Reizen
alle pijlers
Slecht in afscheid nemen
dinsdag 26 augustus 2008 om 09:45
Hej allemaal,
Wie is er ook zo slecht in afscheid nemen van zijn partner (of familie) als je zonder hem of haar naar het buitenland gaat?
Ik vertrek binnenkort voor een paar weken naar Zuid-Afrika voor een project en zie nu al op tegen het afscheid nemen.
Klinkt misschien onbelangrijk omdat het geen definitief afscheid is en maar voor een paar weken, maar ik kan hier heel slecht tegen.
Dit heeft er ook mee te maken dat een familielid van mij enige tijd geleden verongelukt is en ik daar dus nooit afscheid van heb kunnen nemen. Sindsdien is het alleen maar erger geworden.
Ik probeer mezelf moed in te praten, maar ik blijf er ontzettend tegenop zien met als gevolg huilbuien..
Wie herkent dit en heeft tips of een steuntje in de rug voor mij?
Alvast heel erg bedankt!
Liefs Solane
Wie is er ook zo slecht in afscheid nemen van zijn partner (of familie) als je zonder hem of haar naar het buitenland gaat?
Ik vertrek binnenkort voor een paar weken naar Zuid-Afrika voor een project en zie nu al op tegen het afscheid nemen.
Klinkt misschien onbelangrijk omdat het geen definitief afscheid is en maar voor een paar weken, maar ik kan hier heel slecht tegen.
Dit heeft er ook mee te maken dat een familielid van mij enige tijd geleden verongelukt is en ik daar dus nooit afscheid van heb kunnen nemen. Sindsdien is het alleen maar erger geworden.
Ik probeer mezelf moed in te praten, maar ik blijf er ontzettend tegenop zien met als gevolg huilbuien..
Wie herkent dit en heeft tips of een steuntje in de rug voor mij?
Alvast heel erg bedankt!
Liefs Solane
dinsdag 26 augustus 2008 om 11:36
Ik ken het helemaal. Of ik nu zelf op vakantie of dat mijn familie gaat. Ik zie altijd enorm tegen afscheid op. Ik weet gewoon dat ik ga janken. Vreselijk want ik wil niet dat ze denken dat ik het niet leuk voor ze vind ofzo. Juist wel. Maar ik kan er niets aan doen. Een oplossing heb ik nog niet gevonden. Mijn omgeving weet het inmiddels en dat scheelt wel. Eerder probeerde ik altijd krampachtig mijn huilen in te houden, maar dat werkt niet. Ik geef het nu gewoon dat ik er moeite mee heb en verberg het niet meer. Maar wou echt dat ik er geen last van had. Voor langere tijd naar het buitenland zou ik om die reden dus ook nooit doen. Zelfs lange vakanties doe ik liever niet meer. Ik ben bang dat er iets gebeurt in mijn afwezigheid, belachelijk natuurlijk want dat kan altijd en overal...
Heb iedereen het liefst gewoon om me heen, maar ja.... vakantie is ook heerlijk...
Ik wens je heel veel succes Solane, ik weet hoe veel last je er van kunt hebben.
Heb iedereen het liefst gewoon om me heen, maar ja.... vakantie is ook heerlijk...
Ik wens je heel veel succes Solane, ik weet hoe veel last je er van kunt hebben.
woensdag 27 augustus 2008 om 19:17
Solane Ik woon al 9 jaar in amerika en elke keer als ik naar nederland vlieg jank ik me zelf misselijk en als ik weer afscheid neem van mijn familie om weer naar huis te vliegen jank ik weer de hele boel bij elkaar.......
Proberen in te houden werkt alleen maar averechts jank ik 2x zo veel. Als je een mp3 speler heb maar een play list met leuke vrolijke muziek geen liefdes liedjes etc....
Ook vraag ik mijn famillie om als ik door de douane moet,...gewoon weg te gaan, blijven hangen en zwaaien als ik elke keer omkijk is te moeilijk
Proberen in te houden werkt alleen maar averechts jank ik 2x zo veel. Als je een mp3 speler heb maar een play list met leuke vrolijke muziek geen liefdes liedjes etc....
Ook vraag ik mijn famillie om als ik door de douane moet,...gewoon weg te gaan, blijven hangen en zwaaien als ik elke keer omkijk is te moeilijk
woensdag 27 augustus 2008 om 20:22
Als ik naar mijn zus ga die in Brazil woont, ben ik zo blij. Dan hol ik de douane door, zo in haar armen.... Dan voel ik me gelukkig want het is pas nét begonnen. Dan voel ik me de koningin omdat de tijd op dat moment zo aan mijn zijde is..
Een paar weken later zit ik dan op dat zelfde vliegveld. Mijn wangen nat. Buikpijn, chagrijnig, verdrietig... want ik heb haar net weer gedag gezegd voor zeker een jaar....
Zo gaat dit al jaren. Het went nooit. Het doet altijd pijn.
Ik neem dus nooit afscheid voor een paar weken, maar altijd voor een jaar. Dat ik dan afscheid moet nemen van mijn partner / ouders voor een week of 3 of 4 (hoe lang ik ga) valt in het niets voor mij bij dat gevoel wat door me heen gaat als ik net in Brazilie door de douane heen ben en haar nog even zie zwaaien...
Tips?
Niet eentje.
Het is gewoon kut.
Lichtpuntje, ben altijd blij dat ik weet dat ik het jaar erop weer ga......
Een paar weken later zit ik dan op dat zelfde vliegveld. Mijn wangen nat. Buikpijn, chagrijnig, verdrietig... want ik heb haar net weer gedag gezegd voor zeker een jaar....
Zo gaat dit al jaren. Het went nooit. Het doet altijd pijn.
Ik neem dus nooit afscheid voor een paar weken, maar altijd voor een jaar. Dat ik dan afscheid moet nemen van mijn partner / ouders voor een week of 3 of 4 (hoe lang ik ga) valt in het niets voor mij bij dat gevoel wat door me heen gaat als ik net in Brazilie door de douane heen ben en haar nog even zie zwaaien...
Tips?
Niet eentje.
Het is gewoon kut.
Lichtpuntje, ben altijd blij dat ik weet dat ik het jaar erop weer ga......
DTEEZ!
zondag 31 augustus 2008 om 19:47
hej Solane,
Ik ben ook echt geeeeen held in afscheid nemen. Niet als ik zelf weg ga, niet als iemand anders weg gaat.
Ik ben zelf 2 jaar terug voor een half jaar naar Ghana gegaan, het afscheid was
zowel het moment van vertrek uit nederland, maar misschien nog wel meer het vertrek weer terug naar nederland...
afscheid, blijft moeilijk maar gaat voorbij....het moment dan, in de plaats komt dan een avontuur en ja dan zal je missen, maar het is tijdelijk en die mensen zie je weer terug...
Heel veel plezier en geniet ervan!
Ik ben ook echt geeeeen held in afscheid nemen. Niet als ik zelf weg ga, niet als iemand anders weg gaat.
Ik ben zelf 2 jaar terug voor een half jaar naar Ghana gegaan, het afscheid was
zowel het moment van vertrek uit nederland, maar misschien nog wel meer het vertrek weer terug naar nederland...afscheid, blijft moeilijk maar gaat voorbij....het moment dan, in de plaats komt dan een avontuur en ja dan zal je missen, maar het is tijdelijk en die mensen zie je weer terug...
Heel veel plezier en geniet ervan!
zondag 14 september 2008 om 12:13
Solane,
Ik herken je verhaal en je verdriet. Ik reis zelf ook veel naar het buitenland, en afscheid nemen valt me zwaar. Maar weet je, de makkelijkste oplossing voor mij is altijd het erkennen van het probleem. Ik vertel gewoon heel eerlijk dat het me zo zwaar valt, en dat ik een week tevoren gewoon ronduit verdrietig ben. Voorheen deed ik er gewoon luchtig en stoer over, maar dit maakte het voor mezelf uiteindelijk wel erg moeilijk.......
Ik herken je verhaal en je verdriet. Ik reis zelf ook veel naar het buitenland, en afscheid nemen valt me zwaar. Maar weet je, de makkelijkste oplossing voor mij is altijd het erkennen van het probleem. Ik vertel gewoon heel eerlijk dat het me zo zwaar valt, en dat ik een week tevoren gewoon ronduit verdrietig ben. Voorheen deed ik er gewoon luchtig en stoer over, maar dit maakte het voor mezelf uiteindelijk wel erg moeilijk.......
