Relaties
alle pijlers
Contact met jongere man verbroken, doe ik er wel goed aan?
zaterdag 29 augustus 2020 om 22:45
Hoi allemaal,
Ik heb een tijdje gedate met een 12 jaar jongere man. Al vanaf het begin was ik wat voorzichtig, maar we zijn toch door blijven daten en ik heb op een gegeven moment gevoelens voor hem gekregen. Hij ook voor mij.
Ik moet zeggen dat ik er de eerste weken als 'lang leve de lol' instond vanwege zijn leeftijd, totdat het dus wat serieuzer werd en hij ook vroeg of ik hem serieus als vriendje kon zien.
Op een gegeven moment kwam het gesprek verder op een serieuze relatie en wat we willen in de toekomst. En, ik had het kunnen verwachten op zijn leeftijd, hij zei dat hij ooit graag nog een eigen gezin wilde.
Ik weet voor mijzelf dat ik absoluut geen kinderwens meer heb. Toch daten we door, maar het begon bij mij te knagen.
Uiteindelijk weer het gesprek aangegaan. Hij zei dat hij dit alles begonnen was omdat hij me een heel mooi en fijn persoon vond en dat hij dan wel zou kijken waar het toe zou leiden.
Dat hij vond dat we gewoon door moesten gaan, maar dat hij ook wel in zag dat we allebei iets anders wilden in de toekomst. Dat hij dacht dat het nu gewoon fijn was en dat als onze gevoelens te heftig werden, we altijd nog konden stoppen.
Ik daarentegen, wilde mezelf beschermen tegen eventuele pijn in de toekomst. Als ik geen kinderen meer wil, en hij wel, dan gaat dat vroeg of laat een probleem worden. En dan liever nu stoppen dan wanneer we echt van elkaar houden.
Het is een ontzettend rationele beslissing, gebaseerd op een scenario dat wellicht wel plaats zal gaan vinden. We hebben ons contact gestopt op mijn initiatief maar met vol begrip van hem. Hij ziet ook in dat het in de toekomst een probleem zal worden, maar was niet zo met de toekomst bezig en genoot gewoon van me in het hier en nu. Beiden hebben we wat verdriet maar wel de wetenschap dat het zo beter is.
En toch denk ik nu: waarom ben ik niet gewoon even doorgegaan? Waarom zo mijn verstand gevolgd ipv mijn gevoel?
Ik denk aan de leuke afspraakjes, onze klik. Ik had daar best meer van willen meemaken, maar ik heb ervoor gekozen vrij neurotisch 'verstandig' te kiezen. Uiteindelijk weet ik dat het beter is, maar nu voelt het vrij slecht
.
Wou gewoon m'n ei kwijt, misschien kunnen jullie meedenken of iets dergelijks.
Ik heb een tijdje gedate met een 12 jaar jongere man. Al vanaf het begin was ik wat voorzichtig, maar we zijn toch door blijven daten en ik heb op een gegeven moment gevoelens voor hem gekregen. Hij ook voor mij.
Ik moet zeggen dat ik er de eerste weken als 'lang leve de lol' instond vanwege zijn leeftijd, totdat het dus wat serieuzer werd en hij ook vroeg of ik hem serieus als vriendje kon zien.
Op een gegeven moment kwam het gesprek verder op een serieuze relatie en wat we willen in de toekomst. En, ik had het kunnen verwachten op zijn leeftijd, hij zei dat hij ooit graag nog een eigen gezin wilde.
Ik weet voor mijzelf dat ik absoluut geen kinderwens meer heb. Toch daten we door, maar het begon bij mij te knagen.
Uiteindelijk weer het gesprek aangegaan. Hij zei dat hij dit alles begonnen was omdat hij me een heel mooi en fijn persoon vond en dat hij dan wel zou kijken waar het toe zou leiden.
Dat hij vond dat we gewoon door moesten gaan, maar dat hij ook wel in zag dat we allebei iets anders wilden in de toekomst. Dat hij dacht dat het nu gewoon fijn was en dat als onze gevoelens te heftig werden, we altijd nog konden stoppen.
Ik daarentegen, wilde mezelf beschermen tegen eventuele pijn in de toekomst. Als ik geen kinderen meer wil, en hij wel, dan gaat dat vroeg of laat een probleem worden. En dan liever nu stoppen dan wanneer we echt van elkaar houden.
Het is een ontzettend rationele beslissing, gebaseerd op een scenario dat wellicht wel plaats zal gaan vinden. We hebben ons contact gestopt op mijn initiatief maar met vol begrip van hem. Hij ziet ook in dat het in de toekomst een probleem zal worden, maar was niet zo met de toekomst bezig en genoot gewoon van me in het hier en nu. Beiden hebben we wat verdriet maar wel de wetenschap dat het zo beter is.
En toch denk ik nu: waarom ben ik niet gewoon even doorgegaan? Waarom zo mijn verstand gevolgd ipv mijn gevoel?
Ik denk aan de leuke afspraakjes, onze klik. Ik had daar best meer van willen meemaken, maar ik heb ervoor gekozen vrij neurotisch 'verstandig' te kiezen. Uiteindelijk weet ik dat het beter is, maar nu voelt het vrij slecht
.Wou gewoon m'n ei kwijt, misschien kunnen jullie meedenken of iets dergelijks.
zaterdag 29 augustus 2020 om 22:49
zaterdag 29 augustus 2020 om 22:53
Snap ik. Maar op een gegeven moment raak je dan zo geïnvesteerd, ga je van iemand houden, betrek je iemand bij je familie (en kinderen!!) en dan is de pijn veel erger denk ik.
zaterdag 29 augustus 2020 om 22:58
TO, je verbreekt de relatie nu omdat je bang bent dat je later hevig liefdesverdriet krijgt als de relatie toch een keer tot een einde komt omdat jullie andere levensvisies hebben.
Maar je schrijft ook dat je wel meer van het contact met je vriend had willen meemaken. Later kun je er net zo goed spijt van krijgen dat je dat niet gedaan hebt.
Maar je schrijft ook dat je wel meer van het contact met je vriend had willen meemaken. Later kun je er net zo goed spijt van krijgen dat je dat niet gedaan hebt.
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:02
Klopt. Maar ik weet gewoon dat er een dag komt waarop hij kinderen wil. En dat kan met mij gewoon niet.. Dan kan of hij zijn kinderwens inslikken, wat me ook niet de bedoeling lijkt. Of we verbreken de relatie terwijl we al helemaal verweven zijn en hij m'n kinderen heeft ontmoet etc. En ook al voelt het nu stom, ik denk dat ik er pijn in de toekomst mee bespaar. Hij is nl nogal stellig over z'n kinderwens.WitteHaai schreef: ↑29-08-2020 22:58TO, je verbreekt de relatie nu omdat je bang bent dat je later hevig liefdesverdriet krijgt als de relatie toch een keer tot een einde komt omdat jullie andere levensvisies hebben.
Maar je schrijft ook dat je wel meer van het contact met je vriend had willen meemaken. Later kun je er net zo goed spijt van krijgen dat je dat niet gedaan hebt.
Ik ben ook gewoon een beetje murw geslagen door het liefdesverdriet dat ik heb meegemaakt in m'n leven en een hele nare, onverwachte breuk met een man waar ik jarenlang mee samen was. Ik bescherm mezelf daardoor misschien wat teveel. Ik wil gewoon liever investeren in een relatie die redelijk wat kans van slagen heeft en als je al verschilt op het gebied van een kinderwens, dan is die kans gewoon niet zo groot.
carla_mi wijzigde dit bericht op 29-08-2020 23:05
20.02% gewijzigd
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:03
Ja dat snap ik wel. Ligt eraan hoe vaak je iemand tegenkomt waar je dit gevoel bij hebt en hoe groot je de kans inschat dat het nog een keer gebeurt., of je de evt. toekomstige pijn er voor over hebt of niet. Bijna niks is voor altijd.
sterkte TO!
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:09
Als dit nergens naartoe leidt is het sowieso geen optie om hem je kinderen erbij te betrekken. Dan hou je dit buiten hun om.
..
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:11
Ja, en dat was ook 1 van de redenen waarom ik het afkapte: ik wil uiteindelijk een relatie waar ik m'n kinderen wel bij kan betrekken omdat het een redelijk grote kans van slagen heeft.Volhouder666 schreef: ↑29-08-2020 23:09Als dit nergens naartoe leidt is het sowieso geen optie om hem je kinderen erbij te betrekken. Dan hou je dit buiten hun om.
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:11
Ooit in zo'n situatie gezeten en toch ook de relatie verbroken. Dat deed heel veel pijn.
Toch tot op de dag van vandaag kom ik als ik er over nadenk (en zoals nu denk ik daaraan terug) elke keer weer tot de zelfde conclusie.
Het maakte wel dat ik na die pijn op een gegeven moment weer open stond voor nieuwe liefdes.
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:14
Klopt, ik ken iemand die in dezelfde situatie zat en is doorgegaan met alle verdriet van dien toen het echt over was. Zij had echt gewild dat ze er eerder mee gestopt was. En mijn nichtje heeft na haar scheiding een korte fling gehad met een man van 16 jaar jonger en zij is er al gauw mee gestopt toen hij een gezin bleek te willen. Het was leuk voor even en deed niet al teveel pijn, wat waarschijnlijk wel zo was geweest als ze nog een tijd een relatie hadden gehad.
Ik zou het zelf niet kunnen maar relaties zijn dan ook niet mijn forte dus als je het tegenovergestelde doet van wat ik zou doen ben je vast verstandig bezig.
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:21
Hij gaat zijn kinderwens niet inslikken. Maar het kan misschien nog wel jaren duren voordat hij een vrouw ontmoet die wel kinderen met hem wil.Carla_mi schreef: ↑29-08-2020 23:02Klopt. Maar ik weet gewoon dat er een dag komt waarop hij kinderen wil. En dat kan met mij gewoon niet.. Dan kan of hij zijn kinderwens inslikken, wat me ook niet de bedoeling lijkt. Of we verbreken de relatie terwijl we al helemaal verweven zijn en hij m'n kinderen heeft ontmoet etc. En ook al voelt het nu stom, ik denk dat ik er pijn in de toekomst mee bespaar. Hij is nl nogal stellig over z'n kinderwens.
Doorgaan met deze relatie hoeft niet per se te betekenen dat je de relatie moet intensiveren. Je kunt de intensiteit van de relatie ook gewoon houden zoals die nu is.
Carla_mi schreef: ↑29-08-2020 23:02Ik ben ook gewoon een beetje murw geslagen door het liefdesverdriet dat ik heb meegemaakt in m'n leven en een hele nare, onverwachte breuk met een man waar ik jarenlang mee samen was. Ik bescherm mezelf daardoor misschien wat teveel. Ik wil gewoon liever investeren in een relatie die redelijk wat kans van slagen heeft en als je al verschilt op het gebied van een kinderwens, dan is die kans gewoon niet zo groot.
Moet ik hieruit begrijpen dat je inmiddels iemand op het oog hebt waarmee je wel een langdurige vaste relatie zou kunnen beginnen?
zaterdag 29 augustus 2020 om 23:30
Ik had al kinderen, was gescheiden toen ik plotseling iemand ontmoette die ook een stuk jonger bleek. Tegen mijn eigen principes ivm leeftijdsverschil kon ik mijn gevoelens niet aan de kant schuiven en hij ook niet. Hij was dol op kinderen en zou ze zelf ook willen. Ik vertelde dat ik de wens niet meer had. Gevoelens van beide kanten te sterk om de relatie te stoppen. De klink met mijn kinderen was zo goed dat hij uiteindelijk aangaf dat dit ook compleet voelde en hij dol genoeg was op die van mij.
We trouwde en nu.....loopt er een klein mannetje door ons huis.
Soms loopt het leven anders als dat je vooraf had gedacht. Hij is de kers op de taart en iedereen is dol op hem. En ik......ik ben blij dat ik toen mijn gevoel volgde!
We trouwde en nu.....loopt er een klein mannetje door ons huis.
Soms loopt het leven anders als dat je vooraf had gedacht. Hij is de kers op de taart en iedereen is dol op hem. En ik......ik ben blij dat ik toen mijn gevoel volgde!
zondag 30 augustus 2020 om 03:05
Dat is leuk, maar wat als je het echt niet wil en een volgende partner wil nog wel kinderen?Tess1981 schreef: ↑29-08-2020 23:30Ik had al kinderen, was gescheiden toen ik plotseling iemand ontmoette die ook een stuk jonger bleek. Tegen mijn eigen principes ivm leeftijdsverschil kon ik mijn gevoelens niet aan de kant schuiven en hij ook niet. Hij was dol op kinderen en zou ze zelf ook willen. Ik vertelde dat ik de wens niet meer had. Gevoelens van beide kanten te sterk om de relatie te stoppen. De klink met mijn kinderen was zo goed dat hij uiteindelijk aangaf dat dit ook compleet voelde en hij dol genoeg was op die van mij.
We trouwde en nu.....loopt er een klein mannetje door ons huis.
Soms loopt het leven anders als dat je vooraf had gedacht. Hij is de kers op de taart en iedereen is dol op hem. En ik......ik ben blij dat ik toen mijn gevoel volgde!
Ik zei altijd "gekscherend' .. als je nog kinderen wil, prima, maar niet met mij.
En daar ben ik consequent in omdat ik over die keuze heb nagedacht. En die weloverwogen heb genomen. Als een partner dan toch kinderen wil dan is dat prima, maar niet met mij en dan houdt het dus op. Hoelang moet je dat door laten gaan als het vanaf dag 1 duidelijk is?
Inmiddels hebben 2 expartners hun gezin, hun kind(eren), met iemand anders. ik wilde ze echt niet meer. Anders zou ik dat ook niet zeggen tijdens een date/startende relatie.
..
zondag 30 augustus 2020 om 08:02
Zo te lezen een goed en verstandig besluit. Als je iemand heel graag mag gun je diegene toch ook de toekomst zoals deze die voor zich ziet. En als jij zelf niet in dat plaatje pas, of wanneer de plaatjes te weinig overlap hebben zal een van de twee uiteindelijk ongelukkig eindigen.
Het doet nu even pijn. Maar daar kom je echt wel weer overheen. Het is moedig om naar het totale plaatje te kijken.
Het doet nu even pijn. Maar daar kom je echt wel weer overheen. Het is moedig om naar het totale plaatje te kijken.
zondag 30 augustus 2020 om 08:13
Wat ben je toch een snoepje.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
