Relaties
alle pijlers
Help!
zaterdag 10 oktober 2020 om 12:01
Ik heb even een ander account aangemaakt om herkenbaarheid te voorkomen.
Mijn man en ik zijn bijna 10 jaar getrouwd en hebben één schoolgaande dochter. Mijn man heeft een fulltime baan met veel verantwoordelijkheid, maar hij mag veel vanuit huis werken en is elke avond en het weekend meestal wel thuis. Ik heb eveneens een fulltime baan, alhoewel veel tijd verloren gaat aan het combineren met het moederschap en het huishouden. Vaak ben ik tot laat in de avond ook aan het werk.
Mijn man praat minzaam over mijn baan en snapt niet dat ik tot 's avonds laat vaak nog aan het werk ben. Ook niet als ik vertel dat ik 's middags mijn dochter moest ophalen van school, eten moest koken, etc. Hij helpt me graag herinneren aan de tijd dat ik meer verdiende dan hem en laat het niet na om te vertellen dat het nu andersom is.
Mijn werk is belangrijk voor mij. Ik krijg er de waardering voor wie ik ben als persoon en als collega, terwijl ik thuis voor mijn gevoel niet echt de waardering krijg. Ik heb het idee dat alles wat ik doe in en om het huis niet gezien wordt. Wat wel gezien wordt zijn vaak de negatieve dingen: een overhemd dat niet gestreken is, een kind dat vieze mondhoeken heeft of een - in zijn ogen - exorbitante uitgave. Ik krijg serieus maandelijks Excel-lijstjes van ons huishoudboekje doorgestuurd, mét bijbehorende adviezen. Dat meneer zelf zo'n 50-70 euro wijn per week drinkt is overigens onbespreekbaar.
Ik merk dat ik steeds vaker veel liever achter de laptop zit te werken 's avonds. Dan hoef ik me niet te ergeren aan de zinloze filmpjes die hij kijkt, de hoeveelheid alcohol die hij drinkt en ik hoef niet bang te zijn dat hij méér van mij verwacht dan ik hem wil geven. Want seks met iemand die halfdronken is, is weinig opwindend. De laatste tijd is dat steeds vaker reden tot ruzie. Ik wil me gewoon gewaardeerd en begeerd voelen, maar meneer lijkt dat niet te willen snappen.
Wie herkent dit gevoel en wat heb je eraan gedaan?
Mijn man en ik zijn bijna 10 jaar getrouwd en hebben één schoolgaande dochter. Mijn man heeft een fulltime baan met veel verantwoordelijkheid, maar hij mag veel vanuit huis werken en is elke avond en het weekend meestal wel thuis. Ik heb eveneens een fulltime baan, alhoewel veel tijd verloren gaat aan het combineren met het moederschap en het huishouden. Vaak ben ik tot laat in de avond ook aan het werk.
Mijn man praat minzaam over mijn baan en snapt niet dat ik tot 's avonds laat vaak nog aan het werk ben. Ook niet als ik vertel dat ik 's middags mijn dochter moest ophalen van school, eten moest koken, etc. Hij helpt me graag herinneren aan de tijd dat ik meer verdiende dan hem en laat het niet na om te vertellen dat het nu andersom is.
Mijn werk is belangrijk voor mij. Ik krijg er de waardering voor wie ik ben als persoon en als collega, terwijl ik thuis voor mijn gevoel niet echt de waardering krijg. Ik heb het idee dat alles wat ik doe in en om het huis niet gezien wordt. Wat wel gezien wordt zijn vaak de negatieve dingen: een overhemd dat niet gestreken is, een kind dat vieze mondhoeken heeft of een - in zijn ogen - exorbitante uitgave. Ik krijg serieus maandelijks Excel-lijstjes van ons huishoudboekje doorgestuurd, mét bijbehorende adviezen. Dat meneer zelf zo'n 50-70 euro wijn per week drinkt is overigens onbespreekbaar.
Ik merk dat ik steeds vaker veel liever achter de laptop zit te werken 's avonds. Dan hoef ik me niet te ergeren aan de zinloze filmpjes die hij kijkt, de hoeveelheid alcohol die hij drinkt en ik hoef niet bang te zijn dat hij méér van mij verwacht dan ik hem wil geven. Want seks met iemand die halfdronken is, is weinig opwindend. De laatste tijd is dat steeds vaker reden tot ruzie. Ik wil me gewoon gewaardeerd en begeerd voelen, maar meneer lijkt dat niet te willen snappen.
Wie herkent dit gevoel en wat heb je eraan gedaan?
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 11 oktober 2020 om 13:50
Nee, volgens mij is dat niet aan de orde. Maar ik heb weleens in een gesprek met hem gedacht 'was mijn man meer meer zo'. Maar ik heb geen vlinders of iets dergelijks. Gewoon waardering naar hem als persoon.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 11 oktober 2020 om 16:17
Hij ziet het probleem niet zo en ziet alles als een aanval op hem. En dat vindt hij ondankbaar omdat hij toch dit alles mogelijk heeft gemaakt. Daarmee doelend op het huis, het gezin, etc
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 11 oktober 2020 om 21:12
Maar houdt hij wel van je, denk je? Als iemand je steeds zo wil affikken, is er dan wel liefde vraag ik me af.
Je zult toch weer rustig met hem moeten gaan praten. Nog maar weer een keer uitleggen dat je de dingen anders wilt, en hoe je het wilt. Beginnend met dat je zijn overhemden niet meer strijkt. Dat kan iedereen gewoon zelf leren, hij dus ook. Of is het zo'n ouderwetse lul die vindt dat een vrouw dat hoort te doen? Verder kan hij natuurlijk ook wel minstens 2x per week koken. En dan misschien een tijdje de financiële rolverdeling omdraaien? Dat jij gaat bijhouden hoe het met het huishoudboekje zit en hem ter verantwoording roept over zijn drankuitgaven?
Bedenk hoe je het wilt en bespreek dat met hem. Vraag het niet, maar zeg dat het voortaan anders gaat. En dat jullie samen gaan bekijken hoe dan precies.
Ik heb wel met je te doen, wat een kutsituatie waar je in zit.
Je zult toch weer rustig met hem moeten gaan praten. Nog maar weer een keer uitleggen dat je de dingen anders wilt, en hoe je het wilt. Beginnend met dat je zijn overhemden niet meer strijkt. Dat kan iedereen gewoon zelf leren, hij dus ook. Of is het zo'n ouderwetse lul die vindt dat een vrouw dat hoort te doen? Verder kan hij natuurlijk ook wel minstens 2x per week koken. En dan misschien een tijdje de financiële rolverdeling omdraaien? Dat jij gaat bijhouden hoe het met het huishoudboekje zit en hem ter verantwoording roept over zijn drankuitgaven?
Bedenk hoe je het wilt en bespreek dat met hem. Vraag het niet, maar zeg dat het voortaan anders gaat. En dat jullie samen gaan bekijken hoe dan precies.
Ik heb wel met je te doen, wat een kutsituatie waar je in zit.
zondag 11 oktober 2020 om 21:46
Dat klinkt al niet al te best he.
Is er nog een gesprek mogelijk?
Wat gebeurt er als jij eens compleet uit je slof schiet? (wordt ie dan agressief?)
De fles wijn wegpakt en zegt dat je nu gaat praten anders is er geen toekomst meer?
Of een andere strategie, flikker de tv uit pak een wijnglas, schenk het tweede glas vol naast hem, en zeg hem dat er NU gepraat moet worden.
Dat je je kut voelt, en dat het zo niet verder gaat. Iemand die elke dag wijn drinkt is ook niet happy.
En geen gezemel en mooie woordjes, daden of exit. Allebei.
Welk aandeel heb jij zelf in de situatie? Het is niet zo begonnen tussen jullie, wat is er gebeurd in de loop der jaren?
Dat hij niet leuk is voor jou, is duidelijk, lijkt mij ook geen reet aan. Maar de moeilijke vraag, hoe leuk ben jij nog voor hem?
Als je eens heel eerlijk in de spiegel kijkt, wat is jouw eigen aandeel in de situatie? Geen intimiteit maakt mannen extreem ongelukkig, kun je hoog en laag springen hoe oneerlijk en stom dat is, verandert niks aan de situatie.
Die dingen gaan vaak geleidelijk, en van kwaad tot erger.
Takes 2 to tango.
Zijn er uberhaupt nog mogelijkheden? Heeft hij nog dingen die je wel leuk vindt?
En die lijstjes is natuurlijk helemaal achterlijk, wat een debiel.
zondag 11 oktober 2020 om 22:07
Ik denk dat het vergelijkbaar is met wat ik voor hem voel. Ik waardeer hem om wie hij is als persoon, maar 'houden van' zit er niet meer in. De vlinders in mijn buik zijn al helemaal lang geleden vertrokken.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 11 oktober 2020 om 22:18
Als je niet meer van hem houdt dan lijkt het me zinloos om nog iets te proberen. Dan kun je hem alleen maar melden dat je wilt scheiden.
zondag 11 oktober 2020 om 22:24
Tot voor een half jaar terug was een gesprek absoluut onmogelijk. Op aanraden van iemand zijn we toen naar een relatietherapeut gegaan. Hij stond daar aanvankelijk niet voor open, maar ik heb hem voor het blok moeten zetten en toen is hij alsnog gegaan. Daarna ging het praten onderling wel beter en zag ik ook echt een verandering. Maar dat was van tijdelijke aard.
Ik doe mijn best om er leuk en verzorgd uit te zien plus goede gesprekken met hem te hebben. Tegelijkertijd realiseer ik mij ook wel dat ik niet op m'n leukst ben als ik 's avonds achter de pc kruip. Maar hij zit dan achter zijn tablet en ik heb dan nog werk in te halen, dus ik moet wel.
Ik vind intimiteit / seks ook belangrijk, maar wel gewoon op basis van wederzijds respect. Ik voel me absoluut niet gerespecteerd als hij 's avonds aangeschoten in bed kruipt en vervolgens met z'n ding tegen me aan begint te rijden. Waarom kan dat alleen als hij gedronken heeft? Waarom moet dat alleen in bed?
Maar natuurlijk ga ik er ook weleens in mee. Om van het gezeur af te zijn, ik beken eerlijk. Niet omdat ik er plezier aan beleef, want enige moeite doet hij niet. Hij komt klaar en gaat slapen. Dat is trouwens altijd zo geweest, waarbij het niet uitmaakte wat ik deed / hoe ik erbij lag / hoelang het duurde. Hij kwam klaar en ging slapen.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 11 oktober 2020 om 22:28
UnexpextedMom schreef: ↑11-10-2020 21:51Dus er is niks tussen blijven en weggaan? Geen relatietherapie? Of therapie voor jouzelf hoe hiermee om te gaan?
Relatietherapie hebben we al gehad. Dat heeft tijdelijk geholpen.
Zelf volg ik al geruime tijd gestalttetherapie. Het heeft me veel inzichten over mezelf gegeven en daar probeer ik nu ook invulling aan te geven.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 11 oktober 2020 om 22:41
MariaKaz schreef: ↑11-10-2020 22:24Maar natuurlijk ga ik er ook weleens in mee. Om van het gezeur af te zijn, ik beken eerlijk. Niet omdat ik er plezier aan beleef, want enige moeite doet hij niet. Hij komt klaar en gaat slapen. Dat is trouwens altijd zo geweest, waarbij het niet uitmaakte wat ik deed / hoe ik erbij lag / hoelang het duurde. Hij kwam klaar en ging slapen.
Serieus?!
zondag 11 oktober 2020 om 23:00
Een moeilijke situatie, en eerlijk, de meeste mensen die wat relaties hebben gehad weten dat het zo vaak eindigt (met apart van elkaar leven en de sus-seks). Zie het als hart onder de riem, velen van ons zullen dit mee hebben gemaakt in het einde van relaties.MariaKaz schreef: ↑11-10-2020 22:24Tot voor een half jaar terug was een gesprek absoluut onmogelijk. Op aanraden van iemand zijn we toen naar een relatietherapeut gegaan. Hij stond daar aanvankelijk niet voor open, maar ik heb hem voor het blok moeten zetten en toen is hij alsnog gegaan. Daarna ging het praten onderling wel beter en zag ik ook echt een verandering. Maar dat was van tijdelijke aard.
Ik doe mijn best om er leuk en verzorgd uit te zien plus goede gesprekken met hem te hebben. Tegelijkertijd realiseer ik mij ook wel dat ik niet op m'n leukst ben als ik 's avonds achter de pc kruip. Maar hij zit dan achter zijn tablet en ik heb dan nog werk in te halen, dus ik moet wel.
Ik vind intimiteit / seks ook belangrijk, maar wel gewoon op basis van wederzijds respect. Ik voel me absoluut niet gerespecteerd als hij 's avonds aangeschoten in bed kruipt en vervolgens met z'n ding tegen me aan begint te rijden. Waarom kan dat alleen als hij gedronken heeft? Waarom moet dat alleen in bed?
Maar natuurlijk ga ik er ook weleens in mee. Om van het gezeur af te zijn, ik beken eerlijk. Niet omdat ik er plezier aan beleef, want enige moeite doet hij niet. Hij komt klaar en gaat slapen. Dat is trouwens altijd zo geweest, waarbij het niet uitmaakte wat ik deed / hoe ik erbij lag / hoelang het duurde. Hij kwam klaar en ging slapen.
Als niet een van de twee aan het touw trekt, opstaat en de situatie probeert te veranderen, dan is het exit.
Het zal niet uit zichzelf verbeteren, anders
Dus of jij staat op en probeert het voortouw te nemen on zaken te veranderen, of jullie kabbelen nog een tijdje zo door voordat het eindigt. Dat betekent niet dat hij niks doet en enkel jij, maar wel dat jij het initiatief neemt om allebei de schouders eronder te zetten. Moet je wel willen natuurlijk. Dat is erg moeilijk als de klad er al zo in zit.
Das gek eigenlijk, slechter gaan gaat geleidelijk "vanzelf", beter maken is keihard ingrijpen.
Maar eerste vraag is natuurlijk wat je wilt. Wil je dit redden of niet?
Wat vond je ooit zo mooi aan hem? Zie je dat nog in hem? Wil je nog met hem? Je hebt van hem gehouden, je hart sprong ooit van hem, ooit hebben jullie vol lust elkaar besprongen
(vergeet die andere flapdrol
niet zo moeilijk om iemand zooooo leuk te vinden, als je nooit samen zorgen hebt gehad/een leven gedeeld/shit hebt meegemaakt/geld hebt moeten delen/hypotheek gehad)Uit zijn uitspraken blijkt wel dat hij op zoek is naar waardering die hij waarschijnlijk niet krijgt (tis wel een kerel he, ego)
Met zijn uitspraken alles dankzij mij etc. Is natuurlijk ook wel helemaal niet leuk dat ie dat zegt, maar misschien weet hij ook niet beter wat te doen om de situatie op te lossen. Het kan ook een schreeuw om erkenning zijn. Nogmaals, mannen zijn niet supertactisch daarin.
Enkel jij kan dat op juistheid beoordelen.
En dan nog, dit vind je niet leuk, maar soms moet dat
Jij zegt:
Ik voel me absoluut niet gerespecteerd als hij 's avonds aangeschoten in bed kruipt en vervolgens met z'n ding tegen me aan begint te rijden. Waarom kan dat alleen als hij gedronken heeft? Waarom moet dat alleen in bed?
Hij voelt zich zeer zeker ook niet gerespecteerd als je savonds achter de pc kruipt. En een man voelt zich afschuwelijk en afgewezen zonder intimiteit. Wij snappen dat niet altijd, maar in dat opzicht doet dat er niet toe, zo is hij, of vrouwen dat wel of niet snappen verandert dat niet. Maar het is een schaakmat, hij voelt zich afgewezen, en jij wilt geen snelle seks om er maar van af te zijn, dat is ook vreselijk. Zo heb je twee mensen die ooit van elkaar hielden, en nu staan ze er zo voor.
Als je terugdenkt aan de tijd toen jullie elkaar net ontmoetten, je was ooit verliefd op hem, hij had iets wat je mooi vond, wat je aantrok.
Waar is dat gebleven? Is het er nog?
Wat als je hem vastgrijpt en zegt verdomme Jan, wat gebeurt er? Laten we het tij keren, vertel me wat je mist, wat je wilt, wil je nog?
Dit is uiteraard niet wat je wilt horen, maar iemand moet het ijs breken, iemand moet de eerste zijn die er wat aan doet.
Het lijkt er niet op dat hij dat gaat doen (mannen zijn daar sowieso niet zo goed in, die zijn een stuk minder complex dan wij
)Maar is wel iets wat je in eerste instantie moet willen uiteraard, want zal zeker even knokken worden.
maandag 12 oktober 2020 om 01:20
maandag 12 oktober 2020 om 11:44
abracadabra schreef: ↑12-10-2020 01:20Zeggen jullie ook wel eens tegen elkaar wat jullie wel leuk vinden aan elkaar? Zijn jullie niet in een negatief patroon terecht gekomen?
Natuurlijk!
abracadabra schreef: ↑12-10-2020 01:20Zou het helpen om.voor te stellen leuke dingen te doen samen? Bespreken dat je van beide kanten verbetering wil zien?
Jawel hoor. Maar ik merk dat ik onvoldoende kan ontspannen omdat ik in gedachten toch weer bezig ben met mijn dochter of het werk wat thuis op me ligt te wachten. Ik kan dan echt niet genieten van een samenzijn.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
maandag 12 oktober 2020 om 12:03
Gisteravond hebben we een meningsverschil gehad. We hadden opnieuw een conflict, nu over mijn werk en het feit dat ik drie dagen weg moet. Dat was hij plotsklaps vergeten en dus hebben we een probleem.
Voor mij is het het zoveelste bewijs dat hij mij en mijn werk gewoon niet serieus neemt. Ik heb hem dit ook voor de voeten gegooid.
We zijn er nog niet uit of ik morgen wel of niet voor mijn werk weg ga. Na gisteren is de spanning in huis om te snijden. Als het aan mij ligt ga ik wel. Ik heb echt de behoefte om even op adem te komen.
Voor mij is het het zoveelste bewijs dat hij mij en mijn werk gewoon niet serieus neemt. Ik heb hem dit ook voor de voeten gegooid.
We zijn er nog niet uit of ik morgen wel of niet voor mijn werk weg ga. Na gisteren is de spanning in huis om te snijden. Als het aan mij ligt ga ik wel. Ik heb echt de behoefte om even op adem te komen.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
maandag 12 oktober 2020 om 12:09
Ik lees nu ook dit topic nadat ik op de andere al had gereageerd dat niet jullie, maar HIJ een probleem heeft.MariaKaz schreef: ↑12-10-2020 12:03Gisteravond hebben we een meningsverschil gehad. We hadden opnieuw een conflict, nu over mijn werk en het feit dat ik drie dagen weg moet. Dat was hij plotsklaps vergeten en dus hebben we een probleem.
Voor mij is het het zoveelste bewijs dat hij mij en mijn werk gewoon niet serieus neemt. Ik heb hem dit ook voor de voeten gegooid.
We zijn er nog niet uit of ik morgen wel of niet voor mijn werk weg ga. Na gisteren is de spanning in huis om te snijden. Als het aan mij ligt ga ik wel. Ik heb echt de behoefte om even op adem te komen.
Maar als ik dit topic zo lees zijn er wel veel meer problemen. Was de situatie een jaar geleden zo anders dat jullie nog wel een huis samen wilden kopen waar veel spaargeld van jou in zit?
En...heb je dit wel vastgelegd?
maandag 12 oktober 2020 om 12:12
PassingThrough schreef: ↑12-10-2020 12:09Was de situatie een jaar geleden zo anders dat jullie nog wel een huis samen wilden kopen waar veel spaargeld van jou in zit?
En...heb je dit wel vastgelegd?
Een jaar geleden was ik hier niet echt mee bezig moet ik eerlijk bekennen. Hij zag het kopen van dit huis als de bekroning van ons samenzijn. Dat we ook mijn spaargeld zouden inzetten vond ik toen logisch. Nu baal ik ervan, want ik zit gewoon klem voor mijn gevoel.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
maandag 12 oktober 2020 om 13:23
Mijn Hemel Jacoba, heet jij Van Beieren van achternaam? En kom je ook nog uit die tijd? Een man is geen klein kind dat verzorgd en gestuurd moet worden hoor. Houd alsjeblieft op met opmerkingen als "mannen zijn niet dit, en mannen zijn niet zo" en vooral 'een man hè, ego' 
We hebben de jaren 50 achter ons gelaten en wat bleek? Mannen kunnen net zo functioneren als vrouwen. Echt, het zijn net mensen soms. En ze hoeven niet gepamperd te worden, omdat 'koediekoedie' hij zich afgewezen en onbegrepen voelt.
en verder: lees ook eens wat TO allemaal schrijft, want veel van jouw epistel over die arme man heeft ze al beantwoord.
We hebben de jaren 50 achter ons gelaten en wat bleek? Mannen kunnen net zo functioneren als vrouwen. Echt, het zijn net mensen soms. En ze hoeven niet gepamperd te worden, omdat 'koediekoedie' hij zich afgewezen en onbegrepen voelt.
en verder: lees ook eens wat TO allemaal schrijft, want veel van jouw epistel over die arme man heeft ze al beantwoord.
Later is nu
