Trouwen. Maar hoe?

18-05-2021 10:40 60 berichten
Hi,

Ik ben nieuw hier. Ik lees al een tijdje mee maar heb niet eerder gereageerd of een topic geopend. Hoop dat jullie desondanks willen meelezen / adviseren.

Mijn dilemma:

Wij willen trouwen (Jee!) maar onderlinge relaties weerhouden ons er van om echt stappen te zetten.

Om een heel lang epistel te voorkomen een zo kort mogelijke situatie schets:
Schoonouders zijn gescheiden en met andere partners hertrouwd. Onderling gaan de stellen niet goed samen. Daar komt bij dat door gebeurtenissen (ernstige beledigingen en constant overschreiden van onze grenzen) schoonouders voorlopig niet meer welkom zijn bij ons thuis. Contact is er nog wel.

Wij zijn al lang samen en hebben kinderen die ons heel graag zien trouwen. Het is een met regelmaat terugkerend thema aan de keukentafel. Ze zijn oud genoeg en hebben bruiloften meegemaakt om te weten hoe leuk en bijzonder een huwelijksdag kan zijn.

De relatie met schoonouders weerhoudt ons hier van. Man wil het allerliefst dat zij bij de dag aanwezig zijn maar hun ovoorspelbaarheid maakt tegelijkertijd dat wij met weinig plezier naar zo'n dag kunnen uitkijken. Al met al voelt het voor ons alsof onze wens en droom zijn gekaapt waarmee het idee om te trouwen aan charme verliest. En dat terwijl wij zo graag willen.

Ik ben inmiddels bijna zo ver om op een blauwe maandag naar een gemeenthuis te fietsen voor de nodige krabbels en een trouwboekje. Een te simpel wit jurkje ligt al in de kast. Bijna, want voor mijn gevoel doe ik daarmee voornamelijk onze kinderen, mijn familie, mijn vriend en mijzelf te kort. Dit is in alle eerlijkheid ook niet hoe ik het wil. Door te trouwen willen wij het leven en de liefde vieren. Maar hoe? Daar komen wij samen dus niet uit. Iets met loyaliteit naar anderen :-)

Mijn vraag: heeft iemand eerder met dit bijltje gehakt of hebben jullie creatieve oplossingen?

Alvast bedankt!
Present! De ouders van mijn (inmiddels) man hebben een heuze vechtscheiding achter de rug (inmiddels zo'n 14 jaar geleden). Schoonvader heeft alweer jaren een nieuwe vriendin en heeft de strijdbijl begraven. Schoonmoeder heeft het er nog steeds moeilijk mee en huilt er nog regelmatig om. Wij waren streng en strikt: onze bruiloft, onze 'regels'. We trouwen één keer dus niets in delen o.i.d. Jullie zijn volwassen en daar gedraag je je naar. Man heeft dit gecommuniceerd naar zijn ouders.

Super goed opgepakt door mijn schoonouders. Ze zaten uiteraard niet naast elkaar maar hebben elkaar gefeliciteerd en staan ook op onze familie trouwfoto.
Alle reacties Link kopieren
Wat Clairesophie zegt.
Zo ook, mijn motto, als het gaat om trouwen, geboren worden en doodgaan, afstuderen, promoveren en andere grote life events in een menselijk leven gaat het niet om jou en je vetes maar om de ander(en) die je bijstaat met je steun, aanwezigheid en vreugde of verdriet.

Vecht vooral je vetes weer uit in je eigen omgeving, niet op mensen hun grote dag, verdrietige dag of op kraamvisite o.i.d.

Mensen die het in hun kop zouden halen bij bovenstaande mijn dag te verzieken die zou ik nooit meer willen zien, je past je maar aan voor een keer, klaar!
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Zoals ClaireSophie het heeft aangepakt, zo heb ik dat ook gedaan. Met een extra zekerheid: ik heb een vriend van tevoren verteld wat de situatie is, en gevraagd of hij wilde ingrijpen als er iets niet goed ging. Dan hadden wij er geen omkijken naar. Als een van de ouderparen vervelend zou doen, zou hij naar ze toe gaan en zeggen: tijd om te vertrekken, ik loop even met jullie mee naar de auto.
Wat eten we vanavond?
Je kunt het ene stel bij het ene deel uitnodigen en het andere stel bij het andere deel. Dus moeder met vriend bij gemeentehuis en lunch en vader met vriendin bij dinner en feest.

Heel jammer, maar echt hun eigen schuld. Ga het zeker niet kleiner vieren omdat zij zich niet kunnen gedragen!
Alle reacties Link kopieren
Loekie12345 schreef:
18-05-2021 12:15
Je kunt het ene stel bij het ene deel uitnodigen en het andere stel bij het andere deel. Dus moeder met vriend bij gemeentehuis en lunch en vader met vriendin bij dinner en feest.

Heel jammer, maar echt hun eigen schuld. Ga het zeker niet kleiner vieren omdat zij zich niet kunnen gedragen!
Ik wil dan toch eigenlijk een beroep doen op mensen hun compassie en empathie, dat het geen optie is je niet te gedragen, je gedraagt je...punt, je bent volwassen, geen tokkie, hebt geen beperking etc.
Aparte feestjes geven omdat je naasten zich niet kunnen gedragen vind ik de wereld op zijn kop eerlijk gezegd.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
sprokkelientje schreef:
18-05-2021 12:18
Ik wil dan toch eigenlijk een beroep doen op mensen hun compassie en empathie, dat het geen optie is je niet te gedragen, je gedraagt je...punt, je bent volwassen, geen tokkie, hebt geen beperking etc.
Aparte feestjes geven omdat je naasten zich niet kunnen gedragen vind ik de wereld op zijn kop eerlijk gezegd.
Soms is het niet anders. Mij bij weet ik dat mijn moeder zich toch niet gaat gedragen dus die nodig ik toch niet uit. Kreeg wel commentaar van de halve wereld met het is toch je moeder blablabla. Ja leuk maar zij gaat niet mijn bruiloft verpesten.
Trouwen op het gemeentehuis met alleen de getuigen en de kinderen.

En daarna een receptie / buffet met 2 tijdslots, dat kan prima in deze tijd. Mensen die niet bij elkaar kunnen gezellig splitsen. En voor heel veel mensen is het waarschijnlijk fijn dat er een duidelijk begin en einde is.
Alle reacties Link kopieren
En stel nu dat (een van) de ouderparen zich niet kan gedragen en door een vriend buiten gezet wordt.. Hoe je het ook doet, dit zal wel eens stempel drukken op jullie dag. De directe confrontatie van wegsturen is op het moment niet aan jullie maar jullie gaan toch meekrijgen dat er een stel(len) zijn weggestuurd. Lukt het dan om de knop om te zetten en verder te gaan met de ceremonie of het feest of zal dit voor altijd een nare smaak blijven geven als jullie terugdenken aan jullie trouwdag?
sprokkelientje schreef:
18-05-2021 12:18
Ik wil dan toch eigenlijk een beroep doen op mensen hun compassie en empathie, dat het geen optie is je niet te gedragen, je gedraagt je...punt, je bent volwassen, geen tokkie, hebt geen beperking etc.
Aparte feestjes geven omdat je naasten zich niet kunnen gedragen vind ik de wereld op zijn kop eerlijk gezegd.
Ja idealiter is dat inderdaad het beste, maar het is aan to om in te schatten of ze het aandurft. Overigens is het in de situatie die ik schets niet zo dat je twee feestjes geeft. Het is een dag die bestaat uit verschillende onderdelen en ze mogen allebei bij de helft van de onderdelen aanwezig zijn.

Het is een suggestie, omdat wij het zo hebben gedaan. We hadden een soortgelijke situatie zou je kunnen zeggen en wilden het risico vermijden dat er drama op de dag zelf zou komen. Het ene stel vond het jammer dat ze dus een deel er niet bij waren maar ze hebben te vaak in het verleden laten zien dat het niet ging. Bij ons zou een goed gesprek niet hebben geholpen. To bij jou hoop ik wel. Zo niet, dan kun je dit overwegen.
Iedereen bedankt voor de reacties! Ik weet niet ieders naam dus reageer in het algemeen.

De leeftijd en het wegvallen van mensen spookt door ook mijn hoofd. Onze ouders leven gelukkig nog maar zijn op leeftijd. Verdrietig dat er al te vroeg mensen gemist moeten worden.

Het klopt dat ik graag voor mijn vriend zou zien dat ook zijn ouders aanwezig zijn. Het is zijn wens. Inderdaad zijn zij nu niet welkom bij ons thuis al is dit geen definitieve situatie. Het probleem ligt dus niet enkel bij de beide ouders maar ook richting ons. Dat maakt het misschien nog wel complexer.

Een gesprek / medeling richting hen over onze verwachtingen "of anders"... ik vrees dat dit niet goed opgepakt zal worden. Grenzen zijn eerder overschreden. Ook na dergelijke gesprekken. Mensen vinden dat zij rechten hebben en handelen daar naar. Ook bij grote gebeurtenissen zoals geboortes. Een gespannen toneelstukje vrees ik ook.

Een duidelijk afgekaderde dag werkt wellicht het beste. Misschien inderdaad maar trouwen met kinderen en getuigen. Daarna een klein feestje al vind ik dit wel lastig richting mijn familie...

Vegas is niet mijn cup of tea / cocktail 🍸😊 maar een andere optie is zeker het overwegen waard!

Veel (nieuws) om over na te denken. Dank jullie wel!
Dank voor je reactie, Momoko. Ik snap heel goed dat het verdrietig is, want uiteraard zou het veel leuker en fijner zijn als je kon trouwen met je meest dierbare familie erbij. Maar als de onderlinge verhoudingen te slecht zijn (en zo lijkt het wel afgaande op jouw beschrijvingen), dan is het waarschijnlijk beter om geen risico's te nemen.
Gun jezelf in elk geval de vrijheid om eens te fantaseren over een bruiloft zonder ouders erbij en hoe zo'n dag eruit zou kunnen zien. Een romantische locatie in het buitenland, gekoppeld aan een fijne vakantie, is misschien ook een optie.
Alle reacties Link kopieren
Hoop dat je een hele fijne onvergetelijke dag zult gaan beleven Momoko.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Waarom jullie zelf een groot feest ontzeggen terwijl jullie dat eigenlijk graag willen? Je man weet hoe zijn ouders zijn, die gaan niet veranderen. Als het nu “alleen” ging om hun onderlinge ruzies maar dat ze ook niet respectovol met jullie omgaan en jullie grenzen overschrijden zou voor mij genoeg zijn om zonder hen te trouwen.

Als jullie het klein houden en met wat getuigen en vrienden feest vieren zijn zij er ook niet bij maar heb je zelf ook niet de trouwdag die jullie voor ogen hebben.

Ik zou gewoon trouwen zoals jullie het graag zouden doen maar dan zonder hun of hoogstens met hun bij de plechtigheid. Dan moeten ze toch zitten en hun mond houden.

Volg je hart en trouw zoals het mooist is voor jullie gezin!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook het probleem laten waar het zich bevindt en er geen andere consequenties aan verbinden. Als zij zich niet kunnen gedragen betekent dat toch niet dat de rest van je familie niet kan worden uitgenodigd? Jammer voor je man, maar als je het niet ziet zitten om ze uit te nodigen onder voorwaarden, dan kan je ze alleen maar niet uitnodigen. Hij zal ook wel liever een harmonieus trouwfeest willen dan een dramatisch waar ze wel bij zijn. Hoe realistisch is die wens van hem?

Dat betekent niet dat jullie andere wensen niet ingewilligd kunnen worden he. Zo straffen zij jullie dubbel.
Alle reacties Link kopieren
Al snap ik ook wel dat als jullie volledig voor een totaal ander concept kiezen, waar jullie ook heel blij van worden, dat hun afwezigheid niet zo zwaar voelt (omdat er voor de rest ook heel veel afwezigen zijn)
Poloppie schreef:
18-05-2021 13:12
Ik zou ook het probleem laten waar het zich bevindt en er geen andere consequenties aan verbinden. Als zij zich niet kunnen gedragen betekent dat toch niet dat de rest van je familie niet kan worden uitgenodigd? Jammer voor je man, maar als je het niet ziet zitten om ze uit te nodigen onder voorwaarden, dan kan je ze alleen maar niet uitnodigen. Hij zal ook wel liever een harmonieus trouwfeest willen dan een dramatisch waar ze wel bij zijn. Hoe realistisch is die wens van hem?

Dat betekent niet dat jullie andere wensen niet ingewilligd kunnen worden he. Zo straffen zij jullie dubbel.
Dat is ook wel het dilemma. Linksom of rechtsom drukken zij een stempel en ben je bijna genoodzaakt zij die het goede met je voor hebben niet volledig te betrekken. Duivels en geen idee wat goed is... zal het zeker nog eens met vriendlief bespreken.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou een geweldige bruiloft plannen met de kinderen (het ja woord dus) misschien zelfs wel in het buitenland

En dan nog een feestje waarbij iedereen welkom is, waar je de foto’s of video laat zien van de ceremonie en ouders voldoende afstand van elkaar kunnen houden.

Wij zijn zelf in Italië getrouwd met familie en vrienden. Het maakt het wel makkelijker om keuzes te maken die wel en wie niet. Thuisbleven we nog een receptie/feestje gegeven. (Nog een keer de trouwjurk aan 🤗)

Maar mn 25e jubileum zal ik nooit meer vieren met familie door mijn ervaringen van de trouwdag. Alleen met kinderen (en eventueel aanhang) En er iets heel speciaals van maken.
dianaf schreef:
18-05-2021 11:12
Je kunt ook trouwen met enkel jullie 2-en de kinderen en een getuigen (bv jouw ouders :-D ).
Dit zou ik doen inderdaad. Ik zou op een dergelijke dag helemaal geen zin hebben in allerlei gedoe. Gewoon klein houden.
Alle reacties Link kopieren
Momoko schreef:
18-05-2021 13:35
Dat is ook wel het dilemma. Linksom of rechtsom drukken zij een stempel en ben je bijna genoodzaakt zij die het goede met je voor hebben niet volledig te betrekken. Duivels en geen idee wat goed is... zal het zeker nog eens met vriendlief bespreken.
Ze drukken nu ook al een stempel he...door alles wat er gebeurd is, zijn ze niet meer welkom bij jullie. Ik zou voor mezelf proberen om dat romantische beeld dat ze er harmonieus bij zouden zijn, weg te redeneren.
De situatie met je schoonouders is wat ze is.
Dat is de ene kant.
Aan de andere kant, zoveel mogelijk los daarvan, heb je jullie trouwfeest. Een feest met alle mensen die jullie graag zien. En daar horen afwezigen bij, zij het door ziekte, overlijden of door schade aan de onderlinge relatie. Het is niet erg om daarbij stil te staan, maar vervolgens focus je je weer op alle mensen die wel gaan komen. Die verdienen toch net zoveel of misschien zelfs meer aandacht dan je schoonouders? En met hen ga je een leuke dag hebben. En het gemis van je schoonouders mag er zijn hoor, maar dat is gewoon wat het is.
Alle reacties Link kopieren
Momoko schreef:
18-05-2021 12:47

Een gesprek / medeling richting hen over onze verwachtingen "of anders"... ik vrees dat dit niet goed opgepakt zal worden. Grenzen zijn eerder overschreden. Ook na dergelijke gesprekken. Mensen vinden dat zij rechten hebben en handelen daar naar. Ook bij grote gebeurtenissen zoals geboortes. Een gespannen toneelstukje vrees ik ook.
Ik zou toch echt heel duidelijk van je man willen horen waarom hij zijn ouders erbij wil. Jij zegt dat je het graag wilt voor hem, maar wil hij het net zo graag?
Een duidelijk afgekaderde dag werkt wellicht het beste. Misschien inderdaad maar trouwen met kinderen en getuigen. Daarna een klein feestje al vind ik dit wel lastig richting mijn familie...
Als je kunt leven met het idee van een klein feestje, accepteer je dus dat zijn ouders er niet bij zullen zijn. Waarom zouden jouw ouders er dan niet alsnog wel bij mogen zijn? Heeft je broer eigenlijk nog broers/zussen? Hoe zijn de overige onderlinge relaties?

Ik zou je vooral niet te veel laten leiden door hoe schoonouders er misschien (achteraf) over denken en een knoop doorhakken. Rot dat de relatie zo slecht is, maar je laat je er nu door gijzelen en dat is zonde.
Alle reacties Link kopieren
Niks ten nadele van de reacties hier hoor, helemaal begrijpelijk en kies vooral voor je feestje zoals je dat wilt vieren. Maar: iemand niet uitnodigen voor je bruiloft is best wel een statement, als dat familie is of de ouders van je verloofde. Zeker als jouw eigen ouders wel mogen komen.

Zij hebben het er zelf naar gemaakt, maar geen uitnodiging maakt het conflict wel heel duidelijk.
Wat eten we vanavond?
Momoko schreef:
18-05-2021 12:47
Een gesprek / medeling richting hen over onze verwachtingen "of anders"... ik vrees dat dit niet goed opgepakt zal worden. Grenzen zijn eerder overschreden. Ook na dergelijke gesprekken. Mensen vinden dat zij rechten hebben en handelen daar naar. Ook bij grote gebeurtenissen zoals geboortes. Een gespannen toneelstukje vrees ik ook.
Als een gesprek over jullie verwachtingen op zo´n dag al niet mogelijk is, hoe zie je de trouwdag met hen erbij dan voor je?
Je vriend kan het wel graag willen maar is het het waard? Jij droomt van een mooie dag met je naasten, maar hoe mooi wordt die dag als je in de stress zit over of je schoonouders zich wel gedragen?

Ik zou toch overwegen te trouwen zonder hen erbij, of op een heel andere manier te trouwen. Met alleen de kinderen en getuigen bv.
makreel schreef:
18-05-2021 14:27
Niks ten nadele van de reacties hier hoor, helemaal begrijpelijk en kies vooral voor je feestje zoals je dat wilt vieren. Maar: iemand niet uitnodigen voor je bruiloft is best wel een statement, als dat familie is of de ouders van je verloofde. Zeker als jouw eigen ouders wel mogen komen.

Zij hebben het er zelf naar gemaakt, maar geen uitnodiging maakt het conflict wel heel duidelijk.
Om die reden zou ik de bruiloft over een heel andere boeg gooien, en "in het geheim" of met alleen vrienden trouwen.
Heb niet alles gelezen, maar herkenbaar. Mijn ouders zijn gescheiden en hertrouwd. Moesten onderling niets met elkaar hebben. Voor onze bruiloft hebben we hen de oplossing laten bedenken. Hun voorstel: alleen komen zonder hun nieuwe partner. Dat ging prima.
Rosalind schreef:
18-05-2021 14:34
Als een gesprek over jullie verwachtingen op zo´n dag al niet mogelijk is, hoe zie je de trouwdag met hen erbij dan voor je?
Je vriend kan het wel graag willen maar is het het waard? Jij droomt van een mooie dag met je naasten, maar hoe mooi wordt die dag als je in de stress zit over of je schoonouders zich wel gedragen?

Ik zou toch overwegen te trouwen zonder hen erbij, of op een heel andere manier te trouwen. Met alleen de kinderen en getuigen bv.
Dit is precies de worsteling...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven