Relaties
alle pijlers
Weinig contact
maandag 2 november 2020 om 13:51
Hi,
Sinds kort heb ik een relatie met een leuke jongen. We hebben elkaar leren kennen via internet en hadden eigenlijk meteen een klik. Op heel veel vlakken zijn we hetzelfde en we kunnen het super goed met elkaar vinden. We stonden beide open voor een serieuze relatie en vonden elkaar erg leuk. Na een tijdje werd het dus een relatie.
Hij is erg ambitieus en is een harde werker. Hij neemt vaak extra projecten aan en doet hier heel hard zijn best voor. Twee weken geleden kreeg hij een belletje van zijn werkgever dat hij bepaalde dingen niet goed had gedaan. Hij raakte een beetje in paniek en voelde zich best wel rot. Dit omdat hij het dus graag goed wilt doen en werk heel belangrijk voor hem is. Dat hij dingen niet goed heeft gedaan kwam bij hem dus best hard binnen. Dit heeft ervoor gezorgd dat hij aangaf even een weekendje ruimte nodig te hebben om tot rust te komen. Dit hield ook in dat er tussen ons even geen contact kon zijn. Ik heb hem dit ook gegeven. Die zondag avond belde hij mij op en legde hij uit dat hij zich schuldig voelde tegenover mij en dat hij mij vooral geen slecht gevoel wilde geven. Hij vertelde dat hij me miste en dat hij mij graag even wilde zien om er het erover te hebben. Hij kwam die avond dan ook gelijk even bij mij langs en vertelde me dat zijn hoofd vol zat en dat hij zich erg rot voelde. Dat het niks met mij te maken heeft. Hij vertelde hoe hij zich voelde en het kwam bij mij over alsof hij toch een beetje overspannen is. Hij heeft namelijk een hoge werkdruk en werkt ook vaak nog over in de avonden en weekenden. Ik heb dit toen niet tegen hem gezegd en alleen aangegeven dat hij misschien een paar dagen vrij kan nemen om uit te rusten. Na dit gesprek ging hij weer naar huis. Ik dacht dat het hierna weer wat beter zal gaan met hem, maar helaas niet.
Waar ik nu mee zit is dat hij heel erg afwezig is in het contact tussen ons. Hij reageert nauwelijks en ik kan hem maar moeilijk bereiken. Hij heeft gezegd dat hij zichzelf ook niet snapt op dit moment en dat hij het heel vervelend vind voor mij. Hij gaf ook aan dat hij waarschijnlijk nog wel een tijdje afwezig zal zijn en dat hij het me zal laten weten als hij zich weer wat beter voelde. Ik voel me er toch wel een beetje rot bij. Ik snap dat als hij echt met zichzelf in de knoop zit dat hij tijd en ruimte nodig heeft om er weer bovenop te komen. Ik vind het alleen jammer dat dat ook betrekking heeft op onze relatie en ons contact. Ik heb hem nu een week niet gezien en ook weinig gesproken. Ik heb aangegeven dat ik hem die ruimte en tijd best wil geven als dat helpt. Dat is nu ook wat ik doe. Ik probeer me nu dus af te leiden door vooral veel met vriendinnen te praten en me te focussen op mijn werk.
Toch voel ik me er wel een beetje verdrietig over. Alles was prima tussen ons en we vonden elkaar super leuk. Juist in een relatie die nog zo pril is wil je graag samen zijn en heb je behoefte aan contact. Dat dit contact er nu nauwelijks is vind ik toch erg moeilijk. Ik heb aangegeven dat ik er voor hem ben als hij me nodig heeft en dat ik hem dan nu maar even die ruimte zal geven.
Wat vinden jullie van deze situatie? Wat ik vooral erg moeilijk vind is dat ik niet weet hoelang dit zo blijft op deze manier. Ik wil hem met liefde tijd en ruimte geven, maar ik wil ook niet weken of maanden lang nauwelijks contact hebben.
Sinds kort heb ik een relatie met een leuke jongen. We hebben elkaar leren kennen via internet en hadden eigenlijk meteen een klik. Op heel veel vlakken zijn we hetzelfde en we kunnen het super goed met elkaar vinden. We stonden beide open voor een serieuze relatie en vonden elkaar erg leuk. Na een tijdje werd het dus een relatie.
Hij is erg ambitieus en is een harde werker. Hij neemt vaak extra projecten aan en doet hier heel hard zijn best voor. Twee weken geleden kreeg hij een belletje van zijn werkgever dat hij bepaalde dingen niet goed had gedaan. Hij raakte een beetje in paniek en voelde zich best wel rot. Dit omdat hij het dus graag goed wilt doen en werk heel belangrijk voor hem is. Dat hij dingen niet goed heeft gedaan kwam bij hem dus best hard binnen. Dit heeft ervoor gezorgd dat hij aangaf even een weekendje ruimte nodig te hebben om tot rust te komen. Dit hield ook in dat er tussen ons even geen contact kon zijn. Ik heb hem dit ook gegeven. Die zondag avond belde hij mij op en legde hij uit dat hij zich schuldig voelde tegenover mij en dat hij mij vooral geen slecht gevoel wilde geven. Hij vertelde dat hij me miste en dat hij mij graag even wilde zien om er het erover te hebben. Hij kwam die avond dan ook gelijk even bij mij langs en vertelde me dat zijn hoofd vol zat en dat hij zich erg rot voelde. Dat het niks met mij te maken heeft. Hij vertelde hoe hij zich voelde en het kwam bij mij over alsof hij toch een beetje overspannen is. Hij heeft namelijk een hoge werkdruk en werkt ook vaak nog over in de avonden en weekenden. Ik heb dit toen niet tegen hem gezegd en alleen aangegeven dat hij misschien een paar dagen vrij kan nemen om uit te rusten. Na dit gesprek ging hij weer naar huis. Ik dacht dat het hierna weer wat beter zal gaan met hem, maar helaas niet.
Waar ik nu mee zit is dat hij heel erg afwezig is in het contact tussen ons. Hij reageert nauwelijks en ik kan hem maar moeilijk bereiken. Hij heeft gezegd dat hij zichzelf ook niet snapt op dit moment en dat hij het heel vervelend vind voor mij. Hij gaf ook aan dat hij waarschijnlijk nog wel een tijdje afwezig zal zijn en dat hij het me zal laten weten als hij zich weer wat beter voelde. Ik voel me er toch wel een beetje rot bij. Ik snap dat als hij echt met zichzelf in de knoop zit dat hij tijd en ruimte nodig heeft om er weer bovenop te komen. Ik vind het alleen jammer dat dat ook betrekking heeft op onze relatie en ons contact. Ik heb hem nu een week niet gezien en ook weinig gesproken. Ik heb aangegeven dat ik hem die ruimte en tijd best wil geven als dat helpt. Dat is nu ook wat ik doe. Ik probeer me nu dus af te leiden door vooral veel met vriendinnen te praten en me te focussen op mijn werk.
Toch voel ik me er wel een beetje verdrietig over. Alles was prima tussen ons en we vonden elkaar super leuk. Juist in een relatie die nog zo pril is wil je graag samen zijn en heb je behoefte aan contact. Dat dit contact er nu nauwelijks is vind ik toch erg moeilijk. Ik heb aangegeven dat ik er voor hem ben als hij me nodig heeft en dat ik hem dan nu maar even die ruimte zal geven.
Wat vinden jullie van deze situatie? Wat ik vooral erg moeilijk vind is dat ik niet weet hoelang dit zo blijft op deze manier. Ik wil hem met liefde tijd en ruimte geven, maar ik wil ook niet weken of maanden lang nauwelijks contact hebben.
maandag 2 november 2020 om 15:38
Ik denk eerlijk gezegd dat je er beter gewoon zelf een punt achter kunt zetten. Tuurlijk kan hij last hebben van een hoop stres, maar als hij echt stapelgek op je zou zijn, zou hij nog steeds ruimte voor je hebben.
Het klinkt echt een beetje als het typische “het ligt niet aan jou, maar aan mij” smoesje dat heel veel mensen gebruiken om een relatie te beëindigen.
Het klinkt echt een beetje als het typische “het ligt niet aan jou, maar aan mij” smoesje dat heel veel mensen gebruiken om een relatie te beëindigen.
maandag 2 november 2020 om 15:38
Een harde werker die zijn voldoening uit werken haalt zal daar altijd druk mee blijven, ik heb ook zo'n man maar wij zijn al wat langer samen. We wonen ook samen waardoor ik hem wel zie al is het alleen maar slapend in bed als hij midden in de nacht terug is gekomen van werk en ik in de ochtend op sta en naast me kijk.
Ik ben daarnaast ook druk met de kinderen en vermaak me dus prima als hij er niet is of geen tijd heeft voor mij.
Maar ik kan me voorstellen als jullie net samen zijn en nog in de 'elkaar leren kennen fase ' zit je ook samen wil zijn, filmpje kijken op de bank en popcorn erbij.
Ik heb de liefste man van de wereld en de momenten die we samen hebben zijn heel gezellig maar ik weet ook dat ik veel van mijn tijd zelf moet opvullen zonder hem.
Ik ben daarnaast ook druk met de kinderen en vermaak me dus prima als hij er niet is of geen tijd heeft voor mij.
Maar ik kan me voorstellen als jullie net samen zijn en nog in de 'elkaar leren kennen fase ' zit je ook samen wil zijn, filmpje kijken op de bank en popcorn erbij.
Ik heb de liefste man van de wereld en de momenten die we samen hebben zijn heel gezellig maar ik weet ook dat ik veel van mijn tijd zelf moet opvullen zonder hem.
maandag 2 november 2020 om 15:54
Ach dat is rot voor je.
Ik vrees ook, dat hij er niet zo veel zin meer in heeft, anders zou hij heus wel tijd voor je vrij maken.
Hij durft het niet rechtstreeks tegen je te zeggen, daarom ben je nu op een soort van wachtbankje gezet.
Aan jou te keus of en hoe lang je dit wilt laten voortduren.
Sterkte!
Ik vrees ook, dat hij er niet zo veel zin meer in heeft, anders zou hij heus wel tijd voor je vrij maken.
Hij durft het niet rechtstreeks tegen je te zeggen, daarom ben je nu op een soort van wachtbankje gezet.
Aan jou te keus of en hoe lang je dit wilt laten voortduren.
Sterkte!
maandag 2 november 2020 om 16:10
Ik snap jullie gedachte inderdaad. Het is voor mij alleen vrij verwarrend aangezien hij mij oprecht heel leuk vind. Hij was de eerste die dit uitsprak en hij was vrij snel serieus. Zo wilde hij graag mijn familie ontmoeten en vertelde hij me iedere dag dat hij me geweldig vond. Er is niks voorgevallen tussen ons. Geen ruzie, geen discussie of iets wat zomaar zijn gedachten daarin kan veranderen. De laatste keer dat we samen waren was het ook super gezellig en was hij heel lief. Hij is inderdaad een harde werker en vind het heel belangrijk om het goed te doen op werk. Ik denk dat hij overspannen is en niet weet hoe hij hiermee om moet gaan, waardoor hij zich helemaal in zijn werk stort.
maandag 2 november 2020 om 17:56
Ik denk dat hij het echt moeilijk heeft nu. Zelf ben ik geen man, maar als ik echt heel slecht in mijn vel zit, wil ik mijn partner het liefste ook niet spreken. Ook geen vriendinnen. Op dat moment voel ik me te slecht en weet ik niet wat ik moet zeggen.
Dit had ik ook toen de relatie pril was.
Misschien wil hij zich niet van zijn slechtste kant laten zien; dat speelt bij mij dan ook mee.
Wacht het even af en bewaak je grenzen.
Dit had ik ook toen de relatie pril was.
Misschien wil hij zich niet van zijn slechtste kant laten zien; dat speelt bij mij dan ook mee.
Wacht het even af en bewaak je grenzen.
maandag 2 november 2020 om 20:48
Ik ben echt bang dat dat lang niet altijd iets zegt.Evacactus schreef: ↑02-11-2020 16:10Ik snap jullie gedachte inderdaad. Het is voor mij alleen vrij verwarrend aangezien hij mij oprecht heel leuk vind. Hij was de eerste die dit uitsprak en hij was vrij snel serieus. Zo wilde hij graag mijn familie ontmoeten en vertelde hij me iedere dag dat hij me geweldig vond. Er is niks voorgevallen tussen ons. Geen ruzie, geen discussie of iets wat zomaar zijn gedachten daarin kan veranderen. De laatste keer dat we samen waren was het ook super gezellig en was hij heel lief. Hij is inderdaad een harde werker en vind het heel belangrijk om het goed te doen op werk. Ik denk dat hij overspannen is en niet weet hoe hij hiermee om moet gaan, waardoor hij zich helemaal in zijn werk stort.
In het verleden heb ik ook wel eens korte relaties gehad, waarin ik in het begin hem echt helemaal geweldig vond. Toch, zonder dat er echt iets bijzonders gebeurde, veranderde mijn kijk op hem na een maand of 3. Wellicht viel mijn roze bril af, of misschien was het iets anders, maar van de een op de andere dag was ik klaar met de relatie.
Ik ben er niet trots op, maar ik heb toen ook wel eens het “het ligt niet aan jou, maar aan mij” smoesverhaal opgehangen. Gewoon omdat ik die persoon niet wilde kwetsen, en verder ook geen concrete reden had om het uit te maken, behalve dat ik hem gewoon niet leuk genoeg vond.
dinsdag 3 november 2020 om 04:27
Hij heeft gezegd dat hij zichzelf ook niet snapt op dit moment en dat hij het heel vervelend vind voor mij.
Met name van deze zin krijg ik heel erg een het-ligt-aan-mij-niet-aan-jou-gevoel.
Het kan zijn hoor, dar hij gewoon echt even niet veel ruimte heeft voor wat dan ook.
Maar hij lijkt zich in te dekken door zich zichzelf neer te zetten als iemand die het ook niet weet, maar wel weet dat hij voorlopig geen tot weinig contact wil.
Daarmee blokkeert hij alle mogelijkheid tot een echt gesprek hierover, tot echte reflectie. Immers, hij weet het niet en vindt het ook rot voor jou.
Waarom denk je dat hij overspannen is, welke symptomen merk je?
Je houdt je heel erg vast aan bepaalde signalen dat hij je echt heel leuk vindt, maar zijn acties van nu zeggen ook wel wat, toch? Het is leuk dat hij je familie wilde ontmoeten, maar de realiteit is nu dat je amper contact hebt in een prille relatie. Dat hij je ook niet écht iets vertelt of enig perspectief geeft.
En ja dat kan ook komen doordat ie echt met zichzelf worstelt, maar ook dan kun je je afvragen of je daar zin in hebt. In een relatie ben je er idealiter ook voor elkaar in slechte tijden, maar als het zo pril is en hij ook niet ecjt verbinding zoekt, wordt het wel een lastiger verhaal.
Met name van deze zin krijg ik heel erg een het-ligt-aan-mij-niet-aan-jou-gevoel.
Het kan zijn hoor, dar hij gewoon echt even niet veel ruimte heeft voor wat dan ook.
Maar hij lijkt zich in te dekken door zich zichzelf neer te zetten als iemand die het ook niet weet, maar wel weet dat hij voorlopig geen tot weinig contact wil.
Daarmee blokkeert hij alle mogelijkheid tot een echt gesprek hierover, tot echte reflectie. Immers, hij weet het niet en vindt het ook rot voor jou.
Waarom denk je dat hij overspannen is, welke symptomen merk je?
Je houdt je heel erg vast aan bepaalde signalen dat hij je echt heel leuk vindt, maar zijn acties van nu zeggen ook wel wat, toch? Het is leuk dat hij je familie wilde ontmoeten, maar de realiteit is nu dat je amper contact hebt in een prille relatie. Dat hij je ook niet écht iets vertelt of enig perspectief geeft.
En ja dat kan ook komen doordat ie echt met zichzelf worstelt, maar ook dan kun je je afvragen of je daar zin in hebt. In een relatie ben je er idealiter ook voor elkaar in slechte tijden, maar als het zo pril is en hij ook niet ecjt verbinding zoekt, wordt het wel een lastiger verhaal.
dinsdag 3 november 2020 om 04:43
Too much drama.
Jullie zouden in de fase moeten zitten dat jullie dolverliefd zijn, niet van elkaar af kunnen blijven, elkaar zoveel mogelijk willen zien ... en hij ... stort zich in de plaats vol op zijn werk.
En laat jou met allerlei rotsmoezen alleen zitten.
Kappen die handel.
Als ie dan toch getrouwd is met zijn werk, dan gaat ie daar maar mee verder.
Maar dan ga jij dus op zoek naar iemand die werk en privé wel verzoend krijgt en wél aandacht heeft voor zijn vriendin.
Jullie zouden in de fase moeten zitten dat jullie dolverliefd zijn, niet van elkaar af kunnen blijven, elkaar zoveel mogelijk willen zien ... en hij ... stort zich in de plaats vol op zijn werk.
En laat jou met allerlei rotsmoezen alleen zitten.
Kappen die handel.
Als ie dan toch getrouwd is met zijn werk, dan gaat ie daar maar mee verder.
Maar dan ga jij dus op zoek naar iemand die werk en privé wel verzoend krijgt en wél aandacht heeft voor zijn vriendin.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 3 november 2020 om 22:22
De klachten die je beschrijft doen mij eerder denken aan een beginnende depressie maar een burn-out en depressie hebben overlappende klachten. Ik denk dat hij hoe dan ook wel wat psychische hulp kan gebruiken als zijn dagelijkse leven zo lijd onder een werkconflict.
Daarnaast zou ik hem gewoon geloven, niet proberen te speculeren en eens goed gaan nadenken of ik hier wel trek in heb.
Ik zou dat waarschijnlijke niet hebben.
Daarnaast zou ik hem gewoon geloven, niet proberen te speculeren en eens goed gaan nadenken of ik hier wel trek in heb.
Ik zou dat waarschijnlijke niet hebben.
dinsdag 3 november 2020 om 22:34
Wow dit lijkt veel op de situatie waar ik al een tijdje in zit.
Een klein jaar een relatie, maar al vroeg in de relatie veranderde er iets op werkgebied waardoor er veel stress was.
Ik zag hem wel regelmatig maar als hij er was, leek het eigenlijk alsof hij er niet was.
Geen contact kunnen krijgen.
Hij praat ook vaak in termen van 'ik weet zelf ook niet wat er is' en 'ik snap mijzelf ook niet' .
Ik heb de oplossing nog niet gevonden helaas.
Op het moment heb ik daarom besloten nog maar beperkt energie in de relatie te steken, en vooral mij op mijzelf te richten.
Ergens hoop ik dat het beter gaat worden, maar ik hou er rekening mee dat dat ook wel eens niet zo zou kunnen zijn.
Een klein jaar een relatie, maar al vroeg in de relatie veranderde er iets op werkgebied waardoor er veel stress was.
Ik zag hem wel regelmatig maar als hij er was, leek het eigenlijk alsof hij er niet was.
Geen contact kunnen krijgen.
Hij praat ook vaak in termen van 'ik weet zelf ook niet wat er is' en 'ik snap mijzelf ook niet' .
Ik heb de oplossing nog niet gevonden helaas.
Op het moment heb ik daarom besloten nog maar beperkt energie in de relatie te steken, en vooral mij op mijzelf te richten.
Ergens hoop ik dat het beter gaat worden, maar ik hou er rekening mee dat dat ook wel eens niet zo zou kunnen zijn.
Vergeet niet genoeg taart te eten
