Relaties
alle pijlers
Huwelijk nog te redden?
donderdag 27 mei 2021 om 09:19
Hi!
Ik lees al een aantal jaar mee en heb in het verleden ook wel is wat gepost. Ik kan helaas mijn oude inloggegevens niet meer vinden.
Vandaar een nieuw account met een nieuwe post!
Ik ben nu 11 jaar samen met mijn man waarvan 3 jaar getrouwd.
Laatste anderhalf jaar gaat het niet goed veel ups and downs en ik heb recentelijk een burn-out gehad. Want natuurlijk voor mijn partner ook erg lastig is geweest.
Maar nu lijkt het wel alsof ik niks meer goed kan doen. Bij de kleinste ruzies krijg ik vanalles na me hoofd gesmeten en praat hij me soms zelfs een schuldgevoel aan over mijn burn-out.
Ik merk al langere tijd dat ik steeds vaker nadenk over scheiden. Maar dat er iets is wat me tegenhoud omdat hij altijd zegt dat je iets pas waardeert als je het kwijt bent.
Maar ik loop op m’n tenen, omdat hij erg explosief kan zijn. Als hij z’n dag niet heeft en je zegt wat verkeerd dan ontploft de boel. Hierover hebben we in het verleden al meerdere gesprekken over gehad. Maar het lijkt nu alsof ik de boeman ben in onze relatie en ik niks meer goed kan doen.
Ik denk zelf dat de liefde misschien wel op is van beide kanten. Ik was zelf er jong toen we wat kregen, en ik weet niet anders dan dat ik samen met hem ben.
Dus veel twijfels over hoe en wat..
Zit even met me handen in het haar.
Liefs
Ik lees al een aantal jaar mee en heb in het verleden ook wel is wat gepost. Ik kan helaas mijn oude inloggegevens niet meer vinden.
Vandaar een nieuw account met een nieuwe post!
Ik ben nu 11 jaar samen met mijn man waarvan 3 jaar getrouwd.
Laatste anderhalf jaar gaat het niet goed veel ups and downs en ik heb recentelijk een burn-out gehad. Want natuurlijk voor mijn partner ook erg lastig is geweest.
Maar nu lijkt het wel alsof ik niks meer goed kan doen. Bij de kleinste ruzies krijg ik vanalles na me hoofd gesmeten en praat hij me soms zelfs een schuldgevoel aan over mijn burn-out.
Ik merk al langere tijd dat ik steeds vaker nadenk over scheiden. Maar dat er iets is wat me tegenhoud omdat hij altijd zegt dat je iets pas waardeert als je het kwijt bent.
Maar ik loop op m’n tenen, omdat hij erg explosief kan zijn. Als hij z’n dag niet heeft en je zegt wat verkeerd dan ontploft de boel. Hierover hebben we in het verleden al meerdere gesprekken over gehad. Maar het lijkt nu alsof ik de boeman ben in onze relatie en ik niks meer goed kan doen.
Ik denk zelf dat de liefde misschien wel op is van beide kanten. Ik was zelf er jong toen we wat kregen, en ik weet niet anders dan dat ik samen met hem ben.
Dus veel twijfels over hoe en wat..
Zit even met me handen in het haar.
Liefs
donderdag 27 mei 2021 om 09:29
Wat vervelend!
Ben je helemaal hersteld van je burn out? Als je een burn out hebt of depressief bent, dan is het meestal niet het moment voor dit soort drastische beslissingen, omdat je wellicht niet helemaal jezelf bent. Ik denk dat het vaak ook voor een andere of disbalans zorgt binnen een relatie.
Hebben jullie therapie overwogen? Hebben jullie kinderen?
Ben je helemaal hersteld van je burn out? Als je een burn out hebt of depressief bent, dan is het meestal niet het moment voor dit soort drastische beslissingen, omdat je wellicht niet helemaal jezelf bent. Ik denk dat het vaak ook voor een andere of disbalans zorgt binnen een relatie.
Hebben jullie therapie overwogen? Hebben jullie kinderen?
donderdag 27 mei 2021 om 09:31
Moeilijk en naar TO!
Hebben jullie kinderen? Zo ja, dan heb je daar je reden om te kijken of er nog nieuw leven in jullie relatie geblazen kan worden. Dan is wellicht relatietherapie een goede start...
Als jullie geen kinderen hebben en je voelt opluchting bij het idee dat je straks alleen je eigen boontjes moet (kan/mag) doppen en geen rekening meer hoeft te houden met zijn boontjes, dan weet je ook wel wat je te doen staat.
Je komt (zit) natuurlijk wel uit een turbulente periode. Is het verstandig om nu al drastische keuzes te maken? Of moet je eerst zorgen dat je herstelt en dan verder kijken?
Edit: dit is een crosspost met Poeszie en TO zie ik nu...
Hebben jullie kinderen? Zo ja, dan heb je daar je reden om te kijken of er nog nieuw leven in jullie relatie geblazen kan worden. Dan is wellicht relatietherapie een goede start...
Als jullie geen kinderen hebben en je voelt opluchting bij het idee dat je straks alleen je eigen boontjes moet (kan/mag) doppen en geen rekening meer hoeft te houden met zijn boontjes, dan weet je ook wel wat je te doen staat.
Je komt (zit) natuurlijk wel uit een turbulente periode. Is het verstandig om nu al drastische keuzes te maken? Of moet je eerst zorgen dat je herstelt en dan verder kijken?
Edit: dit is een crosspost met Poeszie en TO zie ik nu...
stokkie wijzigde dit bericht op 27-05-2021 09:33
5.16% gewijzigd
donderdag 27 mei 2021 om 09:34
Ben je (erg) veranderd door je burnout en je versie 2.0? Als jij verandert zal er ook een nieuw evenwicht tussen jullie moeten ontstaan. Ik ken wel mensen die na een burnout erg zweverig werden of alleen nog deden wat goed voor ze was (lees: de ander al het rotwerk lieten doen). Ik zeg niet dat jij dit doet, maar het kan wel zijn dat jullie evenwicht zoek is. Of misschien heb je je ontwikkeld en groeien jullie uit elkaar.
Had je begeleiding bij je burnout door een coach of psycholoog?
donderdag 27 mei 2021 om 09:34
Was hij al zo voor je een burnout kreeg? Zo ja:Maar ik loop op m’n tenen, omdat hij erg explosief kan zijn. Als hij z’n dag niet heeft en je zegt wat verkeerd dan ontploft de boel. Hierover hebben we in het verleden al meerdere gesprekken over gehad. Maar het lijkt nu alsof ik de boeman ben in onze relatie en ik niks meer goed kan doen.
Jou burnout gaat zich niet oplossen zolang dit niet opgelost is.
Burnout is vaak een gevolg van stress op meerdere vlakken.
Mijn huwelijk is o.a. geklapt omdat ik er geen zin in had om weer een burnout te krijgen.
Geeft aan hem aan dat hij ook daar mee aan de slag moet (individueel) en ga samen in relatietherapie. De conclusie daarvan kan ook zijn dat scheiden beter is voor beide.
Been there, done that, got the T-shirt.
donderdag 27 mei 2021 om 09:35
Als je nog niet in therapie bent geweest en je voert elke keer hetzelfde ‘gesprek’ met dezelfde ruzie kun je niks zeggen over of je relatie nog te redden is. Dat weet je pas als je er mee aan de slag gaat en nadenken en dezelfde ruzie herhalen is niet aan je relatie werken. En liefde kan niet op zijn, je kunt je best doen voor liefde of voor irritaties en dat is danwat je krijgt wat mij betreft. Liefde kan er meer of minder zijn in een relatie en met een burn out en ruzies is het logisch dat de liefde even wat bekoelt. Maar dat kan dus ook gewoon weer terugkomen als je je anders gaat gedragen met z’n tweeen
donderdag 27 mei 2021 om 09:36
MarijeMarije schreef: ↑27-05-2021 09:34Ben je (erg) veranderd door je burnout en je versie 2.0? Als jij verandert zal er ook een nieuw evenwicht tussen jullie moeten ontstaan. Ik ken wel mensen die na een burnout erg zweverig werden of alleen nog deden wat goed voor ze was (lees: de ander al het rotwerk lieten doen). Ik zeg niet dat jij dit doet, maar het kan wel zijn dat jullie evenwicht zoek is. Of misschien heb je je ontwikkeld en groeien jullie uit elkaar.
Had je begeleiding bij je burnout door een coach of psycholoog?
Dit inderdaad!
Het kan natuurlijk ook zijn dat jouw nieuwe versie hem niet bevalt of dat hij jou niet meer bevalt doordat je de dingen anders ziet en dat je dus nooit een nieuwe balans gaat vinden en het beter is om uit elkaar te gaan.
donderdag 27 mei 2021 om 09:38
Met de aanname dat 1993 je geboortejaar is.
Als er geen kinderen zijn en jullie zijn beide financieel onafhankelijk, zou ik een stap achteruit zetten en de situatie objectief bekijken (dus niet in termen van redden).
Je bent jong, hebt geen andere relatie-ervaring en in een relatie is het niet normaal dat je constant op je tenen moet lopen en van alles de schuld krijgt.
Als er geen kinderen zijn en jullie zijn beide financieel onafhankelijk, zou ik een stap achteruit zetten en de situatie objectief bekijken (dus niet in termen van redden).
Je bent jong, hebt geen andere relatie-ervaring en in een relatie is het niet normaal dat je constant op je tenen moet lopen en van alles de schuld krijgt.
donderdag 27 mei 2021 om 09:38
Als hij altijd al zo explosief was kan ik me voorstellen dat het beter is om gewoon lekker allebei je eigen weg te gaan, maar wellicht is relatietherapie een optie? Dan heb je in ieder geval alles geprobeerd en krijg je geen spijt achteraf.
En je zegt dat hij geen kinderwens heeft, maar heb jij die zelf? Als je geboortejaar 1993 is heb je nog tijd.
En je zegt dat hij geen kinderwens heeft, maar heb jij die zelf? Als je geboortejaar 1993 is heb je nog tijd.
donderdag 27 mei 2021 om 09:39
Mooi gezegd!Thordîs schreef: ↑27-05-2021 09:35En liefde kan niet op zijn, je kunt je best doen voor liefde of voor irritaties en dat is danwat je krijgt wat mij betreft. Liefde kan er meer of minder zijn in een relatie en met een burn out en ruzies is het logisch dat de liefde even wat bekoelt. Maar dat kan dus ook gewoon weer terugkomen als je je anders gaat gedragen met z’n tweeen
donderdag 27 mei 2021 om 09:40
Ja dat heb ik wel.
Ik ben veranderd maar niet zweverig ofzoiets. Ik sta sterker in me schoenen dan ervoor en weet beter wat mijn grenzen zijn.
Het is lastig. Hij is altijd erg explosief geweest in zijn gedrag en ik liep ook al voor mijn burn-out geregeld op me tenen.
Het is denk een situatie die gegroeid is en we hebben al erg veel gesprekken gehad en heel veel ruzies.
Zelf heb ik hulp gehad van een psycholoog bij mijn burn-out.
Hij wil niet naar een psycholoog.
donderdag 27 mei 2021 om 09:41
Ik zou uitspreken dat je twijfelt aan jullie huwelijk door de manier waarop het nu gaat. Bespreek het eerlijk, misschien kun je erachter komen wat er bij hem aan de hand is? Is de koek idd op? Of heeft hij stress?
Verder ben je aan je naam te zien jong, en heb je geen kinderen. Ik zou niet in een relatie blijven hangen die je niet gelukkig maakt.
Verder ben je aan je naam te zien jong, en heb je geen kinderen. Ik zou niet in een relatie blijven hangen die je niet gelukkig maakt.
donderdag 27 mei 2021 om 09:42
Norax1993 schreef: ↑27-05-2021 09:40Ja dat heb ik wel.
Ik ben veranderd maar niet zweverig ofzoiets. Ik sta sterker in me schoenen dan ervoor en weet beter wat mijn grenzen zijn.
Het is lastig. Hij is altijd erg explosief geweest in zijn gedrag en ik liep ook al voor mijn burn-out geregeld op me tenen.
Het is denk een situatie die gegroeid is en we hebben al erg veel gesprekken gehad en heel veel ruzies.
Zelf heb ik hulp gehad van een psycholoog bij mijn burn-out.
Hij wil niet naar een psycholoog.
Maar als jij wel een kinderwens hebt en hij niet, dan is dat alleen al reden om je af te vragen of jullie wel bij elkaar passen. Als hij daarnaast altijd al explosief is geweest, dan helemaal
donderdag 27 mei 2021 om 09:43
Kan het zijn dat jij sterker uit je burn-out bent gekomen? Dat je nu sterker in je schoenen staat, minder onzeker etc.? Sommige partner hebben liever een afhankelijk iemand en zodra ze zien dat diegene zelfstandiger wordt zien ze dat als een bedreiging.Norax1993 schreef: ↑27-05-2021 09:40Ja dat heb ik wel.
Ik ben veranderd maar niet zweverig ofzoiets. Ik sta sterker in me schoenen dan ervoor en weet beter wat mijn grenzen zijn.
Het is lastig. Hij is altijd erg explosief geweest in zijn gedrag en ik liep ook al voor mijn burn-out geregeld op me tenen.
Het is denk een situatie die gegroeid is en we hebben al erg veel gesprekken gehad en heel veel ruzies.
Zelf heb ik hulp gehad van een psycholoog bij mijn burn-out.
Hij wil niet naar een psycholoog.
donderdag 27 mei 2021 om 09:46
Je hebt een kinderwensNorax1993 schreef: ↑27-05-2021 09:40Ja dat heb ik wel.
Ik ben veranderd maar niet zweverig ofzoiets. Ik sta sterker in me schoenen dan ervoor en weet beter wat mijn grenzen zijn.
Het is lastig. Hij is altijd erg explosief geweest in zijn gedrag en ik liep ook al voor mijn burn-out geregeld op me tenen.
Het is denk een situatie die gegroeid is en we hebben al erg veel gesprekken gehad en heel veel ruzies.
Zelf heb ik hulp gehad van een psycholoog bij mijn burn-out.
Hij wil niet naar een psycholoog.
Hij is altijd al explosief geweest
Hij haalt je naar beneden en jij moet in je eigen huis op je tenen lopen.
Moet alles ook altijd gaan zoals hij het wil? Geef jij altijd toe omdat het voor jou niet zoveel uitmaakt en als je hem er een plezier mee doet, nou, dan doen we dat toch?
Vliegt er wel eens iets door de lucht in jullie huis tijdens een ruzie? Of zit er een gat in een muur of deur? Heeft hij wel eens neus aan neus met je gestaan of dreigend op je af gelopen? Ik probeer een beetje in te schatten of je het nog een kans moet geven, zeker als hij zo onnodig explosief is.
Of dat hij overbelast is omdat jij overbelast bent geweest. Maar je zegt dat hij altijd al zo is.
donderdag 27 mei 2021 om 09:49
Ja, precies. Ik zou op basis van de informatie die je nu gegeven hebt eerder vermoeden dat je spijt krijgt van blijven dan van weggaan. Je kinderwens opzij zetten voor je partner is een grote stap. Als de relatie dan ook nog eigenlijk niet echt goed is, zou ik het die stap niet waard vinden.
donderdag 27 mei 2021 om 09:56
Wat goed dat je dit geleerd hebt! Zorg dat dit je ook blijft vasthouden, dat sterker voelen en je grenzen aanvoelen. Heb je met je psycholoog iets afgesproken over terugkom gesprek na een aantal maanden en een jaar? Plan het anders voor jezelf in, een soort APK
En is jouw kinderwens ook ter sprake gekomen in die gesprekken?Zoals iemand anders hierboven ook aangeeft, zijn er mensen die graag het overwicht hebben in een relatie. Als de partner dan sterker wordt en grenzen aangeeft komen er problemen. In combinatie met jouw kinderwens en zijn ontbrekende kinderwens is het belangrijk dat jij goed gaat kijken wat jij wilt. Ik denk dat het goed is als je daar hulp bij zoekt.
