Relaties
alle pijlers
Wil ik nog verder?
zaterdag 5 december 2020 om 23:25
Diep in mijn hart niet. Maar ik heb drie jonge kinderen(!). Toch ben ik niet meer gelukkig met mijn man. Hij staat bekend als een hele zorgzame, liefhebbende vader, een sociale en hardwerkende man. Maar in realiteit is hij bijna altijd moe, doet hij op de wekelijkse boodschappen na, niets in het huishouden. Hij heeft echt inzicht niet in wat er met drie kinderen moet gebeuren en dat het huishouden ook moet gebeuren.
En dat niet alleen, hij is zoveel met zichzelf bezig. Is een echt moederskindje.. Zit altijd op zijn telefoon..
Ik heb al gezegd dat ik het zat begin te worden, deze situatie. Dan raakt hij geïrriteerd. Vanavond hebben we echte ruzie gemaakt. Weer een zaterdag waar ik alleen met de kinderen ben, en hij doet lekker zijn ding..
Ik weet het niet meer. Wil een nieuwe start maken, alles achter me verbranden, hem het lekker zelf uit laten zoeken. Nooit meer wat met hem en zijn familie te maken hoeven hebben..
Maar ik heb drie jonge kids..
En dat niet alleen, hij is zoveel met zichzelf bezig. Is een echt moederskindje.. Zit altijd op zijn telefoon..
Ik heb al gezegd dat ik het zat begin te worden, deze situatie. Dan raakt hij geïrriteerd. Vanavond hebben we echte ruzie gemaakt. Weer een zaterdag waar ik alleen met de kinderen ben, en hij doet lekker zijn ding..
Ik weet het niet meer. Wil een nieuwe start maken, alles achter me verbranden, hem het lekker zelf uit laten zoeken. Nooit meer wat met hem en zijn familie te maken hoeven hebben..
Maar ik heb drie jonge kids..
zondag 6 december 2020 om 17:17
Maar waarom heb je die derde dan gekregen als je er zo over denkt? Ik bedoel, die lag toch niet ineens zomaar op de stoep, daar heb je toch zelf heel bewust een keuze voor gemaakt en heel veel voor moeten doen om die te laten ontstaan? Waarom dan niet gewoon gestopt na 2?jasmijn91 schreef: ↑06-12-2020 01:20Die hebben misschien een man die ze dan veel uit handen neemt zodat ze echt vakantie kunnen vieren.
Zoals ik al zei, het is vast niet vergelijkbaar, maar ik heb hiervoor fulltime in de zorg gewerkt, en echt de hele week 24/7 met de kinderen en huishouden vind ik persoonlijk veeel pittiger. En daardoor voelt het fulltime. Mijn man is blij als hij kan werken zegt hij. Die zou er niet aan moeten denken thuis met de kids. Ach ik dwaal af. Jij mag het anders ervaren natuurlijk.
Am Yisrael Chai!
zondag 6 december 2020 om 17:17
Hier ook drie kinderen onder de 6 jaar. Heb altijd tegen mezelf gezegd dat ik niet zal scheiden tot de jongste vijf jaar. (En het plan is nadien ook niet uiteraard) Dat zijn gewoon heel zware jaren. Dat is niet de normale gang van zaken.
We hebben zeker onze zware periodes gehad. Momenteel ook in relatietherapie om de communicatie terug te verbeteren.
Corona maakt het op dit moment ook een stuk moeilijker. Anders gaan we regelmatig een avondje weg met ons twee, nu gaat dat niet omdat we geen babysit kunnen vragen.
We hebben zeker onze zware periodes gehad. Momenteel ook in relatietherapie om de communicatie terug te verbeteren.
Corona maakt het op dit moment ook een stuk moeilijker. Anders gaan we regelmatig een avondje weg met ons twee, nu gaat dat niet omdat we geen babysit kunnen vragen.
zondag 6 december 2020 om 17:59
zondag 6 december 2020 om 18:59
Ik ben ook jaren huismoeder geweest, maar mijn man heeft altijd geholpen zodra hij thuis kwam. Die plofte echt niet op de bank na binnenkomst met twee kleine kinderen die moeten eten en naar bed moeten. En een vrije zaterdag zonder overleg terwijl ik thuis ben met de kinderen? Ik denk niet dat dat ooit is voorgekomen op een paar uurtjes sporten na uiteraard.
Mijn man was wel altijd net wat minder handig met de kinderen dan ik. Die paar uurtjes in de avond, waren toch anders dan een hele dag alleen met de kids. Nu ben ik weer aan het werk en heeft hij een papa dag. Ideaal vind ik het, hij heeft de kinderen meteen beter door en samen zitten we nu in een beter ritme.
Ik zou je niet adviseren om te scheiden, maar ik zou wel wat meer hulp en vrije tijd eisen. Dit slaat natuurlijk nergens op, ook niet als je huismoeder bent.
Mijn man was wel altijd net wat minder handig met de kinderen dan ik. Die paar uurtjes in de avond, waren toch anders dan een hele dag alleen met de kids. Nu ben ik weer aan het werk en heeft hij een papa dag. Ideaal vind ik het, hij heeft de kinderen meteen beter door en samen zitten we nu in een beter ritme.
Ik zou je niet adviseren om te scheiden, maar ik zou wel wat meer hulp en vrije tijd eisen. Dit slaat natuurlijk nergens op, ook niet als je huismoeder bent.
zondag 6 december 2020 om 19:29
Dus zie je dat het wel gewoon kan. Dank je voor deze bijdrage.JenBarber schreef: ↑06-12-2020 18:59Ik ben ook jaren huismoeder geweest, maar mijn man heeft altijd geholpen zodra hij thuis kwam. Die plofte echt niet op de bank na binnenkomst met twee kleine kinderen die moeten eten en naar bed moeten. En een vrije zaterdag zonder overleg terwijl ik thuis ben met de kinderen? Ik denk niet dat dat ooit is voorgekomen op een paar uurtjes sporten na uiteraard.
Mijn man was wel altijd net wat minder handig met de kinderen dan ik. Die paar uurtjes in de avond, waren toch anders dan een hele dag alleen met de kids. Nu ben ik weer aan het werk en heeft hij een papa dag. Ideaal vind ik het, hij heeft de kinderen meteen beter door en samen zitten we nu in een beter ritme.
Ik zou je niet adviseren om te scheiden, maar ik zou wel wat meer hulp en vrije tijd eisen. Dit slaat natuurlijk nergens op, ook niet als je huismoeder bent.
Soms lijkt het wel alsof ik de jaren 50 instap op dit forum.
zondag 6 december 2020 om 20:26
Natuurlijk is het niet gek dat deze man gewoon z’n zooi opruimt en uiteraard kan hij gewoon een vaatwasser uitpakken en een keer stofzuigen. Allemaal niet raar.
Alleen vroeg ik al een keer wat zijn werktijden zijn. Daar kreeg ik geen antwoord op. Daarnaast: zij is moe, hij is ook moe. Ze schrijft in andere topics dat hij wél meehelpt en wel de kinderen overneemt en hier deed ze eerst alsof hij dat nooit gedaan had en later dat het pas sinds een paar maanden anders is. Hun jongste kind is nog maar een paar maanden oud geloof ik. Dikke kans dat hij ook van vermoeidheid niet weet waar hij het zoeken moet.
En dikke kans dat hij net zo ongelukkig wordt van haar als zij van hem, altijd zeuren en klagen en het is nooit goed genoeg wat hij doet, commentaar op z’n familie enz.
Dus ja, hij kan heus z’n eigen zooi opruimen. Maar daar gaat dit hele topic niet over. Dat gaat over een to waar het niet lekker mee gaat en die moet gaan inzien dat dat niet aan haar relatie ligt maar aan haarzelf en de omstandigheden
Alleen vroeg ik al een keer wat zijn werktijden zijn. Daar kreeg ik geen antwoord op. Daarnaast: zij is moe, hij is ook moe. Ze schrijft in andere topics dat hij wél meehelpt en wel de kinderen overneemt en hier deed ze eerst alsof hij dat nooit gedaan had en later dat het pas sinds een paar maanden anders is. Hun jongste kind is nog maar een paar maanden oud geloof ik. Dikke kans dat hij ook van vermoeidheid niet weet waar hij het zoeken moet.
En dikke kans dat hij net zo ongelukkig wordt van haar als zij van hem, altijd zeuren en klagen en het is nooit goed genoeg wat hij doet, commentaar op z’n familie enz.
Dus ja, hij kan heus z’n eigen zooi opruimen. Maar daar gaat dit hele topic niet over. Dat gaat over een to waar het niet lekker mee gaat en die moet gaan inzien dat dat niet aan haar relatie ligt maar aan haarzelf en de omstandigheden
zondag 6 december 2020 om 20:26
Eh. Zij deelt haar leven in alsof het de jaren 50 zijn, niet wonderlijk dat er dan vergelijkbare reacties komenSjaantje37 schreef: ↑06-12-2020 19:29Dus zie je dat het wel gewoon kan. Dank je voor deze bijdrage.
Soms lijkt het wel alsof ik de jaren 50 instap op dit forum.
zondag 6 december 2020 om 20:28
Die 3e heeft hij ook gekregen he?fashionvictim schreef: ↑06-12-2020 17:17Maar waarom heb je die derde dan gekregen als je er zo over denkt? Ik bedoel, die lag toch niet ineens zomaar op de stoep, daar heb je toch zelf heel bewust een keuze voor gemaakt en heel veel voor moeten doen om die te laten ontstaan? Waarom dan niet gewoon gestopt na 2?
zondag 6 december 2020 om 20:44
Ik kreeg van een kennis dat als hulpverleenster met gezinnen maakt het advies, vertel je partner wat je nodig hebt. Hij hoeft het niet te begrijpen, hij hoeft het er niet mee eens te zijn, maar JIJ hebt dit nodig om jullie relatie te laten werken.
Man, ik heb het nodig dat we meer een team zijn, dat je meer bijdraagt in ons gezin. Als ik gekookt heb, dan wil ik dat jij afruimt/opruimt, bijvoorbeeld.
Por je man wakker als je jongste wakker wordt zodat hij eruit gaat. Verdeel de ochtenden 50/50, dan ga er om en om vroeg uit. Deel het weekeind op, als de ander uitslaapt, dan ga jij daarna nog je bed in bijvoorbeeld.
Man, ik heb het nodig dat we meer een team zijn, dat je meer bijdraagt in ons gezin. Als ik gekookt heb, dan wil ik dat jij afruimt/opruimt, bijvoorbeeld.
Por je man wakker als je jongste wakker wordt zodat hij eruit gaat. Verdeel de ochtenden 50/50, dan ga er om en om vroeg uit. Deel het weekeind op, als de ander uitslaapt, dan ga jij daarna nog je bed in bijvoorbeeld.
zondag 6 december 2020 om 20:46
Daarbij doet het "waarom" er niet meer toe, want het kind is er en het gaat hopelijk ook niet meer weg.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 6 december 2020 om 23:16
Bijzonder sommige reacties hier.
Wat heeft het in vredesnaam voor zin om te vragen aan iemand waarom er een derde is gekomen? Dit kindje is er toch. hoe help je iemand hiermee. Wat heeft het voor zin om te vergelijken of iemand het zwaarder heeft, minder zwaar, beter doet. Je hebt het even moeilijk. Kan daar over gepraat worden zonder te oordelen en gemeen te worden?
TO, vermoeidheid, tropenjaren. Pak de tips waar je wat mee kunt om iets aan de situatie te verbeteren. Vergeet echt niet dat vermoeidheid veel kan doen en als thuismoederen je zwaar valt of weinig energie geeft, dat dit ook meespeelt. Want dat kan he. De 1 krijgt er energie van, de ander niet.
Ik vind het ouderschap ook zwaar, veel verantwoordelijkheid, veel verplichtingen. En dat terwijl ik er bewust voor gekozen heb. Thats life.
K heb soms zelfs wel eens een fantasie om op een onbewoond eiland te zitten.
Haha. Shoot me
Zet m op. Kijk waar jij energie van krijgt. Praat met je man.
Liefs!
Wat heeft het in vredesnaam voor zin om te vragen aan iemand waarom er een derde is gekomen? Dit kindje is er toch. hoe help je iemand hiermee. Wat heeft het voor zin om te vergelijken of iemand het zwaarder heeft, minder zwaar, beter doet. Je hebt het even moeilijk. Kan daar over gepraat worden zonder te oordelen en gemeen te worden?
TO, vermoeidheid, tropenjaren. Pak de tips waar je wat mee kunt om iets aan de situatie te verbeteren. Vergeet echt niet dat vermoeidheid veel kan doen en als thuismoederen je zwaar valt of weinig energie geeft, dat dit ook meespeelt. Want dat kan he. De 1 krijgt er energie van, de ander niet.
Ik vind het ouderschap ook zwaar, veel verantwoordelijkheid, veel verplichtingen. En dat terwijl ik er bewust voor gekozen heb. Thats life.
K heb soms zelfs wel eens een fantasie om op een onbewoond eiland te zitten.
Haha. Shoot me
Zet m op. Kijk waar jij energie van krijgt. Praat met je man.
Liefs!
zondag 6 december 2020 om 23:50
Klopt, maar toen was al 2 kinderen lang de rolverdeling dat hij voor het geld en zij voor de kinderen en het huis zou zorgen. Als je dat laatste als zwaarder dan een baan ervaart, snap ik echt niet waarom je er nog een kind bij neemt.
Am Yisrael Chai!
maandag 7 december 2020 om 00:07
Ga terug werken, desnoods halftijds.
Dan word je wereldje wat groter. Kinderen naar het kinderdagverblijf/op school terwijl jij je baan in de zorg weer doet. Nieuwe collega's, indrukken, structuur.
En met je man bespreken dat je je leven toch anders had voorgesteld bij het maken van de overeenkomst. Je bent nl nu niet gelukkig.
Dan word je wereldje wat groter. Kinderen naar het kinderdagverblijf/op school terwijl jij je baan in de zorg weer doet. Nieuwe collega's, indrukken, structuur.
En met je man bespreken dat je je leven toch anders had voorgesteld bij het maken van de overeenkomst. Je bent nl nu niet gelukkig.
Veritas vos liberabit
maandag 7 december 2020 om 08:49
Dit. Ga werken, neem een schoonmaker, bespreek concrete zaken met je man. En accepteer dat jullie allebei moe zijn. Mocht je toch tot een scheiding komen, nu of later, is dat ook een veel beter uitgangspunt.Charlotte717 schreef: ↑07-12-2020 00:07Ga terug werken, desnoods halftijds.
Dan word je wereldje wat groter. Kinderen naar het kinderdagverblijf/op school terwijl jij je baan in de zorg weer doet. Nieuwe collega's, indrukken, structuur.
En met je man bespreken dat je je leven toch anders had voorgesteld bij het maken van de overeenkomst. Je bent nl nu niet gelukkig.
Van alle mogelijke rolverdelingen lijkt thuismoeder zijn mij de zwaarste en minst te prefereren. Dat je het tot nu toe zo hebt gedaan betekent niet dat dat in steen gebeiteld is hé.
maandag 7 december 2020 om 08:57
To, ik heb niet alles gelezen, dus misschien ben ik mosterd. Maar ben je zelf gezond? Ben je depressief? Zijn je bloedwaarden in orde?
Dat is misschien de moeite van het controleren waard. Ik heb zelf kort na de geboorte van kind een vitamine B12 tekort opgelopen. Je hebt veel reserves in je lichaam, dus het is pas drie jaar later ontdekt. Ik heb een opname stoornis, dus ik krijg genoeg binnen, maar mijn lichaam neemt het niet op. Krijg dus al tien jaar injecties.
Dat depressieve, met buien, niet constant, herken ik heel erg. Ik voelde me regelmatig een gevangene in mijn werk, in mijn huis, in mijn huwelijk. Ik had dagen dat ik het echt allemaal heel zwart inzag. En dan ebde dat weer wat weg, om na een week of zo weer terug te keren. Sinds ik injecties krijg is dat nooit meer terug gekomen.
Ik had wel ook andere symptomen, maar die kunnen er heel subtiel insluipen en dus lang onopgemerkt blijven.
Dat is misschien de moeite van het controleren waard. Ik heb zelf kort na de geboorte van kind een vitamine B12 tekort opgelopen. Je hebt veel reserves in je lichaam, dus het is pas drie jaar later ontdekt. Ik heb een opname stoornis, dus ik krijg genoeg binnen, maar mijn lichaam neemt het niet op. Krijg dus al tien jaar injecties.
Dat depressieve, met buien, niet constant, herken ik heel erg. Ik voelde me regelmatig een gevangene in mijn werk, in mijn huis, in mijn huwelijk. Ik had dagen dat ik het echt allemaal heel zwart inzag. En dan ebde dat weer wat weg, om na een week of zo weer terug te keren. Sinds ik injecties krijg is dat nooit meer terug gekomen.
Ik had wel ook andere symptomen, maar die kunnen er heel subtiel insluipen en dus lang onopgemerkt blijven.
maandag 7 december 2020 om 09:12
Ik ben dus fulltime zzp'er én alleenstaande moeder. Het is best te doen, zowel huishouden, kinderen als een goedlopend bedrijf runnen. Mannen zijn geen onzelfstandige wezentjes die niet meer aankunnen dan werken. Ze dénken vaak dat ze het allemaal niet kunnen, maar dat is niet hetzelfde. Kinderen en huishouden kosten meer tijd dan een goedlopend bedrijf runnen en bovendien gaat dat werk per definitie buiten de standaard werktijden. Dus hij moet gewoon zijn aandeel doen in de dingen die na werktijd moeten gebeuren (gewoon de eerlijke helft van wat buiten werktijd valt). Boodschappen, afwasmachine, kinderen in bad, voorlezen, koken, spelen met de kinderen - het leven van een vader houdt niet op wanneer het geld verdiend is. Ook niet als de moeder haar dagen overdag vult met huishouden en kinderen. Zodra hij thuis is, moet alles wat dan nog over is gewoon door 2 personen gebeuren - alle volwassenen, om precies te zijn.DS1971 schreef: ↑06-12-2020 00:05Zou het niet gewoon zo kunnen zijn dat jij het hem niet toevertrouwt en hij daarom weinig met zijn kinderen doet?
Ik vind dat je het allemaal wel heel gemakkelijk bij hem legt. Terwijl je er zelf bij was toen je voor deze rolverdeling koos. De gemiddelde zzp-er besteedt meer tijd aan zijn bedrijf dat de gemiddelde huisvrouw aan het huishouden en de kinderen lijkt mij zo. Beetje afhankelijk van de leeftijden en gemiddelden zeggen ook niet alles, maar als zzp-er moet je er vaak hard aan trekken.
Dat kan gewoon, getuige het feit dat er ook alleenstaande moeders zijn die álles in hun eentje doen, inclusief dat bedrijf. Heeft hij nog geluk dat zij een groot deel op zich neemt.
Maar als dit iets van de laatste paar maanden is: heeft hij niet gewoon een ander?
maandag 7 december 2020 om 09:18
Hoezo, wat gebeurt er dan? Als kind een keer de luier achterstevoren aan heeft en er dan doorheen plast en verschoond moet worden is geen drama he? Verkeerd dichtgeknoopte vestjes idem.jasmijn91 schreef: ↑05-12-2020 23:49Zou heerlijk zijn. Maar eerlijk? Dat komt echt niet goed. Hij kan niet voor zijn kinderen zorgen een hele dag, dat wordt 1 drama. Ik vertrouw ze net een uurtje toe.
En ben echt geen perfectionist maar hij weet echt niet hoe hij dat moet aanpakken.
Alleen de oudste zou nog wel gaan, maar drie tegelijk? Nee.
Hij is toch een weldenkend volwassen man? Die kan heus wel kinderen een aantal uur in leven houden, dat is geen rocket science.
Het punt is dat het dan niet precies gaat zoals jij het wil en het daarom niet los kan of wil laten. En zo blijft de cyclus ook in stand natuurlijk.
Ga het gesprek eens aan, en neem daarna eens een stapje terug. Wedden dat hij het best kan?
-
maandag 7 december 2020 om 09:28
Hier ben ik ook benieuwd naar. Met 2 jonge baby/peuters zal het al even belastend, druk en vermoeiend zijn geweest, wat doet je dan op zo'n moment besluiten een 3e te laten komen?fashionvictim schreef: ↑06-12-2020 17:17Maar waarom heb je die derde dan gekregen als je er zo over denkt? Ik bedoel, die lag toch niet ineens zomaar op de stoep, daar heb je toch zelf heel bewust een keuze voor gemaakt en heel veel voor moeten doen om die te laten ontstaan? Waarom dan niet gewoon gestopt na 2?
maandag 7 december 2020 om 10:11
Nou dit alleen al, maar daarbij levert werken bijna altijd maandelijks meer op dan dat opvang kost EN heb je dan nog een dertiende maand en vakantie geld EN pensioen, wat er nu allemaal niet is. En als op die manier TO zichzelf weer gelukkig kan voelen en haar draai kan vinden, is het toch sowieso het geld waard? Je kunt het ook aan alcohol of een psycholoog uitgeven, maar dan lijkt werken mij een gezondere optie.Hexopbezemsteel schreef: ↑06-12-2020 10:22Waarom is haar salaris "alleen om de opvang te betalen"? Je werkt toch ook voor je eigen ontwikkeling en je onafhankelijkheid? Die kinderen zijn toch net zo goed de kinderen van die man? Dan ben je toch samen verantwoordelijk voor de verdeling van de taken in het gezin?
maandag 7 december 2020 om 10:35
Plus, je kunt de kosten van de opvang beter van ZIJN salaris aftrekken, in je hoofd. 50-50 zou logisch zijn, maar er zijn al zoveel generaties geweest die het emotioneel gezien van dat van haar aftrokken, laat het nu maar eens een tijdje van het zijne afgaan.Maduixa schreef: ↑07-12-2020 10:11Nou dit alleen al, maar daarbij levert werken bijna altijd maandelijks meer op dan dat opvang kost EN heb je dan nog een dertiende maand en vakantie geld EN pensioen, wat er nu allemaal niet is. En als op die manier TO zichzelf weer gelukkig kan voelen en haar draai kan vinden, is het toch sowieso het geld waard? Je kunt het ook aan alcohol of een psycholoog uitgeven, maar dan lijkt werken mij een gezondere optie.
maandag 7 december 2020 om 10:44
Dat is niet meer relevant, het kind is er al.redbulletje schreef: ↑07-12-2020 09:28Hier ben ik ook benieuwd naar. Met 2 jonge baby/peuters zal het al even belastend, druk en vermoeiend zijn geweest, wat doet je dan op zo'n moment besluiten een 3e te laten komen?
maandag 7 december 2020 om 11:02
Inderdaad. Waarom zou zij dat moeten betalen? Is alleen zij verantwoordelijk voor de kinderen?
