Zwanger
alle pijlers
21, zwanger en thuis er uit gezet.
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:17
Goedemorgen,
Ik stel mij even voor en de situatie waar ik mij nu in bevind, om een duidelijk beeld voor jullie te creëren.
Ik ben een dame van 21 jaar, bijna 22. Ik woon samen met mijn moeder en oudere broer van 24 jr.
Ik ben 2 wk geleden er achter gekomen dat ik zwanger blijk te zijn. Ik heb het samen met mijn vriend besproken, hij en ik zouden graag het kindje willen houden, wij werken allebei full time, alleen beschikken wij nog niet over een eigen woning.
Ik heb het mijn familie verteld, die reageerde positief, hulp aan alle kanten, ook de familie van mijn vriend reageerde zo.
Behalve.. mijn moeder. Ik vertelde het haar, waarop zij als reactie gaf, de test te gooien, te schreeuwen en weg te gaan.
Zij wilt dat ik abortus laat plegen. Omdat zij vind dat ik er niet klaar voor ben, ik een alleenstaande moeder volgens haar ga worden, geen woning etc.
Ik vertelde haar dat ik het wilde houden, voornamelijk ook om mijn medisch achtergrond (ik heb altijd al baarmoeder problemen gehad, waardoor ik bij de gynaecoloog onder behandeling liep, van eendebekken, echo’s, waterecho’s aan toe. Het bleek dat ik poliepen had, maar liefst 3. Die zouden verwijderd worden, op het moment van laten verwijderen, bleken er ineens geen poliepen meer te zitten??? Ook had ik te maken met het HPV virus, pap 2. De arts vertelde mij dat het HPV virus binnen anderhalf jaar vanzelf weg hoort te gaan, gebeurt dit niet, dan is er een kans op baarmoederhalskanker. Dit baarde mij erg veel zorgen. Mijn huisarts wist niet zo goed wat er aan de hand was en kon mij nooit de zekerheid geven of ik wel een kind ooit zou kunnen krijgen).
Mijn moeder heeft mij op whatsapp meerdere keren geprobeerd over te halen tot abortus, zij stuurde zelfs pillen er van, die je online kunt bestellen.
Ik heb thuis mijn kamer leeggetrokken, mijn vriend en ik zijn op zoek naar een woning. Mocht dit binnen 5 maanden niet lukken, dan kan ik bij mijn vader en zijn vriendin terecht.
Die steunen mij door dik en dun.
Maar nu.. wat moet ik doen? Ik hoop dat mijn moeder binnen 3 maanden bij draait.. want ik ben bang dat als ik echt mijn hart voor haar sluit, het nooit meer goed zal komen..
Dit is tevens haar eerste kleinkind..
Help!!
Ik stel mij even voor en de situatie waar ik mij nu in bevind, om een duidelijk beeld voor jullie te creëren.
Ik ben een dame van 21 jaar, bijna 22. Ik woon samen met mijn moeder en oudere broer van 24 jr.
Ik ben 2 wk geleden er achter gekomen dat ik zwanger blijk te zijn. Ik heb het samen met mijn vriend besproken, hij en ik zouden graag het kindje willen houden, wij werken allebei full time, alleen beschikken wij nog niet over een eigen woning.
Ik heb het mijn familie verteld, die reageerde positief, hulp aan alle kanten, ook de familie van mijn vriend reageerde zo.
Behalve.. mijn moeder. Ik vertelde het haar, waarop zij als reactie gaf, de test te gooien, te schreeuwen en weg te gaan.
Zij wilt dat ik abortus laat plegen. Omdat zij vind dat ik er niet klaar voor ben, ik een alleenstaande moeder volgens haar ga worden, geen woning etc.
Ik vertelde haar dat ik het wilde houden, voornamelijk ook om mijn medisch achtergrond (ik heb altijd al baarmoeder problemen gehad, waardoor ik bij de gynaecoloog onder behandeling liep, van eendebekken, echo’s, waterecho’s aan toe. Het bleek dat ik poliepen had, maar liefst 3. Die zouden verwijderd worden, op het moment van laten verwijderen, bleken er ineens geen poliepen meer te zitten??? Ook had ik te maken met het HPV virus, pap 2. De arts vertelde mij dat het HPV virus binnen anderhalf jaar vanzelf weg hoort te gaan, gebeurt dit niet, dan is er een kans op baarmoederhalskanker. Dit baarde mij erg veel zorgen. Mijn huisarts wist niet zo goed wat er aan de hand was en kon mij nooit de zekerheid geven of ik wel een kind ooit zou kunnen krijgen).
Mijn moeder heeft mij op whatsapp meerdere keren geprobeerd over te halen tot abortus, zij stuurde zelfs pillen er van, die je online kunt bestellen.
Ik heb thuis mijn kamer leeggetrokken, mijn vriend en ik zijn op zoek naar een woning. Mocht dit binnen 5 maanden niet lukken, dan kan ik bij mijn vader en zijn vriendin terecht.
Die steunen mij door dik en dun.
Maar nu.. wat moet ik doen? Ik hoop dat mijn moeder binnen 3 maanden bij draait.. want ik ben bang dat als ik echt mijn hart voor haar sluit, het nooit meer goed zal komen..
Dit is tevens haar eerste kleinkind..
Help!!
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:24
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:25
Zou het kunnen zijn dat je moeder erg geschrokken is van je ongeplande zwangerschap en zich zorgen maakt over je toekomst? Daar kan ik me wel iets bij voorstellen namelijk.
Je zegt dat je moeder de indruk heeft dat je nog niet toe bent aan het ouderschap. Weet je ook om welke redenen zij dit denkt?
Ook heeft ze blijkbaar twijfels over de stabiliteit van je relatie met de vader van jullie kind. Weet je waarom zij daaraan twijfelt?
Je zegt dat je moeder de indruk heeft dat je nog niet toe bent aan het ouderschap. Weet je ook om welke redenen zij dit denkt?
Ook heeft ze blijkbaar twijfels over de stabiliteit van je relatie met de vader van jullie kind. Weet je waarom zij daaraan twijfelt?
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:27
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:29
Kleinkind? Misschien heeft die moeder gewoon het beste met haar eigen dochter voor.Madeliefjees schreef: ↑11-08-2020 11:27Wat sneu voor je. Je bent 21, dus prima in staat om een kind op te voeden, en je vriend wil het ook graag.
Je moeder voorlopig even negeren. Die spoort niet dat ze haar eigen kleinkind wil laten weg halen.
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:31
Ja to doet nu ook aan emotionele chantage dat moeder haar kleinkind niet mag zien etc.willem1959 schreef: ↑11-08-2020 11:29Kleinkind? Misschien heeft die moeder gewoon het beste met haar eigen dochter voor.
Terwijl ze 2 weken zwanger is en eigenlijk de boel niet op orde heeft en anders zo bij haar vader intrekt als moeder niet toe gaat geven.
Ik vraag mij af of het altijd zo'n gezellige is in dat gezin.
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:38
Ik vind het nogal heftig. Is het niet sowieso goed voor je (gezien de vrij heftige gebeurtenissen die nu plaatsvinden), om tijdelijk professionele hulp in te schakelen? Niet omdat ik denk dat er psychisch "iets mankeert", maar ik zou (voordat je drastische beslissingen neemt), het wel verstandig vinden om hier goede, professioneel hulp bij te krijgen. Ja, qua leeftijd zou je "voor een kind moeten kunnen zorgen", maar je hebt geen eigen woning, je vriend ook niet, de zwangerschap was niet gepland en je mist de steun van je moeder.
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:48
Ja laten we TO even een naschop geven. Makkelijk oordelen hè, vanuit achter je computerscherm?
TO, heb je verder een goede band met je moeder (gehad)? Mijn moeder draaide ook door toen ik zwanger was, en daarom heb ik voor bijna de hele zwangerschap het contact verbroken. Ze ging echt veel en veel te ver. Het was heel verdrietig en heel moeilijk, maar dat zorgde uiteindelijk voor minder stress. Ik ken je moeder verder niet natuurlijk, maar dit hoef je niet te accepteren natuurlijk.
Helpt het denk je om eventueel hulp in de schakelen van een instantie, voor bijvoorbeeld het zoeken van een huis of andere praktische zaken? Je hebt ook veel mensen die je wel steunen, denk daar vooral aan. Wellicht hebben zij ideeën en tips voor jullie. Gaat je vriend het kind wettelijk erkennen? Dat is belangrijk, hoor. Succes.
TO, heb je verder een goede band met je moeder (gehad)? Mijn moeder draaide ook door toen ik zwanger was, en daarom heb ik voor bijna de hele zwangerschap het contact verbroken. Ze ging echt veel en veel te ver. Het was heel verdrietig en heel moeilijk, maar dat zorgde uiteindelijk voor minder stress. Ik ken je moeder verder niet natuurlijk, maar dit hoef je niet te accepteren natuurlijk.
Helpt het denk je om eventueel hulp in de schakelen van een instantie, voor bijvoorbeeld het zoeken van een huis of andere praktische zaken? Je hebt ook veel mensen die je wel steunen, denk daar vooral aan. Wellicht hebben zij ideeën en tips voor jullie. Gaat je vriend het kind wettelijk erkennen? Dat is belangrijk, hoor. Succes.
Hakuna Matata
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:50
Maar dat is haar zaak toch helemaal niet? Tenzij TO verstandelijk beperkt is of iets soortgelijks, vind ik niet dat je je volwassen dochter iets mag opleggen, en al helemaal niet zo iets belangrijks. Er is toch geen mens die een ander mag manipuleren/pushen/whatever tot het doen van een abortus?Case-je schreef: ↑11-08-2020 11:25Zou het kunnen zijn dat je moeder erg geschrokken is van je ongeplande zwangerschap en zich zorgen maakt over je toekomst? Daar kan ik me wel iets bij voorstellen namelijk.
Je zegt dat je moeder de indruk heeft dat je nog niet toe bent aan het ouderschap. Weet je ook om welke redenen zij dit denkt?
Ook heeft ze blijkbaar twijfels over de stabiliteit van je relatie met de vader van jullie kind. Weet je waarom zij daaraan twijfelt?
Hakuna Matata
dinsdag 11 augustus 2020 om 11:53
Nee natuurlijk mag je niemand dwingen tot abortus maar je weet niets van omstandigheden van to en haar vriendje.spinnetje_ schreef: ↑11-08-2020 11:50Maar dat is haar zaak toch helemaal niet? Tenzij TO verstandelijk beperkt is of iets soortgelijks, vind ik niet dat je je volwassen dochter iets mag opleggen, en al helemaal niet zo iets belangrijks. Er is toch geen mens die een ander mag manipuleren/pushen/whatever tot het doen van een abortus?
En als to moet zo snel mogelijk zelfstandig gaan wonen ( ook niet richting vader) Haar beslissing dan kan ze er ook naar handelen.
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:00
Heftig. Hoezo direct een dramaqueen met haar medische achtergrond? En hoe kunnen wij, op basis van deze post en haar reacties tot de conclusie komen dat haar moeder groot gelijk heeft? Ik vind dat je moet oppassen met zulke reacties, juist in de context van dit bericht. TO is jong, zwanger, heeft moeten ervaren hoe haar moeder haar probeert over te halen tot een abortus, waarop het VIVA forum haar nog even een paar extra steken onder water geeft. Schaam je.
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:01
Dit. Want alle medische dingen die ze noemt hebben niets te maken met zwangerschap. Poliepen kunnen vrij eenvoudig worden verwijderd als ze er zitten en pap2 is weliswaar iets wat in de gaten wordt gehouden, maar ook zo nodig prima behandeld kan worden in de meeste gevallen.
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:07
En wetende dat ze in een kwetsbare situatie zit. Chapeau, hoor.Bugsfunny schreef: ↑11-08-2020 12:00Heftig. Hoezo direct een dramaqueen met haar medische achtergrond? En hoe kunnen wij, op basis van deze post en haar reacties tot de conclusie komen dat haar moeder groot gelijk heeft? Ik vind dat je moet oppassen met zulke reacties, juist in de context van dit bericht. TO is jong, zwanger, heeft moeten ervaren hoe haar moeder haar probeert over te halen tot een abortus, waarop het VIVA forum haar nog even een paar extra steken onder water geeft. Schaam je.
Hakuna Matata
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:10
Ik ben geen arts, dus ik kan niet oordelen over de medische "waarheid", maar TO kan de informatie destijds ofwel verkeerd opgevat hebben, ofwel de informatie is verkeerd gecommuniceerd naar TO, of zij heeft dit groter gemaakt dan het is, maar dit blijven aannames.Venusss schreef: ↑11-08-2020 12:01Dit. Want alle medische dingen die ze noemt hebben niets te maken met zwangerschap. Poliepen kunnen vrij eenvoudig worden verwijderd als ze er zitten en pap2 is weliswaar iets wat in de gaten wordt gehouden, maar ook zo nodig prima behandeld kan worden in de meeste gevallen.
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:11
Pap2 is toch na zes maanden weer een uitstrijkje en dan kan het evengoed weer weg zijn (dus vooralsnog geen reden tot zorg)? Zijn het geen andere factoren, TO, die je huisarts tot die uitspraken brachten? Want kennelijk krijg jij al op jonge leeftijd een uitstrijkje. Maar ik kan de uitspraken van je arts niet rijmen met één keer een uitslag pap2.
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:12
dinsdag 11 augustus 2020 om 12:45
Jouw moeder is zelf een alleenstaande moeder geworden en zo te horen is het haar ergste nachtmerrie dat jij dat ook wordt. Ik denk dat ze wat issues uit haar eigen leven niet heeft verwerkt en dat op jou projecteert.
Als ze ziet dat jouw vriend en zijn familie er voor je is, draait ze uiteindelijk vast wel bij. Jouw leven is niet haar leven.
Als ze ziet dat jouw vriend en zijn familie er voor je is, draait ze uiteindelijk vast wel bij. Jouw leven is niet haar leven.
