Problemen thuis....wat te doen ?

29-04-2021 22:55 49 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste lezers, sommige van jullie zullen mij vast nog niet vergeten zijn. Graag zou ik hier mijn verhaal willen doen wat de laatste weken aan mij vreet.

Het gaat over mijn ouders. Sinds mijn puberteit heb ik problemen met mijn ouders. Ik word klein gehouden, ze willen dat ik volgens hun pijpen dans en dat ik zo blijf zoals ik nu ben zodat ik later voor hun kan zorgen, maar tegelijkertijd maken ze mijn leven zuur. Toen ik 18 was heb ik 2 jaar lang geen inkomen gehad en ben ik 2 jaar lang gepest thuis. Ik ging boodschappen halen en mijn vader had toen de pinpas, dus die vroeg aan mijn vader of zij de pinpas mocht hebben. Mijn vader werd toen elke dag boos en maakte ruzie met haar. Vervolgens ging mijn moeder mij tieren. Er was elke dag ruzie thuis hierover. Tot ik op mijn 20'ste dacht ik ga een bijstandsuitkering aanvragen. Nadat de uitkering toegewezen werd, kwam er ook gelijk een einde aan de geruzie thuis. GGZ kwam in beeld omdat ik tijdens mijn studie vastliep ivm mijn Autisme en Depressie. Sindsdien ben ik eigenlijk altijd bezig geweest om te werken of dagbesteding. Helaas ben ik vanwege mijn Autisme, Depressie en Prikkelbare darm syndroom afgekeurd en zit ik nu in de Wajong. De dagbesteding heb ik opgepakt en ik wil graag rust hebben en wat van mijn leven maken icm actief blijven in de maatschappij.

Nu komt het probleem: Sinds ik 3 weken geleden een Wajong toegewezen heb gekregen zit mijn vader mij te treiteren. Hij heeft een eigen zaak en alles moet volgens zijn regels gaan. En dan ook echt alles. Omdat ik nu een Wajong hebt, wilt hij mij in de zaak zetten. Hij is 61 jaar en wilt graag met pension. Helaas kan ik hierin niks voor hem betekenen. Ik doe met hem boodschappen voor de zaak, ik hou de facturen bij en verder heeft hij esoms vragen waar ik hem bij kan helpen. Hij wilt nu dus nog meer. Hij zegt bijvoorbeeld dat hij moe is, dat hij heel hard gewerkt heeft. En 's avonds als hij de zaak gaat sluiten zegt hij of ik mee ga. OOK als ik op de wc zit of erg overprikkeld ben die dag. Ik ga dan niet, omdat ik NIET kan gaan. Vervolgens praat hij dagen niet met me, wat niet erg is voor mij. Maar het is wel vervelend om thuis dit soort spanningen te hebben. Het doet wat met mij. Helaas blijft het treiten duren en hoeveel ik hem ook probeer te negeren of te ontwijken moet ik toch met hem mee boodschappen doen of kijken voor een nieuwe auto. Bovendien zit hij mij onder druk te zetten om op vakantie te gaan, terwijl ik met corona nergens heen wil gaan. En dit herhaalt zich dan wekelijks tot soms dagelijks. Mijn zusjes hebben meer rust en meer vrijheden. Ze willen mij thuis houden zodat ik later voor hun zorg, heb ik begrepen. Terwijl ik gewoon op mijzelf wil wonen.

Ik sta ingeschreven voor een woning en ben inmiddels ook ingeschreven voor begeleid wonen. maar wat kan ik doen om de tijd tot ik uit huis ga te overbruggen en zijn er mensen met zelfde ervaringen of mensen die tips hebben hoe hiermee om te gaan?
Alle reacties Link kopieren
Luci_Mster2 schreef:
06-05-2021 18:56
De problemen liggen bij jou. Niet bij je ouders. En je gaat jezelf helaas overal mee naar toenemen. Als je straks begeleid woont ga je daar weer problemen krijgen. Met andere bewoners of met de begeleiding.

Ik denk dat je er niets aan kan doen maar het zou je helpen je eigen aandeel echt eens te gaan erkennen en daar op te gaan focussen qua hulp.

Succes.
Wat bedoelt u precies dat het probleem bij mij ligt? Oké ik heb zeker een hele grote fout gemaakt, maar als de schuld is betaald en ik daardoor ook meer betaal per maand omdat ik toch thuis mag wonen, dan is het toch goed? Ik snap echt niet waarom de zaak van mijn vader op mijn schouders komt te liggen.


Misschien leer je er iets van waar je later wat aan hebt, of vraag je vader een salaris. 10tje per uur zwart.
Dat wilt hij dus niet. Hij wilt mij in de zaak laten werken zodat hij een gratis mankracht heeft en waar hij op kan vertrouwen zodat hij kan genieten van het leven.
eric1993 schreef:
06-05-2021 16:42
Nogmaals, voor de mensen die mij beschuldigen. Ik heb inderdaad in het verleden geld gestolen van mijn ouders. Toen dit naar buiten kwam heb ik ook meerdere keren mijn excuses aangeboden. En na 4 jaar is de schuld inmiddels BETAALD.

Bovendien heeft mijn vader mij niet onderhouden. Ik woon in zijn huis, maar sinds 2014 ben ik zelfstandig met begeleiding. En nu ontvang ik dus een Wajong. Voor het thuis wonen heb ik altijd al een x bedrag per maand betaald. Dat is dus BUITEN mijn boodschappen die ik zelf betaal.

Ik vind het jammer dat ik door één grote fout gelijk met alles de schuldige wordt aangewezen.
Van 150 euro per maand kun je natuurlijk niets huren, dus dat je vader je niet onderhoudt omdat je je eigen boodschappen en een deel van je vaste lasten betaald vind ik niet helemaal kloppen.

Het komt op mij over alsof er veel sprake is van onbegrip. Van beide kanten. Je vader kijkt naar je en heeft misschien minder begrip voor je beperkingen, maar kan je ook werk bieden zonder de druk die je bij een andere werkgever zou hebben. Ik denk dat het heel gezond is om daar wat meer van op te pakken. Jij ziet het als treiteren en pesten en lijkt geen begrip te hebben voor de kant van je ouders, die jou jaren langer dan verwacht onderdak bieden en de verantwoordelijkheden voor je dragen. Misschien zouden jullie onder begeleiding in gesprek kunnen?

Je brengt een paar keer naar boven dat je niet meer wil worden aangekeken op de diefstal omdat je alles hebt terugbetaald. Je vergeet hierin dat je het vertrouwen hebt geschonden en dat dat nog niet hersteld is. Terugbetalen maakt het niet ongedaan, dus die frustratie of wantrouwen zal er bij je ouders nog zitten. En daar mogen ze ook nog steeds (terecht) boos over zijn.

Rondom je vakantie begrijp ik niet helemaal of jij op vakantie moet, of dat het een gezinsvakantie betreft. Als jij nog niet zelfstandig genoeg bent om thuis te blijven, wat je eigenlijk onderstreept door op jouw leeftijd nog thuis te wonen en alleen via begeleid wonen op kamers kan, is het begrijpelijk dat zij verwachten dat je mee gaat. Zij hebben die verantwoordelijkheid nog omdat jij hun die geeft. Ook hierover zou je kunnen proberen in gesprek te gaan. Wat willen zij zien? Wanneer achten ze je verantwoordelijk genoeg om alleen thuis te blijven tijdens hun vakantie?
Alle reacties Link kopieren
Hoi Eric,
Wellicht heb je deze tip al gehad, maar toch voor de zekerheid.
Heb je al eens contact gezocht met stichting Mee?
Dat is een stichting die mensen (of ouders van jonge kinderen) met een verstandelijke beperking en autisme etc bijstaan.
Zij kunnen bijvoorbeeld met je meedenken over begeleid wonen.

www.mee.nl
She was brave and strong and broken, all at once.
Veranderling schreef:
06-05-2021 19:39
Van 150 euro per maand kun je natuurlijk niets huren, dus dat je vader je niet onderhoudt omdat je je eigen boodschappen en een deel van je vaste lasten betaald vind ik niet helemaal kloppen.

Het komt op mij over alsof er veel sprake is van onbegrip. Van beide kanten. Je vader kijkt naar je en heeft misschien minder begrip voor je beperkingen, maar kan je ook werk bieden zonder de druk die je bij een andere werkgever zou hebben. Ik denk dat het heel gezond is om daar wat meer van op te pakken. Jij ziet het als treiteren en pesten en lijkt geen begrip te hebben voor de kant van je ouders, die jou jaren langer dan verwacht onderdak bieden en de verantwoordelijkheden voor je dragen. Misschien zouden jullie onder begeleiding in gesprek kunnen?

Je brengt een paar keer naar boven dat je niet meer wil worden aangekeken op de diefstal omdat je alles hebt terugbetaald. Je vergeet hierin dat je het vertrouwen hebt geschonden en dat dat nog niet hersteld is. Terugbetalen maakt het niet ongedaan, dus die frustratie of wantrouwen zal er bij je ouders nog zitten. En daar mogen ze ook nog steeds (terecht) boos over zijn.

Rondom je vakantie begrijp ik niet helemaal of jij op vakantie moet, of dat het een gezinsvakantie betreft. Als jij nog niet zelfstandig genoeg bent om thuis te blijven, wat je eigenlijk onderstreept door op jouw leeftijd nog thuis te wonen en alleen via begeleid wonen op kamers kan, is het begrijpelijk dat zij verwachten dat je mee gaat. Zij hebben die verantwoordelijkheid nog omdat jij hun die geeft. Ook hierover zou je kunnen proberen in gesprek te gaan. Wat willen zij zien? Wanneer achten ze je verantwoordelijk genoeg om alleen thuis te blijven tijdens hun vakantie?
Precies wat ik bedoel.
Alle reacties Link kopieren
Wat een nare situatie, ik hoop dat je snel op jezelf kunt wonen zodat je afstand kunt nemen. Ik begrijp dat je een aantal jaar geleden geld gestolen hebt omdat je werd opgelicht door iemand op wie je verliefd was. Ik vind sowieso dat je jezelf daarvoor moet vergeven, het was een domme fout maar het maakt je geen slecht persoon. Dat vooropgesteld.

Daarnaast denk ik dat je de acties van je ouders wel vaak negatief uitlegt, terwijl er ook een meer neutrale uitleg mogelijk is. De waarheid ligt misschien ergens in het midden. Bijvoorbeeld als je pa je vraagt mee naar de zaak te gaan om te helpen, dan kunnen daar verschillende redenen achter zitten:

- Hij wil je inwerken zodat hij kan bankhangen (jouw aanname)
- Hij is echt moe en heeft hulp nodig
- Hij denkt dat het goed voor je is om even het huis uit te zijn
- Hij wil je de waarde van werken en geld laten inzien

Je antwoord kan 'nee' blijven, omdat het gewoon niet gaat met jouw beperkingen. Je hoeft er ook niet over in discussie met hem. Maar zo'n soort gedachte-experiment kan je meer rust geven en ervoor zorgen dat de tijd die je nog thuis woont met minder ruzie en verdriet gepaard gaat.

Bedenk bij alles wat de meest negatieve en de meest positieve uitleg zou kunnen zijn en probeer het dan los te laten.
Alle reacties Link kopieren
Zoals anderen ook al schreven, zou het goed zijn als je probeert de vraag van je vader over het werken in zijn zaak niet alleen maar op een negatieve manier uit te leggen.

Jij zegt dat hij naar huis wil om op de bank te hangen. Ik denk dat hij thuis ook nog een heleboel te regelen heeft: de zorgverzekering van al zijn kinderen, een reparatie aan het huis, belastingaangifte doen, etc. etc. Jij betaalt mee aan het wonen bij je ouders, dat is goed. Maar er komt ook een heleboel geregel kijken bij wonen & leven, en dat moeten je ouders voor zichzelf doen, maar waarschijnlijk ook voor jou, die aanname maak ik even omdat je begeleid gaat wonen. Dus misschien kun jij wat van dat regelwerk verlichten, door een paar ochtenden in de zaak te werken, zodat je vader zich met al die anderen zaken bezig kan houden.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb besloten om niet te werken. Er is een reden waarom ik niet kan werken en een Wajong heb gekregen. Ik heb toen ik voor de keuring naar het UWV ging, met de verzekeringarts besproken dat ik voortaan naar een dagbesteding ga voor sociaal contact en eventueel zelfs vrijwilligerswerk. Ik heb Diabetes Type 2 dus een wandeling met oudere mensen vond hij een goed idee. Ik ga mij focussen op mijn eigen gezondheid en ik ga proberen wat van mijn leven te maken. Ik heb Autisme, depressie, prikkelbare darm en diabetes. Ik moet daar mijn leven mee invullen en aanpassen.

Dit betekend natuurlijk niet dat ik thuis helemaal niks ga doen. Tot nu toe ben ik gewoon met mijn ouders op vakantie geweest, behalve vorig jaar ivm corona niet. En ik heb ook vaak het schilderwerk en allerlei andere klusjes gedaan. De ICT van onze zaak doe ik samen met de administratie. Ik heb meer gedaan dan mijn zusjes bij elkaar. Ik vind het niet eerlijk dat ik omdat ik een grote fout heb gemaakt, met alles maar onterecht word gevonden. Het is mijn leven en de zaak van mijn vader is niet mijn leven. Ik kan hem ondersteunen, geen probleem. Maar met mijn klachten nog is gaan werken zodat hij en mijn zusjes lekker kunnen relaxen gaat voor mij te ver.

Dit heb ik zo ook tegen mijn vader gezegd. Ik vind dat er laatste tijd flink over mijn grens wordt gegaan. En ik vind het jammer dat forumleden mij met alles als schuldige toewijzen onlangs een grote fout wat ik in het verleden heb gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
ZoeyMaar schreef:
07-05-2021 11:28
Wat een nare situatie, ik hoop dat je snel op jezelf kunt wonen zodat je afstand kunt nemen. Ik begrijp dat je een aantal jaar geleden geld gestolen hebt omdat je werd opgelicht door iemand op wie je verliefd was. Ik vind sowieso dat je jezelf daarvoor moet vergeven, het was een domme fout maar het maakt je geen slecht persoon. Dat vooropgesteld.

Daarnaast denk ik dat je de acties van je ouders wel vaak negatief uitlegt, terwijl er ook een meer neutrale uitleg mogelijk is. De waarheid ligt misschien ergens in het midden. Bijvoorbeeld als je pa je vraagt mee naar de zaak te gaan om te helpen, dan kunnen daar verschillende redenen achter zitten:

- Hij wil je inwerken zodat hij kan bankhangen (jouw aanname)
- Hij is echt moe en heeft hulp nodig
- Hij denkt dat het goed voor je is om even het huis uit te zijn
- Hij wil je de waarde van werken en geld laten inzien

Je antwoord kan 'nee' blijven, omdat het gewoon niet gaat met jouw beperkingen. Je hoeft er ook niet over in discussie met hem. Maar zo'n soort gedachte-experiment kan je meer rust geven en ervoor zorgen dat de tijd die je nog thuis woont met minder ruzie en verdriet gepaard gaat.

Bedenk bij alles wat de meest negatieve en de meest positieve uitleg zou kunnen zijn en probeer het dan los te laten.
Bedankt voor uw uitleg. Ik zal inderdaad proberen om het ook zo te bekijken om enigzins wat rust te ervaren ook. Het probleem is eigenlijk vooral dat er niet wordt gesproken bij ons thuis. Ik heb bij het GGZ geleerd om juist over dingen te praten. Bij ons thuis wordt er niet gepraat, als mijn vader bijvoorbeeld mij onder druk zet en ik vervolgens klachten krijg of down wordt zegt hij dat het door de suikerziekte komt of allerlei andere complete onzin redenen. Hij verdoezeld dus eigenlijk zijn gedrag zodat ik ongelijk krijg met veel dingen.

Ik zal de gedachte-expiriment zeker proberen en zal zeker rust geven!
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het nu met je Eric?
Hier sta ik, ik kan niet anders (zonder legpuzzels)
Alle reacties Link kopieren
Dubbele post
linnylow wijzigde dit bericht op 13-05-2021 04:50
Reden: Dubbele post excuses
97.56% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Eric ik hoop dat het nu beter gaat met je :)
Ik heb zojuist het topic doorgelezen...

Maar je doet het ook een beetje laten lijken of je vader een slechte man is ? Op de manier dat je over hem praat...

Je vader zal het niet slecht met je voor hebben als ik het zo lees? Dat hij met je op vakantie wilt bedoelt hij niet verkeerd, hij wil met jullie tijd door brengen als gezin. Maar hij kan je er niet toe dwingen inderdaad daar ben ik het mee eens..

Ik snap dat als jij je niet begrepen voelt, het frustratie kan veroorzaken bij je en dit moet je dit ook kwijt kunnen bij je vader vind ik. Communiceer erover met hem! Misschien kunnen jullie een middenweg vinden.

Hij zal het namelijk allemaal niet verkeerd bedoelen. Het kan zo zijn dat hij jou net iets harder aanpakt dan je zusjes omdat je een man bent. Vaak gebeurd dit onbewust toch in gezinnen. Maar je vader zal vast net zoveel om jou geven als om je zusjes!

Maar hij moet inderdaad wel rekening houden met je autisme etc. Ik denk dat jij misschien te “weinig” wil en je vader teveel wil/ verwacht van je.
In TO zijn geval weet ik het niet, maar toch zijn er genoeg ouders die het wel verkeerd bedoelen en wel heel schadelijk zijn voor hun kinderen. Ik vind het een aanname dat het goed wordt bedoeld.

Duidelijk is wel dat TO niet voortdurend over zijn grenzen moet worden getrokken. En dat naar hem geluisterd moet worden als hij aangeeft dat iets niet gaat of hij niet wil.

Je zit niet voor niets in de Wajong, dus ik snap dat je grenzen gaat aangeven.

Je schrijft:
Het is mijn leven en de zaak van mijn vader is niet mijn leven. Ik kan hem ondersteunen, geen probleem. Maar met mijn klachten nog is gaan werken zodat hij en mijn zusjes lekker kunnen relaxen gaat voor mij te ver.

Dit heb ik zo ook tegen mijn vader gezegd. Ik vind dat er laatste tijd flink over mijn grens wordt gegaan. En ik vind het jammer dat forumleden mij met alles als schuldige toewijzen onlangs een grote fout wat ik in het verleden heb gemaakt



Wat ik al zei, je zit niet voor niets in de Wajong. Goed dat je je grenzen aangeeft. Ervaring leert vaak wel dat je dit soms een tijdje moet volhouden omdat het toch weer geprobeerd wordt.

En nee, ik vind het ook niet terecht dat sommige forummers steeds op het verleden terugkomen. Nu is nu en volgens mij ben je hartstikke goed bezig.

Heb je zicht op een huis?
Alle reacties Link kopieren
linnylow schreef:
13-05-2021 04:36
Eric ik hoop dat het nu beter gaat met je :)
Ik heb zojuist het topic doorgelezen...

Maar je doet het ook een beetje laten lijken of je vader een slechte man is ? Op de manier dat je over hem praat...

Je vader zal het niet slecht met je voor hebben als ik het zo lees? Dat hij met je op vakantie wilt bedoelt hij niet verkeerd, hij wil met jullie tijd door brengen als gezin. Maar hij kan je er niet toe dwingen inderdaad daar ben ik het mee eens..

Ik snap dat als jij je niet begrepen voelt, het frustratie kan veroorzaken bij je en dit moet je dit ook kwijt kunnen bij je vader vind ik. Communiceer erover met hem! Misschien kunnen jullie een middenweg vinden.

Hij zal het namelijk allemaal niet verkeerd bedoelen. Het kan zo zijn dat hij jou net iets harder aanpakt dan je zusjes omdat je een man bent. Vaak gebeurd dit onbewust toch in gezinnen. Maar je vader zal vast net zoveel om jou geven als om je zusjes!

Maar hij moet inderdaad wel rekening houden met je autisme etc. Ik denk dat jij misschien te “weinig” wil en je vader teveel wil/ verwacht van je.
Mijn vader is geen slechte man over het algemeen. Alleen zijn gedrag is dominant. Hij wilt dat alles volgens zijn boekje gaat. Het gaat zelfs zo ver dat ik bij zware overprikkeling ziek word en dan even rust moet hebben. Zelfs dan triggert hij mij met zijn opdrachten. Als ik dan aangeef dat ik nu niet mee kan gaan heb ik wel is tijden gehad dat hij weken niet met mij praat en mij negeert.
Alle reacties Link kopieren
eric1993 schreef:
13-05-2021 16:20
. Als ik dan aangeef dat ik nu niet mee kan gaan heb ik wel is tijden gehad dat hij weken niet met mij praat en mij negeert.
Dat nou lijkt mij nou heerlijk rustig.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
13-05-2021 17:02
Dat nou lijkt mij nou heerlijk rustig.
Nou het is wel rustig, alleen zit hij dan hele tijd met een dikke smoel rond en dat dan dagenlang. Dat is niet echt bevordelijk voor de sfeer thuis.
Alle reacties Link kopieren
Goedeavond, voor de mensen die dit topic nog volgen, ik wil toch graag iets kwijt.

Het is inmiddels 2 maanden dat er dagelijks problemen thuis zijn. Begeleid wonen loopt, ook sta ik ingeschreven bij de lokale huurdersvereniging. Ik betaal per maand € 500 aan kosten om thuis te wonen tot ik een eigen woning heb. Nog steeds is er elke dag gezeur en gezeik. Ik word op willekeurige momenten gebeld of ik even een bestelling wil bezorgen. Door de overprikkeling en stress heb ik de alcohol weer erbij gepakt. Ik weet het, het is fout en na lange tijd is het heel dom. Ik zie momenteel geen uitweg meer om tot rust te komen.

Mijn ouders weten niet dat ik op mijn kamer drink met pillen. Dit heeft soms tot gevaarlijke situaties geleid omdat ik gebeld was om te bezorgen. Ik was toen dronken en gaf aan mijn vader aan dat ik nu niet kan vanwege mijn pds klachten. Hij gaf aan dat hij anders mijn hele uitkering wilt hebben en ben toen onlangs het gevaar toch wezen bezorgen. Ik weet niet meer hoe het moet. Ik ben nu niet dronken, en ik zie zeker gevaren in mijn leven. Het oplossen, is voor nu nog steeds niet mogelijk ben ik bang.
eric1993 schreef:
07-06-2021 23:27
Goedeavond, voor de mensen die dit topic nog volgen, ik wil toch graag iets kwijt.

Het is inmiddels 2 maanden dat er dagelijks problemen thuis zijn. Begeleid wonen loopt, ook sta ik ingeschreven bij de lokale huurdersvereniging. Ik betaal per maand € 500 aan kosten om thuis te wonen tot ik een eigen woning heb. Nog steeds is er elke dag gezeur en gezeik. Ik word op willekeurige momenten gebeld of ik even een bestelling wil bezorgen. Door de overprikkeling en stress heb ik de alcohol weer erbij gepakt. Ik weet het, het is fout en na lange tijd is het heel dom. Ik zie momenteel geen uitweg meer om tot rust te komen.

Mijn ouders weten niet dat ik op mijn kamer drink met pillen. Dit heeft soms tot gevaarlijke situaties geleid omdat ik gebeld was om te bezorgen. Ik was toen dronken en gaf aan mijn vader aan dat ik nu niet kan vanwege mijn pds klachten. Hij gaf aan dat hij anders mijn hele uitkering wilt hebben en ben toen onlangs het gevaar toch wezen bezorgen. Ik weet niet meer hoe het moet. Ik ben nu niet dronken, en ik zie zeker gevaren in mijn leven. Het oplossen, is voor nu nog steeds niet mogelijk ben ik bang.
Goedenavond Eric,

Maak morgenvroeg een afspraak met de huisarts en vertel eerlijk wat je hierboven schrijft.
Zeg dat je het niet langer trekt en vraag om een tijdelijke oplossing, zoals bijvoorbeeld noodopvang.

Probeer nu te slapen, sterkte! :hug:
Alle reacties Link kopieren
Weet je begeleiding van het drinken met de pillen? Anders zou ik die morgen ook even bellen/mailen.

Verder idd de huisarts, meteen morgenochtend. Bellen en vraag om een afspraak face to face.
Alle reacties Link kopieren
eric1993 schreef:
13-05-2021 19:39
Nou het is wel rustig, alleen zit hij dan hele tijd met een dikke smoel rond en dat dan dagenlang. Dat is niet echt bevordelijk voor de sfeer thuis.
Het is zijn huis, dan ga je op je kamer zitten.

Maak vandaag een afspraak met je huisarts en wees eerlijk over je drank en pillen gebruik.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Eric, zet 'm op met bellen vandaag.
Alle reacties Link kopieren
Celaena_Aelin schreef:
08-06-2021 01:34
Weet je begeleiding van het drinken met de pillen? Anders zou ik die morgen ook even bellen/mailen.

Verder idd de huisarts, meteen morgenochtend. Bellen en vraag om een afspraak face to face.
Mijn begeleider weet inmiddels dat ik na lange tijd toch ben begonnen met pillen en drank. Dankzij de begeleiding was ik vrij stabiel waardoor ik geen behoefte had aan alcohol of pillen. Na mn wajong toewijzing is het thuis anders waardoor ik na 1-2 maanden van stress en overprikkelimg toch weer ben wezen drinken.

De huisarts schrok er heel erg van, omdat ik pillen met alcohol gebruik en tussen die pillen zitten er ook paar bij die icm de alcohol mijn hersenen zo erg kunnen verdoven dat mijn ademhaling stilvalt. Ik mag van geluk spreken zei ze.

Ze gaat het bespreken met mijn begeleider wat te doen en ze komt thuis om mijn ouders toe te spreken over de schade die er aangericht worden door hun toedoen.
eric1993 wijzigde dit bericht op 09-06-2021 23:27
3.38% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Dubbele post
Alle reacties Link kopieren
eric1993 schreef:
09-06-2021 23:24
Mijn begeleider weet inmiddels dat ik na lange tijd toch ben begonnen met pillen en drank. Dankzij de begeleiding was ik vrij stabiel waardoor ik geen behoefte had aan alcohol of pillen. Na mn wajong toewijzing is het thuis anders waardoor ik na 1-2 maanden van stress en overprikkelimg toch weer ben wezen drinken.

De huisarts schrok er heel erg van, omdat ik pillen met alcohol gebruik en tussen die pillen zitten er ook paar bij die icm de alcohol mijn hersenen zo erg kunnen verdoven dat mijn ademhaling stilvalt. Ik mag van geluk spreken zei ze.

Ze gaat het bespreken met mijn begeleider wat te doen en ze komt thuis om mijn ouders toe te spreken over de schade die er aangericht worden door hun toedoen.
Pas op met dit soort gedachten en uitspraken. Jij maakt nog steeds de keuze om die pillen te slikken en de drank te drinken. Dat beslissen je ouders niet voor je, dat doe je zelf. Het is jouw keuze om wel of niet te gebruiken. Niet die van iemand anders.

Als je nog nooit therapie hebt gehad om op een andere manier met stress om te gaan dan drank en drugs, ga dan nogmaals naar de huisarts en vraag om een verwijzing voor therapie hiervoor. Heb je dit wel eerder gehad, ga dan met je begeleiding en de huisarts in gesprek wat nu de beste stap is voor jou: therapie, opfriscursus, AA-meetings of misschien een WRAP-training of deelname aan groepsgesprekken. Er is veel mogelijk, maar je moet het wel zelf willen. Jij moet die keuze maken.

Je bent geen slachtoffer, je bent een mens van vlees en bloed. Zolang jij jezelf als slachtoffer neerzet en de schuld van alles buiten jezelf legt, ga je niet verder komen.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
06-05-2021 18:46
Misschien leer je er iets van waar je later wat aan hebt, of vraag je vader een salaris. 10tje per uur zwart.
Dahaaag Wajong. Of wat dacht je zelf? Wat een idioot advies. En ook nog eens een keertje als volwassene onder de duim van pa blijven leven.
TO: Zo goed als je kan voor jezelf zorgen en dus blijven aandringen bij je begeleider richting begeleid wonen. En intussen misschien via de POH wat ondersteuning krijgen/je verhaal kwijt kunnen zodat je een sparringpartner hebt in deze periode.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven