Minder behoefte aan sociale contacten

22-11-2020 18:31 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik was altijd druk met socializen. Ik had en heb niet veel vriendinnen, maar ik ging volop uit, terrasje hier, feestje daar. Ik plande mijn weken vol met afspraken met vriendinnen.

Sinds ik een vriend heb is dit en deze behoefte (vooral) een stuk minder geworden. Corona deed daar nog een schepje bovenop. Daarbij zijn vriend en ik deze zomer gaan samenwonen. Ik ben van mening dat je je eigen ding moet blijven doen/houden en hij ook, maar ik vind het gewoon heerlijk om niet zo veel te hoeven. Ik vond leuke dingen doen met vriendinnen altijd geweldig, nu voelt het soms meer als een sociale verplichting (ook al vind ik het oprecht nog leuk hoor), maar ik vraag mij een beetje af of dit wel normaal is. Ik laat mijn vriendinnen echt niet vallen en vind het nog steeds belangrijk, maar ik merk dat ik er niet zoveel zin meer in heb. Ik vind het bijv. veel leuker om bij familie even langs te gaan o.i.d.

Wat ik met deze post wil: geen idee, ik denk een beetje herkenning krijgen.
Alle reacties Link kopieren
En je vriendinnen hebben die ook allemaal een relatie en hoe gaan zij daar mee om?
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
Alle reacties Link kopieren
Rosabella1 schreef:
22-11-2020 18:45
En je vriendinnen hebben die ook allemaal een relatie en hoe gaan zij daar mee om?
Ja, hebben zij ook wel.
Ik heb eigenlijk verschillende vriendinnen, dus niet uit één specifieke groep. De één appt me steeds wanneer ik weer eens af kan spreken (maar benauwt me tegelijkertijd daarmee) en de ander zie ik momenteel eens per 2 maanden, gok ik? Voor mij prima en voor de ander ook, maar soms denk ik vlak voor de tijd: als ze het nou af zou zeggen, dan zou ik dat niet eens zo vervelend vinden, maar als we elkaar zien vind ik het altijd leuk en gezellig. Dat vind ik gewoon bijzonder, omdat ik altijd alles volplande.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel van meer mensen gehoord dat met het afkicken van de sociale contacten ze eigenlijk merken dat ze er niet zoveel aan missen en niet meer zo'n behoefte hebben om weer terug te gaan in de oude manier.

Je hebt de neiging om in een vast stramien door te gaan, zonder dat ooit te evalueren, en soms kan een schok als Corona een trigger daarvoor zijn.

Ik denk dat wanneer je niet constant de hort op hoeft het een teken is dat je lekker comfortabel met jezelf en je eigen leven bent. M.i. is het een goed iets.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 46 en bij mij ( en man) gaat het sociaal zijn en doen op en af. We hebben nu uiteraard een periode dat we amper mensen zien buiten ons werk om maar we hebben dat jaren geleden ook wel een paar keer gehad. Gewoon even niet veel behoefte aan en lekker rustig thuis.
Alle reacties Link kopieren
Best herkenbaar.
Heb een gezinnetje en vermaak me prima met m’n zoon en man, heb weinig nodig.
Vriendinnen die ik af en toe zie, wonen in de buurt, en het contact is heel ongedwongen. Vriendinnen die verder weg wonen zie ik een stuk minder. Dat is bekend en is duidelijk gecommuniceerd. Het loopt allemaal heel natuurlijk... tis ook een natuurlijk proces denk ik.
Alle reacties Link kopieren
spell68 schreef:
22-11-2020 18:58
Ik heb wel van meer mensen gehoord dat met het afkicken van de sociale contacten ze eigenlijk merken dat ze er niet zoveel aan missen en niet meer zo'n behoefte hebben om weer terug te gaan in de oude manier.

Je hebt de neiging om in een vast stramien door te gaan, zonder dat ooit te evalueren, en soms kan een schok als Corona een trigger daarvoor zijn.

Ik denk dat wanneer je niet constant de hort op hoeft het een teken is dat je lekker comfortabel met jezelf en je eigen leven bent. M.i. is het een goed iets.
Nee, precies. Het is een beetje alsof je altijd maar bent geleefd en dat - omdat ik allemaal losse vriendinnen heb - iedereen gigantisch heb gepleast en mezelf misschien ook - door de hele week door wat af te spreken, maar ik ben daar gewoon moe van. Ik vind het goed zo.
Mijn vriend merkt eigenlijk hetzelfde.
Alle reacties Link kopieren
Één van mijn beste vriendinnen ken ik nu 3 jaar. Laatste jaar zijn we echt hecht geworden maar we spreken denk ik max 1 keer per 2 maanden echt fysiek af.
Laatste maand toevallig vaker maar normaal niet. We zijn beiden druk. Drukke banen. Ik heb een gezin, zij is alleenstaande moeder en we zijn er allebei niet zo van.
Maar als we tijd voor elkaar vrij maken is het ook echt quality time.

Het moet niet. En dat is zo fijn tussen ons.de verbinding blijft wel.
Alle reacties Link kopieren
Toevallig had ik het hier vandaag met mijn man over. Even bij iemand langs voor koffie prima. Maar die urenlange visite's met eten, borrelhapjes etc. Nee, bedankt. Ook niet veel zin meer in. Kost je hele weekend aan opruimen, boodschappen halen etc. Veel liever trekken we er op uit in de weekenden.
Ik heb eigenlijk nooit echt veel behoefte aan sociale contacten. In ieder geval niet in die mate dat ik hele weekend een vol plan en het merendeel van mijn tijd in gezelschap doorbreng.
Ik heb dan ook maar een klein kringetje van vrienden. Geen vriendengroep. Een paar losse vriendinnen die elkaar onderling niet kennen. Een fijne band met mijn familie, althans met mijn moeder en broers plus aanhang.
En een leuke man, die iets meer sociale contacten heeft dan ik, maar ook niet veel.
Dit alles dan even los van corona. Nu ligt het beetje dat er was veelal stil. Niet helemaal, maar wel veel.
albertha schreef:
22-11-2020 19:55
Toevallig had ik het hier vandaag met mijn man over. Even bij iemand langs voor koffie prima. Maar die urenlange visite's met eten, borrelhapjes etc. Nee, bedankt. Ook niet veel zin meer in. Kost je hele weekend aan opruimen, boodschappen halen etc. Veel liever trekken we er op uit in de weekenden.
Herkenbaar, ik vind het vaak meteen zo láng. Daar hou ik niet van. Waarom zou je zes uur lang ergens op bezoek gaan? Dat trek ik niet hoor.
Ik heb dat ook steeds meer in de loop der jaren,
Ik laat ook geen mensen vallen, maar ik heb eerlijk gezegd heel erg weinig behoefte aan contact, het kost gewoon veel energie, en sommige mensen zijn heel goed in energie zuigen, dat ik er gewoon letterlijk moe van word, als ik te lang in hun buurt ben.
Ik weet niet waardoor het komt, vroeger leefde ik er enorm van op, vond ik het heerlijk om de gastvrouw uit te hangen, was iedereen 24/7 welkom, nu word ik er alleen nog maar moe van, en probeer ik zelfs zoveel mogelijk bezoek en contacten uit te stellen.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Door mijn vorige relatiebreuk ben ik veel vriendinnen kwijt geraakt. Daarna kreeg ik een nieuwe vriend en die had ook al weinig vrienden. Door Corona zien we niemand meer behalve familie.

Het scheelt dat mijn man en ik veel gespreksstof hebben en dezelfde interesses. We hebben het zo gezellig samen dat we geen vrienden nodig hebben. We hebben hobbies die we samen kunnen doen en ook apart. We vinden het thuiswerken heerlijk en Corona heeft ons nog meer bij elkaar gebracht dan dat we al waren.
Alle reacties Link kopieren
We zijn inmiddels al een tijdje verder en ik merk dat ik de lockdown niet eens zo'n probleem vind wat betreft sociale contacten. Vriend en ik zijn sowieso al terughoudend wat betreft afspreken omdat we onze familie (voornamelijk) ouders liever zien dan vrienden die iedere avond in het weekend anderen over de vloer hebben.

Als ik dan terug kijk naar een paar jaar geleden... Ik had toen heel sterk de drang om mijn hele week vol te plannen met activiteiten met vriendinnen. Als ik dat niet deed, dan voelde ik me een beetje leeg. Het was dan wel heel vaak zo dat als het kort voor de afgesproken tijd was, dat ik het dan niet eens vervelend zou vinden als het niet door zou gaan, dus wellicht dat ik altijd al de behoefte heb gehad die in nu ook heb, alleen dat ik voorheen een enorme sociale drang ervoer.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven