
Wanneer werd jij misselijk?

vrijdag 11 juni 2021 om 14:55
Nog voordat je testte? Na het testen, omdat je weet dat je zwanger bent? Of pas na 6, 8 of zelfs 10 weken? Of ben je helemaal niet misselijk geweest? (Bestaan die vrouwen?)
Ik ben nu 5 weken en 1 dag en ik voel me nog steeds niet misselijk? Natuurlijk ben ik daar blij om, maar het maakt me wel bezorgd en ik ga vreemde dingen denken. Ben ik wel zwanger? (Ik ben niet ongesteld geworden en de test gaf binnen een minuut al 2 dikke strepen, tot 2 keer toe.)
Ik ben nu 5 weken en 1 dag en ik voel me nog steeds niet misselijk? Natuurlijk ben ik daar blij om, maar het maakt me wel bezorgd en ik ga vreemde dingen denken. Ben ik wel zwanger? (Ik ben niet ongesteld geworden en de test gaf binnen een minuut al 2 dikke strepen, tot 2 keer toe.)
vrijdag 11 juni 2021 om 16:23
Exact dit! Van week 20-28 was het met zware medicatie nog een beetje vol te houden, de rest van de zwangerschap op bed gelegen. Vanaf week 37 ongeveer was de misselijkheid inderdaad wel weg, maar toen lag ik op bed omdat ik zware bekken-, long- en rug-klachten hadmarjon1980 schreef: ↑11-06-2021 16:15Bij de oudste met 3 weken, toen was ik al kots misselijk. Kwam met 6 weken thuis te zitten, hyperrmesis. Niet meer gewerkt tot einde verlof. Met 37 weken was de misselijkheid en het overgeven over.



vrijdag 11 juni 2021 om 16:50
Ik ben 5x zwanger geweest en was 4x al misselijk voordat ik kon testen. 1x begon het een paar dagen later, na de positieve test.
De 2 zwangerschappen die goed gingen was ik bij 1 misselijk en overgeven tot 26 weken, maar kon wel redelijk normaal functioneren en voelde me ook prima verder. M'n laatste zwangerschap begon met HG en werd na een week of 12 ietwat beter, maar het overgeven en de misselijkheid bleef tot een paar weken voor de bevalling.
De 2 zwangerschappen die goed gingen was ik bij 1 misselijk en overgeven tot 26 weken, maar kon wel redelijk normaal functioneren en voelde me ook prima verder. M'n laatste zwangerschap begon met HG en werd na een week of 12 ietwat beter, maar het overgeven en de misselijkheid bleef tot een paar weken voor de bevalling.
vrijdag 11 juni 2021 om 17:24
Bij mij was het zo, zodra het kind geboren was was de misselijkheid over. Bij de oudste riep ik, toen hij net geboren was, volgend jaar weer! Man keek me toen wel even af of ik gek was
Ik wilde heel graag nog een derde maar man zag het niet zitten. Nog een zwangerschap met een hoop geregel voor de kinderen en ziekenhuis in en uit zag hij niet meer zitten…
En voor bevallen draai ik m’n hand niet om. Bij de oudste was het pittig, ingeleid met 42 weken weeenstormen en met vacuümpomp gehaald. Maar dat vond ik peanuts vergeleken met zwanger zijn. Jongste was er in 1,5 uur. Niets mee geleden. Ik ben denk ik beter in bevallen dan in zwanger zijn
marjon1980 wijzigde dit bericht op 11-06-2021 17:30
18.30% gewijzigd

vrijdag 11 juni 2021 om 17:28
Mijn zoon is nog geen 7 maanden, maar ik twijfel inderdaad of ik dit nog een keer zou doen. Aan de ene kant is de wens voor meer dan 1 kind groot genoeg dat ik wel weer 9 maanden zou willen opofferen. Maar dan graag wel inleiden bij 37 weken ipv 42, scheelt weer 5 weken

vrijdag 11 juni 2021 om 17:28
Bij mij begon het beide keren rond de 6 weken. Bij de oudste stopte de misselijkheid ( soms met overgeven, misselijke gevoel zette vooral ‘s avonds en ‘s nachts vaak op, waardoor slapen zeer lastig ging) met 18 weken en begon het weer rond de 30 weken ( dankzij maagzuur). Tijdens de bevalling ook alleen maar misselijk en gespuugd en toen ze eruit was, was dat direct ook weg.
Bij de tweede duurde de misselijkheid tot 22 weken, waarna het met 28 weken weer begon ( weer maagzuur).
Gelukkig was dat al met al beter te doen, omdat ik ergens wist dat het ook snel zou stoppen na de bevalling.
Beide keren medicatie tegen de misselijkheid gehad tot aan de 18-22 weken. Maagzuur ook met voorgeschreven medicatie proberen te onderdrukken.
Er zijn echt vrouwen die veel zieker zijn dan ik ben geweest, maar ik heb niet echt genoten van zwanger zijn en me mooi voelen zat er nauwelijks in. Ik vond mijn buik wel bijzonder en het getrappel en geschop ook.
Beide keren was ik snel die misselijkheid vergeten, maar het speelde wel mee in de beslissing een derde ja of nee.
Bij de tweede duurde de misselijkheid tot 22 weken, waarna het met 28 weken weer begon ( weer maagzuur).
Gelukkig was dat al met al beter te doen, omdat ik ergens wist dat het ook snel zou stoppen na de bevalling.
Beide keren medicatie tegen de misselijkheid gehad tot aan de 18-22 weken. Maagzuur ook met voorgeschreven medicatie proberen te onderdrukken.
Er zijn echt vrouwen die veel zieker zijn dan ik ben geweest, maar ik heb niet echt genoten van zwanger zijn en me mooi voelen zat er nauwelijks in. Ik vond mijn buik wel bijzonder en het getrappel en geschop ook.
Beide keren was ik snel die misselijkheid vergeten, maar het speelde wel mee in de beslissing een derde ja of nee.
vrijdag 11 juni 2021 om 17:41
Helemaal nooit misselijk geweest. Ik heb eigenlijk mijn hele zwangerschap nergens last van gehad. Niet moe, niet misselijk, geen moodswings. Eigenlijk kon ik aan niets merken dat ik zwanger was.
En vliezen die breken. Mijn vliezen braken pas tussen de 10 centimeter ontsluiting, net voordat ik mocht beginnen met persen haha.
En vliezen die breken. Mijn vliezen braken pas tussen de 10 centimeter ontsluiting, net voordat ik mocht beginnen met persen haha.

vrijdag 11 juni 2021 om 18:22
Ik had wel degelijk een stortbad. Uitzonderlijk maar waar.Snoesje666 schreef: ↑11-06-2021 15:28Alleen in films komt zo'n stortbad, volgens mij.
Bij mij ging het met druppeltjes.

vrijdag 11 juni 2021 om 18:26
Voordat ik weer zwanger was besloten om (als het kan) de volgende keer thuis te bevallen. Dat ik gelukt en maakte dat een veel betere bevalling.
vrijdag 11 juni 2021 om 19:26
Ik ook. 2x.
Ik was ook blij dat ik naast m'n bed stond en niet in de Jumbo ofzo.


vrijdag 11 juni 2021 om 22:24
Wat is verschrikkelijk? Maar ik vond vooral de bevalling wel een verschrikking, en de zwangerschap zelf ook niet heel tof bij de eerste. Ik ben wel voor meer kinderen gegaan, maar heb daardoor wel angstklachten ontwikkeld tijdens de latere zwangerschappen. Hormonen zijn echt een bitch. Gelukkig kun je hulp krijgen bij die angstklachten, maar leuk is anders.
Ik zou alleen mega spijt krijgen als ik het om die reden maar bij 1 kind had gehouden, maar ik begrijp het wel als mensen dat doen.
vrijdag 11 juni 2021 om 22:55
Hier precies zo. De bevalling was zo traumatisch dat ik de eerste twee weken geen enkele interesse had in mijn kind. Mijn man heeft extra verlof opgenomen en mijn moeder en schoonmoeder kwamen ook elke dag om te helpen. Ik wilde nooit meer bevallen.
Na zes jaar besliste het lot toch anders want ineens was ik zwanger. Ik kon alleen maar huilen en heb echt in een ontkenningsfase gezeten. Zo verschrikkelijk bang was ik voor nog een bevalling. En ik ben echt niet bang aangelegd.
Het werd weer een horrorbevalling en na de bevalling extra thuiszorg gehad. Na drie dagen kraambed kwam daar een longontsteking bovenop en fysio kwam om de dag voor een paar weken omdat ik nauwelijks meer kon lopen na de bevalling.
We zijn superblij met de kinderen maar ik denk liever niet terug aan de bevalling en kraamtijd.