen, kleertjes en speelgoed van vroeger, spullen die ik van mijn ouders heb geerfd, spullen uit mijn eigen jeugd, spullen die ik met heel veel liefde heb gekocht voor "ons": voor mezelf en de kinderen.
De kinderen wonen hier niet meer, ze hebben hun eigen leven. Maar ik concludeer bij mezelf dat ik heel veel bewaar om een beetje in het verleden te kunnen blijven. Zonder de kinderen vind ik het leven gewoon een stuk minder leuk. Ik was een kloek, de kinderen waren mijn leven.
Maar die tijd komt nooit meer terug, ik moet het afsluiten en op een andere manier verder.
Wat zouden jullie doen? Zou het jullie lukken spullen waarvan je houdt weg te doen? En zo ja: hoe pak je dat aan? Een deel van de inboedel probeer ik verdelen onder de kinderen, maar ze zitten niet te wachten op hun eerste kleertjes, of hun knuffels om maar wat te noemen.
Momenteel heb ik een eengezinswoning, een huurwoning waar ik lang met mijn kinderen heb gewoond. Mijn kinderen wonen nu op zichzelf en ik leef alleen in een veel te groot huis. Het is een heel fijn huis in een prachtige, rustige buurt, maar ik vind dat ik het niet kan maken zo te blijven wonen en dat ik het huis nu moet vrijgeven voor een gezin.
Inmiddels sta ik op het punt een klein huis te kopen, een echt heel klein huis met slechts één slaapkamer. Mijn doel was om uiteindelijk in een tiny house te kunnen wonen, maar op korte termijn gaat dit niet lukken. Ik heb mijn zinnen gezet op een piepklein benedenhuis met tuin in ook weer een mooie, rustige buurt.
Maar ik heb een flink probleem: teveel spullen. Ik loop als ik thuis ben huilend rond omdat ik besef dat ik afstand moet doen van heel veel spullen die voor mij heel waardevol zijn. Denk aan knutselwerkjes van de kinderen, kleertjes en speelgoed van vroeger, spullen die ik van mijn ouders heb geerfd, spullen uit mijn eigen jeugd, spullen die ik met heel veel liefde heb gekocht voor "ons": voor mezelf en de kinderen.
De kinderen wonen hier niet meer, ze hebben hun eigen leven. Maar ik concludeer bij mezelf dat ik heel veel bewaar om een beetje in het verleden te kunnen blijven. Zonder de kinderen vind ik het leven gewoon een stuk minder leuk. Ik was een kloek, de kinderen waren mijn leven.
Maar die tijd komt nooit meer terug, ik moet het afsluiten en op een andere manier verder.
Wat zouden jullie doen? Zou het jullie lukken spullen waarvan je houdt weg te doen? En zo ja: hoe pak je dat aan? Een deel van de inboedel probeer ik verdelen onder de kinderen, maar ze zitten niet te wachten op hun eerste kleertjes, of hun knuffels om maar wat te noemen.
woensdag 22 maart 2023 om 13:27
Zo te lezen gaat dit wel iets verder dan het opruimen van spullen.
Denk dat je hierbij wel hulp kan gebruiken of dat nu van een professional is of gewoon in je eigen familie of vriendenkring.
Kan me voorstellen dat inhuren van iemand een stap te ver is of te duur maar misschien is er iets mogelijk bij je in je gemeente?
Begin in ieder geval niet met sentimentele items als je nog andere dingen hebt om op te ruimen.
Bv in je keuken… dat is vaak wel een zone waar het wat makkelijker is om op te ruimen.
Wat gebruik je niet, waar heb je meerdere dingen van die je wel weg kunt doen?
Probeer je te ontdoen van dingen waar je maar een ding mee kan ( bv snijapparaten etc…kun je ook toe met gewoon een mes?)
Stel jezelf de vraag of je alles nodig hebt, of je het opnieuw zou kopen. Is dat antwoord nee dan kan het weg.
Laat dan de vuilniszak of doneerdoos ook niet in je huis staan maar breng het gelijk weg zodat je niet meer in de verleiding komt er weer iets uit te halen.
Doe het stapje voor stapje…lade voor lade, kastje voor kastje. Of stel een timer in…vandaag werk ik een half uur, 20 min etc etc aan dit kastje. Begin klein in kleine stapjes. Niet teveel projecten gegelijk en ga ook weer terug naar een eerder project. Zitten er toch nog dingen in je lade/kast die toch alsnog weg kunnen.
Waar ik veel aan gehad heb zijn het kijken van declutter filmpjes en blogs op you tube. Heel veel tips gezien waar ik iets aan had.
Het ging niet altijd even makkelijk maar hoe meer ik opgeruimd had ( ook begonnen aan makkelijke zones) hoe meer ik weg kon doen.
Uiteindelijk heb ik ook de kinderspullen weggedaan , in mijn geval beide kinderen een doos gemaakt en die meegegeven. Als zij het wegdoen…prima maar dan is het uit mijn systeem. Zelf weggooien kon ik ook niet.
Je moet proberen ergens een begin te maken en dat is moeilijk maar het wordt makkelijker echt waar.
En gebruik het forum misschien als back up voor vragen etc als je begonnen bent
Denk dat je hierbij wel hulp kan gebruiken of dat nu van een professional is of gewoon in je eigen familie of vriendenkring.
Kan me voorstellen dat inhuren van iemand een stap te ver is of te duur maar misschien is er iets mogelijk bij je in je gemeente?
Begin in ieder geval niet met sentimentele items als je nog andere dingen hebt om op te ruimen.
Bv in je keuken… dat is vaak wel een zone waar het wat makkelijker is om op te ruimen.
Wat gebruik je niet, waar heb je meerdere dingen van die je wel weg kunt doen?
Probeer je te ontdoen van dingen waar je maar een ding mee kan ( bv snijapparaten etc…kun je ook toe met gewoon een mes?)
Stel jezelf de vraag of je alles nodig hebt, of je het opnieuw zou kopen. Is dat antwoord nee dan kan het weg.
Laat dan de vuilniszak of doneerdoos ook niet in je huis staan maar breng het gelijk weg zodat je niet meer in de verleiding komt er weer iets uit te halen.
Doe het stapje voor stapje…lade voor lade, kastje voor kastje. Of stel een timer in…vandaag werk ik een half uur, 20 min etc etc aan dit kastje. Begin klein in kleine stapjes. Niet teveel projecten gegelijk en ga ook weer terug naar een eerder project. Zitten er toch nog dingen in je lade/kast die toch alsnog weg kunnen.
Waar ik veel aan gehad heb zijn het kijken van declutter filmpjes en blogs op you tube. Heel veel tips gezien waar ik iets aan had.
Het ging niet altijd even makkelijk maar hoe meer ik opgeruimd had ( ook begonnen aan makkelijke zones) hoe meer ik weg kon doen.
Uiteindelijk heb ik ook de kinderspullen weggedaan , in mijn geval beide kinderen een doos gemaakt en die meegegeven. Als zij het wegdoen…prima maar dan is het uit mijn systeem. Zelf weggooien kon ik ook niet.
Je moet proberen ergens een begin te maken en dat is moeilijk maar het wordt makkelijker echt waar.
En gebruik het forum misschien als back up voor vragen etc als je begonnen bent
woensdag 22 maart 2023 om 13:33
Ik kwam een keer een mooi fotoproject op internet tegen van een vrouw van wie haar man was overleden. Ze maakte elke dag een foto van iets van hem en schreef er een stukje bij en gooide het item daarna weg. Uiteindelijk heb je dan een archief aan herinneringen dat je kunt afdrukken als fotoboek (voor jezelf en misschien ook wel voor je kinderen).
Je kan natuurlijk sneller werken als je wil, maar dit was een tempo dat zij goed trok.
Je kan natuurlijk sneller werken als je wil, maar dit was een tempo dat zij goed trok.
woensdag 22 maart 2023 om 13:36
Ik denk dat je het jezelf moeilijk maakt door jezelf te dwingen op deze manier van je spullen afscheid te moeten nemen, alsof je je legenestsyndroom te lijf wilt gaan door ervan weg te verhuizen. Een klein huis is fijn, maar als je graag wat ruimte in je huis hebt voor spullen die voor jou nog belangrijk zijn, is het ook we heel prettig als je die ruimte minimaal hebt.
Misschien helpt het om het project “opruimen” te gaan uitvoeren in etappes voordat je aan het project “verhuizen” gaat beginnen. Bedenk wat je zou willen aanpakken: wat wil je nog in je leven behouden en wat niet: oude fietsen, bedden, kasten? Daarna kleding, speelgoed.
Als je steeds een onderwerp neemt en dat aanpakt (wat kan ik er nog mee doen, wie kan ik er blij mee maken, wil ik iets verkopen), dan is het meer behapbaar.
Dingen met meer emotionele waarde zoals de babykleertjes, foto’s bewaar je tot het laatst. Niet alles hoeft bewaard maar ook niet alles hoeft weg. Maak het voor jezelf makkelijker en overzichtelijker, dat helpt ook in je verwerkingsproces.
Misschien helpt het om het project “opruimen” te gaan uitvoeren in etappes voordat je aan het project “verhuizen” gaat beginnen. Bedenk wat je zou willen aanpakken: wat wil je nog in je leven behouden en wat niet: oude fietsen, bedden, kasten? Daarna kleding, speelgoed.
Als je steeds een onderwerp neemt en dat aanpakt (wat kan ik er nog mee doen, wie kan ik er blij mee maken, wil ik iets verkopen), dan is het meer behapbaar.
Dingen met meer emotionele waarde zoals de babykleertjes, foto’s bewaar je tot het laatst. Niet alles hoeft bewaard maar ook niet alles hoeft weg. Maak het voor jezelf makkelijker en overzichtelijker, dat helpt ook in je verwerkingsproces.
.
woensdag 22 maart 2023 om 14:21
Weer even tussendoor: ik kom niet om in de spullen, er is juist veel overzicht. In mijn huidige huis heb ik ruimte zat voor de spullen en ik heb ook best al veel weggedaan.
Ik doe nog steeds veel weg, ik geef veel weg, maar wat overblijft zijn toch die spullen uit hun kindertijd. En uit mijn eigen kindertijd.
En dat past niet in een heel klein huis. En dat is juist wat ik wil: een heel klein huis.
Ik ben aan het werk, maar in mijn hoofd ben ik aan het selecteren, uitdelen, weggeven, van alles. Straks ga ik de makelaar bellen voor nog een extra bezichtiging.
Ik doe nog steeds veel weg, ik geef veel weg, maar wat overblijft zijn toch die spullen uit hun kindertijd. En uit mijn eigen kindertijd.
En dat past niet in een heel klein huis. En dat is juist wat ik wil: een heel klein huis.
Ik ben aan het werk, maar in mijn hoofd ben ik aan het selecteren, uitdelen, weggeven, van alles. Straks ga ik de makelaar bellen voor nog een extra bezichtiging.
woensdag 22 maart 2023 om 14:22
Laatje schreef: ↑22-03-2023 13:36Ik denk dat je het jezelf moeilijk maakt door jezelf te dwingen op deze manier van je spullen afscheid te moeten nemen, alsof je je legenestsyndroom te lijf wilt gaan door ervan weg te verhuizen. Een klein huis is fijn, maar als je graag wat ruimte in je huis hebt voor spullen die voor jou nog belangrijk zijn, is het ook we heel prettig als je die ruimte minimaal hebt.
Misschien helpt het om het project “opruimen” te gaan uitvoeren in etappes voordat je aan het project “verhuizen” gaat beginnen. Bedenk wat je zou willen aanpakken: wat wil je nog in je leven behouden en wat niet: oude fietsen, bedden, kasten? Daarna kleding, speelgoed.
Als je steeds een onderwerp neemt en dat aanpakt (wat kan ik er nog mee doen, wie kan ik er blij mee maken, wil ik iets verkopen), dan is het meer behapbaar.
Dingen met meer emotionele waarde zoals de babykleertjes, foto’s bewaar je tot het laatst. Niet alles hoeft bewaard maar ook niet alles hoeft weg. Maak het voor jezelf makkelijker en overzichtelijker, dat helpt ook in je verwerkingsproces.
Goede tips!
woensdag 22 maart 2023 om 14:23
LuciFee2023 schreef: ↑22-03-2023 14:22Gooi het in een container en kijk dan wat je mist en weg kan doen na een jaar ofzo.
Ja, of toch in een box.
woensdag 22 maart 2023 om 14:30
Even een beetje bot misschien, wat doe je nog met de spullen uit je eigen kindertijd? Ben je daar nog actief mee bezig of staan die gewoon in een doos te staan.Lieneke schreef: ↑22-03-2023 14:21Weer even tussendoor: ik kom niet om in de spullen, er is juist veel overzicht. In mijn huidige huis heb ik ruimte zat voor de spullen en ik heb ook best al veel weggedaan.
Ik doe nog steeds veel weg, ik geef veel weg, maar wat overblijft zijn toch die spullen uit hun kindertijd. En uit mijn eigen kindertijd.
En dat past niet in een heel klein huis. En dat is juist wat ik wil: een heel klein huis.
Ik ben aan het werk, maar in mijn hoofd ben ik aan het selecteren, uitdelen, weggeven, van alles. Straks ga ik de makelaar bellen voor nog een extra bezichtiging.
Ga zeker nog eens kijken, voelen of het jouw huis is.
woensdag 22 maart 2023 om 14:32
Dit. Ook de oude analoge foto's is tegenwoordig makkelijk te digitaliseren. Ik ben nog steeds met dat proces bezig.Lila-Linda schreef: ↑22-03-2023 09:46Foto's maken? een digitaal archief van oude tekeningen, knutsels en kleertjes?
Ik heb de mazzel (denkt mijn partner anders over) dat ik gruwelijk gemakkelijk dingen weggooi
Ook fillm - dia negatieven zijn goed over te zetten. Daar heb ik een apparaat voor. Ik ben er nog lang niet....
Je kan eventueel ook je spullen verdelen onder je kinderen. Als herinnering o.i.d.
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
woensdag 22 maart 2023 om 16:46
Als je spullen onder je kinderen wilt verdelen, wees er wel zeker van dat ze ze willen hebben. Mijn eigen ouders gingen de zolder opruimen en wilden dat ik alle knutselwerkjes, boeken, rapporten, knuffelbeesten, speelgoed, kleding, etc. zelf mee naar huis zou nemen.
Zij wilden er eigenlijk geen afstand van doen (ik denk deels vanwege hetzelfde gevoel wat jij omschrijft en in hun geval ook angst dat ik boos zou zijn als het spul weg was), maar ik hoef al dat spul ook niet in mijn huis.
Ik heb samen met mijn moeder spul bekeken, en 1 doosje meegenomen naar huis met spulletjes die ik nog leuk vond om te bewaren. Van de rest heb ik haar iets van 600x verzekerd dat het wel weg mocht. Er is een deel naar de kringloop gegaan, een deel naar de stort en een deel naar goede doelen.
Zij wilden er eigenlijk geen afstand van doen (ik denk deels vanwege hetzelfde gevoel wat jij omschrijft en in hun geval ook angst dat ik boos zou zijn als het spul weg was), maar ik hoef al dat spul ook niet in mijn huis.
Ik heb samen met mijn moeder spul bekeken, en 1 doosje meegenomen naar huis met spulletjes die ik nog leuk vond om te bewaren. Van de rest heb ik haar iets van 600x verzekerd dat het wel weg mocht. Er is een deel naar de kringloop gegaan, een deel naar de stort en een deel naar goede doelen.
woensdag 22 maart 2023 om 17:40
Ik lees graag mee. Vorig jaar is de tweede van mijn twee kinderen het huis uit gegaan en ben ik alleen achtergebleven in een eengezinswoning. Deze kan ik nog niet opgeven omdat degene die het laatst weg is gegaan in een jongeren woning woont en daar over vier jaar weer uit moet.
Wel moet ik mijn huis gaan ontspullen omdat ik ook af en toe aan het kijken ben naar andere (kleinere) woningen.
Ik heb veel spullen maar in tegenstelling tot Lieneke zit daar ook het een en ander bij wat gewoon weg kan. Daarnaast uiteraard ook spullen die ik liever niet weg doe maar die ik ook niet nodig heb.
Wel moet ik mijn huis gaan ontspullen omdat ik ook af en toe aan het kijken ben naar andere (kleinere) woningen.
Ik heb veel spullen maar in tegenstelling tot Lieneke zit daar ook het een en ander bij wat gewoon weg kan. Daarnaast uiteraard ook spullen die ik liever niet weg doe maar die ik ook niet nodig heb.
woensdag 22 maart 2023 om 18:58
Ik vind het onwijs goed van je dat je dit doet. Weet niet of iemand anders dat al gezegd heeft, maar ik ben echt trots op je dat je ondanks dat je het zo moeilijk vindt het toch doet.
Am Yisrael Chai!
woensdag 22 maart 2023 om 20:10
Volgens mij staan er veel goede ideeen online hoe je ruimtes efficient kan indelen als je klein woont. Er kan misschien meer (in) dan je denkt. Hoge(re) kasten, ruimte onder bed, ondiepe kasten (in de hal, mocht je die hebben), in de keuken extra opbergruimte creeren (misschien kan er veel keukenspul weg) etc.
woensdag 22 maart 2023 om 20:27
Andere gedachte omdat je schrijft dat het nieuwe huis beneden bijna even groot is als nu: kun je misschien een hele andere inrichting doen, andere meubels -die niet perse weghoeven toch wegdoen, zodat er ruimte komt voor een kast met herinneringssspul in de woonkamer?
Als je er zo blij van wordt, kun je nl. ook besluiten er ruimte voor te maken.
Ik bedoel niet zoals je spullen nu staan, maar bijvoorbeeld een vitrinekastje met wat knuffels en speelgoed. Ingelijste kindertekeningen. Of een mooie kist waar de oude knuffels in zitten. Zoals Marie Kondo zegt: als je aan spullen gehecht bent, moet je ze ook de ruimte geven die ze verdienen.
Als je er zo blij van wordt, kun je nl. ook besluiten er ruimte voor te maken.
Ik bedoel niet zoals je spullen nu staan, maar bijvoorbeeld een vitrinekastje met wat knuffels en speelgoed. Ingelijste kindertekeningen. Of een mooie kist waar de oude knuffels in zitten. Zoals Marie Kondo zegt: als je aan spullen gehecht bent, moet je ze ook de ruimte geven die ze verdienen.
anoniem_66fe539526f72 wijzigde dit bericht op 22-03-2023 20:42
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
29.90% gewijzigd
woensdag 22 maart 2023 om 21:23
Interessant topic is dit.
Ikzelf kan vrij makkelijk spullen weg gooien. Toen mijn moeder overleed heb ik vrij snel ons huis uitgezocht (ik woonde nog bij haar in ik was 19) en veel spullen weggedaan. Daarna ook toen mijn man en ik gingen verhuizen naar een andere woning.
Na het overlijden van mijn man (27) ben ik weer gaan samenwonen en heb toen ook veel spullen van hem/ons weggedaan.
Ik ben ingetrokken bij mijn nieuwe partner en hij woonde ook nog in zijn ouderlijk huis maar zijn vader was toen al 13 jaar overleden.
Hij had in al die jaren niet zo gek veel uitgezocht. We wonen nu 9 jaar samen en zijn samen nog bezig met het uitzoeken van ons huis en de spullen van zijn vader. Scheelt denk ik wel dat mijn man autisme heeft en ook heel lang de noodzaak er niet van in zag.
Hij zag er erg tegenop om dingen weg te doen maar inmiddels ziet en voelt hij het echt als een opluchting. Niet meer "afhankelijk" zijn van herinneringen in en aan spullen.
Soms zegt hij iets te missen maar na verloop van tijd slijt dat. En ja van de 100% van de dingen die ik weggedaan heb heb ik misschien van 3% spijt. Maar dat is het me wel waard. 97% geeft me opluchting en bevrijding en ruimte. Ruimte in huis en ruimte in mijn hoofd. Ruimte voor spullen die ik nu wel in mijn leven wil hebben.
Je schrijft veel spullen weg te geven maar willen die mensen die spullen wel? Ikzelf ben nu bijna 40 en ik heb nog altijd geen behoefte aan spullen van toen ik kind was behalve 3 of 4 kleine dingen. Dat was toen en die tijd komt niet meer terug al had ik alle spullen van toen nog.
Je wil toch niet dat je kinderen spullen in huis halen die ze eigenlijk niet willen alleen om jou plezier te doen? Dat is eigenlijk het probleem verschuiven.
Ik kan je geen advies geven over verhuizen maar mij heeft het na het overlijden van mijn man wel enorm geholpen om kamers eigen te maken. Zo heb ik onze gezamenlijke kantoorruimte veranderd naar mijn eigen knutselkamer. Inclusief roze bloemenbehang en andere dingen die mijn man niks had gevonden.
Of je nu gaat verhuizen of niet en of het huis erg klein is of niet maak het van jezelf in de huidige tijd en je huidige situatie.
Je leeft nu. Spullen van hiervoor kunnen hierbij een positieve bijdrage leveren de kunst is om te gaan herkennen en voelen welke dat ook echt zijn.
Trouwens hoe nobel ik het ook van je vindt om je eigen grote huis op te geven voor een ander gezin voel die druk niet. Jij hebt alle recht om hier te (blijven) wonen ook nu je alleen bent. Dit kan een motivatie zijn maar alleen als je er echt echt achter staat.
En hoewel het vaak als negatief beschouwd wordt voor sommige spullen is het echt: uit het oog uit het hart. Des te meer je weg doet des te meer opluchting en ruimte zal je ervaren.
Ikzelf kan vrij makkelijk spullen weg gooien. Toen mijn moeder overleed heb ik vrij snel ons huis uitgezocht (ik woonde nog bij haar in ik was 19) en veel spullen weggedaan. Daarna ook toen mijn man en ik gingen verhuizen naar een andere woning.
Na het overlijden van mijn man (27) ben ik weer gaan samenwonen en heb toen ook veel spullen van hem/ons weggedaan.
Ik ben ingetrokken bij mijn nieuwe partner en hij woonde ook nog in zijn ouderlijk huis maar zijn vader was toen al 13 jaar overleden.
Hij had in al die jaren niet zo gek veel uitgezocht. We wonen nu 9 jaar samen en zijn samen nog bezig met het uitzoeken van ons huis en de spullen van zijn vader. Scheelt denk ik wel dat mijn man autisme heeft en ook heel lang de noodzaak er niet van in zag.
Hij zag er erg tegenop om dingen weg te doen maar inmiddels ziet en voelt hij het echt als een opluchting. Niet meer "afhankelijk" zijn van herinneringen in en aan spullen.
Soms zegt hij iets te missen maar na verloop van tijd slijt dat. En ja van de 100% van de dingen die ik weggedaan heb heb ik misschien van 3% spijt. Maar dat is het me wel waard. 97% geeft me opluchting en bevrijding en ruimte. Ruimte in huis en ruimte in mijn hoofd. Ruimte voor spullen die ik nu wel in mijn leven wil hebben.
Je schrijft veel spullen weg te geven maar willen die mensen die spullen wel? Ikzelf ben nu bijna 40 en ik heb nog altijd geen behoefte aan spullen van toen ik kind was behalve 3 of 4 kleine dingen. Dat was toen en die tijd komt niet meer terug al had ik alle spullen van toen nog.
Je wil toch niet dat je kinderen spullen in huis halen die ze eigenlijk niet willen alleen om jou plezier te doen? Dat is eigenlijk het probleem verschuiven.
Ik kan je geen advies geven over verhuizen maar mij heeft het na het overlijden van mijn man wel enorm geholpen om kamers eigen te maken. Zo heb ik onze gezamenlijke kantoorruimte veranderd naar mijn eigen knutselkamer. Inclusief roze bloemenbehang en andere dingen die mijn man niks had gevonden.
Of je nu gaat verhuizen of niet en of het huis erg klein is of niet maak het van jezelf in de huidige tijd en je huidige situatie.
Je leeft nu. Spullen van hiervoor kunnen hierbij een positieve bijdrage leveren de kunst is om te gaan herkennen en voelen welke dat ook echt zijn.
Trouwens hoe nobel ik het ook van je vindt om je eigen grote huis op te geven voor een ander gezin voel die druk niet. Jij hebt alle recht om hier te (blijven) wonen ook nu je alleen bent. Dit kan een motivatie zijn maar alleen als je er echt echt achter staat.
En hoewel het vaak als negatief beschouwd wordt voor sommige spullen is het echt: uit het oog uit het hart. Des te meer je weg doet des te meer opluchting en ruimte zal je ervaren.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 22 maart 2023 om 23:00
Ik heb hier een kleuterstoeltje staan die nog van mijn oma is geweest toen zij een kleuter was, ik heb ook nog een mini serviesje staan waar mijn oma, moeder en ik allemaal mee hebben gespeeld toen we klein waren en nu spelen mijn dochters ermee. Mijn dochters spelen nu met mijn oude poppen, het zijn hun lievelingspoppen. En zo zijn er nog veel meer spullen uit mijn kindertijd waar mijn kinderen nu mee spelen/gebruiken, waarvan sommige echt al meer dan 100jaar in de familie zijn. En sommige dingen mogen mijn kinderen niet aankomen, zoals het doopjurkje van mijn overgrootmoeder, de stof is ondertussen erg kwetsbaar dus die ligt veilig geconserveerd in mijn kast. Ik vind die spullen echt heel erg dierbaar en waardevol. Ook al ligt een deel ervan opgeborgen in de kast, ik zou ze nooit weg kunnen doen.
woensdag 22 maart 2023 om 23:07
Aan een gezin te geven?!. Je kan daar alleen invloed op uitoefenen als het een koopwoning is. En als dat nieuwe gezin dan om wat voor reden uit elkaar valt, en er blijft 1 persoon in dat huis wonen, zou die persoon dan ook kleiner gaan wonen?.StevieNicks schreef: ↑22-03-2023 09:58Een box huren een optie?
Ik wil wel even zeggen hoe nobel ik het van je vind om kleiner te gaan wonen om die ruimte aan een gezin te geven.
woensdag 22 maart 2023 om 23:11
Opruimen is pijnlijk.
Bij elk ding dat je weggooit voel je negatieve emotie en bij het zesde ding houd je er mee op.
Doe het andersom.
Pak de dingen die je écht wilt bewaren. Limiteer jezelf door een aantal of een doos waar het in moet passen. Zoek dingen waar je echt dagelijks naar kijkt en stop ze in die bewaardoos.
De rest... ga je niet missen.
En je kinderen gaan het ook niet missen.
Ja, als je het door je handen laat gaan en herinneringen ophaalt en voorstelt om het weg te gooien... dán mis je het. Maar niet als je door huis loopt en je dagelijkse ding doet.
Voorkom dat dus.
Gooi niet weg één voor één.
Maar bewaar de paar dingen die je echt wilt bewaren.
Bij elk ding dat je weggooit voel je negatieve emotie en bij het zesde ding houd je er mee op.
Doe het andersom.
Pak de dingen die je écht wilt bewaren. Limiteer jezelf door een aantal of een doos waar het in moet passen. Zoek dingen waar je echt dagelijks naar kijkt en stop ze in die bewaardoos.
De rest... ga je niet missen.
En je kinderen gaan het ook niet missen.
Ja, als je het door je handen laat gaan en herinneringen ophaalt en voorstelt om het weg te gooien... dán mis je het. Maar niet als je door huis loopt en je dagelijkse ding doet.
Voorkom dat dus.
Gooi niet weg één voor één.
Maar bewaar de paar dingen die je echt wilt bewaren.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
woensdag 22 maart 2023 om 23:17
Ook weer helemaal waar, en TO heeft dus een huurwoning als ik het goed onthouden heb. En daar kunnen dan best 2 mensen in komen die geen zin hebben in een gezin
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 23 maart 2023 om 07:18
fashionvictim schreef: ↑22-03-2023 18:58Ik vind het onwijs goed van je dat je dit doet. Weet niet of iemand anders dat al gezegd heeft, maar ik ben echt trots op je dat je ondanks dat je het zo moeilijk vindt het toch doet.
Wat lief dat je dat zegt FV. Het is ook moeilijk, mijn hoofd maalt overuren. Ik vraag me af wanneer ik uitsluitsel krijg over het huis, er zijn natuurlijk nog veel meer mensen die geboden hebben. Volgens mij vooral ouders die iets willen kopen voor hun zoon of dochter. Zo klein is het huis: met name geschikt voor iemand die nog moet beginnen en die wat spullen meeneemt vanuit het ouderlijk huis.
Het is vooral de tuin die mijn hart heeft gestolen, waar vind je dat nog bij een klein huisje in een stad?
Ik heb weer erg goede tips gelezen. En ook dat spullen wel degelijk veel emotionele waarde kunnen hebben. Zo heb ik hier ook nog een heel oud kinderserviesje staan. En nog wat dingen waar zowel mijn moeder, ik en de kinderen mee hebben gespeeld. Boeken ook. En van die muziekdoosjes die ik aanzette voordat ze gingen slapen. Daar komt dan zo'n weemoedig kinderdeuntje uit. Als je dat allemaal bij elkaar zet heb je zo een kamer vol.
Voor mezelf heb ik niet eens zoveel. Er zijn natuurlijk wel de meubels en achter elk meubelstuk zit toch weer een verhaal. Maar als ik iemand anders er echt blij mee kan maken dan heb ik daar wel vrede mee. Ik heb een aantal kasten waarin ik al die kinderspullen en herinneringen heb opgeslagen. Af en toe open ik die kasten en dan kijk ik ernaar. Maar te vaak maakt het me verdrietig omdat die tijd toch niet meer terugkomt.
Ik ga sowieso vandaag al beginnen met het op de marktplaats zetten van spullen. Denk aan de oude fietsen: die mag iemand ophalen om ze op te knappen. Daarna komen de spullen en de meubels die voor mij weinig emotionele waarde hebben. Sommige dingen ga ik verkopen: een afwasmachine bijvoorbeeld past niet in het huisje. En meerdere bedden moeten weg.
En ook al zou het dit huis niet worden, ik blijf zoeken naar een soortgelijk klein koophuis.
Natuurlijk hoop ik dat er een gezin in mijn huidige huis komt. Wij hebben hier zo fijn gewoond: het huis is ruim, de tuinen zijn groot, de buurt is veilig en voor kinderen zijn hier allemaal leuke speelplekken. Je loopt zo de natuur in.
Maar in de soortgelijke huizen wonen ook stellen. En meer alleen overgebleven moeders inmiddels. Als alleenstaande word je hier niet toegelaten, een alleenstaande kan er echter na een scheiding, een overlijden of nadat de kinderen zijn uitgevlogen niet uitgezet worden.
donderdag 23 maart 2023 om 10:29
Er zijn nu ook leuke programma's op televisie over kleiner wonen, zoals Je huis op orde (SBS dacht ik) en mensen die op zoek zijn naar een tiny house op TLC, waar sommige afleveringen veel over opruimen gaan.
Als je andere mensen ziet opruimen, krijg je zelf misschien ook zin om dat te gaan doen?
Oh, in sommige steden heb je een fietsbank. Daar kun je fietsen inleveren, die worden opgeknapt en gaan dan naar mensen met weinig geld.
Als je andere mensen ziet opruimen, krijg je zelf misschien ook zin om dat te gaan doen?
Oh, in sommige steden heb je een fietsbank. Daar kun je fietsen inleveren, die worden opgeknapt en gaan dan naar mensen met weinig geld.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
