Verwacht ik teveel?
woensdag 26 augustus 2020 om 15:19
Schoonouders zijn vriendelijke mensen, halverwege de 70.
We hebben opzich een prima contact al zien we ze niet zo vaak. Ze wonen op een uur rijden van ons vandaan, dus even snel op de koffie doen we niet zo gauw.
Mijn ouders zijn tien jaar jonger en zeer betrokken bij de kleinkinderen. Passen een dag op, zien ze vaak als we ff koffie doen en ze gaan daar ook weleens logeren. Ze kopen af en toe een cadeautje voor ze of stellen voor om iets te doen zoals naar de dierentuin. Ze vragen hoe het met ze gaat en laten wat horen bij belangrijke dingen zoals eerste schooldag, eerste zwemles, ziekenhuisbezoekje oid.
Schoonouders passen niet op. Dat hoeft ook niet en verwachten we niet. Ergens had ik wel wat meer betrokkenheid van ze gehoopt. Ze hebben geen oog voor die momenten in het leven van de kinderen. Ze hebben nog nooit iets met ze ondernomen. Als we ze zien spelen ze niet met de kinderen. De omgang is ook niet zo vloeiend. Partner heeft een zus met 3 kinderen die al wat ouder zijn en de jongste gaat daar regelmatig logeren en ze hebben vaak veel dagjes uit gedaan. Ze zijn in goede gezondheid en gaan zelf regelmatig op pad. Schoonvader levert vaak ook behoorlijke fysieke arbeid nog voor klussen. Natuurlijk zijn kinderen vermoeiend. Maar wij kunnen ook meegaan naar de dierentuin en de zorg op ons nemen. Het gaat om het idee.
In geval van nood kunnen we een beroep op ze doen dat weet ik. Maar die kleine opa/oma dingetjes mis ik een beetje. Niet voor mezelf want ik vind het contact prima zo maar voor de kinderen wel. Nu hebben ze het niet echt in de gaten maar ze hebben het zef nooit over die opa en oma. Ik stimuleer dat wel en betrek hen erbij. Ik vind het jammer dat het niet vanuit henzelf komt.
Wat te doen? Ik vind het moeilijk om bespreekbaar te maken. Ga je dit gesprek aan of laat je het zo?
We hebben opzich een prima contact al zien we ze niet zo vaak. Ze wonen op een uur rijden van ons vandaan, dus even snel op de koffie doen we niet zo gauw.
Mijn ouders zijn tien jaar jonger en zeer betrokken bij de kleinkinderen. Passen een dag op, zien ze vaak als we ff koffie doen en ze gaan daar ook weleens logeren. Ze kopen af en toe een cadeautje voor ze of stellen voor om iets te doen zoals naar de dierentuin. Ze vragen hoe het met ze gaat en laten wat horen bij belangrijke dingen zoals eerste schooldag, eerste zwemles, ziekenhuisbezoekje oid.
Schoonouders passen niet op. Dat hoeft ook niet en verwachten we niet. Ergens had ik wel wat meer betrokkenheid van ze gehoopt. Ze hebben geen oog voor die momenten in het leven van de kinderen. Ze hebben nog nooit iets met ze ondernomen. Als we ze zien spelen ze niet met de kinderen. De omgang is ook niet zo vloeiend. Partner heeft een zus met 3 kinderen die al wat ouder zijn en de jongste gaat daar regelmatig logeren en ze hebben vaak veel dagjes uit gedaan. Ze zijn in goede gezondheid en gaan zelf regelmatig op pad. Schoonvader levert vaak ook behoorlijke fysieke arbeid nog voor klussen. Natuurlijk zijn kinderen vermoeiend. Maar wij kunnen ook meegaan naar de dierentuin en de zorg op ons nemen. Het gaat om het idee.
In geval van nood kunnen we een beroep op ze doen dat weet ik. Maar die kleine opa/oma dingetjes mis ik een beetje. Niet voor mezelf want ik vind het contact prima zo maar voor de kinderen wel. Nu hebben ze het niet echt in de gaten maar ze hebben het zef nooit over die opa en oma. Ik stimuleer dat wel en betrek hen erbij. Ik vind het jammer dat het niet vanuit henzelf komt.
Wat te doen? Ik vind het moeilijk om bespreekbaar te maken. Ga je dit gesprek aan of laat je het zo?
woensdag 26 augustus 2020 om 15:23
In hoeverre houd JIJ of je man hen op de hoogte van het wel en wee van jullie gezin? Jouw ouders zijn daarin attenter, komen de informatie ophalen. Bij je schoonouders moet je de informatie brengen.
En vráág jij of je man hen ook wel mee een dagje weg? Afgelopen vakantie nog iets samen ondernomen? Een uur is nu ook weer niet zó ver weg dat je er makkelijk een dag had kunnen zijn of met hen samen iets had kunnen doen toch?
En vráág jij of je man hen ook wel mee een dagje weg? Afgelopen vakantie nog iets samen ondernomen? Een uur is nu ook weer niet zó ver weg dat je er makkelijk een dag had kunnen zijn of met hen samen iets had kunnen doen toch?
woensdag 26 augustus 2020 om 15:26
Wij geven de info inderdaad. Ik laat de kinderen dan even beeldbellen om te vertellen over wat ze hebben gedaan/meegemaakt. Hierin merk je ook reactieverschil. Het lijkt alsof ze er niet zo op zitten te wachten.Doreia* schreef: ↑26-08-2020 15:23In hoeverre houd JIJ of je man hen op de hoogte van het wel en wee van jullie gezin? Jouw ouders zijn daarin attenter, komen de informatie ophalen. Bij je schoonouders moet je de informatie brengen.
En vráág jij of je man hen ook wel mee een dagje weg? Afgelopen vakantie nog iets samen ondernomen? Een uur is nu ook weer niet zó ver weg dat je er makkelijk een dag had kunnen zijn of met hen samen iets had kunnen doen toch?
Als we afspreken komt het initiatief vaak vanuit ons.
woensdag 26 augustus 2020 om 15:26
woensdag 26 augustus 2020 om 15:28
woensdag 26 augustus 2020 om 15:28
Dan weet je genoeg toch? Je kan hen niet ombuigen tot de door jou gewenste opa en oma. Laat het los.Druppeltjeswater schreef: ↑26-08-2020 15:26Wij geven de info inderdaad. Ik laat de kinderen dan even beeldbellen om te vertellen over wat ze hebben gedaan/meegemaakt. Hierin merk je ook reactieverschil. Het lijkt alsof ze er niet zo op zitten te wachten.
Als we afspreken komt het initiatief vaak vanuit ons.
woensdag 26 augustus 2020 om 15:28
Ja dat is een goede vraag. Ik vind ze minder betrokken bij de kleinkinderen. Ik probeer het los te zien van mijn eigen ouders maar het verschil is gewoon erg groot. Ik probeer het ook los te zien van schoonzus maar ik voel ook dat zij een andere opa/oma band hebben dan mijn kinderen. Dat vind ik jammer.borboletas schreef: ↑26-08-2020 15:24Wat zou je concreet van ze willen dan? Of wat wil je precies bespreekbaar maken? Dat ze de kinderen van je schoonzus voortrekken in aandacht?
woensdag 26 augustus 2020 om 15:29
Ja dat voel ik ergens ook en maakt dat ik twijfel om het te bespreken. Ik heb namelijk geen recht op aandacht voor mijn kinderen. Het is hun leven en dat vullen ze in zoals ze willen.ExodusRedux schreef: ↑26-08-2020 15:26Wees blij dat je kinderen al een opa en oma hebben waarbij ze dat doen. Er zijn er genoeg die dat niet hebben.
Niet iedereen is geschikt voor "opa en oma" taken of heeft er zin in. Die mensen leven hun eigen leven en daar hebben ze recht op. Ik zou er niks aan veranderen en het lekker zo laten.
Het loslaten en accepteren van mijn gevoel moet ik nog wat aan werken denk ik
woensdag 26 augustus 2020 om 15:32
Dat weet ik niet goed. Ze wonen dichterbij dus er is wel vaker contact. Maar verder kan ik het moeilijk inschatten. Schoonzus is ook wat eigengereid en niet per se heel close in contact zoals ik met mijn ouders ben.
woensdag 26 augustus 2020 om 15:34
het is trouwens een heel natuurlijk verschijnsel dat de ouders van moederskant meer betrokken zijn bij de kleinkinderen dan de ouders van vaderskant.
(https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... -favoriet/)
En dat zit hem voor een grootdeel toch vaak in de rol van... de schoondochter. Jouw relatie met je moeder is anders dan met je schoonmoeder, dus wordt haar relatie met jouw kinderen ook anders.
je schoonzus heeft wel een goeie relatie met haar moeder, dus......
als je echt verandering wil, investeer dan tijd in je schoonmoeder. Dus niet pushen op de kleinkinderen en dat contact. maar verbeter jullie band.
(https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... -favoriet/)
En dat zit hem voor een grootdeel toch vaak in de rol van... de schoondochter. Jouw relatie met je moeder is anders dan met je schoonmoeder, dus wordt haar relatie met jouw kinderen ook anders.
je schoonzus heeft wel een goeie relatie met haar moeder, dus......
als je echt verandering wil, investeer dan tijd in je schoonmoeder. Dus niet pushen op de kleinkinderen en dat contact. maar verbeter jullie band.
woensdag 26 augustus 2020 om 15:34
Vergeet ook niet dat niet elke opa en oma een opa en oma kunnen zijn voor hun kleinkinderen. Ze zullen nooit dezelfde band hebben met alle kleinkinderen.
Ik heb een hele goede band gehad met mijn opa en oma, dat hadden mijn broertjes ook. In totaal waren we met 8 kleinkinderen en 4 daarvan hadden niks met deze opa en oma maar wel met hun andere.
Ik ben dan weer geen klik gehad met mijn andere opa en oma. Ik vond het niet interessant genoeg om met hun dingen te bespreken of te laten zien.
Ik heb een hele goede band gehad met mijn opa en oma, dat hadden mijn broertjes ook. In totaal waren we met 8 kleinkinderen en 4 daarvan hadden niks met deze opa en oma maar wel met hun andere.
Ik ben dan weer geen klik gehad met mijn andere opa en oma. Ik vond het niet interessant genoeg om met hun dingen te bespreken of te laten zien.
woensdag 26 augustus 2020 om 15:35
Maar zij gaan niet zo worden als jouw ouders, dat kun je echt uit je hoofd zetten. En als dat wel zo is, dan is het een toneelspel want mensen van halverwege de 70 veranderen gewoon niet meer.Druppeltjeswater schreef: ↑26-08-2020 15:28Ja dat is een goede vraag. Ik vind ze minder betrokken bij de kleinkinderen. Ik probeer het los te zien van mijn eigen ouders maar het verschil is gewoon erg groot. Ik probeer het ook los te zien van schoonzus maar ik voel ook dat zij een andere opa/oma band hebben dan mijn kinderen. Dat vind ik jammer.
Je kinderen hebben jouw ouders als 'leuke' opa en oma en je mans ouders als 'stijve' opa en oma. Ik zou dat verschil er gewoon laten zijn en aan je kinderen laten wat ze daarmee willen doen.
woensdag 26 augustus 2020 om 16:03
Ik heb geen kinderen, maar herken het wel. Mijn ouders hebben altijd belangstelling voor ons leven, sturen regelmatig een appje, informeren altijd even als er iets "bijzonders" is en hebben altijd belangstelling voor onze v vakanties, werk, nieuwe auto en dat soort dingen.
Mijn schoonouders leven in hun eigen bubbel, bellen alleen met verjaardag en als zij iets te melden hebben, vertellen vooral over hun kennissen en wat ze daar allemaal voor activiteiten mee gedaan hebben en informeren niet of nauwelijks naar ons leven.
Zo zijn ze nu eenmaal, ik breng het niet ter sprake, heeft geen enkele zin want ik weet dat het gewoon niet in ze zit.
Mijn advies dus: loslaten.
Mijn schoonouders leven in hun eigen bubbel, bellen alleen met verjaardag en als zij iets te melden hebben, vertellen vooral over hun kennissen en wat ze daar allemaal voor activiteiten mee gedaan hebben en informeren niet of nauwelijks naar ons leven.
Zo zijn ze nu eenmaal, ik breng het niet ter sprake, heeft geen enkele zin want ik weet dat het gewoon niet in ze zit.
Mijn advies dus: loslaten.
woensdag 26 augustus 2020 om 16:23
Soms zit ‘de band’ in heel andere dingen dan die jij gewend bent, normaal vindt of zou verwachten.
Jouw ouders doen het op een bepaalde manier en je schoonouders op een andere manier.
Ik lees niet dat je schoonouders het niet goed doen, enkel anders. Als jij verwacht dat ze het net zo veel doen als je eigen ouders dan denk ik dat jij inderdaad te veel, maar vooral het verkeerde verwacht.
Wat minder is niet slechter. En afstandelijker is ook niet slechter. En meer is niet beter. En heel erg betrokken is ook niet beter. Het is anders. En jouw kinderen boffen dat ze met deze verschillende omgangsstijlen kennis kunnen maken en ik hoop voor jullie allemaal dat jullie de meerwaarde daarvan zullen zien.
Jouw ouders doen het op een bepaalde manier en je schoonouders op een andere manier.
Ik lees niet dat je schoonouders het niet goed doen, enkel anders. Als jij verwacht dat ze het net zo veel doen als je eigen ouders dan denk ik dat jij inderdaad te veel, maar vooral het verkeerde verwacht.
Wat minder is niet slechter. En afstandelijker is ook niet slechter. En meer is niet beter. En heel erg betrokken is ook niet beter. Het is anders. En jouw kinderen boffen dat ze met deze verschillende omgangsstijlen kennis kunnen maken en ik hoop voor jullie allemaal dat jullie de meerwaarde daarvan zullen zien.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 26 augustus 2020 om 16:30
Hmm dat is interessant. Misschien mag ze mij niet zo. Ze hebben ons ook niet gefeliciteerd met onze verloving. Dat zal al een teken moeten zijn. Ik investeer in het contact. Meer dan de eigen kinderen zelf. Ik ben attent op moederdag en regel de cadeautjes. Ik ben degene die ze uitnodigt om te komen eten of iets voor ze bak en meeneem om op bezoek te komen. Wat kan ik nog meer doen?lilalinda schreef: ↑26-08-2020 15:34het is trouwens een heel natuurlijk verschijnsel dat de ouders van moederskant meer betrokken zijn bij de kleinkinderen dan de ouders van vaderskant.
(https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... -favoriet/)
En dat zit hem voor een grootdeel toch vaak in de rol van... de schoondochter. Jouw relatie met je moeder is anders dan met je schoonmoeder, dus wordt haar relatie met jouw kinderen ook anders.
je schoonzus heeft wel een goeie relatie met haar moeder, dus......
als je echt verandering wil, investeer dan tijd in je schoonmoeder. Dus niet pushen op de kleinkinderen en dat contact. maar verbeter jullie band.
woensdag 26 augustus 2020 om 16:34
woensdag 26 augustus 2020 om 16:40
Ga eens een gesprek aan met je schoonouders. Misschien denken zij wel het zelfde, willen ze meer betrokkenheid maar hebben het idee dat jullie dit op een of andere manier afhouden.
Soms groeien dingen gewoon zo.
Plan een keer een dagje dierentuin en vraag ze mee. Vraag eens of ze langs komen, zonder dat het een verjaardag is, maar bij het afzwemmen of belangrijke sportwedstrijd. Hou je schoonouders ook op de hoogte van de 1ste schooldag, zwemles, etc. Want wanneer ze dit niet weten of te horen krijgen, is het moeilijker om daar iets mee te doen. Of ze denken dat jullie dit niet zo belangrijk vinden.
Soms groeien dingen gewoon zo.
Plan een keer een dagje dierentuin en vraag ze mee. Vraag eens of ze langs komen, zonder dat het een verjaardag is, maar bij het afzwemmen of belangrijke sportwedstrijd. Hou je schoonouders ook op de hoogte van de 1ste schooldag, zwemles, etc. Want wanneer ze dit niet weten of te horen krijgen, is het moeilijker om daar iets mee te doen. Of ze denken dat jullie dit niet zo belangrijk vinden.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover