Relaties
alle pijlers
Man zegt geen sorry
zaterdag 19 december 2020 om 08:24
Mijn vriend en ik hebben een enkele keer ruzie. Op zich geen drama. We hebben verder een goede relatie.
Maar het begint me op te vallen dat ruzies escaleren omdat ik het niet accepteer als hij geen sorry zegt. Ik wil dan soms dat hij erkent dat hij fout zit maar ipv dat begint hij allerlei smoesjes te bedenken waarbij het er eigenijk op neer komt uiteindelijk dat ik me aanstel of een zeur ben.
De ruzie is pas opgelost als ik sorry zeg omdat ik me aanstel/ zeur. Daarna biedt hij soms ook zijn excuses aan.
Herkent iemand dit?
Maar het begint me op te vallen dat ruzies escaleren omdat ik het niet accepteer als hij geen sorry zegt. Ik wil dan soms dat hij erkent dat hij fout zit maar ipv dat begint hij allerlei smoesjes te bedenken waarbij het er eigenijk op neer komt uiteindelijk dat ik me aanstel of een zeur ben.
De ruzie is pas opgelost als ik sorry zeg omdat ik me aanstel/ zeur. Daarna biedt hij soms ook zijn excuses aan.
Herkent iemand dit?
ballenbak888 wijzigde dit bericht op 07-02-2021 18:49
Reden: Niet up to date
Reden: Niet up to date
56.87% gewijzigd
zaterdag 19 december 2020 om 10:28
MarieGristien schreef: ↑19-12-2020 10:14Jullie verdienen evenveel maar hij moet er veel meer uren voor werken? Is het dan niet logischer dat hij wat minder uren gaat maken en wat meer huishouden oppakt?
Natuurlijk niet, economische zelfstandigheid geldt ook voor mannen. De meest verdienende partner kan het zich beter veroorloven om wat uren en dus inkomen in te leveren.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 19-12-2020 10:33
0.12% gewijzigd
zaterdag 19 december 2020 om 10:28
zaterdag 19 december 2020 om 10:29
zaterdag 19 december 2020 om 10:31
Mijn man maakt gelukkig wel zijn excuses, maar hij vindt dat duidelijk moeilijker dan ik dat vind. Het raakt hem heel erg als hij iets "fout" doet, hij heeft wat deukjes in zijn zelfvertrouwen.
Wij praten tegenwoordig vaak over intenties in plaats van excuses. Was het je bedoeling om...? Het is zelden zijn bedoeling om mij een naar gevoel te geven. En dat kan hij makkelijker uitspreken. Het gaat mij ook niet om de sorry, maar om uitgesproken te hebben dat er iets niet gegaan is zoals bedoeld. Dat het dus niet zijn intentie was om mij te kwetsen/ een slecht gevoel te geven en dat we door het uitspreken dus ook de basis leggen om het volgende keer anders te doen. Dat werkt voor ons heel goed.
Wij praten tegenwoordig vaak over intenties in plaats van excuses. Was het je bedoeling om...? Het is zelden zijn bedoeling om mij een naar gevoel te geven. En dat kan hij makkelijker uitspreken. Het gaat mij ook niet om de sorry, maar om uitgesproken te hebben dat er iets niet gegaan is zoals bedoeld. Dat het dus niet zijn intentie was om mij te kwetsen/ een slecht gevoel te geven en dat we door het uitspreken dus ook de basis leggen om het volgende keer anders te doen. Dat werkt voor ons heel goed.
Het leven is niet eerlijk
zaterdag 19 december 2020 om 10:33
annemariem schreef: ↑19-12-2020 10:26Man: 'Ik kan langer doorwerken dus ik kom later thuis'
Jij: 'Zal ik dan je kookdienst vandaag even overnemen? Ben jij morgen aan de beurt.'
Waar is het probleem?
Waarom moet zij dat aanbieden? Waarom komt hij niet met de vraag of het hart schikt?
Als ik in mijn plannen heb gerekend op niet hoeven koken, dan ga ik niet aanbieden dat wel te doen. Bij ons loopt het prima dus bestaat dit issue eigenlijk niet maar bij TO loopt de afspraak na twee weken al mis. Hij had echt even beter zijn best moeten doen bij de overdracht.
zaterdag 19 december 2020 om 10:36
MarieGristien schreef: ↑19-12-2020 10:29En daarmee direct de sloof te worden van het gehele huishouden?
Nee, dat staat daar los van. Het gaat mij om de foute denkwijze in het algemeen dat de minstverdienende partner minder moet gaan werken.
Voor gelijkwaardigheid binnen een relatie zou juist de meestverdienende minder kunnen gaan werken.
zaterdag 19 december 2020 om 10:38
In grote lijnen ben ik dit met je eens hoor,yette schreef: ↑19-12-2020 10:14Afgezien van taken binnens- of buitenshuis, hebben jullie wel evenveel vrije tijd, Ballenbak?
Ik denk dat ik daarop zou aansturen. En als hij niet ziet wat er moet gebeuren, begin dan eens met het wekelijks (samen) maken van een to-do-list. Sommige wekelijkse taken kan je vastleggen, maar als jij nog druk bent en daardoor wellicht niet heel gezellig bent, is het voor hem misschien makkelijker om op zo'n lijst te zien wat er die week nog moet gebeuren dan dat jij sacherijnig taken uitdeelt. Of andersom. Hier zetten we beiden dingen op die lijst. Deze week had ik er bijv. op gezet dat de koelkast gesopt moet worden en er bepaalde mails op een reactie wachten, De Vader heeft er oa op gezet dat we 'sokkenkwartet' moeten spelen en dat de winterbanden onder mijn auto moeten. Zo hebben we nooit te maken met een partner die zichzelf grommend voorbij loopt met allerlei taken in haar/zijn achterhoofd, terwijl de ander al klaar is.
maar het zijn en blijven wel haar kinderen. Dat zij meer tijd kwijt is aan derde shift/sportclubs/huiswerk en hij dan vast wat voor zichzelf gaat doen vind ik dan niet zo heel gek: met een 2e ongelijke samenstelling kun je nu eenmaal niet àlles helemaal rechttrekken.
zaterdag 19 december 2020 om 10:38
Hij denkt er niet over na. Dan lijkt me 'dat zal hij ook best wel doen hoor' beet naief.
Als het budget het toelaat zou ik een schoonmaakhulp zoeken wanneer je werk veeleisender wordt. Een battle minder voor jullie en werkgelegenheid voor iemand anders.
Ga het samen dan wel alvast over basaal opruimen hebben (en weet dat je hem zal moeten herinneren daaraan), anders kan die hulp ook niks
Als het budget het toelaat zou ik een schoonmaakhulp zoeken wanneer je werk veeleisender wordt. Een battle minder voor jullie en werkgelegenheid voor iemand anders.
Ga het samen dan wel alvast over basaal opruimen hebben (en weet dat je hem zal moeten herinneren daaraan), anders kan die hulp ook niks
Heb lief, houd moed. Komt goed.
zaterdag 19 december 2020 om 10:42
Hebben jullie wel gezamenlijke financiën?Ballenbak888 schreef: ↑19-12-2020 09:39Ik wilde zo graag weer een koophuis dat ik denk ik een beetje te veel mijn kop in het zand gestoken heb. En nu is het lastig om terug te gaan naar hoe het was.
Maar goed, ik heb een lieverd die erg veel van me houdt, dingen repareert en onderhoudt. En hij is leuk voor mijn kinderen. En we hebben een leuk huis.
Dat hij geen huishouden doet is de 'prijs die ik betaal'. Het is niet anders.
Maar niet kunnen toegeven dat je fout zit of vervolgens met daden laten zien dat je fout zit vind ik wel een puntje dat dit alles me eigenijk niet waard is.
Ik ga een goed en rustig gesprek met hem aan.
zaterdag 19 december 2020 om 10:49
Meestal tijdens de verkeringstijd dat gedrag wat je niet bevalt al duidelijk wordt (door een correcte manier van reageren kan dit soms nog veranderen) maar kennelijk vond je het niet ernstig genoeg om hem te dumpen toen het niet overging. Dus doet hij daar nu geen moeite meer voor.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 19 december 2020 om 10:52
Ja natuurlijk; het is iets wat juist bindt.Roelanje schreef: ↑19-12-2020 10:31Mijn man maakt gelukkig wel zijn excuses, maar hij vindt dat duidelijk moeilijker dan ik dat vind. Het raakt hem heel erg als hij iets "fout" doet, hij heeft wat deukjes in zijn zelfvertrouwen.
Wij praten tegenwoordig vaak over intenties in plaats van excuses. Was het je bedoeling om...? Het is zelden zijn bedoeling om mij een naar gevoel te geven. En dat kan hij makkelijker uitspreken. Het gaat mij ook niet om de sorry, maar om uitgesproken te hebben dat er iets niet gegaan is zoals bedoeld. Dat het dus niet zijn intentie was om mij te kwetsen/ een slecht gevoel te geven en dat we door het uitspreken dus ook de basis leggen om het volgende keer anders te doen. Dat werkt voor ons heel goed.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 19 december 2020 om 11:03
https://www.google.nl/amp/s/www.falder. ... -zegt/amp/
https://www.psychologiemagazine.nl/advi ... elijk-toe/
Iemand vroeg naar linken over mannen die nooit hun ongelijk erkennen.
Mijn vriend is vandaag dan wel weer heel erg lief voor me en dekt te tafel enzo. Hij is veel te bang om me kwijt te raken. Ook al riep hij gisteren nog "dan verkopen we het huis toch en zet je me aan de kant?" (Drama, zucht).
Maar goed, het komt er dus op neer dat volgens jullie genoeg mannen hun ongelijk kunnen toegeven. Maar er zijn er dus ook genoeg die het niet kunnen.
Het lijkt in mijn ogen dus niet specifiek een mannending.
Mijn zoon heeft het ook wel. Lijkt erop dat als ze toegeven dat ze fout zitten dat ze bang zijn dat ze ook echt fout zitten en de ander (mij in dit geval) teleurstellen. Dat willen ze niet.
Op zich lief maar ik vind het een beetje onvolwassen gedrag eigenlijk. Toch?
https://www.psychologiemagazine.nl/advi ... elijk-toe/
Iemand vroeg naar linken over mannen die nooit hun ongelijk erkennen.
Mijn vriend is vandaag dan wel weer heel erg lief voor me en dekt te tafel enzo. Hij is veel te bang om me kwijt te raken. Ook al riep hij gisteren nog "dan verkopen we het huis toch en zet je me aan de kant?" (Drama, zucht).
Maar goed, het komt er dus op neer dat volgens jullie genoeg mannen hun ongelijk kunnen toegeven. Maar er zijn er dus ook genoeg die het niet kunnen.
Het lijkt in mijn ogen dus niet specifiek een mannending.
Mijn zoon heeft het ook wel. Lijkt erop dat als ze toegeven dat ze fout zitten dat ze bang zijn dat ze ook echt fout zitten en de ander (mij in dit geval) teleurstellen. Dat willen ze niet.
Op zich lief maar ik vind het een beetje onvolwassen gedrag eigenlijk. Toch?
zaterdag 19 december 2020 om 11:05
Ik snap wat je wil zeggen. In TO' s geval lijkt het daar inderdaad op.MarieGristien schreef: ↑19-12-2020 10:24TO en partner moeten dit helemaal zelf weten.
Ik probeer even de vanzelfsprekendheden te doorbreken. Het is helaas nog te vaak zo dat vrouwen het merendeel van het huishouden op zich nemen zodat de man fulltime kan blijven werken terwijl dit financieel gezien helemaal niet de meest logische keuze is.
Zelf vind ik het trouwens niet zo belangrijk wie het (meeste) geld binnen brengt, zolang beide partners zich maar in hun vakgebied kunnen blijven ontwikkelen en indien nodig hun eigen broek op kunnen houden. De sociale ongelijkheid in onze maatschappij is mijns inziens het eigenlijke probleem en dat verander je niet zo snel. Maar binnen een relatie kan je het gewoon eerlijk regelen, zowel financieel als mbt die persoonlijke ontwikkeling. Oók als je besluit dat een van beiden vaker of (tijdelijke) helemaal thuis is.
zaterdag 19 december 2020 om 11:17
Ballenbak888 schreef: ↑19-12-2020 11:03https://www.google.nl/amp/s/www.falder. ... -zegt/amp/
https://www.psychologiemagazine.nl/advi ... elijk-toe/
Iemand vroeg naar linken over mannen die nooit hun ongelijk erkennen.
Mijn vriend is vandaag dan wel weer heel erg lief voor me en dekt te tafel enzo. Hij is veel te bang om me kwijt te raken. Ook al riep hij gisteren nog "dan verkopen we het huis toch en zet je me aan de kant?" (Drama, zucht).
Maar goed, het komt er dus op neer dat volgens jullie genoeg mannen hun ongelijk kunnen toegeven. Maar er zijn er dus ook genoeg die het niet kunnen.
Het lijkt in mijn ogen dus niet specifiek een mannending.
Mijn zoon heeft het ook wel. Lijkt erop dat als ze toegeven dat ze fout zitten dat ze bang zijn dat ze ook echt fout zitten en de ander (mij in dit geval) teleurstellen. Dat willen ze niet.
Op zich lief maar ik vind het een beetje onvolwassen gedrag eigenlijk. Toch?
Uh, echt? Dat vind jij lief? Nadat hij gisteren zulke uitspraken deed?
Jij bent met weinig tevreden zeg!
zaterdag 19 december 2020 om 11:24
Dan weet je waar je aan toe bent.Ballenbak888 schreef: ↑19-12-2020 11:03
Mijn vriend is vandaag dan wel weer heel erg lief voor me en dekt te tafel enzo. Hij is veel te bang om me kwijt te raken. Ook al riep hij gisteren nog "dan verkopen we het huis toch en zet je me aan de kant?" (Drama, zucht).
zaterdag 19 december 2020 om 11:24
Sowieso vind ik het argument 'hij werkt meer' niet altijd relevant. Als je daar samen afspraken over hebt gemaakt en beiden tevreden bent dat de minder werkende partner dan ook meer in het huishouden doet; prima.
Maar er zijn genoeg mensen die zónder overleg heel veel uren maken. Als de ene partner op eigen initiatief ontzettend veel uren maakt zonder financiële noodzaak en zonder dit met de partner te overleggen, hoeft diegene echt niet met het argument aan te komen 'maar ik werk meer'.
Het gaat om onderlinge afspraken, beide verantwoordelijkheid nemen voor het eigen deel, je aan de gemaakte afspraken houden en in communicatie blijven erover. Hoe je het dan verder indeelt maakt geen bal uit.
Maar er zijn genoeg mensen die zónder overleg heel veel uren maken. Als de ene partner op eigen initiatief ontzettend veel uren maakt zonder financiële noodzaak en zonder dit met de partner te overleggen, hoeft diegene echt niet met het argument aan te komen 'maar ik werk meer'.
Het gaat om onderlinge afspraken, beide verantwoordelijkheid nemen voor het eigen deel, je aan de gemaakte afspraken houden en in communicatie blijven erover. Hoe je het dan verder indeelt maakt geen bal uit.
zaterdag 19 december 2020 om 11:24
TO, jullie hebben gewoon totaal andere levens en totaal andere ideeën over het voeren van een huishouding. Dat betekent dat er bij samenwonen en het voeren van een gezamenlijke huishouding een compromis nodig is, waarbij beiden zich aanpassen.
Soms zijn de verschillen zo groot dat dat niet lukt. Of het lukt niet om allebei evenveel water bij de wijn te doen. In zo geval kan een latrelatie een beter werkende optie zijn. Ik heb in mijn vriendenkring ook een dergelijk stel. Ze zijn al jaren gek op elkaar, maar zagen al meteen in dat samenwonen het hem niet gaat worden (denk aan een slordige verzamelaar met veel troep en een zeer georganiseerd en opgeruimd persoon).
Soms zijn de verschillen zo groot dat dat niet lukt. Of het lukt niet om allebei evenveel water bij de wijn te doen. In zo geval kan een latrelatie een beter werkende optie zijn. Ik heb in mijn vriendenkring ook een dergelijk stel. Ze zijn al jaren gek op elkaar, maar zagen al meteen in dat samenwonen het hem niet gaat worden (denk aan een slordige verzamelaar met veel troep en een zeer georganiseerd en opgeruimd persoon).
zaterdag 19 december 2020 om 11:26
In het geval van je vent heeft het gewoon te maken met valse trots en het niet willen erkennen dat hij een ander kwetst uit egoïstische redenen. Zou er dan ook niet meer op aandringen dat hij excuses maakt want dan weet je bij voorbaat al dat het niet gemeend is. Deze man is niet instaat om oprecht spijt te hebben dat hij een ander kwetst met zijn gedrag. Dat hij een keer het tafeltje dekt doet hij enkel zodat hij je op een makkelijke manier toch zover kan krijgen dat je hem zijn hufterige gedrag vergeeft. En een kinderhand is gauw gevuld, blijkt.Ballenbak888 schreef: ↑19-12-2020 11:03https://www.google.nl/amp/s/www.falder. ... -zegt/amp/
https://www.psychologiemagazine.nl/advi ... elijk-toe/
Iemand vroeg naar linken over mannen die nooit hun ongelijk erkennen.
Mijn vriend is vandaag dan wel weer heel erg lief voor me en dekt te tafel enzo. Hij is veel te bang om me kwijt te raken. Ook al riep hij gisteren nog "dan verkopen we het huis toch en zet je me aan de kant?" (Drama, zucht).
Maar goed, het komt er dus op neer dat volgens jullie genoeg mannen hun ongelijk kunnen toegeven. Maar er zijn er dus ook genoeg die het niet kunnen.
Het lijkt in mijn ogen dus niet specifiek een mannending.
Mijn zoon heeft het ook wel. Lijkt erop dat als ze toegeven dat ze fout zitten dat ze bang zijn dat ze ook echt fout zitten en de ander (mij in dit geval) teleurstellen. Dat willen ze niet.
Op zich lief maar ik vind het een beetje onvolwassen gedrag eigenlijk. Toch?
zaterdag 19 december 2020 om 11:36
Dit. Jullie staan er beide totaal anders in. Dat kan. Maar dan is het een middenweg zoeken en deel accepteren van elkaar. Hij een beetje meer. Jij beetje minder.MarieGristien schreef: ↑19-12-2020 09:25Waarom vind je dit jouw verantwoordelijkheid en jouw schuld?
De één vindt sneller iets vies dan de ander, dus je zal een gesprek met elkaar moeten hebben over welke wensen en verwachtingen jullie beiden hebben en daarover een compromis moeten sluiten waarbij je ook hygiëne in acht neemt (de wc eens in de 5 weken lijkt me nu ook weer niet de bedoeling).
Of ieder eigen huishouden voeren. Want dit frustreert je alleen maar...
zaterdag 19 december 2020 om 11:53
Eens. Vaak is het niet nodig om zoveel te werken. Als iemand dan toch besluit zich volledig op werk te storten, dan is dat de eigen keuze, maar geen reden om al het overige werk in de schoenen van de ander te schuiven. Alles boven de 32- 40 uur kun je zien als hobby.GreenLadyFern schreef: ↑19-12-2020 11:24Sowieso vind ik het argument 'hij werkt meer' niet altijd relevant. Als je daar samen afspraken over hebt gemaakt en beiden tevreden bent dat de minder werkende partner dan ook meer in het huishouden doet; prima.
Maar er zijn genoeg mensen die zónder overleg heel veel uren maken. Als de ene partner op eigen initiatief ontzettend veel uren maakt zonder financiële noodzaak en zonder dit met de partner te overleggen, hoeft diegene echt niet met het argument aan te komen 'maar ik werk meer'.
Het gaat om onderlinge afspraken, beide verantwoordelijkheid nemen voor het eigen deel, je aan de gemaakte afspraken houden en in communicatie blijven erover. Hoe je het dan verder indeelt maakt geen bal uit.
Dat ontslaat je niet van de verantwoordelijkheden die je thuis hebt. Er moet nu eenmaal schoongemaakt en gekookt worden, kleding moet schoon worden en zo nog tig zaken die geregeld moeten worden.
zaterdag 19 december 2020 om 12:02
Ik vind het vragen om problemen als je zo denkt. Welke persoonlijke verplichtingen iemand ook meeneemt in een nieuwe relatie - een veeleisende baan of onbetaalde verplichtingen als kinderen of mantelzorg voor familie, op het moment dat je besluit om samen een huishouden te runnen, zijn dat allemaal uren die meetellen als je bepaalt hoe de overige taken verdeeld moeten worden. Wie wat doet, maakt niet uit. Maar doe wat. Als je partner bijvoorbeeld kinderen meeneemt in een relatie, lijkt het me logisch dat hij/zij daar de verantwoordelijkheid voor blijft houden. Of en hoeveel jij je daarmee bemoeid, moet je samen afspreken. Maar aangezien je hebt besloten om je leven te delen met iemand die dergelijke verplichtingen heeft, betekent dat wel dat jij dan dus andere taken op je neemt zodat je beiden ongeveer evenveel belast wordt en beiden evenveel vrije tijd hebt.drominique schreef: ↑19-12-2020 10:38In grote lijnen ben ik dit met je eens hoor,
maar het zijn en blijven wel haar kinderen. Dat zij meer tijd kwijt is aan derde shift/sportclubs/huiswerk en hij dan vast wat voor zichzelf gaat doen vind ik dan niet zo heel gek: met een 2e ongelijke samenstelling kun je nu eenmaal niet àlles helemaal rechttrekken.
Jij noemt sporten trouwens ook in je rijtje. Bij ons valt dat onder vrije tijd.
zaterdag 19 december 2020 om 12:14
Ik ook. Waarom niet gewoon samen een weekmenu maken en alles in huis halen en dan per dag bekijken wie kookt.
Blijkbaar had man/vriend van to dus gister na zn werk nog boodschappen moeten doen voor die avond. Dat kan hoor, maar zou ook Makkelijk zijn als dat al in huis was toch.
En als man dan aangeeft dat hij niet kan koken omdat hij moet overwerken, nou dan kookt to en laat een restje over voor man. Zou dat echt niet als een probleem zien. En ook al gaat het om een kerstborrel, ook prima toch dat man daar heen gaat en dat to dan kookt omdat zij toch thuis is? Moet hij perse vroeg naar huis omdat hij moet koken volgens het schema.
Maar ben het er wel mee eens dat ie uiteraard op je app moet reageren. Kan aangeven dat het fijn zou zijn dat jij kookt, of dat hij na zn werk eten meeneemt voor jullie samen.
Maar er moet meer spelen. Geloof niet dat dit voorbeeld in mijn relatie echt een groot probleem zou zijn.
zaterdag 19 december 2020 om 12:16
Ik kook ook 6 of 7 dagen per week, omdat ik eerder thuis ben of zelfs de hele dag thuis ben. Maakt me weinig uit. Ik verzin ook het weekmenu. Maar man doet genoeg andere dingen, dus ik vind het prima zo.Ballenbak888 schreef: ↑19-12-2020 09:01Ik ben altijd eerder thuis. Betekent dat dan automatisch dat ik altijd kook? De vraag is niet verwijtend bedoelt maar een serieuze vraag. Misschien moet ik gewoon niet zeuren en altijd koken.
