
30 weken en verkorte baarmoedermond

donderdag 24 december 2020 om 17:05
Hele middag in het ziekenhuis geweest vanwege buikpijn. Met de baby is alles in orde, maar de baarmoedermond blijkt nog maar 16/17 mm te zijn. Dat was voor mij best een verrassing, ruim tien weken geleden had de baarmoedermond in ieder geval een normale lengte.
Omdat ze denken dat de buikpijn toch geen weeën zijn, mocht ik weer naar huis. Rustig aan doen, en als de pijn verergert, meteen bellen en komen.
Als ik google lees ik dingen over opname (hebben ze bij mij over getwijfeld), longrijpers, volstrekte bedrust en voortdurende controles. Bij mij doen ze dat dus allemaal niet. De arts zei dat de nieuwste onderzoeken uitwijzen dat een afwachtende houding nu het beste is. Ik zit bij een universitair ziekenhuis, dus geloof het in principe wel.
Maar ik vind het wel vervelend nieuws. Het is ook echt flink verkort dus. Zitten hier mensen met een vergelijkbaar verhaal, en hoe is dat verder gegaan?
Omdat ze denken dat de buikpijn toch geen weeën zijn, mocht ik weer naar huis. Rustig aan doen, en als de pijn verergert, meteen bellen en komen.
Als ik google lees ik dingen over opname (hebben ze bij mij over getwijfeld), longrijpers, volstrekte bedrust en voortdurende controles. Bij mij doen ze dat dus allemaal niet. De arts zei dat de nieuwste onderzoeken uitwijzen dat een afwachtende houding nu het beste is. Ik zit bij een universitair ziekenhuis, dus geloof het in principe wel.
Maar ik vind het wel vervelend nieuws. Het is ook echt flink verkort dus. Zitten hier mensen met een vergelijkbaar verhaal, en hoe is dat verder gegaan?



donderdag 24 december 2020 om 18:00
En betekende dat dan helemaal niks meer doen? Of nog wel een wandelingetje af en toe? M’n conditie is al zo belabberd


donderdag 24 december 2020 om 18:07
Ik kreeg echt weeën, dus bij mij betekende het echt niets doen. Vanaf 34 weken liep ik weer een beetje rond.mybestfriend schreef: ↑24-12-2020 18:00En betekende dat dan helemaal niks meer doen? Of nog wel een wandelingetje af en toe? M’n conditie is al zo belabberd![]()
Mijn dagen bestaan als ik zwanger ben voornamelijk uit liggen en af en toe naar de wc lopen.
donderdag 24 december 2020 om 19:32
Straks heb je een baby en kom je helemaal nergens aan toe. Lekker op de bank installeren en niksen. Probeer het even twee weekjes, daarna merk je vast wel of het beter gaat (en je dus meer kunt bewegen) of slechter en je voor bedrust en alles wat erbij komt in het ziekenhuis moet worden opgenomen. Voor nu hebben de artsen nog hoop zo te lezen dat niet hoeft, dus hup op de bank en zachtjes broeden op je baby en lekker binnenhouden. Veel sterkte!mybestfriend schreef: ↑24-12-2020 18:00En betekende dat dan helemaal niks meer doen? Of nog wel een wandelingetje af en toe? M’n conditie is al zo belabberd![]()
donderdag 24 december 2020 om 21:03
Precies een jaar geleden ben ik na een paar dagen achter elkaar metingen ivm aanhoudende buikpijn met ongeveer 25 weken in eerste instantie 24u opgenomen met een verkorte baarmoederhals om te zien wat het zou doen. Ik ben toen naar huis gestuurd met rust en de buikpijn niet uitlokken, in mijn geval betekende dat echt broeden op de bank. Het is toen 6 wk stabiel gebleven en toen dacht ik dat ik wel even een boodschap kon gaan doen...in die nacht weer heftige buikpijn en een opname ivm verslechtering en harde buiken duidelijk op ctg en was er nog 1.6cm over, echt op de grens voor dat ziekenhuis van longrijpers en weeënremmers. Dit aangekeken tot halverwege de volgende dag en weer met rust naar huis gelukkig. Maar bij mij was wat doen dus meteen een trigger voor buikpijn en meer verkorting. Ze is uiteindelijk tot 40+6 blijven zitten, toen werd ik ingeleid maar ik liep toen al zeker 2 weken met 3 cm ontsluiting. Ik zou zeggen heel rustig aan op de bank gaan broeden en netflixen tot je het spuugzat bent en vooral luisteren naar je lijf en jouw gevoel en anders gewoon weer aan de bel trekken, daar zijn ze voor. Sterkte!


donderdag 24 december 2020 om 21:32
Ik weet niet of je de vraag aan mij stelde?mybestfriend schreef: ↑24-12-2020 21:26Dank voor je bericht. Maar jij hebt geen weeënremmers en longrijping gekregen toen?
Maar ik kreeg bij de eerste met 25 weeën, maar toen was mijn baarmoederhals nog acceptabel en hij korte niet verder in. Zo’n 2,5 cm. Ik ben wel met regelmaat opgenomen, omdat ik weeën had die om de twee minuten kwamen .
Na de 34 is er niets meer opgemeten en uiteindelijk beviel ik spontaan bij 39 weken.
Bij de tweede had ik een verkorte baarmoederhals bij 20 weken. 2 cm meen ik, maar bijna geen vroegtijdige weeën. Ik heb gewoon rustig aan gedaan en uiteindelijk bevallen met 38 weken ivm pre eclamsie
Bij de derde vroegtijdige weeën op 17 weken, maar een baarmoederhals van 4,5 centimeter. Met 19 weken lag ik snachts wakker van de weeen en in het ziekenhuis bleek mijn baarmoederhals 2 cm.
Maar op 19 weken krijg je geen remmers, dat doen ze pas bij 24 weken.
Ik kreeg toen het advies om plat te gaan liggen om hopelijk de 24 weken te halen.
Met platliggen werd mijn baarmoederhals weer wat langer ( rond de 2,8 cm)
En deze zwangerschap heb ik uitgelegen met weeën tot de 38 weken, toen kreeg ik pre eclamsie

donderdag 24 december 2020 om 21:37
Jee Nicco, wat heftig allemaal! Dat waren geen ontspannen zwangerschappen.
Ik heb nog steeds buikpijn helaas, maar ze vermoeden dat het dus geen weeën zijn. Wat dan wel, weten ze ook niet. Misschien darmen? Verder had ik ook wat eiwit in de urine en een verhoogde hartslag. Maar geen koorts en een goede bloeddruk. Morgen moet ik weer bellen als de buikpijn niet minder is geworden.
De baarmoedermond was wel nog gesloten, dat schijnt wel weer wat gunstiger te zijn.
Ben nu wel aan het tellen... elke dag erbij is er weer een. Zaterdag 31 weken.
Ik heb nog steeds buikpijn helaas, maar ze vermoeden dat het dus geen weeën zijn. Wat dan wel, weten ze ook niet. Misschien darmen? Verder had ik ook wat eiwit in de urine en een verhoogde hartslag. Maar geen koorts en een goede bloeddruk. Morgen moet ik weer bellen als de buikpijn niet minder is geworden.
De baarmoedermond was wel nog gesloten, dat schijnt wel weer wat gunstiger te zijn.
Ben nu wel aan het tellen... elke dag erbij is er weer een. Zaterdag 31 weken.

donderdag 24 december 2020 om 21:49
Nee , ik vind zwanger zijn echt verschrikkelijk.mybestfriend schreef: ↑24-12-2020 21:37Jee Nicco, wat heftig allemaal! Dat waren geen ontspannen zwangerschappen.
Ik heb nog steeds buikpijn helaas, maar ze vermoeden dat het dus geen weeën zijn. Wat dan wel, weten ze ook niet. Misschien darmen? Verder had ik ook wat eiwit in de urine en een verhoogde hartslag. Maar geen koorts en een goede bloeddruk. Morgen moet ik weer bellen als de buikpijn niet minder is geworden.
De baarmoedermond was wel nog gesloten, dat schijnt wel weer wat gunstiger te zijn.
Ben nu wel aan het tellen... elke dag erbij is er weer een. Zaterdag 31 weken.
Vooral de angst dat het mis kan gaan.
Ik durf niets over je buikpijn te zeggen. Ik weet wel dat mijn wee activiteit altijd goed te meten was, behalve tijdens mijn bevallingen

Ik zou bij twijfel bellen! Zeker onder de 34 weken, omdat je dan nog wee remmers kan krijgen en echt zo veel mogelijk liggen. Wel af en toe naar de wc lopen en douchen enzo want je moet wel een klein beetje bewegen.
En probeer blij te zijn dat je al 30, bijna 31 weken bent!! De overlevingskansen zijn echt heel goed rond dit termijn! Al wil je natuurlijk niet bevallen nu.

donderdag 24 december 2020 om 22:06
Ja dat zei de arts/echoscopist ook ‘Gelukkig ben je al bijna 31 weken’. En dat vind ik natuurlijk ook, maar het is toch best een hoop gedoe hoor, bevallen met deze termijn.
Heb kerst afgezegd, man gaat nu met de kinderen alleen naar schoonouders. Ik zag hier op het forum Lotte als tip voorbij komen op Videoland
Heb kerst afgezegd, man gaat nu met de kinderen alleen naar schoonouders. Ik zag hier op het forum Lotte als tip voorbij komen op Videoland
![Happy :-]](./../../../smilies/77_happy.gif)

donderdag 24 december 2020 om 22:18
Ja, dat wil je ook liever niet. Maar na de 30 weken is het vooruitzicht in elk geval goed!mybestfriend schreef: ↑24-12-2020 22:06Ja dat zei de arts/echoscopist ook ‘Gelukkig ben je al bijna 31 weken’. En dat vind ik natuurlijk ook, maar het is toch best een hoop gedoe hoor, bevallen met deze termijn.
Heb kerst afgezegd, man gaat nu met de kinderen alleen naar schoonouders. Ik zag hier op het forum Lotte als tip voorbij komen op Videoland![]()
Goed van je! Lekker netflixen en kopjes thee drinken !
vrijdag 25 december 2020 om 09:12
Geen idee hoe ik kan quoten, ik ben niet zo actief hier, maar dit is helaas een heel herkenbaar verhaal en ik vond ervaringen van anderen ook fijn om te lezen. Maar ik heb geen weeënremmers en longrijpers gekregen uiteindelijk, omdat er geen weeën waren, alleen die buikpijn die langzaam af nam. Ze hebben ze er deels ook op mijn verzoek voor gekozen om niets toe te dienen en af te wachten. Ik moest toen van ziekenhuis A naar B ivm geen plek voor opname in ziekenhuis A en ziekenhuis B had een heel ander protocol. Uiteindelijk heb ik in ziekenhuis B wel mogen afwachten, wat ze in ziekenhuis A ook wilden doen. B wilde me meteen aan de weeënremmers en longrijpers en niet nog een keer meten, wat op mijn verzoek uiteindelijk wel gedaan is en omdat dit onveranderd was na 12u mocht ik toch gewoon naar huis met wederom rust.
Bij de minste klachten zeker weer bellen vandaag en inderdaad minimale loopjes in huis verder, thee zorgt voor genoeg loopjes. En vraag gewoon of ze nog een keer willen checken als je weer naar het ziekenhuis gaat. Elke arts/verloskundige staat er toch net weer anders in is mijn ervaring. Geen risico nemen en hopelijk blijft de kleine nog weken in je buik zitten, sterkte nogmaals!
Bij de minste klachten zeker weer bellen vandaag en inderdaad minimale loopjes in huis verder, thee zorgt voor genoeg loopjes. En vraag gewoon of ze nog een keer willen checken als je weer naar het ziekenhuis gaat. Elke arts/verloskundige staat er toch net weer anders in is mijn ervaring. Geen risico nemen en hopelijk blijft de kleine nog weken in je buik zitten, sterkte nogmaals!

vrijdag 25 december 2020 om 10:45

vrijdag 25 december 2020 om 11:12
Dank voor jullie reacties! De arts heeft gezegd dat ik het wel rustig aan moest doen, maar niet dat ik volledige bedrust moet houden. Ik heb flink gelezen op internet, en ook jullie verhalen, en met deze lengte wordt die rust verder vaak toch wel geadviseerd. Er zijn vier mensen met me bezig geweest gisteren in het ziekenhuis, en ze hebben overlegd over opname, en toen zijn ze dus toch tot naar huis sturen gekomen, en verder niks doen.
De buikpijn is gelukkig praktisch over. Maar ik baal wel. Ook dat mijn man (die helemaal niet klaagt hoor) de kar moet trekken, en ik heb een druk gezin. Het ging al moet echt goed deze zwangerschap. Maar ja, het belangrijkste is natuurlijk dat de baby nog zo lang mogelijk blijft zitten, en als ik daar ook maar een beetje invloed op kan hebben, moet ik die kans natuurlijk grijpen.
De buikpijn is gelukkig praktisch over. Maar ik baal wel. Ook dat mijn man (die helemaal niet klaagt hoor) de kar moet trekken, en ik heb een druk gezin. Het ging al moet echt goed deze zwangerschap. Maar ja, het belangrijkste is natuurlijk dat de baby nog zo lang mogelijk blijft zitten, en als ik daar ook maar een beetje invloed op kan hebben, moet ik die kans natuurlijk grijpen.

vrijdag 25 december 2020 om 12:25
Hier was het advies dus rust tot zeker 34 weken, daarna vond het ziekenhuis het wel veilig als de weeën zouden doorzetten.mybestfriend schreef: ↑25-12-2020 11:12Dank voor jullie reacties! De arts heeft gezegd dat ik het wel rustig aan moest doen, maar niet dat ik volledige bedrust moet houden. Ik heb flink gelezen op internet, en ook jullie verhalen, en met deze lengte wordt die rust verder vaak toch wel geadviseerd. Er zijn vier mensen met me bezig geweest gisteren in het ziekenhuis, en ze hebben overlegd over opname, en toen zijn ze dus toch tot naar huis sturen gekomen, en verder niks doen.
De buikpijn is gelukkig praktisch over. Maar ik baal wel. Ook dat mijn man (die helemaal niet klaagt hoor) de kar moet trekken, en ik heb een druk gezin. Het ging al moet echt goed deze zwangerschap. Maar ja, het belangrijkste is natuurlijk dat de baby nog zo lang mogelijk blijft zitten, en als ik daar ook maar een beetje invloed op kan hebben, moet ik die kans natuurlijk grijpen.
Ik zou dus proberen om echt echt heel rustig aan te doen tot de 34 weken, dan zit je echt in een veilige zone. En dat is maar 3 weekjes? Misschien is dat meer behapbaar ?


zaterdag 2 januari 2021 om 10:47
Omdat ik zelf ook altijd een update wel leuk vind, en als ik Google het prettig vind als het verloop ook bekend is:
De 32 weken vandaag gehaald. Van de week had er nog een arts gebeld. Volledige bedrust is achterhaald, ik mag gewoon zitten en kleine loopjes doen (zoals jullie ook al zeiden). Per dag een kwartier buiten lopen. En ‘over een paar weken’ kan dat weer opgebouwd worden.
De kans op vroeggeboorte is ‘maar een paar procenten‘ verhoogd. Ze gaan geen nieuwe meting doen omdat zowel een nog kortere als een langere baarmoedermond niets verandert aan de adviezen. Pas als ik weeën krijg gaan ze een behandeling starten (weeënremmers en longrijpers).
Mijn volgende afspraak is pas over vier weken! Volgens mij laat een verloskundige je in deze fase om de week komen?! Maar ik vind het wel prima zo.
De 32 weken vandaag gehaald. Van de week had er nog een arts gebeld. Volledige bedrust is achterhaald, ik mag gewoon zitten en kleine loopjes doen (zoals jullie ook al zeiden). Per dag een kwartier buiten lopen. En ‘over een paar weken’ kan dat weer opgebouwd worden.
De kans op vroeggeboorte is ‘maar een paar procenten‘ verhoogd. Ze gaan geen nieuwe meting doen omdat zowel een nog kortere als een langere baarmoedermond niets verandert aan de adviezen. Pas als ik weeën krijg gaan ze een behandeling starten (weeënremmers en longrijpers).
Mijn volgende afspraak is pas over vier weken! Volgens mij laat een verloskundige je in deze fase om de week komen?! Maar ik vind het wel prima zo.
zaterdag 2 januari 2021 om 21:43
Ook mijn baarmoederhals werkte bij mijn twee zwangerschappen niet naar behoren. Mijn oudste dochter is met 30 weken geboren. Bij mijn tweede zwangerschap werd ik beter in de gaten gehouden en heb ik met 23 weken met spoed een cerclage gekregen. Deze ging er met 36 weken uit en ondanks de constante harde buiken en de paar cm ontsluiting bleef onze tweede dochter gewoon zitten en ben ik met 38 weken ingeleid.