Grenzeloos Verliefd

Kijkt er nog iemand?

En als zij weg is zit hij met die hond. Waarom laat ze niet d'r troep die ze niet nodig heft bij hem? Ik ga ervan uit dat ze terug komt zodra het visum technisch weer kan.

Ik heb helemaal niet het idee dat ze alles geprobeerd heeft...

Ach god, hij is echt leuk

Update:



- september 2011 -



Hi Everyone!



Inmiddels is het alweer een aantal weken geleden dat ik terug ben gekomen uit Amerika.

De eerste dagen waren heel gek voor me... ik had heel veel last van mijn jetlag, maar 's avonds hadden mijn vrienden en zusje een heerlijk etentje georganiseerd en heb ik er echt van genoten om iedereen weer te zien. Wie je in het buitenland ook ontmoet, het is toch altijd anders dan de bekende gezichten van je vrienden en familie die je door en door kent.



Ook al zag ik er erg tegenop om terug te gaan naar Nederland en voelde het een beetje als een "failure", toch kreeg ik direct een ontzettend vrij en positief gevoel door te weten dat ik weer op zoek kon naar werk en ook echt mee tel hier. Wonen in een land waar je geen verblijfsvergunning hebt en eigenlijk niet als inwoner bestaat, neemt je zelfstandigheid volledig van je af.

Het was voor mij heel moeilijk om daar mee om te gaan, hoeveel Darnell en zijn lieve familie ook hun best deden om mij dat niet zo te laten ervaren.



Amerika mag dan het land zijn van de "American dream" waar alles zou moeten kunnen, maar dat kan met al die strenge regels nog best tegenvallen. Darnell en ik spreken elkaar elke dag en na mijn aankomst hier kon ik enkele dagen later alweer bij verschillende bedrijven aan de slag via een uitzendbureau.



Nu heb ik een tijdelijke fulltime baan gevonden als receptioniste bij het Europees hoofdkantoor van een Internationaal bedrijf en heb ik echt het gevoel dat ik mijn zelfstandigheid weer terug heb.

Ik mis Darnell en ons "thuis" in Amerika vaak erg. Vandaag is het zijn verjaardag en ik vind het vreselijk dat ik daar niet bij kan zijn.



Het verbaast me nog elke dag hoeveel grenzen er wel niet zitten aan een grenzeloze liefde. Het is mij, nu ik weer lekker aan het werk ben, met de tram en fiets mijn weg door Amsterdam baan en mijn lieve familie en vrienden kan zien wanneer ik maar wil, ook erg duidelijk geworden dat ik mijn zelfstandigheid en mogelijkheid tot professionele en persoonlijke groei absoluut niet wil afstaan. Ik wil graag in een ander land wonen, maar ik moet er wel mezelf kunnen zijn. Ik ben te jong en energiek om deze dingen op te geven en dus zal ik mijn plan moeten aanpassen, iets wat Darnell ook heel goed begrijpt en waar we het alle twee over eens zijn.



Darnell en ik zijn alle twee “dreamers” en hebben grote ambities met onze levens, we gunnen elkaar de vrijheid en mogelijkheid om onze dromen waar te maken. Ik heb een erg leuk baan aanbod gekregen in een nieuw hotel in Istanbul en denk erover na om dit aan te nemen. Het zou betekenen dat ik voor langere tijd in Istanbul kom te wonen... een plek waar ik veel vrienden heb en de mogelijkheid tot "legaal" wonen en leven. Ik denk erover na om van die plek mijn basis te maken in plaats van Amsterdam en van daaruit verder te gaan.



Natuurlijk is het onmogelijk om op die manier echt samen te zijn met Darnell zoals in de laatste maanden, maar Darnell en ik geloven er alle twee in dat we in het leven niks zullen missen wat voor ons bedoeld is. Ons motto: "A chance is like a picture, it would be nice if you'd just take it!"

Hij is mijn “soulmate” en ik weet dat als wij bij elkaar horen, wij dat ook zullen zijn. Iedere dag is een nieuw begin en met die gedachte ga ik de toekomst tegemoet. Darnell komt waarschijnlijk volgende maand naar Nederland en dan kunnen we samen alles beter op een rijtje zetten.

Voor nu is het allemaal nog erg onduidelijk, maar wat mij ook te wachten staat… ik weet dat het allemaal meer dan goed komt.



Hugs,



xoxo Davitha.