Zwanger
alle pijlers
Ervaring zwanger worden laatste studiejaar
zondag 21 februari 2021 om 14:55
Mijn vriend (bijna 26) en ik (bijna 24) zijn al een tijd samen. We wonen ook al een poos samen en hebben een stabiele, goede relatie. We wonen al jaren zelfstandig en zijn verstandige, rustige en zelfstandige mensen. Ik heb de wereld over gereisd, aan de andere kant van de wereld gewoond, we hebben op kamers gezeten en het hele studentenleven al tijden achter ons gelaten (mijn vriend) en ik heb nooit een feestend studentenleven gehad. We hebben een auto, wonen in een rijtjeshuis en mijn vriend heeft een vast contract. Ik heb een HBO diploma, heb een WO premaster afgerond en ben nu bezig met de laatste maanden van mijn WO Master.
Ik heb in de kinderopvang gewerkt, ben nanny geweest, heb ervaring opgedaan in de jeugdzorg. Dus ik weet wel hoe het is om voor kinderen te zorgen en wat voor verantwoordelijkheid daarbij komt kijken.
Als alles volgens planning verloopt dan lever ik in juni mijn master thesis in en rond ik begin september mijn master stage af. We hebben al een hele tijd een kinderwens. Het onderwerp valt misschien wel zo’n 20x per dag in gesprekken. We houden onszelf elke keer voor dat het verstandiger is om pas in september te beginnen. Maar jemig: mijn eierstokken rammelen en ondanks dat mijn vriend ze niet heeft moet hij bij elk kind op straat “ah” en “kijk nou hoe lief/leuk/mooi” zeggen.
Het begint toch steeds meer te kriebelen om wat eerder met de pil te stoppen. Alleen zou dat inhouden dat ik dan tijdens mijn laatste maanden studie zwanger zou zijn. Ik zie dat helemaal zitten, maar het enige wat ik dan als tegen argument zie is dat ik daarna niet makkelijk een baan zal vinden tijdens mijn zwangerschap.
Ik weet dat elke situatie, persoon, zwangerschap, studie en werkveld anders is, maar toch mijn vraag: wie heeft er ervaring met bewust zwanger worden in de laatste periode van je studie? Hoe is dat verlopen? Heb je er achteraf spijt van of was het een goede keuze?
Ik heb in de kinderopvang gewerkt, ben nanny geweest, heb ervaring opgedaan in de jeugdzorg. Dus ik weet wel hoe het is om voor kinderen te zorgen en wat voor verantwoordelijkheid daarbij komt kijken.
Als alles volgens planning verloopt dan lever ik in juni mijn master thesis in en rond ik begin september mijn master stage af. We hebben al een hele tijd een kinderwens. Het onderwerp valt misschien wel zo’n 20x per dag in gesprekken. We houden onszelf elke keer voor dat het verstandiger is om pas in september te beginnen. Maar jemig: mijn eierstokken rammelen en ondanks dat mijn vriend ze niet heeft moet hij bij elk kind op straat “ah” en “kijk nou hoe lief/leuk/mooi” zeggen.
Het begint toch steeds meer te kriebelen om wat eerder met de pil te stoppen. Alleen zou dat inhouden dat ik dan tijdens mijn laatste maanden studie zwanger zou zijn. Ik zie dat helemaal zitten, maar het enige wat ik dan als tegen argument zie is dat ik daarna niet makkelijk een baan zal vinden tijdens mijn zwangerschap.
Ik weet dat elke situatie, persoon, zwangerschap, studie en werkveld anders is, maar toch mijn vraag: wie heeft er ervaring met bewust zwanger worden in de laatste periode van je studie? Hoe is dat verlopen? Heb je er achteraf spijt van of was het een goede keuze?
zondag 21 februari 2021 om 15:00
Ik heb het uitgesteld toendertijd tot ik klaar was. Het baan vind gedoe zag ik niet eens als een bezwaar maar het kan echt vooral die eerste twaalf weken dat je je hondsberoerd voelt.
Uiteindelijk duurde t zwanger raken nog bijna twee jaar maar dat gaf niet, ik was pas 28 en uiteindelijk net 31 toen de baby kwam. En met 34 nr twee. Voor mij was het goed zo.
Uiteindelijk duurde t zwanger raken nog bijna twee jaar maar dat gaf niet, ik was pas 28 en uiteindelijk net 31 toen de baby kwam. En met 34 nr twee. Voor mij was het goed zo.
where ever you go, go with your heart
zondag 21 februari 2021 om 15:01
Klopt! In september zou ik klaar zijn met mijn stage en vanaf dan dus afgestudeerd zijn.
zondag 21 februari 2021 om 15:02
Bedankt voor je antwoord! Was voor jou de grootste reden om het uit te stellen je eventuele lichamelijke gesteldheid (misselijk, moe etc.)? Dat is zeker een goed punt om in overweging te nemen. Je hebt natuurlijk geen idee hoe beroerd je je gaat voelen.Skawa schreef: ↑21-02-2021 15:00Ik heb het uitgesteld toendertijd tot ik klaar was. Het baan vind gedoe zag ik niet eens als een bezwaar maar het kan echt vooral die eerste twaalf weken dat je je hondsberoerd voelt.
Uiteindelijk duurde t zwanger raken nog bijna twee jaar maar dat gaf niet, ik was pas 28 en uiteindelijk net 31 toen de baby kwam. En met 34 nr twee. Voor mij was het goed zo.
zondag 21 februari 2021 om 15:02
Dit gaat heel cliché klinken en ga je geheid vaker horen in dit topic, maar kinderen krijgen plan je niet TO.
Vanaf het moment dat je zwanger wilt gaan worden, zwanger bent en eenmaal bent bevallen, valt er sowieso weinig meer te plannen
Als ik jou was zal ik lekker gaan stoppen met de pil en kijken wat er gebeurd want ook, hoe lang duurt het? Lukt het?
Jullie willen allebei super graag en hebben alles prima voor elkaar dus niet teveel nadenken en doen.
Vanaf het moment dat je zwanger wilt gaan worden, zwanger bent en eenmaal bent bevallen, valt er sowieso weinig meer te plannen
Als ik jou was zal ik lekker gaan stoppen met de pil en kijken wat er gebeurd want ook, hoe lang duurt het? Lukt het?
Jullie willen allebei super graag en hebben alles prima voor elkaar dus niet teveel nadenken en doen.
zondag 21 februari 2021 om 15:06
Zeker waar! Ik wil alleen wel een bepaalde “zekerheid” (in hoeverre dat kan) bieden voordat ik besluit een poging te doen om kind op deze wereld wil zetten. In mijn hoofd is dat ideaal plaatje een grotere auto, getrouwd, afgestudeerd etc. Maar ergens merk ik de laatste tijd ook dat zulke dingen zo materialistisch zijn en dat wij een prima basis zouden kunnen bieden. Zowel op financieel gebied als een veilige, stabiele opvoedomgeving.WholeLottaLove schreef: ↑21-02-2021 15:02Dit gaat heel cliché klinken en ga je geheid vaker horen in dit topic, maar kinderen krijgen plan je niet TO.
Vanaf het moment dat je zwanger wilt gaan worden, zwanger bent en eenmaal bent bevallen, valt er sowieso weinig meer te plannen
Als ik jou was zal ik lekker gaan stoppen met de pil en kijken wat er gebeurd want ook, hoe lang duurt het? Lukt het?
Jullie willen allebei super graag en hebben alles prima voor elkaar dus niet teveel nadenken en doen.
zondag 21 februari 2021 om 15:10
zondag 21 februari 2021 om 15:12
Ik heb er geen ervaring mee, maar ondanks dat ik geloof dat jouw ervaring met kinderen zeker waardevol gaat zijn. Denk ik niet dat je van te voren kunt weten wat voor impact het ouderschap op jouw gaat hebben. Hetzelfde geldt voor de zwangerschap, de slapeloze nachten, het opvoeden van je eigen kinderen en alle gevoelens die daarbij komen kijken.
Wie weet gaat het je allemaal super af, maar houd er rekening mee dat het ook een tijdje flink kan tegenvallen of in ieder geval net teveel is om ook nog je studie af te ronden en je echt even pauze moet nemen. Wat zullen de gevolgen dan zijn?
Wie weet gaat het je allemaal super af, maar houd er rekening mee dat het ook een tijdje flink kan tegenvallen of in ieder geval net teveel is om ook nog je studie af te ronden en je echt even pauze moet nemen. Wat zullen de gevolgen dan zijn?
zondag 21 februari 2021 om 15:15
Goed om te horen. Ik zou hoe dan ook trouwen voor mijn bevalling. Dan maar gewoon een maandag ochtend gratis en later een feestje o.i.d. We zijn toch geen feestvierders.WholeLottaLove schreef: ↑21-02-2021 15:10Snap ik!
En dat moeten jullie vooral doen en zelf weten natuurlijk... qua auto, kan altijd nog. Getrouwd zijn/partnerschap is dan wel weer handig om even over na te denken.
Maar het eerste jaar, heb ik ondervonden, is een veilige thuishaven en financiële zekerheid het belangrijkst!
Ik weet ook niet of mijn kinderwens nu nog extremer is doordat mijn stage in de jeugdzorg is. Daar zie ik zoveel ellende voorbij komen en dan ouders die toch weer besluiten kind nummer 8 op de wereld te zetten terwijl nummer 1 t/m 7 al uithuis geplaatst zijn. Dan denk ik: moeten wij van onszelf dan echt nog zolang wachten tot de perfecte omstandigheden (die misschien wel nooit komen)?
anoniem_402361 wijzigde dit bericht op 21-02-2021 15:20
0.05% gewijzigd
zondag 21 februari 2021 om 15:15
Geen ervaring mee, maar de eerste maanden van mijn 2 zwangerschappen zijn mij vies tegengevallen en dat had jk niet verwacht. Ik was extreem moe en moest zoveel overgeven dat ik een paar keer in het ziekenhuis terecht kwam vanwege uitdroging. Vanaf een maand of 4 ging het beter en ging ik de zwangerschappen fluitend door. Gelukkig heeft zeker niet iedereen dit, maar als je nog een paar maandjes kan wachten zou ik dat persoonlijk dus wel aanraden. Anderzijds: wellicht duurt het een paar maanden voordat je zwanger bent en heb je nergens last van... het is in die zin ook gewoon een beetje een gok hoe het gaat lopen.
zondag 21 februari 2021 om 15:17
Ik zou (gelukkig) pas ruime tijd na afronding van mijn studie bevallen. Het gaat dus echt puur om het pril zwanger zijn tijdens scriptie en stage afrondingen. Ik denk dat dat wel enigszins scheelt. Slapeloze nachten, huilende baby's en pasgeboren baby's in combinatie met een voltijd studie wil ik absoluut niet. Respect voor de mensen die dat wel kunnen, maar dat is niet voor mij bestemd.JenBarber schreef: ↑21-02-2021 15:12Ik heb er geen ervaring mee, maar ondanks dat ik geloof dat jouw ervaring met kinderen zeker waardevol gaat zijn. Denk ik niet dat je van te voren kunt weten wat voor impact het ouderschap op jouw gaat hebben. Hetzelfde geldt voor de zwangerschap, de slapeloze nachten, het opvoeden van je eigen kinderen en alle gevoelens die daarbij komen kijken.
Wie weet gaat het je allemaal super af, maar houd er rekening mee dat het ook een tijdje flink kan tegenvallen of in ieder geval net teveel is om ook nog je studie af te ronden en je echt even pauze moet nemen. Wat zullen de gevolgen dan zijn?
zondag 21 februari 2021 om 15:18
Ik ben zwanger geworden van de derde toen ik nog een half jaar te gaan had voor mijn master. Ik kon wel van te voren inschatten in hoeverre ik last zou hebben van mijn zwangerschap omdat het niet de eerste keer was. Ik ben twee weken voor mijn bevalling op gesprek geweest met een gigantische buik en aangenomen. Een positieve ervaring dus, net zoals er ook minder positieve zijn. Als je net bent begonnen is het ook niet handig en daarna is er altijd wel een project wat aandacht vraagt..... ik ben er altijd voor gegaan als wij dat wilde en nooit me belemmerd gevoeld in werk of studie.
zondag 21 februari 2021 om 15:18
Dat is ook inderdaad 1 van de dingen die mij tegenhoudt. Precies wat jij omschrijft. Maar goed, mocht ik wachten tot net na afstuderen en het zou gelijk raak zijn, dan zou ik die eventuele kwalen dan tijdens een net nieuwe baan hebben. Of dat nou veel verschil maakt? Het blijft inderdaad een gok. Dat maakt het zo lastig. Ik ben nogal van het plannen, organiseren etc. Maar dat kan bij dit uiteraard niet.Maria002016 schreef: ↑21-02-2021 15:15Geen ervaring mee, maar de eerste maanden van mijn 2 zwangerschappen zijn mij vies tegengevallen en dat had jk niet verwacht. Ik was extreem moe en moest zoveel overgeven dat ik een paar keer in het ziekenhuis terecht kwam vanwege uitdroging. Vanaf een maand of 4 ging het beter en ging ik de zwangerschappen fluitend door. Gelukkig heeft zeker niet iedereen dit, maar als je nog een paar maandjes kan wachten zou ik dat persoonlijk dus wel aanraden. Anderzijds: wellicht duurt het een paar maanden voordat je zwanger bent en heb je nergens last van... het is in die zin ook gewoon een beetje een gok hoe het gaat lopen.
zondag 21 februari 2021 om 15:19
Wat leuk om een positieve ervaring te horen! Je hebt dus ook nog eens met hoogzwangere buik een baan gevonden? Knap zeg!Saartjepoes2 schreef: ↑21-02-2021 15:18Ik ben zwanger geworden van de derde toen ik nog een half jaar te gaan had voor mijn master. Ik kon wel van te voren inschatten in hoeverre ik last zou hebben van mijn zwangerschap omdat het niet de eerste keer was. Ik ben twee weken voor mijn bevalling op gesprek geweest met een gigantische buik en aangenomen. Een positieve ervaring dus, net zoals er ook minder positieve zijn. Als je net bent begonnen is het ook niet handig en daarna is er altijd wel een project wat aandacht vraagt..... ik ben er altijd voor gegaan als wij dat wilde en nooit me belemmerd gevoeld in werk of studie.
zondag 21 februari 2021 om 15:34
Ik ben zwanger geworden toen ik nog een half jaar master te gaan had. Eerste ronde was meteen raak.
Achteraf gezien had ik mijn studie eerst af willen ronden. Ik was zo misselijk en moe die eerste periode dat ik geen studieboek in kon kijken. Daardoor ook studievertraging opgelopen en nu dus een extra studiejaar. Studeren + veel gebroken nachten zou ik je niet aanraden
Maar zoals andere ook zeggen, je weet nooit hoe lang het duurt!
Achteraf gezien had ik mijn studie eerst af willen ronden. Ik was zo misselijk en moe die eerste periode dat ik geen studieboek in kon kijken. Daardoor ook studievertraging opgelopen en nu dus een extra studiejaar. Studeren + veel gebroken nachten zou ik je niet aanraden
Maar zoals andere ook zeggen, je weet nooit hoe lang het duurt!
zondag 21 februari 2021 om 15:41
Bedankt voor je reactie! Goed om te weten. Studieboeken hoef ik gelukkig niet meer in te duiken. Van juni t/m september alleen nog 3 dagen stage per week. Het is inderdaad lastig omdat je van te voren geen idee hebt hoe lang het duurt en ook niet hoe je zwangerschap verloopt.Zwartepiste schreef: ↑21-02-2021 15:34Ik ben zwanger geworden toen ik nog een half jaar master te gaan had. Eerste ronde was meteen raak.
Achteraf gezien had ik mijn studie eerst af willen ronden. Ik was zo misselijk en moe die eerste periode dat ik geen studieboek in kon kijken. Daardoor ook studievertraging opgelopen en nu dus een extra studiejaar. Studeren + veel gebroken nachten zou ik je niet aanraden
Maar zoals andere ook zeggen, je weet nooit hoe lang het duurt!
zondag 21 februari 2021 om 15:48
Als je nog maar zo kort hoeft te studeren en zou ik echt even wachten hoor.
Ik weet hoe lang dat voelt als je het echt graag wilt, maar echt: voor je het weet heb je je diploma op zak en is dat gewoon afgerond.
Van mijn zwangerschappen vond ik juist het eerste trimester behoorlijk zwaar qua energie en concentratie. Als ik nog maar een uurtje op mijn werk was, had ik al het gevoel dat mijn energie volledig uitgeput was.
Ik weet hoe lang dat voelt als je het echt graag wilt, maar echt: voor je het weet heb je je diploma op zak en is dat gewoon afgerond.
Van mijn zwangerschappen vond ik juist het eerste trimester behoorlijk zwaar qua energie en concentratie. Als ik nog maar een uurtje op mijn werk was, had ik al het gevoel dat mijn energie volledig uitgeput was.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 21 februari 2021 om 15:48
Fulltime gaan werken na een studie valt de meesten erg zwaar. Mijn ervaring is dat het eerste jaar met je eerste baby ook heel pittig is, en dat je werk daar best onder lijdt. Niet handig als je dan net aan je eerste baan bent begonnen. Maar goed, ook weer niet onmogelijk. Gezien je leeftijd, zou ik desondanks een jaartje wachten.
zondag 21 februari 2021 om 15:51
Thanks voor je advies! Een jaar wachten wordt het volgens plan sowieso niet meer. Het plan is sowieso vanaf september actief proberen. Alleen nu kriebelt het dus om nog eerder te startenKamilleT schreef: ↑21-02-2021 15:48Fulltime gaan werken na een studie valt de meesten erg zwaar. Mijn ervaring is dat het eerste jaar met je eerste baby ook heel pittig is, en dat je werk daar best onder lijdt. Niet handig als je dan net aan je eerste baan bent begonnen. Maar goed, ook weer niet onmogelijk. Gezien je leeftijd, zou ik desondanks een jaartje wachten.
. Ik heb tijdens mijn HBO en WO opleidingen in fulltime in het werkveld gewerkt dus ik weet gelukkig wel hoe dat is. Eerste jaar met een baby uiteraard geen ervaring mee 
zondag 21 februari 2021 om 16:04
Niet alleen je studie, maar ook nog de laatste fase. Dus dan heb je zomaar kans dat je helemaal niet afstudeert in juni/september.
En ik ken meerdere vrouwen die langer dan 12 weken hondsberoerd waren.
Ik zou wachten. Echt, die paar maanden...
