Gilles de la Tourette
dinsdag 8 juli 2008 om 13:46
Goedemiddag,
Ik kom regelmatig een jongeman tegen die Gilles de la Tourette heeft.
Hij heeft geen last van vloeken, maar van tics. Soms zit hij dus met zijn hoofd te schokken en ook lijkt hij soms 'kramp' in zijn nek te hebben.
[Hij wordt behandeld met botox injekties, die werken pas 3 á 4 weken na toediening....].
Mijn vraag is de volgende : hoe moet ik reageren als hij die tics heeft. Moet ik het negéren, of moet ik juist meeleven en zeggen : jongen, wat heb je weer veel last vandaag.
Ik hoop dat er een 'ervaringsdeskundige' hierop antwoord kan geven.
Bij voorbaat dank!
Groetjes, Beter Laat
Ik kom regelmatig een jongeman tegen die Gilles de la Tourette heeft.
Hij heeft geen last van vloeken, maar van tics. Soms zit hij dus met zijn hoofd te schokken en ook lijkt hij soms 'kramp' in zijn nek te hebben.
[Hij wordt behandeld met botox injekties, die werken pas 3 á 4 weken na toediening....].
Mijn vraag is de volgende : hoe moet ik reageren als hij die tics heeft. Moet ik het negéren, of moet ik juist meeleven en zeggen : jongen, wat heb je weer veel last vandaag.
Ik hoop dat er een 'ervaringsdeskundige' hierop antwoord kan geven.
Bij voorbaat dank!
Groetjes, Beter Laat
dinsdag 8 juli 2008 om 14:41
Mijn zoon (11) heeft tics en een verhoogde kans om Gilles de la Tourette te ontwikkelen, hij wil wel graag dat ik (en dus niet iemand anders) het hem vertel als het een periode erger is. Het bij elke tic vertellen heeft geen zin want hij kan er toch niks aan doen. Hij wil gewoon graag weten of hij weer vaker gek doet.
dinsdag 8 juli 2008 om 15:51
Beter laat, ik zou het grootste deel van de tijd voor negeren kiezen, maar als je wilt meeleven zou ik niet zeggen: wat is het erg vandaag, dat klinkt wat neerbuigend en betuttelend. Misschien een idee om te vragen of hij veel last heeft van zijn tics, (en er meteen bijvragen: of heb je liever niet dat ik daarover begin?). Als hij erover wil praten kun je het er evt. af en toe over hebben. Voor jou is het bijzonder en in het oog springend, maar hij leeft er de hele dag mee en vindt het misschien prettig als mensen er 1 x naar vragen en het dan verder negeren. Zo geef je hem het meeste een gevoel dat je hem voor vol aanziet en niet alleen maar de tics ziet.
woensdag 9 juli 2008 om 00:22
Lijkt mij idd afhankelijk van de context waarin je met iemand te maken hebt. Ik denk dat wat Yette zegt wel vaak waar is: dat het meer een onderwerp is met familie en/of vrienden. Hoewel het hen ook minder opvalt waardoor het ook minder vaak een gespreksonderwerp is dan je wellicht zou denken naar aanleiding van die roze olifant.
Maar meeleven lijkt me niet iets waar iemand in deze situatie nu echt op zit te wachten. Ik zou er zelf ook niet zo snel wat over zeggen denk ik. Het went en waarschijnlijk weet die jongen dat zelf ook wel.
Maar meeleven lijkt me niet iets waar iemand in deze situatie nu echt op zit te wachten. Ik zou er zelf ook niet zo snel wat over zeggen denk ik. Het went en waarschijnlijk weet die jongen dat zelf ook wel.