
Wachten met trouwen
woensdag 30 september 2020 om 13:45
Volgens mij sla je de spijker op de kop, bedankt!meisje85 schreef: ↑30-09-2020 12:46Als ik het zo lees, vraag ik me af of hij niet heel erg in bepaalde patronen denkt, hoe dingen volgens hem horen te gaan en lopen. Dat kan een diep ingesleten iets zijn, misschien herken je het ook in ander gedrag bij hem. Dat hij zo graag volgend jaar een andere baan, beter betaald, en met een vast contract wil, past wel in dat plaatje. Terwijl ik zelf zou denken; joh, kijk gewoon hoe je leven loop. En kennelijk past voor hem trouwen wel in het plaatje, maar op een later moment dan nu.
...
Dit in combinatie met angst voor verandering, waardoor hij dingen liever uitstelt tot het niet anders kan. Want ook achter die nieuwe baan zie ik hem niet zomaar aangaan

woensdag 30 september 2020 om 15:52
Nu niks doen en afwachten tot er ooit iets gaat gebeuren, betekent wel dat er alleen met zijn wens rekening gehouden wordt en niet met die van jou.
Is er geen middenweg waar jullie allebei gelukkig mee zouden zijn? Op korte termijn klein trouwen met alleen familie en een groot feest wanneer Corona voorbij is bijvoorbeeld (en hij die nieuwe baan heeft etc)?
Is er geen middenweg waar jullie allebei gelukkig mee zouden zijn? Op korte termijn klein trouwen met alleen familie en een groot feest wanneer Corona voorbij is bijvoorbeeld (en hij die nieuwe baan heeft etc)?
woensdag 30 september 2020 om 16:29
Heel stom idee misschien maar zouden je vriend en jij iets anders kunnen doen met je vader/ouders dat grote emotionele waarde heeft en waardoor jullie mooie herinneringen opbouwen?
Een huwelijk ligt natuurlijk voor de hand maar dat kun je niet afdwingen. Wat denk je van een speciale beleving of reis samen? Tijdens een reis kun je ook mooie momenten vastleggen, en je eindigt niet - per se- getrouwd met iemand die daar nu nog niet klaar voor is.
Wellicht is er iets dat je vader graag wil doen en dat nu (nouja, volgend jaar hopelijk) nog kan. Een excollega heeft bv haar zieke vader meegenomen naar het geboorteland van zijn ouders. Haar vriend was ook mee en samen hebben ze een geweldige reis gemaakt.
Een huwelijk ligt natuurlijk voor de hand maar dat kun je niet afdwingen. Wat denk je van een speciale beleving of reis samen? Tijdens een reis kun je ook mooie momenten vastleggen, en je eindigt niet - per se- getrouwd met iemand die daar nu nog niet klaar voor is.
Wellicht is er iets dat je vader graag wil doen en dat nu (nouja, volgend jaar hopelijk) nog kan. Een excollega heeft bv haar zieke vader meegenomen naar het geboorteland van zijn ouders. Haar vriend was ook mee en samen hebben ze een geweldige reis gemaakt.

woensdag 30 september 2020 om 16:45
Hij klinkt perfectionistisch, als ik het zo lees. Hij streeft naar een soort ideaalplaatje. Maar dat plaatje bestaat niet. Ik ken het gevoel, ik had (heb) het zelf soms ook. Maar het is de verkeerde reden om je leven 'on hold' te zetten. Waarom zou je wachten op de perfecte timing, want wie weet hoelang dat nog duurt? En wat als het perfecte moment nooit komt, omdat jouw vriend om een of andere reden nooit die andere baan krijgt? Er kan wel van alles misgaan in de tussentijd. Het moment om te leven is nú. Jullie zijn al geruime tijd samen, op volwassen leeftijd en jullie hebben er genoeg geld voor. Er is geen reden om te wachten tenzij je diep vanbinnen eigenlijk niet wilt trouwen.
Een bruiloft loopt ook altijd anders dan je in gedachten had en hoe je het gepland had (zeg ik uit ervaring, ben net getrouwd in coronatijd).
Een bruiloft loopt ook altijd anders dan je in gedachten had en hoe je het gepland had (zeg ik uit ervaring, ben net getrouwd in coronatijd).
woensdag 30 september 2020 om 17:04
Ik proef uit de OP helemaal niet dat het leven van de vriend van TO on hold staat. Hij wil best trouwen, maar nu nog niet; ik vermoed niet dat hij stiekem wel wil maar nog niet durft omdat hij nog geen 33 is ofzo. Tuurlijk het kan perfectionisme zijn maar soms is te vroeg gewoon te vroeg en leeft hij het leven dat nu juist prima bij hem past, met een vriendin en een baan maar zonder trouwring om de vinger, zonder huwelijksplanning en zonder die aanvullende commitment.Daveotion schreef: ↑30-09-2020 16:45Hij klinkt perfectionistisch, als ik het zo lees. Hij streeft naar een soort ideaalplaatje. Maar dat plaatje bestaat niet. Ik ken het gevoel, ik had (heb) het zelf soms ook. Maar het is de verkeerde reden om je leven 'on hold' te zetten. Waarom zou je wachten op de perfecte timing, want wie weet hoelang dat nog duurt? En wat als het perfecte moment nooit komt, omdat jouw vriend om een of andere reden nooit die andere baan krijgt? Er kan wel van alles misgaan in de tussentijd. Het moment om te leven is nú. Jullie zijn al geruime tijd samen, op volwassen leeftijd en jullie hebben er genoeg geld voor. Er is geen reden om te wachten tenzij je diep vanbinnen eigenlijk niet wilt trouwen.
Een bruiloft loopt ook altijd anders dan je in gedachten had en hoe je het gepland had (zeg ik uit ervaring, ben net getrouwd in coronatijd).
Ik vind het heel naar voor TO dat hun gevoel voor timing niet overeen komt, maar je kunt zoiets niet afdwingen.
woensdag 30 september 2020 om 20:18
Helemaal niet stom, juist een heel goed idee!MadameJean schreef: ↑30-09-2020 16:29Heel stom idee misschien maar zouden je vriend en jij iets anders kunnen doen met je vader/ouders dat grote emotionele waarde heeft en waardoor jullie mooie herinneringen opbouwen?
Een huwelijk ligt natuurlijk voor de hand maar dat kun je niet afdwingen. Wat denk je van een speciale beleving of reis samen? Tijdens een reis kun je ook mooie momenten vastleggen, en je eindigt niet - per se- getrouwd met iemand die daar nu nog niet klaar voor is.
Wellicht is er iets dat je vader graag wil doen en dat nu (nouja, volgend jaar hopelijk) nog kan. Een excollega heeft bv haar zieke vader meegenomen naar het geboorteland van zijn ouders. Haar vriend was ook mee en samen hebben ze een geweldige reis gemaakt.
Ik heb er ook al op zitten broeden, want ik begrijp - heel rationeel gezien - ook niet waarom ik zo op dat trouwen gefocust ben qua emotie. Nu naar het buitenland is natuurlijk geen optie, maar misschien een andere beleving wel.

woensdag 30 september 2020 om 20:57
Zou vriend niet gewoon zo'n mannen kunnen zijn die in zijn hoofd een plan heeft en daar helemaal voor gaat en nu in paniek raakt omdat er geschoven moet worden, corona, niet genoeg spaargeld en nu moet de bruiloft ineens eerder en kleiner. Als je dan aan één plan gaat morrelen dan stort hun bouwwerk in, dat gevoel hebben zij dan. Ik zou het gewoon even laten rusten, over een maandje begin je over een flonkerende bruiloft rond kerst met een klein groepje en dan samen op huwelijksreis naar de sneeuw (Oostenrijk is open voor skiën). De rest van je leven vier je het in een gezellige maand.
donderdag 1 oktober 2020 om 08:40
Oh, ongeveer zoiets is hier de reden dat we na 20+ jaren nog steeds niet getrouwd zijn.
Ik had vroeger wel willen trouwen.
We waren al jong samen. En als idealistische jong volwassene roep je "trouwen, van mij hoeft het niet".
Dus zijn we gaan samen wonen.
Meerdere keren hadden we het erover dat het voor kinderen wel fijner is als je trouwt (papieren rompslomp).
Een zeer dierbaar familielid leefde toen nog.
Wat had ik het leuk gevonden. Feestje, gezellige dag, dierbaren om mij heen.
Het is er nooit van gekomen. Kinderen zijn er wel gekomen.
Getrouwd zijn we niet (ja, je moet toch meer dingen regelen hoor).
Enkele dierbaten zijn er al niet meer. En iedereen wordt ouder. Niet het soort feestje wat ik ooit voor ogen had.
Nu gaan zijn ouders erg achteruit.
Gaf hij aan om misschien toch te willen trouwen, dan kunnen ze dat nog meemaken.
Ja, daaaag. Dacht het niet. Nu hoeft het van mij ook niet meer.
Zie me al staan. I.p.v. een frisse jonge bruid, een 40+er, in een witte jurk, kinderen ernaast.
Rimpels, spekrolletjes.
Nee.
Maar goed.
TO: je kunt idd ook een andere mooie herrinering maken met je vader.
Weekendje weg, iets met zijn passie, fotoshoot enz.
Ik denk dat je vriend echt wel wil, maar koudwatervrees heeft.
Hoe meer jij pushed, hoe meer hij remt.
Ik had vroeger wel willen trouwen.
We waren al jong samen. En als idealistische jong volwassene roep je "trouwen, van mij hoeft het niet".
Dus zijn we gaan samen wonen.
Meerdere keren hadden we het erover dat het voor kinderen wel fijner is als je trouwt (papieren rompslomp).
Een zeer dierbaar familielid leefde toen nog.
Wat had ik het leuk gevonden. Feestje, gezellige dag, dierbaren om mij heen.
Het is er nooit van gekomen. Kinderen zijn er wel gekomen.
Getrouwd zijn we niet (ja, je moet toch meer dingen regelen hoor).
Enkele dierbaten zijn er al niet meer. En iedereen wordt ouder. Niet het soort feestje wat ik ooit voor ogen had.
Nu gaan zijn ouders erg achteruit.
Gaf hij aan om misschien toch te willen trouwen, dan kunnen ze dat nog meemaken.
Ja, daaaag. Dacht het niet. Nu hoeft het van mij ook niet meer.
Zie me al staan. I.p.v. een frisse jonge bruid, een 40+er, in een witte jurk, kinderen ernaast.
Rimpels, spekrolletjes.
Nee.
Maar goed.
TO: je kunt idd ook een andere mooie herrinering maken met je vader.
Weekendje weg, iets met zijn passie, fotoshoot enz.
Ik denk dat je vriend echt wel wil, maar koudwatervrees heeft.
Hoe meer jij pushed, hoe meer hij remt.
de wereld wacht om ontdekt te worden

donderdag 1 oktober 2020 om 08:56
Ja, dat verwacht ik ook. Als je zeker weet dat dat geen probleem is voor jou kun je dat afwachten.VickyVasilisa schreef: ↑30-09-2020 13:31
- Kinderen: hij zegt al jaren dat hij kinderen wil en dat hij ze graag met mij wil. Bij mij is de kinderwens minder sterk, maar met hem zie ik dit absoluut zitten. Dit weet hij natuurlijk - en we willen dit allebei pas over een aantal jaar gaan proberen (hoewel ik verwacht dat hij dit ook zal blijven uitstellen als het erop aankomt...)

donderdag 1 oktober 2020 om 20:19
Ik zou er alles aan doen om mijn schoonvader de kans te geven zijn dochter te zien trouwen. Nu kan die er nog bij zijn, niet als die straks helemaal verzwakt is of misschien al is overleden. Ik vind het dus best wel bikkelhard van jouw vriend. Bovendien zijn jullie 28, al lang samen en hebben alles goed op de rit. Ik zou zelf twijfels krijgen of deze man mij wel op de eerste plaats zet.

donderdag 1 oktober 2020 om 22:13
Dit ook wel een beetje. Jullie wonen al samen. Wat verandert er na trouwen? Het is een leuk feestje. Maar met weinig mensen hoogstwaarschijnlijk. Dus niet dat je nu een heel grootse bruiloft gaat houden. Dus gewoon klein, met een etentje ofzo. En wat verandert er daarna? Eigenlijk weinig toch? Ik snap heel goed dat je je vader er bij wil hebben. Dus ik snap ook dat je niet te lang wil wachten. Begrijp niet goed wat het voor je vriend toevoegt om te wachten. Wat wil hij nu nog doen wat niet na het trouwen ook nog kan? Je hoeft ook niet gelijk voor kinderen te gaan toch zodra je getrouwd bent.
donderdag 1 oktober 2020 om 22:57
Wat Tulpje zegt wou ik ook net schrijven. Er verandert in je praktische leven echt heel weinig hoor, als je getrouwd bent. En als jullie samen al een koophuis hebben en hopelijk dat ook goed geregeld (samenwooncontract), verandert ook daar niet echt heel veel.
Daarnaast hebben kinderen en trouwen helemaal niks met elkaar te maken, al zijn er mensen die daar anders over denken maar ik snap echt niet wat dan.
Ik zou wel ook vast eens beginnen te praten over het wanneer van kinderen, want als jullie over drie jaar pas getrouwd zijn en jullie dan ook dit circus door moeten voor wanneer je aan kinderen begint...
Ik vind het niet zo liefdevol klinken van je vriend, om niet mee te bewegen jouw kant op. Wat nu als jullie een datum plannen over een jaar en je vader overlijdt voor die tijd. Wil jij dan nog wel trouwen? Neem je het je vriend dan eeuwig kwalijk dat je vader het niet meer mee kan maken?
Daarnaast hebben kinderen en trouwen helemaal niks met elkaar te maken, al zijn er mensen die daar anders over denken maar ik snap echt niet wat dan.
Ik zou wel ook vast eens beginnen te praten over het wanneer van kinderen, want als jullie over drie jaar pas getrouwd zijn en jullie dan ook dit circus door moeten voor wanneer je aan kinderen begint...
Ik vind het niet zo liefdevol klinken van je vriend, om niet mee te bewegen jouw kant op. Wat nu als jullie een datum plannen over een jaar en je vader overlijdt voor die tijd. Wil jij dan nog wel trouwen? Neem je het je vriend dan eeuwig kwalijk dat je vader het niet meer mee kan maken?
vrijdag 2 oktober 2020 om 12:52
Als we het nu beginnen te plannen en in 2021 trouwen (vanwege corona) zou ik denken so be it, dan hebben we er alles aan gedaan. Maar het moedwillig nog een paar jaar uitstellen zonder duidelijke reden vind ik anders. Dan zou ik het hem wel kwalijk nemen en waarschijnlijk ook niet meer willen trouwen. Ja, op maandagochtend in het gemeentehuis zonder mensen erbij


vrijdag 2 oktober 2020 om 13:00
Maar waarom wil je precies trouwen?VickyVasilisa schreef: ↑02-10-2020 12:52Als we het nu beginnen te plannen en in 2021 trouwen (vanwege corona) zou ik denken so be it, dan hebben we er alles aan gedaan. Maar het moedwillig nog een paar jaar uitstellen zonder duidelijke reden vind ik anders. Dan zou ik het hem wel kwalijk nemen en waarschijnlijk ook niet meer willen trouwen. Ja, op maandagochtend in het gemeentehuis zonder mensen erbij![]()
Het feest? Je vader bij het feest?
Want qua relatie veranderd erg weinig. Alles wat je dan regeld kan ook anders. Zeker nu beperkte gemeenschap van goederen geldt, je kan prima af zoals nu dingen geregeld zijn en dan een testament nemen als jullie die niet al hebben.
Het contract was een huwelijk is kan op zoveel andere manieren geregeld worden en jullie zijn ook al jaren en jaren bij elkaar, Er zal vast wat geregeld zijn?
vrijdag 2 oktober 2020 om 13:14
Praktisch gezien stelt het huwelijk inderdaad niets voor. Dan kan je zo je papiertje halen en is alles juridisch en financieel geregeld. Lekker makkelijk. Maar is dat de enige reden dat mensen trouwen?
Ik zie het huwelijk ook als een symbolisch moment, een bijzondere dag in je leven die je wil meemaken met de mensen die belangrijk voor je zijn en waar je later op terug kunt kijken. Hoe je die dag vormgeeft dat is voor ieder persoonlijk. Natuurlijk zijn er mensen die ouders moeten missen en toch gaan trouwen. Maar als je kunt kiezen zou ik er altijd voor kiezen om de belangrijkste mensen erbij te hebben.

vrijdag 2 oktober 2020 om 14:44
Geen idee, ik zou daar dus niet voor gaan trouwen. Ik zou alleen zoiets doen om dingen te regelen. Snel en makkelijk partnerschap. Hebben wij ook gedaan toen nog goedkoper was en we nog niets hadden geregeld.VickyVasilisa schreef: ↑02-10-2020 13:14Praktisch gezien stelt het huwelijk inderdaad niets voor. Dan kan je zo je papiertje halen en is alles juridisch en financieel geregeld. Lekker makkelijk. Maar is dat de enige reden dat mensen trouwen?
Ik zie het huwelijk ook als een symbolisch moment, een bijzondere dag in je leven die je wil meemaken met de mensen die belangrijk voor je zijn en waar je later op terug kunt kijken. Hoe je die dag vormgeeft dat is voor ieder persoonlijk. Natuurlijk zijn er mensen die ouders moeten missen en toch gaan trouwen. Maar als je kunt kiezen zou ik er altijd voor kiezen om de belangrijkste mensen erbij te hebben.
Ik ken nog maar weinig jongere mensen die echt een bruiloft hebben. En de meeste van mijn generatie deden dat vooral omdat ze dachten dat zo hoorde.
Dus puur voor het symbolische. En vind je vriend dat ook belangrijk? Want heel eerlijk.. zat mensen vinden dit allemaal ouderwetse onzin en hebben er geen zin in of zin om daar geld aan uit te geven.
Of hij wil het helemaal niet en durft dat niet te zeggen. Of misschien vind hij het dus gewoon niet zo belangrijk en stiekem een beetje zonde van het geld en wil dus eerst genoeg geld en zekerheid hebben om die dure wenssymboliek van jou in vervulling te laten gaan.
En dat zal ook niet lekker vallen gezien bij je gok ik,. En dus zegt hij niet zo veel erover en schuift liever nog even voor hem uit.
vrijdag 2 oktober 2020 om 17:12
Ik heb hem het afgelopen jaar al vaker eerlijk voorgesteld om niet te gaan trouwen. Aangegeven dat ik dat zou kunnen accepteren, want dan kan ik het uit m'n hoofd zetten. Maar daar verzette hij zich hevig tegen want hij keek er juist naar uit: een bruiloft met alles erop en eraan. Alleen een paar jaar later dus. Ik snap dat het makkelijk is om mij af te schilderen als een soort bridezilla, maar volgens mij is dat wat te kort door de bochtLuci_Morgenster schreef: ↑02-10-2020 14:44Dus puur voor het symbolische. En vind je vriend dat ook belangrijk?

Ik ben gewoon bang dat als we te lang wachten, het voor mij een (ook nog eens dure) rotdag wordt vanwege de emoties over m'n vader, omdat ik een bruiloft met naaste familie associeer. Daar doe je niets tegen. Maar daarom zou ik liever geen bruiloft hebben - en zeker niet met alles erop en eraan - dan te laat. Maar als ik dat zeg lijkt het alsof ik hem manipuleer.
Zou je trouwens niet mijn hele reacties willen quoten?
Dan kan ik ze nog weghalen als dat nodig blijkt. Dankjewel!
anoniem_400992 wijzigde dit bericht op 02-10-2020 17:17
9.40% gewijzigd
vrijdag 2 oktober 2020 om 17:17
Dit inderdaad.Maduixa schreef: ↑01-10-2020 22:57Wat Tulpje zegt wou ik ook net schrijven. Er verandert in je praktische leven echt heel weinig hoor, als je getrouwd bent. En als jullie samen al een koophuis hebben en hopelijk dat ook goed geregeld (samenwooncontract), verandert ook daar niet echt heel veel.
Daarnaast hebben kinderen en trouwen helemaal niks met elkaar te maken, al zijn er mensen die daar anders over denken maar ik snap echt niet wat dan.
Ik zou wel ook vast eens beginnen te praten over het wanneer van kinderen, want als jullie over drie jaar pas getrouwd zijn en jullie dan ook dit circus door moeten voor wanneer je aan kinderen begint...
Ik vind het niet zo liefdevol klinken van je vriend, om niet mee te bewegen jouw kant op. Wat nu als jullie een datum plannen over een jaar en je vader overlijdt voor die tijd. Wil jij dan nog wel trouwen? Neem je het je vriend dan eeuwig kwalijk dat je vader het niet meer mee kan maken?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 2 oktober 2020 om 17:20
Ik vind het overkomen alsof hij vooral wil laten merken dat hij zich niet laat opjagen, maar ik vind het gevoel niet opgejaagd te worden totaal niet opwegen tegen jouw argument. Eerlijk gezegd zou ik me heel goed voorstellen dat als dit betekent dat je vader er inderdaad niet bij kan zijn, het helemaal niet meer hoeft omdat de dag dan een heel verdrietige bijsmaak heeft.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 2 oktober 2020 om 17:35
Heel begrijpelijk dat je wil dat je vader bij zo’n mooie dag is, maar indd niet helemaal fair om helemaal niet meer te willIs als dit niet kan.VickyVasilisa schreef: ↑02-10-2020 17:12
Ik ben gewoon bang dat als we te lang wachten, het voor mij een (ook nog eens dure) rotdag wordt vanwege de emoties over m'n vader, omdat ik een bruiloft met naaste familie associeer. Daar doe je niets tegen. Maar daarom zou ik liever geen bruiloft hebben - en zeker niet met alles erop en eraan - dan te laat. Maar als ik dat zeg lijkt het alsof ik hem manipuleer.
Is het mogelijk om iets anders moois met de naaste familie organiseren/ondernemen komende maanden/jaar?
vrijdag 2 oktober 2020 om 17:43
Ik vind niet dat je hem dan manipuleert. En ik ben het er ook niet mee eens dat het 'niet fair' zou zijn.
De dag heeft dan voor jou een dusdanig nare bijsmaak dat je dan gewoon liever geen bruiloft hebt, dat lijkt me echt heel helder en volledig je goed recht.
Het hoeft ook niet allemaal precies te gaan hoe hij wil, hè?
Hij wil nu wachten. Dat kan, je kan hem niet dwingen om nu te trouwen. Maar dat kan dus als gevolg hebben dat het helemaal overgaat, want als jij geen bruiloft meer wil als je vader er niet meer bij kan zijn dan is dat ook jouw goed recht en dan heeft hij dat weer te accepteren.
De dag heeft dan voor jou een dusdanig nare bijsmaak dat je dan gewoon liever geen bruiloft hebt, dat lijkt me echt heel helder en volledig je goed recht.
Het hoeft ook niet allemaal precies te gaan hoe hij wil, hè?
Hij wil nu wachten. Dat kan, je kan hem niet dwingen om nu te trouwen. Maar dat kan dus als gevolg hebben dat het helemaal overgaat, want als jij geen bruiloft meer wil als je vader er niet meer bij kan zijn dan is dat ook jouw goed recht en dan heeft hij dat weer te accepteren.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
