Relaties
alle pijlers
Ik in de slachtofferrol??
donderdag 10 december 2020 om 09:51
Hoi, ik ben een type luisteraar. Ik vind dat niet zo’n probleem hoor, zo lang de ander ook maar een keer naar mij luistert. In al mijn vriendschappen is er balans op dat gebied, behalve in één vriendschap. Zij is een vrouw die voortdurend conflicten heeft op haar werk en in in de privésfeer. Een nogal explosief type dus. Ik heb nog nooit een conflict met haar gehad en ik heb haar drukke en impulsieve gedrag altijd leuk gevonden. Ze komt regelmatig binnenvallen, ploft op de bank neer en vertelt dan “wat ze nu allemaal wel weer niet heeft meegemaakt”. En dan ben ik de luisteraar. Nooit veel problemen mee gehad, want zoals gezegd is dat nu eenmaal mijn karakter. Maar...er gaat de laatste tijd iets knagen. Mijn baan is niet meer zeker in deze Corona tijd en toen ik mijn zorgen met haar wilde delen zei ze dat ik niet zo in de slachtofferrol moest gaan zitten! En het was duidelijk dat ze geen zin had om naar mijn verhaal te luisteren. Ik merk dat ik me gekwetst voel. Is je zorgen delen dan hetzelfde als in de slachtofferrol gaan zitten? En waarom gunt ze mij niet haar luisterend oor, zoals ik haar dat altijd heb gegund? Misschien hadden mijn ogen eerder open moeten gaan. Ik moest het even kwijt en delen hier. Dank jullie wel voor het lezen.
donderdag 10 december 2020 om 10:31
Geen idee of jij in de slachtofferrol zit. Als je schrijft over dat je boos bent op jezelf dat je dit jaren hebt laten gebeuren...ja, dat neigt er wel een beetje naar. Je was er immers zelf bij en je vond het blijkbaar altijd oké. Niemand is hier dus slachtoffer.
Nu weet je niet meer of je het nog wel oké vindt. Dat mag, mensen veranderen, voortschrijdend inzicht en zo.
Ik zou er met haar op terug komen. Gewoon eens vragen: wat bedoelde je daar laatst mee? Dat kwetste me best wel.
En dan aan de hand van haar reactie verder kijken.
Een dynamiek die zo door de jaren heen ontstaan is, is erg moeilijk te veranderen. Dus ik zou er wel rekening mee houden dat het niet opeens heel anders gaat worden.
Dat neemt niet weg dat je de vriendschap tóch gewoon waardevol kan vinden. Als dat zo is, dan is er ook geen reden om je gebruikt te voelen.
Nu weet je niet meer of je het nog wel oké vindt. Dat mag, mensen veranderen, voortschrijdend inzicht en zo.
Ik zou er met haar op terug komen. Gewoon eens vragen: wat bedoelde je daar laatst mee? Dat kwetste me best wel.
En dan aan de hand van haar reactie verder kijken.
Een dynamiek die zo door de jaren heen ontstaan is, is erg moeilijk te veranderen. Dus ik zou er wel rekening mee houden dat het niet opeens heel anders gaat worden.
Dat neemt niet weg dat je de vriendschap tóch gewoon waardevol kan vinden. Als dat zo is, dan is er ook geen reden om je gebruikt te voelen.
donderdag 10 december 2020 om 10:48
Eigenlijk hoef je er helemaal niet zo raar van op te kijken dat ze zo reageert.
Zij is een explosief type zeg je. Ik stel me zo voor dat ze overal met gestrekt been in gaat.
Het probleem waar jij nu op je werk mee dealt zou zij waarschijnlijk heel anders ervaren en aanpakken.
Wij kennen de situatie niet maar voor jullie beider houding valt wat te zeggen. Actief ergens bovenop zitten is ok. Maar gezien haar conflicten slaat je vriendin er wat in door.
Jouw karakter is minder explosief, in tegendeel. Dat kan goed zijn om zaken rustig te beschouwen maar je kunt ook te passief zijn waardoor je er geen grip meer op hebt en een ander over je heen walst waardoor jij je het slachtoffer voelt.
Zoals ik al zei “wij kennen de situatie niet” en ook hebben we verder geen inzicht in jullie karakters. Jijzelf kunt je vriendin het beste inschatten. Kun je snappen waarom ze zegt wat ze zegt? Zit er een kern van waarheid in? Doe er dan je voordeel mee. Zegt ze dingen omdat ze vanuit haar karakter gewoon niet goed de situatie kan invoelen? Laar het dan voor wat het is.
Wel valt me nog een ding op in je openingspost. Je stelt min of meer de vraag of een luisterend (introvert?) type zoals jij niet ook eens uiting mag geven aan haar problemen.
En dat vind ik dus wel typisch slachtoffergedrag. Want natuurlijk mag je je zorgen uiten. Maar je voelt je gehinderd door het gedrag van je vriendin. Dat is niet terecht naar mijn idee. Want of je roept niet hard en duidelijk genoeg, geeft haar te veel ruimte om je te overschreeuwen. Of je verwacht te veel van haar.
Zeggen dat ‘types zoals jij’ niet gehoord mogen worden is echt veel te kort door de bocht. Daarmee doe je de toehoorders ook niet altijd recht.
Zij is een explosief type zeg je. Ik stel me zo voor dat ze overal met gestrekt been in gaat.
Het probleem waar jij nu op je werk mee dealt zou zij waarschijnlijk heel anders ervaren en aanpakken.
Wij kennen de situatie niet maar voor jullie beider houding valt wat te zeggen. Actief ergens bovenop zitten is ok. Maar gezien haar conflicten slaat je vriendin er wat in door.
Jouw karakter is minder explosief, in tegendeel. Dat kan goed zijn om zaken rustig te beschouwen maar je kunt ook te passief zijn waardoor je er geen grip meer op hebt en een ander over je heen walst waardoor jij je het slachtoffer voelt.
Zoals ik al zei “wij kennen de situatie niet” en ook hebben we verder geen inzicht in jullie karakters. Jijzelf kunt je vriendin het beste inschatten. Kun je snappen waarom ze zegt wat ze zegt? Zit er een kern van waarheid in? Doe er dan je voordeel mee. Zegt ze dingen omdat ze vanuit haar karakter gewoon niet goed de situatie kan invoelen? Laar het dan voor wat het is.
Wel valt me nog een ding op in je openingspost. Je stelt min of meer de vraag of een luisterend (introvert?) type zoals jij niet ook eens uiting mag geven aan haar problemen.
En dat vind ik dus wel typisch slachtoffergedrag. Want natuurlijk mag je je zorgen uiten. Maar je voelt je gehinderd door het gedrag van je vriendin. Dat is niet terecht naar mijn idee. Want of je roept niet hard en duidelijk genoeg, geeft haar te veel ruimte om je te overschreeuwen. Of je verwacht te veel van haar.
Zeggen dat ‘types zoals jij’ niet gehoord mogen worden is echt veel te kort door de bocht. Daarmee doe je de toehoorders ook niet altijd recht.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
donderdag 10 december 2020 om 11:01
Zoals iemand hier eerder al schreef.. dit ga je niet winnen. Ik denk niet dat deze persoon het in zich heeft om te kunnen luisteren of geven, het is ook een relatie die zich jaren zo heeft kunnen ontwikkelen tot dat wat hij nu is. En TO, ik vind ook niet dat ze "misbruik" van je gemaakt heeft je schreef tenslotte dat je genoot van haar haar karakter met haar kon lachen enz.. Lekker laten doodbloeden.
donderdag 10 december 2020 om 11:11
Ken je verhaal wel. Zelf ook "vriendin" die haar zorgen altijd aan mij verteld, maar andersom nooit bij haar kan komen. Of er wordt aangehaakt met ja dat had ik ook of dan veel erger.
Zelf heb ik het naast me neergelegd en accepteer het. Nu had ze bijvoorbeeld ook gedoe met werk en hoor ik het aan.
Heeft ze weer wat positiefs dan hoor ik niks meer van haar. Zoals nu.
Zelf heb ik het naast me neergelegd en accepteer het. Nu had ze bijvoorbeeld ook gedoe met werk en hoor ik het aan.
Heeft ze weer wat positiefs dan hoor ik niks meer van haar. Zoals nu.
donderdag 10 december 2020 om 11:19
Ik vind het wel een beetje flauw dat je nu ineens de hele vriendschap devalueert. Jij hebt er net zo goed al die jaren wat uitgehaald, je bent niet alleen maar (de) gever geweest. Je kunt nu bewust kiezen om deze vriendschap door te zetten (ongeveer) zoals hij was en je ei bij je andere vrienden kwijt te kunnen of om dit toch dood te laten bloeden.
donderdag 10 december 2020 om 11:27
Herkenbaar.Doetje89 schreef: ↑10-12-2020 11:11Ken je verhaal wel. Zelf ook "vriendin" die haar zorgen altijd aan mij verteld, maar andersom nooit bij haar kan komen. Of er wordt aangehaakt met ja dat had ik ook of dan veel erger.
Zelf heb ik het naast me neergelegd en accepteer het. Nu had ze bijvoorbeeld ook gedoe met werk en hoor ik het aan.
Heeft ze weer wat positiefs dan hoor ik niks meer van haar. Zoals nu.
Toen ik vriendin nodig had zei ze dat ik die steun niet bij haar zou moeten zoeken en op eigen benen moet staan terwijl ze normaal erg op mij leunt.
Dat laat ik nu ook doodbloeden want ingesleten patronen veranderden lukt niet.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
donderdag 10 december 2020 om 11:59
Ja, begrijp ik. Klopt inderdaad. Het gaat eromUnexpextedMom schreef: ↑10-12-2020 10:31Dat ligt eraan hoe je het deelt. Je kunt het bijvoorbeeld heel feitelijk vertellen. Je kunt ook zeggen dat het altijd jou overkomt, dat je vast nooit meer aan een baan komt etc etc.
hoe je het deelt. Ik deel die dingen meestal nogal feitelijk. Gewoon dat ik me een beetje zorgen maak of ik straks nog een baan heb.
donderdag 10 december 2020 om 12:01
Dank voor je bericht. Het is inderdaad lastig zo’n vastgeroeste dynamiek te veranderen, maar ik kan een begin maken door er met haar een gesprek over te beginnen.Jufjoke schreef: ↑10-12-2020 10:31Geen idee of jij in de slachtofferrol zit. Als je schrijft over dat je boos bent op jezelf dat je dit jaren hebt laten gebeuren...ja, dat neigt er wel een beetje naar. Je was er immers zelf bij en je vond het blijkbaar altijd oké. Niemand is hier dus slachtoffer.
Nu weet je niet meer of je het nog wel oké vindt. Dat mag, mensen veranderen, voortschrijdend inzicht en zo.
Ik zou er met haar op terug komen. Gewoon eens vragen: wat bedoelde je daar laatst mee? Dat kwetste me best wel.
En dan aan de hand van haar reactie verder kijken.
Een dynamiek die zo door de jaren heen ontstaan is, is erg moeilijk te veranderen. Dus ik zou er wel rekening mee houden dat het niet opeens heel anders gaat worden.
Dat neemt niet weg dat je de vriendschap tóch gewoon waardevol kan vinden. Als dat zo is, dan is er ook geen reden om je gebruikt te voelen.
donderdag 10 december 2020 om 12:02
Je hebt helemaal gelijk. Dank voor dit inzicht!Vera8 schreef: ↑10-12-2020 10:48Eigenlijk hoef je er helemaal niet zo raar van op te kijken dat ze zo reageert.
Zij is een explosief type zeg je. Ik stel me zo voor dat ze overal met gestrekt been in gaat.
Het probleem waar jij nu op je werk mee dealt zou zij waarschijnlijk heel anders ervaren en aanpakken.
Wij kennen de situatie niet maar voor jullie beider houding valt wat te zeggen. Actief ergens bovenop zitten is ok. Maar gezien haar conflicten slaat je vriendin er wat in door.
Jouw karakter is minder explosief, in tegendeel. Dat kan goed zijn om zaken rustig te beschouwen maar je kunt ook te passief zijn waardoor je er geen grip meer op hebt en een ander over je heen walst waardoor jij je het slachtoffer voelt.
Zoals ik al zei “wij kennen de situatie niet” en ook hebben we verder geen inzicht in jullie karakters. Jijzelf kunt je vriendin het beste inschatten. Kun je snappen waarom ze zegt wat ze zegt? Zit er een kern van waarheid in? Doe er dan je voordeel mee. Zegt ze dingen omdat ze vanuit haar karakter gewoon niet goed de situatie kan invoelen? Laar het dan voor wat het is.
Wel valt me nog een ding op in je openingspost. Je stelt min of meer de vraag of een luisterend (introvert?) type zoals jij niet ook eens uiting mag geven aan haar problemen.
En dat vind ik dus wel typisch slachtoffergedrag. Want natuurlijk mag je je zorgen uiten. Maar je voelt je gehinderd door het gedrag van je vriendin. Dat is niet terecht naar mijn idee. Want of je roept niet hard en duidelijk genoeg, geeft haar te veel ruimte om je te overschreeuwen. Of je verwacht te veel van haar.
Zeggen dat ‘types zoals jij’ niet gehoord mogen worden is echt veel te kort door de bocht. Daarmee doe je de toehoorders ook niet altijd recht.
donderdag 10 december 2020 om 12:05
Klopt inderdaad. Kon altijd erg met haar lachen. Dus er waren zeker voordelen. Maar misschien is de magie weg nu. Ik ga er eens even een paar nachtjes over slapen. Bedankt voor het meedenken.Gisselle schreef: ↑10-12-2020 11:01Zoals iemand hier eerder al schreef.. dit ga je niet winnen. Ik denk niet dat deze persoon het in zich heeft om te kunnen luisteren of geven, het is ook een relatie die zich jaren zo heeft kunnen ontwikkelen tot dat wat hij nu is. En TO, ik vind ook niet dat ze "misbruik" van je gemaakt heeft je schreef tenslotte dat je genoot van haar haar karakter met haar kon lachen enz.. Lekker laten doodbloeden.
donderdag 10 december 2020 om 12:05
Ik zou nu niets meer zeggen, eerst volgende keer als ze komt ventileren: Over slachtofferschap gesproken.
Ik heb er geen zin meer in om dat oneindige gemiep van je aan te horen en nu je zo duidelijk hebt gemaakt dat ik al helemaal niet mag ventileren bij jou, denk dat beter is als je een therapeut gaat inhuren, deze gratis optie is voorbij.
Maar ik ben een heks qua dat, echt geen zin in zulke mensen. Dat zijn geen vrienden.
Ik heb er geen zin meer in om dat oneindige gemiep van je aan te horen en nu je zo duidelijk hebt gemaakt dat ik al helemaal niet mag ventileren bij jou, denk dat beter is als je een therapeut gaat inhuren, deze gratis optie is voorbij.
Maar ik ben een heks qua dat, echt geen zin in zulke mensen. Dat zijn geen vrienden.
donderdag 10 december 2020 om 12:06
Misschien hebben we dezelfde vriendin?Doetje89 schreef: ↑10-12-2020 11:11Ken je verhaal wel. Zelf ook "vriendin" die haar zorgen altijd aan mij verteld, maar andersom nooit bij haar kan komen. Of er wordt aangehaakt met ja dat had ik ook of dan veel erger.
Zelf heb ik het naast me neergelegd en accepteer het. Nu had ze bijvoorbeeld ook gedoe met werk en hoor ik het aan.
Heeft ze weer wat positiefs dan hoor ik niks meer van haar. Zoals nu.
donderdag 10 december 2020 om 12:08
Ja, zo voelde dat ook. Het is zo’n dooddoener om gelijk met de term “slachtofferrol” te gooien. Het is een manier om iemand gelijk de mond te snoeren als je geen zin hebt om te luisteren. Dank voor je bericht.
donderdag 10 december 2020 om 12:09
Volgens mij heb ik één van bovenstaande berichten juist aangegeven dat ik zelf er ook dingen heb uitgehaald. Ik kan altijd erg met haar lachen en ze is gezellig. Dus dat geef ik toe.S-Groot schreef: ↑10-12-2020 11:19Ik vind het wel een beetje flauw dat je nu ineens de hele vriendschap devalueert. Jij hebt er net zo goed al die jaren wat uitgehaald, je bent niet alleen maar (de) gever geweest. Je kunt nu bewust kiezen om deze vriendschap door te zetten (ongeveer) zoals hij was en je ei bij je andere vrienden kwijt te kunnen of om dit toch dood te laten bloeden.
donderdag 10 december 2020 om 12:13
Ik vind je geen heks. Meer iemand die recht door zee is.Luci_Mster2 schreef: ↑10-12-2020 12:05Ik zou nu niets meer zeggen, eerst volgende keer als ze komt ventileren: Over slachtofferschap gesproken.
Ik heb er geen zin meer in om dat oneindige gemiep van je aan te horen en nu je zo duidelijk hebt gemaakt dat ik al helemaal niet mag ventileren bij jou, denk dat beter is als je een therapeut gaat inhuren, deze gratis optie is voorbij.
Maar ik ben een heks qua dat, echt geen zin in zulke mensen. Dat zijn geen vrienden.
Overigens loopt ze al bij een “echte” ’therapeut. Ik vind je advies wel fijn eigenlijk. Ik ga met de vuist op tafel slaan de eerst volgende keer als ze komt ventileren.
donderdag 10 december 2020 om 12:13
Ook herkenbaarApollos_Belt schreef: ↑10-12-2020 11:27Herkenbaar.
Toen ik vriendin nodig had zei ze dat ik die steun niet bij haar zou moeten zoeken en op eigen benen moet staan terwijl ze normaal erg op mij leunt.
Dat laat ik nu ook doodbloeden want ingesleten patronen veranderden lukt niet.
donderdag 10 december 2020 om 12:33
Wel heel effectief dit soort reacties want je bent gelijk klaar (ermee).Luci_Mster2 schreef: ↑10-12-2020 12:05Ik zou nu niets meer zeggen, eerst volgende keer als ze komt ventileren: Over slachtofferschap gesproken.
Ik heb er geen zin meer in om dat oneindige gemiep van je aan te horen en nu je zo duidelijk hebt gemaakt dat ik al helemaal niet mag ventileren bij jou, denk dat beter is als je een therapeut gaat inhuren, deze gratis optie is voorbij.
Maar ik ben een heks qua dat, echt geen zin in zulke mensen. Dat zijn geen vrienden.
Maar laat ik in dit geval nog even een lans breken voor de vriendin in kwestie.
Wij weten niet wat er tijdens dat gesprek heeft plaatsgevonden, noch kennen we beider karakters.
Wel heel makkelijk om vriendin nu als draak zonder enige vorm van empathie af te serveren.
Denk dat TO er goed aan doet ook kritisch naar haar eigen aandeel te kijken. Zou mij namelijk niet verbazen dat de vriendin ergens best wel een punt zou KUNNEN hebben in haar beweringen mbt slachtofferrol.
Zoals ik al aangaf in mijn eerdere post zie ik daar namelijk ook wel wat van terug in de manier waarop TO tegen bepaalde problemen aankijkt.
Dan kan het nog steeds zo zijn dat vriendin best wat meer oog en oor voor TO mag hebben. Maar bekijk het ook eens andersom. Misschien heeft TO ook wel even een soort Wake-up call nodig. En maakt TO de situatie op werk voor zichzelf nodeloos ingewikkeld.
TO gaat al jaren met deze vrouw om. Is het dan altijd 1 richting verkeer geweest? Kwamen er alleen zinnige dingen uit vriendin’s mond wanneer het haarzelf betrof? En is haar analyse onzin wanneer het een ander (in dit geval TO) betreft?
Ik vond dat je daar op zijn minst over na moet denken alvorens je de confrontatie aangaat of besluit het contact te laten doodbloeden TO.
Daarnaast mag je dit voorval best gebruiken om, al dan niet samen met haar, de vriendschap nog eens tegen het licht te houden. Wellicht kunnen jullie beide leren van elkaars inzichten.
Op basis daarvan kun je vervolgens gaan bepalen wat je/jullie verder er mee willen. Waarbij iedere keuze goed is zolang je het maar weloverwogen en op basis van de juiste feiten doet.
Daarmee houd je het ook respectvol naar elkaar toe. Want je weet nooit wanneer je elkaar weer eens tegen komt.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
donderdag 10 december 2020 om 13:10
Volgens mij zit zij zelf in de slachtofferrol, niet jij. Ik snap dat je je zorgen over je baan wilde delen. De conflicten die ze heeft liggen zeker nooit aan haar?
Ik heb een collega die om de haverklap conflicten heeft. Soms valt ze iemand ook fysiek aan. Het is nooit haar schuld, iedereen is zo gemeen. En ze is nou eenmaal gevoelig, daar kan ze toch niks aan doen? Niet hoe dingen bij haar binnen komen inderdaad. Maar wel hoe ze ernaar handelt.
Ik was 2 jaar bevriend met haar geweest. Tegen mij deed ze niet zo. Wel haar verhalen over de conflicten die ze had. Vaak begreep ik haar ook. Tot ik ook ruzie met haar kreeg, die ze steeds groter maakte. We zijn nog steeds collega's en gaan ook zo elkaar om. Maar we zijn geen vriendinnen meer. Ze heeft inmiddels een andere collega als klaagpaal.
Ik heb een collega die om de haverklap conflicten heeft. Soms valt ze iemand ook fysiek aan. Het is nooit haar schuld, iedereen is zo gemeen. En ze is nou eenmaal gevoelig, daar kan ze toch niks aan doen? Niet hoe dingen bij haar binnen komen inderdaad. Maar wel hoe ze ernaar handelt.
Ik was 2 jaar bevriend met haar geweest. Tegen mij deed ze niet zo. Wel haar verhalen over de conflicten die ze had. Vaak begreep ik haar ook. Tot ik ook ruzie met haar kreeg, die ze steeds groter maakte. We zijn nog steeds collega's en gaan ook zo elkaar om. Maar we zijn geen vriendinnen meer. Ze heeft inmiddels een andere collega als klaagpaal.
donderdag 10 december 2020 om 14:01
In elke vriendschap heb je een soort rol en is er een patroon. Met deze vriendin is er ingeslopen dat zij de prater is en jij luistert. Dat is jouw rol en dat is het patroon. Dat weet je nu en het is aan jou om daar tevreden mee te zijn of niet. Als je dat niet wil laat je het toch gewoon doodbloeden.
Zou me ook niet gaan afvragen of je in de slachtoffer rol zit of niet, maar een ander vriendin zoeken die wel naar je wil luisteren. Best logisch dat je je zorgen maakt omdat je baan op de tocht staat en daar een keer met iemand over wil praten.
Zou me ook niet gaan afvragen of je in de slachtoffer rol zit of niet, maar een ander vriendin zoeken die wel naar je wil luisteren. Best logisch dat je je zorgen maakt omdat je baan op de tocht staat en daar een keer met iemand over wil praten.
donderdag 10 december 2020 om 14:12
Herkenbaar. Mijn vriendin beweert ook altijd dat de conflicten nooit aan haar liggen. Ook ik begrijp haar dan wel, gezien de argumenten die ze dan gebruikt. Maar ik merk dat mijn empathisch vermogen begint af te nemen.hondenmens schreef: ↑10-12-2020 13:10Volgens mij zit zij zelf in de slachtofferrol, niet jij. Ik snap dat je je zorgen over je baan wilde delen. De conflicten die ze heeft liggen zeker nooit aan haar?
Ik heb een collega die om de haverklap conflicten heeft. Soms valt ze iemand ook fysiek aan. Het is nooit haar schuld, iedereen is zo gemeen. En ze is nou eenmaal gevoelig, daar kan ze toch niks aan doen? Niet hoe dingen bij haar binnen komen inderdaad. Maar wel hoe ze ernaar handelt.
Ik was 2 jaar bevriend met haar geweest. Tegen mij deed ze niet zo. Wel haar verhalen over de conflicten die ze had. Vaak begreep ik haar ook. Tot ik ook ruzie met haar kreeg, die ze steeds groter maakte. We zijn nog steeds collega's en gaan ook zo elkaar om. Maar we zijn geen vriendinnen meer. Ze heeft inmiddels een andere collega als klaagpaal.
rednilv wijzigde dit bericht op 10-12-2020 14:13
0.09% gewijzigd
donderdag 10 december 2020 om 14:12
Dank je wel. Xmeisje22 schreef: ↑10-12-2020 14:01In elke vriendschap heb je een soort rol en is er een patroon. Met deze vriendin is er ingeslopen dat zij de prater is en jij luistert. Dat is jouw rol en dat is het patroon. Dat weet je nu en het is aan jou om daar tevreden mee te zijn of niet. Als je dat niet wil laat je het toch gewoon doodbloeden.
Zou me ook niet gaan afvragen of je in de slachtoffer rol zit of niet, maar een ander vriendin zoeken die wel naar je wil luisteren. Best logisch dat je je zorgen maakt omdat je baan op de tocht staat en daar een keer met iemand over wil praten.
