Relaties
alle pijlers
Gebroken
dinsdag 13 april 2021 om 18:48
Mijn moeder heeft met mij gebroken. Onze relatie is nooit goed geweest, veel ruzies maar ook periodes waarin het wel goed ging en gezellig was. Vandaag leerde ik dat ook in de goede periodes mijn moeder altijd slecht over mij dacht. Ik voel me zo verraden en gebruikt. Wie heeft ook zoiets meegemaakt?
Svp niet quoten!
Svp niet quoten!
woensdag 14 april 2021 om 14:05
sterkte 
donderdag 15 april 2021 om 09:08
Ik voel met je mee. Zelf heb ik ook een gemankeerde relatie en met mijn moeder, en nu al jaren helemaal geen contact. Het is zwaar, want als kind blijf je verlangen naar erkenning en liefde van je ouders, hoe oud je ook bent. Maar niet alle moeders hebben het echte moeder-gen. Sommige missen het willen zorgen/houden van hun kinderen. Niet iedereen heeft talent om moeder te zijn. Soms komen ze zelf uit een gemankeerde achtergrond. Soms zijn kinderen concurrenten. Soms zijn ze zo onzeker dat ze hun kinderen naar beneden halen.
Het beste wat ik heb gedaan is zelf ook afstand nemen, en vrede vinden met het feit dat ik nooit van mijn moeder ga krijgen waar ik naar verlang. Ik hoop voor je dat jij op termijn ook die rust kunt vinden, en mensen om je heen hebt die wèl echt van je houden. Houd je daaraan vast.
Het beste wat ik heb gedaan is zelf ook afstand nemen, en vrede vinden met het feit dat ik nooit van mijn moeder ga krijgen waar ik naar verlang. Ik hoop voor je dat jij op termijn ook die rust kunt vinden, en mensen om je heen hebt die wèl echt van je houden. Houd je daaraan vast.
donderdag 15 april 2021 om 14:50
Hoe verdrietig het altijd ook is en je hoopt dat je relatie met je ouders de meest solide is die er maar kan zijn, maar een slechte relatie tussen ouder en kind hóeft niet per se volledig op het conto van ouders afgeschoven te worden. Ik heb als hulpverlener situaties mogen aanschouwen, waarbij kinderen zo vaak en zo stelselmatig over elke grens gingen, dat ouders ook weinig andere opties overbleef, dan het contact te verbreken.Lisa00 schreef: ↑15-04-2021 09:08Ik voel met je mee. Zelf heb ik ook een gemankeerde relatie en met mijn moeder, en nu al jaren helemaal geen contact. Het is zwaar, want als kind blijf je verlangen naar erkenning en liefde van je ouders, hoe oud je ook bent. Maar niet alle moeders hebben het echte moeder-gen. Sommige missen het willen zorgen/houden van hun kinderen. Niet iedereen heeft talent om moeder te zijn. Soms komen ze zelf uit een gemankeerde achtergrond. Soms zijn kinderen concurrenten. Soms zijn ze zo onzeker dat ze hun kinderen naar beneden halen.
Het beste wat ik heb gedaan is zelf ook afstand nemen, en vrede vinden met het feit dat ik nooit van mijn moeder ga krijgen waar ik naar verlang. Ik hoop voor je dat jij op termijn ook die rust kunt vinden, en mensen om je heen hebt die wèl echt van je houden. Houd je daaraan vast.
Hoe dan ook blijft het altijd verdrietig, ongeacht oorzaak
donderdag 15 april 2021 om 17:47
Ook ik voel met je mee. Ook ik had een slechte relatie met mijn moeder. Ze is 7 jaar geleden overleden en ik vond dat niet eens erg. Daar voel ik me nog wel eens schuldig over.
Naar aanleiding van een paar gesprekken met een maatschappelijk werker ben ik me er wat meer in gaan verdiepen waarom het zo gegroeid is. Mijn moeder is in een Jappenkamp geboren, en hoewel ze daar geen herinneringen aan had, was ze wel getraumatiseerd. Als oudste van de kinderen was ik de Sjaak, en dat blijkt bij veel kinderen van oorlogsslachtoffers zo te zijn. En uiteindelijk heeft ze mij ook met een klein trauma opgescheept. We hebben het helaas nooit kunnen uitpraten, dat wilde ze gewoon niet. Soms lopen de dingen zo, niet leuk, maar het was niet anders...
Naar aanleiding van een paar gesprekken met een maatschappelijk werker ben ik me er wat meer in gaan verdiepen waarom het zo gegroeid is. Mijn moeder is in een Jappenkamp geboren, en hoewel ze daar geen herinneringen aan had, was ze wel getraumatiseerd. Als oudste van de kinderen was ik de Sjaak, en dat blijkt bij veel kinderen van oorlogsslachtoffers zo te zijn. En uiteindelijk heeft ze mij ook met een klein trauma opgescheept. We hebben het helaas nooit kunnen uitpraten, dat wilde ze gewoon niet. Soms lopen de dingen zo, niet leuk, maar het was niet anders...
Fate is just the weight of circumstances
donderdag 15 april 2021 om 17:53
Er bestaat geen excuus voor iemand mentaal breken, net zoals je mensen niet slaat of schopt met een goede reden.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 16 april 2021 om 00:05
Wat naar voor je.
Bij mij is er niet gebroken, maar het contact met mijn vader is doodgebloed. In mijn jeugd had ik met beide ouders een goede band. Ik ben enig kind en geadopteerd. In mijn ogen waren we een hecht gezin. Ik heb ASS, waarvan ik de diagnose op mijn 20e kreeg. Heel mijn leven worstelde ik al met psychische klachten en was ik anders. Maar het ging pas echt mis op het MBO. Naast gepest worden, wat al eerder was gebeurd, mislukten nu ook mijn stages. Mijn vader dacht dat het luiheid was. Hij ergerde zich ook vaak aan me. Omdat ik ook thuis traag was en weinig uit mezelf deed. Het was geen luiheid, maar ASS. Ik denk dat hij zich daar geen raad mee wist of zich schaamde voor mij. Hij zei soms ook dat er niks van mij terecht zou komen. Het jaar na de diagnose gingen mijn ouders scheiden en hij heeft zich daarna niet meer om me bekommerd. Hij dacht alleen aan zichzelf en zijn nieuwe vrouw. Ik heb het samen met mijn moeder gered en red het ook goed met alleen wonen. Mijn vader heb ik niet perse nodig, Maar vind het jammer dat het zo gelopen is. En vooral afvragen waarom hij dit zo gedaan heeft.
Bij mij is er niet gebroken, maar het contact met mijn vader is doodgebloed. In mijn jeugd had ik met beide ouders een goede band. Ik ben enig kind en geadopteerd. In mijn ogen waren we een hecht gezin. Ik heb ASS, waarvan ik de diagnose op mijn 20e kreeg. Heel mijn leven worstelde ik al met psychische klachten en was ik anders. Maar het ging pas echt mis op het MBO. Naast gepest worden, wat al eerder was gebeurd, mislukten nu ook mijn stages. Mijn vader dacht dat het luiheid was. Hij ergerde zich ook vaak aan me. Omdat ik ook thuis traag was en weinig uit mezelf deed. Het was geen luiheid, maar ASS. Ik denk dat hij zich daar geen raad mee wist of zich schaamde voor mij. Hij zei soms ook dat er niks van mij terecht zou komen. Het jaar na de diagnose gingen mijn ouders scheiden en hij heeft zich daarna niet meer om me bekommerd. Hij dacht alleen aan zichzelf en zijn nieuwe vrouw. Ik heb het samen met mijn moeder gered en red het ook goed met alleen wonen. Mijn vader heb ik niet perse nodig, Maar vind het jammer dat het zo gelopen is. En vooral afvragen waarom hij dit zo gedaan heeft.
vrijdag 16 april 2021 om 08:03
Dat is zeker óók zo, en ik heb dat van dichtbij meegemaakt. Ik was zelf als kind behoorlijk rustig, maar mijn broer was niet te handhaven. Dat zorgde voor zo veel spanningen dat hij uit huis werd geplaatst.diyer schreef: ↑15-04-2021 14:50Hoe verdrietig het altijd ook is en je hoopt dat je relatie met je ouders de meest solide is die er maar kan zijn, maar een slechte relatie tussen ouder en kind hóeft niet per se volledig op het conto van ouders afgeschoven te worden. Ik heb als hulpverlener situaties mogen aanschouwen, waarbij kinderen zo vaak en zo stelselmatig over elke grens gingen, dat ouders ook weinig andere opties overbleef, dan het contact te verbreken.
Hoe dan ook blijft het altijd verdrietig, ongeacht oorzaak
vrijdag 16 april 2021 om 09:43
Sterkte TO. Ergens herkenbaar. Ik heb hetzelfde gehad met thuissituatie. Vader die naar mijn mening laag begaafd is en zijn wil oplegde aan het gezin, moeder die daardoor gebroken was en zus die door haar borderline persoonlijkheidsstoornis alles maar voor problemen heeft gezorgd (en nog).
Al op relatief jonge leeftijd gebroken met zus (wat ook later betekende dat ik mijn neefjes en nichtjes niet kon zien, laat ze niet, zet ze tegen me op) en met vader weinig contact gehouden. Na overlijden van moeder heb het contant daar ook mee verbroken. Waarom, omdat de negativiteit en slechte gedachtes alleen maar pijn doen. Het is een bodemloze put waar je kunt praten tot je een ons weegt, altijd initiatief kunt tonen, maar je zult nooit een goed band krijgen. Het zal altijd éénrichtingsverkeer blijven.
Hoe lastig het is, sluit het af, probeer daar manieren voor te vinden.
Ga wandelen, maak je hoofd vrij. Raadpleeg een huisarts desnoods, die verwijst je wel naar een praktijkondersteuner en misschien wel daarna naar een psycholoog.
Deel het, spreek het uit. Praat er over met vrienden wat het met je doet.
Maar probeer een giftige relatie niet in stand te houden.
Al op relatief jonge leeftijd gebroken met zus (wat ook later betekende dat ik mijn neefjes en nichtjes niet kon zien, laat ze niet, zet ze tegen me op) en met vader weinig contact gehouden. Na overlijden van moeder heb het contant daar ook mee verbroken. Waarom, omdat de negativiteit en slechte gedachtes alleen maar pijn doen. Het is een bodemloze put waar je kunt praten tot je een ons weegt, altijd initiatief kunt tonen, maar je zult nooit een goed band krijgen. Het zal altijd éénrichtingsverkeer blijven.
Hoe lastig het is, sluit het af, probeer daar manieren voor te vinden.
Ga wandelen, maak je hoofd vrij. Raadpleeg een huisarts desnoods, die verwijst je wel naar een praktijkondersteuner en misschien wel daarna naar een psycholoog.
Deel het, spreek het uit. Praat er over met vrienden wat het met je doet.
Maar probeer een giftige relatie niet in stand te houden.
vrijdag 16 april 2021 om 09:55
Ik ken iemand die met haar dochter gebroken heeft en geloof me, met hele goede redenen.viva-amber schreef: ↑15-04-2021 17:53Er bestaat geen excuus voor iemand mentaal breken, net zoals je mensen niet slaat of schopt met een goede reden.
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 16 april 2021 om 13:42
Ik zou hier nog terugkomen om wat meer over de situatie te vertellen maar moet even een balans vinden tussen niet al te vaag zijn en niet te herkenbaar zijn. Ben als de dood dat mijn moeder er achterkomt dat ik hier mij verhaal doen.
Mijn moeder is een gecompliceerde vrouw. Altijd wantrouwend naar alles en iedereen, altijd beren op de weg zien. Onze band is sinds ik uit huis ben en de scheiding van mijn ouders alleen maar verslechterd en we komen steeds weer uit bij dezelfde twee zaken, de scheiding en het feit dat mijn moeder vindt dat ik niet eerlijk ben. Nu kan ik gelukkig van mezelf zeggen dat ik dat wel ben, natuurlijk heb ik ook m’n fouten, niemand is perfect, maar ik ben niet oneerlijk. Mijn moeder is er echter van overtuigd van wel en zelfs met aantoonbare bewijzen dat ik wel eerlijk ben wordt ik niet geloofd.
Op het moment is het dus weer zover en ik probeer met haar in contact te blijven maar dat lukt niet, telefoon wordt niet opgenomen, deur blijft op slot. Ik wil hier heel graag weer uitkomen omdat ik toch nog steeds geloof (hoop) dat zij diep van binnen het beste met mij voorheeft maar contact leggen lukt gewoon niet en ik moet niet te veel pushen omdat zij anders alleen maar kwader wordt en dan rare dingen kan gaan doen (weet ik uit ervaring helaas).
Mijn moeder is een gecompliceerde vrouw. Altijd wantrouwend naar alles en iedereen, altijd beren op de weg zien. Onze band is sinds ik uit huis ben en de scheiding van mijn ouders alleen maar verslechterd en we komen steeds weer uit bij dezelfde twee zaken, de scheiding en het feit dat mijn moeder vindt dat ik niet eerlijk ben. Nu kan ik gelukkig van mezelf zeggen dat ik dat wel ben, natuurlijk heb ik ook m’n fouten, niemand is perfect, maar ik ben niet oneerlijk. Mijn moeder is er echter van overtuigd van wel en zelfs met aantoonbare bewijzen dat ik wel eerlijk ben wordt ik niet geloofd.
Op het moment is het dus weer zover en ik probeer met haar in contact te blijven maar dat lukt niet, telefoon wordt niet opgenomen, deur blijft op slot. Ik wil hier heel graag weer uitkomen omdat ik toch nog steeds geloof (hoop) dat zij diep van binnen het beste met mij voorheeft maar contact leggen lukt gewoon niet en ik moet niet te veel pushen omdat zij anders alleen maar kwader wordt en dan rare dingen kan gaan doen (weet ik uit ervaring helaas).
vrijdag 16 april 2021 om 14:49
heeft jouw moeder hulp, of staat ze daar wellicht voor open?Noorder76 schreef: ↑16-04-2021 13:42Ik zou hier nog terugkomen om wat meer over de situatie te vertellen maar moet even een balans vinden tussen niet al te vaag zijn en niet te herkenbaar zijn. Ben als de dood dat mijn moeder er achterkomt dat ik hier mij verhaal doen.
Mijn moeder is een gecompliceerde vrouw. Altijd wantrouwend naar alles en iedereen, altijd beren op de weg zien. Onze band is sinds ik uit huis ben en de scheiding van mijn ouders alleen maar verslechterd en we komen steeds weer uit bij dezelfde twee zaken, de scheiding en het feit dat mijn moeder vindt dat ik niet eerlijk ben. Nu kan ik gelukkig van mezelf zeggen dat ik dat wel ben, natuurlijk heb ik ook m’n fouten, niemand is perfect, maar ik ben niet oneerlijk. Mijn moeder is er echter van overtuigd van wel en zelfs met aantoonbare bewijzen dat ik wel eerlijk ben wordt ik niet geloofd.
Op het moment is het dus weer zover en ik probeer met haar in contact te blijven maar dat lukt niet, telefoon wordt niet opgenomen, deur blijft op slot. Ik wil hier heel graag weer uitkomen omdat ik toch nog steeds geloof (hoop) dat zij diep van binnen het beste met mij voorheeft maar contact leggen lukt gewoon niet en ik moet niet te veel pushen omdat zij anders alleen maar kwader wordt en dan rare dingen kan gaan doen (weet ik uit ervaring helaas).
vrijdag 16 april 2021 om 15:30
To, heeft jouw moeder een soort psychose? of is dat vastgesteld?
Het feit dat zij je ziet als oneerlijk, 'een soort bedreiging' en dat je dan niet meer in contact kunt komen met haar, klinkt niet alsof zij je wil breken, maar het lijkt eerder alsof je moeder in de war is.
Het feit dat zij je ziet als oneerlijk, 'een soort bedreiging' en dat je dan niet meer in contact kunt komen met haar, klinkt niet alsof zij je wil breken, maar het lijkt eerder alsof je moeder in de war is.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
