zwanger geworden na IVF/ICSI- het vervolgtopic DEEL 2

baggal ik heb je een pb gedaan, kijken of die aantkomt. wil je mij anders ook 1 sturen?

Podverdorie Tasje, wat zal jij een hartverzakking hebben gehad zeg pffff. Gelukkig met een sisser afgelopen maar dit kost je wel kostbare jaren!
Lijkt mij mooi om te zien de interactie tussen de 2 broers en hoe Hugo al op Cas reageert als hij hem in het vizier heeft.

Zo te lezen zit jij Rosings in een heerlijke bubbel en geniet je van elke seconde!

Wat een heftige reactie Zima op paracetamol. Hopelijk is er een goed alternatief voor je en kun je de komende periode voldoende rust pakken.

Boulu als je nog meeleest, weet dat je regelmatig in mijn gedachten bent geweest en dat ik jullie nogmaals heel veel sterkte wil wensen. Na de achtbaan van de afgelopen weken kan ik mij zo voorstellen dat het je nu echt aanvliegt en in een zwart gat terecht komt. Schrijf hier vooral van je af als je daar behoefte aan hebt!


De afgelopen 2 weken kropen hier heel langzaam voorbij maar vandaag was het dan zover en had ik weer een echo. Ik was stikzenuwachtig en was er van overtuigd dat het niet goed zou zijn... Niets was minder waar Volgens de echo loop ik zelfs 1 dag voor en ben ik nu 8 weken en 4 dagen zwanger. Zo dankbaar voor een mooi echo en 3 kilo lichter van de spanning die van mijn rug is afgevallen.

Ik ben dus officieel overgedragen aan de verloskundige.

Vraagje aan de utrogestan gebruikers; tot welke periode hebben jullie dit gebruikt? Ik mag nu afbouwen maar ik heb wel een soort koudwatervrees gekregen brrrr

@Hosta: ik heb utrogestan gebruikt tot aan de positieve test /NOD. Niet langer. Rustig afbouwen, je echo's zijn goed, je bent echt zwanger!

aaarhh een heel bericht getypt en alles weg is nog te vroeg denk.. zo irritant haha

dus ik zwaai maar even hoor

Hee lieve meiden,

Ik vind het zo lief dat jullie nog aan me denken en iets voor mij opschrijven!! Ik lees mee maar neem wel iets afstand. Toch heb ik wel de behoefte om ergens m'n verhaal kwijt te kunnen en jullie zeggen allemaal dat dat hier mag dus daar ga ik dan maar vanuit .
Ik wil ook op jullie reageren anders voelt het niet goed. Wel vind ik het gek dat jullie allemaal nog zwanger zijn (gelukkig maar natuurlijk!!) en ik niet, toch voel ik me hier het meeste thuis. Ook wel bij het 'maar niet zwanger worden' topic maar daar dunt het ook steeds meer uit . Het gewone IVF/ICSI topic vind ik erg druk en kan ik gewoon niet bijhouden.

@Zima: Knap dat je weer aan het werk bent maar ik snap dat het allemaal erg veel is!! Wel super fijn dat je kan genieten van de baby en je buik, zo bijzonder. Kom je ook nog toe aan het verdriet van het overlijden van 'opa/oma'?

@Unicorn: Haha 17 dozen!! Heerlijk!! Lijkt me zo leuk zo'n babykamer gaan klaarmaken.

@LaFemme: Fijn dat alles nog steeds goed is!!

@Hosta: Jaaa gefeliciteerd!! Wat geweldig weer een goede echo!! Ik was meestal een dag ofzo blij en daarna kwamen de zorgen weer haha, pff. Achteraf niet onterecht maar dat heeft er niks mee te maken.
Ik moest utrogestan tot 12 weken gebruiken. Voelde ook beter voor mij. Uiteindelijk ben ik nadat het vocht te zien was op de echo gestopt (ruim 10 weken) en ze heeft nog een tijd doorgeleefd dus dat was ook prima volgens mij.

Moringa, Ylva en Hannepan: Wauw wat komt het dichtbij!! En misschien is Moringa zelfs al bevallen!! Super leuk en spannend. Hoop dat jullie een fijn verlof hebben allemaal. Wat fijn dat jullie kindje eindelijk in jullie armen mag liggen.

Nu ik dit bovenstaande typ, krijg ik ineens de tranen in m'n ogen. Wat zou ik er veel voor over hebben om dat te krijgen. Ik las net terug in mijn dagboek van de maanden juni en juli. Dat het bijna niet meer mis kon gaan na twee goede echo's en we er zo klaar voor waren. En nu zitten we weer hier, met leegte en zonder zicht op een snelle, goede volgende zwangerschap.
Het meest erg vind ik de onzekerheid en het afwachten tot wanneer ik weer zwanger mag zijn. Als we zulke slechte scores blijven houden bij een poging kan het heel snel gedaan zijn met een poging. Maar goed, 1 goede is prima natuurlijk, daar gaan we voor.

Op zich gaat het verder wel goed. Meestal ben ik in de ochtend verdrietig en later op de dag trekt dat bij. Ook flink veel afleiding en dat is ook goed voor mij. Iedereen is ook nog steeds ontzettend lief en we hebben ik weet niet hoeveel kaartjes gehad, heel bijzonder.
Ik ben vooral bang voor wat er nog komen gaat: wat komt er uit de tweede uitslag van de vlokkentest? Hoe gaat een volgende poging eruit zien? Wanneer zijn we weer zwanger? En komen we die 12 weken door?
Het doet me zoveel pijn als ik eraan denk dat het nog wel eens lang zou kunnen duren voor het weer zover is...

Het is nu een week geleden dat ze geboren is, heel gek idee, wat was ze ontzettend mooi en wat zijn we blij met ons meisje . We hadden haar met zoveel liefde willen groot brengen. Dit gevoel vergeet ik nooit meer en ben zo blij dat we haar hebben mogen ontmoeten.

Ik lees trouwens dat Weija even uit het topic is. Ik ben ook bang dat ze weer geen goed nieuws heeft gehad (ze zou rond haar testdatum zitten) en dat vind ik zo verdrietig voor haar.
Ook denk ik nog veel aan Duufje. Het zal nog wel even duren maar ik hoop zo dat zij zich hier ook weer een keer mag melden.
Op een gegeven moment moet ik hier ook maar afstand nemen haha, beetje gek als jullie allemaal vooruit gaan en ik stil blijf staan .

Lieve Boulu,
Ik wil elke keer wat schrijven, maar zo druk op het werk, dat het weer niet lukte. Nu even echt tijd maken
Wat een verdriet en leegte meid, zeker als alles voorbij is en dan ga je je beseffen wat er is gebeurd en dan het enorme gemis. Eerst zit je nog in die waas en nu ga je pas verwerken. Dit is echt rouwverwerking, afstand nemen van iets wat je heel dierbaar is. Geef jezelf daar echt de ruimte voor. Lijk me ontzettend heftig en zwaar om mee te maken.
Ik hoop voor jullie dat met de tijd het verdriet iets minder rauw wordt en jullie mooie meisje vergeet je nooit. Het minst moeilijke zou zijn als je weer snel zwanger raakt, dan kan je weer positief vooruit kijken. Maar kan me voorstellen omdat het IVF traject al niet makkelijk ging dat dit je extra angstig maakt. Zeker nu je het hebt ervaren het zwanger zijn, ga je er nog meer naar verlangen.
Fijn dat je je hier thuis voelt en schrijf zolang jij je er prettig bij blijf voelen.

Ik ga heel erg voor je duimen dat de volgende poging een doorgaande en zorgeloze zwangerschap brengt. Ik denk aan je! Hopelijk kunnen jullie het samen op vakantie een beetje een plaatsje geven. Er zijn hier een paar mensen die ik met heel mijn hart een mooi gezond kindje gun dat zijn Duufje, Flipje, jij, Dazzle en Weija. De rest uiteraard ook, maar met jullie lees ik met nog wat meer betrokkenheid mee. Sterkte lieve meiden, als jullie dit lezen

Hosta: Gefeliciteerd ! Ik heb utrogestan en de sub cut injecties tot 11 weken gebruikt op advies van Dr Abramov destijds. Had heel lief van Rosings, Ylva, Tasje en Anne de ongebruikte utrogestan gekregen uit NL (aangezien ik de medicijnen allemaal zelf moest betalen). Ik vond het doodeng om daarna te stoppen. Ik had nog Cyclogest liggen van mijn eerste NHS poging destijds en die heb ik ook maar gebruikt: van 3 keer daags na 2 keer daags... Ik weet van mijn vriendin L. dat in het Radboud het beleid was om te stoppen met de progesterone na de positieve test.

Piene: Dat is zooo irritant! Ik zal je trouwens even een PB sturen vandaag. Ik had een week of 2 terug Duufje een PB gestuurd en ik weet dat die aangekomen is, alleen ontvang ik geen PB-tjes - terwijl ik de functie wel aan heb staan.

Boulu: Ik snap je. Ik heb mij hier ook twee keer aangemeld en toen ging het mis - en dan val je gevoelsmatig tussen de wal en de sloot. Bovendien geldt dat in het IVF topic er een heleboel nieuwe namen bij zijn gekomen. Ik schrijf nog wel mee, maar destijds vooral ivb met de 'oudgedienden' Dazzle, Duufje en Flipje en soms vraag ik me ook af of ik niet zo langzamerhand afscheid moet nemen van het topic. Zeker nu Flipje ook haar eigen topic heeft, Weija in de meesleesstand zit Duufje in de wachtstand zit en ik Animal ook spreek op het 'maar niet zwanger worden' topic. Op dit moment is het op het reguliere IVF ook echt een slagveld moet ik zeggen
Wat anderen ook hebben gezegd: voel je vrij om hier te blijven schrijven - je hoort er gewoon bij en jouw emoties zijn heel begrijpelijk: vooral de angst of het weer lukt en wanneer het dan lukt naast het gevoel van enorme leegte.
Het heeft bij mij destijds echt wel een tijdje geduurd voordat ik kon accepteren dat ik niet meer zwanger was en dat komt gewoon door de blijdschap na de positieve test en ik was niet eens zo ver als dat jij was. Misschien dat ik daarom ook nog steeds bang ben om haar te verliezen...
Uiteindelijk lieve Boulu heb ik er wel weer vertrouwen in dat je zwanger wordt en de eerste 12 weken is gewoon afzien. Dat je daar nu niet op durft te rekenen is begrijpelijk. In mijn hoofd kon ik mezelf ook niet zwanger zien - ik zag het gewoon niet gebeuren en ik weet dat Lilly hetzelfde had. Twijfels over of je ooit wel moeder wordt zeggen niets over slagingskansen.
Na 12 weken wordt het wel iets beter is mijn ervaring. Onbevangen zwanger worden zit er helaas niet meer in, maar je hebt nog enorm veel kansen Is er trouwens al iets bij je op de deurmat gevallen? Wanneer ga je op vakantie?

Angel: Hoe is het met jou? Alles ok?

Rosings: Fijn dat je zo aan het genieten bent.

Hier merk ik dat ik er 's nachts heel vaak uit moet voor een plas - nachtrust is ook niet top, maar de blijdschap overheerst nog steeds. En misschien is de natuur ons aan het voorbereiden op wat komt qua gebroken nachten Vrijdag controle in het ziekenhuis en dan alweer 33 weken maandag

boulu schreef: ↑

16-08-2017 10:17

Moringa, Ylva en Hannepan: Wauw wat komt het dichtbij!! En misschien is Moringa zelfs al bevallen!! Super leuk en spannend. Hoop dat jullie een fijn verlof hebben allemaal. Wat fijn dat jullie kindje eindelijk in jullie armen mag liggen.

Nu ik dit bovenstaande typ, krijg ik ineens de tranen in m'n ogen. Wat zou ik er veel voor over hebben om dat te krijgen. Ik las net terug in mijn dagboek van de maanden juni en juli. Dat het bijna niet meer mis kon gaan na twee goede echo's en we er zo klaar voor waren. En nu zitten we weer hier, met leegte en zonder zicht op een snelle, goede volgende zwangerschap.

Ik wil morgen uitgebreider reageren op anderen - want veel te lang niet gedaan, maar dit kwam even binnen. Net toen ik dit las deed mijn baby ook nog eens een soort halfbakken stretchoefening (ze ligt muurvast ) en door je woorden besefte ik weer hoe speciaal dat is.
Ongelooflijk lief en vooral sterk dat je nog zo betrokken reageert. Die onzekerheid is verschrikkelijk, ik heb er soms nog nachtmerries over. Erg fijn dat je zoveel steun krijgt in je omgeving! Dat is zo belangrijk. Ik ben het verder helemaal eens met wat @lilly zegt.

Geef alsjeblieft de hoop niet op, hoe moeilijk dat ook is. Ik denk aan je.

Mijn verlof bevalt nog steeds en ik heb mezelf gedwongen vanaf dit weekend vnl niks te doen. Proberen dan, want ik ben gewend om maar door te gaan. Verder heb ik idd onwijs veel zin om haar te zien en te horen.

X voor jou lieve @Boulu!

lieve boulu even een hrle dikke knuffel die leegte is zo klote. en dat het een plekje krijgt duurt zo lang dikke kus en schrijf zoveel als je wilt

@Baggal ik heb morgen de termijnecho! En van dat plassen is voor mij nu al zo herkenbaar.. voor de zwangerschap sliep ik een hele nacht door of hooguit 1x, maar nu is 5-6x de standaard.

@Sofie wat kruipen de weken voorbij he.. Of vind je het meevallen?

@Boulu

veel suc6 morge lafemme. vind je het spannend? 5 a 6 x plassen per nacht jeetje haha ik 2 x elke nacht dat valt dan nog wel mee

Heel veel succes morgen LaFemme, toch weer een spannend moment en als alles goed is, heel dik genieten! Hoe ver ben je morgen?

Praat mij niet over slapeloze nachten, ik ben ook zo'n zeikerd geworden 's nachts en daarna Ik was altijd een hele makkelijke slaper. Sliep binnen een paar minuten en dan de hele nacht door en er ook niet uit 's nachts om te plassen. Sinds ik zwanger ben is het 's nachts

De liefde voor je dochter spat van het beeldscherm af Boulu en daarmee helaas ook het bijbehorende verdriet en gemis.
Jullie gaan binnenkort toch op vakantie? Hopelijk zal dat een beetje jullie gedachtes kunnen verzetten en kunnen jullie weer een heel klein beetje vertrouwen voor in de toekomst vinden.

Vandaag contact opgenomen met de verloskundigenpraktijk en over een kleine 3 weken heb ik daar een afspraak met termijnecho. Dat vond ik natuurlijk veeeeeeel te lang duren dus ik ga in ieder geval volgende week voor een betaalde echo. Dat is wel het minste wat ik mezelf cadeau kan doen

De Utrogestan ga ik vanaf vandaag langzaam afbouwen zodat ik tegen de 10 weken er vanaf ben. Liever had ik wat langer door gebruikt maar ik moet er ook vertrouwen in krijgen dat het zonder ook goed gaat.

Is er trouwens nog een verschil in nipt test en wat er getest wordt met die in NL en bijv. in Belgie? Of is het enige verschil dat je in België het geslacht al kan opvragen en in NL niet?

hosta groot gelijk hoor extra echo boeken
nipt in belgie is wel stuk duurder dacht ik?

LaFemme: heel veel succes! Even spieken en hopelijk goed nieuws straks.

Hosta: Mijn broer betaalde voor de NIPT destijds 500 euro in Leuven. Ik heb £399 betaald dus dat was, met de wisselkoers destijds, ongeveer hetzelfde.

Hier vanmorgen toch even dikke tranen. Sweet Pea is bizar rustig geweest gister en dan maakt de angst zich weer meester van mij. Heb als gevolg heel slecht geslapen. Vanmorgen en vannacht was ze wel weer actief, maar er zitten soms dagen tussen. En de schopjes zijn meer verschuivingen geworden. Dat schijnt normaal te zijn...
Ik zie morgen de midwife en Ik denk dat ik mijn angst wel met haar bespreek. Ik WEET dat het deels tussen mijn oren zit en zie dat de komende 6 weken standje overleven worden en dat slaat nergens op. Baggal-man is wel heel lief overigens en wil best elke week een echo doen. Voor mijn gevoel is ze buiten mijn lichaam veilig. En ik zou willen dat ik haar veilig in mijn armen had. Niet omdat ik ongeduldig ben of vanwege angst voor de bevalling an sich, maar meer vanwege de angst om haar.

oo baggal ik had hier hetzelfde had dr hele dag al niet gevoeld en pas savonds wat lichte plopjes. dus ik ging ook al uit van t ergste maar de volgende dag heeft ze ruimschoots goedgemaakt.
lastig hoor inderdaad bespreken misschien kan ze je nog even gerust stellen

Lieve Baggal,
ik snap je angst en onzekerheid heel goed. Zeker als ze opeens een rustige dag heeft. Ik zou het zeker bespreken tijdens het gesprek met de midwife morgen. Wellicht kunnen ze je zorgen gedeeltelijk wegnemen, je extra controles oid aanbieden.
Je bent inmiddels met 32 weken gelukkig wel aan de goede kant van de zwangerschap beland. Ook buiten je lichaam zou ze inmiddels een goede kans maken (maar beter blijft ze natuurlijk nog iig een week of 4 zitten).
Sterkte!

Kan je nog een keer je postvak in checken? Of als je daar niets ziet van Flipje, een keer je 'berichten van anderen ontvangen' uit en weer aan zetten? Misschien helpt dat.

ik heb wel pb ontvangen van baggal. en nog wat teruggestuurd heb je dat ontvangen baggal?

Weija: wat een ontzettend lief bericht. Ik heb de PB functie uit en aangezet, maar zag geen bericht van jou of van Flipje. Ik kan jou een PB sturen en misschien kun je daar op replyen.

Piene: Ja - ik heb je berichtje ontvangen en ook die van Animal.

@Baggal Pfff, 32 weken alweer!! En weer veel gebeurd bij jou: een negatieve (dus positieve ) suikertest en een afwezige midwife. Jij bent tenminste nog assertief en weet bovendien prima je weg te vinden, maar vrij bizar om te bedenken dat er mogelijk zwangeren zijn die daardoor vrijwel nooit iemand zien.
En het is niet vreemd dat je meisje wat minder beweegt: ze heeft gewoon steeds minder ruimte! Ik heb precies hetzelfde en het stomme is... Ook ik maak me zorgen (terwijl ik hier tegen jou zeg dat het normaal is :')). Ik zie de verloskundige morgen, maar weet eigenlijk vrijwel zeker dat ze dit gaat zeggen. Maar toch. Better safe than sorry.

@Zima Hoe onwijs schattig moet dat zijn, zo'n betrokken broertje. Die hebben al een band voordat de baby goed en wel uit de buik is haha. Ben je al minder verkouden?

@unicorn Heb al iets mogen zien van jullie babykamer <3. En hoezee voor betrokken klussende papa's haha. En wat @Angel schrijft had ik ook enorm. We hebben best een groot nieuwbouwhuis, lekker naïef op de groei gekocht. Op een gegeven moment waren we echt aan het kijken naar andere huizen. En nu zitten we dus met allerlei klussen die daardoor bleven liggen hahaha.

Wow @Tasje, jij hebt wat roerige dagen/weken gehad... Alhoewel 'gehad', hoe gaat het inmiddels?

Nog een keer een knuffel voor @Boulu.

@Hannepan Hoe gaat het met je verlof? Al last van nesteldrang? Vond het irritant als mensen dat vroegen, dus sorry . Merk echt dat ik er toch wat last van heb.

@Moringa Whuuut!! Een vriendin van mij had precies hetzelfde als jij en daar is de baby met precies 38 weken gehaald. Dat ben ik nu. Vind ik best maf om te beseffen. Ik ben benieuwd hoor! En succes/sterkte/veel plezier en voor hééél veel geluk meid! xx

Woehoe @Hosta! Wat fijn! De utro mocht ik gebruiken tot de positieve test. Ben toen voor de zekerheid een dagje langer doorgegaan, maar ik had toen al niet het idee dat mijn lichaam het nog nodig had. Weet niet waarom - misschien omdat alles er nog harder uitkwam (sorry ). Vond het wel eng, maar het resultaat schuift nu met haar dikke billetjes rond in mijn buik.
Ik betaalde in België nog maar 290 euro (Antwerpen), maar ik hoefde het geslacht niet te weten. Dat wilden we liever via een echo zien en meemaken. Ik heb 'm in België gedaan, omdat de NIPT pas over 3 maanden beschikbaar zou zijn in NL, anders zou ik 'm lekker in eigen land hebben gedaan. Wat behalve het geslacht nog meer het verschil was weet ik helaas niet meer, dat zou je aan de verloskundige/gyn kunnen vragen.

@LaFemme Enenenen? Hoop het zo voor jullie.

@Hier ben ik dus alweer 38 weken... Ik besef het nog steeds niet eigenlijk. Binnen nu en 4 weken gaat ze gewoon geboren worden. Heb nu het idee dat ze er nog prima zit. Heb wel veel harde buiken die steeds iets pijnlijker worden, maar daar is alles mee gezegd. Kan ook komen doordat ik veel bezig ben. Zelfs de schoonmaakster doet het niet goed genoeg meer naar mijn smaak. Arm mens.
Heb nog tot zaterdag afspraken, maar wil daarna veel tijd vrijmaken voor de bank, Netflix en mijn stapel boeken. Moet ook wel: sinds een paar dagen gaat het lopen toch wat stroever en logger. Mijn buik is niet erg groot, maar het extra gewicht is nog steeds best pittig. Maar manman, wat heb ik er onwijs veel zin in om haar te zien, te horen, te ruiken en vast te houden. Ook mijn man vraagt dit haar inmiddels elke dag, zo schattig. "Wanneer mag ik je eindelijk vasthouden?" (Hij is niet jaloers hoor! Hij heeft er gewoon veel zin in <3)

Even kort:

@Ylva: Ach wat lief dat je speciaal even iets schrijft voor mij!! Wat ontzettend fijn dat je zo van de zwangerschap kunt genieten en bijzonder dat ze net op het moment aan het schoppen was . Kan me voorstellen dat je heel veel zin hebt om haar te gaan zien, voelen, ruiken, enz, eindelijk!!
Natuurlijk is het voor mij soms confronterend maar ik gun het jullie juist ook heel erg en vind het alleen maar mooi te lezen hoe jullie genieten. En daarbij ga ik er wel vanuit dat ik het ooit ook nog mag gaan ervaren (hoop het zoo!!).

@Lily: Ook heel lief berichtje van jou, super dat je zo meeleeft terwijl je niet heel veel meeschrijft hier. Het is inderdaad echt rouwverwerking...En afstand doen van iets wat zo mooi leek te zijn, eindelijk. Het geeft me veel rust dat we weer opnieuw 3 pogingen hebben maar het leek bij onze pogingen erop of eronder te zijn, dus dat maakt me onzeker. Er is nu niks van te zeggen dus ik probeer maar per dag/week te leven.

@Baggal: Ik krijg de post net binnen inclusief jou post!! Onwijs lief! Ik stuur je nog een PB, maar ik begrijp dat die niet aankomen bij jou?! Ik ga het proberen en dan hoor ik het wel.
Wat naar dat je je vanmorgen zo rot voelde!! Kan me je onzekerheid heel goed voorstellen hoor, pff als je haar even niet gevoeld hebt ook. Ik zou denk ik precies net zo bang zijn. Eindelijk ben je zover maar je hebt haar nog niet echt vast gehouden! Goed om je angst te gaan bespreken bij de midwife, zou het mogelijk zijn om elke week een echo te doen? Why not? Extra gluren naar jullie mooie meisje!!

De rest ook allemaal weer bedankt voor de superlieve berichten, ik kan niet uitleggen hoe fijn ik het vind dat jullie nog steeds aan me denken.
Het gaat hier wel. Vanmorgen nog een flinke huilbui gehad, was het maar alvast zover dat ik weer zwanger ben. Ook al voelde ik me niet echt zwanger, ik mis het wel. M'n buik is minder opgezet inmiddels.
Wel veel leuke en gezellige afleiding (het weekend iets teveel ben ik bang) en deze week geshopt voor een paar honderd euro, oeps... .

Even snel een bericht voor Baggal: tijdens mijn eerste zwangerschap had ik ook niet zo'n druk kind als Mr X. De verloskundige heeft me toen oo het hart gedrukt om bij twijfel altijd langs te komen. Ik ben toen zeker een keer of 3 4 na de 27 weken langsgekomen om hartje te luisteren. Dat was niet alleen voor mijn gemoedsrust: ook zij vonden het belangrijk dat je bij de geringste twijfel aan de bel trekt. Ook nu wordt me dat flink ingepeperd, maar tot nu toe is Mr. X behoorlijk beweeglijk. Echt doen dus! Ik ga er niet vanuit maar, als er iets is wil je jezelf niet het verwijt maken 'had ik maar'... Ik herken het nare gevoel en de angst. Deel die hier maar ook zeker met je midwife!!!!

Zo, wij hadden vandaag dus onze derde echo (!!) en ineens zegt de verloskundige; Wisten jullie al dat het er twee zijn?



Dus we hebben 2 hartjes horen kloppen vandaag <3 En twee kindjes die elkaar lagen te trappen en naar ons lagen te zwaaien <3

Vanochtend hadden we ook de intake bij de verloskundige, maar daar heb ik weer naar gebeld dat ik overgedragen word aan de gyn. Was kort maar krachtig. Vorige week daar wel een echo gehad, maar zij heeft ook niet verder gekeken of er wellicht 2 kindjes waren..

What?! Had je dubbele embryo's laten terug plaatsen? Als de blasto gesplitst is, heb je volgens mij een eeneiige (monozygote) tweeling!!

Enorm Gefeliciteerd!!

@Baggal, nee, er is er maar 1 teruggeplaatst!