Relaties
alle pijlers
Gesprek met mijn ouders en vriend
zondag 7 juni 2020 om 13:59
Ik (20 jaar) start dit forum, omdat ik niet meer weet hoe ik tegenover de situatie sta.
10 weken geleden was ik een avond weg met mijn vriend en bleven we overnachten aan de andere kant van Nederland. Ik kreeg in de avond een bericht van mijn moeder of wij de volgende ochtend zo snel mogelijk bij de moeder van mijn vriend konden komen. Uiteraard waren wij erg ongerust, maar duidelijkheden waarover kregen wij niet. Wij de volgende ochtend daarheen. Mijn moeder gaf aan geen gevoel meer te hebben voor mijn vader. Mijn moeder heeft ongeveer een daarvoor een ongeluk gehad, dus vermoeden wij dat dit in verband met elkaar staat, zij geeft zelf aan dat dit niets ermee te maken heeft. Ondanks deze bekentenis leven ze tot de dag van vandaag nog in hetzelfde huis. Veel onduidelijkheid voor mij en me zus. Me vader heeft in de tussentijd al meerdere keren aangegeven te willen gaan, maar toch blijft hij, omdat hij mijn moeder niet wilt laten vallen na een huwelijk van 25 jaar. Dit begrijpen wij, maar mijn moeder geeft tot de dag van vandaag geen duidelijkheid aan mijn vader hoe zij er nu tegenover staat. Ze zeggen samen in een huis te willen blijven leven en de komende tijd aan hun problemen te willen werken. Ze gaan niet in relatietherapie, maar hebben los van elkaar therapie.
Mijn vriend (22 jaar) ging na de dag van de bekentenis 2 dagen daarna op zichzelf wonen. Het was de bedoeling dat ik thuis bleef wonen, met de gedachte dat ik uiteraard veel bij mijn vriend zou zijn. Toen hij nog thuis woonde, was dit ook het geval. Inmiddels slaapt mijn moeder sinds de dag van de bekentenis op mijn kamer en slaap ik bijna al 10 weken bij mijn vriend. Mijn ouders geven aan dat ik welkom ben, als ik thuis wil slapen dat dat kan op mijn kamer. Ondertussen is mijn hele slaapkamer verbouwd naar de stijl van mijn moeder, met haar kleren in mijn kledingkast. Dit doet mij onbewust heel veel verdriet. Ik wil niet afhankelijk zijn van mijn vriend, los van dat ik echt wel mijn best doe om een bijdrage te leveren aan het wonen bij mijn vriend, bekostig ik daar verder niets aan.
Meerdere malen ben ik het gesprek aangegaan, het vervelend te vinden dat thuis niet meer als thuis voor mij voelt. Toch heb ik mijn kamer tot heden niet terug. Nu is de situatie zo dat mijn vriend een gesprek met mijn ouders aan wilt gaan, dat het niet normaal is dat ik mijn kamer niet volledig kan bezitten. Dat het niet de bedoeling was dat het zo zou lopen. Hij geeft hierbij aan dat ik wel altijd welkom bij hem ben, maar dat dat het er niet toe doet, maar het feit dat ik geen eigen plek heb thuis. De ene kant laat mij dit zo twijfelen over hem, en de andere kant denk ik hij heeft wel gelijk. Hij wilt vanmiddag een gesprek
Hoe kijken jullie hier tegenaan?
10 weken geleden was ik een avond weg met mijn vriend en bleven we overnachten aan de andere kant van Nederland. Ik kreeg in de avond een bericht van mijn moeder of wij de volgende ochtend zo snel mogelijk bij de moeder van mijn vriend konden komen. Uiteraard waren wij erg ongerust, maar duidelijkheden waarover kregen wij niet. Wij de volgende ochtend daarheen. Mijn moeder gaf aan geen gevoel meer te hebben voor mijn vader. Mijn moeder heeft ongeveer een daarvoor een ongeluk gehad, dus vermoeden wij dat dit in verband met elkaar staat, zij geeft zelf aan dat dit niets ermee te maken heeft. Ondanks deze bekentenis leven ze tot de dag van vandaag nog in hetzelfde huis. Veel onduidelijkheid voor mij en me zus. Me vader heeft in de tussentijd al meerdere keren aangegeven te willen gaan, maar toch blijft hij, omdat hij mijn moeder niet wilt laten vallen na een huwelijk van 25 jaar. Dit begrijpen wij, maar mijn moeder geeft tot de dag van vandaag geen duidelijkheid aan mijn vader hoe zij er nu tegenover staat. Ze zeggen samen in een huis te willen blijven leven en de komende tijd aan hun problemen te willen werken. Ze gaan niet in relatietherapie, maar hebben los van elkaar therapie.
Mijn vriend (22 jaar) ging na de dag van de bekentenis 2 dagen daarna op zichzelf wonen. Het was de bedoeling dat ik thuis bleef wonen, met de gedachte dat ik uiteraard veel bij mijn vriend zou zijn. Toen hij nog thuis woonde, was dit ook het geval. Inmiddels slaapt mijn moeder sinds de dag van de bekentenis op mijn kamer en slaap ik bijna al 10 weken bij mijn vriend. Mijn ouders geven aan dat ik welkom ben, als ik thuis wil slapen dat dat kan op mijn kamer. Ondertussen is mijn hele slaapkamer verbouwd naar de stijl van mijn moeder, met haar kleren in mijn kledingkast. Dit doet mij onbewust heel veel verdriet. Ik wil niet afhankelijk zijn van mijn vriend, los van dat ik echt wel mijn best doe om een bijdrage te leveren aan het wonen bij mijn vriend, bekostig ik daar verder niets aan.
Meerdere malen ben ik het gesprek aangegaan, het vervelend te vinden dat thuis niet meer als thuis voor mij voelt. Toch heb ik mijn kamer tot heden niet terug. Nu is de situatie zo dat mijn vriend een gesprek met mijn ouders aan wilt gaan, dat het niet normaal is dat ik mijn kamer niet volledig kan bezitten. Dat het niet de bedoeling was dat het zo zou lopen. Hij geeft hierbij aan dat ik wel altijd welkom bij hem ben, maar dat dat het er niet toe doet, maar het feit dat ik geen eigen plek heb thuis. De ene kant laat mij dit zo twijfelen over hem, en de andere kant denk ik hij heeft wel gelijk. Hij wilt vanmiddag een gesprek
Hoe kijken jullie hier tegenaan?
zondag 7 juni 2020 om 14:05
Zoek inderdaad een plek voor jezelf. Je hebt er de leeftijd ook voor.
Hebben je ouders maar 2 slaapkamers? Of heb je nog jongere broers/zussen?
Ik snap dat je dit niet zo leuk vindt, het is ook jouw huis. Ik vind niet dat je vriend je ouders hierover moet gaan aanspreken. Als jij iets met je ouders wil bespreken, dan doe je dat zelf.
Hebben je ouders maar 2 slaapkamers? Of heb je nog jongere broers/zussen?
Ik snap dat je dit niet zo leuk vindt, het is ook jouw huis. Ik vind niet dat je vriend je ouders hierover moet gaan aanspreken. Als jij iets met je ouders wil bespreken, dan doe je dat zelf.
michelleobama wijzigde dit bericht op 07-06-2020 14:06
24.13% gewijzigd
Find people who will make you better (M. Obama)
zondag 7 juni 2020 om 14:06
Dat wil ik ook niet. Hij wilt dat, omdat mijn pogingen niet hebben gewerkt wilt hij voor mij opkomen.
zondag 7 juni 2020 om 14:06
zondag 7 juni 2020 om 14:06
Mijn zus heeft nog wel haar eigen slaapkamer, zij is 4 jaar ouder en heeft een vast contract. Ik zit nog op school.michelleobama schreef: ↑07-06-2020 14:05Zoek inderdaad een plek voor jezelf. Je hebt er de leeftijd ook voor.
Hebben je ouders maar 2 slaapkamers? Of heb je nog jongere broers/zussen?
Ik snap dat je dit niet zo leuk vindt, het is ook jouw huis. Ik vind niet dat je vriend je ouders hierover moet gaan aanspreken. Als jij iets met je ouders wil bespreken, dan doe je dat zelf.
zondag 7 juni 2020 om 14:08
Kom voor jezelf op!Duimelot20 schreef: ↑07-06-2020 14:06Dat wil ik ook niet. Hij wilt dat, omdat mijn pogingen niet hebben gewerkt wilt hij voor mij opkomen.
Dan laat je zien een volwassene te zijn die haar eigen zaakjes op kan knappen.
Ga op kamers als je er niet uit komt.
zondag 7 juni 2020 om 14:08
Dat is lief, maar niet een goed idee.Duimelot20 schreef: ↑07-06-2020 14:06Dat wil ik ook niet. Hij wilt dat, omdat mijn pogingen niet hebben gewerkt wilt hij voor mij opkomen.
Jij moet met jouw ouders goede afspraken maken.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
zondag 7 juni 2020 om 14:08
Duimelot20 schreef: ↑07-06-2020 14:06Dat wil ik ook niet. Hij wilt dat, omdat mijn pogingen niet hebben gewerkt wilt hij voor mij opkomen.
Wat je ook doet: laat je vriend hier alsjeblieft buiten blijven. Ik bedoel, op de achtergrond mag hij je steunen natuurlijk. Maar in vredesnaam laat hem niet om de tafel gaan met je ouders.
zondag 7 juni 2020 om 14:09
Helemaal niks, dus dat was ook heel apart.michelleobama schreef: ↑07-06-2020 14:07Ik snap in je verhaal de zin niet, dat jullie naar de moeder van je vriend moesten gaan. Wat heeft zij ermee te maken?
zondag 7 juni 2020 om 14:09
zondag 7 juni 2020 om 14:10
Ik zou echt niet jouw vriend gaan laten praten over jouw kamer in jouw ouders huis. Je zet jezelf aan de kant als onmondig kind en het is daarnaast best een beetje onbeschoft om als derde eventjes daar die mensen de les te gaan lezen.
Ik zou mijzelf gaan voorbereiden op een eigen plekje, studentenkamer. En intussen zelf met je moeder praten over het slaapprobleem. Misschien past er een logeerbed op jouw kamer? Kun je de kleding verdelen over jouw kast en die van je ouders (waar je moeders spullen eerst hingen).
Ik zou iig niet aanraden om bij je vriend in te trekken, dan maak je jezelf weer afhankelijk van iemand anders.
Ik zou mijzelf gaan voorbereiden op een eigen plekje, studentenkamer. En intussen zelf met je moeder praten over het slaapprobleem. Misschien past er een logeerbed op jouw kamer? Kun je de kleding verdelen over jouw kast en die van je ouders (waar je moeders spullen eerst hingen).
Ik zou iig niet aanraden om bij je vriend in te trekken, dan maak je jezelf weer afhankelijk van iemand anders.
zondag 7 juni 2020 om 14:10
Ik kreeg in de avond een bericht van mijn moeder of wij de volgende ochtend zo snel mogelijk bij de moeder van mijn vriend konden komen. Uiteraard waren wij erg ongerust, maar duidelijkheden waarover kregen wij niet. Wij de volgende ochtend daarheen. Mijn moeder gaf aan geen gevoel meer te hebben voor mijn vader.
? Je moeder vertelde dit bij de moeder van je vriend thuis?
Nu is de situatie zo dat mijn vriend een gesprek met mijn ouders aan wilt gaan, dat het niet normaal is dat ik mijn kamer niet volledig kan bezitten. Dat het niet de bedoeling was dat het zo zou lopen. Hij geeft hierbij aan dat ik wel altijd welkom bij hem ben, maar dat dat het er niet toe doet, maar het feit dat ik geen eigen plek heb thuis. De ene kant laat mij dit zo twijfelen over hem, en de andere kant denk ik hij heeft wel gelijk.
Waarom doet dit je aan je vriend twijfelen?
Ik zou zelf een kamer zoeken. Lekker zelfstandig worden en lekker ontdekken.
zondag 7 juni 2020 om 14:10
Ik kreeg in de avond een bericht van mijn moeder of wij de volgende ochtend zo snel mogelijk bij de moeder van mijn vriend konden komen
Je moeder zat bij de moeder van je vriend om dat te vertellen? Lees ik dat goed? Zijn dat vriendinnen? Dan zou ik nog eerder vragen of moeder van vriend eens met jouw moeder gaat praten dan dat jouw vriend dat doet.
Je moeder zat bij de moeder van je vriend om dat te vertellen? Lees ik dat goed? Zijn dat vriendinnen? Dan zou ik nog eerder vragen of moeder van vriend eens met jouw moeder gaat praten dan dat jouw vriend dat doet.
zondag 7 juni 2020 om 14:11
Jij hebt geen mond?
zondag 7 juni 2020 om 14:11
Dan zeg je: nee Jan, heel lief van je. Ik ben oud en wijs genoeg om zelf mijn zaakjes op te knappen, daar heb ik jou niet voor nodig.
zondag 7 juni 2020 om 14:13
Ik snap best dat het geen fijne situatie is, je moeder neemt je kamer in beslag terwijl jij er nog gewoon woont! Dat is niet leuk, en voelt een beetje alsof ze je weg willen hebben.
Ik zou er alleen absoluut niet voor kiezen om je vriend hierover met je ouders in gesprek te laten gaan. Waarom doe je dat zelf niet?
Ik zou er alleen absoluut niet voor kiezen om je vriend hierover met je ouders in gesprek te laten gaan. Waarom doe je dat zelf niet?
