Thuis
alle pijlers
Welk hondenras? Weloverwogen kiezen :)
zondag 9 februari 2025 om 09:25
Waarschuwing, lang verhaal omdat ik een weloverwogen keuze wil maken! 
Een tijdje geleden ben ik definitief gestopt met mijn paardenhobby, welke ik van kinds af aan beoefende. Met het hebben van een gezin is er zoveel veranderd, dat ik merkte dat het hebben van een paard hier niet meer in paste (i.v.m. urenlang van huis zijn, liefst 7 dagen per week op stal zijn en vele uren trainen). Hoe gek en onwennig het eerst ook was, ik merk dat het me goed heeft gedaan. Wel merk ik dat ik het trainen met dieren mis en de afgelopen tijd ben ik steeds meer aan het nadenken over de aanschaf van een hondje. Dit gaat niet op korte termijn zijn, ik wil mezelf echt minimaal (!) dit hele jaar geven om hier goed over na te denken, evenementen te bezoeken om kennis te maken met diverse rassen, fokkers te bezoeken etc.
Voordelen van een hond t.o.v. een paard, hoe ik het zie: De hond woont in huis en hoort bij het gezin. Ik hoef er dus niet eerst naartoe te rijden, hoef niet eerst een 'shitload' aan spullen te verzamelen en op te tuigen voordat ik er iets mee kan gaan doen. Kortom, er mee bezig zijn is veel laagdrempeliger. Tuigje om, deur open en wandelen/trainen maar. Natuurlijk wil ik ook lessen/trainingen gaan volgen, maar al zou dit bijv. één of twee keer per week zijn, dan valt het alsnog in het niet bij het trainen met een paard i.m.o. Daarbij is dit ook iets wat we samen kunnen doen. Mijn zoontje kan daarnaast indien hij dat wil mee tijdens wandeling of evt. cursus/training en mama is niet meer steeds urenlang weg om haar eigen ding te doen. Deels kan trainen natuurlijk alsnog mijn eigen ding / ‘me-time’ zijn. Maar een hond (huisdier) is meer en 'gezinsding' i.p.v. een hobby van mij privé, weg van het gezin (zoontje heeft helemaal geen interesse in paarden).
Qua tijd denk ik dat we het prima redden. Ik werk zelf 3 dagen en mijn man werkt thuis en kan zijn eigen tijd indelen. Kortom, er zal altijd iemand aanwezig zijn en dat is zeker in een eerste fase ideaal. Ik kan daarnaast zelf mijn eigen uren indelen, ik werk nu 3 hele dagen maar als ik wil mag ik mijn eigen werkrooster maken, zo lang ik maar op 24 uur uitkom. Ik ben dus ook echt wel bereid om hier indien nodig wat in te schuiven. Zeker in de puppy tijd is dat handig.
Dan komt de grote vraag: welk ras? Zoals ik al aangaf wil ik echt evenementen gaan bezoeken om kennis te maken met verschillende rassen en vanuit daaruit opgewekte interesse uiteindelijk fokkers gaan bezoeken.
Welke ervaring heb ik met honden? Best wel wat ervaring. Ik heb vroeger (een jaar of 15 geleden) een paar jaar als dierverzorger in een dierenasiel en hondenpension gewerkt. Ik nam destijds soms ook honden mee naar huis waar ik een bijzondere klik mee had. We werkten toen sowieso met 'pleeggezinnen', als een hond dus geluk had, mocht hij zo nu en dan met een pleegbaasje mee naar huis en dit kwam het plaatsingsproces ook ten goede (en was gewoon heel fijn voor de honden). Verder heb ik een aantal jaren samengewoond met een ex die in het bezit was van een labrador. En verder, niet perse qua honden, maar ben ik vanuit de paardenwereld en vanuit mijn huidige werk heel erg bekend met gedrag en conditionering. Dus de theorie etc. over hoe je een dier traint, hoe gedrag tot stand komt/ hoe je gedrag kunt beïnvloeden is mij echt niet onbekend.
Wat zoek ik ik een hond (willekeurige volgorde)?
* Gezinshond. Moet goed met kinderen overweg kunnen.
* Will to please, zin om dingen te ondernemen. Zin om bijvoorbeeld met mij op speurles te gaan (lijkt me echt heel leuk) en misschien - als zoontje interesse heeft - later ook wel op agility les o.i.d. met zoontje (of ook met mij). Daarentegen wil ik juist weer niet dat een will to please/ werkdrift doorslaat. Wanneer ik een week geen tijd, zin of energie heb om te trainen, moet dat zonder problemen kunnen (uitlaatsessies natuurlijk buiten beschouwing gelaten). Zie ook volgende punt.
* Rustig in huis
* Geen overmatige blaffer/keffer
* Formaat liefst klein, vanuit praktische overwegingen. Bijv. i.v.m. mee op vakantie (volle auto), het zou ideaal zijn als het hondje mee kan in mijn fietskrat op de fiets. Daarbij hebben we een prima huis en tuin, maar ons huis is niet echt praktisch qua indeling waardoor ik niet echt een plek zie voor een grote bench of mand/kussen, zonder de speelhoek van mijn zoontje op te offeren. Voor een klein kussen/bench/mand zijn veel meer mogelijkheden. Tot slot wil mijn man gewoon geen groot formaat hond.
*Vacht. Niet mega lang en harig, daar heb ik niet zoveel mee. Ruwharig vind ik zelf ook niet echt super, maar qua verharingssysteem/plukken vind ik dat wel weer erg handig. Een korte vacht vind ik zelf mooier, maar ik ben me er bewust van dat dit wel irritanter is qua verharen (overal die kleine haartjes continu). Langer krullend a la bouvier/ labradoodle vind ik ook niks, een poedel is qua verharing natuurlijk ideaal al zou ik deze zelf dan altijd heel kort gemodelleerd houden.
*Moet goed los kunnen lopen. Natuurlijk is dit trainbaar, maar hoewel een whippet mij een leuke hond voor in huis lijkt, is dat sterke jachtinstinct als ze een haas zien (en die zijn hier veel) i.m.o. een groot nadeel.
Rassen die wel eens voorbij komen in mijn hoofd (niet dat deze het dan perse worden):
* Chihuahua kruising. Formaat echte chihuahua vind ik te klein en te kwetsbaar, dit zou ik i.v.m. andere honden tijdens met uitlaten echt eng vinden. En 100% chi past denk ik ook niet bij wat ik wil.
* Werklijn labrador. Echter: te groot en ik lees ook dat ze vaak moeilijk de uit knop kunnen vinden. Een gewone labrador is helemaal te groot, maar om de vergelijking te maken, mijn ex had een showlijn lab reu en hoewel ik gek was met die hond en hij ook erg makkelijk was, vond ik hem ook wel weer een beetje saai.
* Duitse staande korthaar. Echter: Ook veel te groot en wellicht ook too much qua trainingsbehoefte, mocht ik eens een of twee weken niet intensief kunnen of willen trainen.
* Border collie (kruising) Niet echt klein, maar ook niet mega groot. Kan niet in de fietsmand, maar kan wel zelf meer rennen. Gezondheidsproblematiek binnen het ras staat me wat tegen en ook hierbij geldt, ik wil geen neurotische hond in huis dus wellicht té. Showlijn valt misschien mee. Vacht heb ik verschillende ervaringen mee. Ik kende hele leuke kleinere teven met vrij dunne en echt makkelijke vacht. En ik kende ook reuen met echt mega dikke ondervachten (waren wellicht ook gecastreerd, dat weet ik niet meer), dat vind ik persoonlijk echt dan weer niks.
*Poedel, klein formaat. Voordeel: geen losse haren in huis. Wel vachtonderhoud, maar dat vind ik geen probleem (ik zou het zelf scheren juist wel leuk vinden). Wel houd ik echt niet van dat lange krulhaar, vooral zo’n langharige natte snuit
, dus ik zou vermoedelijk veel aan het scheren zijn om de vacht echt lekker fris kort te houden. Van poedels hoor ik vaak dat ze moeilijk zijn met zindelijkheid. Dat vind ik wel een minnetje. Verder lijkt een poedeltje me makkelijk en handzaam en prima om mee te trainen, maar ook prima om een weekje ‘ te parkeren’.
Maar verder ben ik natuurlijk héél erg benieuwd naar jullie ideeën! Ik zit echt nog héél erg aan het begin van mijn zoektocht, dus alle ervaringen en aanbevelingen zijn welkom!
Als toevoeging nog: mijn zoontje is bijna 5 en is een lieve, rustige jongen.
Een tijdje geleden ben ik definitief gestopt met mijn paardenhobby, welke ik van kinds af aan beoefende. Met het hebben van een gezin is er zoveel veranderd, dat ik merkte dat het hebben van een paard hier niet meer in paste (i.v.m. urenlang van huis zijn, liefst 7 dagen per week op stal zijn en vele uren trainen). Hoe gek en onwennig het eerst ook was, ik merk dat het me goed heeft gedaan. Wel merk ik dat ik het trainen met dieren mis en de afgelopen tijd ben ik steeds meer aan het nadenken over de aanschaf van een hondje. Dit gaat niet op korte termijn zijn, ik wil mezelf echt minimaal (!) dit hele jaar geven om hier goed over na te denken, evenementen te bezoeken om kennis te maken met diverse rassen, fokkers te bezoeken etc.
Voordelen van een hond t.o.v. een paard, hoe ik het zie: De hond woont in huis en hoort bij het gezin. Ik hoef er dus niet eerst naartoe te rijden, hoef niet eerst een 'shitload' aan spullen te verzamelen en op te tuigen voordat ik er iets mee kan gaan doen. Kortom, er mee bezig zijn is veel laagdrempeliger. Tuigje om, deur open en wandelen/trainen maar. Natuurlijk wil ik ook lessen/trainingen gaan volgen, maar al zou dit bijv. één of twee keer per week zijn, dan valt het alsnog in het niet bij het trainen met een paard i.m.o. Daarbij is dit ook iets wat we samen kunnen doen. Mijn zoontje kan daarnaast indien hij dat wil mee tijdens wandeling of evt. cursus/training en mama is niet meer steeds urenlang weg om haar eigen ding te doen. Deels kan trainen natuurlijk alsnog mijn eigen ding / ‘me-time’ zijn. Maar een hond (huisdier) is meer en 'gezinsding' i.p.v. een hobby van mij privé, weg van het gezin (zoontje heeft helemaal geen interesse in paarden).
Qua tijd denk ik dat we het prima redden. Ik werk zelf 3 dagen en mijn man werkt thuis en kan zijn eigen tijd indelen. Kortom, er zal altijd iemand aanwezig zijn en dat is zeker in een eerste fase ideaal. Ik kan daarnaast zelf mijn eigen uren indelen, ik werk nu 3 hele dagen maar als ik wil mag ik mijn eigen werkrooster maken, zo lang ik maar op 24 uur uitkom. Ik ben dus ook echt wel bereid om hier indien nodig wat in te schuiven. Zeker in de puppy tijd is dat handig.
Dan komt de grote vraag: welk ras? Zoals ik al aangaf wil ik echt evenementen gaan bezoeken om kennis te maken met verschillende rassen en vanuit daaruit opgewekte interesse uiteindelijk fokkers gaan bezoeken.
Welke ervaring heb ik met honden? Best wel wat ervaring. Ik heb vroeger (een jaar of 15 geleden) een paar jaar als dierverzorger in een dierenasiel en hondenpension gewerkt. Ik nam destijds soms ook honden mee naar huis waar ik een bijzondere klik mee had. We werkten toen sowieso met 'pleeggezinnen', als een hond dus geluk had, mocht hij zo nu en dan met een pleegbaasje mee naar huis en dit kwam het plaatsingsproces ook ten goede (en was gewoon heel fijn voor de honden). Verder heb ik een aantal jaren samengewoond met een ex die in het bezit was van een labrador. En verder, niet perse qua honden, maar ben ik vanuit de paardenwereld en vanuit mijn huidige werk heel erg bekend met gedrag en conditionering. Dus de theorie etc. over hoe je een dier traint, hoe gedrag tot stand komt/ hoe je gedrag kunt beïnvloeden is mij echt niet onbekend.
Wat zoek ik ik een hond (willekeurige volgorde)?
* Gezinshond. Moet goed met kinderen overweg kunnen.
* Will to please, zin om dingen te ondernemen. Zin om bijvoorbeeld met mij op speurles te gaan (lijkt me echt heel leuk) en misschien - als zoontje interesse heeft - later ook wel op agility les o.i.d. met zoontje (of ook met mij). Daarentegen wil ik juist weer niet dat een will to please/ werkdrift doorslaat. Wanneer ik een week geen tijd, zin of energie heb om te trainen, moet dat zonder problemen kunnen (uitlaatsessies natuurlijk buiten beschouwing gelaten). Zie ook volgende punt.
* Rustig in huis
* Geen overmatige blaffer/keffer
* Formaat liefst klein, vanuit praktische overwegingen. Bijv. i.v.m. mee op vakantie (volle auto), het zou ideaal zijn als het hondje mee kan in mijn fietskrat op de fiets. Daarbij hebben we een prima huis en tuin, maar ons huis is niet echt praktisch qua indeling waardoor ik niet echt een plek zie voor een grote bench of mand/kussen, zonder de speelhoek van mijn zoontje op te offeren. Voor een klein kussen/bench/mand zijn veel meer mogelijkheden. Tot slot wil mijn man gewoon geen groot formaat hond.
*Vacht. Niet mega lang en harig, daar heb ik niet zoveel mee. Ruwharig vind ik zelf ook niet echt super, maar qua verharingssysteem/plukken vind ik dat wel weer erg handig. Een korte vacht vind ik zelf mooier, maar ik ben me er bewust van dat dit wel irritanter is qua verharen (overal die kleine haartjes continu). Langer krullend a la bouvier/ labradoodle vind ik ook niks, een poedel is qua verharing natuurlijk ideaal al zou ik deze zelf dan altijd heel kort gemodelleerd houden.
*Moet goed los kunnen lopen. Natuurlijk is dit trainbaar, maar hoewel een whippet mij een leuke hond voor in huis lijkt, is dat sterke jachtinstinct als ze een haas zien (en die zijn hier veel) i.m.o. een groot nadeel.
Rassen die wel eens voorbij komen in mijn hoofd (niet dat deze het dan perse worden):
* Chihuahua kruising. Formaat echte chihuahua vind ik te klein en te kwetsbaar, dit zou ik i.v.m. andere honden tijdens met uitlaten echt eng vinden. En 100% chi past denk ik ook niet bij wat ik wil.
* Werklijn labrador. Echter: te groot en ik lees ook dat ze vaak moeilijk de uit knop kunnen vinden. Een gewone labrador is helemaal te groot, maar om de vergelijking te maken, mijn ex had een showlijn lab reu en hoewel ik gek was met die hond en hij ook erg makkelijk was, vond ik hem ook wel weer een beetje saai.
* Duitse staande korthaar. Echter: Ook veel te groot en wellicht ook too much qua trainingsbehoefte, mocht ik eens een of twee weken niet intensief kunnen of willen trainen.
* Border collie (kruising) Niet echt klein, maar ook niet mega groot. Kan niet in de fietsmand, maar kan wel zelf meer rennen. Gezondheidsproblematiek binnen het ras staat me wat tegen en ook hierbij geldt, ik wil geen neurotische hond in huis dus wellicht té. Showlijn valt misschien mee. Vacht heb ik verschillende ervaringen mee. Ik kende hele leuke kleinere teven met vrij dunne en echt makkelijke vacht. En ik kende ook reuen met echt mega dikke ondervachten (waren wellicht ook gecastreerd, dat weet ik niet meer), dat vind ik persoonlijk echt dan weer niks.
*Poedel, klein formaat. Voordeel: geen losse haren in huis. Wel vachtonderhoud, maar dat vind ik geen probleem (ik zou het zelf scheren juist wel leuk vinden). Wel houd ik echt niet van dat lange krulhaar, vooral zo’n langharige natte snuit
, dus ik zou vermoedelijk veel aan het scheren zijn om de vacht echt lekker fris kort te houden. Van poedels hoor ik vaak dat ze moeilijk zijn met zindelijkheid. Dat vind ik wel een minnetje. Verder lijkt een poedeltje me makkelijk en handzaam en prima om mee te trainen, maar ook prima om een weekje ‘ te parkeren’. Maar verder ben ik natuurlijk héél erg benieuwd naar jullie ideeën! Ik zit echt nog héél erg aan het begin van mijn zoektocht, dus alle ervaringen en aanbevelingen zijn welkom!
Als toevoeging nog: mijn zoontje is bijna 5 en is een lieve, rustige jongen.
hartje567 wijzigde dit bericht op 09-02-2025 09:40
2.39% gewijzigd
zondag 9 februari 2025 om 22:08
Ze zijn ook echt heel leuk en zo lief, ik heb ze 30 jaar geleden voor het eerst gezien op een hondententoontstelling en was meteen op slag verliefd.... toen ook de eerste gekocht, daarna 10 jaar zonder hond want man wilde geen nieuwe en na dat we uit elkaar zijn gegaan zeven jaar geleden heb ik meteen een nieuwe genomen, beste beslissing ooitElsy schreef: ↑09-02-2025 21:35We waren in Frankrijk en die van haar hadden heel lang geborsteld haar. Was een stel wat echt wees en riep dat het een “mouton” was
Ja daar heb je gelijk in dat ze gewoon even vies worden. Als het zelfreinigend is is het misschien nog te doen. Ik woon ook niet in Nederland maar in de winter kan het veel regenen en ik vroeg me af of je hem dan elke dag in bad moet doenVooral met een lange vacht. M’n man vindt het ook hele leuke honden.
zondag 9 februari 2025 om 22:41
Ik wil graag een andere Spaniel tippen, geloof dat die niet voorbij is gekomen. De Field Spaniel! Komt volgens mij helemaal overeen met je wensen, muv vacht wellicht.
Wij zijn zo blij met onze! Hebben reguliere puppycursus gevolgd, aantal seizoenen jachttraining en nu detectie.
Er is een actieve rasvereniging als je meer wil weten.
Wij zijn zo blij met onze! Hebben reguliere puppycursus gevolgd, aantal seizoenen jachttraining en nu detectie.
Er is een actieve rasvereniging als je meer wil weten.
zondag 9 februari 2025 om 22:43
Ik heb er 1 ontmoet als kind en ben toen gebeten. Later had hij hun kind in het gezicht gebeten dus ik heb er ook geen goeie ervaringen mee.Itsnojoke schreef: ↑09-02-2025 22:03Veel stemmen voor de Jack Russel. Ik ken er een handjevol. Slechts één daarvan is inderdaad een heerlijk beestje, de rest zijn agressief, dominant en luid. Er wonen er twee op een route die ik wel eens loop, en die kunnen onder het hek door van hun terrein af. Doen dat dan ook. Komen altijd luid blaffend op mijn hond af stormen, gaan tekeer, lopen veel te lang achter ons aan voor ze uiteindelijk afdruipen. Heel vervelend. En dan kom ik er jog wel eens een paar tegen aan de lijn die ook altijd vreselijk lelijk doen.
zondag 9 februari 2025 om 22:46
Ik ben overigens nog steeds ook heel erg fan van de Amerikaanse of Engelse Stafford. Ik weet dat het een soort vloeken in de kerk is, maar wij hebben er 1 gehad dat was de allerliefste hond van de hele wereld.
En dat is niet de enige die ik ken, mijn ex zwager had een kennel met Amstaffs, allemaal lief en op karakter gefokt. En veel vrienden met een Stafford.
Het nadeel is de slechte reputatie die ze helaas hebben door de verkeerde mensen, waardoor je als eigenaar al snel ook in een bepaalde hoek gezet wordt. Plus het feit dat ze in veel landen niet welkom zijn wanneer je op vakantie gaat. Dat laatste is de reden dat we nu een ander ras hebben gekozen, anders was ik altijd een Stafford eigenaar gebleven. Het zijn hele trouwe eb lieve gezinshonden, maar je moet ze natuurlijk wel goed opvoeden. (Maar dat geldt voor iedere hond)
En dat is niet de enige die ik ken, mijn ex zwager had een kennel met Amstaffs, allemaal lief en op karakter gefokt. En veel vrienden met een Stafford.
Het nadeel is de slechte reputatie die ze helaas hebben door de verkeerde mensen, waardoor je als eigenaar al snel ook in een bepaalde hoek gezet wordt. Plus het feit dat ze in veel landen niet welkom zijn wanneer je op vakantie gaat. Dat laatste is de reden dat we nu een ander ras hebben gekozen, anders was ik altijd een Stafford eigenaar gebleven. Het zijn hele trouwe eb lieve gezinshonden, maar je moet ze natuurlijk wel goed opvoeden. (Maar dat geldt voor iedere hond)
zondag 9 februari 2025 om 23:18
Kijk eens naar een Japanse Spitz.
Wat formaat betreft zitten ze tussen een kleinkees en een middenslag Kees in. Ze lijken heel erg op een Keeshond, zitten in dezelfde rasgroep (Pool en sledehonden) maar met een mindere vacht. Ik ga 2x per jaar naar de trimmer die dan in een half uurtje klaar is dus ik durf zelfs aan die noodzaak te twijfelen.
Ze zijn er alleen in het wit, de mijne weegt 8 kg dus echt een formaatje waar je nog iets mee kunt doen en ik nam ze wel mee achterop de fiets in een AH-kratje.
Ik heb nu mijn 2e Japannertje en met beide kan (kon) ik ze loslopend meenemen door een schapenkudde heen, langs Grote Grazers en langs Paarden.
Ik zal niet zeggen dat ze nooit blaft maar dat is eigenlijk alleen enthousiasme wanneer ze uit de auto komt voor de lange wandeling of wanneer er aangebeld wordt. Mijn buren (appartement) geven aan er absoluut geen last van te hebben.
Wat formaat betreft zitten ze tussen een kleinkees en een middenslag Kees in. Ze lijken heel erg op een Keeshond, zitten in dezelfde rasgroep (Pool en sledehonden) maar met een mindere vacht. Ik ga 2x per jaar naar de trimmer die dan in een half uurtje klaar is dus ik durf zelfs aan die noodzaak te twijfelen.
Ze zijn er alleen in het wit, de mijne weegt 8 kg dus echt een formaatje waar je nog iets mee kunt doen en ik nam ze wel mee achterop de fiets in een AH-kratje.
Ik heb nu mijn 2e Japannertje en met beide kan (kon) ik ze loslopend meenemen door een schapenkudde heen, langs Grote Grazers en langs Paarden.
Ik zal niet zeggen dat ze nooit blaft maar dat is eigenlijk alleen enthousiasme wanneer ze uit de auto komt voor de lange wandeling of wanneer er aangebeld wordt. Mijn buren (appartement) geven aan er absoluut geen last van te hebben.
Niet geschoten is altijd mis
zondag 9 februari 2025 om 23:24
Het jammere van pitbulls en staffordachtigen is dat als ze schade maken, deze schade groot is door het bijtgedrag (aanbijten in de keelstreek, vasthouden en schudden).
Een misvatting is dat de honden die dit doen "vals" zijn. Of dat het aan de opvoeding ligt (ik kan dit echt niet meer horen).
Dit rastype vindt bijten gewoon heel erg leuk. Genoeg exemplaren die voorheen prima losliepen, totdat ze vier of vijf jaar werden en gevaarlijk soortagressief.. Tot de dood aangelijnd en een muilkorf.
En ja, ik ben bekend met alle statistieken over welk ras het meest bijt of welk ras het meest agressie vertoont. Ik heb elke dag liever tien chihuahua's in mijn honden hangen dan één stafford met een bokkepruik op. Of een akita.
@TO: epagneul bleu de picardie, is echt zo lief en mooi!
Een misvatting is dat de honden die dit doen "vals" zijn. Of dat het aan de opvoeding ligt (ik kan dit echt niet meer horen).
Dit rastype vindt bijten gewoon heel erg leuk. Genoeg exemplaren die voorheen prima losliepen, totdat ze vier of vijf jaar werden en gevaarlijk soortagressief.. Tot de dood aangelijnd en een muilkorf.
En ja, ik ben bekend met alle statistieken over welk ras het meest bijt of welk ras het meest agressie vertoont. Ik heb elke dag liever tien chihuahua's in mijn honden hangen dan één stafford met een bokkepruik op. Of een akita.
@TO: epagneul bleu de picardie, is echt zo lief en mooi!
noordzee wijzigde dit bericht op 09-02-2025 23:26
9.03% gewijzigd
zondag 9 februari 2025 om 23:25
.
Hier een middenslag WolfsKees maar dat blaffen herken ik absoluut niet. Voordat ik mijn Japanse Spitz er bij had reageerde ze zelfs niet wanneer er aangebeld werd, tegenwoordig gaan ze in koor af
maar dat is ook wel echt de enige gelegenheid waarbij ze blaft.Wel heel erg aktief maar wij lopen ca 350 km per maand dus ze komen wel aan hun beweging.
Niet geschoten is altijd mis
zondag 9 februari 2025 om 23:45
Noordzee schreef: ↑09-02-2025 23:24Het jammere van pitbulls en staffordachtigen is dat als ze schade maken, deze schade groot is door het bijtgedrag (aanbijten in de keelstreek, vasthouden en schudden).
Een misvatting is dat de honden die dit doen "vals" zijn. Of dat het aan de opvoeding ligt (ik kan dit echt niet meer horen).
Dit rastype vindt bijten gewoon heel erg leuk. Genoeg exemplaren die voorheen prima losliepen, totdat ze vier of vijf jaar werden en gevaarlijk soortagressief.. Tot de dood aangelijnd en een muilkorf.
En ja, ik ben bekend met alle statistieken over welk ras het meest bijt of welk ras het meest agressie vertoont. Ik heb elke dag liever tien chihuahua's in mijn honden hangen dan één stafford met een bokkepruik op. Of een akita.
@TO: epagneul bleu de picardie, is echt zo lief en mooi!
Ik weet dat de statistieken dit zeggen. Dat is de harde waarheid. Maar alle staffords die ik heb gekend in mijn leven, op 1 na die niet met andere dieren kon maar liefst was naar alle mensen, waren het stuk voor stuk hele lieve en fijne gezinshonden.
Wat jij zegt over 4, 5 jarige leeftijd herken ik dus niet. Ik zeg niet dat het niet zo is, alleen dat mijn ervaring anders is.
En die honden vonden bijten helemaal niet zo leuk, geen flostouw kon ze bekoren maar wel een balletje en zwemmen.
Maar de incidenten komen wel door ondoorzichtigheid, gemakzucht en naïviteit van de eigenaars. Zoals dat eigenlijk bij bijna alle bijtincidenten geldt.
maandag 10 februari 2025 om 00:17
Ik vind ze mooi, leuk voor eigen mensen en je kunt er veel plezier mee hebben in je eigen tuin. Ik heb helaas gezien wat ze kunnen aanrichten en wat de gevolgen zijn voor de betrokkenen, en zal ze daarom nooit aanraden als hond, Tenzij je afgelegen woont en nooit vreemde honden tegenkomt of je gaat er in de States, Nieuw Zeeland of Australie mee jagen op verwilderde varkens.MrsM schreef: ↑09-02-2025 23:45Ik weet dat de statistieken dit zeggen. Dat is de harde waarheid. Maar alle staffords die ik heb gekend in mijn leven, op 1 na die niet met andere dieren kon maar liefst was naar alle mensen, waren het stuk voor stuk hele lieve en fijne gezinshonden.
Wat jij zegt over 4, 5 jarige leeftijd herken ik dus niet. Ik zeg niet dat het niet zo is, alleen dat mijn ervaring anders is.
En die honden vonden bijten helemaal niet zo leuk, geen flostouw kon ze bekoren maar wel een balletje en zwemmen.
Maar de incidenten komen wel door ondoorzichtigheid, gemakzucht en naïviteit van de eigenaars. Zoals dat eigenlijk bij bijna alle bijtincidenten geldt.
Die gemakzucht en naïviteit van de eigenaar ben ik niet met je eens. Een stafford waarschuwt amper voordat hij overgaat tot bijten. Ze verstijven vaak wat. Daar kan je als eigenaar niet altijd op inspringen, omdat de signalen zo subtiel zijn. Natuurlijk zijn er uitzonderingen zoals jij ze hebt gehad en kent. Ik zou het een te groot risico vinden om aan te gaan voor pakweg 10-15 jaar.
maandag 10 februari 2025 om 00:26
Overigens zou ik (na zelf eigenaar te zijn geweest van) een duitse herder of mechelaar als hond ook nooit aanraden, door de ontwikkelingen binnen de fok.
Mooi, en goed te trainen, maar de pups die beschikbaar zijn voor particulieren komen vaak uit nesten die hard-harder-hardst zijn gefokt met een steeds lagere bijtgrens omdat zoiets nu eenmaal goed af te richten en te verkopen is aan het buitenland.
Die goed gebalanceerde, trouwe, waakse fik uit de series bestaat echt niet meer.
Mooi, en goed te trainen, maar de pups die beschikbaar zijn voor particulieren komen vaak uit nesten die hard-harder-hardst zijn gefokt met een steeds lagere bijtgrens omdat zoiets nu eenmaal goed af te richten en te verkopen is aan het buitenland.
Die goed gebalanceerde, trouwe, waakse fik uit de series bestaat echt niet meer.
maandag 10 februari 2025 om 04:26
Ik las dat je een labrador wat saai vindt. Dat was precies de reactie van diverse mensen uit mijn omgeving toen ik 16 jaar geleden een labradorpuppy in huis haalde. Ooh wat saai, wat een standaard hond etc.
Ik heb gedurende die 16 jaar (ze is vorige maand pas overleden, 16 jaar en 5 maanden oud!) heel vaak teruggedacht aan deze woorden.
Wat was ik toch blij met mijn saaie hond. Lief en betrouwbaar, zachtaardig, speels, een echte lummel. Kon je mee door de bossen maar een rondje door de wijk ook prima.
Onze wijk zit vol met honden (ook veel labradors). De labradors zijn allemaal stuk voor stuk sullen maar er zitten veel honden in de wijk met gebruiksaanwijzingen (niet tegen fietsers kunnen, niet tegen schreeuwende/ spelende kinderen kunnen/ gaat niet goed met mannetjes/ ontzettend dominant/ constant proberen te ontsnappen/ noem maar op.
Mijn labrador moest ik ook goed opvoeden maar ik heb me toch heel vaak gelukkig geprezen dat ik als grootste trammelant had dat mijn saaie labbie telkens mooi bleef zitten voor de snoepjeskast
(Alleen die haren, wat een toestand! Een robotstofzuiger vond ik een must)
Ik heb gedurende die 16 jaar (ze is vorige maand pas overleden, 16 jaar en 5 maanden oud!) heel vaak teruggedacht aan deze woorden.
Wat was ik toch blij met mijn saaie hond. Lief en betrouwbaar, zachtaardig, speels, een echte lummel. Kon je mee door de bossen maar een rondje door de wijk ook prima.
Onze wijk zit vol met honden (ook veel labradors). De labradors zijn allemaal stuk voor stuk sullen maar er zitten veel honden in de wijk met gebruiksaanwijzingen (niet tegen fietsers kunnen, niet tegen schreeuwende/ spelende kinderen kunnen/ gaat niet goed met mannetjes/ ontzettend dominant/ constant proberen te ontsnappen/ noem maar op.
Mijn labrador moest ik ook goed opvoeden maar ik heb me toch heel vaak gelukkig geprezen dat ik als grootste trammelant had dat mijn saaie labbie telkens mooi bleef zitten voor de snoepjeskast
(Alleen die haren, wat een toestand! Een robotstofzuiger vond ik een must)
Het leven gaat niet over bier en bitterballen.
maandag 10 februari 2025 om 06:05
GewoonDaantje schreef: ↑10-02-2025 04:26Ik las dat je een labrador wat saai vindt. Dat was precies de reactie van diverse mensen uit mijn omgeving toen ik 16 jaar geleden een labradorpuppy in huis haalde. Ooh wat saai, wat een standaard hond etc.
Ik heb gedurende die 16 jaar (ze is vorige maand pas overleden, 16 jaar en 5 maanden oud!) heel vaak teruggedacht aan deze woorden.
Wat was ik toch blij met mijn saaie hond. Lief en betrouwbaar, zachtaardig, speels, een echte lummel. Kon je mee door de bossen maar een rondje door de wijk ook prima.
Onze wijk zit vol met honden (ook veel labradors). De labradors zijn allemaal stuk voor stuk sullen maar er zitten veel honden in de wijk met gebruiksaanwijzingen (niet tegen fietsers kunnen, niet tegen schreeuwende/ spelende kinderen kunnen/ gaat niet goed met mannetjes/ ontzettend dominant/ constant proberen te ontsnappen/ noem maar op.
Mijn labrador moest ik ook goed opvoeden maar ik heb me toch heel vaak gelukkig geprezen dat ik als grootste trammelant had dat mijn saaie labbie telkens mooi bleef zitten voor de snoepjeskast
(Alleen die haren, wat een toestand! Een robotstofzuiger vond ik een must)
wat een mooie leeftijd en je zal haar vast missen. Labradors vind ik ook onwijs leuke honden. Jammer dat er zoveel gezinnen zijn die een Labrador nemen en vervolgens nauwelijks aan opvoeding doen. Echt onnodig ook want het zijn honden die je ontzettend goed kunt trainen.
maandag 10 februari 2025 om 06:27
@Hartje, je schreef
Dwergpinscher
Spreekt me qua uiterlijk aan, maar de dwergpinschers die ik ken waren allemaal vrij neurotisch/ extreem waaks. Dus ik ken zelf niet echt leuke van dit ras. Maar de moeite waard om goede ervaringen mee op te doen bij een evenement o.i.d.
Ik heb een pinscher. Ze is enorm lief, echt een knuffeltje. Blaffen valt hier mee, maar accepteer ik ook pertinent niet.
Maarrrrr..ze is ook een beetje saai
Wandelen vindt ze prima, maar echt spelen ed doet ze niet. Natuurlijk ben ik stapel gek met haar, maar zou zelf nooit voor dit ras kiezen ( ik heb juist wel 2de kansjes altijd)
Dan vele malen beter: de Jack Russel terriër, ik noem em nog maar weer even
Zijn Shelties enorme blaffende honden? Ik ken meerdere mensen met Shelties maar dat is me nooit zo opgevallen eigenlijk.
DwergpinscherSpreekt me qua uiterlijk aan, maar de dwergpinschers die ik ken waren allemaal vrij neurotisch/ extreem waaks. Dus ik ken zelf niet echt leuke van dit ras. Maar de moeite waard om goede ervaringen mee op te doen bij een evenement o.i.d.
Ik heb een pinscher. Ze is enorm lief, echt een knuffeltje. Blaffen valt hier mee, maar accepteer ik ook pertinent niet.
Maarrrrr..ze is ook een beetje saai
Wandelen vindt ze prima, maar echt spelen ed doet ze niet. Natuurlijk ben ik stapel gek met haar, maar zou zelf nooit voor dit ras kiezen ( ik heb juist wel 2de kansjes altijd)Dan vele malen beter: de Jack Russel terriër, ik noem em nog maar weer even
Zijn Shelties enorme blaffende honden? Ik ken meerdere mensen met Shelties maar dat is me nooit zo opgevallen eigenlijk.
maandag 10 februari 2025 om 07:15
Ik heb een toller mix en hoewel ik het een geweldige hond vind kan hij ook wat angstig zijn. En eenkennig. En dat hoor ik vaker. Het is niet de standaard retriever en allemans vriend zoals de labrador en golden retriever. De dierenarts had het laatst zelfs over de autisten onder de honden.
Je kunt een hele sociale hond hebben maar bij dit ras is er ook een risico op een angstiger type.
Ik ben zelf verzot op de labradors, ja ze zijn groot maar ook zo lief en relaxed
Je kunt een hele sociale hond hebben maar bij dit ras is er ook een risico op een angstiger type.
Ik ben zelf verzot op de labradors, ja ze zijn groot maar ook zo lief en relaxed
maandag 10 februari 2025 om 08:34
Ik ken er ook een flink aantal en ik ken er twee die ik leuk vind, de rest eigenlijk niet. Blaffen veel, heel veel energie, stormen op je af inderdaad. Terwijl ik er ook een ken die dus super chill ligt te snoozen bij een sportschool en die graaf even een knuffel komt halen als je het vraagt aan hem. Dat is zo'n braaf, relaxt beestje. En geen oudje of zo, maar drie jaar. Ik denk dat je het moet treffen inderdaad maar zelf zou ik er ook niet snel een nemen.Itsnojoke schreef: ↑09-02-2025 22:03Veel stemmen voor de Jack Russel. Ik ken er een handjevol. Slechts één daarvan is inderdaad een heerlijk beestje, de rest zijn agressief, dominant en luid. Er wonen er twee op een route die ik wel eens loop, en die kunnen onder het hek door van hun terrein af. Doen dat dan ook. Komen altijd luid blaffend op mijn hond af stormen, gaan tekeer, lopen veel te lang achter ons aan voor ze uiteindelijk afdruipen. Heel vervelend. En dan kom ik er jog wel eens een paar tegen aan de lijn die ook altijd vreselijk lelijk doen.
Hetzelfde geldt voor een chihauhau, ik ken geen een leuke. Allemaal trillende,blaffende zenuwpezen die graag happen.
Alle Staffords ga ik ook met een boog om heen, gewoon voor de zekerheid, net als de herders hier in de straat want ook die zijn niet goed opgevoed en enorm onvoorspelbaar. Het is bij veel covid pups hier uit de wijk flink fout gegaan in de opvoeding.
Staffords kunnen super lief zijn hoor, dat weet ik, zeker voor hun eigen gezin maar ik zou er met een kind nooit aan durven beginnen. Als ze bijten gaat het echt gruwelijk mis.
TO, ik zie dat je veel rassen vanwege het uiterlijk afkeurt. Dat mag natuurlijk hoor, maar staar je er niet blind op. Ik leerde mijn leenhond kennen via een soort datingsite voor gratis hondenoppas online en ik had ook niet op zijn profiel gereageerd omdat ik hem er niet zo bijzonder uit vond zien en eigenlijk iets kleins en knuffeligs zocht of een grote retriever of zo.
Nu schaam ik me daar dood voor want mijn hond is echt de grootste schat ter wereld en ik vind hem nu harstikke mooi. Gelukkig stuurde zijn baasje mij een berichtje en het was liefde op het eerste gezicht want ik had me geen fijnere hond kunnen bedenken om me over mijn lichte hondenangst ( en een fikse depressie ) heen te helpen.
Dus ik zou echt proberen te selecteren op karakter, meer dan uiterlijk/ras. Op verhuisdieren staan ook een hoop leuke honden die een nieuw baasje nodig hebben, soms door verdrietige omstandigheden. Ik snap dat je liever een pup neemt hoor, maar dat is een hele drukke tijd en pups hebben ook bijtfases.
Ik vond het enorm vermoeiend, toen Teckelzusje van mijn hond nog een pup was. Ik ben er toen echt achter gekomen dat een pup echt niets voor mij zou zijn. Ze is nu anderhalf en ik vind haar nog steeds veel te druk en ik ga echt zwaar overprikkeld weg als ik haar uitgelaten heb.
En staar je niet blind op een ras, want niet elke hond voldoet aan de karaktereigenschappen van dat ras. De uitzondering bevestigd de regel. Ik heb zelf niets met Labradors en mijn hond ook niet ( terwijl het ook in hem zit ) omdat ze vaak van die drukke losgeslagen projectielen zijn. Ze kegelen me soms bijna omver. Maar er zijn er drie die zowel hond als ik super leuk en lief vinden. Die zijn rustig, makkelijk en komen graag een aai en een koekje halen. Maar het gros krijgt een flinke grom van mijn hond als ze weer eens opdringerig aan komen stormen om mij te besnuffelen. Dan verdedigt hij me echt.
I'll face it with a grin. I'm never giving in. On with the show.
maandag 10 februari 2025 om 09:09
Die had ik eerder ook al genoemd. Vroeger had ik honden maar later met mijn werk ging dat niet meer dus sinds de laatste hond, van ouderdom, was overleden heb ik katten.Henk-und-Roelie schreef: ↑09-02-2025 18:25Ik vond het hondje in 'As good as it gets" zo super schattig:
Is dit niet iets voor je, TO?
Mocht ik in de toekomst toch weer een hondje nemen dat is dit voor mij een eerste keuze.
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
maandag 10 februari 2025 om 09:11
Veel stemmen voor de Jack Russell Terriër. Het zijn niet de makkelijkste honden, want ze hebben veel energie en dus veel uitdaging nodig. We wandelen veel met onze JRT en ik train met hem. Dat vindt hij ook echt leuk. Als er mensen bij ons hek staan dan waakt hij. Als ik dan zeg dat ik het gezien heb, dan is het ook klaar, hij blijft niet blaffen.
In huis ligt hij gewoon rustig in zijn mand of op de bank. Als we ergens naartoe gaan met hem dan nemen we een dekentje mee. Dat is dan zijn plek en dat werkt heel goed.
Hij weegt een kilo of 6, dus ik kan hem makkelijk dragen als dat nodig is. Ik fiets hier niet, maar onze vorige JRT ging mee in een mandje op de fiets.
Ik ken trouwens best wel wat Podenco’s en dat vind ik zulke lieve honden. Ze zijn gefokt om te jagen, maar ook bij deze honden geldt dat ze met voldoende beweging en uitdaging prima te handelen zijn.
In huis ligt hij gewoon rustig in zijn mand of op de bank. Als we ergens naartoe gaan met hem dan nemen we een dekentje mee. Dat is dan zijn plek en dat werkt heel goed.
Hij weegt een kilo of 6, dus ik kan hem makkelijk dragen als dat nodig is. Ik fiets hier niet, maar onze vorige JRT ging mee in een mandje op de fiets.
Ik ken trouwens best wel wat Podenco’s en dat vind ik zulke lieve honden. Ze zijn gefokt om te jagen, maar ook bij deze honden geldt dat ze met voldoende beweging en uitdaging prima te handelen zijn.
Cum non tum age
maandag 10 februari 2025 om 09:14
Ik vind Podenco's ook leuk. Baasje van mijn leenhond had er een gehaald uit het buitenland maar helaas bleek dat geen match met mijn leenhond te zijn. Hij was flink dominant ( was een straathond geweest ) had baknijd en haalde af en toe uit naar leenhond en baasje. Hij had flink wat meegemaakt en kon ook echt niet loslopen.
Ze heeft het maanden geprobeerd maar het ging echt niet. Het was een super lieve hond verder en hij heeft nu een fijn huisje gelukkig.
Een windhond vind ik ook leuk, een Whippet of een Greyhound. Die schijnen in huis super lui te zijn en buiten actief. Maar ook die kunnen eigenlijk niet loslopen.
Ze heeft het maanden geprobeerd maar het ging echt niet. Het was een super lieve hond verder en hij heeft nu een fijn huisje gelukkig.
Een windhond vind ik ook leuk, een Whippet of een Greyhound. Die schijnen in huis super lui te zijn en buiten actief. Maar ook die kunnen eigenlijk niet loslopen.
I'll face it with a grin. I'm never giving in. On with the show.
maandag 10 februari 2025 om 09:18
Ik hoop dat ik goed quote, nog nooit gedaanBitje93 schreef: ↑09-02-2025 23:25.
Hier een middenslag WolfsKees maar dat blaffen herken ik absoluut niet. Voordat ik mijn Japanse Spitz er bij had reageerde ze zelfs niet wanneer er aangebeld werd, tegenwoordig gaan ze in koor af
Wel heel erg aktief maar wij lopen ca 350 km per maand dus ze komen wel aan hun beweging.
. Ik moet inderdaad wel zeggen dat de IJslander vaak de aanstichter is, of als de Keeshond waakzaam keft dat de IJslander er een concert van maakt.Ik ben er na 12 jaar ruimschoots aan gewend en de buren wonen gelukkig een stukje verderop.
Wel loop ik inderdaad ook heel veel met ze, steeds routes afwisselen en veel hersenwerkjes, ook op latere leeftijd vinden ze dat hier nog steeds fantastisch
kever25 wijzigde dit bericht op 10-02-2025 09:21
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
10.61% gewijzigd
maandag 10 februari 2025 om 09:29
Die zijn onwijs lief. Emotioneel intelligent, heel stabiel en inderdaad in huis vind je ze niet terug.Jujubee schreef: ↑10-02-2025 09:14Ik vind Podenco's ook leuk. Baasje van mijn leenhond had er een gehaald uit het buitenland maar helaas bleek dat geen match met mijn leenhond te zijn. Hij was flink dominant ( was een straathond geweest ) had baknijd en haalde af en toe uit naar leenhond en baasje. Hij had flink wat meegemaakt en kon ook echt niet loslopen.
Ze heeft het maanden geprobeerd maar het ging echt niet. Het was een super lieve hond verder en hij heeft nu een fijn huisje gelukkig.
Een windhond vind ik ook leuk, een Whippet of een Greyhound. Die schijnen in huis super lui te zijn en buiten actief. Maar ook die kunnen eigenlijk niet loslopen.
Die van mij liepen los op het strand of op de hei. Ze gaan zo hard dat het gevaarlijk is in bijvoorbeeld het bos. Als je ze ziet rennen is het echt een lust voor het oog.
maandag 10 februari 2025 om 10:01
Ik lees hier veel over Jack Russels. Besef dat een Jack Russel eigenlijk een enorm grote hond is maar in een klein lijfje.... daarmee is alles eigenlijk al gezegd; een Jack Russel is heel intelligent maar ook erg dominant en heeft een zeer strakke opvoeding nodig waarbij hij leert dat jij, en niemand anders, de baas bent. Een kleine anekdote: ik sprak eens een vrouw met een Jack Russel. Druk, blaffen, ongezeglijk. Terwijl wij stonden te praten ging de Jack Russel met zijn voorpootjes op haar voeten staan. 'Schattig hè, dat doet hij altijd, ik vind dat zo lief ...'. Ik heb haar duidelijk gemaakt dat daar niets liefs aan is; dat is dominant gedrag wat je absoluut niet moet toestaan, hij wil bóven haar staan. Ook vertelde ze me dat de Jack Russel 's avonds als ze op de bank zat altijd op de rugleuning, bij haar schouders ging liggen. Alweer: 'zó lief ...'. Neen! Dat is bovenstaan, superdominant gedrag.
Er is hier al veel goede raad gegeven; de beste raad is: kijk niet naar het uiterlijk, maar naar het karakter. En ga eens kijken in een asiel; daar kunnen de medewerkers je heel goed informeren over het karakter en gedrag van de honden die ze op dat moment binnen hebben. Ik heb jarenlang als vrijwilliger asielhonden uitgelaten, dan zie je al snel wat een fijne hond is en wat niet. Om een voorbeeld te noemen: de hier ook genoemde Staffords waren over het algemeen heel lieve honden, zeer trouw aan de baas. Ze hebben een slechte naam omdat ze door malafide fokkers worden doorgefokt op agressie en dan ook nog eens bij de verkeerde baasjes terechtkomen. Maar dat zijn de uitwassen, die het verpesten voor de anderen!
Er is hier al veel goede raad gegeven; de beste raad is: kijk niet naar het uiterlijk, maar naar het karakter. En ga eens kijken in een asiel; daar kunnen de medewerkers je heel goed informeren over het karakter en gedrag van de honden die ze op dat moment binnen hebben. Ik heb jarenlang als vrijwilliger asielhonden uitgelaten, dan zie je al snel wat een fijne hond is en wat niet. Om een voorbeeld te noemen: de hier ook genoemde Staffords waren over het algemeen heel lieve honden, zeer trouw aan de baas. Ze hebben een slechte naam omdat ze door malafide fokkers worden doorgefokt op agressie en dan ook nog eens bij de verkeerde baasjes terechtkomen. Maar dat zijn de uitwassen, die het verpesten voor de anderen!
maandag 10 februari 2025 om 10:28
Van de JRT zeg ik altijd als ze 30 cm hoger waren stonden ze op de gevaarlijke hondenlijst 
Je moet ze inderdaad zeer consequent opvoeden maar dan heb je er ook echt een veelzijdige en trouwe kameraad aan.
M7jn ouders hebben een stafford. Super lief dier, maar vanaf een bepaalde leeftijd veranderde ze in een heks met andere honden. Ze hebben veel met haar getraind met professionele begeleiding maar loslopen waar andere dieren zijn is er niet meer bij. Mijn ouders zijn stapel op haar, dus regelmatig wordt er naar gebieden gereden ergens achteraf waar ze los kan. Op campings ed zoeken ze specifiek rustige plekjes waar weinig doorloop is. Ze passen zich echt aan op de hond. Heel vermoeiend vind ik persoonlijk en daar zou ik nooit voor kiezen ondanks dat het schatten van dieren zijn, zeker ook voor kleine kinderen.
Je moet ze inderdaad zeer consequent opvoeden maar dan heb je er ook echt een veelzijdige en trouwe kameraad aan.M7jn ouders hebben een stafford. Super lief dier, maar vanaf een bepaalde leeftijd veranderde ze in een heks met andere honden. Ze hebben veel met haar getraind met professionele begeleiding maar loslopen waar andere dieren zijn is er niet meer bij. Mijn ouders zijn stapel op haar, dus regelmatig wordt er naar gebieden gereden ergens achteraf waar ze los kan. Op campings ed zoeken ze specifiek rustige plekjes waar weinig doorloop is. Ze passen zich echt aan op de hond. Heel vermoeiend vind ik persoonlijk en daar zou ik nooit voor kiezen ondanks dat het schatten van dieren zijn, zeker ook voor kleine kinderen.
maandag 10 februari 2025 om 10:32
Ik vind ze echt prachtig inderdaad, zeker als ze rennen. Maar vooral dat rustige, stabiele is wat mij aantrekt aan windhonden. Dat zou mijn ideale hond zijn, een hele stabiele, relaxte, makkelijke hond. Zoals mijn leenhond is, alleen dan wat stabieler dus. Helaas is leenhond nogal angstig aangelegd en schrikt hij van veel en is hij voor veel dingen bang.Peertjes schreef: ↑10-02-2025 09:29Die zijn onwijs lief. Emotioneel intelligent, heel stabiel en inderdaad in huis vind je ze niet terug.
Die van mij liepen los op het strand of op de hei. Ze gaan zo hard dat het gevaarlijk is in bijvoorbeeld het bos. Als je ze ziet rennen is het echt een lust voor het oog.
Dat is ook zijn enige nadeel. Ik kijk vaak naar de serie the dog house, op HBO, over zo'n hondenasiel in Engeland en daar zitten dus veel Lurchers ( soort windhonden ) die ze als zwervers op straat vinden omdat ze gebruikt werden voor illegale races. Mijn hart breekt echt voor die honden want ze zijn vaak zo lief, ondanks wat ze meegemaakt hebben. Ik zou er zo een nemen.
I'll face it with a grin. I'm never giving in. On with the show.
maandag 10 februari 2025 om 10:49
Deze honden worden vreselijk behandeld. Ik zeg altijd ze kunnen zo lief blijven na alles wat ze meemaken omdat ze emotioneel zo intelligent zijn.Jujubee schreef: ↑10-02-2025 10:32Ik vind ze echt prachtig inderdaad, zeker als ze rennen. Maar vooral dat rustige, stabiele is wat mij aantrekt aan windhonden. Dat zou mijn ideale hond zijn, een hele stabiele, relaxte, makkelijke hond. Zoals mijn leenhond is, alleen dan wat stabieler dus. Helaas is leenhond nogal angstig aangelegd en schrikt hij van veel en is hij voor veel dingen bang.
Dat is ook zijn enige nadeel. Ik kijk vaak naar de serie the dog house, op HBO, over zo'n hondenasiel in Engeland en daar zitten dus veel Lurchers ( soort windhonden ) die ze als zwervers op straat vinden omdat ze gebruikt werden voor illegale races. Mijn hart breekt echt voor die honden want ze zijn vaak zo lief, ondanks wat ze meegemaakt hebben. Ik zou er zo een nemen.
Als je zelf gevoelig bent voor depressieve klachten, of snel overprikkeld bent dan is de windhond een uitstekende metgezel. Ze hebben een eindeloos geduld, zijn rustig en komen je troosten als je verdrietig bent. Je hoeft ook echt geen kilometers met ze te lopen zoals veel mensen denken. Liever maken ze regelmatig even een sprintje en als ze uitgesprint zijn komen ze weer geduldig bij je staan.
We gaan bijna offtopic zo denk ik. Sorry TO, het is ook gewoon een leuk onderwerp
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
