Pikstraf

Afgelopen weekend heb ik, samen met manlief, iets bijzonders meegemaakt waarvan ik nu niet zo goed weet wat het met me doet.

We gingen zaterdagavond uiteten met goede vrienden. Zij is al sinds de middelbare school mijn beste vriendin en zijn bijna net zo lang getrouwd als wij. Omdat zij ondertussen in een ander deel van het land wonen zien we elkaar niet zo vaak meer, wat ook nog eens werd geremd door corona.

Maar nu verbleven ze in het huis van haar ouders die in hetzelfde dorp wonen als wij. Hun kinderen waren met opa en oma naar zee, onze kinderen waren bij mijn ouders. Zeg maar een laatste weekend met zijn tweeën en uit met vrienden voordat vandaag de scholen hier weer beginnen. Dat was er de afgelopen maanden niet van gekomen.

Onze mannen kunnen goed met elkaar opschieten en ook nu weer zaten ze meteen weer lekker te kletsen over mannendingen. En de drank vloeide rijkelijk bij de heren, vele biertjes op het terras voor het eten en een paar flessen wijn tijdens het eten.

Daardoor werden ze wel wat opstandig puberaal. Nu kan ik daar meestal wel om lachen, boys will be boys tenslotte. Maar mijn vriendin had er moeite mee. Ze is best een hittepetit die bitcherig kan overkomen, terwijl ze diep van binnen een hele lieve vrouw is die voor iedereen klaar staat.

Toen het gesprek van onze mannen op vrouwen was aanbeland, en de ‘vrouwtjes’ en ‘wijfies’ in het restaurant uitgebreid werden besproken begon het ongemakkelijk te worden. De druppel was dat onze mannen met de, jonge, serveerster begonnen te flirten.

Mijn vriendin vroeg, met een strak gezicht, of ik ook naar de wc moest, zo’n teken dat ze iets met me wilde bespreken. Daar zei ze dat ze haar eega zometeen pikstraf zou gaan opleggen. Mijn verbaasde blik was reden voor haar om uit te leggen wat ze bedoelde: ‘Hij mag een aantal nachten op de logeerkamer slapen. Moet jij misschien ook doen bij Bas’.

Terug aan tafel keek ze haar man streng aan en zei ‘Stop met dit infantiele gedrag, ik ben dit beu, volgende week slaap jij op de logeerkamer!’. Hij begon tegen te sputteren waarop ze zei ‘goed, dan worden het 2 weken logeerkamer’. Manlief zat met open mond toe te kijken. Vriendin tikte zachtjes tegen mijn been, als teken dat ik ook iets moest zeggen.

‘Dat geldt ook voor jou Bas, een paar dagen in het logeerbed kunnen geen kwaad’. Het kwam er veel strenger uit dan ik van mezelf gewend ben maar het had het gewenste effect, hij knikte heel dociel.
Toen we later thuis waren vroeg hij, helaas iets te aangeschoten, met een klein stemmetje, meende je dat, van het logeerbed?

Eigenlijk was ik best een beetje boos op hem. We hadden nog 1 dagje samen voordat de kinderen weer thuis kwamen. Die zondag had ik bedoeld om samen weer eens lekker uitgebreid te seksen, waar in huis we willen, zoals vroeger. Maar manlief slaapt een gat in de dag als hij te veel gedronken heeft dus ik zag mijn plan al de mist ingaan.

‘Ik ga naar bed en je komt pas boven als je de slaapkamerdeur dicht hoort gaan’, zei ik boos tegen hem. De deur deed ik ook op de knip zodat hij zich geen illusies hoefde te maken. De volgende ochtend miste ik hem in bed, toen langzaam de herinneringen aan de avond ervoor terugkwamen. Was ik misschien iets te ver was gegaan?

Manlief stond, tot mijn grote verbazing, al fris gedoucht in de keuken, ontbijt te maken. Voor jou schat, zei hij uitgeslapen en schonk een kop koffie voor me in. Sorry van gisteravond, we gedroegen ons inderdaad als een stel pubers, voegde hij eraan toe. Kan ik het goed maken met een lekker ontbijtje?

‘Denk dat dat een begin is maar ik wil eerst iets anders’. Ik pakte zijn hand en trok hem mee de woonkamer in. Op de bank heeft hij me heerlijk verwend, iets waar ik al dagen behoefte aan had. Maar jij moet je orgasme vandaag verdienen, dus gedraag je. De rest van de dag heb ik een heerlijk attente man gehad. Hij heeft me nog een aantal keer bevredigd, hij deed de boodschappen, kookte voor ons en mijn ouders die de kinderen kwamen terugbrengen.

Hij heeft de kids in bed gelegd, de keuken later opgeruimd, hij heeft maar 1 glaasje wijn bij het eten genomen en vroeg schaapachtig of hij ‘s-avonds de voetbalfinale mocht kijken. Het gaf me zo’n machtig gevoel dat ik hem de keuze gaf: Of voetbal en nog een nacht in het logeerbed of met mij mee naar onze slaapkamer. Daar hoefde hij niet lang over na te denken

Vanochtend zei hij bij het wakker worden dat hij het een bijzondere zondag vond en dat hij mijn strengheid wel kon waarderen. Dat hij het verdiend had en dat ik misschien vaker zo leidend moest zijn.

Nu dringt bij mij wat verwarring door, ik heb helemaal geen zin om voortaan alleen de bitch uit te hangen maar het gaf me wel een heel machtig gevoel. En ik heb, terwijl ik niets te klagen heb en manlief een geweldige partner en vader is, nog nooit zo’n attente man meegemaakt. Zijn er manieren om dit gevoel af-en-toe terug te laten keren? En herkennen jullie dit?