Relaties
alle pijlers
Obsessief met iemand bezig zijn
dinsdag 8 september 2020 om 22:08
Hi forumlezers,
Ik zit momenteel niet zo lekker in mijn vel/depri gevoelens en vind het fijn om het allemaal even uit te typen. Misschien lucht dat voor mezelf even op (:
Oké, er is dus een superleuk meisje die ik vorig jaar op een festival heb ontmoet en waar ik eigenlijk het hele afgelopen jaar een crush op heb gehad. Op het festival trokken we al erg naar elkaar toe (ondanks dat ze een vriend had) en waren we flirterig naar elkaar. Toch bleef het bij hand in hand lopen en knuffelen. We hadden wel gegevens (social media) met elkaar uitgewisseld en hadden nog vrij veel contact daarna. Dit resulteerde in meetings bij andere festivals en korte gesprekken via Snapchat. Ze bleef flirterig doen; iets waardoor ik altijd een klein tikkeltje hoop bleef houden.
Ik vond haar zo mooi, zo bijzonder, alles klopte gewoon aan haar. Voor mijn gevoel out of my league, maar doordat ze zo bereikbaar was en door de opmerkingen die zij maakte liet zij merken dit anders te zien. Ondanks dat ik zelf best zelfverzekerd ben over mijn uiterlijk, keek ik gewoon echt tegen haar op. Elke keer als ik haar naam zag verschijnen op social media dan werd ik gewoon vrolijk, ging ik haar (en onze) foto's weer bekijken en had ik haar weer in mijn hoofd. Ik heb dit oprecht nog nooit met iemand zo obsessief gehad. Ik heb haar later nog op andere festivals gezien, toen ook inclusief haar vriend, en die gevoelens van mijn kant bleven. Ik was erg jaloers en het deed mij letterlijk pijn om te zien wanneer ik haar samen met haar vriend zag.
Het contact verwaterde en onder andere vanwege corona heb ik haar toen bijna 9 maanden niet gezien of gesproken. Ik had inmiddels wel geaccepteerd dat ik geen kans bij haar zou maken. Ware het niet dat ik twee maanden terug een snapchat van haar kreeg met de herinnering van dat specifieke festival waar wij elkaar ontmoet hadden. Ik ging daarop in en vervolgens bleven we voor enkele weken contact houden via Snapchat. Omdat ik haar (ex)vriend niet meer zag op haar sociale media en vermoedens kreeg dat het uit was, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ze zin had om bij te kletsen in real life. Ze stemde ermee in. Ik was in uitzinnige vreugde en vertelde het gelijk aan de mensen om mij heen. Ik was vrij nerveus voor de eerste date, want ik had nooit durven dromen, naja denken dat ik ooit nog daadwerkelijk zou gaan daten met haar.
De eerste date verliep perfect en voelde heel vertrouwd. We hadden elkaar veel te vertellen. We besloten het snel weer opnieuw te doen. Ondanks de lange afstand hebben we elkaar drie keer gezien kort achter elkaar. Het klikte zo goed en alles liep perfect. Wegens drukte konden we pas weer een week later afspreken. We besloten om bij mij thuis te chillen. Deze dag verliep geweldig. We hebben over van alles en nog wat gepraat, film gekeken en veel gelachen. Het voelde gewoon zo enorm goed en vertrouwd. Ook mijn ouders waren heel enthousiast over haar.
Tot mijn schrik kreeg ik een dag later te horen dat ze het vanwege de afstand toch niet zag zitten om er verder mee te gaan. Dit kwam voor mij compleet uit de lucht vallen. De late, lange reis terug heeft haar doen nadenken en uiteindelijk doen twijfelen...
Het is inmiddels één week geleden dat ze besloten heeft om ermee te kappen en het doet mij nog zo'n zeer. Ik denk er eigenlijk de hele dag door aan. Ik voel me down, depri, heb nergens zin in en ben weer gaan nagelbijten. Ik ben continu onze Whatsappgesprekken aan het teruglezen, en nog steeds hopende op het appje dat ze het toch verkeerd heeft gezien en blijkbaar meer gevoelens voor me heeft dan gedacht. Maar helaas; ik krijg geen appjes meer. Van binnen wil ik haar nog meer berichten en vragen sturen, maar ben bang dat ik dan onze vriendschap verpest. Tot het obsessieve aan toe ben ik nog met haar bezig. Ik bekijk haar voortdurend op verschillende socials. Het voelt fout, maar ik voel die drang gewoon. Ik denk continu aan haar en wil haar blijven zien. De gedachte dat als ze nu, op korte termijn, iemand anders zou gaan daten maakt mij misselijk en zou ik echt verschrikkelijk vinden.
Ik denk ook de hele tijd terug aan het moment waarop het 'fout' ging. Ik ga niet helemaal in op details, in de angst dat zij of mijn omgeving dit ooit zal lezen, maar ik had het iets anders moeten aanpakken. Als ik anders had gehandeld was het waarschijnlijk niet zo ver gekomen. In ieder geval had het langer geduurd. Ik denk veel terug aan bepaalde momenten van die specifieke dag en kan niet begrijpen waarom ik bepaalde dingen niet gedaan of gezegd heb. Kon ik de tijd maar terugdraaien, dan was het anders gegaan.
Heel stiekem heb ik nog een klein beetje hoop dat we elkaar weer zullen vinden in de toekomst. We zijn beide begin twintig en wonen nog thuis. Misschien gaat het anders zijn als we straks uit huis zijn. Ik zal in ieder geval altijd de deur op een kiertje houden voor haar.
Excuses voor het lange verhaal. Het had ongetwijfeld korter gekund, maar het voelt goed om het zo te doen.
Ik zit momenteel niet zo lekker in mijn vel/depri gevoelens en vind het fijn om het allemaal even uit te typen. Misschien lucht dat voor mezelf even op (:
Oké, er is dus een superleuk meisje die ik vorig jaar op een festival heb ontmoet en waar ik eigenlijk het hele afgelopen jaar een crush op heb gehad. Op het festival trokken we al erg naar elkaar toe (ondanks dat ze een vriend had) en waren we flirterig naar elkaar. Toch bleef het bij hand in hand lopen en knuffelen. We hadden wel gegevens (social media) met elkaar uitgewisseld en hadden nog vrij veel contact daarna. Dit resulteerde in meetings bij andere festivals en korte gesprekken via Snapchat. Ze bleef flirterig doen; iets waardoor ik altijd een klein tikkeltje hoop bleef houden.
Ik vond haar zo mooi, zo bijzonder, alles klopte gewoon aan haar. Voor mijn gevoel out of my league, maar doordat ze zo bereikbaar was en door de opmerkingen die zij maakte liet zij merken dit anders te zien. Ondanks dat ik zelf best zelfverzekerd ben over mijn uiterlijk, keek ik gewoon echt tegen haar op. Elke keer als ik haar naam zag verschijnen op social media dan werd ik gewoon vrolijk, ging ik haar (en onze) foto's weer bekijken en had ik haar weer in mijn hoofd. Ik heb dit oprecht nog nooit met iemand zo obsessief gehad. Ik heb haar later nog op andere festivals gezien, toen ook inclusief haar vriend, en die gevoelens van mijn kant bleven. Ik was erg jaloers en het deed mij letterlijk pijn om te zien wanneer ik haar samen met haar vriend zag.
Het contact verwaterde en onder andere vanwege corona heb ik haar toen bijna 9 maanden niet gezien of gesproken. Ik had inmiddels wel geaccepteerd dat ik geen kans bij haar zou maken. Ware het niet dat ik twee maanden terug een snapchat van haar kreeg met de herinnering van dat specifieke festival waar wij elkaar ontmoet hadden. Ik ging daarop in en vervolgens bleven we voor enkele weken contact houden via Snapchat. Omdat ik haar (ex)vriend niet meer zag op haar sociale media en vermoedens kreeg dat het uit was, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of ze zin had om bij te kletsen in real life. Ze stemde ermee in. Ik was in uitzinnige vreugde en vertelde het gelijk aan de mensen om mij heen. Ik was vrij nerveus voor de eerste date, want ik had nooit durven dromen, naja denken dat ik ooit nog daadwerkelijk zou gaan daten met haar.
De eerste date verliep perfect en voelde heel vertrouwd. We hadden elkaar veel te vertellen. We besloten het snel weer opnieuw te doen. Ondanks de lange afstand hebben we elkaar drie keer gezien kort achter elkaar. Het klikte zo goed en alles liep perfect. Wegens drukte konden we pas weer een week later afspreken. We besloten om bij mij thuis te chillen. Deze dag verliep geweldig. We hebben over van alles en nog wat gepraat, film gekeken en veel gelachen. Het voelde gewoon zo enorm goed en vertrouwd. Ook mijn ouders waren heel enthousiast over haar.
Tot mijn schrik kreeg ik een dag later te horen dat ze het vanwege de afstand toch niet zag zitten om er verder mee te gaan. Dit kwam voor mij compleet uit de lucht vallen. De late, lange reis terug heeft haar doen nadenken en uiteindelijk doen twijfelen...
Het is inmiddels één week geleden dat ze besloten heeft om ermee te kappen en het doet mij nog zo'n zeer. Ik denk er eigenlijk de hele dag door aan. Ik voel me down, depri, heb nergens zin in en ben weer gaan nagelbijten. Ik ben continu onze Whatsappgesprekken aan het teruglezen, en nog steeds hopende op het appje dat ze het toch verkeerd heeft gezien en blijkbaar meer gevoelens voor me heeft dan gedacht. Maar helaas; ik krijg geen appjes meer. Van binnen wil ik haar nog meer berichten en vragen sturen, maar ben bang dat ik dan onze vriendschap verpest. Tot het obsessieve aan toe ben ik nog met haar bezig. Ik bekijk haar voortdurend op verschillende socials. Het voelt fout, maar ik voel die drang gewoon. Ik denk continu aan haar en wil haar blijven zien. De gedachte dat als ze nu, op korte termijn, iemand anders zou gaan daten maakt mij misselijk en zou ik echt verschrikkelijk vinden.
Ik denk ook de hele tijd terug aan het moment waarop het 'fout' ging. Ik ga niet helemaal in op details, in de angst dat zij of mijn omgeving dit ooit zal lezen, maar ik had het iets anders moeten aanpakken. Als ik anders had gehandeld was het waarschijnlijk niet zo ver gekomen. In ieder geval had het langer geduurd. Ik denk veel terug aan bepaalde momenten van die specifieke dag en kan niet begrijpen waarom ik bepaalde dingen niet gedaan of gezegd heb. Kon ik de tijd maar terugdraaien, dan was het anders gegaan.
Heel stiekem heb ik nog een klein beetje hoop dat we elkaar weer zullen vinden in de toekomst. We zijn beide begin twintig en wonen nog thuis. Misschien gaat het anders zijn als we straks uit huis zijn. Ik zal in ieder geval altijd de deur op een kiertje houden voor haar.
Excuses voor het lange verhaal. Het had ongetwijfeld korter gekund, maar het voelt goed om het zo te doen.
dinsdag 8 september 2020 om 22:16
Ja jammer maar ik denk dat het toch iets is waar je doorheen moet en dat heet verwerken. Bijna iedereen heeft er wel eens mee te maken gehad hetzij in mindere mate misschien.
Wat het allerbeste werkt is knetterverliefd worden op een ander en het mooiste is als het wederzijds is
Maar,...dan moet je er wel voor open staan.
Het constant met haar bezig zijn zal nog wel een tijdje duren tot het moment dat je je realiseert dat je eventjes niet met haar bezig was en dan komen die momenten vaker totdat het je weinig meer doet.
Wat het allerbeste werkt is knetterverliefd worden op een ander en het mooiste is als het wederzijds is
Maar,...dan moet je er wel voor open staan.Het constant met haar bezig zijn zal nog wel een tijdje duren tot het moment dat je je realiseert dat je eventjes niet met haar bezig was en dan komen die momenten vaker totdat het je weinig meer doet.
dinsdag 8 september 2020 om 22:22
Ik denk niet dat je iets verkeerd hebt gedaan of anders gehandeld had moeten. Het zat er niet in en ook al zou je willen dat je het zou kunnen veranderen of dat het aan jou zal liggen. Nee. Het is gewoon niet zoals jij 't zou willen. Zou de liefde van haar kant net zo sterk zijn als de jouwe dan had ze net zo goed een roze bril opgehad en uit de naam der liefde jouw minpunten door de vingers gezien. Als er minpuntjes waren van jouw kant, want dat weet ik natuurlijk niet, maar ik ga ervan uit dat het een soort van wishful thinking is; je had het zo graag anders gezien. Helaas is er geen kuur tegen liefdesverdriet behalve het uitzitten ervan.
dinsdag 8 september 2020 om 23:07
Het komt op mij niet obsessief over, maar gewoon als een flinke verliefheid. Eentje die niet net zo flink wederzijds is, helaas.
Je komt er wel overheen, TO. Belangrijk is denk ik dat je je nu even op jezelf richt en contact met haar uit de weg gaat omdat dan alles weer van voor af aan begint.
Sowieso sterkte! Liefdesverdriet is klote.
Je komt er wel overheen, TO. Belangrijk is denk ik dat je je nu even op jezelf richt en contact met haar uit de weg gaat omdat dan alles weer van voor af aan begint.
Sowieso sterkte! Liefdesverdriet is klote.
dinsdag 8 september 2020 om 23:57
Wat ontzettend balen. Je hebt gewoon echt zware liefdesverdriet te pakken. Stop in ieder geval met jezelf kwellen door continu op haar socials te kijken. Zo hou je je nare gevoel in stand, zie je continu wat ze doet en met wie en je moest juist verder. Je hebt niks aan die informatie namelijk, dus het is beter om daar in ieder geval met de stoppen. Dat is stap 1 en verder kost het gewoon tijd om het verdriet te slijten. Helaas is er geen andere oplossing.
woensdag 9 september 2020 om 07:19
Afgezien van het feit dat trouw niet echt haar ding is, is het inderdaad een leuke knappe meid. Het is maar wat je zoekt in een relatie. Zeker met afstand zou het ook wanneer het wel was gelukt een zorg blijven of ze niet steeds met een ander bezig is. Misschien is zij niet toe aan iets vasts.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 9 september 2020 om 08:28
Klote man, dat duurt even naar gaat vanzelf weer over. Vooral zonde dat met name de afstand hier een van de redenen lijkt. Als het daarom zou gaan is het echt doodzonde.
Ik heb zelf een lange afstands relatie gehad met de vrouw waar ik nu mee getrouwd ben, ze is vanuit midden Europa naar NL verhuisd. Om wat voor afstand gaat het hier?
Anyway : probeer je te richten op andere dingen, dan slijt het vervelende en pijnlijke gevoel snel weer.
Ik heb zelf een lange afstands relatie gehad met de vrouw waar ik nu mee getrouwd ben, ze is vanuit midden Europa naar NL verhuisd. Om wat voor afstand gaat het hier?
Anyway : probeer je te richten op andere dingen, dan slijt het vervelende en pijnlijke gevoel snel weer.
woensdag 9 september 2020 om 10:42
Ik was er gewoon wat verder in dan zij. Ze vond het reizen blijkbaar te heftig en niet helemaal in haar leven passen momenteel. Ze gaf aan het af te willen kappen voordat ze straks echt verliefd werd en het vanwege de afstand al helemaal lastig zou gaan worden. Haar opmerkingen en handelingen een dag ervoor daarentegen laten dan geen enkele indicatie zien dat ze ermee wilde gaan stoppen. Integendeel zelfs.
En ja vriendschap noem ik het. Heb haar daarvoor al vaker op festivals gemeet en we blijven gewoon contact houden. Ze kent mijn vrienden ook.
woensdag 9 september 2020 om 10:58
Ze is gewoon trouw hoor, daar ben ik overtuigd van. Zij is juist degene die veel heeft meegemaakt waardoor haar vertrouwen in jongens is beschadigd. Ik zou haar 100% vertrouwen op dat gebied.viva-amber schreef: ↑09-09-2020 07:19Afgezien van het feit dat trouw niet echt haar ding is, is het inderdaad een leuke knappe meid. Het is maar wat je zoekt in een relatie. Zeker met afstand zou het ook wanneer het wel was gelukt een zorg blijven of ze niet steeds met een ander bezig is. Misschien is zij niet toe aan iets vasts.
woensdag 9 september 2020 om 11:15
dus, als jij een relatie met haar hebt, vindt je het gene enkel probleem, dat ze hand-in-hand loopt te flirten met een andere man op een festival?SapereAude schreef: ↑09-09-2020 10:58Ze is gewoon trouw hoor, daar ben ik overtuigd van. Zij is juist degene die veel heeft meegemaakt waardoor haar vertrouwen in jongens is beschadigd. Ik zou haar 100% vertrouwen op dat gebied.
woensdag 9 september 2020 om 11:21
Als je de deur op een kiertje houdt en stiekem hoopt dat het ooit wat wordt dan ben je op een dag 80, nog steeds alleen en heb je veel andere leuke lieve dames nooit een kans gegeven en jezelf nooit geluk gegund.
Laat in de herfst blaadjes in de tuin gewoon liggen of veeg ze op een hoop: goed voor insecten, vogels, eekhoorns en egels.
woensdag 9 september 2020 om 12:33
Je hebt gelijk, dat zou ik ook niet fijn vinden. Ze gaf aan dat dat een incident was en normaal niet zo snel zou doen. Haar ex-vriend kwam er ook achter dat ik met haar de halve dag was en daar was hij uiteraard toen ook niet blij mee.
woensdag 9 september 2020 om 12:36
Zo zal het niet gaan. Zal mij echt niet afzonderen vanaf nu hoor.SweetFirefly schreef: ↑09-09-2020 11:21Als je de deur op een kiertje houdt en stiekem hoopt dat het ooit wat wordt dan ben je op een dag 80, nog steeds alleen en heb je veel andere leuke lieve dames nooit een kans gegeven en jezelf nooit geluk gegund.
Het is gewoon dat ik hoop dat onze paden ooit nog zullen kruizen. Nogmaals, omdat ik alles in dit meisje zie.
De tijd zal het leren.
woensdag 9 september 2020 om 12:45
Luister hier naar. Ik heb het zelf meegemaakt, ik kon die ene maar niet vergeten en hoopte altijd dat hij ooit nog eens terug zou komen. Pas toen ik voor mezelf had beslist om niet meer te hopen kon ik verder met mijn leven en iemand anders toelaten in mijn leven.SweetFirefly schreef: ↑09-09-2020 11:21Als je de deur op een kiertje houdt en stiekem hoopt dat het ooit wat wordt dan ben je op een dag 80, nog steeds alleen en heb je veel andere leuke lieve dames nooit een kans gegeven en jezelf nooit geluk gegund.
En ja, zo zal het dus echt wel gaan.
