Werk & Studie
alle pijlers
Vaststellingsovereenkomst of re-integreren tweede spoor?
donderdag 30 april 2020 om 12:04
Goedemorgen,
momenteel zit ik nog thuis met een burn out. Terugkeren bij mijn huidige werkgever is geen optie omdat mijn werkgever mij ondanks dat ik altijd goede beoordelingen had niet meer wil hebben. Nu ben ik nog niet heel lang thuis, therapie begint net, maar toch denk ik al aan wat dan daarna? Want een plan van aanpak etc gaat gewoon door. Ik zie terugkeer ook niet meer zitten, want de werkplek geeft me heel veel stress en dat zal niet ten goede komen van het herstel. Nu zit ik dus heel erg te twijfelen wat op termijn beter zal zijn een vaststellingsovereenkomst of re-integreren via het tweede spoor. Mijn gevoel zegt dat langzaam opbouwen beter zal zijn, maar ik ben heel bang om dan bij een bedrijf te komen waar ik zelf niet zo achter sta. Ik zit echt te denken aan een carriereswitch want na een aantal jaar merk ik dat er wat stressfactoren zijn die echt horen bij mijn beroep. Ik kan ook niet zo goed vinden hoe het zit met re-intergratie tweede spoor, is het mogelijk dan een (deeltijd)opleiding te gaan volgen, is er een loket die je hierover kunt bellen? Of is het echt zo snel mogelijk kijken in welke baan je nu terecht kan om op te bouwen en daar moet je het mee doen? Kan me voorstellen dat een werkgever helemaal niet zit te wachten op iemand die aan het opbouwen is en dat de keuze daarmee beperkt wordt. Ik vindt het echt een hele lastige kwestie.
momenteel zit ik nog thuis met een burn out. Terugkeren bij mijn huidige werkgever is geen optie omdat mijn werkgever mij ondanks dat ik altijd goede beoordelingen had niet meer wil hebben. Nu ben ik nog niet heel lang thuis, therapie begint net, maar toch denk ik al aan wat dan daarna? Want een plan van aanpak etc gaat gewoon door. Ik zie terugkeer ook niet meer zitten, want de werkplek geeft me heel veel stress en dat zal niet ten goede komen van het herstel. Nu zit ik dus heel erg te twijfelen wat op termijn beter zal zijn een vaststellingsovereenkomst of re-integreren via het tweede spoor. Mijn gevoel zegt dat langzaam opbouwen beter zal zijn, maar ik ben heel bang om dan bij een bedrijf te komen waar ik zelf niet zo achter sta. Ik zit echt te denken aan een carriereswitch want na een aantal jaar merk ik dat er wat stressfactoren zijn die echt horen bij mijn beroep. Ik kan ook niet zo goed vinden hoe het zit met re-intergratie tweede spoor, is het mogelijk dan een (deeltijd)opleiding te gaan volgen, is er een loket die je hierover kunt bellen? Of is het echt zo snel mogelijk kijken in welke baan je nu terecht kan om op te bouwen en daar moet je het mee doen? Kan me voorstellen dat een werkgever helemaal niet zit te wachten op iemand die aan het opbouwen is en dat de keuze daarmee beperkt wordt. Ik vindt het echt een hele lastige kwestie.
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
donderdag 30 april 2020 om 12:35
Maar TO is ziek en dus niet beschikbaar voor werk. Daarmee is WW dus geen optie.glitglam schreef: ↑30-04-2020 12:34Als de VSO goed wordt opgesteld kan het zeker wel, en ook met recht op behoud van WW. Laat het dan even nakijken door een deskundige/rechtsbijstand oid zodat het goed in elkaar zit.
Mijn ervaring is (ik ben bedrijfsmaatschappelijk werker bij verschillende bedrijven) dat een 2e spoor traject juist vaak weinig oplevert.
ik heb nog nooit meegemaakt dat dit iemand echt een baan opleverde.
Het is meer verkennen van opties, interesses, waar liggen de kansen etc.
Ik zou liever in de VSO een bedrag meekrijgen (onderhandelen) en dan zelf beslissen waar ik dat in zou investeren.
donderdag 30 april 2020 om 12:37
Het is mijn werk geweest. Het waren trajecten van 6-9 maanden waarin ik iemand begeleidde naar ander werk. Mijn ervaring is dat mensen soms met veel weerstand aan het traject begonnen (want: wilden helemaal niet weg bij hun werkgever), maar gaandeweg ontdekten dat het juist kansen en mogelijkheden biedt om te kijken wat er écht bij je past.
Het doel van het traject is inderdaad om zo snel mogelijk passend werk te vinden, maar 'zo snel mogelijk' is een vrij rekbaar begrip.
Wel is ook een 2e spoortraject best hard werken, nadenken, reflecteren en na een tijdje ook solliciteren. En het contact met je werkgever blijft doorlopen en kan best stressvol zijn.
Maar wat anderen al zeggen: met een vaststellingsovereenkomst word je gelijk geacht om beschikbaar te zijn voor de arbeidsmarkt en moet je direct solliciteren. Dus verwacht daarvan vooral geen rust!
donderdag 30 april 2020 om 12:45
Er worden hier veel goede tips gegeven. Maar allereerst........accepteer dat je ziek bent en dat het wel even gaat duren voordat je keuzes over je toekomst kunt gaan maken.
Het is heel moeilijk om de controle los te laten en te accepteren dat je ziek bent. Maar je kunt niet beter worden als je dat niet eerst accepteert.
Het is heel moeilijk om de controle los te laten en te accepteren dat je ziek bent. Maar je kunt niet beter worden als je dat niet eerst accepteert.
donderdag 30 april 2020 om 12:46
glitglam schreef: ↑30-04-2020 12:34Als de VSO goed wordt opgesteld kan het zeker wel, en ook met recht op behoud van WW. Laat het dan even nakijken door een deskundige/rechtsbijstand oid zodat het goed in elkaar zit.
Mijn ervaring is (ik ben bedrijfsmaatschappelijk werker bij verschillende bedrijven) dat een 2e spoor traject juist vaak weinig oplevert.
ik heb nog nooit meegemaakt dat dit iemand echt een baan opleverde.
Het is meer verkennen van opties, interesses, waar liggen de kansen etc.
Ik zou liever in de VSO een bedrag meekrijgen (onderhandelen) en dan zelf beslissen waar ik dat in zou investeren.
In ongeveer 30% van de trajecten levert het een nieuwe, passende baan op. Uiteraard afhankelijk van heel veel verschillende factoren. Als het niet lukt om concreet iets te vinden, ben je wel toegerust om zelf verder te zoeken na de begeleidingsperiode.
donderdag 30 april 2020 om 12:48
Maud*de*Braose schreef: ↑30-04-2020 12:45Er worden hier veel goede tips gegeven. Maar allereerst........accepteer dat je ziek bent en dat het wel even gaat duren voordat je keuzes over je toekomst kunt gaan maken.
Het is heel moeilijk om de controle los te laten en te accepteren dat je ziek bent. Maar je kunt niet beter worden als je dat niet eerst accepteert.
Maar dit is eerst nodig inderdaad. Je hoeft nu nog geen keuzes te maken.
Hoe lang ben je nu thuis?
https://www.uwv.nl/particulieren/ziek/index.aspx
donderdag 30 april 2020 om 12:53
Twee maanden, maar door alle druk die ik ervaar lukt het me maar heel moeilijk om het los te laten, misschien gaat dat na de therapie beter. Als je geen baan vind via het tweede spoor wat gebeurd er dan? Stel dat je je wel weer goed genoeg voelt voor de arbeidsmarkt?
Vergeef me dat ik schreeuw wat ik niet weet en dat ik zwijg over wat helder is, dat ik nooit zeg wat ik bedoel en dingen roep die ik niet voel.
donderdag 30 april 2020 om 12:56
Jij hebt de plicht om aan je herstel te werken. Daar ben je voorlopig mee bezig.Kihei schreef: ↑30-04-2020 12:53Twee maanden, maar door alle druk die ik ervaar lukt het me maar heel moeilijk om het los te laten, misschien gaat dat na de therapie beter. Als je geen baan vind via het tweede spoor wat gebeurd er dan? Stel dat je je wel weer goed genoeg voelt voor de arbeidsmarkt?
De arbo-arts zal dit traject volgen.
Jouw werkgever heeft de plicht om aan reintegratie mee te werken. Als hij dat niet wil, dan moet hij andere voorstellen doen. Zo ver ben je nog lang niet.
Mail de vakbond.
donderdag 30 april 2020 om 12:57
Kihei schreef: ↑30-04-2020 12:53Twee maanden, maar door alle druk die ik ervaar lukt het me maar heel moeilijk om het los te laten, misschien gaat dat na de therapie beter. Als je geen baan vind via het tweede spoor wat gebeurd er dan? Stel dat je je wel weer goed genoeg voelt voor de arbeidsmarkt?
Wat zegt je bedrijfsarts over je re-integratie?
donderdag 30 april 2020 om 13:00
Ik zou als ik jou was de 'wat, als, dan,' vragen loslaten want je maakt jezelf er hardstikke gek mee.
Ik zou beginnen aan het begin en dat is accepteren dat je te ziek bent om grote beslissingen te maken, dat je nu therapie nodig hebt, dat je braaf meewerkt aan onderzoeken van de bedrijfsarts en de adviezen maar dat je verder gewoon even helemaal niets doet.
Waarom zou de rest allemaal nu al moeten?
Zolang te ziek bent voor een volledig nieuwe baan is er geen overstap aan de orde.
Bekijk het per dag.
Ik zou beginnen aan het begin en dat is accepteren dat je te ziek bent om grote beslissingen te maken, dat je nu therapie nodig hebt, dat je braaf meewerkt aan onderzoeken van de bedrijfsarts en de adviezen maar dat je verder gewoon even helemaal niets doet.
Waarom zou de rest allemaal nu al moeten?
Zolang te ziek bent voor een volledig nieuwe baan is er geen overstap aan de orde.
Bekijk het per dag.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 30 april 2020 om 13:01
Wat wordt er verstaan onder een passende baan? Ik volg ook zo'n traject en werk daar goed aan mee.
Ik ben ook terug aan het komen in mijn eigen werk (dat is het doel). Voor het uwv moet ik wel solliciteren zeggen ze, al is het maar voor de vorm. Ik krijg in mijn ogen zo niet-passende functies aangeboden. En ik denk dat ik best gewild ben qua cv en ervaring (ze zullen me wellicht afwijzen als overgekwalificeerd).
Hoe voorkom ik dat ik straks een andere baan heb en niet verder reintegreer bij mijn eigen baan?
Als het niet lukt bij mijn eigen baan dan heb ik voldoende buffer voor een sabbatical en voldoende netwerk om daarna weer in mijn eigen beroepsgroep verder te gaan. Ik heb niets blijvends, heeft alleen wat tijd nodig.
rilena wijzigde dit bericht op 30-04-2020 13:10
52.99% gewijzigd
donderdag 30 april 2020 om 13:03
Ik zou niet te vroeg beginnen aan spoor 2 want als je niet genoeg hersteld bent heb je niet zoveel aan een traject. Daarnaast hoeft spoor 2 wettelijk gezien pas te beginnen wanneer je rond een jaar ziek bent.
Solliciteren tijdens een burnout is echt niet eenvoudig en kost veel energie.
Solliciteren tijdens een burnout is echt niet eenvoudig en kost veel energie.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 30 april 2020 om 13:12
Kihei schreef: ↑30-04-2020 12:53Twee maanden, maar door alle druk die ik ervaar lukt het me maar heel moeilijk om het los te laten, misschien gaat dat na de therapie beter. Als je geen baan vind via het tweede spoor wat gebeurd er dan? Stel dat je je wel weer goed genoeg voelt voor de arbeidsmarkt?
Laat het los......echt je doet jezelf hier helemaal geen goed mee.
donderdag 30 april 2020 om 13:45
En dat geef je dus op als je voor een vaststellingsovereenkomst gaat.
Blijkt dan later dat je toch niet zo goed hersteld (bent). Dan kan je een WIA uitkering dus wel vergeten. Die kan je alleen krijgen wanneer je daarvoor hebt gewerkt en niet als je vrijwillig werkloos bent geworden.
Nieuw werk vinden als je toch niet goed hersteld bent is ook bijna niet te doen.
Nu heb ik geen idee wat reïntegreren op een tweede spoor inhoudt.
Maar ontslag nemen als je ziek bent is dus nooit een goed idee. Dus voor die vaststellingsovereenjomst zou Ik nooit kiezen.
donderdag 30 april 2020 om 14:12
Ik zou als ik jou was zeker niet nu al een beslissing maken, want het klinkt nog niet alsof het daar goed genoeg voor gaat.
Je kunt wel voor een VSO kiezen met behoud van recht op WW. Dan moet je er wel voor zorgen dat je hersteld gemeld bent voordat je tekent (dat hoeft overigens niet te betekenen dat je dan alweer volledig aan het werk bent bij je huidige werkgever). Verder moet je wel zelf het gevoel hebben dat je weer zou kunnen werken als je een nieuwe baan zou krijgen, want je moet inderdaad arbeidsgeschikt zijn om een Ww-uitkering te krijgen.
Je moet de komende tijd eerst kunnen werken aan herstel. Al de wat-als vragen loslaten; houd jezelf elke keer weer voor dat dat later aan de orde komt maar nu eerst nog niet. Mocht je weer wat licht aan de horizon zien en je wilt/moet dan nog steeds weg bij je huidige werkgever, dan zou je kunnen onderhandelen over een VSO. Als je een beetje goed onderhandelt kun je op papier ook nog even in dienst zijn - en daarmee verzekerd zijn van inkomen door werkgever - terwijl je niet meer hoeft te werken. Dit kan bijvoorbeeld door het opnemen van vakantieuren en door vrijstelling van werkzaamheden.
Ik heb het zelf op bovenstaande manier gedaan, maar ik heb deze keuzes pas kunnen maken nadat ik al minstens 3 a 4 maand ziekgemeld was en bezig was met herstel. Je moet eerst jezelf beter voelen en meer zicht hebben op je mogelijkheden om hierover te kunnen beslissen.
Ik heb gekozen voor een VSO omdat ik echt even helemaal wilde/moest loskomen van mijn werk/branche. Ik vond het blijvende contact met de werkgever stressvol (voornamelijk omdat ik zelf niet verder wilde in die baan). De keuze was lastig om te maken (ga je voor zekerheid of niet?) maar ik kwam tot de conclusie dat in mijn geval zekerheid ook niet alles is. En dat het voor mij juist een stap vooruit was om die zekerheid te laten gaan en opnieuw te beginnen.
Of bovenstaande manier voor jou ook handig is om te doen, dat kun je alleen zelf bepalen. En het kan goed zijn dat je daar pas over een paar maand over kunt beslissen. Succes!
Je kunt wel voor een VSO kiezen met behoud van recht op WW. Dan moet je er wel voor zorgen dat je hersteld gemeld bent voordat je tekent (dat hoeft overigens niet te betekenen dat je dan alweer volledig aan het werk bent bij je huidige werkgever). Verder moet je wel zelf het gevoel hebben dat je weer zou kunnen werken als je een nieuwe baan zou krijgen, want je moet inderdaad arbeidsgeschikt zijn om een Ww-uitkering te krijgen.
Je moet de komende tijd eerst kunnen werken aan herstel. Al de wat-als vragen loslaten; houd jezelf elke keer weer voor dat dat later aan de orde komt maar nu eerst nog niet. Mocht je weer wat licht aan de horizon zien en je wilt/moet dan nog steeds weg bij je huidige werkgever, dan zou je kunnen onderhandelen over een VSO. Als je een beetje goed onderhandelt kun je op papier ook nog even in dienst zijn - en daarmee verzekerd zijn van inkomen door werkgever - terwijl je niet meer hoeft te werken. Dit kan bijvoorbeeld door het opnemen van vakantieuren en door vrijstelling van werkzaamheden.
Ik heb het zelf op bovenstaande manier gedaan, maar ik heb deze keuzes pas kunnen maken nadat ik al minstens 3 a 4 maand ziekgemeld was en bezig was met herstel. Je moet eerst jezelf beter voelen en meer zicht hebben op je mogelijkheden om hierover te kunnen beslissen.
Ik heb gekozen voor een VSO omdat ik echt even helemaal wilde/moest loskomen van mijn werk/branche. Ik vond het blijvende contact met de werkgever stressvol (voornamelijk omdat ik zelf niet verder wilde in die baan). De keuze was lastig om te maken (ga je voor zekerheid of niet?) maar ik kwam tot de conclusie dat in mijn geval zekerheid ook niet alles is. En dat het voor mij juist een stap vooruit was om die zekerheid te laten gaan en opnieuw te beginnen.
Of bovenstaande manier voor jou ook handig is om te doen, dat kun je alleen zelf bepalen. En het kan goed zijn dat je daar pas over een paar maand over kunt beslissen. Succes!
rainydays wijzigde dit bericht op 30-04-2020 14:16
Reden: .
Reden: .
6.91% gewijzigd
Here am I in my little bubble
donderdag 30 april 2020 om 16:57
Aanbieden mag altijd. Je mag altijd in overleg uit elkaar zolang je maar niet daarna bij de overheid je hand komt ophouden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 30 april 2020 om 17:55
Ik ben het wel erg eens met de reacties hierboven. Op dit moment ben je ziek. Jouw zorg zou vooral jezelf moeten zijn en niet wat er over een jaar misschien gaat gebeuren. Wie weet voel je je over een half jaar goed genoeg om te kijken wat je leuk vindt en wat je wilt doen.
Daarnaast, een vaststellingsovereenkomst op dit moment heeft heel wat gevolgen voor je loondoorbetaling, om de redenen die hierboven al genoemd zijn. Geen recht op WW want je bent ziek en geen recht op een ziektewetuitkering omdat je in overleg uit elkaar bent gegaan.
Het tweede spoor is niet iets wat zomaar wordt aangegaan. Hiervoor heb je overleg met de bedrijfsarts en wordt er gekeken naar wat je wel kan. Ga dus niet op de zaken vooruit lopen, want dan ga je jezelf helemaal gek maken.
Herstel gaat stap voor stap. Niet beginnen bij stap 10.
Daarnaast, een vaststellingsovereenkomst op dit moment heeft heel wat gevolgen voor je loondoorbetaling, om de redenen die hierboven al genoemd zijn. Geen recht op WW want je bent ziek en geen recht op een ziektewetuitkering omdat je in overleg uit elkaar bent gegaan.
Het tweede spoor is niet iets wat zomaar wordt aangegaan. Hiervoor heb je overleg met de bedrijfsarts en wordt er gekeken naar wat je wel kan. Ga dus niet op de zaken vooruit lopen, want dan ga je jezelf helemaal gek maken.
Herstel gaat stap voor stap. Niet beginnen bij stap 10.
zaterdag 2 mei 2020 om 09:56
Rilena schreef: ↑30-04-2020 13:01Wat wordt er verstaan onder een passende baan? Ik volg ook zo'n traject en werk daar goed aan mee.
Ik ben ook terug aan het komen in mijn eigen werk (dat is het doel). Voor het uwv moet ik wel solliciteren zeggen ze, al is het maar voor de vorm. Ik krijg in mijn ogen zo niet-passende functies aangeboden. En ik denk dat ik best gewild ben qua cv en ervaring (ze zullen me wellicht afwijzen als overgekwalificeerd).
Hoe voorkom ik dat ik straks een andere baan heb en niet verder reintegreer bij mijn eigen baan?
Passens is grofweg een baam die past bij je beperkingen en je mogelijkheden, en waarmee je liefst minimaal 65% van je oude loon kan verdienen. De bedoeling is dat het een baan is die je duurzaam vol kunt houden.
Bespreek het met je re-integratiecoach!
