Relaties
alle pijlers
Wat moet ik hier nou mee?
dinsdag 15 september 2020 om 13:38
Hallo mede-forummers,
Mijn eerste bericht hier op het forum, normaal ben ik meer van het lezen, maar nu weet ik het gewoon even niet meer. Ik weet ook niet of ik op zoek ben naar herkenning, advies of gewoon mijn verhaal van me af moet schrijven...
Ik zal proberen het kort te houden. Ik ben getrouwd al een heel aantal jaren, we hebben samen 3 tieners, we hebben een aardig gevuld leven door een eigen bedrijf (hij) en een fulltime baan (ik) en het sporten van iedereen. Over het algemeen hadden we een prettig leventje. Misschien niet veel bijzonders, maar we waren er tevreden mee. Ook wij hadden natuurlijk onze meningsverschillen en strubbelingen, maar niet echt iets noemenswaardigs. Wat we van begin af aan wel altijd gehad hebben, is een verschil in behoeftes en verlangen op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Vervelend, maar nooit een issue geweest. Hij is een prater (op alle gebied!) en ik helemaal niet.
Helaas heb ik ruim 8 jaar geleden een misstap gemaakt. Hetgeen dat hierin gebeurd is stelde niet heel veel voor, beetje kenmerkend eigenlijk voor mij op het gebied van seksualiteit. Maar dat neemt niet weg dat bedriegen toch echt bedriegen blijft. Ik probeer dit voor mezelf dan ook niet goed te praten, ik had en heb er nog steeds een flink schuldgevoel over. Overigens pas ik ook helemaal niet in het plaatje dat ik voor mezelf had van iemand die vreemd gaat, maar die plaatjes bestaan niet heb ik zelf ervaren. Nadat het gebeurd is, had ik nog de illusie dat niks aan de hand zou zijn zo lang ik mijn mond maar zou houden, maar jullie begrijpen het al: mijn wereld van plaatjes en illusies is steeds verder in elkaar gestort... Mijn partner is er uiteindelijk achter gekomen en was er op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Hij heeft wel direct aangegeven dat dit geen breekpunt was, maar dat het dan wel tijd werd dat ik eens ging veranderen op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Eerlijk gezegd, zijn goed recht, aangezien ik voor mijn misstap te weinig in zijn richting bewoog en dan wel met een ander iets uithaal.
Intussen zijn we 8 jaar verder en hierin geen stap opgeschoten, alleen maar heel veel ruzies, strijd en onenigheid. Door alles wat gebeurd is, heb ik een enorme bunker rondom mij opgetrokken. In de loop der jaren is behoorlijk veel gebeurd, psychische problemen van zijn kant, breuk met mijn ouders, reorganisatie en hierop volgend ontslag en nog veel meer grote dingen. De psychische probleem spelen al ongeveer 14 jaar, maar pas 3 jaar geleden aangepakt. Ik heb hier erg onder geleden, maar nooit de mogelijkheid gepakt om hier iets aan te doen. Ook dit is geen reden of excuus voor mijn misstap overigens, dat blijft toch nog steeds een slechte keuze die ik gemaakt heb. Feit is helaas wel dat ik inmiddels al 8 jaar het zelfvertrouwen van een mak lammetje heb, met mezelf in de knoop ben geraakt, onze relatie voor mij emotioneel gezien steeds onveiliger is gaan voelen en ik de vicieuze cirkel niet doorbroken krijg om over de negativiteit heen te stappen en eens stappen te gaan zetten op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Hierdoor lopen zijn frustraties natuurlijk steeds verder op, waardoor de ruzies steeds frequenter en heftiger worden en ik mij steeds slechter, ongemakkelijker, onveiliger en meer gedwongen voel.
Intussen heb ik wel hulp gezocht bij een psycholoog / seksuoloog, maar zelfs dit blijft ruzies opleveren, omdat het niet snel genoeg resultaat oplevert en we er eigenlijk heel anders instaan. Tijdens de sessies komt het vrijwel elke keer naar voren dat kort door de bocht "de beest in bed gaan uithangen" en heel veel over sex, fantasieën en andere aanverwante dingen praten het inmiddels ontstane probleem niet zal oplossen. Simpel gezegd, hij vindt dat het mijn probleem is, dat ik het maar moet oplossen, ik ben immers de dader. Als ik zorg voor een goed en compleet sexleven, lossen de andere problemen vanzelf op. Ik vind dat dit dus niet het probleem is, het is veel omvattender en dat lost zich niet op doordat ik ineens een fantasie zal gaan delen.
Ik weet echt niet meer wat ik ermee aan moet, hoe ik het moet oplossen, hoe we samen verder zouden kunnen en of ik dat eigenlijk nog wel wil als ik heel eerlijk ben...
Mijn eerste bericht hier op het forum, normaal ben ik meer van het lezen, maar nu weet ik het gewoon even niet meer. Ik weet ook niet of ik op zoek ben naar herkenning, advies of gewoon mijn verhaal van me af moet schrijven...
Ik zal proberen het kort te houden. Ik ben getrouwd al een heel aantal jaren, we hebben samen 3 tieners, we hebben een aardig gevuld leven door een eigen bedrijf (hij) en een fulltime baan (ik) en het sporten van iedereen. Over het algemeen hadden we een prettig leventje. Misschien niet veel bijzonders, maar we waren er tevreden mee. Ook wij hadden natuurlijk onze meningsverschillen en strubbelingen, maar niet echt iets noemenswaardigs. Wat we van begin af aan wel altijd gehad hebben, is een verschil in behoeftes en verlangen op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Vervelend, maar nooit een issue geweest. Hij is een prater (op alle gebied!) en ik helemaal niet.
Helaas heb ik ruim 8 jaar geleden een misstap gemaakt. Hetgeen dat hierin gebeurd is stelde niet heel veel voor, beetje kenmerkend eigenlijk voor mij op het gebied van seksualiteit. Maar dat neemt niet weg dat bedriegen toch echt bedriegen blijft. Ik probeer dit voor mezelf dan ook niet goed te praten, ik had en heb er nog steeds een flink schuldgevoel over. Overigens pas ik ook helemaal niet in het plaatje dat ik voor mezelf had van iemand die vreemd gaat, maar die plaatjes bestaan niet heb ik zelf ervaren. Nadat het gebeurd is, had ik nog de illusie dat niks aan de hand zou zijn zo lang ik mijn mond maar zou houden, maar jullie begrijpen het al: mijn wereld van plaatjes en illusies is steeds verder in elkaar gestort... Mijn partner is er uiteindelijk achter gekomen en was er op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Hij heeft wel direct aangegeven dat dit geen breekpunt was, maar dat het dan wel tijd werd dat ik eens ging veranderen op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Eerlijk gezegd, zijn goed recht, aangezien ik voor mijn misstap te weinig in zijn richting bewoog en dan wel met een ander iets uithaal.
Intussen zijn we 8 jaar verder en hierin geen stap opgeschoten, alleen maar heel veel ruzies, strijd en onenigheid. Door alles wat gebeurd is, heb ik een enorme bunker rondom mij opgetrokken. In de loop der jaren is behoorlijk veel gebeurd, psychische problemen van zijn kant, breuk met mijn ouders, reorganisatie en hierop volgend ontslag en nog veel meer grote dingen. De psychische probleem spelen al ongeveer 14 jaar, maar pas 3 jaar geleden aangepakt. Ik heb hier erg onder geleden, maar nooit de mogelijkheid gepakt om hier iets aan te doen. Ook dit is geen reden of excuus voor mijn misstap overigens, dat blijft toch nog steeds een slechte keuze die ik gemaakt heb. Feit is helaas wel dat ik inmiddels al 8 jaar het zelfvertrouwen van een mak lammetje heb, met mezelf in de knoop ben geraakt, onze relatie voor mij emotioneel gezien steeds onveiliger is gaan voelen en ik de vicieuze cirkel niet doorbroken krijg om over de negativiteit heen te stappen en eens stappen te gaan zetten op het gebied van intimiteit en seksualiteit. Hierdoor lopen zijn frustraties natuurlijk steeds verder op, waardoor de ruzies steeds frequenter en heftiger worden en ik mij steeds slechter, ongemakkelijker, onveiliger en meer gedwongen voel.
Intussen heb ik wel hulp gezocht bij een psycholoog / seksuoloog, maar zelfs dit blijft ruzies opleveren, omdat het niet snel genoeg resultaat oplevert en we er eigenlijk heel anders instaan. Tijdens de sessies komt het vrijwel elke keer naar voren dat kort door de bocht "de beest in bed gaan uithangen" en heel veel over sex, fantasieën en andere aanverwante dingen praten het inmiddels ontstane probleem niet zal oplossen. Simpel gezegd, hij vindt dat het mijn probleem is, dat ik het maar moet oplossen, ik ben immers de dader. Als ik zorg voor een goed en compleet sexleven, lossen de andere problemen vanzelf op. Ik vind dat dit dus niet het probleem is, het is veel omvattender en dat lost zich niet op doordat ik ineens een fantasie zal gaan delen.
Ik weet echt niet meer wat ik ermee aan moet, hoe ik het moet oplossen, hoe we samen verder zouden kunnen en of ik dat eigenlijk nog wel wil als ik heel eerlijk ben...
dinsdag 15 september 2020 om 16:23
Of je leest het topic even.
.
dinsdag 15 september 2020 om 16:26
Laat ik je uit de droom helpen: jij kan het niet alleen oplossen. Een relatie heb je samen en zodra een van de partner gaat roepen dat de ander maar moet veranderen is de relatie feitelijk al klaar.Stoeptegeltje schreef: ↑15-09-2020 16:01Rooss4.0, wat heb je dit mooi verwoord en samengevat, dankjewel! Dit is inderdaad wat ik bedoelde te zeggen. Er is inderdaad heel veel stuk, zoveel zelfs dat ik twijfel of ik dit wel heel gemaakt krijg. Ik ben nog steeds bereid om er keihard aan te werken en de boel weer te fixen voor zover mogelijk, maar het is meer dan duidelijk dat ik degene ben die dat zal moeten doen. We "praten" er met regelmaat over, maar het is meer heftige ruzie dan praten. Ik vind namelijk niet dat alles op mijn schouders moet rusten, maar hij vindt dat mijn misstap de oorzaak is en ik dat dus moet oplossen en de rest dan door ons samen, daarna, opgelost moet worden.
Mijn voorkeur gaat uit naar heel hard werken om het op te lossen. Maar intussen ben ik zo moe van dit alles en vraag ik me af of dit wel goed kan komen, waardoor ik heel erg geneigd ben om de stekker eruit te trekken. Overigens ben ik gelukkig wel financieel onafhankelijk, dus wat dat betreft hoef ik me geen zorgen te maken. Hij overigens niet, dus daar voel ik me vanzelfsprekend ook verantwoordelijk voor en maak ik dan ook echt zorgen over.
Ik denk dat je met hem moet praten over dat je er samen uit wil komen en het samen wil doen en dat als jij het alleen moet doen, dat je dan het opgeeft, want het is al 8 jaar trekken aan een dood paard en dat gaat niet beter worden om er nog eens 8 jaar alleen aan te gaan trekken.
Dan is het zijn keuze: hij gaat ook aan de slag, of het is klaar.
dinsdag 15 september 2020 om 16:29
Je hebt een relatie met z'n tweeen. Daar moet je met z'n tweeen aan werken, wat er ook is gebeurd. Het klinkt alsof jij degene bent die zo drastisch moet veranderen (van hem?), maar wil jij dat? Uiteindelijk ben je toch jezelf, en het is niet de bedoeling dat je jezelf omtovert en dwingt tot iemand zoala hij graag wil. Dat hou je even vol, maar geen jaren... en dan moet je dat ook nog maar willen...?
dinsdag 15 september 2020 om 16:32
Eerlijk, als de pijnpunten al zo lang en met kennelijke intensiteit opspelen -8 jaar en langer- dan is het relatiebootje in een rustiger vaarwater krijgen echt heel moeilijk.
Ik weet het, het is allemaal informatie van slechts 1 van de 2 partijen. Alles wat ik hier lees van die ene partij, TO, klinkt het niet best. Dan zou ik richting uit elkaar gaan bewegen.
Ik weet het, het is allemaal informatie van slechts 1 van de 2 partijen. Alles wat ik hier lees van die ene partij, TO, klinkt het niet best. Dan zou ik richting uit elkaar gaan bewegen.
dinsdag 15 september 2020 om 16:46
Volledig mee eens.DS1971 schreef: ↑15-09-2020 16:26Laat ik je uit de droom helpen: jij kan het niet alleen oplossen. Een relatie heb je samen en zodra een van de partner gaat roepen dat de ander maar moet veranderen is de relatie feitelijk al klaar.
Ik denk dat je met hem moet praten over dat je er samen uit wil komen en het samen wil doen en dat als jij het alleen moet doen, dat je dan het opgeeft, want het is al 8 jaar trekken aan een dood paard en dat gaat niet beter worden om er nog eens 8 jaar alleen aan te gaan trekken.
Dan is het zijn keuze: hij gaat ook aan de slag, of het is klaar.
Andere smaken zijn er NIET.
dinsdag 15 september 2020 om 17:16
Begin er ‘s mee door wèl aan je therapeut te vertellen hoe erg je onder druk wordt gezet. Wat een gekke situatie is dat, zeg. Dus omdat jij bent vreemdgegaan en er daardoor relatieproblemen zijn ontstaan, moet jij nu eerst - tegen je zin - flink aan de porno met je man. En doe je dat niet, dan zet hij geen milimeter om de situatie te verbeteren. Wat een vreemde vent dat hij je zo probeert te chanteren om z’n zin te krijgen in bed.Stoeptegeltje schreef: ↑15-09-2020 15:43Nee, hij gaat niet mee. Voor hem gaat het dan op relatietherapie lijken en dat wil hij absoluut niet. Hij vindt dat hij de afgelopen 8 jaar hard genoeg aan onze relatie gewerkt heeft en dat het nu mijn beurt is. Ik heb mijn hulpverlener verteld dat hij hier absoluut niet in wil participeren, ook met zijn redenen erbij. Ik zag aan haar gezicht en non-verbale reactie dat ze hier een duidelijke mening over had, maar die heeft ze voor zich gehouden. Ik heb niet durven vertellen dat ik zo onder druk gezet wordt, wellicht bang voor de reactie die ik verwacht te krijgen maar eigenlijk (nog) niet horen wil...
Laat je nergens toe dwingen, hoor. Sex moet voor allebei leuk zijn. Niks mis mee om een wild seksbeest in je bed te willen hebben, maar dan gaat hij maar bij je weg en dan gaat hij maar op zoek naar iemand die dat wel wil met hem.
Misschien is het probleem nog niet eens zo zeer dat jij bent vreemd gegaan, maar dat jullie qua intimiteit en seks niet op één lijn zitten. Als jij warm had gelopen voor zijn voorstellen, dan had je het toch allang gedaan?
Wil jij echt bij iemand blijven waarbij de relatie zo stroef loopt en waar je in bed niet echt een klik mee hebt? En waar je al 8 jaar straf hebt?
dinsdag 15 september 2020 om 17:21
Jullie zijn niet zo leuk.
Het leest in ieder geval niet als een prettig leventje, maar als een wederzijdse wurggreep waar niemand het lef heeft zichzelf en elkaar te bevrijden van de patstelling.
Het leest in ieder geval niet als een prettig leventje, maar als een wederzijdse wurggreep waar niemand het lef heeft zichzelf en elkaar te bevrijden van de patstelling.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 15 september 2020 om 17:31
Het klinkt alsof je man al langer je in een patstelling duwt. Ik ben zelf een prater en dol op sex, maar er is werkelijk niks mis met een stille vrouw die het wat lastiger vindt in bed.
Jij hebt hem uitgekozen maar hij jou ook.
Dit is wie je nu bent. Is dat niet naar zijn zin dan is het niet zo dat dat heel vaak zeggen je een extraverte sextijger maakt.
Ook hij heeft een keuze, en wat hij eigenlijk kiest is een soort fantasieversie van jou. Die bestaat niet. Dit is waar hij het mee moet doen.
En dat ligt ook bij hem en dat weet hij dondersgoed, want er was dus al een andere gegadigde die dit wel aantrekkelijk vond.
Je zit er te diep in, ik zou proberen of je je therapie kan intensiveren en een maand elders kan logeren. Ik vond het eerlijk gezegd slopend voor je zelfvertrouwen klinken dit, en hij gaat zo ook stuk.
Sterkte.
Jij hebt hem uitgekozen maar hij jou ook.
Dit is wie je nu bent. Is dat niet naar zijn zin dan is het niet zo dat dat heel vaak zeggen je een extraverte sextijger maakt.
Ook hij heeft een keuze, en wat hij eigenlijk kiest is een soort fantasieversie van jou. Die bestaat niet. Dit is waar hij het mee moet doen.
En dat ligt ook bij hem en dat weet hij dondersgoed, want er was dus al een andere gegadigde die dit wel aantrekkelijk vond.
Je zit er te diep in, ik zou proberen of je je therapie kan intensiveren en een maand elders kan logeren. Ik vond het eerlijk gezegd slopend voor je zelfvertrouwen klinken dit, en hij gaat zo ook stuk.
Sterkte.
dinsdag 15 september 2020 om 18:01
Zoals ik het lees heb jij geen probleem met jullie seksleven, maar heeft hij er een probleem mee.
En jij mag dat voor hem oplossen.
Wil jij wel seks met hem?
Het is geen echtelijke plicht meer. Natuurlijk zal het gevolgen hebben als je toegeeft dat je gewoon geen seks meer met hem wilt. Met die consequenties moet je dan leven. Of je gaat zin in seks faken en door met het huwelijk.
En jij mag dat voor hem oplossen.
Wil jij wel seks met hem?
Het is geen echtelijke plicht meer. Natuurlijk zal het gevolgen hebben als je toegeeft dat je gewoon geen seks meer met hem wilt. Met die consequenties moet je dan leven. Of je gaat zin in seks faken en door met het huwelijk.
dinsdag 15 september 2020 om 18:13
Dus bot gezegd moet jij van je man maar zelf zorgen dat je meer zin krijgt, en hij doet daar niks voor? En de reden dat je dat zelf mag gaan regelen is omdat jij bent vreemdgegaan? Ik mis de logica. En zeg nou zelf, hoe ga je meer zin krijgen in een man die daar zelf geen enkele moeite voor doet? Zonder een aandeel van hem daarin gaat dat niet lukken vrees ik.
dinsdag 15 september 2020 om 18:23
Man en ik zijn vanwege corona ook al vanaf maart ongeveer 24 uur bij elkaar. Ik vind het heel verdrietig te lezen dat jullie eigenlijk niets meer samen doen.
Man en ik lopen dagelijks ons pauze rondje, we lunchen samen en als de kinderen uit school zijn gaat dan wel de een dan wel de ander zich met de kinderen bemoeien en de andere werkt de uren zoals overeengekomen.
Maar zelfs dat doen jullie niet meer? Jullie zijn 24 uur per dag in oorlogsmodus? Dat hou je toch niet zo vol?
Man en ik lopen dagelijks ons pauze rondje, we lunchen samen en als de kinderen uit school zijn gaat dan wel de een dan wel de ander zich met de kinderen bemoeien en de andere werkt de uren zoals overeengekomen.
Maar zelfs dat doen jullie niet meer? Jullie zijn 24 uur per dag in oorlogsmodus? Dat hou je toch niet zo vol?
dinsdag 15 september 2020 om 20:33
Maar stel dat het jou lukt, helemaal in je eentje, om jullie sexleven weer fantastisch te maken (fantastisch voor hem trouwens of voor jullie beide? ) is alles dan vergeven of moet jij het bij het volgende probleem wéér oplossen? Moet je nu echt voor altijd boeten voor dat foutje? Zo is de relatie toch niet gelijkwaardig meer?
dinsdag 15 september 2020 om 22:52
Jouw man geeft je geen veilig gevoel zeg je. Maar je moet wel de geile pornoslet voor 'm uithangen?? Terwijl je juist tijdens seks veilig en comfortabel moet voelen. Lekker makkelijk, jij maakt 1x een fout en hij gebruikt 't al jaren als excuus om zijn wil er maar doorheen te drukken. Waarom ga je hier in mee? Seks moet fijn zijn voor beiden. Dat hij niet meewil naar je seksuoloog zegt ook wel genoeg.. Die denkt alleen aan zijn eigen gerief.
dinsdag 15 september 2020 om 23:22
Van ellenlange discussies over je seksleven droog zelfs ik op... en ik heb altijd zin...
Ik denk dat jullie het stuk maken...
Ik heb ooit eens een trucje gehoord van sociologen als er weinig zin is... spreek net elkaar een maand af dat je wel leuke dingen doet samen maar absoluut geen sex mag hebben... vanuit daar komt meestal juist de zin terug. Bijna geen een koppel hoidt het vol om een maand niet te sexen...
Verder snap ik de frustratie van je man wel... Ik kan heel veel begrip opbrengen voor het feit dat het libido van mijn partner (iets) lager is dan dat van mij... Maar als ie vervolgens op een ander wel kruipt dan denk ik dat het aan mij ligt...
Maar buiten dat... zin in sex en intimiteit komt (bij vroiwem).vaak door een intiem en warm gevoel naar de partner... Als je zoveel strijd hebt dan komt er geen zin... jullie zouden elkaar misschien weer moeten ontdekken buiten de slaapkamer. Leuke dates, elkaar versieren, je mooi maken voor elkaar etc.
Ik denk dat jullie het stuk maken...
Ik heb ooit eens een trucje gehoord van sociologen als er weinig zin is... spreek net elkaar een maand af dat je wel leuke dingen doet samen maar absoluut geen sex mag hebben... vanuit daar komt meestal juist de zin terug. Bijna geen een koppel hoidt het vol om een maand niet te sexen...
Verder snap ik de frustratie van je man wel... Ik kan heel veel begrip opbrengen voor het feit dat het libido van mijn partner (iets) lager is dan dat van mij... Maar als ie vervolgens op een ander wel kruipt dan denk ik dat het aan mij ligt...
Maar buiten dat... zin in sex en intimiteit komt (bij vroiwem).vaak door een intiem en warm gevoel naar de partner... Als je zoveel strijd hebt dan komt er geen zin... jullie zouden elkaar misschien weer moeten ontdekken buiten de slaapkamer. Leuke dates, elkaar versieren, je mooi maken voor elkaar etc.
dinsdag 15 september 2020 om 23:24
Overigens vind ik helemaal niet dat je uit elkaar moet gaan... Ik denk dat als je allebei echt wilt... dat je elkaar weer terug kan vinden... Maar dan moet je allebei bereid zijn met een liefdevolle blik zonder wrok naar elkaar te kijken... het verleden het verleden te laten en kijken wat je nu leuk vindt aan elkaar.
woensdag 16 september 2020 om 12:07
Hier is zoveel meer aan de hand dan alleen een beetje geen zin in seks.abracadabra schreef: ↑15-09-2020 23:22
Ik heb ooit eens een trucje gehoord van sociologen als er weinig zin is... spreek net elkaar een maand af dat je wel leuke dingen doet samen maar absoluut geen sex mag hebben... vanuit daar komt meestal juist de zin terug. Bijna geen een koppel hoidt het vol om een maand niet te sexen...
Jouw sociologen advies is er één voor een gezonde relatie met een libidoprobleempje. Dat is hier absoluut niet aan de orde.
.
woensdag 16 september 2020 om 12:11
inderdaad, volgens mij is er in een relatie zonder seks, altijd veel meer aan de hand dan 1 persoon die geen zin meer heeft
in een fijne relatie is er altijd ruimte voor een compromis.
(oke, oke, of je moet allebei gewenst seksloos zijn, en toevallig elkaar getroffen hebben)
