Seks
alle pijlers
Minnaar deel 37
dinsdag 20 november 2018 om 18:26
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
woensdag 20 februari 2019 om 11:34
woensdag 20 februari 2019 om 11:40
Klopt, ik had het eerste stuk niet goed geïnterpreteerd, maar dan nog blijven mijn laatste 2 zinnen van toepassing. Deze man heeft ooit ook een belofte naar zijn vrouw gedaan (monogaam en trouw aan haar blijven). Hij gaat vreemd, want hij weet dat hij anders zijn vrouw willens en wetens zal kwetsen, maar tóch houdt hij van zijn vrouw. Het één sluit het ander niet uit, kijk maar naar de verhalen op dit topic.Lisanne804 schreef: ↑20-02-2019 11:15Je interpreteert/ leest mijn tekst niet goed.
Ik vind mannen die wel beloftes doen en vervolgens deze niet nakomen terwijl de weten dat een vrouw hier onder lijdt, inderdaad egoïstisch en slap. Hierbij vermeld ik duidelijk dat het enkel gaat om mannen die beloftes doen terwijl ze willens en wetens de vrouw daar mee kwetsen, dat heeft in mijn optiek weinig met liefde te maken.. lezen dus..
Ik begrijp de gevoeligheid hierin niet zo...
Ik weet niet of je eigen laatste twee zinnen op mij slaan, maar ik ga niet stiekem vreemd en oordeel ook niet over anderen, behalve over dit soort mannen, mijn vragen gaan over de ontwikkeling en wensen binnen een 2e relatie staan geheel los van andere zaken zoals het huwelijk.
En nee, mijn post was niet persoonlijk naar jou, maar een reactie op de inhoud van je post en mbt de niet-open relaties. Ik oordeelde ook niet, maar begreep niet goed waarom je deze mannen in een minnaressen situatie slapjanussen en egoïsten noemt en niet ihk van hun huwelijk.
woensdag 20 februari 2019 om 11:55
Gelukkig wandelt niet iedereen dezelfde weg, ook op dit vlak niet. Ik heb nooit de behoefte gehad een minnaar van thuis los te weken, integendeel zou ik bijna willen zeggen. Ik heb wél eens met kromme tenen aangezien hoe mijn minnaar de banden met zijn bijna ex weer wat leek aan te halen en dát vond ik ongelooflijk ingewikkeld. Dat was voor mij ook wel een wake up call, had hij de status "minnaar" nog of was hij "vluchtweg" geworden? Het is sowieso altijd goed om, als je jezelf al in een relatie met... ziet, te bedenken waarom eigenlijk. Is het ware liefde of toch het gespreide bed, het maandelijkse inkomen, het mooie huis? Is het je angst om alleen door te gaan, de apen en beren die je op je evt toekomstige single weg gegooid hebt? Bij mij was het vooral het laatste, al was ik wel heel erg knettergek op mijn minnaar toentertijd.Lisanne804 schreef: ↑20-02-2019 11:34Ik herken het niet wat je schrijft in mijn situatie, maar ga het even op me in laten werken terwijl ik was ga vouwen
Kom er op terug!
En ook als je niét hoopt op een toekomst samen kun je qua energie en intensiteit thuis uitchecken. Dan neem je je man voor noodzakelijk kwaad of vind je het wel handig dat hij voor de kinderen zorgt als jij uit neuken gaat. Terwijl hij je begroet zit je met je hoofd alweer bij de volgende date en reikt je hand al naar je foon om te checken of minnaar geen uitgebreide pluim in je bibs hebt gestoken omdat je weer ge-wel-dig was.
En dat... vind ik persoonlijk eigenlijk laffer dan die man die niet kiest.
En zo zie je maar weer, het is allemaal een kwestie van interpreteren en ervaren. Geen situatie is hetzelfde.
.
woensdag 20 februari 2019 om 11:57
Klopt, er valt ook vanuit die hoek wat te zeggen, zo had ik het nog niet bekeken en nog niet over nagedacht eerlijk gezegd.loisnvt schreef: ↑20-02-2019 11:40Klopt, ik had het eerste stuk niet goed geïnterpreteerd, maar dan nog blijven mijn laatste 2 zinnen van toepassing. Deze man heeft ooit ook een belofte naar zijn vrouw gedaan (monogaam en trouw aan haar blijven). Hij gaat vreemd, want hij weet dat hij anders zijn vrouw willens en wetens zal kwetsen, maar tóch houdt hij van zijn vrouw. Het één sluit het ander niet uit, kijk maar naar de verhalen op dit topic.
En nee, mijn post was niet persoonlijk naar jou, maar een reactie op de inhoud van je post en mbt de niet-open relaties. Ik oordeelde ook niet, maar begreep niet goed waarom je deze mannen in een minnaressen situatie slapjanussen en egoïsten noemt en niet ihk van hun huwelijk.
Het een sluit het ander in veel situaties inderdaad niet uit, ik doelde vooral om de beloftes en het bewust 'aan het lijntje houden' van een minnares (rot woord). In een huwelijk waarin niet wordt vertelt wat er speelt is dit inderdaad zeker net zo aan de orde.
Gezien de verhalen van Hartje en Pluisje, was ik vooral met hun verdriet bezig, maar vanuit dat optiek heb je , hoewel dat het ene bewust gebeurt (minnares voorliegen) en het andere een doorlopend feit is (overspel in huwelijk), helemaal gelijk.
Maar het is allebei hetzelfde inderdaad.
woensdag 20 februari 2019 om 12:01
Dit bedoelde ik dus te zeggen met mijn reactie op de post van Lisanne, alleen Roos zegt het wat mooierRooss4.0 schreef: ↑20-02-2019 11:55
En ook als je niét hoopt op een toekomst samen kun je qua energie en intensiteit thuis uitchecken. Dan neem je je man voor noodzakelijk kwaad of vind je het wel handig dat hij voor de kinderen zorgt als jij uit neuken gaat. Terwijl hij je begroet zit je met je hoofd alweer bij de volgende date en reikt je hand al naar je foon om te checken of minnaar geen uitgebreide pluim in je bibs hebt gestoken omdat je weer ge-wel-dig was.
En dat... vind ik persoonlijk eigenlijk laffer dan die man die niet kiest.
En zo zie je maar weer, het is allemaal een kwestie van interpreteren en ervaren. Geen situatie is hetzelfde.
woensdag 20 februari 2019 om 12:10
Ik weet natuurlijk niet hoe eerlijk Pluis en Hart zijn over hun gevoel naar hun minnaar. Als zij met zoveel woorden duidelijk maken dat zij écht een toekomst met hem zien en hij zegt met zoveel woorden: "Gaat niet gebeuren maar ik blijf je wel neuken", ja, dan is hij inderdaad best wel een lul.Lisanne804 schreef: ↑20-02-2019 11:57Gezien de verhalen van Hartje en Pluisje, was ik vooral met hun verdriet bezig, maar vanuit dat optiek heb je , hoewel dat het ene bewust gebeurt (minnares voorliegen) en het andere een doorlopend feit is (overspel in huwelijk), helemaal gelijk.
Maar meestal verlopen dat soort gesprekken wat subtieler. Er worden wat complimentjes gegeven, er wordt wat gepillowtalked zo van "goh, als wij samen zouden zijn zijn we best een mooi setje, vind je niet? En dan zouden we naar Schotland kunnen reizen want jij zei dat je het daar zo mooi vond en ik ben er haske nieuwsgierig naar en met jou zou ik dat nou eens onwijs romantisch vinden" en vul de prut maar aan.
En dan denkt de man "leuk, fijne ego erectie maar gaat niet gebeuren want ik ga never bij Marietje weg"
En dan denkt de vrouw "hij zegt geen nee, hij zegt geen nee, hij zegt geen nee, zie je wel, hij wil meer!!"
Verneukeratief hoor, dat neuken
.
woensdag 20 februari 2019 om 12:16
Roos, nu ik toch aan het typen ben... Was loopt niet weg.. 
Ik heb zelf momenteel totaal geen verwachtingen of toekomst wensen, behalve te genieten van wat er nu is.. Dit is voor mij helemaal prima op dit moment, ik vind het fijn wat ik met nr2 heb en deel, gezien dat er zoveel contact is is het ook helemaal prima zo. Dit was ook waar ik naar zocht, aanvulling en geen invulling.
Verliefdheid was er wederzijds al, voor er seks was, dus ook dat gaat niet op..
De aanvulling is inderdaad wel heel groot geworden, als het gaat om emotionele verbondenheid is het inmiddels meer invulling dan aanvulling geworden, maar ik voel niet de behoefte praktisch gezien te gaan binden, ik zou bijna zeggen gelukkig niet (als ik alle ellende hier lees).
Maar ik ben ook niet gevoelloos en van gisteren en sluit ook niet uit dat wat niet is nog kan komen. Ik hoop het niet. ik wil mezelf ook hierin beschermen tegen de ellende die dat met zich mee zou brengen.. daarom dat ik ook de focus leg op genieten van wat er wel is, voor nu 100% genoeg.
Je hebt gelijk hoor, mijn nr1 wordt gaande weg ook minder interessant en ik ben ook anders naar hem gaan kijken, toch is er zoveel meer en is het zoveel breder dan dat.. zeker wanneer er kinderen en een heleboel andere zaken zijn die je samen in verbinding houdt. Ik probeer daarom ook nuchter met 2 benen op de grond te blijven staan en te genieten van mijn dubbel leven, wat ook de intentie was toen ik er aan begon.
Ik zou daarnaast sowieso nooit een ander willen 'losweken' uit een relatie, dat is het slechtste wat je kan doen in mijn optiek en biedt nooit een goede basis voor een toekomst! Zoiets moet altijd vanuit de ander komen... anders heeft het sowieso geen kans van slagen (als je zoiets al zou willen).
Ik ben bang dat als het mij zou overkomen meer te willen het een kantelpunt in de relatie wordt, van leuk naar ellende, dan is het einde nabij, tenzij je allebei dan die wens hebt..
Intussen vind ik het wel heel interessant te lezen en weten hoe dit soort dingen gaan en werken in de hoop nooit op dat kruispunt te komen staan, omdat het mij zo pijnlijk lijkt wanneer dit eenzijdig is.
Ik heb zelf momenteel totaal geen verwachtingen of toekomst wensen, behalve te genieten van wat er nu is.. Dit is voor mij helemaal prima op dit moment, ik vind het fijn wat ik met nr2 heb en deel, gezien dat er zoveel contact is is het ook helemaal prima zo. Dit was ook waar ik naar zocht, aanvulling en geen invulling.
Verliefdheid was er wederzijds al, voor er seks was, dus ook dat gaat niet op..
De aanvulling is inderdaad wel heel groot geworden, als het gaat om emotionele verbondenheid is het inmiddels meer invulling dan aanvulling geworden, maar ik voel niet de behoefte praktisch gezien te gaan binden, ik zou bijna zeggen gelukkig niet (als ik alle ellende hier lees).
Maar ik ben ook niet gevoelloos en van gisteren en sluit ook niet uit dat wat niet is nog kan komen. Ik hoop het niet. ik wil mezelf ook hierin beschermen tegen de ellende die dat met zich mee zou brengen.. daarom dat ik ook de focus leg op genieten van wat er wel is, voor nu 100% genoeg.
Je hebt gelijk hoor, mijn nr1 wordt gaande weg ook minder interessant en ik ben ook anders naar hem gaan kijken, toch is er zoveel meer en is het zoveel breder dan dat.. zeker wanneer er kinderen en een heleboel andere zaken zijn die je samen in verbinding houdt. Ik probeer daarom ook nuchter met 2 benen op de grond te blijven staan en te genieten van mijn dubbel leven, wat ook de intentie was toen ik er aan begon.
Ik zou daarnaast sowieso nooit een ander willen 'losweken' uit een relatie, dat is het slechtste wat je kan doen in mijn optiek en biedt nooit een goede basis voor een toekomst! Zoiets moet altijd vanuit de ander komen... anders heeft het sowieso geen kans van slagen (als je zoiets al zou willen).
Ik ben bang dat als het mij zou overkomen meer te willen het een kantelpunt in de relatie wordt, van leuk naar ellende, dan is het einde nabij, tenzij je allebei dan die wens hebt..
Intussen vind ik het wel heel interessant te lezen en weten hoe dit soort dingen gaan en werken in de hoop nooit op dat kruispunt te komen staan, omdat het mij zo pijnlijk lijkt wanneer dit eenzijdig is.
woensdag 20 februari 2019 om 13:28
Lisanne thanks 
. Ik voel me ook sterk ( sterker dan ooit ) en 3 jaar lang lief en leed is niet niks.
Misbruik maken van vriendschap in welke zin bedoel je dat?
Wij zijn begonnen uit een soort van vriendschap en dat heeft zich ontwikkeld. Ik wil er ook voor hem zijn, als het moeilijk is. En ik kan hem niet blokken , want ik zie hem af en toe. En dat is ook goed. Ik ben niet boos en ik heb het heel fijn gehad met hem.
Hij had met mij doorgegaan en wilde niet kiezen. Dan had zn vrouw erachter gekomen en was hij gedumpt.
Ik ga niet zitten wachten op een explosie van ellende.
En ik wil niet aan het lijntje hangen. Bijvoorbeeld na een half jaar weet meneer het nog niet? En dan? Dan zit ik nu gefrustreerd 6 maanden te wachten en alsnog met lege handen.
Dus ik wil de regie weer over mijn eigen leven en dat voelt wel goed.
Ja en misschien is hij straks te laat? Dat is zijn keus ( door geen keuze te maken ).
. Ik voel me ook sterk ( sterker dan ooit ) en 3 jaar lang lief en leed is niet niks.Misbruik maken van vriendschap in welke zin bedoel je dat?
Wij zijn begonnen uit een soort van vriendschap en dat heeft zich ontwikkeld. Ik wil er ook voor hem zijn, als het moeilijk is. En ik kan hem niet blokken , want ik zie hem af en toe. En dat is ook goed. Ik ben niet boos en ik heb het heel fijn gehad met hem.
Hij had met mij doorgegaan en wilde niet kiezen. Dan had zn vrouw erachter gekomen en was hij gedumpt.
Ik ga niet zitten wachten op een explosie van ellende.
En ik wil niet aan het lijntje hangen. Bijvoorbeeld na een half jaar weet meneer het nog niet? En dan? Dan zit ik nu gefrustreerd 6 maanden te wachten en alsnog met lege handen.
Dus ik wil de regie weer over mijn eigen leven en dat voelt wel goed.
Ja en misschien is hij straks te laat? Dat is zijn keus ( door geen keuze te maken ).
woensdag 20 februari 2019 om 13:38
Weet je wat het is? -Sprak de wijze uil die heerlijk vanaf de rand kan meekijken en toeroepen- , als je midden in de pizza staat heb je geen idee hoe groot hij eigenlijk is, je ziet de randjes niet.
Ik wil iemand zijn die bewust in het leven staat, met 2 benen op het asfalt haar keuzes maakt en nooit slaaf is van haar hormonen/geilheid/aandachtsmonsterlijkheid.
De waarheid is dat ik zo labiel ben als de pest als het om mannen, jaloezie, aandacht en dit soort issues gaat. Op het moment dat het speelt geef ik mezelf een enorme schouderklop want kijk mij eens goed bezig zijn, alles onder controle, mij overkomt niks, ik kies en dat doe ik nog bewust ook.
Totdat de pizza maar niet opraakt, die randjes blijven steeds buiten mijn bereik. Hetgeen waar ik in zat is altijd vele malen groter dan ik toen kon of wilde zien. Het is dan ook veel makkelijker om eerlijk naar jezelf te zijn, makkelijker om verliefdheid toe te geven, om te zien dat je hem wel dégelijk als vluchtweg zag. Het is dan namelijk voorbij dus mag de waarheid, ongefilterd en ongezouten binnen treden.
Ik spreek even voor mezelf maar ik dénk te weten dat velen het zullen herkennen als ze echt eerlijk naar zichzelf durven te kijken.
Lisanne, jij wilt je praktisch niet binden aan NR 2, dat besluit kun je ook in alle luxe nemen, je hebt een gezin en NR 2 heeft ook een partner dus het is helemaal niet aan de orde.
Maar... je kiest er wél voor om je emotioneel te binden, sterker nog, daarom ben je dit hele circus aangegaan. En je zit er best diep in hoor, die pizza is bij jou ook van aardige afmeting. Je hebt het zelfs over aanvullen en invullen, alsof je vol met gaten zit en deze meneer die gaten heeft te dichten. Wat een verantwoording geef je hem! Wauw.
Denk je niet... dat emotioneel binden minstens net zo destructief zou kunnen zijn als de wens om ook praktisch te binden?
Ik had dat gezin ook en ik vond ook dat ik daar heel bewust in stond, dat moest ook want mijn doorns waren nog best klein toen dit allemaal speelde.
Maar inmiddels is mijn pizza op, ligt de salami op de vloer en zit de tomatensaus in het putje. En nu kan ik zien wat een rotzooitje het eigenlijk was.
Het is allemaal helemaal niet erg en ook niet gezegd dat jouw situatie nu de mijne is van toen. Begrijp me goed. Ik kan alleen uit eigen ervaring spreken. Maar... ik lees bij jou wel degelijk een vlucht.
Herken je dat een beetje?
Ik wil iemand zijn die bewust in het leven staat, met 2 benen op het asfalt haar keuzes maakt en nooit slaaf is van haar hormonen/geilheid/aandachtsmonsterlijkheid.
De waarheid is dat ik zo labiel ben als de pest als het om mannen, jaloezie, aandacht en dit soort issues gaat. Op het moment dat het speelt geef ik mezelf een enorme schouderklop want kijk mij eens goed bezig zijn, alles onder controle, mij overkomt niks, ik kies en dat doe ik nog bewust ook.
Totdat de pizza maar niet opraakt, die randjes blijven steeds buiten mijn bereik. Hetgeen waar ik in zat is altijd vele malen groter dan ik toen kon of wilde zien. Het is dan ook veel makkelijker om eerlijk naar jezelf te zijn, makkelijker om verliefdheid toe te geven, om te zien dat je hem wel dégelijk als vluchtweg zag. Het is dan namelijk voorbij dus mag de waarheid, ongefilterd en ongezouten binnen treden.
Ik spreek even voor mezelf maar ik dénk te weten dat velen het zullen herkennen als ze echt eerlijk naar zichzelf durven te kijken.
Lisanne, jij wilt je praktisch niet binden aan NR 2, dat besluit kun je ook in alle luxe nemen, je hebt een gezin en NR 2 heeft ook een partner dus het is helemaal niet aan de orde.
Maar... je kiest er wél voor om je emotioneel te binden, sterker nog, daarom ben je dit hele circus aangegaan. En je zit er best diep in hoor, die pizza is bij jou ook van aardige afmeting. Je hebt het zelfs over aanvullen en invullen, alsof je vol met gaten zit en deze meneer die gaten heeft te dichten. Wat een verantwoording geef je hem! Wauw.
Denk je niet... dat emotioneel binden minstens net zo destructief zou kunnen zijn als de wens om ook praktisch te binden?
Ik had dat gezin ook en ik vond ook dat ik daar heel bewust in stond, dat moest ook want mijn doorns waren nog best klein toen dit allemaal speelde.
Maar inmiddels is mijn pizza op, ligt de salami op de vloer en zit de tomatensaus in het putje. En nu kan ik zien wat een rotzooitje het eigenlijk was.
Het is allemaal helemaal niet erg en ook niet gezegd dat jouw situatie nu de mijne is van toen. Begrijp me goed. Ik kan alleen uit eigen ervaring spreken. Maar... ik lees bij jou wel degelijk een vlucht.
Herken je dat een beetje?
.
woensdag 20 februari 2019 om 14:16
Roos
Grappig je vergelijking met Pizza !
Ik zit er inderdaad héél diep in.. precies daarom ben ik dit ook aangegaan, of nee, eigenlijk was ik met de helft van wat wij nu delen al blij geweest, maar er is steeds meer ontstaan.. ik ben dol op hem.
Met aan- en invulling, bedoel ik aanvulling op mijn leven en met invulling bedoel ik vervanging van wat er is in huwelijk.
Ik zocht enkel aanvulling, iets voor mezelf naast het leven dat ik had: een gevoel, een avontuur, niet eens op seksgericht, meer niet. Op dit moment voel ik me inderdaad meer emotioneel met hem verbonden als met mijn man.. dat komt door wat we elkaar geven, de vele gesprekken en het intensieve contact dat er elke dag weer is, ik voel aan alles hoe goed het zit, hoe hij er alles aan doet om dit samen in stand te houden. Dit had ik vooraf niet aan zien komen!! Ik geef hem geen verantwoording, zo is het ontstaan en ik zou niks liever willen, ik ben dol op die verbinding en het steeds meer naar elkaar toe groeien (zoals we dat noemen) . Mijn leven is er zoveel leuker op geworden! Ja ik zweef soms..
Een vlucht? Nee, ik weet het niet zeker, maar denk het niet, het is ontstaan meer uit het maximale uit het leven willen halen, en ik ben er heel tevreden mee.
Of het nu gaat om praktisch of emotioneel binden, zolang je het beide wilt is het goed.. Dat emotioneel binden willen we allebei, en dat is dus prima.. Als het straks ineens minder zou worden vanuit de een of de ander, of als het uitkomt, kan een van ons, of allebei hard vallen.. daar ben ik wel eens bang voor (heb ik ook uitgesproken) . Toch weerhoud het me niet emotioneel gezien alles te geven, zolang ik dat inderdaad ook terug krijg en dat zit op dit moment wel goed.. Misschien ben ik wel zo blind door de liefde , maar ik zie even verder niet wat er destructief aan is... help me nog even, als je wilt?
Grappig je vergelijking met Pizza !
Ik zit er inderdaad héél diep in.. precies daarom ben ik dit ook aangegaan, of nee, eigenlijk was ik met de helft van wat wij nu delen al blij geweest, maar er is steeds meer ontstaan.. ik ben dol op hem.
Met aan- en invulling, bedoel ik aanvulling op mijn leven en met invulling bedoel ik vervanging van wat er is in huwelijk.
Ik zocht enkel aanvulling, iets voor mezelf naast het leven dat ik had: een gevoel, een avontuur, niet eens op seksgericht, meer niet. Op dit moment voel ik me inderdaad meer emotioneel met hem verbonden als met mijn man.. dat komt door wat we elkaar geven, de vele gesprekken en het intensieve contact dat er elke dag weer is, ik voel aan alles hoe goed het zit, hoe hij er alles aan doet om dit samen in stand te houden. Dit had ik vooraf niet aan zien komen!! Ik geef hem geen verantwoording, zo is het ontstaan en ik zou niks liever willen, ik ben dol op die verbinding en het steeds meer naar elkaar toe groeien (zoals we dat noemen) . Mijn leven is er zoveel leuker op geworden! Ja ik zweef soms..
Een vlucht? Nee, ik weet het niet zeker, maar denk het niet, het is ontstaan meer uit het maximale uit het leven willen halen, en ik ben er heel tevreden mee.
Of het nu gaat om praktisch of emotioneel binden, zolang je het beide wilt is het goed.. Dat emotioneel binden willen we allebei, en dat is dus prima.. Als het straks ineens minder zou worden vanuit de een of de ander, of als het uitkomt, kan een van ons, of allebei hard vallen.. daar ben ik wel eens bang voor (heb ik ook uitgesproken) . Toch weerhoud het me niet emotioneel gezien alles te geven, zolang ik dat inderdaad ook terug krijg en dat zit op dit moment wel goed.. Misschien ben ik wel zo blind door de liefde , maar ik zie even verder niet wat er destructief aan is... help me nog even, als je wilt?
woensdag 20 februari 2019 om 14:27
-
Dat hij je niet kwijt wil en weet dat je gevoelig bent voor als hij je 'nodig' heeft.
Precies, geen keuze maken is ook een keuze maken.. ook dat is een keuze die niet inhield voor jou te kiezen, goed dat je nu zelf de touwtjes in handen hebt genomen. Maar ik zou wel uitkijken met de 'vriendschap' Zo lang je hem blijft zien en er voor hem wilt zijn, is het lastig van je gevoelens los te komen..
Vergelijk het met een alcoholist (hoop dat je snapt dat ik de vergelijking niet verkeerd bedoel), de beste weg is geheelonthouding.
woensdag 20 februari 2019 om 14:53
Precies. Hem willen helpen betekent in mijn optiek weinig anders dan willen dat hij je nodig heeft. Dat voelt namelijk zo lekker en het houdt de afhankelijkheidstouwtjes zo fijn in stand.
Wat ik met destructief bedoel is gericht naar je bestaande relatie.
Verlangen om met je minnaar samen te willen zijn/leven in een keurige relatie zou naar mijn idee bijna net zo destructief kunnen zijn als je emotioneel te binden aan een andere, geheime, illegale man. Het voelt natuurlijk heerlijk en je leven wordt er zevenentachtig keer leuker van maar wat moet je met dat geluk als je het niet kunt uitdragen.
Waar het me om gaat is dat je langzaam emotioneel uitcheckt. Dat wat op gang gebracht is zal steeds grootser en meeslepender worden, zéker in de frequentie waarop jullie nu in elkaars leven gestampt zijn. En het is bijzonder moeilijk en lastig om daarna thuis weer in te checken. Als een melkkiesje dat je niet meer vast kunt plakken.
Toen de relatie met mijn minnaar over was, was mijn huwelijk ook voorbij. Eén was niet meer los te koppelen van het ander. Gek hoor, hoe dat werkt.
Wat ik met destructief bedoel is gericht naar je bestaande relatie.
Verlangen om met je minnaar samen te willen zijn/leven in een keurige relatie zou naar mijn idee bijna net zo destructief kunnen zijn als je emotioneel te binden aan een andere, geheime, illegale man. Het voelt natuurlijk heerlijk en je leven wordt er zevenentachtig keer leuker van maar wat moet je met dat geluk als je het niet kunt uitdragen.
Waar het me om gaat is dat je langzaam emotioneel uitcheckt. Dat wat op gang gebracht is zal steeds grootser en meeslepender worden, zéker in de frequentie waarop jullie nu in elkaars leven gestampt zijn. En het is bijzonder moeilijk en lastig om daarna thuis weer in te checken. Als een melkkiesje dat je niet meer vast kunt plakken.
Toen de relatie met mijn minnaar over was, was mijn huwelijk ook voorbij. Eén was niet meer los te koppelen van het ander. Gek hoor, hoe dat werkt.
.
woensdag 20 februari 2019 om 14:59
Roos en Lisanne omdat hij belangrijk is in mn leven en de vriendschap mij veel waard is.
Ik snap wat jullie bedoelen en daar gevaar in zou kunnen zitten.
Ik ben wel duidelijk geweest ( naar hem toe ).
Hij zal mij moeten loslaten en ervaren dat ik er niet meer op die manier voor hem zal zijn.
En ik denk dat hem dat nu pijnlijk duidelijk aan het worden is. Er is natuurlijk al eerder een ‘ laatste keer ‘ geweest of we moeten stoppen etc.
Eerder had ik de keus niet kunnen maken, maar ik voel dat het ‘klaar’ is. Heb hem de kans gegeven en geen keus is ook een keuze.
Ik snap wat jullie bedoelen en daar gevaar in zou kunnen zitten.
Ik ben wel duidelijk geweest ( naar hem toe ).
Hij zal mij moeten loslaten en ervaren dat ik er niet meer op die manier voor hem zal zijn.
En ik denk dat hem dat nu pijnlijk duidelijk aan het worden is. Er is natuurlijk al eerder een ‘ laatste keer ‘ geweest of we moeten stoppen etc.
Eerder had ik de keus niet kunnen maken, maar ik voel dat het ‘klaar’ is. Heb hem de kans gegeven en geen keus is ook een keuze.
woensdag 20 februari 2019 om 15:02
Dat kan.
Al ben ik persoonlijk van mening dat een exminnaar een beroerde vriend is. De tijd zal het uitwijzen.
De reden dat je zo graag zijn troubleshooter wil zijn is een andere, die staat los van het onafhankelijk vrienden willen zijn. Dit is precies de manier waarop je hem aan jou wilt blijven verbinden.
Blijf alert, Hartje.
.
woensdag 20 februari 2019 om 15:50
-Rooss4.0 schreef: ↑20-02-2019 14:53Maar wat moet je met dat geluk als je het niet kunt uitdragen.
Waar het me om gaat is dat je langzaam emotioneel uitcheckt. Dat wat op gang gebracht is zal steeds grootser en meeslepender worden, zéker in de frequentie waarop jullie nu in elkaars leven gestampt zijn. En het is bijzonder moeilijk en lastig om daarna thuis weer in te checken. Als een melkkiesje dat je niet meer vast kunt plakken.
Toen de relatie met mijn minnaar over was, was mijn huwelijk ook voorbij. Eén was niet meer los te koppelen van het ander. Gek hoor, hoe dat werkt.
Wat bedoel je met geluk niet uit te kunnen dragen?
Jij hebt meer ervaring op dit gebied dan ik, dus ik zal niet zeggen dat het mij niet zal overkomen, maar om eerlijk te zijn is de situatie redelijk stabiel. Ik weet hoe ieder van ons er in staat, en ik verlies ook zelf mijn man en thuishaven niet uit het oog. Ik verwacht eigenlijk ook dat dit wel stabiel blijft, maar ik begrijp je wel.
woensdag 20 februari 2019 om 15:58
Aanvulling: Zowel bij mij als bij hem thuis is het merkbaar dat er dingen veranderd zijn.. bij zijn vrouw is dat ook niet onopvallend gebleven en zij heeft ook al haar ongenoegen er in geuit. Het doet zowel af in mijn huwelijk als in dat van hem.. dat is waar.
Het zal aan beide kanten misschien nog lastig worden dit in balans te gaan houden, maar daar hebben we allebei onze eigen verantwoordelijkheid in.
Zolang ik praktisch gezien nergens anders wil binden, zal ik ook thuis emotioneel moeten blijven investeren. Ik wil het graag stabiel houden, en ik geef nog steeds om mijn man en heb genoeg te verliezen. Dus zal de balans moeten blijven zoeken en vinden en mijn nr2 thuis ook.
Ook daarin kunnen we (of een van ons) gaan vallen.. Dat is het moeilijkste onderdeel van dit alles.
Het zal aan beide kanten misschien nog lastig worden dit in balans te gaan houden, maar daar hebben we allebei onze eigen verantwoordelijkheid in.
Zolang ik praktisch gezien nergens anders wil binden, zal ik ook thuis emotioneel moeten blijven investeren. Ik wil het graag stabiel houden, en ik geef nog steeds om mijn man en heb genoeg te verliezen. Dus zal de balans moeten blijven zoeken en vinden en mijn nr2 thuis ook.
Ook daarin kunnen we (of een van ons) gaan vallen.. Dat is het moeilijkste onderdeel van dit alles.
anoniem_382049 wijzigde dit bericht op 20-02-2019 16:01
11.94% gewijzigd
woensdag 20 februari 2019 om 16:00
Als je het voor de buitenwacht geheim moet houden, als je vrienden, familie, je kinders niet mee mogen delen. Het is en blijft een geheime relatie, een heel parallelleven waar bijna niemand van weet.
Ik vond dat lastig, ook al wist mijn man alle ins en outs.
Het liegen naar mijn kinderen vond ik ook lastig maar het alternatief was dat ik ze in een onveilig parket bracht.
Ik hoop voor jullie dat de situatie stabiel is en blijft. Ik vond het woelig, onrustig, was altijd bezig met nadenken, met kop-gedoe. Toen ik mijn minnaar kwijt was kon ik verzuchten dat mijn gedachten in elk geval weer van mij waren, dat tekent die periode wel. Maar ik ben niet jij en jij niet mij dus bij jou kan het er héél anders uitzien!
Ik vond dat lastig, ook al wist mijn man alle ins en outs.
Het liegen naar mijn kinderen vond ik ook lastig maar het alternatief was dat ik ze in een onveilig parket bracht.
Ik hoop voor jullie dat de situatie stabiel is en blijft. Ik vond het woelig, onrustig, was altijd bezig met nadenken, met kop-gedoe. Toen ik mijn minnaar kwijt was kon ik verzuchten dat mijn gedachten in elk geval weer van mij waren, dat tekent die periode wel. Maar ik ben niet jij en jij niet mij dus bij jou kan het er héél anders uitzien!
.
woensdag 20 februari 2019 om 16:45
Rooss,
Nee ik heb er niet zoveel moeite mee dat mijn omgeving het niet weet. Dat is nu eenmaal 'part of the deal..' Ik heb geen zin in onbegrip, dus beter zo. Liegen hoef ik gelukkig nooit, ik ben behalve naar mijn man niemand verantwoording schuldig over mijn liefdesleven.
Ik voel me gelukkig helemaal niet onrustig en woelig, ja als er kleine kinkjes in de kabel komen of zijn, want de weg hiernaar toe was echt niet makkelijk!! Doordat ik gedurende de tijd steeds meer merk wat ik aan hem heb en we dingen ook uitpraten gaat het momenteel eigenlijk best goed, er komt steeds meer rust en vertrouwen. Daardoor heb ik weinig zorgen.
Nee ik heb er niet zoveel moeite mee dat mijn omgeving het niet weet. Dat is nu eenmaal 'part of the deal..' Ik heb geen zin in onbegrip, dus beter zo. Liegen hoef ik gelukkig nooit, ik ben behalve naar mijn man niemand verantwoording schuldig over mijn liefdesleven.
Ik voel me gelukkig helemaal niet onrustig en woelig, ja als er kleine kinkjes in de kabel komen of zijn, want de weg hiernaar toe was echt niet makkelijk!! Doordat ik gedurende de tijd steeds meer merk wat ik aan hem heb en we dingen ook uitpraten gaat het momenteel eigenlijk best goed, er komt steeds meer rust en vertrouwen. Daardoor heb ik weinig zorgen.
woensdag 20 februari 2019 om 16:48
Bovenstaand stukje is wel erg treffend! Niet zozeer voor mij, maar eerder voor mijn minnaar. Mijn vrienden en zelfs (enkele) familieleden weten van mijn relatie met hem, maar ik ben single en heb geen kinderen. Hij heeft zelfs, op zijn initiatief, enkele vrienden van mij persoonlijk ontmoet. Juist hij krijgt nu steeds meer moeite met het feit dat hij niet in de openheid met mij kan treden. Dan bedoel ik niet naar ouders met Kerst of verjaardagen ofzo, maar meer als ik op stap ga met vrienden, bijv naar de kroeg.
Dit laatste is ook het enige wat ik af en toe erg jammer vind, maar ik kan mij hier beter bij neerleggen omdat ik van tevoren wist dat dit er niet in zou zitten en dat was vooral ook zijn uitgangspunt nooit. Nu, na 2 jaar contact, gaat hij dit wel steeds lastiger vinden. Hij vindt het leuk om verhalen te horen over mijn vrienden die hij heeft ontmoet, zou graag deel willen uitmaken van mijn vriendenkring, maar kan helaas niet. Ook geeft hij aan het soms best moeilijk te vinden als hij weet dat ik gezellig op stap ben en hij niet mee kan.
Dit is iets van de laatste weken, maar gelukkig uit hij dit ook en praten wij erover. Hij heeft in deze 2 jaar al meerdere grenzen verlegd, want zo zou hij nooit blijven slapen (te intiem), maar ondertussen blijft hij inmiddels wél slapen.
Het moeilijke van dit ‘soort’ relaties is dat je meestal met een duidelijk doel aan zo’n avontuur begint. De 1 puur uit lust, de ander v een vriendschap+, whatever. Maar dat is rationeel! Als je dan wat langer aan elkaar blijft ‘plakken’, dan heeft dat een reden. Je leert elkaar steeds beter kennen, je merkt dat je op meerdere vlakken (dan alleen knetterende seks) een goeie klik hebt. En als dat zaken betreft die iemand binnen zijn relatie mist of ook niet heeft, dan wordt het moeilijker alstand van die ander te nemen. Dat is eigenlijk wat mijn minnaar mij laatst opgebiecht heeft, dat hij geniet van wat hij met zijn vrouw heeft en deelt, maar daarnaast ook de andere dingen koestert die wij met elkaar delen inmiddels. En het één is niet beter dan het andere, maar openlijk combineren kan niet.
Polyamorie, daar hebben wij al vaak over gesproken, dat wij dit een mooie vorm van liefde delen vinden. Ik vond dat al voordat ik hem leerde kennen, hij kende deze vorm van relatie nog niet. Helaas verwacht hij dat dit niet haalbaar is binnen zijn huwelijk en natuurlijk, vanuit zijn vrouw kan ik dat begrijpen. Het is gewoon lastig als er gevoel bij komt, jij je partner niet kwijt wilt omdat je van hem/haar houdt, maar ook (stille) liefde voor iemand anders voelt en ook niet wil verliezen. En dan is het voor de buitenwereld erg makkelijk roepen ‘hij/zij is egoïstisch’ en wellicht is dat ook zo, maar ik begrijp ook dondersgoed waarom iemand soms niet wil of kán kiezen.
woensdag 20 februari 2019 om 18:14
Dat is niet helemaal waar denk ik. De grootste verantwoording mag die naar je kinderen toe zijn. Je hoeft ze niet te vertellen met wie je neukt maar hun levensgeluk hangt wél deels af van jouw keuzes. En als die keuzes ervoor zorgen dat hun leven op hun kant komt te liggen dan wordt je wel degelijk ter verantwoording geroepen, door je man, jezelf en uiteindelijk ook door hun kan ik me zo voorstellen.Lisanne804 schreef: ↑20-02-2019 16:45, ik ben behalve naar mijn man niemand verantwoording schuldig over mijn liefdesleven.
Ik herken wel dat je geen behoefte hebt om de goegemeente in te lichten, dat is helemaal prima natuurlijk. Maar ik ervaar tóch dat relatiegeluk fijner is dan minnaargeluk. Juist door het uitdragen. Iedereen mag ongeremd mee-blij-zijn.
.
