Zwanger
alle pijlers
Dingen die je te horen kreeg (en die kant nog wal sloegen)
vrijdag 19 maart 2021 om 14:40
vrijdag 19 maart 2021 om 20:10
Oh hou op met 'paranormale' mensen. Ik had een vrouw in mijn omgeving die blijkbaar op afstand 'mij hielp'.
Dan vroeg ze hoe het ging, ik zei goed en dan vertelde ze mij ook even wat ze naar mij had 'gestuurd'.
Ik heb een keer gezegd dat ik het allemaal maar engig vond.
'oh, je hoofd is er nog niet aan toe maar je hart weet wat jij nodig hebt' en dan ging ze gewoon verder met invullen.
vrijdag 19 maart 2021 om 23:20
Oh ja, de ‘je bent er nog niet aan toe’. Diezelfde collega was ook met geurtherapie bezig ofzo en had altijd hele penetrante luchtjes om zich heen walmen ‘om sterker te worden’ of ‘je innerlijke geest te laten spreken’. Dat ik dat niet trok kwam omdat ik dat het hardst nodig had.Surebaby schreef: ↑19-03-2021 20:10Oh hou op met 'paranormale' mensen. Ik had een vrouw in mijn omgeving die blijkbaar op afstand 'mij hielp'.
Dan vroeg ze hoe het ging, ik zei goed en dan vertelde ze mij ook even wat ze naar mij had 'gestuurd'.
Ik heb een keer gezegd dat ik het allemaal maar engig vond.
'oh, je hoofd is er nog niet aan toe maar je hart weet wat jij nodig hebt' en dan ging ze gewoon verder met invullen.
vrijdag 19 maart 2021 om 23:54
Para-abnormaal.
Ik kende iemand die zag kabouters in haar huis die hadden blauwe jasjes aan.
Ik was wel in voor n grapje dus ik zei dat ik ze ook zag maar eentje had een rood jasje aan.
Ze ging er serieus op in en ik was klaar met haar toedeledokie.
Ooit was ik bij n familie lid ik vertelde dat ik overspannen was.
Het enige wat ze zei was jij??!
Geen woord van sterkte,bemoediging oid.
Ben weggegaan met dikke tranen.
Op het werk,collega en zijn vrouw hadden een doodgeboren kindje.
Na 3 dagen zei de baas dat hij weer kwam werken want hij was eroverheen.
Wat een eikel die baas om zoiets te zeggen,later hoorden we dat hij de bedroefde vader bijna dwong om te komen.
Collega kwam niet te werk heeft weken geduurd.
Ik kende iemand die zag kabouters in haar huis die hadden blauwe jasjes aan.
Ik was wel in voor n grapje dus ik zei dat ik ze ook zag maar eentje had een rood jasje aan.
Ze ging er serieus op in en ik was klaar met haar toedeledokie.
Ooit was ik bij n familie lid ik vertelde dat ik overspannen was.
Het enige wat ze zei was jij??!
Geen woord van sterkte,bemoediging oid.
Ben weggegaan met dikke tranen.
Op het werk,collega en zijn vrouw hadden een doodgeboren kindje.
Na 3 dagen zei de baas dat hij weer kwam werken want hij was eroverheen.
Wat een eikel die baas om zoiets te zeggen,later hoorden we dat hij de bedroefde vader bijna dwong om te komen.
Collega kwam niet te werk heeft weken geduurd.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
zaterdag 20 maart 2021 om 09:30
OMG, wat een verhalen hier. Ongelooflijk dat er zulke domme mensen bestaan. Als je niets zinnigs weer te zeggen, zeg dan niets.
Ik heb er ook wel een paar:
- Toen we het medische circus in gingen om zwanger te worden: wees blij dat je niet zwanger kunt worden, want mijn vriendin heeft veel miskramen gehad en dat is nog veel erger.
En anders kun je altijd nog IVF doen.
De natuur beslist.
-Toen ik zwanger was: heb je al een keizersnede aangevraagd? Want jij kunt nooit op de normale manier bevallen. (Ik ben 1.59)
- Toen mijn baby 5 weken te vroeg geboren werd, en al bijna 3 kilo woog: wees maar blij dat hij te vroeg geboren is, anders had je hem er nooit uit gekregen.
Ik heb er ook wel een paar:
- Toen we het medische circus in gingen om zwanger te worden: wees blij dat je niet zwanger kunt worden, want mijn vriendin heeft veel miskramen gehad en dat is nog veel erger.
En anders kun je altijd nog IVF doen.
De natuur beslist.
-Toen ik zwanger was: heb je al een keizersnede aangevraagd? Want jij kunt nooit op de normale manier bevallen. (Ik ben 1.59)
- Toen mijn baby 5 weken te vroeg geboren werd, en al bijna 3 kilo woog: wees maar blij dat hij te vroeg geboren is, anders had je hem er nooit uit gekregen.
zaterdag 20 maart 2021 om 13:57
Yep, hier ook. Voelde wat lopen toen ik uit bed ging. Niet heel veel, gewoon een scheutje, zeg maar. Verlos gebeld, die kwam, keek even, liet mij op m'n hand blazen en zei "nee hoor, was waarschijnlijk gewoon urine of afscheiding". Oké, ze zal het wel weten. Einde van de middag, op het toilet, weer een goede scheut (en ik was voorbereid en ving het op. Ik weer bellen, door de telefoon "nee hoor, kan geen vruchtwater zijn, als het niet super helder is" (was het idd niet, maar zag er ook niet uit als gepoept). Oké, zij hebben er voor gestudeerd, zullen het wel weten. 's Nachts; meerdere keren scheuten. Één keer opgevangen, was 80 ml, dus alles bij elkaar toch al zo'n 400 verloren, gokte ik. Voelde die volgende dag minder leven, dus mocht langskomen. Alles prima. Laat bakje zien van die nacht "nee hoor, is niet helder, en dús geen vruchtwater, maar waterige afscheiding". "Ja, maar ben al zeker vijf van dit soort porties verloren?" Nee, was écht afscheiding.
Vanwege het minder leven voelen mocht ik naar zh voor hartfilmpje. Gelukkig bakje meegenomen. Testje; voilá, vruchtwater..... Mocht mooi de volgende dag ingeleid worden.....
(was er stiekem wel blij mee hoor, en heb echt een super snelle en makkelijke bevalling gehad. Maar was wel blij niet met één van de vijf (!) verloskundigen uit m'n praktijk te hoeven bevallen)Later, soort van, excuses omdat het niet altijd duidelijk is dat het vruchtwater was
(nou, je hád het kunnen testen, al was het maar voor het idee....)Verder schrik ik echt van sommige verhalen!! Dat van die dwarslaesie?!
zaterdag 20 maart 2021 om 14:09
Heel herkenbaar. Ik kan er nog een paar opnoemen.cerulli schreef: ↑19-03-2021 16:33"Joh, jij bent zo mager, je kunt best een extra stuk taart eten."
Ik heb inderdaad ondergewicht en probeer aan te komen, maar dat doe ik toch liever door gezond te eten in plaats van een extra stuk taart naar binnen te schuiven waar ik geen trek in heb.
"Oh, ik wou dat ik jouw probleem had."
Ik snap dat het niet leuk is om met overgewicht te worstelen, maar geloof mij nou maar, je ribben kunnen tellen is ook niet alles.
Weet je wel.dat mannen liever op wat steverige vrouwen vallen? Zo dun als jij bent vinden mannen helemaal niet mooi. Nou en bedankt.
Of even vragen hoe zwaar weeg je? Te pas en te onpas. Geef je serieus antwoord. Krijg je als antwoord dat is helemaal niet gezond hoor.
Of gewoon jij bent te dun. Veel mensen snappen niet dat je dan hetzelfde.zegt als
Jij bent te dik.
Oohja of mijn steverige collega. Jij vind mij zeker harstikke dik? Uhm nou nee dat denk ik dus echt niet. Maar ze geloven mijn antwoord dan niet.
zaterdag 20 maart 2021 om 14:19
Of het iemand was die beter had moeten weten.... ach, HBO opgeleid maar ook dan kun je dom zijn toch:
Tijdens de vrijdagmiddagborrel dronk ik, hoog zwanger, een glaasje cola. Mijn collega viel stijl achterover. Weet je wel hoe slecht al die bubbels voor het kindje zijn!!! Dat zorgt voor gehoorschade hoor!! Hoe kun je dat nou doen?!
In eerste instantie dacht ik echt dat ze een grapje maakte maar toen ik zag hoe boos ze werd snapte ik dat ze het echt meende!
Tijdens de vrijdagmiddagborrel dronk ik, hoog zwanger, een glaasje cola. Mijn collega viel stijl achterover. Weet je wel hoe slecht al die bubbels voor het kindje zijn!!! Dat zorgt voor gehoorschade hoor!! Hoe kun je dat nou doen?!
In eerste instantie dacht ik echt dat ze een grapje maakte maar toen ik zag hoe boos ze werd snapte ik dat ze het echt meende!
zaterdag 20 maart 2021 om 14:28
Hier zitten deze afdelingen ook "gewoon" bij elkaar. Vooral heel naar toen ik een miskraam had, het een uur uitliep en ik daar leegliep naast iemand die (ook een uur uitloop had, echt belachelijk trouwens) vol in de weeën zat......
zaterdag 20 maart 2021 om 14:41
Toen ik vanwege uitdroging (hyperemesis tijdens de zwangerschap) was opgenomen:
-Zo mevrouw, u heeft 2 liter gehad en kunt naar huis (het was half een ‘s nachts!)
-maar ...ik voel me zo beroerd.
-nee hoor, u kunt rustig gaan. Gewoon thuis lekker rondscharrelen (er stond nota bene een rolstoel naast het bed)
Daarna de hele parkeerplaats ondergekotst en twee dagen later weer opgenomen.
Later, toen ik een herhaalrecept voor medicatie tegen het overgeven wilde en een gynaecoloog aan de lijn kreeg:
‘Nou mevrouw, u bent al 19 weken zwanger en misselijkheid is iets van het eerste trimester. Ik geef u nu nog voor een week en daarna moet u maar aan de bel trekken als u weer afvalt.’
-Zo mevrouw, u heeft 2 liter gehad en kunt naar huis (het was half een ‘s nachts!)
-maar ...ik voel me zo beroerd.
-nee hoor, u kunt rustig gaan. Gewoon thuis lekker rondscharrelen (er stond nota bene een rolstoel naast het bed)
Daarna de hele parkeerplaats ondergekotst en twee dagen later weer opgenomen.
Later, toen ik een herhaalrecept voor medicatie tegen het overgeven wilde en een gynaecoloog aan de lijn kreeg:
‘Nou mevrouw, u bent al 19 weken zwanger en misselijkheid is iets van het eerste trimester. Ik geef u nu nog voor een week en daarna moet u maar aan de bel trekken als u weer afvalt.’
Je moet niet alles geloven wat je denkt
zaterdag 20 maart 2021 om 21:14
Toen mijn bevalling begon, gaf ik aan de verpleegkundige in het zh aan dat ik t best spannend vond en hoopte dat alles goed ging, haar reactie: “Niet zo hysterisch hoor, er zijn al miljoenen vrouwen je voor gegaan, daar zijn vrouwen voor gemaakt, je doet net alsof je naar de slachtbank wordt gebracht.” Op dat moment was ik te flabbergasted om erop te reageren.
Toen mijn zoon uiteindelijk na de bevalling werd opgenomen op de neonatologie, waar hij in een couveuse lag, aan de sondevoeding, infuus, hart- en zuurstofbewaking etc., lag ik zelf op de verloskunde afdeling, een aantal gangen verderop. De verpleegkundigen hadden ‘s nachts expres de rolstoel van mijn kamer weggehaald zodat ik ‘lekker zou doorslapen’, zij zouden mijn zoon wel sondevoeding geven. Niks daarvan! Ik was verdorie net een paar uur bevallen van het kind wat ik 9 maanden heb gedragen, ik moest en zou hem gewoon zelf de fles aanbieden. Ik heb 25 minuten gedaan over een normaal 3 minuten durende looproute, want ik was 2 liter bloed verloren en ruim ingeknipt, maar ik moest en zou mijn zoon gaan voeden. Uiteindelijk kwam ik op de neonatologie en moest ik uit emotie, zorgen en trots huilen toen ik hem zag, de verpleegkundige daar zei: “Waarom huil je nou? Ben je niet blij?” Ook toen kwamen er helaas pas later goeie comebacks in me op.
Als iemand die zelf in de zorg werkt vind ik het zó onbegrijpelijk dat er zulke horken zo’n beroep hebben gekozen.
Toen mijn zoon uiteindelijk na de bevalling werd opgenomen op de neonatologie, waar hij in een couveuse lag, aan de sondevoeding, infuus, hart- en zuurstofbewaking etc., lag ik zelf op de verloskunde afdeling, een aantal gangen verderop. De verpleegkundigen hadden ‘s nachts expres de rolstoel van mijn kamer weggehaald zodat ik ‘lekker zou doorslapen’, zij zouden mijn zoon wel sondevoeding geven. Niks daarvan! Ik was verdorie net een paar uur bevallen van het kind wat ik 9 maanden heb gedragen, ik moest en zou hem gewoon zelf de fles aanbieden. Ik heb 25 minuten gedaan over een normaal 3 minuten durende looproute, want ik was 2 liter bloed verloren en ruim ingeknipt, maar ik moest en zou mijn zoon gaan voeden. Uiteindelijk kwam ik op de neonatologie en moest ik uit emotie, zorgen en trots huilen toen ik hem zag, de verpleegkundige daar zei: “Waarom huil je nou? Ben je niet blij?” Ook toen kwamen er helaas pas later goeie comebacks in me op.
Als iemand die zelf in de zorg werkt vind ik het zó onbegrijpelijk dat er zulke horken zo’n beroep hebben gekozen.
zaterdag 20 maart 2021 om 21:17
Dat was bij mij ook zo. Gelukkig had ik het een kwartier later op de enkels zitten en was er geen twijfel meer mogelijk, maar ik voelde me zo 'ongezien' ofzo.
zaterdag 20 maart 2021 om 22:10
Merel_10 schreef: ↑20-03-2021 21:14Toen mijn bevalling begon, gaf ik aan de verpleegkundige in het zh aan dat ik t best spannend vond en hoopte dat alles goed ging, haar reactie: “Niet zo hysterisch hoor, er zijn al miljoenen vrouwen je voor gegaan, daar zijn vrouwen voor gemaakt, je doet net alsof je naar de slachtbank wordt gebracht.” Op dat moment was ik te flabbergasted om erop te reageren.
Toen mijn zoon uiteindelijk na de bevalling werd opgenomen op de neonatologie, waar hij in een couveuse lag, aan de sondevoeding, infuus, hart- en zuurstofbewaking etc., lag ik zelf op de verloskunde afdeling, een aantal gangen verderop. De verpleegkundigen hadden ‘s nachts expres de rolstoel van mijn kamer weggehaald zodat ik ‘lekker zou doorslapen’, zij zouden mijn zoon wel sondevoeding geven. Niks daarvan! Ik was verdorie net een paar uur bevallen van het kind wat ik 9 maanden heb gedragen, ik moest en zou hem gewoon zelf de fles aanbieden. Ik heb 25 minuten gedaan over een normaal 3 minuten durende looproute, want ik was 2 liter bloed verloren en ruim ingeknipt, maar ik moest en zou mijn zoon gaan voeden. Uiteindelijk kwam ik op de neonatologie en moest ik uit emotie, zorgen en trots huilen toen ik hem zag, de verpleegkundige daar zei: “Waarom huil je nou? Ben je niet blij?” Ook toen kwamen er helaas pas later goeie comebacks in me op.
Als iemand die zelf in de zorg werkt vind ik het zó onbegrijpelijk dat er zulke horken zo’n beroep hebben gekozen.
zaterdag 20 maart 2021 om 22:32
Eentje die mijn moeder te horen kreeg toen ze zwanger was van mij. Ze was 8 maanden zwanger toen haar moeder stierf:
" pas maar op met dat kind, dat is slecht voorteken. "
Misschien maar woorden van een oude heks, maar hebben grote impact gehad op mijn moeder en ook op mij.
" pas maar op met dat kind, dat is slecht voorteken. "
Misschien maar woorden van een oude heks, maar hebben grote impact gehad op mijn moeder en ook op mij.
Once upon a time you dressed so fine
Threw the bums a dime in your prime, didn't you?
Threw the bums a dime in your prime, didn't you?
zaterdag 20 maart 2021 om 23:00
Een gynaecoloog die mij geopereerd had, maar die ik nooit gesproken had zei bij onze eerste (echte) ontmoeting:" maar ik ken u toch al?" 
Ik durfde niet te zeggen dat hij mijn onderlichaam wel al had ontmoet 
Verder alle goedbedoelde adviezen tijdens jaren proberen zwanger te raken:
"Probeer er maar niet mee bezig te zijn."
"Je bent gelukkig nog jong."
"Kinderen zijn niet zaligmakend."
"Piet en Truus gingen op vakantie en daarna was ze zwanger."
Éénmaal zwanger en doodziek:
"Je kunt wel eten, maar je wil het niet."
"Gelukkig krijg je sondevoeding omdat je zwanger bent en niet omdat je kanker hebt."
"Na de bevalling ben je dit (9 mnd non-stop overgeven, misselijkheid, sondevoeding en traumatische ziekenhuisopnames) zo vergeten."
"Eet een cracker, drink gemberthee, etc..."
Over mijn chronische ziektes:
"Neem knoflook."
"Buitenlucht is de oplossing."
"Ik heb ook wel eens hoofdpijn/ben ook wel eens moe."
Kan om de meeste nu wel lachen, maar sommige mensen zou ik graag nog eens een enorme klap voor hun kop geven.
Ik durfde niet te zeggen dat hij mijn onderlichaam wel al had ontmoet Verder alle goedbedoelde adviezen tijdens jaren proberen zwanger te raken:
"Probeer er maar niet mee bezig te zijn."
"Je bent gelukkig nog jong."
"Kinderen zijn niet zaligmakend."
"Piet en Truus gingen op vakantie en daarna was ze zwanger."
Éénmaal zwanger en doodziek:
"Je kunt wel eten, maar je wil het niet."
"Gelukkig krijg je sondevoeding omdat je zwanger bent en niet omdat je kanker hebt."
"Na de bevalling ben je dit (9 mnd non-stop overgeven, misselijkheid, sondevoeding en traumatische ziekenhuisopnames) zo vergeten."
"Eet een cracker, drink gemberthee, etc..."
Over mijn chronische ziektes:
"Neem knoflook."
"Buitenlucht is de oplossing."
"Ik heb ook wel eens hoofdpijn/ben ook wel eens moe."
Kan om de meeste nu wel lachen, maar sommige mensen zou ik graag nog eens een enorme klap voor hun kop geven.
zaterdag 20 maart 2021 om 23:06
Oh wauw, van mijn eigen moeder zou ik het wel te erg vinden. Mijn moeder heeft het zelf ook gehad, dus die zegt dat gelukkig niet.Leeuwtje12345 schreef: ↑19-03-2021 19:58Mijn moeder tijdens mijn HG zwangerschap:
"Je bent misselijk omdat je het kind niet echt wil."
Mijn moeder toen ik een beetje verdrietig was toen we 10 maanden en een miskraam verder waren en ik nog steeds niet zwanger was (uiteindelijk medisch geworden):
"Oh, maar jij bent ook alleen maar met je carriere bezig, daar komt het door."
Mijn moeder 5 dagen postpartum na de HG zwangerschap, toen ik haar beantwoordde dat mijn bekkeninstabiliteit helaas nog niet over was (en ik de hele tijd te horen kreeg dat ik meer moest rusten van de kraamverzorgster, de verloskundige, de bekkenbodemfysio):
"Maar doe je al wel weer wat oefeningen? Je moet wel aan de slag om je lichaam snel weer terug te krijgen."
Soms is het een lief mens, maar wat kan ze een hork zijn.
Ik heb bij de eerste ook nog vaak de vraag gehad of het wel gewenst was. Nee, maar we probeerden al 10 jaar
zaterdag 20 maart 2021 om 23:15
Klinkt als mijn moeder. Ze dacht dat ik misschien een miskraam had gekregen door werkstress. Terwijl ik echt niet chronisch gestresst ben (en dan nog staat het er natuurlijk los van), maar ik had beide zaken in 1 middag verteld (drukke tijd op werk, miskraam) dus is het vast gelinkt volgens haar. Maar buiten het horkerige heeft ze een goed hart.Leeuwtje12345 schreef: ↑19-03-2021 19:58Mijn moeder tijdens mijn HG zwangerschap:
"Je bent misselijk omdat je het kind niet echt wil."
Mijn moeder toen ik een beetje verdrietig was toen we 10 maanden en een miskraam verder waren en ik nog steeds niet zwanger was (uiteindelijk medisch geworden):
"Oh, maar jij bent ook alleen maar met je carriere bezig, daar komt het door."
Mijn moeder 5 dagen postpartum na de HG zwangerschap, toen ik haar beantwoordde dat mijn bekkeninstabiliteit helaas nog niet over was (en ik de hele tijd te horen kreeg dat ik meer moest rusten van de kraamverzorgster, de verloskundige, de bekkenbodemfysio):
"Maar doe je al wel weer wat oefeningen? Je moet wel aan de slag om je lichaam snel weer terug te krijgen."
Soms is het een lief mens, maar wat kan ze een hork zijn.
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zondag 21 maart 2021 om 14:54
Mijn eerste kwam, na een poging tot een stuitbevalling, met een spoedks. De avondzuster nam mijn baby rond 22.00 mee zodat ik 'even rustig kon bijkomen'.
Pas later besefte ik dat het écht niet normaal is dat een baby in de eerste nacht niet hoeft te drinken.
Ik vermoed dat de zuster hem kunstvoeding heeft gegeven, pas om 8.00 werd de baby weer teruggebracht... Ze had dit nooit zo mogen en moeten doen, maar jonge ik had toen nog geen flauw idee.
Het heeft mij altijd nog beziggehouden, waarom zou ze dit toch gedaan hebben?
Pas later besefte ik dat het écht niet normaal is dat een baby in de eerste nacht niet hoeft te drinken.
Ik vermoed dat de zuster hem kunstvoeding heeft gegeven, pas om 8.00 werd de baby weer teruggebracht... Ze had dit nooit zo mogen en moeten doen, maar jonge ik had toen nog geen flauw idee.
Het heeft mij altijd nog beziggehouden, waarom zou ze dit toch gedaan hebben?
zondag 21 maart 2021 om 15:05
Hartje gestopt met kloppen bij 10 weken, op mijn verzoek ingepland voor een curettage want medicamenteus opwekken van de miskraam vond ik een beetje eng op die termijn. (Eerdere miskraam met Misopristol opgewekt bij vruchtje van 6 weken, vond ik ook al super heftig en pijnlijk).
De arts-sassistent vond het volgens mij een beetje aanstellerij en zei dat de kans op complicaties bij een miskraam thuis echt erg klein was maar op mijn verzoek toch die curettage dan. Door verkoudheid van mij jammer genoeg (corona tijd) de curettage uitgesteld, uiteindelijk kwam het bij 14 weken alsnog spontaan op gang thuis.
Hele nacht met voluit weeën gelegen, 3 uur snachts kindje verloren van +-5cm, uren daarna bloed en stolsels en nog meer stolsels. Uiteindelijk om half 8 het ziekenhuis gebeld na om het half uur een hele bodem van een emmer vol met puur bloed, en naar de SEH. Aldaar met een tang veel weefsel verwijderd (zonder verdoving) vet pijnlijk allemaal, hele vloer onder het bloed, daarna nog een uur op de SEH ter observatie maar vanwege aanhoudend forse stolsels alsnóg naar de OK voor een spoed curettage onder ruggenprik.
Na afloop op de afdeling komt de betreffende arts-sassistent nog even langs: Snap dat je je beroerd voelt nu, maar het is gelukkig uiteindelijk wel alsnog een curettage geworden, wat je eigenlijk wilde toch?
ja tuurlijk, én een halve bevalling thuis plus liters bloedverlies plus m'n baarmoeder leeg trekken met een tang, maar ik heb alsnog wél die relaxte curettage op OK die ik wilde, top hoor!
Was te flabbergasted om er wat van te zeggen. Hoop alleen die arts-sassistent nooit meer tegen te komen!
Enige excuus is misschien dat ze zich een beetje ongemakkelijk voelde bij me... Bij de eerste ontmoeting op de poli begon ze met een zwangerschaps intake. Terwijl ik voor een miskraam kwam. Ben toen wél boos geworden.
De arts-sassistent vond het volgens mij een beetje aanstellerij en zei dat de kans op complicaties bij een miskraam thuis echt erg klein was maar op mijn verzoek toch die curettage dan. Door verkoudheid van mij jammer genoeg (corona tijd) de curettage uitgesteld, uiteindelijk kwam het bij 14 weken alsnog spontaan op gang thuis.
Hele nacht met voluit weeën gelegen, 3 uur snachts kindje verloren van +-5cm, uren daarna bloed en stolsels en nog meer stolsels. Uiteindelijk om half 8 het ziekenhuis gebeld na om het half uur een hele bodem van een emmer vol met puur bloed, en naar de SEH. Aldaar met een tang veel weefsel verwijderd (zonder verdoving) vet pijnlijk allemaal, hele vloer onder het bloed, daarna nog een uur op de SEH ter observatie maar vanwege aanhoudend forse stolsels alsnóg naar de OK voor een spoed curettage onder ruggenprik.
Na afloop op de afdeling komt de betreffende arts-sassistent nog even langs: Snap dat je je beroerd voelt nu, maar het is gelukkig uiteindelijk wel alsnog een curettage geworden, wat je eigenlijk wilde toch?
ja tuurlijk, én een halve bevalling thuis plus liters bloedverlies plus m'n baarmoeder leeg trekken met een tang, maar ik heb alsnog wél die relaxte curettage op OK die ik wilde, top hoor!Was te flabbergasted om er wat van te zeggen. Hoop alleen die arts-sassistent nooit meer tegen te komen!
Enige excuus is misschien dat ze zich een beetje ongemakkelijk voelde bij me... Bij de eerste ontmoeting op de poli begon ze met een zwangerschaps intake. Terwijl ik voor een miskraam kwam.
Ben toen wél boos geworden.
zondag 21 maart 2021 om 16:59
Misschien oprecht zodat jij een nachtje kon bijkomen? Wel heel erg raar idd, ik zou ook niet amused zijn.Koffieliefhebster schreef: ↑21-03-2021 14:54Mijn eerste kwam, na een poging tot een stuitbevalling, met een spoedks. De avondzuster nam mijn baby rond 22.00 mee zodat ik 'even rustig kon bijkomen'.
Pas later besefte ik dat het écht niet normaal is dat een baby in de eerste nacht niet hoeft te drinken.
Ik vermoed dat de zuster hem kunstvoeding heeft gegeven, pas om 8.00 werd de baby weer teruggebracht... Ze had dit nooit zo mogen en moeten doen, maar jonge ik had toen nog geen flauw idee.
Het heeft mij altijd nog beziggehouden, waarom zou ze dit toch gedaan hebben?
Forget about what I said; the lights are gone and the party's over
zondag 21 maart 2021 om 17:09
Tegen mij, omdat mijn kind nog weken in het ziekenhuis moest blijven: ‘Oh, wat fijn, dan kun jij lekker doorslapen ‘s nachts...’
Zullen we proberen het een beetje gezellig te houden?!
zondag 21 maart 2021 om 18:02
Wat ontzettend naar! Heel gek, maar dat zou ik ook niet zomaar naast me neer kunnen leggen. Dan ben je al zo verdrietig, en word je ook nog angst voor de ongeboren kind aangepraat.Lisanne72 schreef: ↑20-03-2021 22:32Eentje die mijn moeder te horen kreeg toen ze zwanger was van mij. Ze was 8 maanden zwanger toen haar moeder stierf:
" pas maar op met dat kind, dat is slecht voorteken. "
Misschien maar woorden van een oude heks, maar hebben grote impact gehad op mijn moeder en ook op mij.
