Vriendin zegt vriendschap op

WyonaR schreef: ↑

10-01-2021 10:51

Dank voor jullie reacties! Er is voor zover ik weet geen sprake van vreemdgaan ofzo en er is ook geen roddelcultuur. Ik heb wel gereageerd op de mail, met de mededeling dat ik haar besluit respecteer maar dat ze bij mij altijd welkom blijft. Uiteraard om een verklaring gevraagd, maar niet gekregen. Wel heb ik aanwijzingen/weet ik dat ze mentaal slecht in haar vel zit, al langere tijd. Vanwege privacy kan ik geen details daarover geven. Maar ze weet dus wel dat ze gewoon nog terug kan bij mij. Volgens mij kan ik nu verder niks, maar de situatie is heel rot. Voel me er down onder.

Je hebt goed gereageerd vind ik. Probeer het voor jezelf los te laten nu.

Blankepit schreef: ↑

10-01-2021 11:21

Wat wel apart is dat haar partner niets wil zeggen. Ik bedoel, het is haar beslissing, daar zou hij geen last van moeten hebben dus zou hij gewoon vrij moeten zijn om hierover te praten.

Waarom?
Je weet toch helemaal niet waarom die vriendin afstand neemt van iedereen. Dus kan je ook niet zeggen dat hij er geen last van moet hebben. Wie weet speelt er iets tussen hun en heeft hij zelf ook geen zin om het er maar met jan en alleman over te hebben.

viva-life22 schreef: ↑

10-01-2021 11:48

Waarom?
Je weet toch helemaal niet waarom die vriendin afstand neemt van iedereen. Dus kan je ook niet zeggen dat hij er geen last van moet hebben. Wie weet speelt er iets tussen hun en heeft hij zelf ook geen zin om het er maar met jan en alleman over te hebben.

Ik zit me af te vragen in welke omstandigheden ik geheimhouding van mijn partner zou vragen in een dergelijke situatie. Ik respecteer mijn partner daarvoor teveel denk ik.

clivia52 schreef: ↑

10-01-2021 11:38

dan leest zij hoe down TO is.

Jemig wat reageer jij naar zeg.

Niet netjes van haar om de vriendschap op te zeggen zonder uitleg. Zeker als je elkaar bijna dagelijks sprak. Misschien voelt ze zich ergens schuldig over en durft ze het niet te zeggen.

Merel7 schreef: ↑

10-01-2021 07:14

Hier is duidelijk meer aan de hand. Grote kans dat het niets met jou persoonlijk te maken geeft.

Wat bladiebla zegt is zeker een goed idee.
Ik zou gewoon met een bos bloemen naar haar toe gaan en vragen of je haar ergens mee kunt helpen.

Dat zou ik niet doen, want dan moet ze weer reageren terwijl ze al zegt geen contact te willen. Met een kaartje hoeft ze niet (meteen) te reageren.

Hoi TO.

Ik zou het laten rusten, hoe moeilijk ook. ik denk niet dat de oorzaak bij jou ligt, dat moet je echt loslaten. Of is er recent in jouw beleving wel iets geweest?Bespreek/deel het met je partner.

Geef je vriendin de tijd en ruimte om erop terug te komen. Mocht je haar tegenkomen gewoon normaal doen. Zelf heb je nu het maximale gedaan en mocht later blijken dat ze echt ziek is, stuur dan een kaartje en zeg dat je er voor haar wil zijn (mits je zelf wilt).

WyonaR schreef: ↑

10-01-2021 11:33

Dank nogmaals.... helemaal zeker ervan ben ik niet hoor, dat ze nog steeds meeleest op dit forum. Dus ik hoef ook geen antwoord via dit medium.
Ik ben benieuwd of er nog meer mensen zijn die zoiets hebben meegemaakt en of je er dan later nog achter bent gekomen hoe het zit. Voor nu ben ik vooral bang dat ik haar tegenkom in het dorp bij de boodschappen ofzo. Of haar ouders tegen het lijf loop. Die wonen hier ook en ken ik natuurlijk ook goed. Uiteraard wil ik ze nergens in betrekken maar weet ook niet of ik me een houding weet te geven.

Gewoon vriendelijk gedag zeggen, zou ik doen, maar niet om haar gaan vragen.

Als je haar ouders tegenkomt, zou ik wel even een praatje maken. Tenminste als je dit normaal ook deed.

En vragen hoe het gaat met hun dochter / jouw vriendin. Zeg dat je je zorgen maakt, omdat je weet dat ze niet lekker in haar vel zit.

Dat is gewoon open en eerlijk.

Ik zou mezelf behoorlijk zorgen maken, het is zo'n groot gebaar om met een hele vriendengroep te breken, en ze zit slecht in haar vel. Is ze zo depressief dat ze misschien zichzelf iets aan zou doen?

Ik snap het ook niet, ik heb een tijd geleden de vriendschap met iemand opgezegd, maar daar ook duidelijk de reden van gegeven: die persoon was erg jaloers en maakte vaak daardoor nare opmerkingen en roddelde enorm over iedereen / stokerig gedrag tussen mensen die elkaar kenden. Dan weet iemand tenminste wel waar hij / zij aan toe is. En kan iemand daar lering uit trekken. Maar wat jouw vriendin doet, zeker omdat jullie elkaar elke dag wel spraken -d at is echt heel vreemd.

Ook zoiets meegemaakt met mijn toen beste vriend. 10 jaar lang ongeveer alles met elkaar meegemaakt. In de maanden ervoor merkte ik 'iets', kon er de vinger niet opleggen. Bespreekbaar gemaakt, ik zag spoken en wat ik dacht te merken was een reflectie van mijn eigen onzekerheid volgens hem... en toen uit het niets, net als jij, ook een mail waarin BAM de vriendschap werd opgezegd. Waarin ook duidelijk werd gemaakt dat het niet de bedoeling was dat we er nog over in gesprek gingen en of ik de huissleutels die ik had (ja, zo goed was onze vriendschap daarvoor) even per post wilde opsturen. Je vraag is hoe ik daar mee om ben gegaan. Ik heb gedaan wat hij wilde; nul niks nada laten horen en die huissleutels ook niet opgestuurd. Hij ging de sloten maar vervangen. Wat de reden ook was, of ik iets fout zou hebben gedaan, persoonlijke omstandigheden van zijn kant... het kan allemaal en het is iemands eigen keuze om vanwege zijn/haar eigen redenen niet verder te willen met een vriendschap. Maar om dán zo hard en kil de deur dicht te smijten na alles wat je met elkaar heb meegemaakt en hoe sterk de band altijd was vond ik deze actie werkelijk onbegrijpelijk. En dat maakte het eerlijk gezegd ook makkelijker om er minder mee te zitten. De schade in mijn hart die hij er op deze manier mee had veroorzaakt was voor mij zo groot dat ik toen ook niet meer de behoefte voelde om te laten weten dat mijn deur nog openstond of er diep verdrietig over te zijn. Het is nu een jaar of vijf geleden, ik heb hem sindsdien nooit meer gezien of gesproken. Mocht hij ooit toch nog eens contact zoeken dan zal ik zijn verhaal aanhoren en that's it. Voor mij komt het namelijk nooit meer goed met iemand die op deze manier een goede en diepe vriendschap heeft beeindigt. Zelfs niet op het level kennissen. Vanwege de lange duur van de vriendschap en de herinneringen komt hij in mijn hoofd nog wel eens voorbij. Ik kan op de leuke herinneringen met plezier en warmte terugkijken en tegelijk ook als iets dat is geweest. Het is zijn keuze geweest dat de vriendschap niet meer bestaat en het is mijn keuze dat dit altijd zo zal blijven. Daarom dat ik toen ook geen enkele poging heb gedaan d.m.v. een mailtje, kaartje, voor de deur staan etc. Ik heb er voor gekozen liever mijn aandacht te besteden aan die gene(n) waarmee de vriendschap over en weer is en waarin dit ook uit openheid en eerlijkheid bestaat. Het kost mij te veel energie met mensen om te gaan die zaken niet uitspreken waarbij ik vervolgens moet gissen wat er onder water mogelijk misschien zou kunnen spelen. Trek het je echt niet persoonlijk aan. Het zegt meer over haar dan over jou.

@seabert81, wat heftig zeg!
Ik snap je helemaal, dit is zo raar gegaan, had dan zelf ook niet meer de sleutels teruggestuurd.

Luci_Mster2 schreef: ↑

10-01-2021 10:29

Ik wil het gewoon even van me afschrijven en ben ook wel benieuwd hoe jullie met deze situatie om zouden gaan.


Ik zou vragen wat er is door te bellen of op de mail of app. Krijg ik daar geen reactie op dan laat ik het. Je kan verder niet zo veel. Je kan moeilijk uit haar wringen.

Ik zou geen kaarten sturen en al helemaal niet aan de deur gaan staan met bloemen.

Ze wil dat niet, dus gewoon niet doen. Dat vraagt ze dan niet voor niets.

En als ze het stiekem wel wil en denkt zo een punt te maken over een of ander en hoopt dat je achter haar aan gaat lopen met aandacht en vragen dan is het puur een aandachtsvragerij, ik zou daar echt geen zin in hebben.

Eens.

Gya2020 schreef: ↑

10-01-2021 08:08

Verder als een vriendin van mij zoiets zou doen per mail zou ik ook de reden willen weten. Dit is echt aandacht trekken.

Aandacht trekken? Van die vriendin die de vriendschap heeft verbroken? Waarom denk je dat?

Ik heb onlangs ook een vriendschap verbroken, en dat betekent dus de vriendschap verbreken. Niet om aandacht vragen. Ik wil haar niet meer spreken, zien of anderzins iets van haar vernemen.

Echt, aandachttrekken? Ik vind het zo’n bijzondere gedachtengang, leg eens uit, misschien snap ik het dan.

Blankepit schreef: ↑

10-01-2021 11:53

Ik zit me af te vragen in welke omstandigheden ik geheimhouding van mijn partner zou vragen in een dergelijke situatie. Ik respecteer mijn partner daarvoor teveel denk ik.

Ehm, andersom denk ik. Zij vraagt misschien/waarschijnlijk helemaal geen geheimhouding. Hij heeft zijn prioriteiten gewoon op orde, en die liggen bij haar. Zoals het ook zou moeten. Natuurlijk hou je dan je mond.

La-Gamine schreef: ↑

10-01-2021 19:15

Ehm, andersom denk ik. Zij vraagt misschien/waarschijnlijk helemaal geen geheimhouding. Hij heeft zijn prioriteiten gewoon op orde, en die liggen bij haar. Zoals het ook zou moeten. Natuurlijk hou je dan je mond.

Bij voetwratten, financiële ellende of iets anders beschamends is dat normaal. Dit is echter extreem bizar en schadelijk gedrag voor veel vrienden en vriendinnen van hém en natuurlijk hou je dan niet je mond.

Blankepit schreef: ↑

10-01-2021 22:10

Bij voetwratten, financiële ellende of iets anders beschamends is dat normaal. Dit is echter extreem bizar en schadelijk gedrag voor veel vrienden en vriendinnen van hém en natuurlijk hou je dan niet je mond.

Allemaal aannames. Zijn belang is haat belang. Niet die van allerlei vriendinnen en vrienden van wie zij de noodzaak ziet de vriendschap te verbreken. Natuurlijk is hij loyaal aan haar. Anders kan ze beter haar relatie ook verbreken.