Minnaar deel 38

Zoenen was altijd al minimaal. Dit heb ik altijd wel vreemd gevonden maar er was wel veel tijd voor knuffelen. Dit nu ook niet meer.
Ik denk zelf dat minnaar mij alleen voor de sex wil. Moet zelf nagaan of ik dat ook wil. (Denk het niet) De komende maanden gaan we zien wat voor contact en initiatief er vanuit minnaar komt..
Mn gevoel wil het zo graag vast houden en erin geloven dat hij mij ook leuk vind maar mijn verstand zegt dat ik leuk ben voor erbij en verder helaas weinig beteken voor hem.
We gaan erachter komen welke van deze 2 gelijk heeft;)

Elmervrouw, waarom ben je ook al weer gestopt met R? Het komt op me inderdaad hartverscheurend over omdat hij nog zo diep in je hart zit.

Het zou voor mij ook pijnlijk zijn als ik zou moeten stoppen met minnaar. Dat zou van zijn kant komen want ik ben dat niet van plan. Onze klik, match, chemie is zo super: niet normaal.

We weten wat we aan elkaar hebben maar als hij zou zeggen “pak je spullen, we verhuizen naar de andere kant van de wereld” dan hoef ik niet na te denken en zou het zo doen.
Ik weet echter dat het niet meer wordt dan dit en geniet daarom van onze momenten samen. Dit duurt al 7,5 jaar maar we zien elkaar niet vaak. Zo’n 1x in de 5 à 6 weken hebben we een paar uur in een hotel en zomers af en toe buiten. Dit houdt het spannend en elke keer leuk.

Er zijn natuurlijk ook weleens minder leuke tijden (hij is er 2x mee gestopt en hij moet soms een afspraak afzeggen) en ik ben er zeker niet trots op wat ik allemaal doe. Als het ooit uitkomt zou ik me kapot schamen... Niet voor minnaar want iedereen mag hem graag, hij is vriendelijk naar iedereen en zeer succesvol. Hij ziet er ook fantastisch uit en heeft altijd aandacht van vrouwen.

Maar het is verslavend en ik denk dat ik dit altijd zal blijven doen. Ik vind de aandacht vooral fijn: dat krijg ik thuis niet. Minnaar zegt bijvoorbeeld wel dat ik er goed uitzie en dat ik leuke kleding aan heb.

Ik zie in sommige verhalen van minnaressen hier overeenkomsten maar weet niet meer precies de namen. Ik dacht Soumis?

Ik heb een tijd niet geschreven hier maar wel mee gelezen. Wat een toestand wat Gea is overkomen zeg! Ik ben benieuwd hoe het nu met haar gaat.
En veel goede tips van oa Julus die ik misschien ooit nog kan gebruiken en over zand in je hand mbt loslaten en het boek Liefdesbang.

Oh en sterkte Elize en Ondersteboven en iedereen die het moeilijk heeft door vakantietijd of andere moeilijke minnaarperikelen.

@Naam0911: hij was getrouwd, woonde door de week alleen maar ging wel elk weekend naar huis. Voor de kinderen, zo ongeveer volwassen, die 'ontspoorden' toen hij jaren geleden de stekker uit zijn huwelijk had getrokken. Hij wilde er voor hun zijn.

Wij hadden heel veel contact, de hele dag door; sliepen meerdere keren per week samen; het was op alle fronten zo fijn - alleen die omstandigheden zaten mij meer en meer dwars. Niemand daar wist van mijn bestaan, anders dan 'spirituele vriendin met wie hij weleens koffiedronk'. Ik vond het steeds verwarrender worden. Want ook in die weekenden hadden we contact en vaak reed hij recht naar mij als hij daar weer wegging. Ik kon niet meer tegen de verwarring en het gedoe, dat brak mij op. Maar er was nog steeds zoveel gevoel... ook bij hem.

(Niet quoten. Ik verwijder dit later ivm mogelijke herkenbaarheid. Stel je voor dat zij hier meeleest.)

Lees al even mee in dit topic en dan nu ook maar een account aangemaakt.

Ik lees een hoop verhalen waar ik zo mijn naam onder zou kunnen zetten. Sommige echt super heftig. Dan is dat van mij maar een peulenschilletje.

Ikzelf heb een tijdje een affaire gehad, welke nu gestopt is. Er is al een aantal weken geen contact meer. Wel vind ik -merk ik- lastig om het los te laten, maar ik wil dat hij voor zijn gezin gaat/kiest en ik moet mij ook meer (weer) gaan richten op mijn man. Het is echt wat ze zeggen een verslaving, waar je volgens mij cold turkey vanaf moet kicken.

Mocht iemand nog de beste tip ever hebben om mijn minnaar te doen vergeten...please let me know.

Hi Monkey!

Wat heeft je doen besluiten te stoppen met je minnaar? Geen toekomst? Eigen man toch nog te leuk? Vertel!

Aan mijn tips heb je geen zak Behalve dan het boek ‘liefdesbang’ lezen dan.

Ik heb S. vandaag gezien. Hij had mijn mail nog eens rustig laten indalen en is half NL doorgereden om me te kunnen zien en met me te praten. Honderd vragen over hoe het werkt in mijn hoofd, wat ik dan voel en wat hij kan doen om me niet met een rotgevoel achter te laten. Heeft gisteren (blijkbaar, eerst zien en dan geloven...) een aantal vrienden verteld dat we elkaar nog zien en hij eigenlijk best wel heul verliefd is. Kan ik niet controleren, dus neem ik ter kennisgeving aan. Verder belde ‘de goede vriendin’ toen we samen waren, hij heeft opgenomen waar ik bij zat en aangegeven ‘ik hou het even kort, want ik ben bij ondersteboven’. Dus die weet nu ook van mijn bestaan af. (Wist ze al, maar nu weet ze ook meteen dat ik nog in het heden vertegenwoordigd ben)

Hij was onwijs knuffelig, begripvol, een en al aandacht en gaf aan niet meer zonder mededeling van de radar te verdwijnen. En aan te geven wanneer hij weer terug komt.

Het is nog veel en veel te vroeg om er een label op te plakken, want hij heeft een scheiding af te wikkelen en ik moet ook thuis met man aan de slag. We wonen tijdelijk apart, merk dat wat mij betreft de rek er op dit moment ook echt helemaal uit is. Maar S. heeft duidelijk aangegeven echt stapjes te willen zetten om er voor te kunnen gaan als de rust in beide huizen is wedergekeerd.

Ik ben een beetje blij, want hij doet de allergrootste moeite om me te begrijpen en tegemoet te komen aan mijn wensen en grenzen. Maar merk ook dat ik een emotionele afstand inbouw en hou. Eerst zien, dan geloven...
Heb alle intimiteit behalve knuffelen ook enorm afgehouden. We hadden dankzij een gelukje een hele dag tot onze beschikking, dus het had gekund. Maar heb het niet gedaan

Kortom, so much voor de stoere ondersteboven maar toch ben ik ergens een beetje blij

@Elmervrouw
De tranen springen in mijn ogen van jouw bericht. De pijn en onmacht spat er nog vanaf. Wat ontzettend verdrietig, als alles zo perfect is (of lijkt) en het loopt toch zo af. Dikke voor jou... denk je dat je het ooit af kunt sluiten?

Deze psycholoog schrijft goede blogs m. Pijnlijk herkenbaar. En hierdoor slaat toch de twijfel weer toe... http://stefanierondags.nl/durf-weg-te-l ... assenheid/

Wat veel woorden van herkenning weer.
@Isolde, jou pijn van afgewezen worden, zou mijn verhaal kunnen zijn!
Het onbegrip wat allesoverheersend is: hoe durf je je vrouw zo te laten bungelen en alleen maar bezig te zijn met jezelf! Egocentrische
Pijn bij een erectie, is dat te verklaren vanuit lichamelijk oogpunt?

Ieder mens heeft recht op aandacht, begrip en begeerte en als die behoefte te groot wordt, loop je flink risico om in minnaarsland te belanden. Voor mij heeft het een enorme boost gegeven voor mijn zelfvertrouwen en heb ik seksueel genot ervaren wat ik voor geen goud had willen missen.
Nu heb je je focus op je kind en dat is heel goed maar er komt een tijd dat je de verleiding niet kan weerstaan. Het feit dat je je al een paar keer aangetrokken hebt gevoeld, zegt genoeg. Of je kan je seksuele relatie met je man nog redden, of je gaat voor de bijl. Mijn tip zou zijn: investeer nu, nu je nog lust voelt voor je man. Bij mij is het te laat. Na 20 jaar afwijzingen, is mijn lust voor mijn man gedoofd.
Volgende week hebben we een afspraak bij de seksuoloog. Heel benieuwd of hij nog een klein stukje kan repareren.

Naam0911 schreef: ↑

14-07-2019 10:05

Ik zie in sommige verhalen van minnaressen hier overeenkomsten maar weet niet meer precies de namen. Ik dacht Soumis?

Was ik denk ik niet hoor, ben al 2 jaar minnaarloos in de zin van met een getrouwde man
Wel een man in mijn leven, maar zeer moeizaam, maar wel beiden vrijgezel.

Ondersteboven, pff confronterende blog...wel mooi om ook een stukje mannenperspectief te lezen.

Mag ik er vanuit gaan dat de inhoud van deze blog ook de strekking is van het boek liefdesbang?

Ondersteboven19 schreef: ↑

14-07-2019 22:14

Hi Monkey!

Wat heeft je doen besluiten te stoppen met je minnaar? Geen toekomst? Eigen man toch nog te leuk? Vertel!

Aan mijn tips heb je geen zak Behalve dan het boek ‘liefdesbang’ lezen dan.

Sowieso geen toekomst. Hij is degene die het gestopt heeft omdat hij voor zijn gezin koos (wat ik ook snap met 2 kinderen). Toch voelt het vervelend, zeker omdat ik het via een whats app berichtje te horen kreeg en vervolgens geblokkeerd ben. Wellicht komt hij nog eens een keer om de hoek kijken.

Is “Liefdesbang” echt zo’n aanrader zoals hier vaak wordt geschreven?

Geen idee, ken t niet, dus geen oordeel erover

Iets taaier en minder "zweverig" is Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz!

broekrok schreef: ↑

15-07-2019 09:20

Iets taaier en minder "zweverig" is Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz!

Meer een aanrader?

Heb het boek verslaafd aan liefde net besteld. Sprak mij meer aan. Vooral het feit dat je geluk zoekt in anderen maar je het eigenlijk in jezelf moet zoeken. Misschien ook van toepassing in eigen relatie. Komt morgen binnen.. ben benieuwd

Ik vind het altijd lastig om de waarheid op te hangen aan wat in een bepaald boek is geschreven. Het kan je natuurlijk wel inzicht geven als je daar naar zoekt. Maar ik vergelijk het ook een beetje met de horoscoop in de krant: daar kun je alles wat je leest meestal op jezelf en je omgeving toepassen.

Waar ik wel benieuwd naar ben, staan er ook adviezen en tips in die boeken waar je iets mee kan ? Waar je echt iets aan hebt ?

Boek Liefdesbang inmiddels uit. In het begin veel herkenning, maar op een gegeven moment veel herhaling en toen heb ik me erdoorheen geworsteld. Samenvatting: ga door je pijn waar je getriggerd wordt, of dat nu in de bindingsangstige kant is of in de verlatingsangstige kant. Het is oude pijn van vroeger, waar (vaak? altijd?) dan ook geen echte hechting is geweest met je ouders. Maar je bent nu volwassen en kunt die pijn aan. Als kind niet. Dus nu kun je het oplossen en uit die bindings/verlatingsangst-dans stappen. Kort door de bocht samenvatting

Begreep de relatie met R hierdoor wel een stuk beter. De dans, zoals zij het noemt. En de verslaving..

Ik ga Jan Geurtz ook lezen. Staat op mijn e-reader.

Ondersteboven, ik vind jouw verhaal zo herkenbaar!
Dat S. dingen heeft uitgesproken naar familie en vrienden hoe hij er in staat is erg fijn! Geeft toch dat stukje bevestiging dat het serieus is tussen jullie, ik snap ook je zelfbescherming en onzekerheid heel goed hierin. Ik hoop dat jullie stapjes kunnen gaan zetten.

Elize, ik heb dat boek ook, erg de moeite waard.

Nieuwe dames, welkom!

Thanks voor de reacties en steunbetuigingen via de mail!
Ook aan diegene die me aanmoedigen hier verder te blijven schrijven, ondanks dat ik zo vaak onder vuur lig.. ook omdat ik niet de tijd en energie heb iedereen persoonlijk wat terug te sturen, een update:

S. is sinds afgelopen weekend bij zijn vrouw weg, de situatie werd onhoudbaar omdat zij op vervelende wijze ontdekte dat hij tijdens deze periode in scheiding nog steeds contact heeft met mij. Voor hem was het ook genoeg en is hij ondanks dat hij nog een paar dagen mocht blijven, meteen vertrokken. Voor hem heeft het contact met mij altijd voorop gestaan.
Hij heeft de dag daarvoor al tegen vrienden verteld over al wat tussen ons gebeurd is en gezegd hoe gelukkig dat hij met mij is en dat de binding die wij hebben voor hem nieuw is, hij gaf aan dat als de verliefdheid over gaat die binding blijft en dat dit voor hem heel waardevol is gezien het lege huwelijk wat hij achterlaat..
Ik vind het fijn dit te horen en dat hij er zo instaat.. Hij heeft tijdens onze minnaarstijd al ontzettend veel verteld over hoe hij ons ziet en hoeveel hij van me houdt etc.. maar in die tijd was ik vooral heel voorzichtig en bang dat het enkel 'mooie praatjes' waren, inmiddels komt steeds duidelijker naar voren dat hij altijd heel serieus geweest is.. dat geeft ontzettend veel vertrouwen..
Ook seks was altijd een dingetje.. ik vond het lastig hem te geloven als het over seks thuis ging omdat hij aangaf dat hij dat bijna niet had (ja ja, dat zal wel dacht ik, dat zullen vast alle minnaars zeggen) Inmiddels weet ik via een audio opname tussen hem en zijn vrouw dat ze inderdaad al jaren geen intimiteit meer deelden..
De twijfels en onzekerheid in die tijd kunnen inderdaad enorm groot zijn, omdat je het gewoon niet weet, je weet ondanks 'mooie woorden' niet altijd wat en niet waar is, langzaam beginnen echt nu alle puzzelstukje in elkaar te vallen, is hij tegen mij ondanks mijn onzekerheid op vele fronten (zie ik nu) altijd eerlijk geweest, en zie ik in dat de onzekerheid voor niks is geweest.

Afgelopen weekend was het voor het eerst dat we een hele avond, nacht en ochtend tijd met elkaar hebben doorgebracht, niet op de klok hoefden te kijken en ongedwongen zonder onrust samen konden zijn.. dat was heel apart, maar ook heel erg fijn.
Toch is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn, de situatie waarin we beide zitten levert ons allebei veel stress en onrust op, de plek waar hij nu verblijft is voor hem een verschrikkelijke plek en de scheiding aan zijn kant is niet niks, en ook ik ben nog veel aan het verwerken en twijfel over mijn thuis situatie.

Nu breekt er dus een periode aan waarin we samen een groot deel vrijheid hebben. Vrijheid om elkaar veelvuldig te zien en ook op andere manieren gaan leren kennen dan alleen ergens in het openbaar, hotels etc.. Dat is bijzonder, de luchtbel is nu weg.. er zijn zelfs plannen om binnenkort samen een aantal dagen op vakantie te gaan.. de buitenwereld mag héél langzaam weten over ons samen zijn, mijn 2 oudste kinderen (tieners) hebben hem al leren kennen omdat ze zelf perse wilden weten wie hij is.. kortom ondanks deze moeilijke tijd, slaan we ons er zo goed als mogelijk is doorheen.

Thuis ben ik ook met man plannen aan het maken voor de toekomst, gelukkig staan we daar beide hetzelfde in. Ook daar gaat het soms beter en soms minder goed.. We hebben beide nog moeite met de verwerking van de situatie, allebei op een andere manier... Mijn man heeft nog steeds een enorme hekel aan S. Het is niet zo omdat ik nu met S. ben dat mijn huwelijk mij koud laat, ik vind hoe het gelopen is ontzettend pijnlijk.. ik kom i.t.t. S. niet uit een leeg huwelijk.. er is nog veel wat ons bond, ik hou op een bepaalde manier nog van mijn man, we hebben een rijk verleden, en zouden een goede toekomst hebben gehad, en ik vind het vaak ontzettend pijnlijk hoe het allemaal gelopen is. Ik voel me dan ook vaak onzeker en twijfelachtig, mijn man heeft duidelijk te kennen gegeven zelf ook verder te willen (wat ik goed kan begrijpen). Het blijft een pijnlijke situatie.

Ik heb me wel eens afgevraagd wat ik zou hebben gedaan als ik alles terug kon draaien.. eerlijk, ik weet niet of ik dit dan opnieuw zou zijn aangegaan, maar het is als een kikker die vanaf het begin langzaam wordt gekookt en blijft zitten.. de tijd veranderd alles beetje bij beetje, de binding werd hechter en het gevoel steeds dieper, je passeert samen stations en op een gegeven moment blijkt het een enkele reis te zijn en is je retour ticket verlopen.. Het is zoals mijn man het zegt, nu eenmaal zo gelopen, dat is niet wederkeerbaar.. Zo simpel zie ik het niet, het is in mijn ogen een opvolging geweest van keuzes.. Groei aan de ene kant en afbrokkeling aan de andere kant, steeds meer en meer, met zijn instemming en goedkeuring, tot dat het al te laat was..
Ik heb geen spijt, maar het is tegelijkertijd wel heel pijnlijk wat er allemaal gebeurd is, dat heeft S. ook naar zijn vrouw toe.. Als je in de bubbel leeft zie je dat allemaal niet, en steek je je kop in het zand, maar als het eenmaal uit die bubbel is zo makkelijk niet, hoe het in de toekomst gaat lopen is ook nog allemaal maar te bezien.. Ik heb wel vertrouwen, maar er is nog een zeer lange lastige weg te gaan.
Dus zoals hier zovaak gezegd wordt: Bezint eer ge bemint.

gealach schreef: ↑

15-07-2019 12:36

Ook seks was altijd een dingetje.. ik vond het lastig hem te geloven als het over seks thuis ging omdat hij aangaf dat hij dat bijna niet had (ja ja, dat zal wel dacht ik, dat zullen vast alle minnaars zeggen) Inmiddels weet ik via een audio opname tussen hem en zijn vrouw dat ze inderdaad al jaren geen intimiteit meer deelden..

Dank voor je update Gea! Flinke ontwikkelingen dus.

Bovenstaande pik ik er even uit: waarom was/is dit zo belangrijk voor je? Als je iets aangaat met een getrouwde man kun je er vanuit gaan toch dat hij nog seks heeft met zijn vrouw? Het is best bijzonder om dan monogamie met jou te verwachten.


Wat betreft je laatste alinea: helemaal mee eens. Het is zo waar, en in de 8 jaar dat ik hier schrijf (en de jaren daarvoor dat ik meelas) heb ik het al zo vaak zien gebeuren. Het begint als leuk en spannend en voor erbij, en het eindigt met drama en ellende en een scheiding waar dat helemaal niet de intentie was. Juist daarom waarschuwen we regelmatig. Maar ja, het is ook wel logisch dat iemand die aan het begin van het spannende staat die waarschuwingen niet wil horen.

@Depten, ik duim zo voor jou.

@isolde, het is inderdaad vreselijk als jouw behoeftes en gevoelens zo genegeerd worden, ik zou ook verdrietig en boos zijn.
Ik vind dat wel een moeilijke : als jij zou doorzetten Isolde, met je plannen, en het komt ooit boven water, dan ben jij de schuldige, een slechte vrouw en wat al meer.
Maar dat wat je man jou aandeed, dat weet niemand, en zal geen haan naar kraaien.

Ik ben echt op een punt gekomen dat ik dat zelf evenwaardig vind.
Het is een egoïstische keuze, binnen een relatie, omdat het niet anders op te lossen leek.

Gea, Fijn dat je een update geeft, en weer een stap gezet: nu kunnen jullie samen rustig verder bouwen.
Maar ik vind je laatste stukje zo droevig. Meen je dat echt?
Ik begrijp dat je midden in een zware periode zit, maar dat je niet weet of je het opnieuw zou doen nu je alles weet, net nu je echt zicht hebt op een toekomst met S? En welke keuze was dan de keuze te ver? Het echt hem leren kennen?
sterkte toch nog!

Aan wie het wil lezen: Deze ochtend weer een afspraakje met mijn M.
Blije Olivia hier .
Ik heb toch ook een evenwicht gevonden, ik hoop zo dat het echt kan blijven duren.

Marana schreef: ↑

15-07-2019 14:42

Het begint als leuk en spannend en voor erbij, en het eindigt met drama en ellende en een scheiding waar dat helemaal niet de intentie was. Juist daarom waarschuwen we regelmatig. Maar ja, het is ook wel logisch dat iemand die aan het begin van het spannende staat die waarschuwingen niet wil horen.

Ik sluit me aan bij jou Marana. In het begin is het rete spannend en leuk en wilde ik de waarschuwingen ook niet horen. Stak mijn kop in het zand. Maar als ik nu naar mijzelf kijk...ben ik toch wel blij dat er een punt achter is gezet. Al dan wel niet door mij...maar toch. Ik ga en kies voor mijn huwelijk. De rek is er echt nog niet uit. Wil niet zeggen dat ik er nog wel moeite mee heb een plekje te geven dat het spannende weg is. Maar dat moet slijten. Hij heeft een keuze gemaakt en die moet im respecteren.

Marana schreef: ↑

15-07-2019 14:42

Bovenstaande pik ik er even uit: waarom was/is dit zo belangrijk voor je? Als je iets aangaat met een getrouwde man kun je er vanuit gaan toch dat hij nog seks heeft met zijn vrouw? Het is best bijzonder om dan monogamie met jou te verwachten.

In het begin verwachte ik daar helemaal niks van, het interesseerde me ook totaal niet, het was een leuk contact voor erbij, seks was niet eens een issue, dat ik er vanuit ging dat hij dat met zijn vrouw had, lag ik niet wakker van.
Gaande weg veranderde dat; ons contact werd heel intens, onze gesprekken dagelijks, we zagen elkaar meerdere malen per week, deden van alles samen en we werden we steeds hechter en daarmee kwetsbaarder.. Het gevoel groeide en we hadden ondanks dat alles in het geheim ging, steeds meer en meer een relatie ipv minnaarscontact. Toen begon ook de onzekerheid, het gemis als we elkaar niet zagen en langzaam vonden we het idee dat een van ons intiem zou zijn met een ander enorm moeilijk.. Ook dat is dus ook met de tijd zo gegroeid, we hebben daarin nooit iets van elkaar 'verwacht' maar het onderwerp werd wel steeds gevoeliger voor ons beide.. Dit was voor ons belangrijk. Wat ik al aangaf, we hadden eigenlijk lange tijd al de binding zoals in een normale relatie.. Begrijp je?